AL6EMEEN NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN. Vriidae 19 Feb uari 1923 66e Jaargang hnnenland. n n Mo. 7878. HtS ifim si 5» tar^s ABilNNE MENTSP 8 [JS Bij BUITENLAND ssasw^mKsamssaaeamiamvBSsamKX, m» ihmiwxmi ill*1 ii'iiiTinrftrmmme&esazri umm 11 «u «r t *lfiE $9 Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Voor Ned. Indie en Amerika /2,70 per 3 maanden Oit verschijnt lederen Ma&ndag Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /J,60 perjaar - Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling. 30 iiBBTi0 13JDA.X3 boeken van Felix Timmermans nichtje gelegenheid Wij hebben nog ii^et zoo lang geleden eeas gewezen op de moeiiijkheid, die ge- legen was in net combineeren van twee deugden, die beide ontzagiijk veel voor hadden, en noemden bij die gelegenheid de besiistheid en de verdraagzaamheid. Wij schreven toen, hoe de besiistheid biina altijd wijkt, waar de verdraagzaam heid heerschen wil, en hoe 00k omge- keerd de verdraagzaamheid strijk-en-zet zoek is of verdwijnt, waar de besiistheid haar scepter zwaait. En toch, zoo toonden wij aan toch hebben en de be siistheid e-n de verdraagzaamheid naar bijzondere aantrekkeiijkheid en bekoring. Wit zullen het zelfs zonder geen van bei de Kunnen blijven stellen. Vv le misschien ianojzamerhand eenzijdig beslist werd, zal aoed doen om de verdraagzaamheid eens cmstig te gaan betrachten en in praktijk brengen, en wie misschien tot nu toe speciaai zich voelde aangetrokken tot de besiistheid en daar werk van maakte, zal aoed doen nu voortaan eens de veraraag- zaamheid te gaan betrachten. lets soort- aelrjks bestaat nu 00k en kan evenzeer worden beweerd ten aanzien van de twee deuqden, wier mooie namen boven dit ar- tikei vermeld staan: de voorzichtigheid en de oprechtheid. Want (om maar met de eerstgenoemde te beginnen): wie voelt niet aanstonds. van welke groote waarde de voorzichtig heid is? Misschien voelen wij dit wel het allecbeste en het sterkst, indien wij naast en tegenover de voorzichtigheid eens da- delijk stellen haar tegenvoeter: de on voorzichtigheid. Want wat heert onvoor zichtigheid in deze wereld reeds tot aller- ellendigste gevoigen geleid Het is een vast hoofdje zoo lanpzamcrhand al cje" woiden boven allerlei berichten en be- ricbtjes, het zou in de 1 er Neuzensche Courant kunnen blijven „oyerstaan en een rijke bloemlezing van allerhande on- gelukken en rampen kan daar telkens on- des vermeld- worden: allemaal gevoigen van onvoorzichtigheid Hoe haast men zich dan 00k veelal niet om bij een of an- dei ongeluk te verzekeren, dat algemeen de overtuiging heerscht, hoe hier niet aan onvoorzichtigheid viel te denken, en hoe de ramp niet aan onvoorzichtigheid is te wijten. Wat heeft onvoorzichtigheid, het onnadenkend zichzelf en anderen in ge- vaas brengen, en het niet nemen van de noodige en toch wellicht zoo gemakkelijk »e nemen veiligheidsmaatregelen, niet tot vsreeaeiijke gevoigen geleid Daarom: heii den voorzichtige, en te prijzen is de- *gene, die, en om zichzelfswille en ter wil- le van anderen de noodige veiligheids maatregelen trof; gezegend zij de voor zichtige Is menige taal is voorzichtigheid dan ®ok vrijwei synoniem met verstand en be- leki; het Latijnsche prudentia zal wel een samentrekking zijn van het langere pro- videntia; voorzichtigheid lijkt 00k in t Nederlandsch op voorzienigheid; voor zichtigheid is zeker van goddelijken oor- sprong, en dus ongetwijfeld een hooge deugd. Wat is het te loven en te prijzen, als wij deze voorzichtigheid straks zien be- kroond, doordat allerlei personen voor den ondergang werden behoed. Dank zij de veiiigheids-maatregelen en dank zij de voorzichtige leiding en voorziening 1 En dan 00k en we zouden haast zeggen vooral in den orngang, in ons omgaan met menschen. Wat is daarbij voorzichtigheid aan te bevelen en te prijzen. Hoe licht oatsnapt een onaangenaam woord, wat kan de goede toon spoedig worden be- dorven en hoe kunnen de verhoudingen licht worden gestoord en verbroken Hoe nauw ,,luistert" het. Nu wij tegen- woordig alien telkens bezig zijn met elec- Irische geleidingen en werkingen, weet ieck* dat haast bij ervaring. Hoe om- zichtig moet er worden gehandeld, en met hoe groote voorzichtigheid moeten vooral de bjnere instrumenten en de fijnere dee- len van allerlei mechaniek worden be- handeld. Daarom: hoe prijzen wij het en moeten wij het prijzen, indien wij merken, dat anderen voorzichtig zijn Nog een ding zouden wij speciaai willen opmer- ken: hoe teer moet er met de ziel van een mensch worden omgegaan. Hierbij kan grove aanpak en ruwe omgang enorme schade doen. Het is zeker merkwaardig en verdient alle aandacht, dat Jezus Ckriatus juist in zijn rede, die hij hield bij de uitzendinq van zijn twaalf discipelen, die toen reeds den naam van ,,apostelen" veudienden, den nadruk liet vallen op ..voorzichtiqheid" en hen daartoe aan- rrde. Men kan bij de behartiging van aeestelijke belanqen van zijn naaste ZOO licht iets beschadigen. Vooral als er Wonden moeten worden behandeld, past omaichtigheid. Men moet niet te sterk willen indringen in andermans geheimen, men moet, 00k als een hart opengaat en de een of andere belijdenis wordt gedaan, niet weer het onderste uit de kan willen hebben. Als de Pastoor uit den Bloeien- den Wijngaard in een van de nieuwste wil geven om haar hart uit te storten en de geschiedenis van haar liei'de mede te deelen voor den jon- gen man, dien zij niet zal mogen hebben, omdat hij haqr geloofsovertuiging niet is toegedaan, gaat deze fijne, geestelijke leidsman met zijn rug naar haar toestaan en kijkt hij het venster uit; en dan komt het or alles bij dat meisje uit, en dan ein- deiijk, ja, dan kan hij zich wel weer om- keeren en haar aanzien. En als Jezus in Johannes 8 alleen is met de overspelige vrouw en haar aanklacjcrs, schrijft Hij „met zijn vinger in de aarde' ook nog als deze ruwe beschuldigers reeds weg zijn, en pas lang daarna staat Hij op en richt Hij tot haar zijn vraag: Vrouw, waar zijn deze uwe beschuldigers? enz. Voor zichtigheid past iedereen. Oude men schen hadden de aardige uitdrukking en definitie: voorzichtigheid was de moeder van de porceleinkast. En er is meer por- celein in de wereld dan de meeste men schen wel denken. Letsel wordt zoo licht toegebracht, ook al komt iedere barst en elke scheur niet aanstonds voor den dag. Wij hebben onlangs vernomen van een opperman, die in 1925 overleed ten ge- volge van letsel, dat hij in 1877 had op- geloopen bij het naar beneden vallen van- af een derde verdieping, terwijl in dat jaar van zijn ongeval geen enkele genees- heer eenig letsef bij hem had kunnen con- stateeren Evenzeer prijzenswaardig is de deugd der oprechtheid. W ij komen daarbij schijnbaar op geheel ander terrein en in geheel ander milieu. Oprechtheid lijkt een deugd der openbaarheid, terwijl om- gekeerd voorzichtigheid al te veel wordt beschouwd als een kenmerk met verbor- gen tendenzen. Oprechtheid welk een aantrekkelijke deugd is ook zij Wij zien ze dadelijk reeds voor ons: van die op- rechte menschen „blank oprecht", zooals de Psalmist ze noemt. Open, met open blik en guilen lach, open voor indrukken, maar meer nog: openlijk indrukken wek- kend en weergevend. Menschen, wier heele gemoedsgesteldheid op hun gelaat valt te lezen. Gij behoeft geen oogenblik te vragen, of gij met iemand te doen hebt, die u sympathiek gezind is, zijn of haar welwillendheid stroomt u reeds tegen. Gij zijt welkom, gij zijt niet tot last, of als gij tot last zijt, dan zullen zij het u ook zeggen. Zulken veinzen niet, al hun ge- voelens spiegelen zich onmiddellijk af op hun gelaat, zij spelen geen mooi weer, zij doen zich niet anders voor dan zij zijn, zij willen het best weten, wat zij meenen of denken, zij nemen geen blad voor den mond, zij geven zich zooals zij zijn, zij wenden niets voor, gebruiken geen schild of mom, zij laten het zien en openlijk merken, wat zij willen of wenschen. Heerlijk: als wij met oprechte menschen te doen hebben. Menschen, die het eer- lijk zeggen, wat wij aan hen hebben en hoe zij tegenover ons staan. Een oprecht mensch moge in allerlei opzicht in hou- ding of meening, in praktijk of doel van ons verschillen, een ding is toch al aan stonds in orde: wij kunnen op zoo iemand aan, wij weten wat wij aan hem of haar hebben. Is zoo iemand voor ons, voelt zoo iemand met ons mede dan doet hij dat geheel en zonder eenige terughou- dendheid of beperking, is zoo iemand tegen ons, behoort zoo iemand tot onze tegenstanders, nu, goed, ook dat weten wij dan, wij kunnen er onze houding en ons gedrag naar bepalen. Hier is niets voorgewends, niets geheimzinnigs, hier wordt geen „slag om den arm'' gehouden, hier is niets stiekems", niets achter- baksch neen, hier is maar een ding, en dat overheerscht al het andere: hier is oprechtheid. En oprechtheid heeft de be- lofte, de voile belofte Gods: den oprech- ten gaat het licht op. Het is God, die de ,,oprechten van hart" behoudt. Gods ver- borgenheid is met de oprechten. Er is vroolijkheid voor de oprechten van hart. En zoo staat de bijbel vol van de heer- lijkste beloften voor de oprechten en van de schoonste lofprijzingen dezer deugd. i Voorzichtigheid en oprechtheid, wij hebben ze nu beide geprezen, en haar heerlijkheid en voortreffelijkheid eenigs- zins tot haar recht doen toekomen. Maar: kunnen zij elkander wel verdragen? Hooren zij wel bijeen? Zijn zij niet veel- eer met elkander in strijd? Kunnen zij wel in een huis wonen, in een gezin, in een hart? Moeten wij niet veeleer de menschheid maar zoo gaan indeelen: eenerzijds de voorzichtigen, prijzenswaar- dige lieden, een beetje ouwelijk, een beetje erg kalm, bezadigd, verstandig, verstan- delijk, rustig, niet over-een-nacht-ijs gaan- de, en dan daarnaast en daartegenover de oprechten: een beetje jong, of jong-doend, vuriger, opbruischend niet zelden, ge- moedsmenschen, gevoelslieden, nooit erg kalm, altijd bereid tot aanvatten en mis schien zelfs wel tot aanvallen; voorzich- tigen (met andere woorden) die nooit geheel oprecht zijn, en oprechten met nooit erg voorzichtig zijn. Want als de voorzichtigen volkomen oprecht zijn, blij ven zij dan nog wel voorzichtig? En als de oprechten voorzichtig worden, blijven zij dan nog wel oprecht? Is het niet heel moeielijk om deze beide deugden te be- hartigen en ze beide evenveel en even zeer recht te doen? Maar nu is dat, naar het ons wil voorkomen, juist en de moeie- iijkheid en de heerlijkheid van het leven, dat wij en de voorzichtigheid en de op rechtheid hebben te behartigen, de voor zichtigheid zoo, dat dc oprechtheid er nooit'schade bij lijdt, e de oprechtheid zoo, dat de voorzichtk, teid niet uit het oog worde verloren. Wie dat als een levenstaak ziet en voelt, zeker, die is niet spoedig gereed. Dezulken vinden zich voor een zware taak aesteld. Zij zien nu een niet gering aantal fouten en tekortkomingen. Want het is mogelijk, dat zij vaak heel voorzich tig zijn geweest, maar heeft niet de oprechtheid daarbij en daaronder ge leden? Hebben zij niet herhaaldelijk ter- wille van de voorzichtigheid, die zij in ieder geval wenschten te handhaven, aan de oprechtheid tekort moeten doen? Of wellicht behoorden zij tot de oprechten. Zij Hapten er alles maar uit, maakten van hun hart geen moordkuil, zeiden het maar precies zonder iemand te ontzien of iets te sparen, maarzondigden zij zoo- doende niet keer-op-keer tegen de voor zichtigheid? Het gelijktijdig betrachten van deze beide deugden plaatst ieder onzer voor een zware, doch schoone, levenstaak. Wij moeten voorzichtig en oprecht zijn. Laat het dan mogen en worden toegestaan, dat het eene oogenblik de voorzichtigheid den nadruk krijgt, of een ander moment de oprechtheid eens wat meer op den voorgrond wordt gesteld, nooit mogen zij een van beide geheel uit het oog worden verloren. De meer oprechte schrijve dan voortaan voorzichtigheid in zijn vaandel, en de meer voorzichtige legge zich naar- stig toe op oprechtheidDopdat zoodoende voile recht worde gegeven door ieder onzer aan het woord van den Heiland, die ook ons vermaant: ,,Zijt dan voorzichtig gelijk de slangen, en oprecht gelijk de duiven." DE KABINETSCEUSIS. Naar aanleiding van het bericht, dat zieti bij de voradng van hetKabinetm ei iijkheden voordoen, ontving het Ned. Corr. bureau een uittenzet ii g over de ontwik keling der gebeurtenissen in verband met de Kab nt tscrisis en haar verloop van Mr. Dresselhuijs, den voorzitter van den Vrjj heidsbond, w^araan wjj ontleenen „Nu op het vergeefsehe pogen van Dr. De Vis?er een beproeven van oplossing door Mr. Limburg ter hand ger.omen. even- min een einde van de crisis scbijnt te breng n en reeds 94 dagen sedert het 1 e- ketde Kamervotum zijn verstreken, meende de Vrijheidsbond, dat de gerecbtvaa digde verontwaardiging. welke in den Lande heerscht, over zoo langdmig stopzet en van regeering en wetgevii g, voi d- rde, dat de Vrijheidsbf ndsfractiesoverlegzoudenplegen, wat in deze mogelijkerwijs v n de zijde van het Parleim nt te doen viel. ,ln de duist'rnis, waarin ons volk ge- du ende de laatste helft van het optieden ran Dr. De Visser en d<'. geheele periode Lim1 urg gelaten wordt. ligt kenn lijk een a?nvijzing, dat er verborgen voor de pu- blieke meening omstandigheden, peisonen of in chten 'ijn, die aan iedere formatie zwa e hinderpalen in den weg leggen. Volgens persberichten zou de quaesti - van het Be'gisch traetaat de groo e moeiiijkheid /.ijn. Men heeft gezegd, dat bet behoud van Jhr. Van Karnebeek als Minister van Buitenlandsche Zaken een der vo^rwaarden was, weike zoowel Dr. De Visser als Mr. Limtmrg zich stelden voor iedere Katinets- vorming. Welke redenen kan een Kabir.etsformateur hebben, om per se den heer Van Karnebeek als basis van ieder Kabinet vast te stellen Dit te minder nu ieder weet, dat het ont- worpen traetaat in Nederland zoo uitermate onpopulair is en zcozeer wordt geoordeeld tegen ons Landsbelang en nat'oDa'e eer in te druischen, dat het zonder zeer belang- rijke wijzigingen als een anti nationaal aecoord zou worden beschouwd. „0p de vraag wat. zijns inziens dan thans de oplossing zou moeten zijn, is het ant- woord van Mr. Dresselhuijs, dat de oplossing van een z g. Nationaal Kabinet, niet in den zin van een amalgama van alle partijen zonder meer, maar van een stel mannen die zich onthouden van partijpolitiek met een programma van uifsluitend die werk- zaambeden, welke in de neutrale cone liggend, op herstel en versti rking van volkskracbt zijn gericht, vandaag nog even natuurlijk en mogeljjk is, als voor de po- gingen van de heeren De Visser en L:m' urg. D'e oplossing behoeft ook nie*- zoo-eel tijd te kosten. wanm er men zich van anteceden- j ten van het thans zittend Ministerie, der- halve van Pauselijke en Belgische quaesties, v< lkoinen kan losmaken." ALS COMMUNIST EN STELEN A's iemand, die men allerminet van speculatiezuchc kan verdenken, vraagt wat men van Russen" denkt, antwoordt men met een onverschibig sckouderophalen. Maar als hetzelfde wordt gevraagd door een weduwe, die sleehts met gro te moeite de opvoeding vau haar miuderjarige kinderen kan bekostigendoor een twettal oude dames, die tezamen op e« nvecudige kamers wonen met eigen meubelen, die nog aan vroeg- ren wt lstand herinnerendoor den man die's Zon ags aan de kerken couranten verkoopt dan beg nt men te begrijpen, dat er iederdaad nog zeer velen zijn, diebijna dage ijks san „Russen" denken in de stiPe verwachting, dat er misschien toch eindelijk nog eens iets van terecht zal komen. Ter opfrissching van het geheugen kan dienen, dat in 1918 in Nederland een be- drag van 942 millioen nominaal aan officieel genoteerde Russische fonds n werd gfhouden, terwijl het totaal bedrag der schulden, w-lke Ruslaud in gebreke bleef te betalen, alleen wat de hoofdsom betreft op f 21.000 millioen geschat wordt. lnderdatid, als communi- ten stelen, doen zij het op radicale wijze en in het grc ot P0LITIET0EZ1CHT OP DE SCHELDE. Een B. T. A. telegram uit Brussel meldt Volgens een bericht uit Antwerpen aan de Lii re Belgique" heeft de Nederlandsche commissie van toezicht op de Neder Schelde een bezoek aan Antwerpen gebracht om zich in ve:binding te steden met de haven- autoriteiten aldaar, teneinde te komen tot imtelling van een Nederlandsch-Be'gischen dienst van politieinlieh ir-gen. De Nederlandsche commiss'e werd dco^ I den bnrgemeester ontvangen en had daarna een conferentie van twee uren met de Belgische ambtenaren, spec'aal bela;t met het toez-cht op de r vier. Het p'an is een po itioi eele coirmissie op een vaste plaats te vestigen en aan aile havens de noodige inlichtingen te ge en. DE TOESTAND. Tsjitsjerin, de Russische vo kscommissaris \an buitenlandsche zaken, he ft dezer dagen in een senrijv n aan den secretar s generaal van den Volkenbond meegedeeld, dat de onderhandelirgen tusschen Rusland en Zw.tserland zqn mis'ukt en dat de Russische regeering dus sleehts aan de voorbereid- nde outwap- ningsco: ferei tie zou kunren deel- nemeD, als deze ruiteu Zwitserland zou worden g houden. In verband hiermede wisten sommige buitenlandsche bladen dan ze fs al mede te dee'en, dat deze conferentir waarschijnlijk te Aix-les Bains zou bjjeen- komen. Dat is natuur ijk, schrijft het Hh!., nog wat voorbai ig. D aan-taande Raacs- zitting zal over datum en plaats van bij en komst der voorb-reidende ontwapenings- conferentie moeten beslissen. In de Russische bladen is 11a het schrijven van Tsj tsjerm een c mmunique openbaar gemaakt, waarin de Russische leziug wordt geceven van de onderhande'ii g- n met Zwit serland en de oorzaken van haar mislukking. Natuurlijk wordt deze mislukking aan de Zwitsersche regee ing geweten Zij zou bezwaren hebben gemaakt tegen den Russi- schen eisch om nog eet s weer opre< bt leed- wezen te betuigen over den op haar grond- gebied gephegden moord op den Russischen gedelegeerde Worowsky. Zij zou tegenover den Russischen eisch van een scbadeloos- stelling aan de dochter van den vermoorden Russischen gedelegeerde, hebben gewezen op hetgeen den Zwitsers in Rusland was overkomen, hot wel naar de meeDing van de Russische regeering het toch al heel ongepast is om den moord op een officieelen Russischen vertegenwoordiger op een lijn te stellen met de verliezen, die Zwitsersche burgers tijdens de revolutie in Rusland hebben geleden. Zij zou overigens de zaab shepende heb1en gehouden. In een woord tegenover de brare Russen zijn de bcoze Zwitsers volkomen in het ongelijk. Thans heeft tpgenover deze Russische voorstellir g van zaken, d'e aan d*> Zwitsersche socialisten aonleiding gaf tot een interpellate in din Nationalen Raad. de chef van het Zwitsersche politieke depa trBrent, Motta, dank zg dere interpellate, gclegenleid ge- had eens uitvoerig het Zwitsersche stand punt uiteen te zett<n. De heer Motta decide mede, dat Rusland sedert den moord op Worowsky ernst'ge bezwaren had tegen het zenden van Russische gedelegeerden naar Zwitserland. Daarom waren al enkele Volkerboodsconferent'es buiten Zwitsei la d gehouden. Maar wijl deze van betrekkelijk ondergeschikt 1 elang wareD, was de aa INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. dacht van de openbare meening niet ge- vallen op het conflict, dat tusseke. Rusidan en Zw tser!and£ was ontstaan, en dat nu openbaar is geworden. Voor de vc orbe- reidende cntwapen ngsconferentie echter was de medewerkiDg van Rusland gewenscht en de Zwitsersche regeer ng had dan ook, toen bleek, dat de Russische regeering tigen de bgeenkomst in Zwitserland bezwaren maakte, onmiddellgk den secretaris-generaal van den Volkenbond doen weten, dat ge delegeerden van de Sovjetrepu liek op dezelfde voorr chten en gelijke beseh' rming als alle andere gede'egeerdec konden rek< nen. Hhrmede e« hter was Rusland niet tevre- den, en bet liet p hjj het ontbrektn van rechtsireeksche diplomatieke betrekkingen, door bemidd-ling van de Fransche regeering aan de Zwitsersche regeering weten. dat men aan Russiche zijde betuitiDg van leedwezen over den moord op Worowsky en een jaargeld aan di ns dochter verlangde en anders e n erkennirg ce jure van de Russische rege ring en herstel der normale dip'omatieke betrekkingen verlangde, ten einde dan verder langs den gewonen diplo- matieken wig over de zeak te onder- handelen. Zwitserland plaatste zich hier egenover op het standpunt, dat van een erkenning de jure geen sprake kon zjjn zoolang over de tusschen Zwitserland en Rusland be- staande quaesties geen ove'eenstemming was verkregen. Wel echter was de Zwit sersche regeering rereid de bemiddeling van Frankrpk bp de ond rhandelingen tir regeling van de zaak-Worowsky <n wat daarmee samenhar gt te aanvaardm. Zco hadden dan ook onde handelingen pha s over de betuig'ng van leedwezen inzake den moord op den Russischen gedelegeerde Worowsky, een uitkeering aan aier s doehtc r, de -'eelneming vaD Ruslai d aan de voor bereid nde on wapeningsconferentie te Ge neve en de ophefflng ran den Russis hen boycot tegen Zwitserland. De Bondsraad had reeds onmiddi 1 ijk r a den moord zijn leedwezen betuigd, hij had denRuss scher- m deplichtige aar. den moo d over de grens gezet over de rijsj raak van den moordenaar sprak me niet, want de on- afhaukelijkheid van de rechtspraak moest buiten ged ng blijven en lrij was ereid de betuiging van leedwezen nog eens teherha er, als de Russische regter ng dt v rlurgd", maar in den vorm vsn een veront chnldi- ging kon die betuiging niet laats het ben en evenmin kon de Zwtseische regeering vcr[licht worden gesteld. om de dochter van den vermoorden financieel schadeloos te stel en. De quaestie van een vergoeding kon alleen worden behandeld in ver'and met de verg ediugseischen van in Rusland benad-elde Zwitsers. De Fransche regeering had ten slotte een f rmule voorgesteld, d'e van de door den Bondsiaad voorgesfelde, weinig verschilde, maar de Russische re geering had deze verw< rpen en zoo waren de onderhandelingen rastgeloopen De heer Motta wees er nog op, dat de Zwitsersche bondsrsad in de onderhandelingen met een zeer gcaffineerde tege? stander zeer rocr- zichtiu was te werk gegaan. Overigens echter liet hij doorecheme en, dat Zwitserland nog steeds tot een hi rvat- ting der onderhandelingen bereid i», Maar de wedei'zijdsche opvattingen in aanme king nemend is bet toch w< 1 waar schijnlijk, dat de Volkenbonderaad bij zijn beslissing over de voorbereidende ontwape- ningscm ferentie met de weigering van Rus'and om naar Geneve te komen, zal hebben rekenirg te hebben. BLOEDIGE B0TS1NG IN RUSLAND. Uit Moskou wordt gemeld, dat te Voronesj in Rusland. een ernstige botsirg heift. plaats geh d hrsschen een godsdienstige menigte en een detachement van de Oppoe, die het vuur op de menigte oppnde. Er werden 9 personen gredood en 15 gewond De menigte had zich it! de St. Mart-erk verzameld. *aas&ssmK« g5ia £4 Woensdag' en Vrljdagavond. zijn 1 - ROODWTER THEOOORU3 NICMEUW

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1926 | | pagina 1