66e Jaargang
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
BEPEHKIFG
BEPERmG
Het huis van den zonderling,
No 7867.
Maandag 25 Januari 1926.
eigenaars of beheerders van Paarden.
i
ABONNEMENTSPRIJS
RAADSVERGADER1NG.
r KUILLKTOV.
Telefoongesprekken.
8 tinTi l AMD.
mat
Voo- binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden - Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetaling fr per post f«,60 perjaar -
Vmr Ned Indie en Amerika 2,70 per 3 maanden - Voor 't overig buitenland 3,35 per 3 maanden - Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooru.tbetal.ng,
van het vervoer van vrachten op de
wegen in ondeihoud bij het Fijk,
Door den Commissaris der Koningin in
Zeeland is, krachtens art. 3 der wet van 6
April 1869 (Staatsblad no. 39) op voordracht
van den Hoofdingenieur-Direeteur van den
Riikswaterstaat in de directie Zeeland, het
vervoer van vrachten op de bij het Rijk in
onderhoud zijnde wegen
langs het kanaal van Neuzen,
tusschen Sluiskil en Axel en
langs het zijkanaal naar Hulst
beperkt in dier voege als bepaald is in
zHne besluiten van 21 September 1900 A
no. 599, 2de afdeeling (Provinciaal blad no.
117) en van 9 Februari 1917 A no. 80, 2de
afdeeling (Provinciaal blad no. 10).
Deze beperking gaat in met middernacht
tusschen 24 en 25 Januari 1926.
Afgekondigd te Ter Neuzen den 23 Januari
1926, des namiddags te 3 uren.
De Burgemeester,
J. HUIZINGA.
van het met beladen voertuigen
berijden van Kunstwegen, niet in
onderhoud bij het Rijk.
De Burgemeester der Gemeente TER
NEUZEN, kondigt op last van Gedeputeerde
Staten aan, dat het VERBOD, bedoeld in
art. 79 van het Reglement op de wegen en
voetpaden in Zeeland, in deze gemeente
ingaat met middernacht tusschen 24 en 25
januari 1926.
Afgekondigd te Ter Neuzen, den 23 Jan.
1926, des namiddags te 3 uren.
De Burgemeester,
J. HUIZINGA.
LUST
De Burgemeester van TER NEUZEN maakt
bekend, dat gedurende de maand Februari
ter Secretarie voor een ieder ter inzage is
nedergelegd de alphabethische lijst, bevat-
tende de namen der in deze gemeente metter-
woon gevestigde eigenaars of beheerders
van een of meer ter vordering en ter keuring
aan te bieden paarden, opgemaakt ingevoige
artikel 17 van het Inkwartieringsbesluit.
Ter Neuzen, 25 Januari 1926.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Van ERICH EKENSTEIN.
28) (Vervolg.)
Volg die auto die net wegrijdt,
maar pas op, dat we niet opgemerkt
worden. Ik betaal dubbel of driedubbel,
als de zaak in orde komt. Maar niemand
mag ons zien.
De chauffeur wierp een blik op de an-
dere auto, waarin hij alleen een dame zag
en glimlachte. Aha, twee jaloersche
vrouwen, dacht hij. Toen leqde Heidy
een plotselinge ingeving volgend haar
hand op zijn arm en zei met bevende
stem:
Toe help mij, dat we ze niet uit het oog
verliezen. Er hangt zooveel van af.
De man zag door haar kleeding niet,
of hij met een deftige dame te doen had,
noch of ze mooi was, Maar hij merkte
het beven van haar hand en den blik
van haar diepblauwe oogen en plotseling
voelde hij zich gedrongen om haar te
helpen.
Hij schoof haar vlug in den wagen en
nam op de stuurbank plaats.
Ik zal mijn best doen, juffrouw.
Wees maar niet bezorgd. Niemand zal
•»s zien.
Toen suisde de wagen met groote
saelheid de andere auto na, die naar de
Tkiester straatweg reed en daar afsloeg
Jiaar Weenen.
Heidy had nog noodt in een automobiel
gezeten. Voor haar die zoo weinig ge-
wend was, was dat steeds een onge-
hoorde luxe geweest.
Sinds ze echter een deel van haar ka-
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, brengen ter kennis, dat, op het
telefoonkaritoor te Sluiskil van des
avonds 9 tot des voormiddags 8 onr, ge-
legenheid bestaat telefoongesprekken te
voeren met Ter Neuzen, voor wat betreft
dsktegevallen van menschen en dieren.
Belanghebbenden kunnen zich in de boven-
staande" uren bij den kantoorhouder te
Sluiskil vervoegen.
Ter Neuzen, den 25 Januari 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. 1. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
DE KABINETSCRIS1S.
Dr. J. Th. de Visser heeft Zaterdag-
ochtend aan de Koningin ontheffing ver-
zocht van zijn opdracht tot vorming van
een kabinet.
Hare Majesteit heeft daarop den voor-
zitter van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal, Jhr. Mr. Ch. J. M. Ruys de
Beerenbrouck, ontvangen, en vervolgens,
in den namiddag, Mr. J. Limburg, lid van
Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland
aan wien H. M, de samenstelling van een
extra-parlementair kabinet heeft opge-
dragen.
Mr. Limburg heeft verzocht, deze op
dracht in beraad te mogen houden.
Mr. J. Limburg is in 1890, na promotie
te Leiden, advocaat geworden. Hij werd
in 1897 benoemd tot rechter-plaatsver-
vanger in de rechtbank te 's Gravenhage
en in 1903 tot lid van het algemeen col
lege van toezicht op de rijksopvoedings-
gestichten.
In 1904 werd hij lid van de Staten van
Zuid-Holland en 1907 lid van Ged. Sta
ten van Zuid-Holland, welke functie hij
op het oogenblik nog bekleedt.
Mr. Limburg, die de vrijzinnig-demo-
cratische beginselen is toegedaan, werd
in 1905 gekozen tot lid van de Tweede
Kamer en bleef dit onafgebroken tot
1918. Als lid dier Kamer nam hij het ini-
tiatief tot het wetsvoorstel, waardoor het
mogelijk werd gemaakt, dat men zonder
Latijn en Grieksch te hebben gestudeerd.
promoveerde tot doctor in de genees-
kunde en de wis- en natuurkunde, wan-
neer men eind-diploma H. B. S. bezat.
Als lid van de staatscommissie onder
voorzitterschap van wijlen den vice-pre
sident in den Hoogen Raad Mr. S. Gra-
tama heeft hij een belangrijk aandeel ge-
had in het samenstellen van een ontwerp
van een nieuw wetboek van burgerlijke
rechtsvordering.
Mr. Limburg is voorzitter van de
staatscommissie voor de burgerlijke wet-
geving, die partieele herzieningen in onze
wetboeken ontwerpt. Verder is hij o.in.
voorzitter van de commissie van advies
voor volkenrechtelijke vraaqstukken
door den Minister van Buitenlandsche
Zaken ingesteld, en lid van de staats
commissie voor internationaal privaat-
recht. Hij is curator der Leidsche univer-
siteit en deken van de Haacische orde
van advocaten. Driemaal is hij gedele-
pitaaltje had opgenomen om Georg Tor-
westens verdwijnen te verklaren, reken-
de ze in t geheel niet meer. Ze dacht niet
aan deze uitgave, aan het nieuwe van de
rit, alleen wist ze, dat ze in een auto zat.
Ze voelde een brandende angst den an-
deren wagen uit het oog te verliezen en
daarbij kwam de opwindende gedachte:
ik ga misschien naar de plaats waar
Georg verborgen is.
De chauffeur deed werkelijk zijn best.
Hij bleef steeds op dezelfde afstand en
vermeed het midden van den weg.
Spoedig waren de eerste huizen van
Weenen bereikt. Ze reden door vrij
drukke straten. Heidy had geen horloge
bij zich, maar ze hoorde een klok half elf
slaan. Het deel van de stad waar ze nu
door reden was haar onbekend. Lanq-
zamerhand werden de huizen kleiner, de
straten eenzamer, de omgevinq nam een
bijna landelijk karakter aan.
Toen werd het duister. Lantaarns
stonden niet meer langs den weg. Regel-
matig in veldjes verdeeld land lag aan
beide zijden van den smallen slecht be-
straten weg.
Nu en dan merkte Heidy de omtrek-
ken van kleine huisjes of hooge houten
toestellen, die uit de vlakte oprezen.
Langs den hemel trokken zwarte wolken
met zilveren randen, die van tijd tot tijd
de maan bedekten en alles in duisternis
hulden.
De chauffeur had den afstand tusschen
de beide auto's vergroot omdat men an-
ders in de stilte misschien het werken
van de motor zou kunnen hooren. Nu
wendde hij plotseling een zijweg in en
sprong uit den wagen.
Terwijl hij de motor afzette, zei_ hij:
Ik ken deze streek hier. Die daar
geerde geweest ter vcrgadering van den
Volkenbond. Hij is voorzitter geweest
van de Vereeniging voor Volkenbond en
vrede.
Mr. Limburg is indertijd, na het aftre-
den van Mr. Zimmerman, het burge-
meesterschap van Rotterdam aangebo-
den, waarvoor hij gemeend heeft te
moeten bedanken.
In e-chilkiide 'ken heeft Mr. Lim
burg voor het Permanente Hof van Inter
nationale Justitie gepleit, o.a. namens
de Nederlandsche regeering in de kwes-
tie betreffende de relating van de Ne
derlandsche arbeidersgedelegeerden tot
de, arbeidsconferentie te Geneve.
Voorts is Mr. Limburg van 1923 tot
December j.l. arbiter geweest in het
Fransch-Duitsche si heidsgerecht te Pa-
rijs.
Hij is ridder in de orde van den Ne-
derlandschen Leeuw en commandeur van
het Legioen van Eet. Hij is 59 jaar oud.
Het Nederl. corn spondentiebureau in
Den Haag weet nog te melden, dat de
pogingen door Dr. L'e Visser tot Vrijdag
aangewend om aan de crisis een einde te
maken, al is hij daar n dan door verschil-
lende omstandigheden niet moqen slagen,
ongetwijfeld van grooten invloed zijn
geweest op het gaar.deweg verder bren
gen van de mogelijl heden tot oplossing
van de crisis, een invloed, welke zich ook
in sterke mate moet hebben cjoen gelden,
bij het nieuwe stadium, waarin de kabi-
netscrisis thans is komen te verkeeren
door de opdracht tot formatie van een
extra-parlementair kabinet aan Mr.
Limburg.
Dr. De Visser zal, nu hij oo zijn ver-
zoek door de Koningin ontheven is van
de opdracht tot vorming van een kabi
net, binnenkort gevolg geven aan een
reeds door hem voor het ontstaan van de
kabinetscrisis opgevat voornemen om
eenigen tijd met zijn echtgenoote in het
buitenland te gaan doorbrengen.
De parleroentsredacteur van Het Volk
schrijft:
Naar wij uit goede brond vernemen,
heeft Dr. De Visser, nadat hem geble-
ken was, dat zijn pogingen in de richting
van een extra-parlementair kabinet onder
rechtsche signatuur niet met goeden uit-
slag zouden kunnen worden bekroond.
de mogelijkheid onderzocht van een ex
tra-parlementair kabinet onder linksche
signatuur, welk onderzoek geleid heeft
tot een contact met Mr. Limburg, uit
welk contact Dr. De Visser den indruk
kreeg, "dat Mr. Limburg niet ongenegen
was,' pogingen tot vorming van zoodanig
extra-parlementair kabinet aan te wen-
den, hetgeen Dr. De Visser aanleiding
heeft gegeven aan de Koningin te advi-
seeren, aan Mr. Limburg opdracht tot
vorming van een extra-parlementair ka
binet te verleenen.
DE ZEEHOND TERUGGEGEVEN
AAN DE EIGENAARS.
De Nederlandsche schoener Zeehond,
die in December 1923 nabij Fire Island
door de douane in beslag genomen was,
daar zij een lading champagne inhad en
zich binnen de 12 mijlsgrens bevond, is
veertien dagen qeleden aan de eigenaars
teruggegeven. Het hof van appel had
overwogen, dat niet vast stond, dat er
voor ons kunnen niet veel meer verder.
Als we hen nog langer volgen, zullen ze
ons bemerken. Wilt u te voet verder?
De linkerkant van den weg ligt in de
schaduw.
Heidy stapte uit.
Waar zijn we eigenlijk?
Aan het eind van Erdberq? U hoeft
niet bang te zijn. Er wonen hier niets dan
tuinlui, geen slechte menschen. Of zal ik
met u meegaan? De straatweg houdt heel
gauw op.
Neen, dank u. Wacht me hier
maar.
Goed. Dan rijd ik nog een eindje
verder het veld in, want, als die auto
keert, zouden ze mijn wagen kunnen ont-
dekken. Hoe lang moet ik wachten?
Dat weet ik niet. Misschien duurt
het heel lang. Maar ik kom stellig terug.
Hier is vast wat voor de rit hierheen.
Heidy drukte hem een banknoot in de
hand en gang snel naar haar doel.
De voorste auto was werkelijk al blij-
ven staan. Heidy, die in de schaduw van
een heg stond, zag duidelijk de omtrek-
ken van den wagen en van een
vrouwelijke gestalte, die er naast stond.
Toen scheidde die gestalte zich van de
groep af en ging door een qroentetuin
aan de rechterkant van den weg op een
huis toe. De auto keerde en reed lang-
zaam terug.
Heidy, die zich, am niet gezien te wor
den, zoo stijf tegen de heg aandrukte, dat
dat ze er bijna mee vergroeid scheen, zag
hoe de wagen een flink eind voorbij den
zijweg, waar haar auto stond, bleef staan.
Toen ze daarna voorzichtig het huisje
naderde, waarin mevrouw Torwesten
reeds verdwenen was, bemerkte ze tot
haar ontsteltenis plotseling de donkere
drank van het schip verkocht was binnen
de verboden zone. Kapitein Kraus had
verklaart, dat het schip, dat ook van mo-
toren voorzien was, met defecte motoren
naar de kust toeliep om versch drinkwa-
ter in te nemen.
EEN WATERSNOODBELASTING.
In de „Haagsehe Post" wovdt de wen-
schelijkheid betoogd van het in het leven
roepen van een watersnoodbelasting. De
ramp door de voor dezen tijd van het jaar
abnormale stijging der groote rivitren te-
weeggebracht zal, aldus schrijft genoemd
blad, voorzieDii g eischen in een omvang,
die vermoedelijk door de meesten onzer
wordt onderschat. Bet is s ellig prijzens-
waardig dat onm'ddellijk een opwekkirg
werd gericht tot alien c m bp te dragen in
het lenig'n van den nood. Maar zelfs al
wordt door offervaardigheid een som van
eenige millioenen bijeengebracht, wat een
geweldige prestatie zou zpn zoo kort na
het Olymp ade millioen en „Borculo", dan
nog is het stellig boven twpfel verheven,
dat een zoodanig bedrag geheel ontoerei-
kend zal zpn om datgene te verschaffen
wat noodig is. Immers, het mo.t thans
voor goed uit zijn met het tot nog toe ge-
bruikelijke systeem wait and see. Gezien
hebben wij nu, dat om den zooveel tijd een
overstroomingsramp nu hier, dan eiders
ons dtel wordt en het heeft derhalve geen
zin, nadat de gehavende waterkeeringen
weer op peil zijn gebracht, kalm af te
wachten tot opnieuw de waterwolf ods be-
springt. Thans is de tijd gekomen om
eens en voor altijd de voorziening tegen
overstroomingen als de jongste zoo te
maken, dat menschelijkerwijs gesproken
het gevaar daarvoor mag worden geacht
te zijn geweken. Tot het onmogelijke is
niemand gehouden, doch zooveel is wel
reeds gebleken, dat bij tal van polderbe-
sturen de eischen aan bouw en onderhoud
der dijken gesteld. nog zeer ver van het
onmogelijke zijn verwijderd. Hun dient
thans te worden medegedeeldIn zuiver
interne aangelegenheden kunt ge souverein
blijven, doch bjj uw dijkensysteem zijn
zooveel belangen betrokken, ook buiten uw
omdpkt gebied, dat verbetering en onder
houd daarvan bp den Staat moet berusten.
Het blad pieit voor het uitgeven van een
gedwongen rentelooze watersnoodleening
van zeg 100 millioen, pro rato op te h ggen
aan hen, die in de vermogensbelastirg zijn
aangeslagen. Een deelneming van 1 °/0
der vermogens zou dan voldoende zijn. De
storting wordt op een bepaaiden datum
gesteld met dien verslande, dat bevoegd-
heid wordt verleend, die over termijnen te
verdeelen. Tegen deze regeling is te min
der bezwaar, omdat het voile bedrag slechts
geleidelijk behoeft te worden aangewend.
Van de leen'ng wordt elk jaar 2 °/0
uitgel ot. Blijkt de leening te hoog ge
nomen, dm kan het niet vereischte voor
extra-de'ging worden gebezigd. Al deze
gelden komen in een Wate-snoodfonds, dat,
onder afdoende controle, eerst de tegen-
woordige slacht ffers naarbillijkheidschade-
loos stelt. En' wat overHijft moet vol
doende zijn voor de grondige verbetering
der dijken.
figuur van een man die van achteren het
huis te voorschijn kwam, een oogenblik
luisterend bleef staan en toen met groote
passen naar den weg liep.
Heidy kon niet uitwijken, noch zich
verbergen. Ze dacht, dat alles verloren
was.
- 't Is stellig een van de Lyttons,
iemand heeft me gezien, en wil nu
Verder reikten haar gedachten niet.
De man had haar bereikt en zei haastig
tot haar:
Ga niet naar het huis. t Is ge-
vaarlijk. Die kerels zijn tot alles in staat.
Verberg u in de kas, tot ik terugkom.
Toen liep hij vlug door.
Heidy staarde hem bevreemd na. Wie
was die man? Een van de Lyttons zeker
niet.
Plotseling meende ze aan de huisdeur
een geluid te hooren. Nu voelde ze voor
de eerste keer angst, werkelijke angst.
Ze vergat al het andere en rende adem-
loos naar de broeikas die terzijde van het
huis in het duister lag. De ingang lag
verborgen tusschen laag struikgewas;
de deur was dicht. Achter het gebouwtje
liep een heg, die den tuin van dien er
naast scheidde. Heidy zag achter een
paar vaten een soort luik, waarbij ze zich
verborg.
Toen luisterde ze weer scherp. t Was
alles stil rondom, alleen hoorde ze nu en
dan gedempte stemmen uit het huis. Men
had daar een lamp aangestoken, de voor
ste kamer was echter niet verlicht, alleen
een kamer die achter in het huis was ge-
legen en waarvan Heidy de vensters niet
kon zien. Toch merkte ze het aan den
lichtschijn, die plotseling op de struiken
achter het huis viel.
In de eerste plaats d enen de gelden
voor de jaarlijksche aflossing te wot den
opgebracht door hen die rechtstreeks belarg
hebben bij de aan te bretgen ■'eibeteringen.
Onpartijdige deskundigen zullen moeten
uitmaken hoeveel meer polderlasten de
eigenaren van onroerende goederen rode-
lijkerwijze kunnen dragen en zij zullen
dit behooren op te breDgen. VaP, als ge
volg van de verbeterde toestanden, waarde-
vermeerdeTing te constateeien, dan zal ook
deze op een of andere wijze aan het Waters-
noodfonds dieDen ten goede te kc men.
Eerst warneer elk der door de Dieuwe regeling
bevoordeelden zijn in geldswaarde omgezet
aandeel in den vooruifgang heeft betaald,
zal ter volmaking van het bei oodigde af-
ossingsbedrag een beroep mogen worden
gedaan op de algemeere kas en dit bedrag
onder de gewone uitgaven op de staats-
begrooting wordeD gebracht.
HET VERB1NDENDVERKLAREN VAN
C0LLECT1EVE ARBEIDS-
OVEREENKOMSTEN.
Men hoort tegenwoordig, schrijft Mr. P.
W. H. Cort van der Linden, wetr reel
spreken over het verbindend verklaren van
collectieve arbeidsovereenkumsten. Alge
meen wordt erkend, dat dit beteekent
een inmenging van de Oveiheid in het
parficuliere bedrpfsleven, en derhalve een
aanzienlpke vrijheidsbeperking oplevert.
Toen dan cok indertpd een voorontwerp
van wet bij den Hoogen Raad van Arbeid
om advies aanhangig werd gemaakt, werd
dit hoogelpk toegejuicht door degenen, die
niets liever zouden zien, dan datalle patroons
staats; mbtenaren zouden worden.
Gelukkig eebfer denken velen er nog
anders over. Het blpft intu:schen steeds
een raadsel, hoe tegenwoordig zoo gemakke-
lijk de vrijheidsgedacbte kan worden ver-
trapt. Sedert eeuwen heeft de VTphcids-
gedachte de merschheid in haar streven
naar verbetering van haar aardsch lot gelt id.
Mannen en vrouwen offerden voor dir vrij-
heid hun goed en hun leven gansche olken
streden ervoor, dikwiiis tegen een opper-
maehtigen vijand. Wij in Nederland, het
traditioneele land van de vrijheid, kunnen
daarvan meespreken. Maar ondanks het
feit, dat de vrijheidsgedachte de banier is
geweest, waaronder onze voorvaderen op-
trokken en waardoor zij maakten. dat voor
ons slavernii en tyrannie begrippen zijn,
waarvan wij de daao'werke'ijke versehrikke-
lijkheid nog slechts van overlever'ng weten,
wordt nu gepropageerd, dat de menschen
op den goeden weg zijn als zij zich zooveel
mogelijk van bun vrijheid laten berooven 1
Zoo ook by het verb'ndendverklaren.
waarbij de wHgever zal decreteeren, dat
het den patroon niet meer vrij zal staan om
naar eigen inzicht de arbe dsvoorwaarden
te regelen met de eigen werklh den. Neen,
yij moeten zich ondergesehikt maken aan
het oordeel der vakver*"en'gingen, der strijd-
vereenigingen van arbeiders en werkgevers.
En dit alloen om in een enkel bedrijf aan
de arbeiders betere arbeidsvoorwaarden te
geven dan overal elders. Maar ten koste
van den verbruiker, van den ambtenaar met
zijn salarisje, van deD gepensionneerde met
zijn rentetje, van den lan(T ouwer, die tegen
Ze zag eens rond zich in haar schuil-
plaats.
Ze zat juist tegenover de zijkant van
het huis, dat door een pad en een rij
bloembedden van de broeikas qescheiden
was, waarvan de ingang rechts van haar
hoekje was.
Haar schuilplaats zelf, was zooals ze
nu pas bemerkte, naar achteren open. Er
was vroeger waarschijnlijk een schutting
tusschen de beide eigendommen geweest,
die op deze plaats verrot was, aan de an
dere kant had men de ruimte met strui
ken opgevuld, men had aan deze zijde
alleen eenige vaten voor de opening
gezet.
Wat was achter de scheiding. Naar
't scheen een andere tuin- Heidy voelde
zich gerustgesteld, dat ze in geval van
nood toch een uitgang had. Ze spiedde
tusschen de struiken door. Ja. daar Iagen
bloem- en groentebedden en op eenige
afstand zag ze zelfs een huis waarin ze
licht meende te zien. Weer dacht Heidv
aan den man, die haar gewaarschuwd
had. Was hij al hier toen mevrouw Tor
westen aankwam Of was het Kobler,
die haar op geheimiinnige wijze gevolgd
was
Waar is hij heengegaan Verberg
u, tot ik terugkom, had hij gezegd. Ze
kon daar echter niet stil blijven zitten.
Ze moest mevrouw Torwesten zien en
besoieden.
Het scheen haar zeker, dat de Lyttons
in dit huis woonden. Misschien hadden
ze al lang te voren het huis met den tuin
onder een valschen naam gehuurd. om
zich daar te kunnen verbergen.
(Wordt vervolqd.)
BaMaesatttm-siaassflaBssaa
URANT
5>5t tolad Keci<es*isrB 4* aWoensdag- ers i, d.
heea* tiKuraai awv
De Burgemeester van TER NEUZEK -.matt be-
kend, dat eene Openbare Vergadenng van den
Gemecnteraad is belegd tegen Donderdag 2b Jan.
1928, des namiddags twee uur.
Ter Neuzen, deit 25 .Januari 1926.
De Bnigemeester voornoemd,
J. HUIZINGA
VAN
HIIIIIHIilWWIllllll'll Mil liln I IiIHiiIiiI1 I III mil I 1 II ~|l 7 vsat
