TerNsasaasclie Courant
Het huis van den zonderling.
geneesi
BU I T EN LAND.
Yrudag 22 Januari 4926. No. 7866.
H7 WEJIEJIDIE] BLJLJD
giNNENLAHD.
PEUILLETOR.
RUBBER VOORAAN
Zoo pessimistisch als de suikermen-
schen zijn wegens den steeds toenemen-
den wereldvoorraad, zoo optimistisch is
men in rubberkringen gestemd. En waar-
lijk, blijkens de nuchtere cijfers is de
suiker, welke steeds het voornaamste on-
zer Indische export-producten was, thans
overvleugeld door de rubber
De suikeroogst in 1925 bedroeg ruim
2.000.000 ton, d.i. ongeveer 9 van de
wereldproductie; de waarde bedraagt, nu
de suikerprijzen laag zijn en ongetwijield
nog vender zullen dalen, rond j 321. mil-
Volgens raming bedraagt de Indische
rubberproductie over 1925 190.000 ton
(waarvan ruim 56.000 ton bevolkings-
rubber), d. i. bijna 40 V- van de wereld-
productie. Stelt men den gemiddelden
prijs op f 2 per K.G. zeker niet te
hoog -dan bedraagt de totale uitvoer-
waande 380 millioen, d.i. dus .1 60 mil-
lioen meer dan die der suiker
In 1926 en volgende jaren zal dit ver-
schil steeds grooter worden. De Indische
suikeroogst zal niet spoedig weer zoo
groot zijn als in 1925, en de prijzen gaan
in dalende richting. De rubberproductie
echter neemt toe, terwijl niet te verwach-
ten is, dat de thans geldende prijzen nog
belangrijk zullen dalen; immers het staat
vast, 'dat de Engelsche rubberplanters de
volledige standaard-productie niet kun-
nen bereiken, terwijl de consumptie
steeds toeneemt. Wei vormt de bevol-
kingsrubber een onzekere factor, omdat
men niet kan nagaan, over hoeveel rub-
berboomen de Inlandsche bevolking be-
schikt. Maar de Inlander begaat dezelf-
de fout als waarin de Engelsche rubber-
planters zijn vervallen: bij hooge prijzen
pleegt hij roofbouw op de rubberboomen
en slacht dus de kip, die de gouden
eieren legt.
Voor de suiker zijn derhalve de zeven
magere, voor de rubber de zeven vette
jaren aangebroken. Vadertje Staat krijgt
ook zijn deel en lacht in zijn vuistje. In
die, dat 40 der wereldproductie van
rubber voortbrengt, zou zich dus ook
voor 2/5 de machtelooze protesten der
Amerikaansche fabrikanten kunnen aan-
trekkep. Maar Indie zwijgt en strijkt
kalm de enorme rubberwinsten op
KANAAL GENT—TER NEUZEN.
De minister van binnenlandsche zaken
baron RolinJacquemyns, heeft, naar de
correspondent te Brussel van de N. R.
Crt. meldt, een wetsvoorstel ingediend.
strekkend tot de annexatie, bij het grond-
gebied van de stad Gent, van een strook
grond gelegen op de beide oevers van
het zeekanaal GentTer Neuzen en zich
uitstrekkend van de voorhaven van Gent
tot aan de spoorbrug te Selzaete, dicht
bij de Nederlandsche grens. Het grond-
gebied van Gent zou aldus met 630 hecta-
ren en de bevolking met 1 300 inwo-
ners worden vermeerderd ten koste van
acht Oost-Vlaamsche gemeenten.
In de memorie van toelichting wijst de
minister op het feit, dat, waar talrijke
industrieen zich, op het grondgebied van
kleine gemeenten, langs het kanaal, heb-
ben gevestigd, ook vele stoomschepen al-
daar komen laden en lossen, aan een
geregeld toezicht ontsnappen en de vei-
iigheid van de scheepvaart verminderen.
E)e huidige toestand is thans zoo, dat het
heele kanaal, van Gent tot de Nederland
sche grens, feitelijk reeds een groote
haven vormt, een reden welke, techni-
sche factoren terzijde gelaten. op zich
zelf reeds de annexatie ten voile wettigt.
MOOIE GIFT.
De Weesinrichting te Neerbosch ont-
ving uit Klundert van een onbekende
f 1000 voor waterschade.
Van ERICH EKENSTEIN.
27)
Vervolg.)
DE BEL00N1NG VAN VAKKENNIS.
In een geschrift, verspreid door het he-
stuur dei afd. 's-Gravtnhage van de Vereep.
tot bevordering van de vakopleiding in
Nederland", werden de volgende juisteop-
merkLgen gemaakt
„Zal ons land op den duur zijn groote
bevolking kunnen blijven onderliouden, dan
moet ook hier het peil der vakbekwaam-
heid zoo spoedig mogeljjk worden opgevoerd,
Dat hier inderdaad gebrek aan goede vak-
lieden is, wordt wel bewezen door het feit,
dat het nu, niettegenstaande de groote
werkeloosheid, nog moeilpk valt om goed
geschoolde werklieden, die werkelijk hun
vak verstaan, te krijgen. De belangstelling
om een goede vakopleiding te krijgen, is
hier te lande bij de industrieele arbeiders
uiterst gering en vaak ontbreekt de wil
of de liefhebberij, om van de b.v. in fabriek-
scholen geboden gelegenheid gebruik te
maken. Men ziet te weinig in, dat een
goede opleiding in de jeugd waarborgen
biedt voor een behoorlijk bestaan en geeft
de voorkeur aan het iets hoogere loon dat
de ongeschoolde jonge arbeider in zijn jeugd
kan maken Dit brengt. op onze ar'oeids-
markt een onevenredig aantal ongeschoolden
of halfgesehoolden, die eigen) jjk geen enkel
vak verstaan en wier lot op den duur is
een zich verdringen op de markt der losse
arbeiders tegen een minimum belooning".
Over de oorzaken van de geringe liefde
der jongelieden zich te bekwamen tot voor
treffelijke geschoolde krachtzegt'tgeschrft
»ln de eerste plaats dunkt ons het ge
ringe verschil in belooning tusschen een
goed en een slecht vakman. Het is niet
te ontkennen. dat de vakvereenigingen
met hun s'reven naar n'velleering der
loonen (minimum loonen zoo hoog moge-
lijk opvoeren) hieraan voor een deel schuld
hebben. Bjj een belooning van den ar
beider naar prestatie zal ongetwijfeld de
bekwame twee of meermalen zooveel kun
nen en moeten verdienen dan de onbekwame,
en dan zou door den grooteren prikkel
tot werken en leeren in de jeugd, het peil
van het geleverde werk ongetwijfeld nog
voor heel wat verheteringen vatbaar zijn,
wat, door bevordering onzer export-moge
lijkheid aan het gebeele vo'k zou ten goede
komen, daar het de arbeidsmogelijkheid,
dus ook de mogelijkheid tot verdienste van
alien, ook van ongeschoolden en hand-
langers, zeer vergroit.
,-Bet komt ons das voor, dat het voor
ons land een levenshelang is, dat a^n den
eenen kant de arbeiders gewezen worde
op het groote belang, aan het goed en
grondig leeren van een vak, verbonden,
doch aan den anderen kant ook door de
indu-trie getoond wordt, dat zij goede vak-
arbeiders waardeert, door hen veel hooger
te betalen, dan de onbekwamen. Aan de
"arbeiders, en voora! aan de bekwame vak-
arbeiders is het, om zich te keeren tegen
het streven, dat in vele vakvereenigingen
voorzit, om, uitgaande van zeer hooge loonen
(minimum) de individueele belooning der
leden van zulk een vakveeniging aan nor-
men te binden, d>e practisch beteekenen
een nivelleerng. die voor belooning van
vakbekwaamheid, handigbeid en extra in-
telligentie. weinig of geen ru'infe over'aat.
DE VERHOOG1NG DER MINISTER?-
SALAR1SSEN.
Het Centrum (r.k.) bespreekt de ver-
hooging van de ministersalarissen met
f 1000 per jaar. Het blad schrijft o.m.
„Er zullen er zijn, die dez- mededeeling
meesmuiiend begroeten.
Wij aarzelen niet te zeggen, dat wij haar
toejuichen. Wij hebben respect voor den
moed der Ministers, die dit besluit voor
hun verantwoording hebben willen nemen.
Zij konden het iets gemakkelijker doea,
omdat op den dag, waarop zij hiertoe be-
sloten, de kans groot was, dat zij er per-
soonlijk geen voordeel van zouden hebben,
Bij ons moet iemand. die Minister wordt,
en niet bereids in Den Haag woont, begin-
nen met een huis te koopen, en het in te
Karel snelde weg. De namiddag scheen
Heidy eindeloos lang te zijn. Tegen den
avond kwam Karel terug. t Was, zooals
ze vermoed had. Mevrouw had de meis-
jes verlof gegeven dien avond naar Wee
nen tegaan, zonder dat ze er om gevraagd
had. Ze zouden zelf nooit op het idee
zijn gekomen om midden in de week
naar huis te gaan.
Na Karel verscheen Jane om uit naam
van haar meesteres naar de toestand van
juffirouw Remschmid te informeeren.
Mevrouw zou graag zelf gekomen zijn,
maar ze voelde zich niet wel; ze voelde,
dat har migraine op komst was en wou
liever gaan rusten.
Heidy had iets dergelijks verwacht.
Haar voet lag hoog op een stapel kus-
sens, naast de sofa stond de schotel met
ijs en compressen. Rondom der, enkel
had ze de voet met watten omwonden
om hem er heel dik te doen uitzien; daar-
omheen lag het compres. Toen Jane deel-
nemend den voet wou zien; gilde Heidy
het bij de eerste aanraking zoo pijnlijk
uit, dat de Engelsche er wel van afzien
moest. Heidy ademde verlicht op, toen
dat gevaar voorbij was. Haar wangen
gloeiden als in koorts. Het was echter
schaamte over de komedie, die zij speelde.
Ze begreep zichzelf bijna niet meer.
Hoe kon zij, die tot nu toe trotsch iedere
onwaarheid vermeden had. plotseling
zoo meesterlijk liegen
Was het de liefde, die haar plotseling
krachten verleende, aan welke ze tot nu
toe geen besef had gehad, of sluimeren
in iederen mensch misschien venborgen
talenten, die eerst door bepaalde omstan-
digheden gewekt worden Ze wist het
niet. En tenslotte overheerschte de ge-
dachte vandaag eindelijk de kans te heb
ben om een zeker spoor te vinden, alle
andere vermoedens.
Heidy geloofde vast, dat mevrouw
Torwesten dien nacht een van haar
broers of den ouden Lytton zelf ver-
wachtte, die haar zeggen zou, hoe Tor
westen tegenover hun plannen stond.
Heidy was vastbesloten dien bezoeker
door dik en dun te volgen, ze zocht al
het benoodigde bij elkaar: geld, gemak-
kelijke schoenen, een voetvrije rok. een
lodenmantel en een muts, die ze ver
over haar voorhoofd kon trekken.
Karel kreeg bevel om, als ze den voi-
genden dag -nog niet terug zou zijn, nie-
mand in haar kamer toe te laten. Hij
moest maar zeggen, dat ze nog sliep.
Kwam ze voor twaalf uur niet, dan
mocht hij den waard en zijn vrouw in
t vertrouwen nemen, en in de villa zeg
gen, dat de dokter er geweest was, en
het noodig had gevonden, haar direct
mee te nemen naar Weenen, omdat een
operatie noodig was.
Maar zullen ze dat gelooven
vroeg Karel aarzelend. Als nu niemand
het rijtuig van den dokter gezien heeft.
Ze zien daar maar een deel van
den straatweg, en niet eens den ingang
en den oprijweg. Als jou familie het dus
bevestigt, moeten ze het immers wel ge
looven, omdat ze toch den geheelen dag
niet op ons huis kunnen letten.
Kar'l zette een bedroefd gezicht.
Weet u wel, juffrouw, dat ik eigen-
lijk hoopte, dat u mij mee zou nemen
richten. De Rekenkamer maakt ze'fs be
zwaar, wanueer Ministers vo r het gebruik
van een taxi deelareeren. Een Minister in
het Kabinet-Cort van der Linden, die in
's Lands belang eenigen tpd een auto tot
zijn beschikking had gehad (in den mobi-
lisatietjjd heeft dit uit eigen zak moeten
terugbetalen.
Een lage bezoldiging van de Ministers
is het tegendeel van democratisch.
Het maakt, dat de keuze van geschikte
personen, uiteraard in een klein land toch
al beperkt, nog moeilyker wordt.
Er zjjn er in ons land geweest, die om
het ministerambt te aanvaarden, een be-
drag aau inkomsten moesten prjjsgeven,
dat grooter was dan dat, hetwelk zij als
Minister aa Hezoldiging gingen ontvangen.
Rekent men daarbij met de mogelijkheid
dat de ambtsvervulling slechts kort kan
duren, dan voelt men, lice moeilijk het
kan vallen, om de geschikte personen te
vinden, die bovendien bereid zijn, om dit
hoogst eervolle, maar zeer zware en niet
bjj uitstek aangerame ambt te aanvaarden.
Er zijn steeds liefhebbers genoeg, maar
ongelukkigerwijze zijn dat in den regel
juist die personen, welke men bij voorkeur
niet tot dit ambt weuscht te roepen.
Dit alles is zeker niet in's lands belang."
Daarom verdient het, aldus besluit het
blad, waardeering, dat het Kabinet den
moed heeft gehad, om hierin, zjj 't in zeer
bescheiden mate, ahhans eenigszins te
voorzien
DE TOESTAND.
Het was goed ecbrijft de N. R. Crt. dat
wij ook Woensdag, toen Luther met zijn
kabinetsvorming fiasco geleden leek te
hebben, dit achterdeurtje openh elden „en
niet minder vaak heeft men ook gezien,
dat er, wanneer de verlegenheid op het
hoogst was, toch de een of andere uitweg
gevonden werd. Zoo kan het ook nu gaan."
Inderdaad, zulk een uitweg is toch nog
gevonden, nadat president Hindenburg, de
eeuwige conferenties met ministerabelen
moede en in de rol van den trouwen Eckart
voor het Duitsche volk, den partijleiders
met een ernstige stem, waarin wellicht iets
van den vroegeren commandotoon van den
veldmaarschalk naklouk, beduid had, dat
er een eind aan het gemodder moest komen.
Alleen de Duitsch nationalen zullen teleur-
gesteld zijn, in de eerste plaats, omdat nu
hun kansen op portefeuilles verkeken zijn,
en ten tweede om 'at president Hindenburg,
voor wiens verkiezing zij vroeger het vuur
uit de sloffen geloopen hadden, juist degeen
is geweest, die, zonder nochtans iets on-
constitutioneels te doeD, voorkeur aan den
dag heeft gelegd voor een regeering uit de
middenpartijen. Dr. Koch, de democraaf,
die geen sta in den weg wilJe blij ven voor
de oplossing van de crisis, heeft uit eigen
verkiezing het veld geruimd voor zijn partij-
genoot Kuelz en de democrafische partij
heeft er zich bij neerg-legd dat zoo niet
hij, dan toch een harer leden in het nieuwe
kabinet den koers van de binnenlandsche
politiek zal aangeven.
Luther is dan rijkskanselier gebleven,
Stresemann heeft de portefeuille van buiten-
landsclie zaken behouden, en ook Brauns
(arbeid), Krohne (verkeerswezen), Gessler
(ryksweerbaarheid) en Stingl (posterijen)
zijn uit het vorige kabinet overgenomen.
Een groote verandering is, in vergelijking
met het vorige kabinet-Luther, dat de por
tefeuille van binnenlandsche zaken uit
handen van een Duitsch-nationaal (Schiele)
in die van een democraat is overgegaan,
en dat met de portefeuille van fmancien
hetzelfde is gebeurd Curtius, het lid van
de volkspartij dat aanvankelijk door de
meest rechts staanden gepousseerd was voor
de portefeuille van binnenlandsche zaken,
heeft het minder belangrijke ambt van
minister voor oeconomische aangelegen
heden gekregen.
Dat gaat niet. Ten eerste weet ik
immers heelemaal nog niet, hoe lang ik
wegblijven moet-. Ik moet misschien met
den trein mee. En bovendien moet jij op-
letten, zoolang ik weg ben. dat begrijp je
toch wel
Ja. Maar als u nu eens wat over-
komt juffrouw
Dat zal zoo'n vaart niet loopen, ik
zal voorzichtig zijn. Ga nu weq.
Dadelijk, juffrouw. Eerst moet ik
u nog wat geven. Hij drukte Heidy een
klein nikkelen voorwerpje in de hand.
Dat is van mijnheer Kobler. Hij
denkt, dat u en hij hetzelfde van plan
zijn. Als u in gevaar zijn mocht, moet u
hem fluiten. Hij heeft in ieder geval een
revolver bij zich.
Heidy was weer alleen. Buiten viel de
schemering. Boven de toppen der boo-
men scheen een zacht, zilveren licht van
de opkomende maan.
De meisjes van de villa waren al lang
weg. In ,,de Drie Linden" ging men ter
ruste en even daarna doofden ook de
lichten, in de villa uit.
HOOFDSTUK XIII.
Heidy had de jalouzieen gesloten, ge-
heel gekleed zat ze aan het venster en
gluurde nauwlettend door de gleuven.
Slechts een klein deel van den tuin kon
ze zien, het geheele gebouw zag ze ech
ter d.uidelijk. Soms vloog over het lichte
grindpad een zwarte schaduw; dat was
Barry, die de wacht hield.
Binnen een kwartier zou de maan op-
komen. Heidy wachtte er met groot ver-
langen op, omdat nu in de duisternis,
iemand heel goed ongemerkt langs het
huis zou kunnen sluipen.
Ofschoon... zoo vroeg zou nog wel j
niemand komen.
Het tweede kab'net-Luther is dus een
eint naar links opgeschoven en is in zjjn
nieuwe karakter een wcerspieg ling van ae
nieuwe Locarno-poiitiek. Wegens de buiten-
gewone omstandigheden, waarin het tot
stand is gekomen, valt nog niets te zeggen
van zijn algemeene program. Het moet
zich daarover nog in eigen boezem vers aan
en daarna kan pas blijken, of het den
noodigen iuwendigen samenhang bezit.
Yoorloopig dient men voldaan te zijn, dat
het Duitsche rijk na ruim zes weken crisis
en nog langer periode van fragmentarisch
bewind weer een regeering heeft, die op
een man na (den minister van voedsel-
voorziening) vultallig is.
Aangaande hetgeen er in het nieuwe
tiactaat tusschen Engeland en Irak staat,
verkeert, schrijft de N. R. Crt., de open-
bare meening in Engeland nog in het
duister. Dit is zonderling, want uit Bag
dad is intusschen reeds gemeld, dat het
Iraksche Lagerhuis het met groote meer-
derheid heeft bekrachtigd. Het eenige
verzet ertegen kwam van de zijde van
een handjevol Iraksche ,,nationalisten",
die bedenking hadden tegen de over-
haaste manier waarop de behandeling
plaats had. In de telegrammen uit Bag
dad, die dit feit niet onvermeld lieten,
stond over den inhoud van het tractaat.
dat open voor het parlement lag, niets.
Men kan dus enkel vermoeden, dat het
nieuwe tractaat voor Engeland den weg
opent om nog gedurende een periode
van ten hoogste vijfentwintig jaar voor
den Volkenbond over Irak het bestuurs-
mandaat uit te oefenen. Dit was de voor-
afgaandelijke voorwaarde, die te Geneve
aan Engeland gesteld is, voor de beslis-
sing over het betwiste gebied van Mosoel
ten gunste van Irak viel. Het eenige hou-
vast, dat men totdusver over een enkele
bepaling heeft, is het officieus lijkende
bericht, dat, hoewel het tractaat op een
maximum-duur van vijfentwintig jaar be-
rekend is, het om de vier jaar herzien kan
worden. Van de voorwaarden onder
welke zulk een herzieninp plaats kan
hebben, weet men niets. Het mandaat
over Irak is in Engeland, gelijk men
weet, niet populair. Zelfs zij die van
meening zijn, dat Engeland een soort van
eereplicht te vervullen heeft, door het
eenmaal begonnen werk niet in den steek
te laten, zouden geen vrede ermee heb
ben, indien in de toekomst de schade-
post voor de Engelsche belastingbetalers
weer grooter werd. Onze Balkan-cor
respondent heeft dezer dagen, naar aan-
leiding van de overweldiging van Hedz-
jas door den emir van Nedzjd, opmer-
kelijke dingen gezegd over de eerste tee-
kenen van een nieuwe Groot-Arabische
beweging, die in Irak reeds aanhang
moet hebben, aangezien wij thans voor
het eerst iets vernomen hebben van een
,,nationalistisch" verzet tegen de Engel
sche voogdij in het mandaat-gebied. In
Engeland is men dankbaar, dat men in
Irak niet te kampen heeft met een onrust
als waarvoor de Franschen in Syrie
staan. Maar niemand zal durven voor-
spellen, dat het in Irak steeds rustig zal
blijven. In Egypte is de nationalistische
beweging uit een klein begin ontstaan en
machtig geworden.
In de mogelijkheid van een herziening
om de vier jaar heeft de vooruitziende
Engelsche politiek wellicht een achter
deurtje open willen houden, om uit Irak
weg te kunnen gaan, indien het als oeco-
nomisch object teleur mocht stellen of de
kosten tegenover de waarde van dit ob
ject te hoog mochten worden. Na al het
zonderlinge gemodder van den kant van
de regeerinq ten aanzien van Irak, waar
van men al getuige is geweest, kan de
Engelsche regeering niet lang meer wach-
ten met de indieninq van het bekrachti-
gingsontwerp betreffende het tractaat of
een gezaghebbende uiteenzetting over
den inhoud van het document.
OVERSTROOMINGEN IN
OOST-AFRIKA.
Door ernstige overstroomingen tus
schen Umtali (aan de grens van Portu-
geesch Oost-Afrika en Rhodesia) en Bei-
ra moesten alle spoorweg-, post- en tele-
graafdiensten tusschen Rhodesia en Beira
Plotseling werd haar deur, die ze niet
gesloten had, zacht geopend, en Karels
stem zei halfluid:
Juffrouw, kom gauw beneden. Me
vrouw is uit het raam geklommen en wil
weggaan.
Dadelijk was ze naast hem en snelde
de trappen af. Ze vroeg met zachte
stem:
Uit het raam Heb je 't gezien
Ja. Ze wil zeker de huisdeur niet
openen. Wilt u haar achterna
Natuurtijk.
Ze hadden den ingang van den tuin al
bereikt en nog juist tijcl zich achter een
boschje te verbergen, want over de straat
gleed een vrouwelijke gestalte, die om
zich heen zag en in den tuin van het
hotel loerde.
Toen ze niets zag en alles rondom
doodstil bleef, keerde ze zich om ensnelde
haastig de straat langs in de richting van
Baden. Het kon niemand anders dan
mevrouw Torwesten zijn, ofschoon Hei
dy alleen de omtrekken van haar gestalte
herkennen kon. Ze droeg een lange, don-
kere mantel, die haar geheel omsloot en
om het hoofd een zwarte kanten doek.
Heidy volgde haar niet op den weg
maar op een voetpad, dat tusschen
boschjes lag. Toen men het bosch be
reikt had, ging juist de maan op. In de
buurt van Baden waren nog veel wande-
laars, zoodat Heidy niet bang behoefde
te zijn om te worden gezien. als mevrouw
Torwesten mocht omkijken. Ze was naar
het scheen heel zeker, dat ze ongezien
het huis verlaten had.
Heidy lette onder het gaan nauwkeu-
rig op of ze den politieman ook zag. maar
ze kon niemand voor of achter zich ont-
dekken. Ze zag alleen een oude vrouw
aan den anderen kant van de straat die
dezelfde richting uitging. Toen ze echter
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Wvrvb&wod&n
lifift&n-'iU'iOe hidd
worden stopgezet. Een groot aantal in-
boorlingen is verdronken, honderden
werden door middel van kleine vaartui-
gen gered. Het peil van den Zambesi is
sedert Maandag vier voet gestegen, de
spoorwegdienst in Nyassaland heeft men
echter in bedrijf kunnen houden.
DE CHINEESCHE CHAOS.
In China is nog niets veranderd. De in-
dertijd door Feng verslagen aanhanger
van Tsjang, generaal Li, is op weg uit
Mantsjoerije, om met een hersteld leger
Tientsin te heroveren. De schermutse-
lingen zijn reeds begonnen bij Tetsjau.
Een ander leger van Tsjang concentreert
zich ten Noorden van den grooten Chi-
neeschen muur en heeft tot opdracht de
spoorbaan PekingTientsin te verove-
ren en te vernielen. Waar Fenq, die' toch
nog steeds wordt beschouwd de baas te
zijn te Peking en Tientsin, verwijlt is niet
bekend. Woe houdt zich op den achter-
grond om zijn slag te slaan al naar de
komende gevechten uitvallen. Woe's
voornaamste troepenconcentratie bevindt
zich te Loyang. Hoe zijn verhouding
echter is ten opzichte van Tsjanq. Li en
Feng is ook niet meer bekend. Wel be-
merkt men, dat Woe goede vrienden
tracht te worden met Engeland door den
Engelschen handel langs en over Yang
Tsje zooveel mogelijk te vergemakkelij-
ken.
Te Kanton blijft de toestand ernstia.
De Kantoneezen stellen alles in het werk
om op slinksche wijze Hong Kong ten
ondergang te doemen. Wat er nog in
Peking zich uitgeeft of doorgaat voor
regeeringsmacht is niet in staat Kanton,
waar de bolsjewiki de baas zijn, tot rede
te brengen. De ex-territorialiteitseonfe-
rentie te Peking wordt, gezien de huidige
omstandigheden steeds hachelijker.
DE SOVJET TEGEN LOCARNO.
De Russische Sovjet heeft moeilijk
kunnen verbergen, dat Locarno een
streep is door de rekening van Moscou.
Men heeft er niet onder stoelen of ban-
ken gestoken, dat de toetreding van
Duitschland tot den Volkenbond een
groote tegenvaller is geweest.
Inderdaad werden te Locarno zeer
tegenstrijdige belangen verzoend. Ter-
wille van het voorgenomen Rijnlandpact
heeft Duitschland zich definitief neerge-
legd bij de grenzen in het Westen van
Europa, gelijk deze te Versailles zijn ge-
trokken, dus ook bij de permanente neu-
traliseering van het linker-Rijnoeverge-
bied. Maar Polen vreesde nu terecht,
dat Duitschland zich met steeds meer
wrevel zou gaan herinneren, dat in het
Oosten aan het Rijk door hetzelfde trac
taat belangrijke gebieden zijn ontnomen!
dat de blikken van een groot deel van
het Duitsche volk zich zouden richten
naar Dantzig, Posen, Opper-Silezie. Van-
daar, dat Polen niet zonder zorg de over-
eenkomst zag naderen, waarbij Duitsch
land zich zou verbinden, den vrede in het
Westen te handhaven, maar daardoor
tevens in het Oosten de handen zou vrij
krijgen. Immers Polen's grootste vrees
is, dat Duitschland en Rusland zouden
samengaan en zoodoende Polen in de
knel zou komen. Dit bezwaar is echter
bezworen. doordat Duitschland te Lo
carno het lidmaatschap van den Volken
bond heeft aanvaard. Duitschland kan
thans geen oorlog tegen Polen beginnen
zonder zijn verplichtingen als lid van den
Volkenbond te schenden. Maar boven
dien. ontstaat een geschil tusschen Polen
en Rusland, dan zal Rusland zeker niet
aanvaarden de uitnoodiging om het ge
schil aan de procedure van den Volken
bond te onderwerpen, en dan zal het
de helderverlichte straten van de stad
bereikte, was ook de oude vrouw ver-
dwenen.
Het was Kobler dus niet gelukt vroeg
genoeg bij de villa te zijn om mevrouw
Torwestens vertrek op te merken.
Heidy was in 't begin van de meening
geweest, dat de vrouw, nu de samen-
komst niet op Solitudo zou zijn. zooals ze
eerst vermoed had, in Baden naar het
een of andere cafe zou gaan. waar haar
familie haar verwachtte.
Ook die meening bleek echter niet
juist te zijn.
Mevrouw Torwesten ging reqelrecht
naar een autostandplaats, onderhandelde
j met den chauffeur en reed toen weg.
Heidy. die op vrij grooten afstand van
j haar liep. bleef van schrik onwillekeurig
i staan. Hoe zou ze haar nu verder ver-
volgen Er stonden nog wel twee an-
i dere wagens, maar voordat ze na het
vertrek van de eerste auto, en eerder
j kon ze het niet wagen, een huurde en
i wachtte tot de motor aangezet werd. zou
mevrouw Torwestens auto al lang uit het
I gezicht zijn.
i Angstig staarde ze voor zich uit. Me-
i vrouw Torwesten was al ingestapt De
i chauffeur zette de motor aan. Daarbij
was het Heidy. alsof er een gebukte ge-
stake langs den wagen sloop even bij
den chauffeur bleef staan en toen ver-
dween; het zag er uit als een groote hond.
Waar was die gebleven*?
Heidy had geen tijd verder op die qc
dachte in te gaan, want tot haar verlich-
ting kwam nu een taxi, die op vrij stond.
de straat langs en scheen van plan te zijn
om naar de standplaats te gaan.
Door een heftig zwaaien met den arm
hield ze den wagen staan de.
(Wordt vervolgd.)
-a
VAN
ssaasssBR'OT'
