ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Uit list bsogs Noorden,
No. 7883.
Vrijdag 15 Januari 1933.
66e Jaargang
HINOERWET.
ABONMEMENTSPRIJS:
HHllST.® BLAX).
Ui TSLAG
BINNENLAND.
Voor binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jaar
Voor Ned. Indie en Amerika 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland /3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
van onzen NIeuwjaarswedstrijd.
De uitslag van den wedstrijd is als
vokjt:
le prijs: M. SCH1EMAN te Othene.
2e prijs: S. JANSEN te Axel,
Margrette.
3e prijs: J. DE KRAKER Cz. te
Zaamslag.
teswijl aan:
M. van Tatenhove te Groede,
jacobus Scheele te Zaamslag, C 117,
L. Meertens te Echt,
M. Scheele te Othene,
Gelein Durink te Ter Neuzen,
N. Neuzenpolder,
en Jacob Oppeneer te Hoek, Boeregat,
ee» boekwerk of een gratis abonnement,
(fedurende een half jaar, op ons blad zal
worden uitgereikt.
De prijzen liggen aan ons Bureau ter
beschikking of worden, op verzoek toe-
geaonden.
CXVIIi.
Het is thans 250 jaar geieden, dat onze
grootste admiraal Michiei de Ruyter zijn
laatste tocht deed. In April 16/6 is hij
in de Middellandsche zee doodelijk ge-
wornd. Het gescihiedde in den zomer van
1675, dat de Staten besloten om hun
bondgenoot Spanje ter hulp te komen,
dat met Frankrijk in oorlog geraakt in de
Middellandsche zee, zwaar had te kam-
pen om zijn toenmalige Italiaansche be-
bezittingen te behouden. Op sterk aan-
dringen van Spanje zou als bevelhebber
der vloot otize De Ruyter worden aange-
steld. Maar in Holland was men in een
zuinige bui verzeild. Men wilde wel
helpen, doch het moest niet te veel kos-
ten. Vandaar, dat slechts een betrekke-
lijk kleine vloot van achttien schepen van
mlddelmatige grootte met enkele bran-
deia gereed gemaakt werd, bemancl met
ongeveer tienduizend zeelieden. De Ruy
ter oordeelde terstond, dat dit te weinig
was, want hij wist, dat de Franschen
beschikten over een vloot dubbel zoo
talrijk met veel grooter schepen en veel
meer kanonnen en manschappen, zoodat
hij terecht vreesde, dat de tocht niet goed
zou afloopen. Later bleek nog, hoe de
leveranciers ernstig bedrog hadden ge-
pleegd. Er was niet alleen een geheel
onzeewaardig schip bij de vloot, maar
het geleverde touwwerk bleek ten deele
voqs en vergaan, en vele zeilen waren
van onvoldoende qualiteit. En toen het
er later op aan kwam om te vechten,
bleek het, dat de Spaansche schepen
niets waard waren door de onbekwaam-
heid hunner kapiteins, Tegenover deze
zwakke Nederlandsche macht stond een
sterke Fransche vloot, gecommandeerd
door den allerbekwaamste van Frank-
rifk's admiraals: Du Quesne.
Toen De Ruyter zijn aanmerkingen
maakte, antwoordde een der leden van
het admiraliteitscollege: ,,,ik denk niet
mqnheer, dat gij nu op uw ouden dag
den rnoed vallen laat en bevreesd begint
ke worden.' Daarop gaf De Ruyter het
gedenkwaardig besoheid: ,,neen ik laat
den moed niet vallen; ik heb mifn leven
veil voor den Staat, maar ik ben ver-
wonderd en het doet mij leed, dat de
heeren de vlag van den Staat zoo veil
hebben en wagen." Toen de admirali-
teitsleden hem verzochten om hoewel hij
ernstige bezwaren had, toch het com
mando op zich te nemen, zei hij: ,,de
heeren h ebb en mij niet te verzoeken, maar
te gebieden: al werd mij bevolen 's lands
vlag op een schip te voeren. ik zou daar-
mee ter zee gaan en waar de heeren hun
vlag betrouwen, daar zal ik mijn leven
wagen."
Zijn vrienden ontrieden hem te gaan,
maar hij oordeelde, dat als de Staten hem
uitzonden met een te kleine macht, hij
zich aan hun bevel moest onderwerpen
Hij had zich gemakkelijk kunnen veronl-
schuldinen wegens ziin gezondheidstoe-
stand, die veel te wenschen overliet vooral
omdat hij telkens last van graveel (een
ziekte in de blaas) had, maar hij zei, dat
hij den tocht zou doen, ook al moest men
hem naar boord dragen. Toen hij eindelijk
aan boord ginq, nam hij van zijn vrien
den aldus afscheid: ,,ik zeg u adieu en
niet alleen adieu, maar adieu voor eeuwip.
want ik denk niet weer te komen; ik zal
op dezen tocht blijven; dat gevoel ik."
Hij verliet zijn vrouw en verwanten
onder een hevige gemoedsaandoening.
Nog iets ter kenschetsing, hoe hccg-
moedig de Statenleden waren, die geen
van alien in zijn schaduw staan konden.
Toen hij op 24 Juli 1675 afscheid van hen
nam zeggende, dat hij vaardig was om
zich naar 's lands vloot te begeven,
aanbiedende zijn onderdaniqen dienst,
hoorden de heeren.hem aan, gezeten in
deftige, fraaie hooge armstoelen, terwijl
De Ruyter op een gewoneTstoel (zonder
armleuningen) mocht zitten!
Nadat er reeds eenige maanden door
de vloot op zee heen en weder was ge-
kruist en enkele havens waren aanqe-
daan, ontmoetten de beide vloten elkaar
op 7 Januari 1676 in de Middellandsche
zee ter hoogte van Stromboli.
De Ruyters vloot werd gevolgd door
een aantal Spaansche galeien, die echter
ter nauwernood aan den strijd hebben
deelgenomen. De slag werd eerst den
volgenden dag aangegaan en de tus-
schenligger.de tijd werd gebruikt voor
het innemen van een goede gevechtsorde
en voor het manoeuvreeren om een goede
opstelling voor den slag te verkrijgen. De
Fransche vloot was in schepen minstens
anderhalf maal zoo talrijk, terwijl vele
daarvan veel grooter dan ons grootste
schip (het admiraalsschip) waren, zoodat
de sterkte der beide vloten ongeveer
stond in verhouding van drie tot een.
Bovendien hadden de Franschen nog het
voordeel van den wind,
Beide vloten waren in drieen opge-
steld: de Fransche voorhoede onder de
Preuilly-Humieres, het centrum onder
Du Quesne, de achterhoede onder Gaba-
ret. Daarteoenover de Nederlandsche
voorhoede onder schout bij nacht Nico-
laas Verschoor. het centrum onder De
Ruyter, de achterhoede -onder vice-admi-
raal Jan de Haan. Als kapitein bij De
Ruyter fungeerde een zeer dapper en be-
lcwaam man: Gerard Kallenburg.
Nadat beide vloten al zeilende elkaar
waren genaderd; begon De Ruyter den
slag door aan de Du Quesne de voile
laag te geven, waarop gedurende drie uur
lang van weerszijden zulk een verwoede
kanonnade werd gehouden, dat De Ruy
ter in zijn rapport aan de Staten schreef.
dat hij nooit in zijn heele leven een scher-
per strijd had bijgewoond.
Een gedeelte van dien strijd werd ge-
voerd door op elkaar zoogenaamde bran-
ders af te zenden, schepen voorzien van
vele brandbare stoffen, die moesten wor
den aangehaakt aan een vijandelijk schip
om te trachten dit in brand te steken.
Dus terwijl zulk een oorlogsschip bezig
was zich te verdedigen tegen de aanval-
len van andere schepen moest men zich
dan nog plotseling verwereg tegen een
brander. Maar ditmaal diende het geluk
onzen admiraal, want achtereenvolgens
stelde hij drie branders buiten gevecht,
Wij zullen hier geen verhaal qeven van
den slag niet alleen omdat dit te uitvoerig
zou worden. maar ook omdat voor qe-
wone lezers de zeemanstermen weinig
begrijpelijk zouden zijn.
Maar wij zullen hier laten zien, hoe
oudtijds toen alles zeilende moest worden
gedaan, het ai of niet veriiezen van een
zeesiag ook athing van den wind. Als het
uaarmede den Franschen was biijven
meeloopen, zou de bioliandsche vloot
verslagen zijn geworden. Met stoom-
schepen was dat gebeurd. Een kleinere
vloot van ieder op zich zelf kleinere
schepen werd aangevallen, dus de lengte
van de Fransche slagorde was aanmer-
kelijk grooter, zoodat de tusschenruimte
tusschen de Nederlandsche schepen
noodzakelijk grooter moest zijn. En daar
in het gevecht de schepen natuurlijk niet
blijven stilliggen, geschiedde het na
eenige uren strijd, dat tusschen het es-
kader van De Ruyter en dat van Jan de
Haan een vrij groote ruimte openkwatn.
Du Quesne dat ziende gaf terstond aan
vier groote schepen onder De Tourville
bevel om van die ruimte gebruik te maken
en door te breken, waardoor De Haan's
eskader ingesloten zou zijn geweest. In-
dien dat gelukt ware, zou onze vloot in
twee helften verdeeld, de eene na de
andere helft zijn verslagen. Doch ter-
nauwernood was het bevel gegeven, of
de wind ging liggen en die vier schepen
bestemd voor de doorbraak konden in de
windstilte niet vooruitkomen. Zoo ge
schiedde het, dat deze zeeslaq onbeslist
bleef, en beide vloten in den nacht uit
elkaar gingen, omdat de windstilte aan de
Franschen belette den strijd door te zetten
tot de overwinning was behaald.
In den zeesiag ging een groot Fransch
oorlogsschip, lek geschoten, naar den
kelder, maar ook van onze vloot ging een
schip den volgenden dag verloren. Het
lek kon niet tijdig genoeg gevonden en
gestopt worden en terwijl het schip zei
lende was naar een nabijgelegen haven,
zonk het in de diepte weg. Onze vloot
was duchtig gehavend, zoodat aan de
schepen heel wat hersteld moest worden,
maar de bemanning kwam er goed af. Er
waren bijvoorbeeld op De Ruyter's schip,
dat het allerfelste was aangevallen,
slechts zeven dooden en dertig qekwet-
sten, terwijl er 450 man aan boord waren.
Van de officieren was de eenige die sneu-
velde, de schout bij nacht Verschoor.
Men moest strijden met een vloot,
waarvan twee schepen 76 kanonnen had
den, de anderen tusschen 34 en 70, be-
mand gemiddeld met iets meer dan 200
man, tegen een Fransche vloot, bemaivd
gemiddeld met meer dan 300 man, terwijl
tien schepen van 76 tot 96 kanonnen
hadden.
Nada; De Ruyter hegevechtsterrein
had verlaten, zeilde hij naar Napels, al-
waar hij op elf Februari aankwam. Hier
vond hij, dat op de galeien niet minder
dan 26 Hongaarsche predikanten als
galeislaven zaten, met verscheurde klee-
ren. half naakt, met uitgemergelde licha-
men. afzichtelijk door builen en wonden,
..zoodat men hen niet zonder mededoogen
aanschouwen kon, te meer omdat er onder
waren, mannen grijs van ouderdom, die
door hun deftig bleek en vervallen uiter-
lijk eerbied en erbarmen opwekten". De
Ruyter wendde zich terstond tot den on-
derkoning van Napels, markies de los
Velez. en wist zoo krachtig voor deze
ongelukkigen te pleiten, dat zij in vrijheid
werden gesteld.
Op 22 April ontmoetten de beide vloten
elkander wederom, dittnaal ter hoogte
van de Etna. De Spaansche vloot, die
ons moest helpen, schoot wel dapper heel
wat schoten af, maarop al te verren
afstand Terwijl De Ruyter op het zon-
nedek van zijn schip te midden van een
hevige kanonnade zijn bevelen uitdeelde,
werd hij getroffen door een kanonskogel,
die zijn Iinkervoet afschoot en zijn rech-
terbeen verbrijzelde. De held viel van
een hoogte van ruim twee meter omlaag.
Toen redde zijn kapitein Kallenburg den
toestand. Deze nam het opperbevel ter
stond over, zoodat tijdens den slag de
Hollandsche kapiteins het onheil niet ge-
waar werden, waardoor hij allicht een
paniek voorkwam. Toen De Ruyter ge-
wond werd, zei hij o.a.: ,,Aan dit ellen-
dige lichaam is weinig gelegen, als de
kostelijke ziel behouden wordt." Na
eenige dagen van zwaar lichaamslijden
overWri onze grootste zeeheld op 29
April 1676. ruim 69 jaar oud. Op zijr,
graf staan deze latijnsche woorden: Inta-
minatis fulget honoribus. dat beteekent:
Hij blinkt in onbezoedelde eer."
T. g. T.
DE CRISIS.
Omtrent de D nsdag gehouden vergad?-
ring der Katholieke hamerfraciie deelt
»De Rsb." mede, dat de kans van slagen
van heteompromisvoorstel van dr. De Visser
dat door het demissionaire Katdnet aan de
Katholieke fractie was toegezonden om de
opinio daa o er te vernemen, zeer gering
geworden is en met een nog zeer langen
duur van de crisis ernstig moet gerekend
worden.
Geruchten giDgen, dat dr. De Visser
thaDS zoo spoed g mogelijk zijn opdracht
aan de Koningin zal teruggeven.
Volgens „De Tijd" loopt in parlemen
t ire kringeu het g rucht, dat de aanwez g-
heid te 's Grav6nhage van mr Th. B Pleyte,
Minister van Kolonien in hi t extra-parie-
mentaire kabi et Cort van der Linden, thans
Nedtrland^ch gezant te Madrid, in verrand
zou staan met de oplossing der kaoinets-
crisiR.
VOOR ORAJNJE, TEGEN ROOD".
Onder dit opsehrift hadden de dagbladen
van Oudejaarsa ond ten bericht, dat aldus
begint
z/ln de provincie Utrecht is men op
,yhet oogenblik doende ten weerbare or-
z/ganisatie te vo'men tot steun van ons
jOranjehuis, die als ereeniging den naam
iprvan »Nederland Oranje nationalis eu"
»zal voeren".
Voor het Nederlandsche volk in zijn ge
heel zijn Oranje en Nederland eende
l and is onverbreekbaar. Men haudelt ver
keerd, wanneer men den indruk geeft aan
d- juistheid dez r stalling te twijfel n,
hetge°n de nieuwe vereeni-jing nochtans
duet. Zelfs de sociaal-demi craten, d e den
republikeinschen regeeringsvc rm in bun
program ma hebben geschreven, wachten
zich wel iets tegen het Huis van Oranje
te ondernemen. De 1 iders dezer partij
weten opperbe t, dat er velen '/ijn, die het
heel goed vinden lid van de partij te zijn,
veelal omdat zij er hun voordeel in zien
de Riders zijn op dit punt dikwijls zeer
openhartig maar bij wie men niet met
propaganda tegen Oranje aan boord moet
komen. Dat zou hen kopschuw maken.
Deze toestand kan alb en minder gunstig
worden, wanneer de in Utrecht opgerich'e
vereenigingtoteer-igeninv'oed mocht komen
Actie kwrekt tegen ac ie. Hetoptreden
d«r jonggeboven vere niging kan slechts
leiden t t orga- isatie van het verzet tegen
het Nederlandsche stamhuis.
Maar niet alleen aan de thans uiterst
gelukkige positie der Oranje's wordt aldus,
weilicht onherstelt are schade toe.ebracht
Zonder eenigen twijfel geldt hetzelfdu, oor
het monarebale s elsel.
De Nederlande s, die dit stt lsel vc or huu
land zijn to-gedaan, zijn geringer in aantal
dan de a nhangers van het Huis van Oranje,
d. w. z er zijn er onder laatstgei oemden
en wij vermoedec, dat hun aantal nietge
iirg is, d e de monarchie voor Nederland
den besten regt eriDgsvorm achten, alleen
zoolang een Oranje althans e* a recht
streeksche afstammeiir g(e), op den troon zi't.
De con-ti utioneele monarchie is echter voor
Nederland de eenige goede regeeringsvorm,
omdat. waar het volk in zooveel groepj s
verdeeld is. vooral op godsdienstig terrein,
en de leidende kringen elkaar zoo van nabij
kennen en afbreken, een gezag boven
dat alles, als cemeot ian het. V'aderlandseh
gebouw, onnFsbaar mag hieten.
Moge derhalve de van Utrecht uitgaande
beweging net slagenschiijft de her
P. J de Kanfer, voorzitter van het Alg.
Ned. Verbend.
NEDERLAND EN BELGIe,
De correspondent te Brussel van de
N. R. Crt. meldt:
In een bijeenkomst van de commissie
voor buitenlandsche zaken uit de Kamer
van Afgevaardigden heeft de Katholiek
Jaspar, oud-Minister van Buitenlandsche
Zaken, gevraagd, hoe het stond met het
Nederlandsch-belgische verdrag. Daar
Minister Vandervelde afwezig was, heeft
Van Cauwelaert, de rapporteur, geant-
woord, dat er geen sprake van kon zijn,
dat de onderhandelingen thans voortgang
vinden, gezien den parlementairen toe-
stand in Nederland.
PATRIMONIUM'S FEEST.
Er bestond groote belangstelling uit
alle kringen der Christelijke vakbeweging
voor ae recepne, aie net uesiuui at/ ai-
deeling Amsterdam van „Patrimonium
Woensdagmiddag in Maison Boer aan
het Weteringplantsoen hield, ter herden-
king van haar 50jarig bestaan. Het be-
stuur had temidden van groen en bloemen
piaats genomen, terwi)i in de zaal vele
banieren van afdeelingen van ,,Patrimo-
nium prijkten.
Onder de vele orgauisaties die het be-
stuur kwamen gelukwenschen werden
opgemerkt het Bondsbestuur van „Patri-
moiiium" vertegenwoordigd door de hee
ren P. van Vliet en Grondijs, het Centraal
Bestuur van de A. R, Kiesvereeniging
Nederland en Oranje de Nederl. Mid-
dernachtzending, de R. K, Volksbond, de
Middenstandsbond, Chr. Vrouwenbond,
de kerkeraad der Gereformeerde gemeen-
te, voorts zagen we er de heeren Prof.
Grosheide, rector van de Vrije Universi-
teit, den wethouder Dr. Vos, die verhin-
derd was tegelijk met het college van B.
en W. te komen en Beeremans, den
eenige nog in leven zijnden oprichter van
,,,Patrimonium", die met applaus werd
begroet.
Tegen vier uur kwam het Dagelijksch
Bestuur der gemeente, met burgemeester
De Vlugt aan het hoofd. de wethouders
de heeren Ter Haar, De Miranda, Von
Frijtag Drabbe en Ed. Polak, het Bestuur
compiimenteeren.
De heer Dc Vlugt hield daarbij een
korte rede en herinnetde aan het vele
werk, dat ,,Patrimonium" op maatschap-
pelijk terrein heeft verricht. Hij huldigde
voorts de nagedachtenis van de oprich-
ters en bracht speciaal hulde aan den nog
in leven zijnden oprichter, den heer Bee-
remans. Op verschillend gebied is de
jubileerende vereeniging wrerkzaam ge
weest, menig maatschappelijk vraagstuk
bracht zij tot oplossing, niet in 't minst op
het terrein der volkshuisvesting. Namens
het gemeentebestuur dankte hij de Ver
eeniging voor de hulp aan de gemeente
verleend. Na Gods zegen over den ver-
deren arbeid te hebben toegewenscht
overhandigde de burgemeester namens
het gmeentebestuur de groote zilveren
medaille der gemeente Amsterdam. (Ap
plaus.)
De voorzitter, de heer J. Douwes Jr.,
danRte en verklaarde overweldiod te zijn
door de vele gelukwenschen. Het werk
van ..Pafrimonium" was vaak moeilijk en
soms teleurstellend, doch met waardee-
ring nam hij kennis van het medeleven
van den burgemeester. De hulde door
hem gebracht, noemde hij een onvergete-
lijk moment.
HET TOEZICHT OP DE LICHAME-
LIJKE OPVOEDING.
De Minister van O., K. en W. brengt
ter kennis:
dat ingevolge Kon. besluit, van 1 Janu
ari j.l. af, het rijk voor het toezicht op de
lichamelijke opvoeding is verdeeld in
twee inspection, zoodanig, dat de eerste
inspectie zal bevatten de provincien N.
Brabant, Gelderland, Zeeland, Overijssel
en Limburg, de tweede inspectie de pro-
fNGEZONDEN MEDEDEEJTNGEN.
incien Zuid-Holland, Noord-Holland,
Utrecht, Friesland, Groningen en Drente:
dat de inspecteurs van de lichamelijke
opvoeding W. H. Nijsten en M. F. Graaf-
land, van 1 Januari af als zoodanig werk-
zaam zijn, resp. in de eerste en tweede
inspectie, en dat de inspecteur in de eer
ste inspectie zijn woonplaats heeft te
s Hertogenbosch, terwijl de inspecteur
in de tweede inspectie tot wederopzeg-
ging woonplaats heeft te Deventer.
DE BEDR1JFSLEIDING VAN
P. T. EN T.
Naar men aan de Msb. meldt, staat het
thans vast, dat voor het Staaisbedrijf der
P. T. T. een directorium, bestaande uit 3
personen, ingesteld zal worden.
Het betrekkelijk Kon. besluit is binnen
zeer korten tijd te verwachten.
HET VLIEGVELD Bij VLISSINGEN.
Het vliegveld op Walcheren ligt voor
een groot deel onder de gemeente Oost-
en V/est-Souburg. Het rijk heeft nu aan
gevraagd, op haar grondgebied op het
veld een vlkgtuigenloods van 22 bij 27
meter te mogen bouwen, met bijbehoo-
rende lokaliteit voor passagiers, douanen
en verder personeel.
OVER HET NATTE LAND.
Een onzer vertegenwoordigers n aakte
iD gezelschap van een filmoperateur een
tocht d or de oveisiroomde gebieden in
Noord-Brabant, Geldtrrland in Overijssel.
De algemeene indruk s dat, nu het water,
zgn koogsten stand heeft bereikt. de toe
stand vrijwel sta iel is geworden. Dele-
volking draagt met groote berus ing en
gelatenheid naar :ot. In de velledig o^er
stroomde, geb eden, waar men eenv udig
staat voor een uitgestrekte binneD.ee, die
alles heeft verzwolgen, is men spoedig
u tgekeken. F'et water staat er v-'rschrik-
kelijk iroog en dat zal nog maanden duren.
Afwisselender s dan ook eeu watertocht
over de gedeebelijk overstroomde gebieder,
waar het water gemiddeld 2 a 8 AL hoog
staat. H er zijn de halverwege in hit
wat°r staan 'e woningen rog niet verla en,
en hebben de bewoners zich in d> n top
van hun waning geinstalleerd. De wegen
zijn er nog terug te vinden door d" wil-
geiiiijen bepaald grappig ;Joet het aan,
een haiven meter boven het water te zien
uitsteken de bordjesRijwielp'd, of de
handwijzers van den A. N. W B, Maar
de weiden liggen zoo diep in het grauwe
water, dat men zonder iets te femerke?:,
over heggen, hekken en prikke'draa-i vaart.
Alleen telegn afpahn s eken nog een find
boven het water uit; de dijken !iggrn in
dit gebied als lauge pieren, rmspoeld door
een deinende zee.
De rivieren zelf hebben een angstwek-
kende bre dte Maar de dp! en zijn hier
stevig; troepjes van twee en meer boeren
surveiUeeren en slaan dir ct ala?m als er
een verdackte p'ek ontd kt wordt. Den
grootsten angst gevoelt men voor de z.g.
kwellon, dat zijn ondermijningen in den
dijk, waardoor het water zichzelf een weg
boort, zoodat de dijk verzakt en eindelijk
kan instorten. Zeer beiangrijk i» op ver-
schill nde ptaatsen dehoe eelh id kwelwater
dat door den dijk jreperst wordt. vooral
daav waar zich ko ken achter den dijk
bevinden. Het gevaar zou hier foenemen
door een te Snellen val van de riv er. wijj
het water dan te sterk lar.gs de dijken
giat schuren. Waarlijk, zelfs nu het water
gaat vallen zijn de zorgen hier volstrekt
nog niet geweken
EEN DANKSTOND IN DE
BOMMELERWAARD.
De dijkgraaf van de Bommelerwaard.de
heer H. C. de Jong, heeft den volgenden
brief gezonden aan de predikanten en
kerker«den der verschillende kerken, de
pastoor« n a»n den voorg ng, r der Israel,
gemeente in de Bommelerwa, rd
ENSCHE COUR
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
maken bekend, dat bet verzoek van J VAN bER
LINDEN te Sluiskil, om (in) het perceel, kadastraal
bekend in sectie G, no. 1990 een klompenfabriek
te mogen oprictiten, door ben is TOEGEoTaAN.
Ter Neuzen, den 11 Januari 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
HUIZINGA, Burgemeester
B I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
MMMaMKiinjmMi.uuij hubm*? rf - ^*.i
(MM
ROOWABAK
ROOOE5TER
iixzi Dcmxrtri chci
