ALGEMEEN N1EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN. Het huis van den zonderling. No. 7858. Msandag 4 Januari 1926, 68e Jaargang. S PUROL er op ABONNEMtNTSPRIJS: BUiTENLA NO. FKOILLKTOW. .•j9Wk7MMBW-3B3Ha ,irrnr ss?v^miBa^mmemtamuBmaasf'^amB^s Voor binnen Ter Neuzen Jl,40 per 3 maanden Voor buiten' Ter Neuzen fr. per post J1.80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling 1r per post 6,60 per jaar Voor Ned! Indie en Amerikk f 2,70 per 3 maanden - Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden - Abonnementen voor t bmtenland alleen bij vooruitbetaling. DE TOESTAND. Turkije heeft nog niets la ten hooren op de pogingen van Engelscne zijue, om onderhandelingen met Angora aan te knoopen. Men weet, schrijtt de N. K. Crt-, dat de Engelsche regeering dadelijk na de uitspraak van Geneve had laten verluiden, dat zij o.a. op oecotiomisch gebied bereid was tot tegemoetkoming. Baldwin zal deze bereidwilligheid nader gepreciseerd hebben in het gesprek, dat hii ongeveer tien dagen geleden met den Turkschen gezant te Londen gehad heeft. De jongste uitlatingen van Turksche zijde .schijnen," te bevestigen, dat de Turksche regeering geen onderhande lingen wil beginnen, wat gezegd wordt in den eenigszins verdraaiden vorm, dat ,,de Turksche regeering verlangend is te Vermijden om in onderhandelingen te treden." Men kan den toestand daarom kort aldus samenvatten, dat Turkije de beslissing van Geneve niet als een uitge- maakte zaak erkent, vol bitteren wrok is en de Engelsche stappen tot toenadering afwijst, zoo niet negeert. Het niet erken- nen van de uitgemaakte zaak sluit na- tuurlijk in zich, dat de Turksche regee ring haar souvereiniteit, die ook de Vol- kenbond onaantastbaar achtte, zoo lang zij niet in alien vorm afstand wenschte te doen, op het wilaject Mosoel handhaaft. Op Oudejaarsdag werd Roezjdi-bei, de Turksche minister van buitenlandsche zaken en voornaamste onderhandelaar te Geneve, te Angora terugverwacht, en de Times vermoedt, dat zijn aankomst mis schien den stoot ertoe zal geven, dat de regeering een antwoord aan Engeland opstelt. Hetzelfde blad laat daar dan een uiteenzetting van het officieele Turksche standpunt aangaande Mosoel op volgen, welke aan een van zijn vertegenwoordi- [ers is gegeven en weinig hoop geeft, Jat het antwoord, zoo het dan loskomt, iets anders dan een afwiizing aan Enge land zal zijn. Kort samengevat leest men erin, dat de uitspraak van Geneve voor durkije geen basis voor onderhandelingen verschaft, zooals de Britsche regeering meent. De republikeinsche regeeringsvorm in tur kije is niet populair genoeg, om de golf van openbare verontwaardiging, die een afstand van Mosoel zou veroorzaken, te trotseeren. Tot concessie is de Turksche regeering bereid geweest, want indien zij de stad Mosoel had kunnen behouden, zou zij de rest van het wilaject aan Irak hebben willen laten. Aangezien de En gelsche regeering echter zulk een schik- king hardnekkig van de hand gewezen heeft, is de Turksche regeering verplicht tot de conclusie te komen, dat ,,haar voornaamste vijand Engeland is, welks beleid ge'inspireerd is door voortdurende Turkophobie op het departement van buitenlandsche zaken. Engeland drijft Turkije ertoe gemeene zaak te maken met de Sowjet-Unie. ,,Het tractaat tusschen Turkije en de Sowjet-regeering, waarvan de tekst openbaar gemaakt is, en andere overeenkomsten zijn van groot voordeel voor Turkije, welks rug in geval van oor- log gedekt is door de welwillende onzij- digheid van Rusland- De tijd is aan den kant van de Turksche regeering. Zij kan het zich veroorloven te wachten, tot een gunstige gelegenheid komt, om datgene te nemen, wat het rechtens toebehoort. Turkije zal niet vechten, wanneer dit zijn tegenstanders gelegen komt. Het zal, de heele zaak hangende houden en zich erop voorbereiden te handelen op een geschikt oogenblik. Het zwakste punt van het anti-Turksche front ligt in Syrie, „waar 300.000 Turken (geen Arabieren) bij Alexandrette op bevrijding wachten.' Hieraan knoopte de Turkschfe uiteenzet ting dan een uitval vast tegen Frankrijk. De Fransche regeering is de gehoor- zame dienares van het Engelsche ministe- "rie, van buitenlandsche zaken geworden en heeft de beloften verbroken, die Briand zelf heeft gegeven toen Franklin- Bouillon het tractaat van Angora teeken- de, waarbij Frankrijk zich verbond de souvereiniteit en territoriale onschend- baarheid van Turkije te waarborgen. Voorts beseft de Turksche regeering, besluit de mededeeling, dat zij, wanneer het op een goeden dag tot een botsing komt, rekening zal hebben te houden met de tusschenkomst der Italianen, die er ge- brand op zijn, de streek van Smyrna te koloniseeren. Maar zij is van meening, dat, onverschillig wat Europeesche mili- taire deskundigen denken, dat Turksche leger sterk genoeg is, om met de Italia- I nen af te rekenen, gelijk het met de Grie- ken afgerekend heeft. Ziedaar in het kort, de verbitterde me- i dedeeling uit Angora, waarvan de Times zelf verklaart, dat zij de officieele Turk sche opvatting weergeeft. Als men tot de kern ervan doordringt, bevestigt zij de opvatting, dat Engeland voorloopig alle 1 voorstellen waarmee het, naar men te Londen verzekert, tot de grens van zijn verzoeningsgezindheid is gegaan, voor j zich kan houden. maar de Turken aan den anderen kant Mosoel nog niet dade- lijk zullen binnenvallen. De toestand in i Syrie, ,,het zwakke punt in het anti- Turksche front,'' zal blijkbaar te Angora met aandacht en belangstelling gevolgd worden. Die belangstelling kan zelfs gaan tot het verleenen van allerlei onder- j grondsche hulp aan de opstandelingen. Maar volgens de dreigementen van An- gora moet deze heksenketel de groote bron van onrust worden, waaruit het con flict in het Midden-Oosten zich verder zou verspreiden, met het bedenkelijke vooruitzicht echter voor Turkije, dat het ten slotte tegenover Engeland, Frankrijk en Italie zou komen te staan en een va- banque-politiek zou moeten spelen, waar bij het Turksche rijk weleens de grootste crisis in zijn bestaan zou kunnen beleven- De luobthartigheid waarmee Angora spreekt over een afrekening met de Ita lianen. op dezelfde wijze als met de Grie- ken, kan nauwelijk echt gemeend zijn. Bij de verbittering over de uitspraak ten aanzien van Mosoel is de nog grootere verbittering gekomen, dat Engeland zijn diplomatieke spel zoo handig heeft ge- speeld, dat het bij een oorlog in het Mid den-Oosten de hulp van Frankrijk, ter wille van Syrie half gedwongen, en die van Italie vrijwillig zou kunnen verwach- ten. Daartegenover kan Turkije voor loopig slechts op het bondgenootschap van den ,,tijd" een beroep doen, zoo lang niet zeker is, of de Russische diplomatic haar grootste voordeel ook niet in af- wachten zal zien. Maar hoe men de zaak Van ERICH EKENSTEIN. 19) Vervoig- In de tram waren weinig plaatsen be- zet. Heidy zette zich aan een van de ramen; Hempel ging naast haar zitten. Tegenover hen zat een corpulente vrouw met een marktkori op haar schoot. Toen zij de nieuwe passagiers aanzag. riep ze plotseling blij uit. Wei, clat is immers onze juffrouw Heidy. Wat ben ik blij; dat ik u eens weerzie. Bent u in Weenen, juffrouw Gobel? v.roeg Heidy eveneens verbaasd. Waar- om hebt u ons niet eens opoezocht Mama zou het zoo aardig gevonden heb ben, u nog eens weer te zien. Ze w'endde zich tot Hempel: Juffrouw Gbbel was, toen papa nog leefde en wij elken zomer naar i\Teu- Lengbach gingen, ieder jaar onze gast- viouw. Ze had een prachtigen qroente- tuin en haar erwten en radijsjes herinne- ren we ons nog best. Die kunt u nu weer bij me krijgen juffrouw Heidy. Nu hebben we een wer- kelijke moeskerij met een broeikas en al- Tes, wat er bij hoort. U moet maar eens komen. en zien hoe mooi alles staat. Hebt u een moeskerij Hier in Weenen Hoe is dat zoo gekomen O, heel eenvoudig. U weet immers dat de oudste broer van mijn man naar Amerika gegaan was? Ja, ik herinner het mij. Hij was een deugniet. is 't niet. Zeker, maar later werd hij deqelijk en flink en heimwee had hij ook, ofschoon hi<' er nooit iets van geschreven heeft. En het huisie in Lengbach, dat weet u im mers ook w'el, behoorde eigenlijk aan mijn schoonvader. Wij woonden er alleen in, omdat Anton weg was en vader niet meer kon. Voor een jaar is hij gestorven. toen kwam Anton ook weer thuis en, zooals het wel vaker gebeurt werd hij heel gauw verliefd op die mooie Marie van fcakker Giawatsch. Herinnert u zich hem nog Zeker. Marie is nu sedert drie maanden mijn schoonzuster. Natuurlijk nam Anton het huis toen over. Wij kregen ons deel uitbetaald en bijna tegelijkertijd stierf mijn vader in Klosterneuburg, zoodat ik ook nog wat erfde. En toen dacht ivarei. dat we als ik dat wilde wel ergens een moes kerij konden koopen. want ik had toch verstand van het werk en hij ook een beetje en we hadden er beiden pleizier a&n. Ik vond het natuurlijk best en we zochten eens rond. In Erdberg werden buiten verscheiden tuinen te koop aange- boden; en daar hebben wij nu een van gekocht, ongeveer drie weken geleden. IMaar ik zeg u. dat u er pleizier van heb ben zult als u dat komt zien. U komt toch eens met uw mama? We hadden u al eens willen vragen. maar in 't begin was er zooveel werk. We konden biina niet klaar komen. We zullen u zeker eens bezoeken, juffrouw Gobel. Maar gauw, is 't niet, juffrouw Heidy? Dan geef ik u peultjes mee en radijsjes zooveel als u wilt. Vandaag ben ik in Kagran bij familie van Karel ge weest, om zaden te halen. Die hebben namelijk heel bijzondere soorten van maanzaad en knollen... maar mijn lieve deugd, juffrouw Heidy. Nu heb ik mijn tijd biina verpraat en mijn halte bijna ge- mist. Dag, juffrouw Heidy. En kom daar maar gauw heel gauw. ook beziet, geruststellend is de toestand in het Midden-Oosten geenszins en de j indruk is niet weg te nemen, dat de Vol- r kenbondsraad met zijn beslissing over Mosoel geen vredes- en verzoeningswerk verricht heeft. TER NEUZEN 4 Januari 1926. WATERSNOOD N ZEEUWSCH- VLAANDEREN. In verband met ingekomen berichten omtrent den hoogen waterstand in. Oos- telijk Zeeuwsch-Vla'anderen hield het bestuur van het te Middelburg gevestigd Provinciaal Watersnood-comite onder voorzitterschap van den Commissaris der Koningin op Zondag 3 dezer eene spoedvergadering. De Commissaris der Koningin, tevens in zijn hoedanigheid van voorzitter van bedoeld comite, begaf zich heden verge- zeld van de heeren J. J. van Leeuwen, hoofdingenieur van den Provincialen Waterstaat, H. Dronkers, kringcommis- saris van het Roode Kruis en Mr. L. J. A. van der Harst, secretaris van het Comite, naar het geteisterde deel der provincie, teneinde zich van den toestand ter plaat- se te vergewissen en tevens na te gaan. op welke wijze in onmiddelijken nood kan worden voorzien- Aan de betrokken burgemeesters is reeds telegraphisch mededeeling ver- zocht omtrent den toestand in hunne ge- meente, terwijl tegelijk de aandacht is gevestigd op eene circulaire van den Commissaris der Koningin, krachtens welke zij zich bij het ontstaan eener ramp van algemeenen aard onmiddellijk rechtstreeks hebben te wenden tot die autoriteit als voorzitter van het Provin ciaal Watersnood-Comite, t centraal or- gaan voor hulpverleening in deze pro vincie. Dit Comite zal, zoo zulks zou blij - ken noodzakelijk te zijn, een beroep doen op de liefdadigheid, doch in afwachtinq daarvan wordt uitdrukkelijk verzocht, zich te onthouden van het organiseeren vari geldinzamelingen of het opricnten van olaatseliike of andere comite s voor dat doel. De ondervinding heeft geleerd, dat sl'echts van een centraal lichaam oo doelmatige wijze hulpverleening kan uit- gaan. Met het oog hierop is het alles- zins gewenscht, dat alleen aan het Pro- vinciaal Watersnood-comite, voor zoo veel zulks noodig mocht blijken, hulp wordt gevraagd en wel door bemidde- ling van den burgemeester der betrokken ciemeente. De heer Dronkers is uitqenoodigd. eventueel te houden volgende bestuurs- verqaderingen van het Comite bij te wo- nen. ten einde onmiddellijk contact en overleq te bevorderen. DE HOOGE WATERSTAND. Sedert het Oudejaar keerde de wind en was de toestand voor afvoer van water in de Schelde veel verbeterd. Er werden door de sluizen van het kanaal ontyag- lijke hoeveelheden water afgetapt, doch ook de spuisluizen van de Oostelijke en Westelijke waterleiding konden wegens de lagere en langduriger eb meei water verzetten. In de omgeving van Ter Neuzen was de toestand daardoor spoedig veel verbeterd. Ook van andere plaatsen uit de om- Ze nam haar korf en liep haastig naar den uitgang, want de wagen hiela al stil. Heidy zag haar ontroerd na. 't Is zoo'n goedhartige vrouw en ai- tijd nog dankbaar voor de kleme vrien- delijkheden. die mijn ouders haar vroeger bewezen hebben. Ik moet werkelqK eens met mama naar haar toe. Spoedig daarna was de halte bereiki, waar Hempel moest uitstappen. Dr. Wasmut, er is een dame die u beslist spreken wil, meldde een beambte. Al weer een- Vandaag kan ik toch maar niet aan het werk komen. Wie is het Onbekend... is er nog nooit eerder qeweest. Wat wil ze Ook onbekend. Fijne dame Hm. Schoon, jong en voornaam ais een gravin. 1 Nu we hebben nog maar weinig voorname dames hier gezien Titz., Vraag eens wie ze is en wat ze wil. En laat haar dan maar wachten. Titz verdween. Dr. Wasmut verdiepte zich weer in zijn akten. Na twee minuten kwam de beambte terug en schoof zwij- gend een kaartje op de tafel van zijn su- perieur. Wasmut wierp er een blik op en sprong als geelectriseerd op. Mary Anna Torwesten las hij half- luid. Hij staarde Titz een oogenblik on- geloovig aan en zei toen haastig: Laat die dame dadelijk binnen- De deur ging open en binnen trad schuchter en verlegen, zooals zij een paar dagen geleden in Olympion voor het publiek had gebogen, la belle Adisa- ne in een eenvoudig wandelcostuum uit wit flanel. Heur prachtig, goudachtig haar go'fde in zijden krullen van onder het eenvoiw INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. «nSabldfen tegen hoesi geving vernemen wij van een dalen van den waterstand. De Zeeuwsch-Vlaamsche tram kori heden, naar men ons mededeelde, ook in de gemeenten Stoppeldijk, Hengstdijk en Hontenisse den dienst hervatten, daar de rails althans waren bloot gekomen. Te Philippine is nog steeds een deel van het stationsemplacement buiten ge- bruik gesteld, doch overigens kon naar het Westelijk deel de dienst worden onderhouden, al is het ook, dat hier en daar wachtposten moesten worden uit- gezet. Gister liep alhier een gerucht van een doorbraak aan den Clarapolder, doch dit bleef een gerucht. Wel schijnt er vrees te hebben bestaan, doch aangezien het water gezakt is, schijnt het qevaar ge- weken- Hoewel de toestand reeds verbeterd is, schijnt onze streek als men deze door- kruist een bijzonderen aanblik te bieden, daar verschillende deelen die steeds droog staan thans een onafzienbare watervlakte vertoonen, voornamelijk is dit het geval onder Westdorpe en Axel, waar de kre- ken ten zuiden der stad ver buiten de gewone grens zijn getreden. SAS VAN GENT. Twee onverwachte bezoekers. Om u niet lang in het onzekere te laten, wie deze beide onverwachte be zoekers mogen zijn, zal ik alvast begin nen een hunner aan u voor te stellen. Misschien heeft hij u terzelfder tijd met zijn bezoek komen lastig vallen als hij het anderen gedaan heeft. Oudejaarsdag stapte hij onqenood en onverwacht het erf op en nestelde zich daar tegen wil en dank van den wettigen eigenaar, tot net hem belieft zich terug te trekken, naar de regionen, die hem, krachtens zijn aard daartoe aangewezen zijn; n.l. naar slooten, greppels, grachten en vaarten. Want degene, die ik u wensch voor te stellen, is het water, dat op oudejaars dag met onverbiddelijk mededoogen is komen overvallen en daarom heel wat schulden op zijn geweten heeft geladen- Waar het anders nooit kwam, ver- scheen het nu, langzaam en dreigend maar met de zekerheid van een machti- gen overweldiger, door niets te keeren oi te stuiten. IN gezonden~mededeelin g en Dit moet Uw eerste gedachte zijn bij Gespronger, Handen, Ruwe huid en Schraie LippenBarsten, Kloven, Winterhanden, Wintervoeten, Winterooren en Winterteenen Huidwondjes, Ontvellingen, Huidschavsngen, Snij-, Stoot-, Brand- en Vaiwonden; Roodeont- Stoken Huid, Schrijnen en Smetten der Huid. PUROL in Doozen van 30, 60 en 90 cent Tuben 80 cent. Bij Apoth. en Drogisten Het ver^aeht en geraeest dige hoedje uit wit stroo, dat met een enkele kostbare zwarte pleureuse ver- sierd was. Geen versiersel was aan haar te zien. Ze droeg alleen een tuiltje frissche viool- tjes op haar borst, die met hun zachten Eijnen geur de kamer begonnen te vullen. Dr. Wasmut omvatte dit alles in een blik. Hij wist uit eigen ondervinding, dat ze een ware kunstenares was. En tegelijk zag hij, dat ze een dame was, in de voile beteekenis van het woord. Voor het eerst misschien in de uitoefe- hing van zijn ambt, voelde hij zich niet op zijn gemak. Daarbij kwam, dat hij haar volgens haar -kaartje als ..Mevrouw Torwesten" aanspreken en behandelen moest, Mevrouw, zei hij haar daarom, minder vast dan hij wel gewenscht had. Ik ben heel verbaasd. twee dagen ge leden had ik het voorrecht u als kunste nares te mogen bewonderen en nu zoekt u mij hier op als mevrouw Torwesten, waaruit ik besluiten moet datmaar, neemt u plaats, als u wilt. Hij schoof haar galant een stoel toe en liet zich op den zijnen voor zijn schrijf- tafel neer. Mevrouw Torwesten was gaan zitten. Ja, doctor, ik kom aan den eenen kant om u om ophelderingen te verzoe- ken aan den anderen kant om uw hulp in te roepen. Opheldering, waarover Over mijn man. In Budapest heb ik toevallig vernomen, dat hij plotseling verdwenen is. Gisteravond sprak mijn directeur tot mijn grooten schrik over een misdaad, die mijn man om mijnent- wil zou hebben bedreven, en dat de po- litie hem nu zocht. Ik was zoo geschrok- ken, dat ik hem heelemaal niet uitspre- ken liet, maar ik in mijn wagen stapte en „Ik was precies bezig met mijn geit en het varken te voeren", aldus een door 't water overvallen slachtoffer, ,,toen het den stal binnenkwam. Ik had er eerst nog geen erg in, maar werd het pas ge- waar toen ik mij gereed maakte om heen te gaan. Zoo snel als mij de beenen dragen konden liep ik in huis om de vrouw te waarschuwen en met haar te overleg- gen, wat er gedaan moest worden. Maar veel tijd schoot ons niet over, want 't kwam toujours bij, en de beesten moesten in veiligheid gebracht worden. Want je weet niet, wat 't zeggen wil een varken door het water voort te krij gen. We besloten dus haastig de dieren voorloopig in de keuken te nemen, tot de vrouw ergens een onderkomen voor bei den gevonden zou hebben. Toen we met veel moeite de dieren binnen hadden, trok de vrouw er vlug op af om bij een hooger gelegen buurman te vragen of we ze daar konden stallen. Natuurlijk, in zoo'n omstandigheden is een ieder bereid je te helpen en we be gonnen met de overbrenging, zij met de geit, ik met het varken De geit was volgzaam genoeg, maar een varken, ze zeggen wel: zoo stom als een varken, maar 't is ook zoo. In plaats van achter de geit aan te loo- pen, is het weerbarstig, wil niet voort, loopt zelfs terug. En terwijl ik het bij een oor vat om het in de richting te krij gen, trek ik het omver en begint te schreeuwen, te schreeuwen, daar kun je je geen gedacht van maken. En schreeuwend, alsof t een mes in de keel heeft, strompelt het op drie poo- ten voort. Het arme dier had een poot gebroken. Ik heb hem tot overmaat van ramp on middellijk moeten laten slachten- En bijlange nog niet vet. Denk eens wat een scha, wat een scha." Arm beest, in het gezicht der redden- de haven toch nog het leven er bij moe ten inschieten. Het doet ons denken aan zooveel on- gelukkige schipbreukelingen, die in het gezicht van het reddingbrengende strand toch aan den dood in de golven moeten worden prijsgegeven. Maar wat beteekent deze kleine scha- de bij het millioenenverlies, dat geleden wordt waar men niet zooals hier met een kalmen vijand te doen heeft, maar met den alles-vernielenden woedenden stroom der golven te kampen heeft. Dit geval met de geit herinnert aan de heldhaftige opoffering van de 17jarige Johanna Sebus, die den 13 januari van het watersnoodjaar 1809 bij het redden van een oude weduwe met haar geit zelf als slachtoffer van haar menschlievend- heid door de golven werd meeqesleurd. „Der Damm verschwarul, ein Meer erbraust's Den kleinen Hiigel im Kreis umsaust's, Da gahnet und wirbelt der schaumende [Schlund, Und ziehet die Frau mit den Kindern, [zu Grand1, Das Horn der Ziege faszt das ein' So soli en sie alle verloren sein Van meer comischen aard is het qeval bij een onzer bekende Sassenaren, waar het kille sop plotseling de keuken kwam overweldigen, juist op het tijdstip, dat naar huis reed. Vanmorgen zond ik mijn kamenier heen om te vragen, wie het on- derzoek leidde, want het leek me het beste, om aa'n dien persoon inlichtingen te vragen. U hoorde gisteren pas, waarvan uw man verdacht wordt en dat hij qe- vlucht is zei hij eindelijk onqelooviq. Dat is immers niet mogelijk. De kranten stonden er daqelijks vol van en er werd zelfs Ik lees geen kranten, onderbrak zij hem trotsch. Wat... een kunstenares... Juist daarom. Ik haat al die criiie- ken. De een wil het zoo een ander weer geheel anders. Ik geef me zelf, mijn eigen wezen. Maar uw collega's zullen het u toch wel gezegd hebben Collega's? viel ze hem weer min- achtend in de rede- Denkt u werkelijk, dat ik met die... artisten omga of slechts spreek Ik ben van het tooneel gegaan, om niet met dergelijke menschen te be- hoeven te verkeeren, wat bij de repeti- ties natuurlijk niet te vermijden is. In t variete ben ik geheel onafhankel:;k hoe vreemd u dat ook schijnen magIk rijd heen om mijn nummer af te werken en verlaat dan dadelijk het gebouw weer. U kunt gerust aan alle personen, die in Apollo" of ..Olympion werlcen, vra gen, of een van hen mij persoonlijk kent, of iik ooit met hen gesproken heb. Dan is u een uitzonderinq, me vrouw. Onder deze bijzondere omstan digheden is het begrijpelijk, dat alle qe- beurtenissen van den laatsten tijd. die zelfs voor reclamedoeleinden werden gebruikt, u onbekend bleven. (Wordt vervolgd." j®®®®®SSSBBS882 sSEf d&KSfi&tfglf SL NEUZENSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1926 | | pagina 1