ALGEMEEN N1EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
Het huis van den zonderling.
No. 7858.
Msandag 4 Januari 1926,
68e Jaargang.
S
PUROL er
op
ABONNEMtNTSPRIJS:
BUiTENLA NO.
FKOILLKTOW.
.•j9Wk7MMBW-3B3Ha ,irrnr ss?v^miBa^mmemtamuBmaasf'^amB^s
Voor binnen Ter Neuzen Jl,40 per 3 maanden Voor buiten' Ter Neuzen fr. per post J1.80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling 1r per post 6,60 per jaar
Voor Ned! Indie en Amerikk f 2,70 per 3 maanden - Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden - Abonnementen voor t bmtenland alleen bij vooruitbetaling.
DE TOESTAND.
Turkije heeft nog niets la ten hooren
op de pogingen van Engelscne zijue, om
onderhandelingen met Angora aan te
knoopen. Men weet, schrijtt de N. K.
Crt-, dat de Engelsche regeering dadelijk
na de uitspraak van Geneve had laten
verluiden, dat zij o.a. op oecotiomisch
gebied bereid was tot tegemoetkoming.
Baldwin zal deze bereidwilligheid nader
gepreciseerd hebben in het gesprek, dat
hii ongeveer tien dagen geleden met den
Turkschen gezant te Londen gehad heeft.
De jongste uitlatingen van Turksche
zijde .schijnen," te bevestigen, dat de
Turksche regeering geen onderhande
lingen wil beginnen, wat gezegd wordt
in den eenigszins verdraaiden vorm, dat
,,de Turksche regeering verlangend is te
Vermijden om in onderhandelingen te
treden." Men kan den toestand daarom
kort aldus samenvatten, dat Turkije de
beslissing van Geneve niet als een uitge-
maakte zaak erkent, vol bitteren wrok is
en de Engelsche stappen tot toenadering
afwijst, zoo niet negeert. Het niet erken-
nen van de uitgemaakte zaak sluit na-
tuurlijk in zich, dat de Turksche regee
ring haar souvereiniteit, die ook de Vol-
kenbond onaantastbaar achtte, zoo lang
zij niet in alien vorm afstand wenschte te
doen, op het wilaject Mosoel handhaaft.
Op Oudejaarsdag werd Roezjdi-bei, de
Turksche minister van buitenlandsche
zaken en voornaamste onderhandelaar te
Geneve, te Angora terugverwacht, en de
Times vermoedt, dat zijn aankomst mis
schien den stoot ertoe zal geven, dat de
regeering een antwoord aan Engeland
opstelt. Hetzelfde blad laat daar dan een
uiteenzetting van het officieele Turksche
standpunt aangaande Mosoel op volgen,
welke aan een van zijn vertegenwoordi-
[ers is gegeven en weinig hoop geeft,
Jat het antwoord, zoo het dan loskomt,
iets anders dan een afwiizing aan Enge
land zal zijn.
Kort samengevat leest men erin, dat de
uitspraak van Geneve voor durkije geen
basis voor onderhandelingen verschaft,
zooals de Britsche regeering meent. De
republikeinsche regeeringsvorm in tur
kije is niet populair genoeg, om de golf
van openbare verontwaardiging, die een
afstand van Mosoel zou veroorzaken, te
trotseeren. Tot concessie is de Turksche
regeering bereid geweest, want indien zij
de stad Mosoel had kunnen behouden,
zou zij de rest van het wilaject aan Irak
hebben willen laten. Aangezien de En
gelsche regeering echter zulk een schik-
king hardnekkig van de hand gewezen
heeft, is de Turksche regeering verplicht
tot de conclusie te komen, dat ,,haar
voornaamste vijand Engeland is, welks
beleid ge'inspireerd is door voortdurende
Turkophobie op het departement van
buitenlandsche zaken. Engeland drijft
Turkije ertoe gemeene zaak te maken met
de Sowjet-Unie. ,,Het tractaat tusschen
Turkije en de Sowjet-regeering, waarvan
de tekst openbaar gemaakt is, en andere
overeenkomsten zijn van groot voordeel
voor Turkije, welks rug in geval van oor-
log gedekt is door de welwillende onzij-
digheid van Rusland- De tijd is aan den
kant van de Turksche regeering. Zij kan
het zich veroorloven te wachten, tot een
gunstige gelegenheid komt, om datgene
te nemen, wat het rechtens toebehoort.
Turkije zal niet vechten, wanneer dit zijn
tegenstanders gelegen komt. Het zal, de
heele zaak hangende houden en zich
erop voorbereiden te handelen op een
geschikt oogenblik. Het zwakste punt
van het anti-Turksche front ligt in Syrie,
„waar 300.000 Turken (geen Arabieren)
bij Alexandrette op bevrijding wachten.'
Hieraan knoopte de Turkschfe uiteenzet
ting dan een uitval vast tegen Frankrijk.
De Fransche regeering is de gehoor-
zame dienares van het Engelsche ministe-
"rie, van buitenlandsche zaken geworden
en heeft de beloften verbroken, die
Briand zelf heeft gegeven toen Franklin-
Bouillon het tractaat van Angora teeken-
de, waarbij Frankrijk zich verbond de
souvereiniteit en territoriale onschend-
baarheid van Turkije te waarborgen.
Voorts beseft de Turksche regeering,
besluit de mededeeling, dat zij, wanneer
het op een goeden dag tot een botsing
komt, rekening zal hebben te houden met
de tusschenkomst der Italianen, die er ge-
brand op zijn, de streek van Smyrna te
koloniseeren. Maar zij is van meening,
dat, onverschillig wat Europeesche mili-
taire deskundigen denken, dat Turksche
leger sterk genoeg is, om met de Italia-
I nen af te rekenen, gelijk het met de Grie-
ken afgerekend heeft.
Ziedaar in het kort, de verbitterde me-
i dedeeling uit Angora, waarvan de Times
zelf verklaart, dat zij de officieele Turk
sche opvatting weergeeft. Als men tot de
kern ervan doordringt, bevestigt zij de
opvatting, dat Engeland voorloopig alle
1 voorstellen waarmee het, naar men te
Londen verzekert, tot de grens van zijn
verzoeningsgezindheid is gegaan, voor
j zich kan houden. maar de Turken aan
den anderen kant Mosoel nog niet dade-
lijk zullen binnenvallen. De toestand in
i Syrie, ,,het zwakke punt in het anti-
Turksche front,'' zal blijkbaar te Angora
met aandacht en belangstelling gevolgd
worden. Die belangstelling kan zelfs
gaan tot het verleenen van allerlei onder-
j grondsche hulp aan de opstandelingen.
Maar volgens de dreigementen van An-
gora moet deze heksenketel de groote
bron van onrust worden, waaruit het con
flict in het Midden-Oosten zich verder
zou verspreiden, met het bedenkelijke
vooruitzicht echter voor Turkije, dat het
ten slotte tegenover Engeland, Frankrijk
en Italie zou komen te staan en een va-
banque-politiek zou moeten spelen, waar
bij het Turksche rijk weleens de grootste
crisis in zijn bestaan zou kunnen beleven-
De luobthartigheid waarmee Angora
spreekt over een afrekening met de Ita
lianen. op dezelfde wijze als met de Grie-
ken, kan nauwelijk echt gemeend zijn.
Bij de verbittering over de uitspraak ten
aanzien van Mosoel is de nog grootere
verbittering gekomen, dat Engeland zijn
diplomatieke spel zoo handig heeft ge-
speeld, dat het bij een oorlog in het Mid
den-Oosten de hulp van Frankrijk, ter
wille van Syrie half gedwongen, en die
van Italie vrijwillig zou kunnen verwach-
ten. Daartegenover kan Turkije voor
loopig slechts op het bondgenootschap
van den ,,tijd" een beroep doen, zoo lang
niet zeker is, of de Russische diplomatic
haar grootste voordeel ook niet in af-
wachten zal zien. Maar hoe men de zaak
Van ERICH EKENSTEIN.
19)
Vervoig-
In de tram waren weinig plaatsen be-
zet. Heidy zette zich aan een van de
ramen; Hempel ging naast haar zitten.
Tegenover hen zat een corpulente vrouw
met een marktkori op haar schoot.
Toen zij de nieuwe passagiers aanzag.
riep ze plotseling blij uit.
Wei, clat is immers onze juffrouw
Heidy. Wat ben ik blij; dat ik u eens
weerzie.
Bent u in Weenen, juffrouw Gobel?
v.roeg Heidy eveneens verbaasd. Waar-
om hebt u ons niet eens opoezocht
Mama zou het zoo aardig gevonden heb
ben, u nog eens weer te zien.
Ze w'endde zich tot Hempel:
Juffrouw Gbbel was, toen papa nog
leefde en wij elken zomer naar i\Teu-
Lengbach gingen, ieder jaar onze gast-
viouw. Ze had een prachtigen qroente-
tuin en haar erwten en radijsjes herinne-
ren we ons nog best.
Die kunt u nu weer bij me krijgen
juffrouw Heidy. Nu hebben we een wer-
kelijke moeskerij met een broeikas en al-
Tes, wat er bij hoort. U moet maar eens
komen. en zien hoe mooi alles staat.
Hebt u een moeskerij Hier in
Weenen Hoe is dat zoo gekomen
O, heel eenvoudig. U weet immers
dat de oudste broer van mijn man naar
Amerika gegaan was?
Ja, ik herinner het mij. Hij was een
deugniet. is 't niet.
Zeker, maar later werd hij deqelijk
en flink en heimwee had hij ook, ofschoon
hi<' er nooit iets van geschreven heeft. En
het huisie in Lengbach, dat weet u im
mers ook w'el, behoorde eigenlijk aan mijn
schoonvader. Wij woonden er alleen in,
omdat Anton weg was en vader niet meer
kon. Voor een jaar is hij gestorven. toen
kwam Anton ook weer thuis en, zooals
het wel vaker gebeurt werd hij heel gauw
verliefd op die mooie Marie van fcakker
Giawatsch. Herinnert u zich hem nog
Zeker.
Marie is nu sedert drie maanden
mijn schoonzuster. Natuurlijk nam Anton
het huis toen over. Wij kregen ons deel
uitbetaald en bijna tegelijkertijd stierf mijn
vader in Klosterneuburg, zoodat ik ook
nog wat erfde. En toen dacht ivarei. dat
we als ik dat wilde wel ergens een moes
kerij konden koopen. want ik had toch
verstand van het werk en hij ook een
beetje en we hadden er beiden pleizier
a&n. Ik vond het natuurlijk best en we
zochten eens rond. In Erdberg werden
buiten verscheiden tuinen te koop aange-
boden; en daar hebben wij nu een van
gekocht, ongeveer drie weken geleden.
IMaar ik zeg u. dat u er pleizier van heb
ben zult als u dat komt zien. U komt toch
eens met uw mama? We hadden u al
eens willen vragen. maar in 't begin was
er zooveel werk. We konden biina niet
klaar komen.
We zullen u zeker eens bezoeken,
juffrouw Gobel.
Maar gauw, is 't niet, juffrouw
Heidy? Dan geef ik u peultjes mee en
radijsjes zooveel als u wilt. Vandaag ben
ik in Kagran bij familie van Karel ge
weest, om zaden te halen. Die hebben
namelijk heel bijzondere soorten van
maanzaad en knollen... maar mijn lieve
deugd, juffrouw Heidy. Nu heb ik mijn
tijd biina verpraat en mijn halte bijna ge-
mist. Dag, juffrouw Heidy. En kom daar
maar gauw heel gauw.
ook beziet, geruststellend is de toestand
in het Midden-Oosten geenszins en de j
indruk is niet weg te nemen, dat de Vol- r
kenbondsraad met zijn beslissing over
Mosoel geen vredes- en verzoeningswerk
verricht heeft.
TER NEUZEN 4 Januari 1926.
WATERSNOOD N ZEEUWSCH-
VLAANDEREN.
In verband met ingekomen berichten
omtrent den hoogen waterstand in. Oos-
telijk Zeeuwsch-Vla'anderen hield het
bestuur van het te Middelburg gevestigd
Provinciaal Watersnood-comite onder
voorzitterschap van den Commissaris
der Koningin op Zondag 3 dezer eene
spoedvergadering.
De Commissaris der Koningin, tevens
in zijn hoedanigheid van voorzitter van
bedoeld comite, begaf zich heden verge-
zeld van de heeren J. J. van Leeuwen,
hoofdingenieur van den Provincialen
Waterstaat, H. Dronkers, kringcommis-
saris van het Roode Kruis en Mr. L. J. A.
van der Harst, secretaris van het Comite,
naar het geteisterde deel der provincie,
teneinde zich van den toestand ter plaat-
se te vergewissen en tevens na te gaan.
op welke wijze in onmiddelijken nood
kan worden voorzien-
Aan de betrokken burgemeesters is
reeds telegraphisch mededeeling ver-
zocht omtrent den toestand in hunne ge-
meente, terwijl tegelijk de aandacht is
gevestigd op eene circulaire van den
Commissaris der Koningin, krachtens
welke zij zich bij het ontstaan eener
ramp van algemeenen aard onmiddellijk
rechtstreeks hebben te wenden tot die
autoriteit als voorzitter van het Provin
ciaal Watersnood-Comite, t centraal or-
gaan voor hulpverleening in deze pro
vincie. Dit Comite zal, zoo zulks zou blij -
ken noodzakelijk te zijn, een beroep doen
op de liefdadigheid, doch in afwachtinq
daarvan wordt uitdrukkelijk verzocht,
zich te onthouden van het organiseeren
vari geldinzamelingen of het opricnten
van olaatseliike of andere comite s voor
dat doel. De ondervinding heeft geleerd,
dat sl'echts van een centraal lichaam oo
doelmatige wijze hulpverleening kan uit-
gaan. Met het oog hierop is het alles-
zins gewenscht, dat alleen aan het Pro-
vinciaal Watersnood-comite, voor zoo
veel zulks noodig mocht blijken, hulp
wordt gevraagd en wel door bemidde-
ling van den burgemeester der betrokken
ciemeente.
De heer Dronkers is uitqenoodigd.
eventueel te houden volgende bestuurs-
verqaderingen van het Comite bij te wo-
nen. ten einde onmiddellijk contact en
overleq te bevorderen.
DE HOOGE WATERSTAND.
Sedert het Oudejaar keerde de wind en
was de toestand voor afvoer van water in
de Schelde veel verbeterd. Er werden
door de sluizen van het kanaal ontyag-
lijke hoeveelheden water afgetapt, doch
ook de spuisluizen van de Oostelijke en
Westelijke waterleiding konden wegens
de lagere en langduriger eb meei
water verzetten. In de omgeving van
Ter Neuzen was de toestand daardoor
spoedig veel verbeterd.
Ook van andere plaatsen uit de om-
Ze nam haar korf en liep haastig naar
den uitgang, want de wagen hiela al stil.
Heidy zag haar ontroerd na.
't Is zoo'n goedhartige vrouw en ai-
tijd nog dankbaar voor de kleme vrien-
delijkheden. die mijn ouders haar vroeger
bewezen hebben. Ik moet werkelqK eens
met mama naar haar toe.
Spoedig daarna was de halte bereiki,
waar Hempel moest uitstappen.
Dr. Wasmut, er is een dame die u
beslist spreken wil, meldde een beambte.
Al weer een- Vandaag kan ik toch
maar niet aan het werk komen. Wie is
het
Onbekend... is er nog nooit eerder
qeweest.
Wat wil ze
Ook onbekend.
Fijne dame
Hm. Schoon, jong en voornaam ais
een gravin.
1 Nu we hebben nog maar weinig
voorname dames hier gezien Titz., Vraag
eens wie ze is en wat ze wil. En laat haar
dan maar wachten.
Titz verdween. Dr. Wasmut verdiepte
zich weer in zijn akten. Na twee minuten
kwam de beambte terug en schoof zwij-
gend een kaartje op de tafel van zijn su-
perieur. Wasmut wierp er een blik op en
sprong als geelectriseerd op.
Mary Anna Torwesten las hij half-
luid. Hij staarde Titz een oogenblik on-
geloovig aan en zei toen haastig: Laat die
dame dadelijk binnen-
De deur ging open en binnen trad
schuchter en verlegen, zooals zij een
paar dagen geleden in Olympion voor
het publiek had gebogen, la belle Adisa-
ne in een eenvoudig wandelcostuum uit
wit flanel.
Heur prachtig, goudachtig haar go'fde
in zijden krullen van onder het eenvoiw
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
«nSabldfen
tegen hoesi
geving vernemen wij van een dalen van
den waterstand.
De Zeeuwsch-Vlaamsche tram kori
heden, naar men ons mededeelde, ook in
de gemeenten Stoppeldijk, Hengstdijk en
Hontenisse den dienst hervatten, daar
de rails althans waren bloot gekomen.
Te Philippine is nog steeds een deel
van het stationsemplacement buiten ge-
bruik gesteld, doch overigens kon naar
het Westelijk deel de dienst worden
onderhouden, al is het ook, dat hier en
daar wachtposten moesten worden uit-
gezet.
Gister liep alhier een gerucht van een
doorbraak aan den Clarapolder, doch dit
bleef een gerucht. Wel schijnt er vrees te
hebben bestaan, doch aangezien het
water gezakt is, schijnt het qevaar ge-
weken-
Hoewel de toestand reeds verbeterd is,
schijnt onze streek als men deze door-
kruist een bijzonderen aanblik te bieden,
daar verschillende deelen die steeds droog
staan thans een onafzienbare watervlakte
vertoonen, voornamelijk is dit het geval
onder Westdorpe en Axel, waar de kre-
ken ten zuiden der stad ver buiten de
gewone grens zijn getreden.
SAS VAN GENT.
Twee onverwachte bezoekers.
Om u niet lang in het onzekere te
laten, wie deze beide onverwachte be
zoekers mogen zijn, zal ik alvast begin
nen een hunner aan u voor te stellen.
Misschien heeft hij u terzelfder tijd met
zijn bezoek komen lastig vallen als hij het
anderen gedaan heeft.
Oudejaarsdag stapte hij onqenood en
onverwacht het erf op en nestelde zich
daar tegen wil en dank van den wettigen
eigenaar, tot net hem belieft zich terug
te trekken, naar de regionen, die hem,
krachtens zijn aard daartoe aangewezen
zijn; n.l. naar slooten, greppels, grachten
en vaarten.
Want degene, die ik u wensch voor te
stellen, is het water, dat op oudejaars
dag met onverbiddelijk mededoogen is
komen overvallen en daarom heel wat
schulden op zijn geweten heeft geladen-
Waar het anders nooit kwam, ver-
scheen het nu, langzaam en dreigend
maar met de zekerheid van een machti-
gen overweldiger, door niets te keeren oi
te stuiten.
IN gezonden~mededeelin g en
Dit moet Uw eerste gedachte zijn bij
Gespronger, Handen, Ruwe huid en Schraie
LippenBarsten, Kloven, Winterhanden,
Wintervoeten, Winterooren en Winterteenen
Huidwondjes, Ontvellingen, Huidschavsngen,
Snij-, Stoot-, Brand- en Vaiwonden; Roodeont-
Stoken Huid, Schrijnen en Smetten der Huid.
PUROL in Doozen van 30, 60 en 90 cent
Tuben 80 cent. Bij Apoth. en Drogisten
Het ver^aeht en geraeest
dige hoedje uit wit stroo, dat met een
enkele kostbare zwarte pleureuse ver-
sierd was.
Geen versiersel was aan haar te zien.
Ze droeg alleen een tuiltje frissche viool-
tjes op haar borst, die met hun zachten
Eijnen geur de kamer begonnen te vullen.
Dr. Wasmut omvatte dit alles in een
blik. Hij wist uit eigen ondervinding,
dat ze een ware kunstenares was. En
tegelijk zag hij, dat ze een dame was, in
de voile beteekenis van het woord.
Voor het eerst misschien in de uitoefe-
hing van zijn ambt, voelde hij zich niet
op zijn gemak.
Daarbij kwam, dat hij haar volgens
haar -kaartje als ..Mevrouw Torwesten"
aanspreken en behandelen moest,
Mevrouw, zei hij haar daarom,
minder vast dan hij wel gewenscht had.
Ik ben heel verbaasd. twee dagen ge
leden had ik het voorrecht u als kunste
nares te mogen bewonderen en nu zoekt
u mij hier op als mevrouw Torwesten,
waaruit ik besluiten moet datmaar,
neemt u plaats, als u wilt.
Hij schoof haar galant een stoel toe en
liet zich op den zijnen voor zijn schrijf-
tafel neer.
Mevrouw Torwesten was gaan zitten.
Ja, doctor, ik kom aan den eenen
kant om u om ophelderingen te verzoe-
ken aan den anderen kant om uw hulp
in te roepen.
Opheldering, waarover
Over mijn man. In Budapest heb
ik toevallig vernomen, dat hij plotseling
verdwenen is. Gisteravond sprak mijn
directeur tot mijn grooten schrik over
een misdaad, die mijn man om mijnent-
wil zou hebben bedreven, en dat de po-
litie hem nu zocht. Ik was zoo geschrok-
ken, dat ik hem heelemaal niet uitspre-
ken liet, maar ik in mijn wagen stapte en
„Ik was precies bezig met mijn geit en
het varken te voeren", aldus een door
't water overvallen slachtoffer, ,,toen het
den stal binnenkwam. Ik had er eerst
nog geen erg in, maar werd het pas ge-
waar toen ik mij gereed maakte om heen
te gaan.
Zoo snel als mij de beenen dragen
konden liep ik in huis om de vrouw te
waarschuwen en met haar te overleg-
gen, wat er gedaan moest worden.
Maar veel tijd schoot ons niet over,
want 't kwam toujours bij, en de beesten
moesten in veiligheid gebracht worden.
Want je weet niet, wat 't zeggen wil
een varken door het water voort te krij
gen.
We besloten dus haastig de dieren
voorloopig in de keuken te nemen, tot de
vrouw ergens een onderkomen voor bei
den gevonden zou hebben.
Toen we met veel moeite de dieren
binnen hadden, trok de vrouw er vlug op
af om bij een hooger gelegen buurman te
vragen of we ze daar konden stallen.
Natuurlijk, in zoo'n omstandigheden is
een ieder bereid je te helpen en we be
gonnen met de overbrenging, zij met de
geit, ik met het varken
De geit was volgzaam genoeg, maar
een varken, ze zeggen wel: zoo stom als
een varken, maar 't is ook zoo.
In plaats van achter de geit aan te loo-
pen, is het weerbarstig, wil niet voort,
loopt zelfs terug. En terwijl ik het bij
een oor vat om het in de richting te krij
gen, trek ik het omver en begint te
schreeuwen, te schreeuwen, daar kun je
je geen gedacht van maken.
En schreeuwend, alsof t een mes in
de keel heeft, strompelt het op drie poo-
ten voort. Het arme dier had een poot
gebroken.
Ik heb hem tot overmaat van ramp on
middellijk moeten laten slachten-
En bijlange nog niet vet. Denk eens
wat een scha, wat een scha."
Arm beest, in het gezicht der redden-
de haven toch nog het leven er bij moe
ten inschieten.
Het doet ons denken aan zooveel on-
gelukkige schipbreukelingen, die in het
gezicht van het reddingbrengende strand
toch aan den dood in de golven moeten
worden prijsgegeven.
Maar wat beteekent deze kleine scha-
de bij het millioenenverlies, dat geleden
wordt waar men niet zooals hier met een
kalmen vijand te doen heeft, maar met
den alles-vernielenden woedenden stroom
der golven te kampen heeft.
Dit geval met de geit herinnert aan de
heldhaftige opoffering van de 17jarige
Johanna Sebus, die den 13 januari van
het watersnoodjaar 1809 bij het redden
van een oude weduwe met haar geit zelf
als slachtoffer van haar menschlievend-
heid door de golven werd meeqesleurd.
„Der Damm verschwarul, ein Meer erbraust's
Den kleinen Hiigel im Kreis umsaust's,
Da gahnet und wirbelt der schaumende
[Schlund,
Und ziehet die Frau mit den Kindern,
[zu Grand1,
Das Horn der Ziege faszt das ein'
So soli en sie alle verloren sein
Van meer comischen aard is het qeval
bij een onzer bekende Sassenaren, waar
het kille sop plotseling de keuken kwam
overweldigen, juist op het tijdstip, dat
naar huis reed. Vanmorgen zond ik mijn
kamenier heen om te vragen, wie het on-
derzoek leidde, want het leek me het
beste, om aa'n dien persoon inlichtingen
te vragen.
U hoorde gisteren pas, waarvan
uw man verdacht wordt en dat hij qe-
vlucht is zei hij eindelijk onqelooviq.
Dat is immers niet mogelijk. De kranten
stonden er daqelijks vol van en er werd
zelfs
Ik lees geen kranten, onderbrak zij
hem trotsch.
Wat... een kunstenares...
Juist daarom. Ik haat al die criiie-
ken. De een wil het zoo een ander weer
geheel anders. Ik geef me zelf, mijn
eigen wezen.
Maar uw collega's zullen het u
toch wel gezegd hebben
Collega's? viel ze hem weer min-
achtend in de rede- Denkt u werkelijk,
dat ik met die... artisten omga of slechts
spreek Ik ben van het tooneel gegaan,
om niet met dergelijke menschen te be-
hoeven te verkeeren, wat bij de repeti-
ties natuurlijk niet te vermijden is. In
t variete ben ik geheel onafhankel:;k
hoe vreemd u dat ook schijnen magIk
rijd heen om mijn nummer af te werken
en verlaat dan dadelijk het gebouw weer.
U kunt gerust aan alle personen, die in
Apollo" of ..Olympion werlcen, vra
gen, of een van hen mij persoonlijk kent,
of iik ooit met hen gesproken heb.
Dan is u een uitzonderinq, me
vrouw. Onder deze bijzondere omstan
digheden is het begrijpelijk, dat alle qe-
beurtenissen van den laatsten tijd. die
zelfs voor reclamedoeleinden werden
gebruikt, u onbekend bleven.
(Wordt vervolgd."
j®®®®®SSSBBS882 sSEf d&KSfi&tfglf SL
NEUZENSCHE COURANT