ALGEMEEN HIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7828.
Vrij dag 23 October 1925.
65e Jaargang.
abonni mentsprijs
"FTwTe h l a h c.
DE INDRINGER
B U I T EH LAND.
6EMEN8DE BERICHTEM.
S sriLLETOB.
DoVt \Xw Schocnen Goed
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden
Voor Ned. Indie en Amerika f 2,70 per 3 maanden
Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jaar
Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
"3? WH1JEJIDIE3
HET Z1LVEREN HU WELIJKSFEEST
VAN H. M. DE KON1NGIN
Naarhet Haagsche Correspondentiebureau
verneemt is de dag, waarop te 'a Gravenbage
op voorstel van het Haagsche comite voor
Volksfeesten, in samenwerking met de -er-
schillende organisaties en vereenigingen in
de Groote Kerk herdacht zal worden het
zilveren huwelijksfeest van H. M. de Konin-
gm bepaald op 11 Febrnari 19-6. Onder
leiding van dr Johan Wagenaar zal het
koor van de afdeeling 's Gravenhage van
de Maatschappij tot bevordering der Toon -
kunst. met wedewerking van het Residentie-
Orkest, uitvoeren werken van Bach, Handel
en Diepenbrock. Solisten zullen zijn mevr.
A. Noordewier Reddingius, Suze Luger,
Thorn Denys en Louis van Tulder.
Parlementair Dagboek van Insider.
20 October.
Het parlementaire gebruik brengt mede,
dat de Earner, voordat de behaudeiing van
de Staatsbegrooting,, aanvangt, een beiang-
rijk wetsontwerp afdoet. De nieuwe Kamer
vangt aan met de bestudeering van de be
grooting en het onderzoek in de afdeelingen
daarna krijgen de rapporteurs een week
gelegenheid om hun verslagen op te stellen.
En terwiji de Earner vervolgens wacht op
he antwoord der Reaeering, benut zjj deze
pauze'in de voorbereiding der begrootings-
behandeling om een aanhangig ontwerp"
(in dit geval het Bioscoop-ontwerp at te
doen. Daarna neemt zij eenige weken
vacantie om het antwoord der Regeering
te bestudeeren en zich op de begrooting
te prepareeren.
De Kamer zou dan ook reeds weder zjjn
uiteengegaan tot 5 November, indien zij
eiet tiosloten had een dag iieschikbaar te
stellen voor de interpellatie van den heer
J. ter Laan. inzake de door de Regeering
gevolgde salarispolitiekj met name betref
fend.* de vraag of zij alsnog bere.dis, over
het ja,ar 1925 aan het personeel een extra
uitkeering te verstrekken.
In antwoord op het achttal vragen van
den interpellant op diens bekende een-
tonige wijze voorgedragen gaf Minister
Colijn een uitvoerige aiteenzetting van den
loop van zakeu. Indien de kortingen op
de salarissen, geraamd op 23 millioen.
meer zouden opbrengen. was de Regeering
bereid, dit meerdere in den vorm van een
uitkeering in eens terug te geven. Aan-
gezien aan deze uitdrukketijke voorwaarde
niet was voldaan, was daarmede de belofte
ook vervallen en kon de Regeer ng zich
slechts bepalen tot het „gladstrijken van
plooien" ip de salarisregeling (een beroemd
geworden term). Intusschen deed de Minis
ter o. a. de positieve toezegging, dat de
garantie van 90 °/0 voor de gehuwden
permanent zou worden. „Onder voorbe-
houd" voegde hij er later bijhet is dus
een vrijblijvende garantie, maar een waarop
de ambtenaren gerust een huis kunnen
huren En tenslotte gaf Minister Colijn
een bevestiging van wat ons bij informatie
Uit het Engelsch van
Harold Bindloss,
90) (Vervolg)
„MarechauseesEn ze komen dezen
kant uit," zeide hij.
„Ja," zeide Witham rustig ,Over vijf
minuten zijn ze hier dat is het einde
van alle twijfel en moeilijkheden
Dane liep de kamer doorbij een van
de ramen bleef hij staan en trok de ijzeren
bout eruittoen keerde hij zich om en
keek Colonel Barrington aan. Witham
wist echter een antwoord te voorkomen
door rustig het hootd te schudden. Dane
kleurde tot in zijn forschen gebruinden
halssnel stak hij de bout weer in de
kozijn openrng.
„Je hebt gelijk, dat is niet de manier,"
zeide hij. »Beter dat de zaak behoorlijk
onderzocht wordt, en dat daarop je vrij-
spraak volgt."
Dit was 't laatste wat er over het geval
gezegd werd zonder een woord te spreken
bleven ze aan de lange tafel met het ont-
redderd dessert zitten wachten. Na een
minunt of tien klonken er voetstappen in
de hall en kwam brigadier Stimson met
een vreemde marechaussee adhter hem aan,
de kamer binnen Hij liep regelrecht naar
Witham en legde zijn hand op diens
schouder.
„George Frederick Witham, in naam
was medegedeeld, n.l. dat het ontwerp der
nieuwe salarisregeling reeds gereed is.
Een g heele serie sprekers volgde. Aller-
eerst weder de iuterpellant, die natuurljjk
niet bevredigd was en zelfs hilariteit wist
te verwekktn door zijn voortdurend spreken
van „plooibi w oners" De heer de Visser
hield een stevige communist schetoespraak,
waarbij hij zijn medeleden met „kameraden"
aansprak, en den heer Colijn karakteriseerde
als „de meest bekende opruier" waarom
deze smakelijk zat te lachen.
Intusschen was de stemming, door weder-
zijdsche verwijten van personeelsvertegen-
woordigers, geprikkeld geworden. Een
buitengewoon heftig incident ontsiond, toen
de heer Marchant zich van het debat
trachtte meester te maken. Hoonend ver-
klaarde hij, dat, „een garantie van dezen
bewindsmand niets geen waarde had".
Hevig veror.twaardigd sprong Minister Colijn
op om te protesteeren tegen deze betichting.
Ten zeerste vertoornd. den vinger dreigend
opgeheveu, verklaarde de Minister part
nocli deel te hebben aan het gansche art.
40 en niet verder met den he r Marchant
te zullen deoatteeren heftige twistgesprek
ken ontstonden tusschen leden van rechts
en links „Schandelijk" brulde de heer
Duymaer van Twist voortdurend met zijn
zware basstem
De heer Marchant, zijn zenuwen niet meer
meester, vroeg het woo-d voor een persoon-
lijk feitde beschuldiging, dat hij den
Minister zou hebben beleedigd. Intusschen
bleef hij de houding van Min. Colijn inzake
art 40 „brandinerken". Wederom heftige
beroering en hevige protesten van rechts
uitroepen werden vernomen zelfs op de
tribunes welke de Voorzitter dreigde te
doen ontruimen. Minister Colijn maakte
voortdurend atwijzende gebaren en liep
tenslotte, nadat de heer Marchant weer was
gaan zitten, naar diens bankje om deze wit
van gramschap en met dreummde woorden,
toe te roepen, dat het „een schandelijke
behaudeiing" was.
Bij de stemming, die de geinoederen wat
deed bedaren, werden d*' gebruikelijke
moties verworpenin ver and met het
late 'uur bij zitten en opstaan.
Het is weer eens echt ouderwetsch toege
gaan in deze vergadering, die een voor-
proefje belooft te zijn van wat ons bij de
politieke debatten over de Staatsbegrooting
te wachten staat
HET GEZANTSCHAP BIJ DEN PAUS.
Sommigen verwachten, dat bijdebehan-
deling van de begrooting voor Bu'tenland-
sche Zaken in de Earner moeilijkheden
voor de Regeering zullen rijzen ten aanzien
van het gezantschap bij den Pauselijken
Stoel.
Ten onrechte-gelijk kan blijken uit de
verhouding tusschen voor- en tegenstanders.
Inderdaad zijn er verscheidene tegen
standers van het gezantschap bij het
Vaticaan. Onder hen bevinden zich som
migen. die deze opheffing voorstaan op
principieele gronden zij achten het gezant
schap krenkend voor het Protestantsche deel
van ons volk en pieenen, dat daarmede,
terwille van een deel van het volk, aan
een ander deel een leed wordt aangedaan.
waardoor de eenheid van ons volk wordt
der wet arresteer ik u," zeide hij. „(J
weet waar-an u beschuldigd wordt?"
„Ja," antwoordde Witham eenvoudig.
wAls God 't wil, zal ik mijn onschuld be-
wijzen. Ik ga met u mee."
Toen hij met de beide marechaussees
achtei zich aan, de kamer uitging, keek
Barrington ontsteld van den een naar den
ander. „Hoe noemde hij hem heb
ik dat goed gehoord Dat is de man, die
een jaar geleden in Alberta dien jongen
marechausee doodgeschoten heeft
„Neen, sir," antwoordde Dane heel rus
tig. Niets en niemend zou me dat van
hem doen gelooven."
Met een bijna verwilderde uitdrukking
in zijn oogen keek de oude man hem aan.
„Maar hij moet het gedaan hebben," zeide
hij, „tenminste met een geluid, dat
iets van een snik weg had hield hij eens-
klaps op //Groote God Opperdakkig was
er gelijkenis en de eon bereed het paard
van den ander verschrikkelijk
Dane's oogen waren ongewoon zacht,
toen hij zich tot den grijzen leider over-
boog en zijn hand licht op diens schouder
legde.
„Sir," zeide hij, „als ons aller medege-
voel u iets helpen kan 't is het eenige,
wat wij u kunnen geven, verder staan we
machteloos En *u lateii we u alleen.
we zjjn al te lang gebleven."
Zachtjes gingen ze de kamer uit. Toen
hij alleen was, sloeg Barrington zijn handen
voor zijn gelaat en boog zich iets voorover.
Zoo, onbeweeglijk in dezeltde houding,
bleef hjj geruimen tijd aan 't hoofd van de
lange, gedekte tafel zitten.
Anderen letwijfelen, ot
nog kan bogen op den titei
het
van
geschaad
Vaticaan
dipLmatiek milieu bij uitnemendheid, nu
de bijeenkomsten te Geneve herhaaldelijk
de voornaamste s aatslieden en diplomaten
der verschillende landen in die stad bijeen-
brengen, en versclieid ne toonaangevende
landen niet meer bij h t Vaticaan vertegen-
woordigd zijn. Terwiji tenslotte de meening
wor it geuit, dat d>- aanwezigheid van twee
Nederlandsche gezanten in dezelfde stad
tot een verwarrenden toestand aanleiding
heeftof wel het gezantschap louter om
redenen van bezuiniging moet worden op-
geheven.
Tegenover hen staan allereerct de prin
cipieele voorstanders die meenen dat het
Vaticaan inierdaad een zeer belangrijk
diplomatiek centrum is, waar ons land een
vertegenwoordiging niet kan missendie
nadrukkeliik ontkennen dat het gezantschap
zou zijn ingesteld om een bepaald volks-
deel ter wille te zijn. Hun aantal zou
echter niet voldoende zijn om tegenover de
tegenstanders de handhaving van het ge
zantschap te verzekeren. Dit laatste kan
slechts geschieden met de hulp van degenen,
die. hoewel niet ten voile overtuigd van
het nut en de noodzakelijkheid van het
gezantschap, aan de Regeering niet de hulp-
middelen w.llen onthouden, welke deze
meent noodig te hebben bij het voeren van
een buitenlandsche politiek, welke op het
verkrijgen van een duurzamen vrede is
gericht. 4
Onder de laatste groep en met aanvoering
van dit argument hebben zich tot nu toe
gerangschikt de sociaal en vrijzinnig-De-
mocraten, en hun aantal was voldopnde om
de voorstanders in de meerderheid te
brengen Aangezien zij, blijkens onze
inlichtingen. positief hebben verklaard, het
vroegere standpunt te handhaven, kanmen
door hun hulp de voortzetting van het
gezantschap bij den Pauselijken Stoel ver-
zekerd achten.
BELG1E.
Het ontwerp-brabanconne-wet.
Het wetsontwerp-Rollin #op de bekrach-
tiping van den eerbied voor de „Braban-
conne" is in den ministerraad behandeld
en eenigszins gewijzigd.
In de nieuwe memorie van toelichting
heet het o. m.
„Er hebben zich spijtige incidenten voor-
gedaan. Oproerige minderheden hebben de
„Brabanconne" en de natioale vlag belee
digd. Die feiten welke reeds afgekeurd
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Een paar minuten later bracht een van
de marechaussees het paard van Witham
tot vlak bij de voordetir, Zonder om zich
heen te kijken kwam Witham het huis uit
en steeg op. Het grootste gedeelte der
gasten was al vertrokken. maar op korten
afstand van den stal stonden nog twee of
drie wagens op een paar achterblijvers te
wachten. Niemand sprak een woord, maar
toen de marechaussees de hun aangewezen
plaatseD, achter en opzijde van de gevan-
gene innamen, steeg er een gemompel van
medelijden uit de toeschouwers op. Maar
juift toen ze op het punt van wegrijden
wan-n deed de marechaussees aan Witham's
linkerkant zijn paard omzwenken het vol-
gende oogenblik zag Witham Maud Barring
ton, die blootshoofds naast hem stond. In
het maanlicht had haar gezicht een eigen-
aardige, wasbleeke tint, maar de uitdrukking
van haar oogen was heel rustig. „Zoo,
zonder een enkel woord, kon ik je niet laten
weggaan". zeide ze. ,.Ik verwacht je terug,
zoodra je onschuld bewezen is."
Heel eenvoudig en rustig zeide ze die
paar woorden, maar tocb was er iets in
haar stem, waardcor ze voor alle aan
wezigen, ook voor de vertrekkende gasten
in de wagens, verstaanbaar waren. Het
antwoord, dat Witham gaf, konden zeniet
hooren, zelf wist hij zich naderhand ook
ternauwernood te herinneren, wat hjj ge
zegd had, maar ze zagen het gebaar, waar-
mede hij zijn hoed afnam. Toen beseften
ze pas goed hoezeer ze te kort geschoten
waren, voelden ze het verschil tusschen de
houding van Maud Barrington, die getoond
had dat ze in hem geloofde en de hunne
werden door de openbare opinie, mogen
zich niet meer voordoen. Nie/nand kau
evenwel verplicht worden eerbied te be
tuigen aan sym olen, aan dewelke door de
massa steeds eerbied werd betuigd. Nie
mand kan bij v. worden verpl cht eerbied
te betu gen aan het Allerheilig te Sacra
ment. Doch iedereen kan worden verplicht
geen oeleedigende holding ten opziehte van
die symbolen aan te nemen. Dus kan men
niet verplicht worden den hoed af te nemen
voor de „Brabanconne". Men is evenwel
strafbaar wanneer men de Brabanconne"
uitfloot, evena's iemand zou gestraft worden,
die fluiten zou op den doortocht van de
Processie."
RUSLAND.
De weder-invoeriug van den Wodka-
verkoop.
De sovjets hebben toegestaan, dat 40
pCt. wodka weer mag worden verkocht,
evenals voor den oorlog.
De ,Prawda" en andere bolsjewistische
bladen melden, dat deze maatregel veel
vreugde in het geheele land heeft teweeg
gebracht De officieele drooglegging is
opgeheveu en men tracht nu een verbete
ring van de alcohol sche productie te ver
krijgen. Het herstel van het hrandewijn
monopolie der regeering zal teveDS een
groote winst opleveren voor de staatskas.
Onder het tsaren-regime bedroeg de op-
brengst van het wodka-monopolie een derde
van de totale rijks inkomsten. De sovjets
hopen een dergelijk resultaat te bereiken,
daar hun staatskas aan chronisch geldge-
brek lijdt.
EEN WIN DMOLEN-VLiEGTUlG.
In tegenwoordigheid van den minister
voor lucht?aart Sir Samuel Hoaere zijn
Dinslag op het vliegveid van Farnborough
proe"en genomen met een windmolen-vlieg-
tuig", een uitvindfig van den Spaanschen
werktuigkundig'- de ia Cier.a. De machine
bezit twee luehtsch> oeven die bp de „fuse-
lage" aangebracht zijn en ten opziehte van
de maccine een stand iunemtu ais de wieken
bp een inolen maar dan ter w erszijden.
Kapitein Courtney is met de machine de
lucht ingegaan en verklaarde zich na een
proefvlucht van een kwartier voldaan over
de resultaten.
Het toestel daalde loodrecht van een
hoogte van 200 roet alof het naar beneden
storte, doch kwam dank zij de parachute"
zacht op den grond terecht.
VANDERVELDE OVER LOCARNO.
Maand^gochtend heeft minister Vander
velde, die uit Locarno is teruggekeerd, de
jourualisten onderhouden over het daar
bereikte resultaat. Vandervelde noemde
dit de bekroning van vijf jaar van inspan-
ning van het internationale s >cialisme ten
bate van demokratie en pacifisme. Van
dervelde meent, dat men thans het recht
heeft de toekomst met vast vertrouwen
tegemoet te zien. Het verdrag "an Locarno
opent op g^lukkige wijze den weg op de
verwezenlijking van de Vereenigde Staten
vanEoropa en volgens Vandcvelde zullen
de parlementen zonder voorbehoud de be-
sluiten van Locarno goedkeurcn.
Koning Albeit heeft Vandervelde tele-
grafisch van Rombay uit geluksrewenscht
met het te Locarno behaalce resultaat.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
die alleen van voorzichtig afwaehten blijk
gegeven had. Maar het volgende oogen-
blik was elke kans voorbij Brigadier
Stimson hief zijn hand even op, en de
marechaussees reden met hun gevangene
in hun midden weg.
OndertusscheD had Courthorne den ge-
he-len nacht doorgereden in de hoop om
nog bijtijds de Amerikaansche grens te
bereiken. Maar zijn vervolgers zaten hem
op de hielen ze hadden zijn spoor gevolgd.
dat hen dwars over de prairie naar de
boerderij gebracht had. waar hij een ander
paard had weten te bemachtigen en van
daar uit was de jacht minder moeilijk ge
weest. Juist, toen het grauwe daglicht
in het Oosten traag begon doer te breken
en ze met hun drieen over een strook
vlakken grond vortreden, de paarden be-
zweet, vne'" vlokken schuim langs bit en
teugels, de mannen bleek en vermoeid, in
uniform, die door de laag stof bijna on-
herkenbaar was zagen ze hem Een oogen-
blik teekende d^ silhouet van paard en
ruiter zich vrij duidelijk tegen de allengs
lichter wordende lucht af. het volgende
oogenblik was het vetdwenen. Met een
grimmigen lach van voldoening keerde
Payne zich tot zijn beide kameraden.
„Dien hebben we," zeide hij. „Derivier
kan niet meer veraf zijn en hp is ten
westen van de brug Rijd jp achter hem
aan en jaag hem op. Hilton, dan zullen
wij twee?n hem den weg afsnijden."
De marechaussee, die Hilton genoemd
was, gaf zijn paard de sporen en reed in
galop voort. de beide anderen s'oegen naar
links af Wel had Courthorne nog meer
TER NEUZEN, 23 October 1925.
SCHEEPVAARTBEWEGING.
Gedurende de maand Sept. 1925 pas-
seerden door de Westsluis te Ter Neuzen
Stoomvaart
Geladen op 188 schepen metenae 545789 M£
Ledig 44 y a 166166
TotaalT82 712555 M1-
Waaronder voor Ter Neuzen
Geladen op 8 schepen metende 34645 M3.
Ledig v 2 schepen 3502
10 schepen 38147 M3.
Totaal
Waaronder voor
Geladen op 1
Sas voor Gent
schip metende
5226 M»
Stoomvaart
Geladen af 118 schepen metende 405008 M*.
Ledig k 62 u n 290821 n
Totaal 180 schepen n 695829 Ms.
Waaronder van Ter Neuzen
Geladen af 3 schepen metende 4896 M8.
schepen 46819 y
10
Ledig
Totaal 13
Geladen af 5
schepen
Waaronder van Sas van Gent
1 schip metende
1 schip u
51715 M8.
metende 7999 M3.
af
Geladen
Ledig
Totaal
Waaronder
Geladen af
5226 M3.
6504
2 schepen
van Belgie-
5 schepen
11730 ML
-Ter Neuzen
metende 7999 Ms,
In
In
opvaart 71
afvaart 59
Binnenvaart
schepen metende
Totaal 130 schepen
41717Ms
41050
82767 M3.
LIMBURGSCHE HUMOR
De Maastrichtsche Oranje-VereeDiging
heeft aan de Zuid- en Midden Limb. Schut-
terijen het verzoek gericht om deel te ne
men aau een defile voor H.M. de Konin-
gin op Woensdag 21 October 3 uur n.m.
Een der bepalingen isr dat per schutterjj
minstens twee en hoogstens 20jongevron-
wen kunnen worden meegebracht Deze
dienen, behalve de schoenen, in het wit
gekieea te zijn. De vrouwen mogen niet
'onger dan vijftien en niet ouder dan vjjf-
en- twintig jaren zijn.
dan een mijl voorsprong, maar zrj hadden
hun richtiug beter gekoz'-n en waren daar-
door dichter bij de brug Of hij moest
met een omweg daarop af lijden, of
moest trachten de rivier over te stekeu en
Payne begreep, dat het afgematte paard
het zou moeten opgeven als het eerst de
rivier zou moeten overzwemmen en dan
tegen de steile ravijn helling aan den
anderen kant opklimmen. In galop reden
ze tegen den vrij sterk-glooienden henvel
voor hen uit op, maar toen ze het hoogste
punt bereikt hadden. zagen ze hem niet;
elk vrij uitzicht werd hier belemmerd door
een rij van afzonderlijke groepjes jonge
wilgenboomen, een uitlooper van de
kronkelende, bruin groene lijn welke op
korten afstand voor hen uit het granw
van de prairie in tweeen deelde. Daar
was het ravijn. daar was de brug, welke
Courthorne passeeren moest en daar zou
het laatste tooneel van het drama afge-
speeld worden. Payne nam de tengels
korter en gaf zijn paard de sporen En
terwiji hij in galop voirtre<ri kwam het
verschrikkelijke hfm weer voor den geest,
dat zich nog geen jaar geleden in een
soortgelijke omgeving afgespeeld had. Met
een gevoel, dat hem ziin kaken opeen
klemmen deed, herinnerde hij zich het
stille doodsbleeke gezicht van marechaussee
Shannon, zooals hij h»t voor 't laatst ge-
zien had door een gordijn van voort-
zwiepende jachtsneenw.
(Wo dt vervolgd).
