AL6EMEEK NIEUWS- EM ADVERTENTIE3LAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
DE INDRINGER
No. 7820.
Maandag 5 October 1.925.
65e Ja&rgaiifc,.
BINNEKLAMO.
fgPHltTOH,
~B UITENLAND.
Vnnr binnen Ter Neuzen f 1 40 Der 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /«,60 per jaar
ABON^EMENTSPRIJS: V™ Ned. Indie en Atnerika /2,70 per 3 rnaanden - Voor 't overig buitenland /3,35 per 3 maanden - Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
DE STOKMRAMP.
De schattings commiss e te Neede beeft
de stormschade op f 195,959 begroot.
Te Oldenzaal beloopt de schade f 26,500.
DE STEUN VERLEENING.
Naar de correspondent van deN.lt Crt.
te Brusse! ineldt, heeft het feest in het
C reus te Gent, ten bate van de slacht
offers van de stormramp in Gelderland en
Noord-Brabant, 13,000 francs opgebracht.
Het comite heeft dit b-drag overgemaakt
aan den Belgischen g»zant in Den Haag.
Bij het plaatselijke steuncomite te Borculo
is ongeveer f 200,000 ingekomen.
POSTZEGELS VAN 9 CENT.
De directeur-generaal der Posterijen
en Telegrafie maakt bekend, dat in pe-
bruik zullen worden gesteld postzegels
van 9 cent. Vermoedelijk zullen deze
aan het eind van de loopende maand aan
de kantoren «der posterijen verkrijgbaar
zijn.
NATUURSCHOON IN BEBOUWDE
KOMMEN.
De Minister van Binnenlandsche Za-
ken en Landbouw heeft er de aandacht
der gemeentebesturen op gevestigd. dat
het ter bevordering van de bewaring
van natuurschoon binnen de bebouwde
kommen hunner gemeenten gewenscht is.
dat zij aldaar niet overgaan tot eenigs-
zins belangrijke veilinaen, zonder vooraf
het Staatsboschbedrijf te hebben qe-
hoord.
De Minister heeft er voorts nogmaals
de aandacht van alle publiekrechtelijke
lichamen alsmede van vereenigingen en
stichtingen van algemeen nut op geves
tigd, dat zij van hun voornemens om
hiinne bosschen en andere houtopstan-
den te vellen of te dunnen, ten minste
een maand voor de dunning of veiling
schriftelijk kennis moeten geven aan den
directeur van het Staatsboschbedrijf te
UtrecWt. en dat bij niet voldoening aan
dit voorschrift strafvervolging op grond
van art. 16 der Boschwet 1922 zal wor
den uitgelokt.
De Minister noodigt al deze lichamen
uit. van alle vellingen en dunningen. die
in het a.s. seizoen moeten plaats hebben,
tijdig in eene kennisgeving mededeeling
te doen.
EMIGRATIE NAAR CANADA.
.Voor degenen, welke er over denken
het volgend jaar naar Canada te emi-
greeren, is thans de tijd aangebroken om
voorbereidingen te maken, teneinde in
de maand April 1926 daarheen te kunnen
vertrekken.
Voor emigratie naar dit land komen
alleen zij in aanmerking, die op de hoog-
te zijn van landbouwwerkzaamheden. in
het bijzonder die goed kunnen melken en
met paarden en landbouwmachines kun
nen omgaan. Zij moeten een goede ge-
zondheid genieten en bereid en in staat
zijn hard te werken en vaak lange dagen
te maken.
De Emigratie Centrale Holland te
's Gravenhage, een instelling, welke on-
der toezicht staat van de Nederlandsche
Regeering, helpt bij alle voorbereidende
Uit het Engelsch van
Harold Bindloss.
82) (Vervolg.)
..Zeker geloof ik dat en daarbij uw
sympathie en steun heeft meer verschil
voor me gemaakt, dan u waarschijnlijk
begrijpen kunt."
De oude vrouw keek hem strak aan.
„Lance," zeide ze, „zoo nu en dan is er
in je manier van doen, in je type iets, dat
me niet recht duidelijk is. Natuurlijk be-
grijp ik wel. dat je uit beleefdheid niet
veel anders kon amtwoorden, maar
't vreemdsoortige is, dat 't klonk, alsof
je het meende."
,,Ik meende het ook," antwoordde Wi-
tham, terwijl zijn glimlach iets stars
kreeg. ..Meer kan ik niet zeggen. t Is
verstandiger om iemand te weinig dan te
veel te vertellen."
,,Wel, laten we dan maar hopen, dat je
over een poosje meer vrij-uit zult kunnen
9preken", antwoordde Miss Barrington.
,,En nu een tegenhanger voor jouw theo-
rie. Juist toen je naar ons toekwam, was
mijn broer bezig met ons ervan te over-
tuigen, dat je je succes aan je geerfde
Courthorne-eigenschappen te danken
hebt."
Een paar oogenblikken lang gaf Wi-
tham geen antwoord. toen begon hij te
lachen. ..Volgens mij heeft Colonel Bar
rington ongelijk", zeide hij. ,,Elke man
heeft eigenschappen. die misschien heel
lang, misschien gedurende zijn geheele
leven, latent kunnen blijven, terwijl maar
een op de honderd een kans krijgt, door
maatregelen, regelt de passage tot de
plaats van bestemming en zorgt voor de
piaatsing op een boerderij, door eigen
inspecteurs. Zij werkt samen met de Ne-
landsche Vereeniging ..Landverhuizing'
die de geschiktheid van hen, die wen-
schen te emigrecren, overweegt. Alleen
:ij, die door de Nederlandsche Vereeni-
ging ..Landverhuizing voor emigratie
pic.
Holland in aanmerking.
ng
geschikt zijn bevonden, komen voor
laatsing door de Emigratie Centrale
Voor de reis met inbegrip van 25.
landingsgeld, dat het eigendom van den
emigrant blijft, benevens voeding gedu
rende de spoorreis in Canada en diverse
kleine kosten onderweg, is per volwassen
persoon ca. 450,noodig. Bij gehuw-
den is het noodig, dat de man eerst eeni-
gen tijd, in den regel een jaar, alleen
vooruit gaat, teneinde met de werkwijze
en toestanden op de hoogte te komen.
Is men ingeburgerd en heeft men een
goede plaats gekregen, of begint men
een eigen bedrijf, dan is het tijd vrouw en
kinderen over te laten komen.
Het aanvangsloon bedraagt 20.
tot 30,per maand. boven kost en in-
won ing.
Voor alles is het noodig, dat men zoo-,
veel mogelijk op de hoogte is van de
Engelsche taal. Bij aankomst in het
nieuwe land staat men dan niet zoo hul-
peloos en de loonen zijn dan tevens hoo-
ger, daar men ook voor den patroon
meer waard is. Dit geldt in even sterke
mate voor de vrouwen en ook voor de
kinderen, welke den leeftijd bereikt heb
ben, waarop zij meeverdienen.
HERSTEL EN HERBOUW VAN DE
DORPEN ZEELAND EN
LANGENBOOM.
Van ambtelijke zijde wordt het volgen-
de gemeld:
De werkzaamheden tot herstel en her-
bouw van de Noord-Brabantsche dor-
pen, die door de stormramp van 10 Aug.
j.l. geteisterd zijn, vorderen goed.
Het provinciale steuncomite heeft thans
de beschikking over volledige opgaven
betreffende de ontstane schade. De re-
geling van de vergoedingen kon dan ook
reeds voor een belangrijk deel plaats
hebben, naar mate van de beschikbare
middelen. In den loop der volgende
week zal aan de getroffenen uitkeering
worden gedaan voor de schade, geleden
aan oogst, meubelen, vee, fruitboomen en
bedrijf. Teqelijkertijd wordt hun mede-
gedeeld, welke vergoeding zij zullen ont-
vangen voor beschadigde en vernielde
huizen, schuren en stallen.
Ondertusschen is te Zeeland en Lan-
genboom reeds zeer veel schade hersteld.
De bouwwerkzaamheden staan, gelijk
vroeger is meegedeeld, onder toezicht
van den architect Danser. Deze krijgt de
teekeningen ter keuring en waakt over
de deugdelijke uitvoering van de plan-
nen.
Voor den aanvoer van materialen is,
dank zij de medewerking der Regeering
en van het bestuur der Nederlandschie
Spoorwegen, een losplaats gemaakt bij
de halte Zeeland. Het provinciale co
mite heeft een smalspoor laten leggen
van de halte naar de gehuchten. Hier
en daar zijn de wegen versterkt met puin
en steenslag, om te voorkomen. dat het
gunstige omstandigheden, om ze te ont-
wikkelen. En in elk geval is 't niet
een veei grooter voldoening, om te kun
nen denken dat je goede hoedanigheden
jouw prive-eigenaom zijn, dan dat je ze
als een bezic van de iamilie moet be-
schouwen?
Met een ondeugende schitcering in
haar oogen schudde Mrs. Barrington heit
hoofd. ..Prettiger is t misschien wel,
maar heel, heel verkeerd,' zeide ze. „En
nu wordt 't onze tijd om te gaan."
Een paar minuten later nam Colonel
Barrington de teugels weer op en reden
ze weg. Toen ze langs het tarweveld
kwamen, zag het meisje dien dag voor de
tweede maal het bedrijf in voile werking.
Schuin achter elkaar reden de machines
weer door den grooten rechthoek van
golvend koren, dat voor meer dan een
derde al in een geel-bruin stoppelveld
herschapen was en weer hoorde ze het
knar send snijden van de messen met het
dofie stampen van paardehoeven en het
kletteren van de houten armen er tus-
schen door. Diezelfde geluiden had ze
reeds vele malen eerder gehoord, zonder
zich van hun beteekenis rekenschap te
geven; nu echter kende ze het voorspel,
wist ze hoeveel moeite en inspanning
vooraf moest gaan, wilde dit alles ge
hoord worden; 't was een samenklinken
van heterogene geluiden, waarbovenuit
ze duidelijk een toon hoorde, den jubelen-
den toon van succes na streven. van vol-
komen overwinning
Langzaam reed het lichte wagentje
verder, tegen de helling van een heuvel
op. Een paar minuten nadat het uit t ge-
zicht verdwenen was kwam een man te
paard met een enveloppe in zijn hand op
Witham toerijden.
„Van mr. Macdonald vanmorgen in
de nederzetting heeft de postbeambte
't hem voor u meegegevenzeide hij. ,,Ik
vervoer tijdens het natte seizoen zeer
moeilijk of onmogelijk worden zou.
De personen en gezinnen, wier wonin-
gen geheel of grootendeels vernield zijn,
hebben de beschikking over noodwonin-
gen. Het provinciale comite heeft zich
ter plaatse ervan verzekerd, dat die
noodwoningen volkomen aan haar doel
beantwoorden. Van de betrokkenen
werd niet enkel geen klacht vernomen,
maar alien waren zeer tevreden over hun
tijdelijk verblijf.
De waterputten te Zeeland zijn alle
gereinigd van gemeentewege; die te Lan-
genboom konden door de gebruikers
zelf voldoende worden gezuiverd. De
lichtvoorziening is zoover mogelijk ge-
regeld.
Het provinciale comite heeft bij zijn
persoonlijke onderzoekingen niets ge
hoord of gezien, waaruit kan worden af-
geleid, dat er in de geteisterde streek nog
iemand is, die tengevolge van de ramp
gebrek lijdt.
Dank zij de offervaardigheid van het
Nederlandsche volk, kan nu reeds wor
den gezegd, dat herstel van de geleden
schade voor een zeer groot deel verze
kerd is. Ook aan eenige getroffenen door
de stormramp buiten Zeeland, Langen-
hoom en Gassel kon hulp en steun wor^
den toegezegd.
DE TOESTAND.
Donderdag hebben wij schrijft de N.
R. prt., opgemerkc, dat militaire inmen-
c/inq in de politiek in Engeland tegen de
constitutioneele traditie zou indruischen.
De Pruisisch-Duitsche traditie is heel
anders en dit is ook de verklaring, waar-
om mjlitaire invloeden in 1914 bij de be-
slissing over oorlog en vrede zich zoo
sterk konden laten gelden. Als wij naar
het begin van de vorige eeuw en den tijd
van Pruisen's diepste inzinking terug-
gaan, zien wij na den vrede van Tilsit
van 1807, die Frederik Willem door Na
poleon I werd opgelei^i, de groote mi
nister Stein en de kanselier Hardenberg
nauw samenwerken met Scharnhorst en
Gneisenau, de militaire leiders en hervor-
mers van het door Napoleon tot 42.000
man verkleinde Pruisische leger. De
roem van Bliicher, die de drijvende
kracht in de geallieerde legers wordt,
verhoogt het prestige der militaire lei
ders nog aanzienlijk, wanneer hij het
door Scharnhorst en Gneisenau gescha-
pen instrument met zooveel veldheers-
talent hanteert.
Onder Bismarck handhaaft zich de sa-
menwerking tusschen politieke en mili
taire leiding. De ijzeren kanselier ver-
schijnt bij voorkeur, ook in den Rijksdag
bij de groote debatten, in s Konings rok.
Maar in de uniform van Bismarck steekt
voor alles de staatsman. Daarom vecht
hij met alle macht in 1866 ervoor om het
vredesaanbod van Oostenrijk aan te
nemen, dit land te sparen en den oorlog
niet voort te zetten. ,,Ik was vastbeslo-
tenzegt hij in zijn Gedachten en Her-
inneringen, ,,de aanneming van den door
Oostenrijk aangeboden vrede tot een ka-
binetskwestie te maken. De toestand
was moeilijk; alle generaals waren er ge-
meenschappelijk afkeerig van, den zege-
moest t u persoonlijk overhandioen.
Witham scheurde de enveloppe open.
Met een driftig fronsen van zijn wenk-
brauwen las hij den eenen regel schrift
op het groote, witte papier: „Stuur me
vijfhonderd dollars. Dringend erom ver-
leoen."
Met een -mar woorden van dank tot
den man, die was blijven wachten, stak
Witham enveloppe en papier als een
slordia ineengefrommelden bundel in zijn
zak en ging voort met het maaien van
zijn tarwe. Hij werkte gestadig door, tot
de schemering zich als een grauwe sluier
over de prairie uitbreidde; toen ging hij
naar huis en schreef het volgende lako-
nieke antwoord:
..Ingezonden zul je vijftig dollars vin-
den, een geruststeiling voor mezelf voor
't geval, dat je ziek mocht zijn. Verder
krijg je niets alleen herhaal ik hierbij
mijn aanbod om, zoo noodig je hotel- of
doktersrekening te betalen.
Toen hij den man. die het antwoord
voor hem naar de nederzetting zou bren-
gen, door de schemering zag verdwijnen,
kwam er een paar seconden lang een bit-
tere trek om zijn mond. ,,Ik zal dank-
baar zijn, als 't uit is," zeide hij zachtjes,
terwijl hij zich omkeerde. ,,'t Is een span
ning, die te veel van iemand eischt."
Gelijktijdig met dit gebeuren in Silver-
dale hield brigadier Stimson zich onledig
om op de prairie in Alberta, meer dan
zeshonderd mijlen ten noorden van de
Engelsche kolonie, de kennismaking met
de boeren en veedrijvers, die hij van
vroeger kende, te hernieuwen. Tot hun
algemeene verwondering was hij heel
wat minder teruggetrokken en stuursch
dan vroeger; een paar keer vergat hij zijn
vroegere reserve zoo volkomen, dat hij
hun toestond om hem whisky voor te zet
ten, die zonder eenig voordeel voor de
tocht af te breken, en de Konmg was
voor militaire invloeden in den loop van
die dagen vaker en gereedelijker toe-
gankelijk dan voor de mijne Na den
oorlog voelt Bismarck, dat al die tegen-
stribbelingen (,,de gevechten tijdens den
veldtocht met de militairen") zijn ge-
zondheid hard aangepakt hebben. In
1870 vinden wij Bismarck op het beslis-
sende oogenblik als hij de depeche van
Ems in handen heeft, in gezelschap van
zijn militaire raadslieden. Als staatsman
behoeft hij zich nu niet tegen hen te weer
te stellen, want Bismarck acht den oor
log met Frankrijk een ..nationale nood-
zakelijkheid". Maar de gewichtige be-
slissing valt, volgens de Pruisische tra
ditie, weer in overleg met de militaire lei
ding. Aan Roon, den Pruisisclien minis
ter van oorlog, en Moltke, den chef van
den Pruisischen generalen staf, leest hij
de ,,geconcentreerde redactie voor, die
hij van de Emser depeche gemaakt heeft.
Moltke merkt op: ,.Zoo klinkt het an
ders, eerst klonk het als chamade (het
sein van belegerden dat zij willen onder-
handelen)nu als een fanfare in ant
woord op een uittarting". Bismarck
licht toe: Wanneer ik dezen tekst, die
geen veranderingen en geen toevoeqsels
in het telegram bevat, ingevolge de al-
lerhoogste opdracht, dadelijk niet alleen
,aan de kranten (maar ook telegrafisch
aan al onze gezantschappen mededeel,
zal hij voor middemacht te Parijs bekend
zijn en daar niet wegens den inhoud.
maar ook wegens de wijze van versprei
ding den indruk van den rooden doek
op den Gallischen stier maken
De uiteenzetting van Bismarck ver-
wekt bij de twee generaals de grootste
vreugde. Roon zegt: ,,De oude God leeft
nog en zal ons niet in schande laten ten
ondergaan". Moltke slaat met de hand
op de borst en roept: ,,Als ik dat nog
eens beleef, in zoo'n oorlog onze legers
te mogen aanvoeren, dan moge dadelijk
daarna de duivel dit oude karkas halen".
(Bismarck's Gedanken und Erinnerun-
gen II, 91 en 92.) De twee generaals
hadden den oorlog dien zij wenschten!
Zoo ongeveer was ook de stemming
der militaire leiders in Pruisen-Duitsch-
land, in 1914, wier inmenging wij toege-
licht hebben. De staf had elken dag van
den vrede gebruikt vcor de voorberei-
ding van den oorlog. Men had gespot
over de vierde-klas-rijtuigen op de Duit-
sche spoorwegen. Het bleken uitsteken-
de wagons voor het vervoer van gewon-
den in den oorlog. Men had zich afge-
vraagd, waarom steeds keukens bij nieu
we scholen gebouwd werden. In den
oorlog werden de troepen in die scholen
onde.rgebracht. De Berlijners hadden
gespot, toen van Jagow, de Berlijnsche
politie-president, gelastte dat de auto s
niet meer vuurrood of hemelsblauw of
kanarie-geel mochten geschilderd wor
den, maar in rustiger tinten van grijs en
bruin, „om het aesthetische gevoel niet te
kwetsen". In die kalme kleuren waren
zij. na requisitie, geschikter voor oorlogs-
gebruik. Er viel geen muschje van het
dak in vredestijd zonder goedvinden van
den almachtigen staf, zetelend in het
„Roode Huis" te Berlijn, waar de tradi-
ties van den ouden Moltke door een jon-
geren naamgeaoot hoog gehouden wer
den. Zouden de ..generaals' zich dan
n-g- i - r«MnnrtTwimn 11
Canadeesche ^^natkisi in t iand geko-
men was. Nu zijn de prairie-boeren.
door hun afgezonderd wonen, weinig in
de gelegenheid toe vriendschappelijke ge-
aa^ntenwisseling met hun buren waar
schijnlijk was dat de reden, waardoor hij
op die lange zomeravonden heel wat te
hooren kreeg, wat anders stellig voor
hem verborgen zou gebleven zijn, feiten,
die voor het grootste gedeelte een beves-
tiging van zijn vage vermoedens waren,
maar ook feiten, zoo onbegrijpelijk bru-
taal, dat hij niet wist, of hij zijn ooren
gelooven moest. En als gevolg van een
van de laatste categorie reed hij op een
avond, vergezeld van een paar mare-
chaussee's, de prairie op.
Op het eerste gezicht was de aanlei-
ding tot dezen tocht iets heel gewoons.
In plaats van vredig binnen de hem
voorgeschreven grenzen te blijven. was
Musquashcacique van de Zwartvoet-In-
dianen. in een overmoedige bui. veroor-
zaakc door te veel whisky, het oorlogs-
pad op gegaan, een excursie die als glo-
rieus einde een bezoek bij zijn blanke na-
buren gehad had, waarvan hij teruqge-
keerd was met als buit een tiental ponies
en ,een vetten os, waarop hij zijn stam-
genooten getracteerd had. De eigenaar
van den os. die zich met zulke methodes
niet vereenigen kon. had t geluk de huid
te vinden en toen Musquash zag. dat het
te laat was om het merk uit te snijden,
betuigde hij zijn spijt over 't gebeurde
met als excuus, dat hij zich nooit aan het
eigendom eens anders vergrepen zou
hebben. als een van zijn blanke broeders
hem geen slechte whisky verkocht had.
En daar het een blanke onder geen en-
kele voorwaarde geoorloofd is, om aan
de Indianen alcohol, in welken vorm ook,
te verkoooen, waren de wachters van
de prairie het dezen keer bij hoooe uit-
zondering met hun bruinen boeder eens.
niet met de politiek bemoeien. wanneer
het over vrede of oorlog ging
Ook nu moet er nog iets onder de ge
neraals" van de oude traditie voortleven,
want de Berlijnsche bladen hebben.ons,
een tijd geleden, verteld dat onder de op-
per-officieren op het departement van
rijksweerbaarheid druk geredekaveld
werd over de Westelijke en Oostelijke
orienteering van de Duitsche politiek.
Op dit departement bestaat, volgens de
geallieerden, de generale staf dien het
tractaat van Versailles naar de letter af-
geschaft heeft, gecamoufleerd voort. wat
ter sprake is gebracht bij hun eischen no-
pens de Duitsche ontwapeninq.
Nu is er een garantietractaat tot waar-
borging van de Westelijke grens van
Duitschland en de Oostelijke grens van
Frankrijk in de maak. De Westminster
Gazette kenschetste het doel ervan als
niets minder dan ,,bijlegging van den
twist in het hart van Europa. die den
vrede eeuwen lang gestoord heeft en
hem ongetwijfeld weer zal storen, als hij
onbeslecht overgaat aan een volgend ge-
slacht van Duitschers en Franschen."
Een garantie is iets waarvan men be-
denken moet, als men haar geeft. dat zij
pas haar waarde krijgt, wanneer zij moet
gaan werken en de eene partij de gega-
randeerde rechten van de andere zou
willen aantasten. Het politieke Duitsch
land moet zich in dit tractaat neerleggen
bij het prijsgeven van Elzas-Lotharin-
gen, oorlogsbuit van 1870/71. In dien
zin is het dus een garantie van het trac
taat van Versailles zelf, waartegen de
Duitsche nationalisten, geestverwanten
van het Duitsche militairisme, pas een
extra krijgsdans hebben uitgevoerd. Bij
het uitbreken van den oorlog van 1914
beslisten de militairen, dat de niet minder
plechtige garantie, die Pruisen ten aan-
zien van de onschendbaarheid van Bel-
gie's gebied gegeven had, ,,uit militaire
noodzaak" opzij geschoven moest wor
den. ,,Not kennt kein Gebot en de staf
had vooraf besloten, dat hij zich niet zou
storen aan wat de politieke leiders als
verplichting aanvaard hadden. Dit leg-
de op Duitschland echter een odium, dat
het met smaadheid belaadde. De garan
tie, die het nu zelf aangeboden heeft,
moet echter niet later weer door in het
nauw gedreven Duitsche staatslieden als
een Stuck Papier" betiteld worden,
wanneer men er een beroep op zou wil
len doen. Een volk dat men in zijn ge-
schiedenis twee ,,vodjes papier zou
kunnen nageven, zou weten waar het aan
toe was in de oog^n van de wereld.
Het gerekte loven en bieden tusschen
Caillaux en de Amerikaansche onder-
handelaars te Washington over de rege-
ling van de Fransche schuld moet, vol
gens een Reuter-bericht, geleid hebben
tot een voorloopige overeenstemming,
die nog door de Fransche regeering be-
krachtigd dient te worden. Men kan dit
een overeenkomst noemen (al is zij'dan
voorloopig, aangezien er te Parijs noq
het fiat onder gezet moet worden),
maar dan is het noq geen overeenkomst
tot fundeering van de Fransche schuld.
Zij geeft slechts de modaliteiten van be-
taling voor de eerste vijf jaar aan, waar-
in jaarlijksche termijnen van 40 millioen
dollars zullen gestort worden. De Ver
itas begon de jaciit op den smokkelaar,
een koitje naar de hand van Stimson, die
om prive-redenen buitengewoon verlan-
gend was, om de hand op den ontduiker
van de wet te leggen.
t Was nieuwe maan en daardoor bui
ten opvallend donker toen ze uitreden;
net grootste gedeelte van den nacht
brachten ze in een berkenboschje door,
zonder iets t'e zien en met een volkomen
stilte om hen heen, die alleen nu en dan
door het naargeestig gehuil van een jak-
hals verbroken werd. Na een uur of zes
van wachten in volslagen duiscernis,
kwam de veronderstelling bij Stimson
op, dat de informatie omtrent een lading
smokkel-whisky, die door het genoemde
berkenboschje heen vervoerd zou wor
den, waarschijnlijk niet bona fide ge-
weest was, daarom reed hij naar den jon-
gen, pas benoemden luitenant toe, die
t bevel over de marechaussee's had.
,,De man, die vanmorgen informatie
kwam geven, heeft ons of op de gewone
manier bij den neus gehad, door ons hier-
heen te sturen, waardoor zijn makkers
ergens anders vrij spel hebben, of hij
heeft ons zien uitrijden en uit een soort
van laat berouw zijn kornuiten gewaar-
schuwdzeide de grijze brigadier.
..Daarom dacht ik, misschien vindt u het
noodig, dat ik met een van de mare
chaussee's een kijkje bij de doorwaad-
bare plaats bij Willow Hollow ga
nemen."
..Jaantwoordde de jonge man, die er
volkomen van overtuigd was, dat er in
de praktijk nog heel wat voor hem te lee-
ren viel, ,,nu ik erover denk, is dat zeker
noodig. brigadier. Ik zal je twee uur
geven ben je dan niet terug, en is hier
ook niets gebeurd, dan komen wij je ach-
terna: dat wachten op niets is buitenge
woon onaangenaam."
(Wordt vervolgd.)
-'} f
ge
