AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Woensdag 26 Augustus 1925
DE INDBINGrER
To. 7803
ABONNEMENTSPRIJS:
S1NNENLAND.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden
Voor Ned. Indie en Amerika /2,70 per 3 maanden
Vnnr hnitpn Ter Neuzen fr per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /T>,60 per jaar
- Voor L"e,i7Eenia,,<l 3,35 pro 3 maanden - Atannementen voor't buitenland alleen b„ vooruitbetalmg.
KON IN GIN NED AG LIEFDADIG-
HEIDSDAG.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
en Land'bouw heeft tot de commissarissen
der Koningin in de verschillende provin-
cien den volgenden brief gericht:
,,Nu de ramp van 10 Augustus j.l. voor
de slachtoffers zware qeldelijke nadeelen
meebrengt en de gansche bevolkinq zich
opmaakt om deze gezamenlijk te dragen,
heeft H. M. de Koningin den wensch uit-
gesproken, dat aan de nemeentebesturen
in overweging zal worden gegeven, den
aanstaanden verjaardag van H. M. zoo-
veel doenlijk zonder kosten te vieren. De
bedouin" zou niet zijn den dag onoemeiM
te laten voorbijgaan. maar om de uitga-
ven te beperken of achterwege te laten,
en wat anders voor de viering besteed zou
worden, te bestemnien tot leniging van
den nood in de geteisterde streken.
In verband met dit laatste heeE H-
tevens het denkbeeld geopperd den 31 sten
Auqustus te maken tot een hefdadigheids-
daq voor alle Nederlanders zoowel hier
te Jande als in het buitenland.
Terwijl ik, wat het tweede punt aan-
aaat, mij ook met het Nationaal Steun
comite in verbinding stel meen ik deze
beide denkbeelden aan U.H.E.G. ter over-
weqina te rnogen aanbevelen. U zoudt de
aandacht der gemeentebesturen daarop
kunnen vestigen, het aan hun beleia over-
latende of en in hoeverre zij daaraan uit-
voering willen neven.
DE 31ste AUGUSTUS
ALS WELDADIGHEIDSDAG.
Schenkt een bijzondere gave!
In verband met den door H. M de Ko
ningin geuiten wensch om den 31 sten
Auqustus tot een algemeenen weldadig-
heidsdag te maken, heeft het dagelijksch
bestuur van het Nationaal oteuncomite
den volgenden oproep gepubliceerd:
LANDGENOOTEN!
De 31ste Augustus, de dag waarop
H. M. onze geeerbiedigde Koningin haar
qeboortedag viert, is een feestdaq voor
her Nederlandsche volk.
Diep bewogen door de nationaie ramp,
die over ons is gekomen, en die enke.e
provincies zoo wreed heeft getroffen, vol
deernis met de slachtoffers^ heeft H. M.
aan onzen Minister van Binnenlandsche
Zaken den wensch te kennen gegeven
dac juist die dag tot een bijzonderen wel-
dadigheidsdag bestempeld zou worden,
qetuigende, dat ook onder deze omstan-
digheden zij, die zooveel moeten hjden,
niet vergeten worden.
Aan ons te bewijzen, dat wij de betee-
kenis van de hooge gedachte van onze
vorstin beseffen, aan ons te toonen, dat
hare roepstem niet tevergeefs geweest is.
En hoe kunnen wij dat beter doen dan
door haar wensch in vervullinq te bren-
qen?
Zeker het Nationaal Steuncomite is
dankbaar, dat zoovelen zich beijveren gel-
den te verzamelen. Het begrijpt ook, dat
reeds niet weinigen hun penningen. qroot
of klem, qeofferd hebben. Maar het zou
zoo gaarne tot H. M. willen zeynen: ..Het
volk heeft aan uw verzoek voldaan, net
volk wil met u, dat de dag van 31 Augus
tus 1925 geboekt worde als een ,,wclda-
digheidsdag" bij uitnemendheid.
Daarom roept het Nationaal Steun
comite alien tot samenwerking op. Laten
zij, die op dien dag een bijzondere gave
wiilen afzonderen die inzenden aan den
penningmeester of aan welk comite o°k,
met het bijschrift ,,weldadigheidsdag.
Moge de opbrengst aanzienlijk wezen
dan zal dat ongetwijfeld voor onze lands-
vrouwe de meest welkome hulde zijn, die
haar gebracht kan worden.
Het dagelijksch bestuur van het Nationarl
Steuncomite ,,Stormramp":
Uit het Engelsch van
HAROLD BlNDLOSS.
65) (Vervolg.)
Het meisje keek hem onderzoekend aan.
Ze had dikwijls gehoord hoe buitenge-
woon moeilijk de kleine prairie-boeren het
soms hadden, hoe primitief en armoedig
de bewoners van die kleine huisjes midden
in een stuk pas ontgonnen land soms
moesten leven. Een oogenblik voelde ze
zich geslingerd tusschen verbazing en
medelijden. Dat hij een leven van zeli-
verloochening in den ruimsten zin des
woords achter den rug had, was duidehik
te Zjen die verstilde, geduldige uitdruk-
king van z'n oogen zooals neen enkele
man in Silverdale had. en zijn ongeloof-
liike zelfbeheersching waren er de gevol-
qen van. Dienzelfden stempel droegen de
kleine boeren. die in hun plaggenhutten.
jaar in jaar uit. zwoegden en honqer 'ec>en
en de mannen uit Ontario, die al hun geld
in zaaitarwe staken, en die na bewerking
van eigen land zich elders als daglooners
verhuurden, om gedurende den tijd tus
schen zaaien en oogsten aan den kost te
komen. Maar ze wist ook, dat het eerste
jaar van Courthorne nooit zoo geweest
kon zijn, als't verslag van den zaakwaar-
nemer van haar oom waarheid bevat had
daarom keek ze hem even onderzoekend
aan. Maar geen oogenblik kwam er wer-
kelijke twijfel in haar op. Haar vertrou-
wen zou een heel wat zwaardere proef
hebben kunnen doorstaan.
Gelukkia. dat je 't nu anders hebt.
Maar waar heb je zooveel verstand van
brugqenbouwen gekregen? Alleen het be
Heerengracht 312, Amsterdam.
Postrekening No. 49414.
Mr. A. E. J. Baron VAN VOORST
TOT VOORST,
Commissaris der Koningin in
Noord-Brabant.
Mr. S. Baron VAN HEEMSTRA,
Commissaris der Koningin in
Gelderland.
H. VAN KOL. f
Omtrent het overlijden van den heer H.
van Kol, meldt men noq uit Brussel, dat
lij Zaterdagmiddag om 2 uur, dood voor
zijn schrijf'tafel zittend, gevonden is. De
heer Van Kol leed al eenige jaren aan
slagadergezwellen.
Omtrent het auto-ongeval, dat den heer
Van Kol overkomen is en zijn dood ten
gevolge had, verneemt de Voorwaarts de
volgende bijzonderheden:
Door het missen van de treeplank kwam
Van Kol te vallen. Het scheen alsof hij
zich niet ernstig bezeert had en hij maakte
zich dan ook niet bezorgd over de pijn,
die hij gevoelde. Erg kleinzeerig is Van
Kol nooit geweest. Al spoedig echter bleek
een rib ernstig gekneusd en moest de
patient naar Luik vervoerd worden, opdat
een Rontgen-foto van hem zou kunnen
worden gemaakt. Deze foto mislukte,
zoodat de reis ten tweede male moest
worden ondernomen. Inmiddels vererger-
de de toestand en aan de doctoren bleek
al spoedig, dat een der aderen van het
lichaam door een splinter van de gekneus-
de rib was getroffen. Daardoor was een
inwendige bloeding ontstaan, die den
patient langzaam uitputte en onverbidde-
lijk ten doode opschreef. Zaterdagmiddag
is dan ook het einde gekomen. dat reeds
enkele dagen kon-worden tegemoetgezien.
NEDERLAND EN BELGIe.
De Rotterdamsche Middenstandsver-
eeniging „Handel en Nijverheid" heeft in
een adres aan de Tweede Kamer instem-
ming betuigd met het adres van de Kamer
van Koophandel te Rotterdam inzake het
ratificeeren van het verdrag Nederland
Belgie en er bij de Kamer ernstig op aan-
gedrongen, het verdrag in zijn tegenwoor-
dige samenstellin"' niet aan te nemen.
WASCHMIDDELEN.
Bij Kon. besluit opgenomen in St.bl. 345,
zijn bepaald, de nadere bijzonderheden tot
toepassing van de artt. 14 en 15 der Wa-
renwet op waschmiddelen. Deze betref-
fen: zeep, soda, zeep- en waschpoeder,
bleekpoeder en waterglas en de methoden
van onderzoek omtrent natrium-carbonaat
vetzuur, alkalihydroxyde en alkalicarbo-
naat, werkzaam chloor. hars, waterglas
en bleekmiddelen.
DE TOESTAND.
Voor de internationale politiek belooft
deze week van groote beteekenis te zijn.
In de eerste plaats is Maandag de Fran-
sche nota, waarop de overige geallieerden
hun fiat hebben gegeven, aan de Duitsche
regeering overhandigd en men mag hopen,
dat zij den weg zal effenen voor mondeling
overleg omtrent het veiligheidsvraagstuk.
Weliswaar is men in regeeringskringen te
Berlijn wat ontstemd, omdat de Fransche
gezant de nota reeds dagen in zijn bezit
heeft, terwijl de rijksregeering van den in-
houd nog onkundig is, doch de oorzaak
van deze vertraging zal wel gemakkeliik
zijn op te helderen. Zij is vermoedelijk te
wijten aan door Italie gemaakte opmerkin-
gen; het eerste bericht over de vertraagde
overhandiging kwam althans uit Rome.
Als verdere bejangrijke gebeurtenissen
zijn te noemen de onderhandelingen tus
schen Calliaux en Churchill omtrent de
Fransche schuld aan Engeland en het be
gin van het Fransch-Spaansche offensief
in Marokko. Alles wijst er op, dat het
Parijscbe Journal goed was ingelicht, toen
het dezer dagen meldde, dat de Spaansche
operatie tegen Alhuoemas en Ajdir Maan
dag is begonnen.
Zaterdag toch is een groot convooi op
het eiland Alhucemas, de Spaansche basis
voor deze krijgsverrichting, geland en zijn
vliegtuigen begonnen het hoofdkwartier
van Abd el Krim te bombardeeren. De
Riffijnen schijnen zich voorshands tot ver-
dediging te willen bepalen. In het m\dden-
vak van het Fransche front (het gebied
der Tsoels) hebben zij weinig tegenstand
geboden en zijn naar het gebergte terug-
getrokken en ook tegen de Spaansche ac-
tie verzetten zij zich maar zwak. Ueze
taktiek is te verklaren uit het besef. dat zij
teoen de vijandelijke. overmacht in 't veld
niet op kunnen, maar kostbaren tijd ktrn"
nen winnen, als zij defensief blijven en den
tegenstander dwingen in het gebergte te
vechten. Houden zij hetdaar uit tot mid
den October dan komt hft regenseizoen
hun te hulp en plaatst de Franscnen en
Spanjaarden voor de moeilijkheid om hun
troepen van het noodige te voorzien.
Uit China komen de laatste dagen tij-
dingen over toenemende oneenigheid on
der de vakbonden, die naar we dezer
daoen hebben uiteengezet Afen er j
vormen van de beweging tegen Engeland
en Japan. Er zijn ook feiten, die steun
qeven cicin dczc bcrichtcrr, zoo dc moord
op den minister van financien der Kanton-
neesche regeering en de aanval van sta-
kers op het hoofdkwartier van den werk-
liedenbond te Sjanghai. In beide gevallen
schijnt verzet tegen bolsjewistische me
thoden drijfveer te zijn geweest. In het
laatste nummer van ,,Der Sozialistische
Bote" het te Berlijn uitgegeven orgaan
van de Russische socialisten. was een brief
van een in China wonend partijgenoot op
genomen, die een dergelijke botsing voor-
spelde Onder erkenning. dat de agenten
der bolsjewistische derde Internationale
veel moeite en geld hebben besteed voor
de stichting van Chineesche vakbonden en
voor het wekken van het nationaie be-
wustzijn der Chineezen, stipt hij aan. da.
zij daarna hun gebruikelijke taktiek heb-
hoorlijk leeren gebruiken van een bijl
duurt al jaren!"
Witham begon te iachen. „Mij heeit
het vier jaar gekost, maar bij iemand, die
geen geld heeft gaat 't gewoonlijk heel
wat vlugger dan bij een ander, ze moeten
zelf erachter zien te komen. hoe ze een
werktuig gebruiken moeten. En wat deze
brug betreft daar ben ik maar niet zoo
aan begonnen! Ik heb er heel behoorlijk
in Winnipeg teekeninaen van laien ma
ken. En dan is 't hier in Silverdale pret-
tig werken je vrienden hebben me zoo
wel met hun handen als met hun belang-
stelling gesteund. Behalve heel in t begin,
is hun houding steeds vriendschappelijk
en tegemoetkomend geweest en wat
dat begin aangaatveel anders had ik
toen eigenlijk ook niet kunnen verwach-
ten."
Maud kleurde even, maar al te goed
herinnerde ze zich nog haar eigen houding
ten opzichte van hem. Zou je dat alles
niet kunnen verqeten?" vroeg ze met
een onqewoon zachten klank in haar stem.
Nu zouden ze toch alles voor je willen
doen je in alles willen steunen?"
Ocheen ^oed geheugen mag na
deelen hebben maar 't heeft ook veel
voordeelen en ik herinner me toch het dui-
delijkste van alles, dat ze me daarna ver-
trouwd hebben; feitelijk zonder bewhzen,
dat zulk een vertrouwen gerechtvaardiga
was. Dat heeft toen een groot verschil ge
maakt, en dat zal't blijven maken."
Maud keek op. ,,Vindt je dat werke-
lijk?" vroeg ze nadenkend. ,,Ik dacht niet,
dat 't zooveel verschil gemaakt had. Vol-
gens mij zou je gebleven zijn. ondanks al-
ies, zelfs als ze je hadden willen weg-
jagen."
,,Ja", antwoordde Witham rustia. Dat
zou ik zeker: maar wat ik bedoel is dit:
het feit dat ze een totaal vreemd iemand
die daarbij nog een slechter. naam had, in
hun midden opgenomen hebben en hem de
ben toegepast om zoowel in de vakbonden
als in de burgerlijk-radicale nationalis-
tische partij Koeomintang „communis-
tische cellen" te vormen. De propaganda
van die cellen heeft geleid tot onmin op
nroote schaal, die naar de overtuiging van
den schrijver, moet uitloopen op een ver-
lamming van de huidige beweging tot
emancipatie van China, tenzij de tweede
(socialistische) Internationale ingriipt, de
vakbonden opnieuw organiseert en de bur-
gerlijke nationalistische partij Koeomin
tang in de gelegenheid stelt, haar taak: de
bevrijding van de buitenlandsche over- s
heersching, te vervullen. Het oogenblik
is daarvoor thans gunstig, want het Chi
neesche volk, dat eenige maanden geleden
nog met vertrouwen tot de bolsjewiki en
Sowjet-Rusland opzag, is thans van haat
tegen hen vervuld.
Deze beschouwing men inoge het
mjt de socialistische strekking al dan niet
eens zijn verklaart de felle tweespalt,
die thans onder de Chineezen merkbaar is
en bewijst voor de zooveelste maal. dat
het bolsjewisme voor exportartikel niet
deugt.
DE CRISIS IN DE ENGELSCHE
STEENKOOLNIJVERHEID.
De leider van de mijnwerkers, Cook,
heeft Zondag een rede gehouden. waarin
hij zijn kaarten vrijwel ooenlijk liet zien.
Cook zeide, dat men tot hem het verwijt
had gericht, dat hij den mijnwerkersvak-
bond te gronde richt; en toch is het aantal
leden van den bond in enkele maanden
met 150.000 vermeerderd, hoewel er zoo-
vele werkloozen zi;n.
Krijgen de leiders van de gematigde
partijen hun zin dan zullen overal in de
wereld de mijnwerkers het aflegrren. In
dian de arbeiders niet zelf strijden. zullen
de leiders maken, dat zij toch strijden. De
internationale moet geleidelijk worden op-
gebouwd en geen enkele industrie heeft
het recht individueele regelingen te tref-
fen, zonder daarbij overleg te plegen met
andere industrieen. Wanneer de arbei
ders voor zichzelf streden. net als de her-
tog van Northumberland strijdt voor zijn
..royalties", dan zou alles beter zijn. De
royalties van den hertog bedragen
80.000 per jaar.
Volgend jaar Mei zullen wij de qrootste
crisis en den grootsten strijd hebben. die
wij nog ooit gehad hebben. Wij zijn thans
aan de voorbereiding. en als men mij het
geld verstrekt. zal ik levensmiddelen koo-
pen om te maken, dat er geen honger ge
leden wordt door de strijders. als het tot
een staking komt.
Ik wensch geen geweld. doch ik gelool.
dat binnen t'waalf maanden nieuwe ver-
kiezingen zullen plaats vinden. en dan zul
len. terwijl een arbeiderskabinet terug-
keert, leger en vloot aan onzen kant zijn.
De 'huidige regeering zou goed doen de
trouw van le^er en vloot niet zoo op de
proef te stellen.
kans gegeven hebben om te toonen wie
hij was, heeft me een groote verplichtinq
opgelegd. Dat en de houdina van je .ante
hebben heel wat dingen mogeliik gemaakt.
die me anders misschien te sterk neweest
-waren."
De meest voor de hand lio^ende qe-
volgtrekking was. dat de verloren zoon in
het rechte spoor gehouden was. door op
zijn eernevoel te werken. maar geen
oogenblik kwam het bij Maud Barrington
op. om aan zijn woorden die uitlepqing te
eeven. Ze had haar wantrouwende hou
ding dikwi'ls genoe" betreurd, daarom be-
sloot ze om van deze gelegenheid om haar
gevoelens onder woorden te brengen, qe-
bruik te maken.
..Lance," zeide ze. terwijl ze hem open
en eerlijk aankeek, „in vele opzichten is
tante verstandiger geweest dan ik. maar
toch heeft zij evenals ik een fout beaaan.
Wat zij je uit goedheid en edelmoedioheid
gegeven heeft. was iets. waar je door ie
persoonlijkheid recht op had
Door die woordeil maakte ze haar over-
gave volkomen. want daardoor gaf ze
Witham te verstaan. dat ze hem niet al
leen nu haar vertrouwen waardig keurde.
maar dat ze hem, ook wat het verleden
betrof, van alle schuld vrijsprak. Haar
vertrouwen trof hem als een zweepslag:
het was hem onmooelijk iets te antwoor-
den, en toen hij zich, om zijn beheersching
te herwinnen, van haar afkeerde, ont-
snapte hem even een gekreun van wan-
hoop. Vervuld van een eigenaardig ge-
voel van verwachting. bleef Maud onbe-
weeglijk staan. maar juist op dat oogen
blik kwam er een onderbreking een
naderbij komende hoefslan in het berken-
boschje en even daarna een hooge man
nen stem, die een Fransch liedie zona
Met een verwonderden blik keek Maud
haar metgezel aan.
..Hoor je dat, Lance?" zeide ze. ,.Hoe
lang is 't geleden. dat jij dat Jiedje gezon-
TER NEUZEN, 26 Aug. 1925.
EEN HAAI AAN DEN HENGEL.
De heer Jacob de Bree. die gisteren
aan den oever der Wester-Schelde zat de
hertgelen naar zeebaars. kreeg oo zoo-
danige wijze ,,beet dat het hem duide-
lijk werd. dat hij iets bijzonders aan den
haak had geslagen. Zijn stok boog als
een hoewel, doch zoowel stok als tuig
gen hebt?"
,,Dat?" antwoordde Witham, strak door
't beset van wat hij deed. ..dat ken ik niet
nooit van mijn leven gehoord.
Met groote oogen staarde het meisje
hem aan. „Denk eens na." zeide ze. ,,'t is
heel lang geleden, maar je kunt 't onmo-
gelijk vergeten zijn. Je herinnert je ma-
dame Aubert, mijn Fransche gouvernante
toch wel. en dien dag in de schoolkamer,
toen ze mij dat liedje probeerde te leeren
en dat jij t toen stil bent komen afluiste-
ren Ik kon de melodie maar niet te pak-
ken krijgen en toen naderhand wat heb
ik toen gehuild in de biljartkamer uit
voile borst dat liedje aan t zingen en oom
Geoffrey, die jou de vijf gulden gat. die
hij mij beloofd had!"
,,Ik weet er niets van, antwoordde
Witham heesch, terwijl hij zich afkeerde.
Zoo, met zijn rug naar haar toe. keek h
het pad af, dat van 't berkenboschje naar
de brug liep.
D delijk zichtbaaf in 't heldere maan-
licht zag W4tham een man te paard aan-
komen.Hij was gekleed in de gewone
met kralen versierde tuniek van een prai-
rie-bewoner en ofschoon hij nu niet meer
zong en de aroote breede rand van zijn
hoed zijn gezicht overschaduwde, was er
iets in zijn houding. iets aanfnatigends en
toch sierlijk.s. dat Witham van het eerste
oogenblik af bekend voorkwam. Het was
niet de rrewone brutale, onbeschaamde
houding van de Amerikaansche cow-boys,
die dikwijls de ^rens overkwamen. maar
iets. dat oneindio meer verfijnd en ge-
distingeerd was. iets dat aan de galante
ridders van vervlogen dagen denken deed.
En naar haar woorden te oordeelen, was
dat 't ook, wat Maud Barrinqton het eer
ste opviel.
.Precies de manier van rijden van
Geoffrey Courthorne. herinner je je wel?"
zeide ze. „Ik weet no- heel goed, dat mijn
moeder hem eens gezegd heeft, dat hij
hielden het en het gelukte den visscher
zijn vangst, een haai van 1,25 M. lengte
en ongeveer 10 KG zwaar op den kant t£
halen. Vermoedelijk is het dier bij zijn
aazen op zeebaars aan den haak gekomen.
ZWEMMEN.
Bij den te Gorichem voortgezetten
zwemwedstriid van de Ned. Padvinders is
in de eerste afdeeiing over 100 M.. vrije
slag, de derde prijs gewonnen door L.
Daane Bolier van Ter Neuzen en in de
tweede afdeeiing door A. Feij van Ter
Neuzen.
DE WINKELWEEK
bracht reeds gisteren op straat een onge-
wone drukte te weeg. Verschillende win-
keliers waren reeds gereed gekomen en
hunne etalage te kijk gesteld, terwijl die
bij anderen nog achter luiken of qordijnen
verborgen waren. Hetgeen reeds te zien
was, trok al veel belangstelling. Er waren
inderdaad al zeer mooie etalages te be-
zichtigen en door de attracties die de
deelnemers voor het wekken der belang
stelling hebben uitgedacht, worden ze ook
ter deer> bezichtigd.
Toen van morgen de zon vroolijk
scheen en de regen schijnt te hebben weg-
gevaagd, het weerglas is ook veelbe-
lovend en de een na de ander der deel-
nemers ook de vlag liet wapperen, kreeg
onze stad een recht gezellig en feestelijk
aanzien. Als het weer zoo blijft meewer-
ken, zal succes zeker niet uitblijven.
OP DE TENTOONSTELLING
die hedennamiddag, met een toespraak
van den burgemeester. den Ed. Achtb.
heer J. Huizinga, geopend werd. was het
hedenvoormiddag nog zooals het op alle
tentoonstellingen gaat, er werd nog druk
gearbeid om aan een en ander de laatste
hand te leggen. In de zaal kwam echter
al de rechte stemming en het bleek, dat er
zeer mooie stands zijn. We hopen nader
op een en ander terug te komen daar we
voor het afdrukken van dit nummer met
een en ander niet gereed konden komen.
We willen echter wel zeqgen reeds te heb
ben ervaren. dat in de Japansche salon
van de Firma Van OverbeekeLeunis
een bijzonder geurig en smakelijk kopje
koffie wordt geschonken.
NITVERHEIDSONDERWIJS.
Bij het te 's Gravenhage gehouden
examen is voor de akte N. E. geslaagd, de
heer C. Wisse te Zaamslag.
VERKEERS1NSPECTIE.
Men meldt aan de N. R. Crt.:
De vrijwillige verkeersinspectie in
Zeeland kan nu terug zien op verscheide-
ne maanden werkzaamheid. En de resul-
taten, die bereikt zijn op verkeersgebied
op Walcheren en Zuid-Beveland zijn zoo
prachtig, dat het bestuur nu den tijd ge
komen acht, de organisatie uit te breiden
over de geheele provincie.
Door de eigenaardige gesteldheid van
onze provincie, is het beter voor elk der
afzonderlijke deelen een aparte organisa
tie op te richten. zoo mogelijk met eigen
bestuur. Dit regelt de interne zaken in
iedere afdeeiing, en in overleg met den
districts-commandant der Rijksveldwaeht
te Middelburg de ritten. -■
Opdat de verschillende afdeelingen
eenigen band onderling zullen hebben. L-
het gewenscht, dat elke afdeeiing een lid
afvaardigt naar het centrale bestuur. dat
dus bestaat uit een afqevaardigde van elke
afdeeiing en het tegenwoordige bestuur
der V. V. I. Z.
feitelijk te laat geboren was, want dat hij
wat smaak en eioenaardigheden betrof.
best een volgeling van Prince Rupert had
kunnen zijn
Witham gaf geen antwoord; nog steeds
half van haar atgekeerd bleef hij naar den
ruiter staan kijken, die, recht op de brug
aan, voorcreed; eerst leek t, of hij hen
voorbij zou rijden, maar toen, op een paar
meter afstand van de plek waar zij beiden
stonden, hield hij opeens de teugels in.
Met een hoofdschen armzwaai nam hit
z;;n hoed af en zoo, blootshoofds met het
maanlicht vol op zijn gezicht. keek hij met
een licht-ironischen trek om zijn mond op
de beide jonge menschen neer W itham
kneep zijn handen krampachtig ineen.
maar meteen rechtte zijn figuur zich in
plotselir.g zelfbedwang; al zijn krachten
zou hij de volgende paar minuten noodig
hebben. want hij ha'd den blik gezien,
waarmee het meisje eerst hem en daarna
Lance Courthorne aanqekeken had.
Een tiental seconden lang bleef deze
zwijgen, een onkieschheid. waarover
Witham zijn bloed voelde koken; maar
ondanks de groote spanning en zijn drift,
welke hem een oogenblik door haar hef-
tigheid verwarde. viel het hem toch op,
dat Courthorne er nog vermoeider en
slechter uitzag dan den vorigen keer.
Zelfs zijn gewone. sarcastische qlimlach
kreeg iets gemaakts, als men die uitiny
van een aanmatigenden geest verqeleek
met ziin rustelooze handen op de teuqels.
,,Is die brug al begaanbaar pachterr
vroeq hij.
,.Ja," antwoordde Witham rustig.
..Maar niet te oaard u zult t paard bij
den teugel moeten nemen
(Wordt vervolgd.)
O