ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7802, Maandag 24 Augustus 1925. 65e Jaar gang.
DE INDRINGER
Fietsen
PUROL
BiNNENLANO.
FE (JILLETOK.
BUITENLAND.
A DntJUCUrUTCQDilC- Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post JO,60 per jaar
ADUflPt tmtft I or nlJo Voor Ned. Indie en Amerika 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
H. VAN KOL.
Zaterdag kwam het bericht, dat het
voormalig lid der Eerste en voordien der
Tweede Kamer, de heer H. van Kol, te
Aywaille bij Luik overleden is. Eenige
dagen geleden was bekend geworden. dat
de heer Van Kol door een autoschok in
Provence een kwetsuur had opgeloopen,
die hem nog wekenlang zou verplichten
tot absolute rust-. Dit ongeval waarbij een
rib werd gekneusd, heeft voor den 73-
jarige ten slotte een noodlottigen afloop
gehad.
De heer Van Kol, schrijft de N. R. Crt.,
was een man van een gemakkelijk en dik-
wijls fel bewogen gemoed, dat ongetwij-
feld steeds door nobele bedoelingen werd
gedreven. Overdadig waren van zijn
spreektrant zijn geluid, zijn gebaren, zijn
beelden, zijn vernietigende oordeelvellin-
gen. Voorai in den pariementairen salon
der Eerste Kamer kon dit oratorisch on-
weer een verbluffenden indruk maken.
Dramatisch, romantisch van aanleg als
weinigen in ons nuchter, vlakke Holland-
je, zag hij de toestanden dikwijls geheel
buiten proporties. Maar zich eraan stoo-
ten, dit deed wel niemand. Daarvoor
kwam altijd een te goedhartig karakter en
een te welgemeende verontwaardiging in
al die bliksemende protesten naar voren.
Men liet dan meestal de rollende zinnen
over zijn hoofd gaan en alleen de meer ge-
moedelijk gestemden onder onze senato-
ren, als b.v. de zachte en gevoeliger geest
van den heer Idenburg was, waagden zich
wel eens aan een repliek, die als het wee-
ke neurien van een viool klonk na het nog
in onze ooren na-daveren van een met
koper en slaginstrumenten volbezet orkest.
Ook in zijn levenswijze was de heer
Van Kol een man van impulsen en ruste-
looze bewegelijkheid. Zwaar van
lichaamsbouw, had hij een sterk gestel. Hij
hield van lucht en water. Zoo was hij ook
een wereldreiziger, die Australie uit-
gezonderd, als wij het wel hebben alle
werelddeelen had bezocht en vele landen
daarvan ook had beschreven. Menig
eiland onzer kolonien in Oost en West,
Rusland en Siberie, Japan en Noord-Afri-
ka, Amerika, verscheidene landen van
Europa hij had ze alle bezocht en er in
boeken en in reisbeschrijvingen in dag-
bladen of tijdschriften van verhaald.
Het is niet te verwonderen, dat een man
van dit ontvlambaar temperament, van
apostel-roeping en hervormers-intenties,
in de jeugd van de socialistische beweging
hier te lande indruk heeft gemaakt. Hij
was het eerste Nederlandsche lid der In
ternationale. Reeds in 1872 maakt hij op
haar congres te 's-Gravenhage kennis
met Marx, Lafargue en andere bekende
socialistische voormannen. Hij verslond
alle socialistische lectuur, maar niettegen-
staande zijn ongetwijfeld groote propa-
gandistische kracht voor het socialisme
dier dagen, getuigt zijn partijgenoot Vlie-
gen van hem in ,,De Dageraad der Volks-
bevrijding", dat het bij niemand opkomt
Van Koi te raadplegen als het theoreti-
sche zaken geldt. ,,Hij is", schreef de
tegenwoordige voorzitter van l^t dage-
lijksch bestuur der S. D. A. P. in het begin
van deze eeuw, ,,ondanks alle geslikte
wetenschappelijke lectuur voorai gevoel-
socialist gebleven en het socialisme is voor
hem de leer, hoe de lijdende menschheid
uit haar lijden geholpen kan worden".
Van Kol is in 1852 te Eindhoven ge-
Uit het Engelsch van
Harold Bindloss.
o
64)
Vervolg).
Als een dunne, lichte sluier hing de
nevel, nu zilverig doorschenen door de
opkomende maan, achter Maud. Witham
had een glimp van een ever} verlichten
contour van wang en hals; haar gezicht
was in 't halfdonker maar de lijn van de
mooi-gevormde schouders, het slanke mid-
del en het lange donkere rijkleed teeken-
den zich met een duidelijkheid van een
zwart-en-wit teekening tegen den lichten
achtergrond af. Zooais ze daar voor hem
zat, fijn, teer, bijna vergeestelijkt door den
lichten nevelsluier om haar heen, leek ze
hem een wezen, even mysterieus als de
nacht zelve. En ook was het veiliger om
zoo aan haar te denken dan aan een
vrouw, een jonge mooie vrouw, tot wie hij
in een oogenblik van overmoed de oogen
had durven opheffen,. Bijna ondervond
hij het als een verlies, toen haar eerste
woorden de illusie verbraken.
,,'t Is al verschrikkelijk laat," zeide ze,
„maar dat is de schuld van Pluto. Geen
twee minuten nadat ik bij de Macdonalds
weggegaan was, werd hij kreupel en ik
wist dat Macdonald erop staan zou om me
thuis te brengen. als ik teruggegaan was
om een.ander paard, en ik was juist weg-
qeslipt toen hij in de korenschuur was.
Ik kan de brug over?"
boren en werd Roomsch-Katholiek ge-
doopt en opgevoed. Als student aan de
Polytechnische school te Delft verkondig-
de hij reeds socialistische stellingen. In
1876 ging hij als ingenieur naar Indie; in
1892 keerde hij in het vaderland terug en
werd eenigen tijd daarna als ingenieur
Iste klasse gepensioneerd. De Nederland
sche socialistische wereld nam hem in zich
op. HiLwerd medeoprichter van de S. D.
A. P., trad als spreker op, bezocht alle
buitenlandsche congressen, schreef bro
chures als Christendom en Socialisme",
waarvan dezelfde Vliegen, die de boven-
aangehaalde woorden neerschreef, heeft
getuigd, dat hij zich niet herinnert ,,ooit
weer zoo door een geschriftje aangedaan
te zijn geweest". Dat het overdadige in
zijn natuur nog meerdere kanten had, blijkt
uit een charge van een anderen partijge
noot Frank van der Goes, die eens op een
congres tot Van Kol moet hebben gezegd:
,,den eenen keer geeft gij werk, bestaande
uit schier niets dan cijfers, den anderen
keer. bestaande uit schier niets dan uit-
roepteekens."
In 1897 werd Van Kol lid van de
Tweede Kamer, wat hij tot 1909 is geble
ven. Maar mocht hij in sommige opzich-
ten zich zelf het ideaal van den volkstri-
buun hebben gesteld Rienzi was het
pseudoniem waaronder hij zijn Christen
dom en Socialisme deed verschijnen
een waar politicus is hij met zijn onstui-
mige eigenschappen nooit geworden. In
1913 keerde hij in het parlementaire leven
als lid der Eerste Kamer terug, totdat deze
koloniale specialiteit der sociaal-democra-
ten in 1924 er voor goed afscheid van
nam.
Werken van zijn hand zijn nog Socia
lisme en Vrijheid (1893), Land en volk
van Java (1896), Een noodlijdende kolo-
nie (1901Naar de Antillen en Venezuela
(1903), Uit onze kolonien (1903), De
bestuursstelsels der vreemde kolonien
(1905), Welke maatregelen nopens de
nijverheid op Java zijn in het belang der
inlandsche bevolkinq te nemen? (Prae-
advies voor de Vereeniging voor de
Staathuishoudkunde en de Statistiek
(1905), Driemaal dwars door Sumatra
en zwerftochten door Bali (1914) en het
rapport De ontwikkeling der groot-
industrie in Japan (1916).
BORCULO.
Vrijdagavond heeft de burgemeester
de verschillende taxatiecommissien be-
eedigd. In de burgemeesterskamer hadden
zich de verschillende leden van die com-
missien verzameld. (Een twintigtal).
De burgemeester hield een toespraak en
wees op Het moeilijke werk, dat de leden
wachtte. In het bijzonder zegde hij dank
aan de leden van buiten de gemeente o.a.
de heeren Mr. Maas Geesteranus, sub-
stituut-griffier van de rechtbank te Am
sterdam en den heer ir. Bosch, ridder van
Rosenthal uit Lochem.
De heer Maas Geesteranus is de alge-
meene voorzitter van alle commissien.
Voorai dezen werd door den burgemees
ter dank gezegd. Deze vreemdeling is
geen vreemde meer in Borculo en de bur-
gerij beschouwt hem door zijn optreden
reeds als een van de hunnen.
Hierop las de burgemeester de eedsfor-
mulieren voor. Ook deze plechtigheid te
midden van de verwoeste stad maakte die-
pen indruk. Zichtbaar aangedaan verlie-
ten alien de burgemeesterskamer, diep
doordrongen van de moeilijke taak, die
hun wacht.
,,Niet te paard," antwoordde Witham.
,.De planken tusschen de balken liggen
hier en daar nog los, maar als 't je niet
kan schelen om te wachten breng ik eerst
je paard naar den anderen kant en dan
help ik jou."
Hij moest even lachen; wat vielen die
woorden uit den toon, wat klonken ze on-
beduidend, vergeleken bij de uitwerking,
die haar plotseling verschijnen op hem
gehad had.
Het jonge meisje keek hem echter vra-
gend aan.
,,Neen, dat doe ik niet." zeide ze. ,.Ik
zou over de oude brug gekomen zijn. als
Allardyce me niet verteld had. dat jij hem
vanmiddag over deze had laten rijden."
,,Jaeven aarzelde hij,,maar
toen was het daglicht.
Maud Barrington begon te lachen: zijn
gezicht was in het heldere maanlicht zicht
baar en door den bezorgden trek in zijn
oogen had ze de aarzeling in zijn woorden
begrepen. ,.Is dat alles? Nu is het maan-
licHt."
..Neen, dat is het niet," zeide Witham
nu beslist, ,,maar een volledige uitleg is
niet altijd goed, dikwijls zeg je te veel
zal ik je even helpen met afstijgen?"
Maud stak hem haar beide handen toe;
een oogenblik later, toen hij zonder een
woord te zeggen het paard bij den teugel
na"m en met het dier de brug overging,
bleef ze hem met een eigenaardige uit-
drukking in haar oogen staan nakijken.
Van nietszeggende complimenties hield ze
niet, maar met dezen man was het iets
anders. Dikwijls was het niet alleen haar
nieuwsgierigheid geweest, die re door ziin
ijzeren zelfbedwang qeprikkeld geweten
had en ofschoon ze wist dat een poging
EEN NOODMAATREGEL VOOR
OVERHEIDSPERSONEEL.
De Haagsche redacteur van het Volk
seint aan zijn blad:
Naar wij vernemen, heeft het departe-
ment van financien van de regeering op-
dracht gekregen om te becijferen wat een
uitkeering aan alle ambtenaren van 14
dagen of een maand ex- ra-salaris zou kos-
ten. Wij herinneren .n verband met dit
bericht aan een communique van begin
Juni waarin de regeering als haar meening
ten opzichte van een noodmaatregel voor
de ambtenaren kenbaar maakte, dat zij
voor de verkiezingen daartoe niet wil
overgaan, doch in September de onder-
handelingen met de Centrale commissie
van georqaniseerd overleg zou hervatten.
DE STORMRAMP.
Op initiatief van oud-Minister Franck
is op het Provinciaal Gouvernement in
Antwerpen een vergaderinq gehouden,
waarin besloten is tot vorming van een
comite tot steun voor de slachtoffers van
de ramp te Borculo. Vooraanstaande per-
sonen hebben er dadelijk hun voile in-
stemming mee betuigd.
WFPK EN WONINGEN VOOR
DRENTSCHE WERKLOOZEN.
Reeds vroeger is medegedeeld, dat de
N. V. Philips Gloeilampenfabrieken te
Eindhoven aan tal van werklooze Drent-
sche veenarbeiders gelegenheid biedt om
in haar fabrieken werk te vinden. Reeds
zijn bijna honderd gezinnen naar Eind
hoven vertrokken, die daar werk zullen
vinden. Aan den rand van de stad verrijst
een nieuwe woninastichting van groote
gerieflijke woningen, het meerendeel be-
rekend op gezinnen van 8 a 10 of nog
meer kinderen.
Een honderdtal huizen voor Drentsche
gezinnen wordt daar gesticht, het meeren
deel is al onder de kap. De bouwkosten
bedragen gemiddeld f 4000 met 15
subsidie. die de Regeering hierop ver-
leent. Deze Regeeringssubsidie is geliik
aan 1 jaar ondersteuning in Drente. Wij
hebben hier een voorbeeld. hoe in Neder-
land een groote industrie. in samenwer-
king met de Regeering, armoede en werk-
loosheid in sommige provincies kan ver
lichten.
Binnen enkele maanden zullen ruim
1000 a 1200 Drentenaren verhuisd zijn en
een nieuw leven beginnen in Brabant,
gehuisvest in ruime. frissche woninqen,
met twee kamers beneden, benevens keu-
ken. bijkeuken en schuur en boven drie of
vier gescheiden slaapkamers. Hiervan zijn
30 gezinnen reeds in Eindhoven gevestigd,
de mannen voor het ruwere werk in de
Philipsfabrieken, de meisjes en jongens
voor arbeid, waarbii het meer op handig-
heid aankomt.
Gezinnen. die in Drente qeschikt be-
vonden werden voor de Philipsfabrieken,
krijgen met hun huisraad vrij vervoer
naar Eindhoven. Hier kunnen ze op ge-
makkelijke afbetalingsvoorwaarden nog
de benoodigde houten ledikanten met
stroomatrassen verkrijgen. Een gezin van
tien personen in Enrmen, dat moest be-
staan van het inkomen van den oudsten
zoon ziinde f 4,50 per week, en wonende
in een hut van 3\A bij 4 meter. 2.20 hooq
en als eenioe lichtbron een venster van
60 bij 80 cM.. zal de volqende maand in
^-dhoven wox>»~
daarvan. de huisvrouw natuurliik uP^e-
7onderd. werk vinden in de 1o-;!ampen-
fabricaqe en zii zullen wonen in »en huis
totaalinhoud van 319.7 M3.
om te ontdekken, wat hij zoo zorgvuldig
verborgen hield, ook haar gevaarlijke
zijde had, was de verleiding haar zoo nu
en dan toch te sterk.
Na een minuut of vijf kwam hij met een
ernstig, strak gezicht bij haar.
,,Nu is het jouw beurt. Geef me je hand
maar," zeide hij.
Maud stak haar hand naar hem uit. Als
een trilling door al haar zenuwen voelde
ze de aanraking van zijn krachtige, eeltige
vinners tegen de zachte warme palm van
haar hand. In plotselinge ongerustheid,
dat hij iets van haar emotie bemerkt mocht
hebben, keek ze naar hem op: ze zag een
beweging van zijn hoofd. of hij haar aan
wilde kijken toen, in een plotseling
zich-beheerschen, keek hij recht voor zich
uit. Het volnende oogenblik, terwijl het
leek, of de berkenboomen aan weerszijden
opeens wegvielen, ging het voetje voor
voetje over de nog los-liggende planken.
die telkens, onverwacht, verontrustend
klepperden, vooruit, tot ze aan het oe-
deelte kwam, waar de thug de breeds
opening tusschen de boomen, een donke-
ren gapenden afgrond. welke meer sug-
gestief-beangstigend werkte door den ijlen
maanverlichten nevel, die er overheen
hing, overspande.
,,Houd goed vast," zeide Witham met
een stem die even schor klonk. ,,Je bent
toch niet angstig of niet duizelig?"
,,Neen, natuurlijk niet." antwoordde
Maud luchtig; juist omdat hij zich ter wil-
le van haar ongerust maakte vond zij het
dubbel noodig om zich goed te houden.
Op hetzelfde oogenblik voelde ze. dat zijn
vingers zich met een pijnlijk. vasten greep
om de hare sloten en ofschoon ze niet
gauw bang of zenuwachtig was, voelde ze
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Bij Wiel- en Motorrijden heeft men
vaak veel last van schrijnen en door-
zitten der huid. Om dit dadelijk te
verzachten en spoedig te genezen
gebruikt men algemeen
30-60-90 ct.
DE TOESTAND.
Dc onderlinge schulden der Geallieerden
hangen nog steeds schrijft de N R. Crt.
als een warnet over Europa, vanwaar de
draden om het dicht te halen, naar de
Ver. Staten loopen. De financieele lij den s-
geschiedanis, die het gevolg is van den
grooten oorlog, heeft al tal van stadia
doorgemaakt. Men zal zich herinneren
dat Engeland indertijd heeft getracht in
een forschen greep het net te verschearen,
met het voorstel de onderlinge vorderingen
eenvoudig te annuleeren. Hadden de Eu-
ropeescbe belanghebbenden toen een lijn
getrokken, misschien hadden de Ver. Sjtaten
zich dan wel in het onvermijdelijke geschikt.
Doch de vorming van een front mislukte,
voorai omdat Poinca e er destijds niet aan
wilde. Thans wreekt zich dat het ergst
op Frankrijk, want terwijl Engeland's vor
deringen zijn schulden overtreffen, staat
Frankrijk niet alleen bij Amerika en Enge
land bar in het krijt, maar moet het zijn
vorderingen zien binnen te halen van kleine
staten die al heel slecht bij kas zijn.
Engeland heeft, toen wederzijdsche annu-
leering niet te verwjzenlijken was, het
standpunt ingenomen, dat het zonder het
onderste uit de kan te willen hebben, van
zijn debiteuren terug moest ontvangen, wat
het aan de Ver. Staten heeft te betalen.
Dit bedrag is la'er gefundeerd en beloopt
in annu'iteiten uitgedrukt, van 33 tot 38
millioen pond per jaar, waarvan ongeveer
9 millioen binnenkomt uit de schadever-
goeding van Duitschland. Van het over-
blijvende bedrag vraagt Engeland van Frank
rijk het leeuwendeel, n 1. 20 millioen,
welke som trouwens nog 10 millioen
blijft beneden de rente, die het zelf betaalt
van de tijdens den oorlog aan Frankrijk
verstrekte voorschotten 600 millioen
tegen 5 pet. interest) Over dien eisch
hebben Fransche deskundigen eenige weken
geleden reeds te Londen onderhandeld
toen zijn de besprekingen op niets uitge-
loopen, omdat Frankrijk slechts 7 a 8 mil
lioen pond per jaar bood en daarvan de
helft nog wilde betalen in Dawes obligaties,
welke Engeland weigerde, in d<- eerste plaats
omdat het de regeling der onderlinge schul
den gescheiden wil houden van de scbade-
vergoeding en ten tweede omdat het niet
overtuigd is van de waardevastheid dier
obligaties.
Het heet nu dat Callaix, als hij straks
Churchill te Londen ontmoet. een gunstiger
voorstel zal doen en wel om 13 millioen
pond per jaar, plus een nader overeen te
komen bedrag in Dawes-obligaties te be
talen. Dit aanbod zou niet al te veel
afwijken van den Engelschen eisch en dus
wel kans van aanneming hebben. In be-
ginsel a'thans. want het zal nog nader
zijn krachtigen steun als iets heerlijk ge-
ruststellends gedurende den tocht boven
het ravijn, met niets dan twee balken en
wat vastgetimmerde planken tus
schen hen en de gapende diepte onder hun
voeten. Het was verwonderlijk, hoeveel
rust er van den man voor haar uitging,
met hem naast zich zou ze iederen tocht
durven wagen. de grootste gevaren durven
trotseeren. Maar hij! Deelde hij haar ge-
voeiens, was hij op dit oogenblik even ge-
lukkig als zij? Teqelijk met de vraag kwam
er een verlangen in haar op. om het ant-
woord te weten. En toen ze na een paar
gevaarlijke minuten weer op een hechtqe-
timmerd gedeelte gekomen waren. werd
dit verlangen zoo hevig, dat ze besloot tot
een list haar toevlucht te nemen. Op een
plek. waar het maanlicht tusschen twee
hooge boomtoppen door als een zilveren
driehoek op de brug lag. liet ze een van
haar handschoenen vallen. Witham bukte
zich en toen hij zich oprichtte, kon ze zijn
gezicht in het witte licht duidelijk zien.
Ze zag de verlichting in zijn oogen en
zonder zich rekenschap te geven van wat
ze deed, bleef ze stilstaan en keek hem met
haar groote. donkere oogen vol aan. Voor
beiden was dat oogenblik een openbaring:
maar, al gaf die veelzegnende blik van
haar den man een schok van geluk, hij
wist, dat hij niet toe mocht geven: met in-
spanning van alle krachten wist hij zich
te beheerschen.
,,Ja," zeide hij zoo gewoon mogelijk.
,,Ik ben blij, dat je veilig aan den over-
kant bent."
Het meisje beqon te lachen. Kom ik
geloof "iet. dat het qevaar zoo groot qe-
weest is zeide ze met eer schcderon-
halen. ..Maar vertel me nu eens wat van
moeten worden uitgewerkt en tot dat doel
worden later weer Fransche financieele
deskundigen te Londen verwacht.
Bij die regeling in bijzonderheden zal
stellig een vraag, welke ook de eerste
expertsconferentie heeft bezig gehouden,
weer aan de orde komen Die vraagin
hoeverre Frankrijk in geld of in goederen
zal betalen doet weer twee andere rijzen
le. Is betaling in geld zonder schade voor
de Fransche valuta mogelijK 2e. Is be
taling in waren zonder nadeel voor den
BrLschen handel mogelijk? Vermotdelijk
past op beide een ontkennend antwoord
en dit kan een aansporing zijn om een
middenweg te kiezen, voorai nu Frankrijk
binnenkort ook zijn schuld aan de Ver.
Staten zal hebben te fundeeren en de
frank van deze dubbele aderlating al te
bloedeloos dreigt te worden.
Volgens de berekeningen van de Natio
nal Industrial Conference Board bedraagt
de Fransche schuld aan Amerika ongeveer
4 milliard dollars. Bij omrekening in
annu'iteiten zullen deze in de eerste ja-en
145 millioen Tieloopen en naderhand tot
170 millioen stijgen. Daarop zal Caillaux,
als hij in Sept. te Washington gaat onder-
handelen, nog wel wat kunnen afdingen.
maar in elk geval zal hij flink over de
brug moeten komen. Een beroep op
Frankrijk's armoede zal in de Ver. Staten
weinig weerklank vindenmen is er te
goed op de hoogte van de improductieve
uitgaven voor militaire uitrusting van het
land zelf en van zijn oostelijke bondge-
nooten, om daar veel gehoor aan teschenken.
Bovendien heeft Amerika, als stok achter
de deur, reeds de waarschuwing geuit. dat
Frankrijk en ook Italie voortaan
alleen leeningen kunnen krijgen, als zij
hun schulden consolideeren.
ONRUST IN DEN BELGISCTIEN CONGO.
Berichten uit Elizabethville melden een
poging van een bende inboorlingen, die
door godsdienstig fanatisme waren bevangen
om in de buurt van Sakania (Belg. Congo)
een opstandige beweging te beginnen.
Vijftig inboorlingen werden door hen
vermoord. Een afdeeling inheemsche politie
die was afgezonden, om den opstand te
onderdrukken, werd met verliezen terug-
geslagen. De Belgische autoriteitenhebben
troepen uit Elizabethville gezonden.
EEN VLIEGTU1G VERMIST.
Er wordt te Londen een vliegtuig veTmist,
dat in particulier eigendom is. Vrijdag-
middag om 4 uur 20 verliet het Lympne
met bestemming naar Parijs. De bestuurder,
tevens eigenaar, is mr. Lesley Hamilton.
Hij heeft een passagier aan boord, n.l. de
prinses Lowens;ein-Wertheim, geboren
Lady Anne Saville, die sedert jaren bekend
is door haar enthousiasme voor de lucht.-
vaart.
Het vliegtuig is echter door een Fiansch
vliegkamp gesignaleera, zoodat het in elk
geval zonder ongelukken over het Kanaal
is gekomen. doch men weet niet, wat er
verder mede is gebeurd.
De passagier prinses Lo wenstein- Wertheim
huwde in 1897 met prins Ludwig Karef
von Lo wenstein Wertheim Deze sneuvelde
twee jaar later in den bpsansch-Ameri-
kaanschenoorlog, waarin hij aan Spaansche
zijde streed De prinses kocht in 1917 een
vliegtuig en heeft daarmrde vele lucht-
reizen gemaakt.
je brug. Ben je dag en nacht erbij?"
„Ja, antwoordde Witham, „ik kam-
peer dan aan den overkant in een tent
tusschen de boomen. Je begrijpt, zij moet
klaar zijn voor den oogst."
Het meisje begreep waarom hij dit wen-
schelijk oordeeide. maar daar de oogst een
onderwerp was, dat door bespreking bij
verschillende gelegenheden, niet veel meer
geheimen voor haar bezat, besloot ze zich
niet zoo gemakkelijk van de wijs te laten
brenqen.
,,In een tent!" herhaalde ze, terwijl ze
langzaam verder liep. ,,Om er dag en
nacht in te leven lijkt me dat niet een
ideale woongelegenheid. is 't wel? En wie
kookt er voor je?"
Witham glimlachte licht-ironisch. ,,Aan
de ongeriefelijkheid ben ik gewend en wat
t koken betreft dat kan ik zelf," zeide hij.
,,Je moet niet vergeten, dat voor een be
ginner hier in Canada een tent de gewone
huisvestinq istoen ik pas hier kwam
heb ik zes maanden achtereen erin ge-
woond op een dieet van roggebrood,
een soort van gekleurde suiker, jij zult
't wel niet kennen die drups genoemd
wordt en ranzig spek; ik was toen dag-
looner bij een man op een ..salaris" van
tien dollars in de maand. Op den duur
wordt elken dag hetzelfde eten wel wat
vervelend, maar als je twaalf uren achter
een prairie gebroken hebt, ben je zoo uit-
gehongerd. dat je wel steenen zou kunnen
eten naderhand, toen ik voor mezelf
begonnen was. toen was de toestand soms
nog minder gunstig; dikwiils heb ik toen
zelfs geen qeld gehad om *t spek te koo-
pen."
(Wo?dt vervolgd.)
.ra—■.Mnw^rs»!U'3Ma»^,r-iiianRii.-yt,.-.^« IIMMI Mil i»BJIIBJIJJ«yirWH»«mil1—II ■■■I1WIIIIII 'I l« IUtoJiMi™—1^—
TER NEUZENSCHE CO U RANT.
- i ■■■in in tti i -mrn nm inwiimn mum i im
