ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
7799
Maandag 17 Augustus 1925.
65e Jaargang
DIENSTPLICHT - LIGHTING 1910
DE INDRiNGER
TTuiLL KTOB
ABONNEMENTSPRIJS: vZ SlnM <ta,VoT^Tov'erigliae!.VanPd73g pe'/" maaLT-'
Qyergang naar de aanvuilingsreserve
en inlevering van rijksgoederen.
ESehoudens onvoorziene omstnndigheden, zullen
op 1 October 1925, naar de aanvullingsreserve
overgaan de gewone dienstplichtigen van de
lichting 1910 der landmaclit.
De tot de aanvullingsreserve behoorende dienst
plichtigen komen bij het op voet van oorlog
brengen van het leger eerst bij nadere oproeping
en dan bij de depots in werkelijken dienst.
De aan deze dienstplichtigen verstrekte rijks
goederen zullen met uitzondering van het
zakboekje vermoedelijk in December 1925
moeten worden ingeleverd. Blijkt bij de inle
vering, dat er goederen ontbreken of dat deze
niet in den vereischten staat verkeeren, dan
stelt de dienstplichtige, wien het aangaat, zich
o. a. aan bestraffing bloot.
Nader zullen belanghebbenden, zoowel bij
openbare als bij persoonlijke kennisgeving, wor
den bekend gemaakt met de plaats en het tijd-
stip, voor de inlevering vastgesteld.
Aan de hierbij betrokken dienstplichtingen
wordt in hun eigen belang aanbevolen er intijds
voor te zorgen, dat hun goederen bij de inleve
ring geheel in orde zijn.
Ter Neuzen, 15 Augustus 1925.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
x J. HUIZINGA.
SINNENLAflD.
AANRIJDING VAN DE AUTO VAN
DE KONINGIN.
Door t roekelooze rijder van n andere
auto werd Donderdagmiddag de auto,
waarin de Koningin was gezeten bij het
Aardhuis te Apeldoorn zeer licht aange-
reden. In de bocht van den \keg trachtte
een auto, die snel kwam aanrijden, een
stilstaande auto voorbij te rijden op het
oogenblik, waarop juist de auto van de
Koningin de stilstaande auto passeerde.
De chauffeur van de Koningin kon door
zeer krachtig remmen nog juist een bot-
sing voorkomen. Er is proces-verbaal op-
gemaakt.
EEN NIEUW BANKBILJET VAN
TIEN GULDEN.
De „Staatscourant" bevat de voigende
mededeeling:
De Directie van de Nederlandsche
Bank maakt. overeenkomstig art. 17. lid 1
der Bankwet (St.bid. 1918,-no. 553). be
kend, dat zij na 15 Augustus a.s. een nieuw
model biljet van f 10 in omloop zal bren-
gen.
De voorzijde wordt omlijst door een in
blauwe kleur gedrukten rand van kleine
rozetten en is door eene verticale lijn der-
zelfde rozetten in 2 vakken verdeeld.
Van deze vakken is het linkervak. het-
welk iets meer dan 1/4 gedeelte van het
biljet beslaat. onbedrukt gelatert.
Hierin is hat watermerk qeplaatst. het-
welk een zeilend scheepje voorstelt.
Het rechtervak is in blauwe kleur qe-
drukt en vertoont den volgenden, gegra-
veerden tekst:
DE NEDERLANDSCHE
BANK
BETAALT AAN TOONDER
TIEN GULDEN.
De President. De Secretaris.
terwijl in de vier hoeken van dit vak het
cijfer 10 voorkomt, naar de binnenzijde
afgelijst door randen van dezelfde rozet
ten als bovengenoemd. De onderzijde van
dit gedeelte van het biljet wordt ingeno-
Uit het Engelsch van
Harold Bindloss.
o
61) (Vervolg.)
Witham glimlachte fijntjes. „Ik ge-
loof, dat ik beter dan eenig statisticus van
den ring weet, hoe t Westersche koren
dit jaar gezaaid is maar ondanks dat,
geef ik om de haussiers niet de Euro-
peesche honger, dat is de basis van mijn
opinie. Niet uit New-York of Chicago,
maar uit Liverpool moet de grootste stoot
komen."
,,Eerlijk gezegd, is dat ook mijn opinie."
zei Graham, ,,maar nu zult u me moeten
excuseeren, heeren, ging hij opeens za-
kelijk door, „alleen voor zaken-doen is er
op t oogenblik tijd, 't praten komt later.
Bijvoorbeeld na afloop van beurstijd of
anders vanavond, als u tenminste niet de
Silverdalesche opvatting deelt. dat het niet
behoorlijk is om aan een tafel te zitten
met een man. die zijn geld niet van zijn
familie cadeau gekregen heeft, maar het
op de beurs verdient."
Witham stak lachend zijn bruine, ge-
spierde rechterhand in de hoogte: ,,Alles
wat ik tot voor ongeveer een jaar geleden
bezeten heb, heb ik hiermee verdiend. Dus
wat mij betreft, ga ik accoord. Tot van
avond dan!"
Vergezeld van Alfreton liep hij de trap
af en de hall door; aan den overkant van
de straat was een groot restaurant, waar
men door de gegraveerde afbeelding van
eene vrouw in Zeeuwsche kleederdracht.
welke geplaatst is tegen een geguillocheer-
den, donkeren achtergrond. waarop in
regelmatige herhaling het Romeinsche
cijfer X zichtbaar is.
De ruimte rondom den even genoemden
tekst is opgevuld met motieven welke aan
de vruchten en bladeren van den oranje-
appel zijn ontleend.
De keerzijde van het biljet vertoont
links eene in een rechthoek geplaatste ro-
zet, opgebouwd uit stervormige, bruine en
blauwe figuren.
In de hoeken van den rechthoek is het
cijfer 10 aangebracht in paarse kleur op
een meerkleurigen achtergrond.
Ter weerszijden van de rozet is in ver
ticale richting artikel 232 van het Wet-
boek van Strafrecht in kleine, paarse, let
ters afgedrukt Een ondergrond van fijne
slingerlijnen, die te zamen eene straalsge-
wijze, van de rozet uitgaande meerkleurige
fiquur vormen, draagt links en rechts
de rozet in verticale vormen het woord
.Amsterdam en daaronder den datum
van het biljet.
Boven en onder de rozet ziin op denzelt-
den ondergrond de serieletters en het
nummer van het biljet aangebracht.
Het geheel-is qevat in een met kleine
rozetten oogevulden rand, die zich oo het
rechtergedeelte voortzet als eene recht-
hoekige lijst om het watermerk.
De' ruimte voor het watermerk is ook
aan de keerzijde onbedrukt gelaten. Bo
ven en onder het watermerk is in een klei-
ner letter- en ciifertype nogmaals de serie-
aanduidina en de nummering van het biljet
aangebracht.
De bilietten zijn qedrukt op aan alle
zij den recht afgesneden papier van onge
veer 17 bij 10 centimeter en worden ter
voorzijde voorzien van den stempel
handteekening van den president en den
spcretaris.
De bilietten zijn gedateerd van 1 Maan
1924 af.
ARBEID.
De Ned. Nijverheid, orgaan van het
Verbond van Nederl. Fabrikanten-Veree-
nigingen, wijdt enkele woorden aan het
optreden van den nieuwen Minister van
Arbeid. Handel en Nijverheid. ,,Een
nieuwe Phase" is het artikel getiteld:
Optimisme is een van de factoren, die ons
steunen in onzen strijd en wij hebben er de
laatste jaren een goede dosis van noodig
gehad. Want zeer zwaar zijn de tijden
geweest v.oor de Nederlandsche industrie
en nog is weinig positiefs aan te wijzen,
dat duidt op het "aanbreken van betere
tijden.
Een zeer heftige conjunctuursslag heeft
de nijverheid getroffen en in haar natuur-
lijk pogen om den slag af te weren of om.
gevallen, weer op te staan, is zij nog ern-
stig beleihmerd, door maatregelen van een
zijae, waarvan die belemmeringen aller-
minst hadden mogen komen, n.l. van die
der overheid. Juist op het gebied waar
overheid en industrie elkaar raken, waar
de aanraking een steun had moeten zijn.
is zij een wrijving gebleken.
Door goedwillende theoretici, aan wier
hoofd zich de Minister van Arbeid stelde.
is de industrie belast met eindelooze las-
ten, die tijdelijk den arbeiders stoffelijk
voordeel brengend, het reeds beschadigde
productie-apparaat verder ontwrichtten of
het herstel tegenhielden, zoodoende de
volkswelvaart in haar wortel aantastend.
Zwaar heeft de nijverheid tol betaald
aan de leuzen van gisteren. Thans her-
ademt zij een oogenblik, niet omdat zij
ze besloten te gaan iunchen. Maar oi-
schoon het eten uitmuntend was, was
t duidelijk te zien, dat de jonge man niet
met graagte at. Witham wacntte echter
met iets te zeggen, tot de maaltijd aige-
loopen was, en toen stak hij een sigaar op
en keek zijn metgezel door den ijlen rook
giimiachend aan.
,,Als ik jou was, zou ik mijn hart maar
eens uitstorten.raadde hij hem gemoede-
lijk.
,,Ja, ik zou den hemel danken, als ik er
eens met iemand over kon praten." zeide
de jonge man verlicht, ,,en daarbij ik
weet, dat ik u vertrouwen kan. Maar al
denk ik er nu zoo over in 't begin was
dat anders; 't is niet meer dan billijk, dat
u dat vooraf weet. Ik dacht dat ik alleen
de wijsheid in pacht had.
Witham begon te lachen. „Op jouw
leeftijd denken we dat allemaal. en nu
vooruit steek van wal."
,,De.zaak zit zoo," begon de jonne man,
,,een poosje geleden zat ik er erg krap bij
en daarbij had ik een hoop verbeelding
van mezelf en toen de tarwe maar aldoor
bleef zakken en iedereen beweerde. dat
zij zou blijven zakken, dacht ik. dat het
een goede gelegenheid was om m n slag
te slaan. En* nu ik hoopen en hoopen
graan moet afleveren, heb ik de markt
tegen. Als-je nog vaster wordt. ga ik er-
aan en dat is niet alles. De toestand thuis
is niet bepaald rooskleurig en toen ik
naar Silverdale ging. hebben ze mii 't geld
dat m'n zuster eigenlijk toekwam, meeqe-
geven't was de eenige kans. die_ ik
had en later zou ik alles terugbetalen."
„Hm." zeide Witham. ,.Je vertellen.
dat je dom en onverantwoordelijk gehan-
deld hebt, geeft geen zier; ten eerste ko-
thans minder schatplichtig is dan voor
kort, niet omdat eenige last van haar is
afgenomen, het is het optimisme, de hoop
op verbetering, ons alien eigen, dat ons
even den rug doet strekken, want wij ver-
welkomen >een nieuwen Minister van
Arbeid, Handel en Nijverheid.
Mr. Koolen heeft het ambt van Minister
op zich genomen en daarmede een zeer
zware taak. Hij zal toch een omkeer moe
ten brengen in den eest van een gansch
departement, van een aantal ambtenaren,
die, wonend in een huis, dat zij zelf mede-
gesticht en ingericht hebben, daaraan niet
gaarne zijn sfeer zien ontnemen. Hier zal
Mr. Koolen's eerste strijd moeten zijn.
Er moet in dit nog slechts zeven jaar oude
departement een nieuwe geest worden ge-
bracht. Er moet het besef binnen dringen,
dat de nijverheid niet meer belast kan
worden. Integendeel, dat de lasten en
kluisters haar te onzaliger ure in beminne-
lijke luchthartigheid op- en aangelegd.
haar moeten worden afgenomen.
Men moet daar zien, dat onze industrie
de concurrence met en in het buitenland.
niet kan blijven voeren en reeds van tal-
rijke markten verdreven is, dat zij niet
langer gedwongen mag worden in het
binnenland prijzen te vragen die den nor-
malen kooper afschrikken. Men moet be-
qrijpen, dat in een reeds dicht bevolkte
land, met een reeds intensieve bodemcul-
fuur en eeri toenemende bevolking, s.echts
een middel bestaat om aan de steeds stij-
qende levenseischen te voldoen, n.l. m-
dustrieele productie Dit begrip tot uit-
voering te brengen. ..iin departement op te
voederi tot zijn natuurlijke taak. de steun
te zijn van arbeid. handel en nijverheid.
dat zal de zware taak zijn van Mr. Koolen.
Het optimisme. flat ons deze regelen
deed schrijven, eindigt het blad doet ons
vertrouwen, dat de nieuwe Minister van
Arbeid Handel en Nijverheid den strpd
zal aanvaarden tot heil van onze Industrie
en van allenk die daarbij zijn betrokken.
DE MALAISE IN DE LTMBURGSCHE
MIJNEN.
Zooals reeds bekend heeft de directie
van de Staatsmijnen te Heerlen, het loo-
pende arbeidscontract tegen 1 October
a.s. opgezegd. Thans gaan de directies
van de particuliere mijnen over tot het
geven van ontslag aan arbeiders. Op de
!.Oranje-Nassau mijn I" zijn 167 en op
de mijn „Loura" der Vereeniging Eijgen-
hoeve, een 40-tal arbeiders ontslagen.
In welingelichte kringen gelooft men,
dat nog meer ontslagaanzeggingen zul'en
volgen. Op de Staatsmijnen zijn geen
ontslagaanzeggingen geschied. daar wor
den nog nieuwe arbeidskrachten aange-
nomen.
ZIJ BLEVEN OP HUN POST.
Bij dienstorder 479 der Posterijen en
Telegrafie is de voigende eervolle vermel-
ding gepubliceerd: De adjunct-commies
bij het post en- telegraafbedrijf R. G. B.
J. Timmer te Arnhem eri de kantoorbe-
diende eerste klasse W. Raayen te Does-
burg, beiden tijdelijk werkzaam te Borcu-
lo, zijn er, ondanks bijzondere moeilijk-
heden in geslaagd om in den nacht van
den elfden Augustus elders gevestigde
autoriteiten omtrent den omvang en be-
teekenis van de ernstige ramp, welke voor
enkele uren die gemeenten had getroffen,
in te lichten, Zij hebben daardoor in be-
langrijke mate bijgedragen tot bespoedi-
ging van de maatregelen tot hulpverlee-
ninq en zich derhalve tegenover de ge-
meenschap zeer verdienstehjk qemaskt.
men we daar niet verder inee en ten
twee^le kan de eerste de beste dat doen.
Wat de man in den put weten wilde is de
snelste manier om eruit te komen.
Diep neerslachtig haalde Alfreton zijn
schouders op.
,,Ik zit er te diep in dan dat eruit komen
nog mogelijk zou zijn. Als ik mijn oogst
verkoop, zou ik op de prijzen van den dag
juist kunnen dekken, maar dan zou alles
ook schoon-op zijn ik zou niets hebben
om mee door te gaan en de voigende stij-
ging zou de boerderij opslokken.
,,En nu wil je mijn raad?" vroeg Wit
ham. ,,Vandaag niet k o o p e n. Eerst
krijgen we een stijging, waar we met ons
alien van zullen staan te kijken, maar die
toestand blijft niet. Je zult zien, dat de
prijzen morgen of overmorgen weer zullen
terugvallen en dan is 't de tijd. om je ver-
koopen tot den laatsten schepel te dek
ken."
..Bent u daar zeker. heel zeker van?"
rroeg de jonge man, met een stem, schor
van onrust en angst. ,,U moet er aan den
ken. als t niet zoo loopt, ben ik geru'i-
neerd."
Witham legde hem. kalmeerend de hand
op den schouder. ,,Als ik t bij het ver-
keerde eind heb, zal ik alles wat je ver-
liest voor je betalen."
Dat was het laatste, wat er over het
onderwerp gezegd werd, maar naarmate
de middag meer vorderde, werd Alfreton's
gezicht hoe langer hoe bleeker en nerveu-
ser. En geen wonder; ze konden nie-
mand ontmoeten, of hij sprak over tarwe
en nog eens tarwe. hetgeen feiteliik heel
normaal was, als men bedenkt, dat de stad
zelve en de beide provincies ten Westen
ervan van den handel in en't produceeren
BUITENLAND.
DE TOESTAND.
Painleve, de Fransche minister- president,
heeft bet schrijft de hiR. Crt voor hij
Pari]s een paar dagen den rug toekeerde,
dienstig geacht de wereld te herinneren.
dat Frankrijk en Spanje geen gelegenheid
ongebruikt hebtien gelaten om met Abd
el Krim tot een vreedzame scbikking te
komen. He mislukking van die pogingen
is, naar de Fransche opvatting, geheel te
wijten aan den heerscher van het Rif, die
zijn niet te vervullen voorwaarde van vol
komen onaf hankelijkheid handhaaf't en
wiens taktiek voor 't overige gericht is op
het winnen van tijd.
Men mag nit Painleve's verklaring wel
afleiden dat Frankrpk hem geen tpd meer
zal laten en dat het groo'e offensief elk
oogenblik kan beginnen. in het I\ estelijke
vak, waar Franschen en Spanjaarden samen-
werken, n 1. aan de Loekos, is de groote
aanval al voorbereid door een geslaagde
actie tegen den stam der Dzjeballa's. die
naar de Times eenige dagen geleden uit
Tandzjer meldde, ziqb daar geconcentreerd
hadden en de Fransche en Spaansche linies
in h^t district Arbewa. be^iiden Alkasar
bedreigden. Deze bedreiging heeft de ge-
combineerde actie der Fransche en Spaansche
truepen, welke tevens als voorbereiding
van het groote offensief moest dienen,
verijdeld.
De vraag is nu, of de bondgenooten in
staat -zullen zijn in de twee maanden die
hun nog resten, voor het regenseizoen in-
valt en verdere operaties onmogelijk maakt,
de Riffijnen onder de knie te krijgen. De
Westminster Gazette verzekerde dezer da
gen in een opmerkelijk hoofdartikel, dat
zulks vrijwel onmogelijk was, tenzij de
Franschen „alle verdelgingsmetln den van
wetenschappelijke oorlogvoering" gingen
toepassen. Het blad voegde daaraan toe.
dat geen ^eschaafde mogendheid, vooral
in een strijd tegen een toch al veel zwakke -
ren tegenstander, dergelijke methoden kon
aanwenden en gaf te kennen dat de ge-
allieerden van Frankrijk alsnog hopen op
em beslissenden stap ten gunst6 van vrede.
Of het in hoofdzaak redenen van mensch-
lievendheid zijn, die Engeland en ook Italie
huiverig maken voor den te wachten loop
van zaken in Marokko, kan men in het
midden laten. Dat beide landen de ge-
beurtenissen met eenigen argwaan volgen
staat echter vast en is nog onlangs ge
bleken bij de publicatie door de Matin van
de Fransch Spaansche vredesvoorwaarden,
die te Londen en Rome zooveel misnoegen
wekten dat de Fransche regeering het be-
richt dadelijk tegensprak.
Te Washington zijn de ondeihandebngen
over de delging der Belgisch schuld aan
de Ver. Staten op een dood punt gekomen.
De Amerikaansche delegatie heeft de Bel-
gische voorsteben. die neerkwamen op een
moratorium gedurende 10 jaar, verlaging
van de hoofdsom en vermindering tot 31/,,
pet. van de achterstallige rente en tot 2
pet. voor de van nu af ve-schuldigde rente,
verworpen.
De Amerikaansche eischen zijn veM be-
zwarender. Zij behelzen le. terugbetaling
van de Belgische oorlogsschuld binnen 62
jaar met jaarlijksche rent.ebetaling van 1
pCt.2e. de schulden na den oorlog aan-
gegaan, worden gerege d op geiijken grond-
slag, als voor de E; gelsche schulden aan
Amerika geldt en met een jaarlijksche
rentebetaling van 3 pCt. Hoewel als uiterste
concessie bovendien een moratorium in
uitzicbt werd gesteld, heeft de Belgische
delegatie gemeend in deze voorstellen niet
te mogen treden, omdat zij het onbillijk
acht, Belgie en Engeland in dezen over
een kam te scheren. In afwachting van
de nieuwe instructies, die zij te Brussel
heeft gevraagd, zijn de onderhandelingen
voorloopig tot 17 dezer uitgesteld.
HOE STANLEY BALDWIN DE
OPLOSSLNG VAN HET KOLEN-
CONFLICT AANPAKT.
Stanley Baldwin's houding moge dan
voor 14 dagen scherp zijn becritiseerd, toen
hij ten koste van een staatssubsidie een
geweldige staking in de kolenindustrie w>st
te voorkomen, thans wint hij waarschijn-
lijk de sympathie van het publiek terug
door de houding, welke hij aanneemt bij
de v.rdere afwikkeling van het conflict.
Hij gaat van de redeneering uit, dat de
mijneigenaars en de mijnwerkers het toch
nimmer met elkaar eeds kunnen worden
en dat helaas het publiek goed genoeg is
om dit eeuwige conflict met geld goed te
maken daarom wil Baldwin uit het pu
bliek dat »goed genoeg is om subsidies te
leveren" de commissie benoemen die het
mijnconflict aan alle kanten zal aansnijden.
Daarover zijn de mijnwerkers bij Bald
win wezen opspelenzij eisch'en, dat er
minstens een vertegenwoordiger van de
mijnwerkers in de gevolmachtigde rijks-
onderzoekingscommissie zou worden be
noemd Maar Baldwin dacht er niet aan
en hij gaf aan als zijn motieven zoodra
ik een van de belanghebbende partijeneen
plaats en een stem geef in de commissie,
dan is de onpartij.digheid naar de maan.
Dan worden hier belangetjes naar voren
geschoven en ginds worden belangen van
een ander verduisterdbovendien komt
men dan telkens tot eindelooze discussies,
die toch niets uithalen en men gaat van
de onderzoekingscommissie een strijdlichaam
maken in plaats van een college, dat een
onderzoek voert naar welks bekendmakiug
Jan Belastingbetaler snakt. Dus noch van
de mijneigenaars. noeh van de mijnwerkenf
komt er iemand in. Het zal een strifet
onpartijdige commissie worden van 7 of
9 leden, gekozen uit een voordrachtslijst,
waar er 20 op staan.
Die 7 of 9 leden krijgen een geweldige
volmaeht en deze commissie zal werken
a's een gerechtshofzij zal alle belang
hebbenden, dus zoowel mijneigenaars als
mijnwerkers voor zich doen verschijnen en
aan verhooren en kruisverhooren ander
werpenook economen en de-kundigen.
practici en theoretici zullen worden opge-
roepen om hun licht over de gansche
kwestie te ontsteken, zoodat het conflict
niet langer wordt bekeken uit den be-
nauwden hoek van loon- en werktijdge-
schillen alleen. In den loop dezer week
kan men varnemen hoe de commissie is
samengesteld Basta
Mopperende trokken de mijnwerkers af.
Zij vonden het verschrikkelijk, dat er
geen mijnwerker in de neutrale commissie
vaii Korea moesten leveren. eg en he.
einae van aen middag Kregen ze op t kan-
tooi van Ljianam, waar ze zien om mtor-
matie vervoegden, te hooren, dat er een
aanhoudende stijging geweest was. On-
danKs het vertrouwen, dat Alfreton in
den man naast hem stelde, werden zijn on
rust en spanning nu zoo groot, dat hij ze
slechts met moeite bedwingen kon. Wit
ham merkte de stemming van den jongen
man wel. en toen ze na een korte wande-
ling door de stad tegen etenstijd in t hotel
terugkwamen, keek hij hem giimiachend
aan.
,,Zit je in de benauwdheid?" vroeg hij.
„Maak je maar niet ongerust. je zult zien,
dat het goed komt."
Juist kwam Graham de vestibule
binnen. Op zijn eenigszins luidruch-
tige manier nam ftij Witham in beslag en
pas den volgenden morgen zag deze Al
freton weer terug. Hij zat te ontbijten met
Barrington en Dane en dadelijk bij den
eersten oogopslag zag Witham dat de Sil
verdalesche leider in een ™edrukte stem
ming was. Na afloop van den maaltijd
nam hij hem even terzijde.
,,Hebt u uw verkoopen gedekt, sir?
vroeg hij.
,.Neen, dat heb ik niet gedaan, ant-
woordde de oude man kortaf.
,.Dan zou ik u graag wat willen vragen.
Als u 't tenminste niet vrijpostig van me
vindt."
Barrington keek hern strak aan. ,,Als
ik jou was, zou ik t niet doen," zeide hij
droog. ,,Ik weet, dat de toestand. waarin
ik me op 't oogenblik bevind. mijn eigen
schuld is; ik had niet moeten denken det
ik jouw aangeboren aanleg voor het pre-
caire amusement, dat ze speculeeren noe-
memmm
men, iets, waar ik aitijd uit principe op
tegen geweest ben, had kunnen evenaren,
Maar ik had geld noodig en verbhnd door
jouw succes', ben ik toen voor de verlei-
ding bezweken. Nu wil ik daarmee niet
beweren, dat jij de verantwoordeiijkheid
van hetoeen er gebeurd is, draagt, maar
alleen, dat ik niet van plan ben, om naar
meer soortgelijke suggesties te luisteren."
Zonder een spoor van verlegenheid
hieid Witham den strakken blik van den
ouden man uit. t Spijt me, dat u met ge-
lukkig geweest bent, sir." was t eenige,
dat hij zeide.
Op dat oogenblik voegde Dane zich bfj
hen. ,,lk ben gisteravond laat op blijven
zitten in de hoop je nog te pakken te krij
gen," zeide hij. ..Ik moet eerlijk zeggen,
van de markt benrijp ik geen lor meer, dus
daarover zal ik t niet hebben maar
gisteren heb ik een paar aanbiedingen
gehad van lui. die me m'n oogst willen af-
koopen tegen een prijs, die juist de be-
drijfsonkosten 'gedekt zou hebben. En
daarbij heb ik ais extra narigheia nog dr
zaken te behartigen van twee of drie thuis
die niet wisten dat jij ook zou gaan."
..Niets verkoopen. zeide Witham. rns-
tig maar nadrukkelijk.
Ongeveer een uur later, toen ze met hun
drieeri in de rookkamer zaten. kwam een
bediende van Graham door het doolho*
van stoelen heen naar Colonel Barrington
toe en overhandigde hem een enveloppe.
Met een eigenaardige glimlach om zfln
lippen scheurde Barrington den omslaq
open.
(Wordt vervolqd.J