ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
DE INDRINGER
No. 7796
Maandag 10 Augustus 1925.
65e Jaargaug.
DIEMSTPLICHT.
D i e n s t p I i c h t.
RAADSVERGADERING.
ABONNEMENTSPRIJS:
Opieiding tot ziekenverple-
ger of tot ziekendrager.
Het nieuwe Verdrag met
Belgie
FEUILLETOK.
Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten'Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jaar
Voor Ned. Indie en Amerika /2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Wenschen omtrent inlijving.
ii.
De omstandigheden onzer haven leiden
er toe, dat deze betrokken zijn bij de on-
Uit het Engelsch van
Harold Bindloss.
58) (Vervolg.)
Het volgende oogenblik werd Ferris
van zijn stoel gelicht en geen tien minuten
later duwde Dane hem den wachtenden
wagen in, waar hij met een kameraad-
schappelijken grijns door een derden man
ontvangen werd, die daarna, bij wijze van
voorzorg, vlak naast hem ging zitten. Van
de boerderij van Ferris tot aan de neder-
zetting was t meer dan een uur rijden,
maar ondanks den langen duur van den
rit werd er bijna geen woord gesproken
en toen ze het kleine plaatsje bereikt had-
den, bleef een van de mannen voor het
hotel, waar ze hem zoolang ondergebracht
hadden, op wacht staan, tot de rookpluim
van den sneltrein voor Montreal boven
de boomen van de inzinking op een mijl
afstand van het station, zichtbaar werd.
Hij werd door de beide mannen naar het
perron gebracht en toen de trein met zijn
sleep van lange wagens voorreed, nam
Dane hem even afzonderlijk.
,,Dit wou ik je even zeggen we
weten heel goed, dat we door deze manier
van handelen met jou een zekere verant-
woordelijkheid op ons genomen hebben
de moeite om ons dat te vertellen, kun
je je dus besparen. Maar als je t hierbij
niet wilt laten in Winnipeg zijn meer
advocaten dan hier, dus dan ben je daar
derhandelingen met Belgie, omdat haar
bestaan afhankelijk is van het verkrijgen
eener concessie van de zijde van Belgie,
eene concessie trouwens, die ze in 1914
reeds 40 jaren genoten had, en waaraan
ze, na het totstandkomen der Belgische
spoorwegondernemingen Mechelen- en
GentTer Neuzen, haar wording, haar
ontstaan te danken heeft.
In verband met het groote belang, dat
onze haven bij deze onderhandeiingen
heeft, werd ons wel eens verwondering
uitgedrukt, dat wij hebben nagelaten daar-
op de aandacht te vestigen, en hoorden
wij ook wel eens de vraag stellen, of dit
nu niet met recht een onderwerp was
voor de Kamer van Koophandel en Fa-
brieken. Inderdaad, voor niet-ingewijden
is er aanleiding voor deze vragen, en dat
wij hierover het stilzwijgen bewaard heb
ben en ons bepaalden tot het opnemen
van de officieele bescheidenof actueelear-
tikels van anderen, vond hierin zijn grond,
dat wij - door bijzondere relaties daarvan
op de hoogte van meening waren, dat,
door de daartoe uit deze gemeente aan-
gewezen vertrouwensmannen, alles is ge
daan, wat menschelijker wijs mogelijkwas.
om in deze de belangen onzer haven en
daarmede die der gemeente in het alge-
meen te dienen.
Om dezelfde reden is het ook, dat de
Kamer van Koophandel ea Fabrieken zich
in openbare vergadering over deze zaak
niet heeft uitgesproken, daar hare afge-
vaardigden zich reeds voordat iets om
trent dit Verdrag bekend was, daarmede
bezighielden en trachtten de belangen
van Ter Neuzen te dienen.
Die werkzaamheid dateert niet van van-
daag of gisteren. Reeds in het jaar 1918,
na den wapenstilstand, toen de zeevaart
alhier geheel stillag en het te voorzien
was, dat er heel wat zou op te redderen
vallen, om alles weer in zijn plooien te
krijgen, besloten de Gemeenteraad, de
toen nog plaatselijke Kamer van Koop
handel en de Maritieme Vereeniging,
eene commissie te vormen, die zich in het
bijzonder zou bezig houden met beharti-
ging der economische belangen der ge
meente. Door elk der genoemde colleges
werden in die commissie 2 afgevaardia-
den benoemd, terwijl op verzoek bet voor-
zitterschap werd aanvaard door den bur
gemeester dezer gemeente, en het secreta-
riaat werd opgedragen aan den secretaris
der Kamer van Kooohandel.
In verschillend opzicht was die com
missie voor belangen onzer ~"meente en
ook nog wel der omgeving werkzaam.
Over het algemeen was het van vertrou-
welijken aard, en werd het daarom niet
publiek.
Voornamelijk was hare aandacht qe-
wijd aan de belangen der haven. Met
taaie volharding is daarvoor gedurende
ongeveer 6 jaren gevfrerkt. In verschillen
de stadia werd bij de Regeering aange-
klopt en de commissie was voor zich over-
tuigd. dat men in Den Haag ons niet al
leen welwillend gezind was, doch ook ten
voile op de hoogte van hetgeen voor Ter
Neuzen noodig was. Alleen: het tijdstip
van onderhandelen moest worden afge-
wacht.
Bij ieder dagbladbericht. dat hierop
wees, rees de hoop, dat de oplossing der
kwestie, die de ontplooii'ng van ons haven-
bedrijf tegenhoudt, naderde. Met grond
kon worden verwacht, dat die oplossinq
een inzet zou zijn van de te voeren onder-
handelinqen.
Eindelijk kwamen de onderhandeiin
gen, die aanleiding gaven om dezerzijds
ter plaatse waar zulks noodig was, nog-
maals de bestaande nooden en verlangens
uiteen te zetten. Toen volgde een com-
meteen aan het goede adres en als je mij
of Macdonald hebben moet, wept je, waar
je ons kunt vinden. En in dien tusschen-
tijd, zoolang je 'm nog niet verkocht hebt,
zullen we er voor zorgen, dat je boerderij
behoorlijk bestierd wordt allicht beter
en zorvuldiger dan jij t gedaan hebt. Zie-
zoo, dat is ongeveer alles wat ik je te zeg
gen heballeen nog dit: pas op, dat er
geen onjuiste lezing over deze quaestie
verspreid wordt, want in dat geval krijg
je of met mij of met Courthorne te doen.
Een lang, schel fluiten, het sein tot ver-
treken de trein stoomde het station
uit, met Ferris, doodsbleek van verbeten
woede en vernedering op het achterbal-
kon van den tweeden wagen.
Ondanks haar groote lichamelijke ver-
moeidheid kon Maud Barrington dien
nacht den slaap niet vatten. De beschul-
diging van Ferris had doel getroffen; met
een gevoel van schaamte moest ze toe-
geven, dat hij de waarheid gesproken
had. En of ze het zich wilde bekennen
of niet, het feit, dat haar telkens het bloed
naar de wangen dreef, het feit, dat zij
heel wat minder streng en hard geweest
zou zijn, als hij in zijn behoefte aan wraak
niet juist den man, van wien ze hield, ge
troffen had. bleef bestaan.
Het viel haar niet licht om zoo iets te
moeten bekennen, maar na een hevigen
strijd met velerlei excuses als wapens, gaf
ze eindelijk kamp. Het ongewenschte ele
ment in de Silverdalesche samenleving,
het familielid met een obscuur verleden,
de indringer in hun prettig gelijkmatig be
staan, had zich een man getoond. de lief-
de van elke vrouw waardig: en ofschoon
munique betreffende het onderteekenen
van het tractaat en een uittreksel van den
inhoud. Men was vol vertrouwen, al was
het ook, dat in dat uittreksei niet gerept
werd over de kwestie, die ons hier al ruim
6 jaren bezig hield: toepasselijk verkla-
ring der speciale tarieven op de Belgische
spoorwegen ook voor Ter Neuzen. Men
verwachtte vaststaand, dat dit wel in
orde was of zou komen.
Toen gewerd ook een mededeeling hier-
omtrent, die zeer hoopvol stemde. Het na-
gestreefde doel Was bereikt, maar daarop
volgde: „onder voorwaarde", en die
..voorwaarde" was de clausule, waarop
ook in het Voorloopig Verslag der Twee
de Kamer wordt gedoeld: een verhooging
met 10 waardoor de geheele concessie
weer te niet gedaan werd. Dit moest dus
als onvoldoende worden afgewezen, doch
tevens bleek er uit, dat men ondanks
den tijdigen en voortdurenden arbeid
voorlooDiq niets verder was gekomen. Er
bleek ook niet uit eene zekere mate van
wederkeerige welwillendheid van Belgi
sche zijde, daar men not niet eens gul-
gezind is den vroegeren, reeds 40 jaar
bestaan hebbenden toestand, te herstellen.
Men houde wel in het oog, dat hier niets
nieuws gevraagd werd, doch alleen
weder-invoering van een vroegere rege-
ling.
Te meer werkte verbluffend de kennis-
neming van den volledigen tekst van het
Verdrag, dat aan Belgie zulke onafzien-
bare concessies doet, waarbij een, als
voor onze haven gevraagd herstel van den
vroegeren toestand in het niet zinkt. Dit
kwam der commissie. die den gang der
zaken heeft kunnen volgen, geheel onbe-
grijpelijk voor. Tevens werd vernomen,
dat het Verdrag op korten termijn reeds
bij de afdeelingen der Tweede Kamer in
behandeling zou komen en rees het ver-
moeden. dat de Reqeering dit nog door
de oade Kamer wilde laten afdoen. Aan-
gezien de commissie vreesde. dat, indien
dit Verdrag wet was geworden en alzoo
rleze gelegenheid tot het verkrijgen van
faciliteiten voorbij was, de kans, om voor
onze haven alsnog wat te bereiken, zou
voorbijzijn, meende zij een beroep te moe
ten doen op de Kamerleden. Men kreeg
het gevoel, dat men weer was terugge-
keerd in de laatste jaren van de vorige
eeuw, toen zich ook gedurig grenskwes-
ties voordeden en onze diplomaten voor
het verkrijqen van economische voordee-
len van de Belgische regeering ook meestal
achter het net vischten. tot nadeel der
bewoners van Zeeuwsch-Vlaanderen, ter
wijl de Belgen meer wisten te bereiken.
Bij de geschetste werkzaatr.heden was
als beginsel aangenomen, dat die tarieven-
kwestie steeds vertrouwelijk zou worden
behandeld, aangezien men de onderhan
deiingen daarover niet op eenigerlei wijze
wenschte te belemmeren. Dit is ook oor-
zaak, aangezien wij die vertrouweliikheid
in het belang der zaak achtten, dat er
nimmer over geschreven werd in de pers.
en dit dus ook niet algemeen bekend werd.
Nu was het noodig. de leden der Staten-
Generaal in het algemeen in te lichten
over deze bij het Verdrag te berde komen-
de kwestie, terwijl noodwendig tegenover
hetgeen voor Ter Neuzen achterwege
gebleven is, moest worden qewezen op
hetgeen aan Belgie wordt toegegeven en
de daaraan Voor ons verbonden nadeelen.
Ook werd niet nagelaten om er met
klem op te wijzen, dat het voor de zee-
haven alhier een kwestie is van te zijn
of niet te zijn en dat zij, als er geen vol-
doende oplossing in de tarievenkwestie
komt, als ten doode opgeschreven kan be-
schouwd worden.
hij uiterst karig met zijn woorden was, en
die weinige woorden dan nog dikwijls
van verbittering blijk gaven, voeide ze,
dat hij ook van haar hield. Wat hij ook
gedaan mocht hebben en tegen alle
verstandelijke redeneering in, voeide ze,
dat het niets slechts geweest kon zijn
hier in Silverdale had hij bewezen met de
besten onder de goeden te kunnen wed-
ijveren; met een gelukkigen glimlach
moest ze t zich bekennen, dat er niet een
was, die naast hem in aanmerking kwam.
Maar toen herinnerde ze zich zijn terug-
houdendheid, zijn neerslachtige woorden
als 't gesprek bij toevallige ontmoetingen
op persoonlijk terrein kwam hoe dik
wijls had hij dan niet gedoeld op een
scheidsmuur, waarvan hij alleen t bestaan
kende; onwillekeurig rilde Maud even;
met een gevoel van beklemming vroeg ze
zich af, wat de toekomst brengen zou.
Het herstel van Witham ging niet zoo
voorspoedig als men verwacht had: pas
na twee weken van absolute rust mocht
hij opstaan en toen hij, nog wat bleek en
zwak, de hall binnen kwam, was Maud
een van de eersten, die hem kwam be-
groeten. Ze had echter de voorzorg ge
nomen, om haar gedragslijn van te voren
vast te stellen. en zoo kwam het, dat zij
haar rol van vriendelijke, bezorgde bloed-
verwante volmaakt spelen kon. Na een
poosje van praten over allerlei kleinig-
neden, Ifeerde Witham zich opeens na-
drukkelijk tot haar.
,,Jij en je tante hebben allebei zoo voor
me gezorgd, dat ik graag nog wat langer
zou blijven als ik mijn zin doen kon."
zeide hij. „Maar er zijn omstandigheden,
Tevens werden door de Kamer van'
Koophandel de belanghebbenden te Phili-
pine gewezen op de in het Verdrag voor-
komende, doch zeker geheel onverwachte
bepalingen betreffende het lossen van
mosselen in de haven te Bouchaute en de
gelijkstelling van de Belgische met de
Nederlandsche visschers op de' Ooster-
Schelde.
Hoe daarop door belanghebbenden te
Philippine en den heer Mr. A. J. Fokker,
voorzitter van het visscherijbestuur in
Zeeland, is gereageerd, hebben onze
lezers in de verloopen weken in ons blad
kunnen lezen.
Van hare zijde werd aan de leden der
Tweede Kamer ter hand gesteld en
voor zoover deze te bereiken waren
aan verschillende fractieleiders mondeling
toegelicht een overzicht van de ge-
schiedenis onzer haven, terwijl de tarie
venkwestie met eene tabel werd verdui-
delijkt.
In eene bijlage werd de positie onzer
haven uiteengezet, afhankelijk als zij is
van de Belgische spoorwegen. waar Bel-
qie, Noord-Frankrijk, Luxemburg en
Zuid-Duitschland het achterland zijn en
Ter Neuzen doorvoerhaven is. Mededee
ling werd ook gedaan van de sinds 1919
met de Regeering gevoerde onderhande
iingen en de gegronde hoop, waartoe
deze aanleiding hebben gegeven, terwijl
ten slotte gewezen werd op de zware
lasten, die de gemeente door het steeds
belemmerd blijven van de zeevaart op
onze haven, ook nog sinds 1918 heeft te
torschen gehad voor ondersteuning aan
werkloozen.
Getracht is de Kamerleden te door-
dringen van de gedachte. dat het niet ge-
wen'scht is te achten, dat het Verdrag
wordt aannenomen, zonder dat de zeker-
heid wordt verkregen. dat ook de Neder
landsche belangen. in het bijzonder die der
haven van Ter Neuzen, die de Belgische
spoorwegen noodig heeft, zooals de Bel
gische haven Antwerpen en Gent ompe-
kgerd Nederlandsche waterwegen noodig
hebben. ten voile zullen zijn verzekerd.
In hare beoordeeling over het Verdrag
gaf de commissie te kennen. dat de poli-
tieke rechten, waarover de Minister van
Buitenlandsche Zaken in zijne Memorie
van Toelichting soreekt, door de vele
economische voordeelen, die aan Belaie
worden verzekerd, te duur zijn gekocht,
en dan bovendien nog ono^nelost zijn ge
bleven, zoodat Belgie daarop nog steeds
kan terugkomen.
Zij wijst op art. IV, waarin Nederland
alle rechten van voorrang op de Wester-
Schelde en hare oevers prijs geeft, en toe-
stemt in het beheer door een gemengde
commissie, waarbij Belgie als volkomen
gelijkgerechtigde optreedt, ten bate van
Antwerpen. De bevoegdheid dier commis
sie beperkt zich niet slechts tot den water-
weg, doch strekt zich ookuittothetnemen
van besluiten, waarbij het verleggen van
bandijken, het maken van, doorsnijdingen
landwaarts kan worden gelast en werken
buiten de oevers (eventueele bedijkin-
gen?) kunnen worden stop gezet, terwijl
voor die commissie feitelijk ten bate van
Antwerpen, Nederland nog de helft der
kosten betaalt.
Voorts wordt gewezen op de ongelimi-
teerde duizenden of millioenen, die het
gevolg kunnen zijn van het op diepte
houden der grillige Schelde. op het uit-
schakelen van de mogelijkheid concurren
ce van den loodsdienst ten nadeele van
Antwerpen en ten voordeele van Rot
terdam. terwijl geen bepaling is opge-
nomen, dat het loodsgeld voor Ant
werpen nie lager mag z:jn dan voor Rot-
die mijn weggaan, zoo gauw mogelijk,
noodig maken."
,,Maar de eerste week nog niet die
verantwoordelijkneid zouden we niet op
ons mogen nemen," antwoordde het meis-
je. ,,Heb je dingen, te doen, die geen uit-
stel velen kunnen?"
Ja," antwoordde Witham. met een
plotseling verstrakken van zijn gezicht,
dat Maud niet ontging.
Dingen, die iets met den brand uit te
staan hebben?"
Witham keek haar met een eigenaardig
onderzoekenaen blik aan. ,.Ik had liever,
dat je me dat niet vroeg, Maud?"
,,'t Is ook eigenlijk overbodig," ant
woordde het meisje, even glimlachend.
,,'t Was niets dan een aanloopje. Ik heb
Piets te vertellen en je iets te vragen
erris is uit Silverdale weg, en wat't ont
staan van den brand betreft, moet je me
beloven om je van onderzoeken te ont-
houden."
,,Je weet het dus?"
,,ja," antwoordde Maud Barrington,
,.en Dane. Macdonald en Hassali weten
het ook; maar ten eerste zul je ze niets
vragen en ten tweede zouden ze niets
zegqen, ook al vroeg je t ze."
,.Je weet 't, ik kan jou niets weigeren,"
zeide Witham lachend. maar met een
stem, die zijn emotie verried. ..Maar
een quid pro que moet ik hebben. Wacht
tot de boerderij van Ferris verkocht
wordt en koop jij ze dan met den oogst."
,,Neen, dat kan ik niet doen. Er zijn
bezwaren, die dat onmogelijk maken."
antwoordde Maud.
Witham keek haar onderzoekend aan;
toen bij een plotselinge gedachte, kleurde
terdam. In dat Verband wordt ook ge
wezen op den voor de haven van Ter
Neuzen, als gevolg der valuta, hoogst
nadeeligen toestand, dat het loodsgeld
voor Gent aanzienlijk lager is dan voor
Ter Neuzen, doch waarin, niettegenstaan-
de men in Den Haag ten voile van
dien onmogelijken toestand op de hoogte
is en dien erkent, niet wordt voorzien.
Ook WQrdt een woord gewijd aan de
hiervoren aangehaalde kwestie der mos-
selvisschers en de rechten van Philippine.
In het verleden werd aan de Bouchaut-
sche haven rijkspolitie gestationneerd om
het lossen van mossels aldaar tegen te
gaan. In het verdrag wordt dat recht zon
der meer toegestaan.
Verder wordt aangehaald het verrui-
men der werken voor het kanaal Gent
Ter Neuzen, ten bate der Gentsche haven.
Er is tot nu toe geen bezwaar gemaakt, dat
die werken ten bate der Gentsche haven
werden toegestaan, en werden uitgevoerd
op kosten van Belgie. Thans wordt
niet alleen vastgelegd, dat Belgie uitvoe-
ring dier werken zal kunnen vorderen,
doch bovendien zal Nederland in die
kosten een zesde deel vergoeden, weder
een ver gaande concessie ten bate eener
Belgische haven. Terwijl de voor kanaal-
aanleg of verruiming in Nederland noo-
dige millioenen eerst kunnen worden toe
gestaan na beraad en goedkeuring door
de Staten-Generaal, wordt ten bate van
Belgie, zonder verderen vorm van proces.
de portemonnaie bij voorbaat opengezet.
en zal de Belgische Kamer beslissen of
Nederland daarvoor een bedrag zal heb
ben beschikbaar te stellen.
Ten slotte wordt er op gewezen, dat
het verdrag ten behoeve van Antwerpen
en Gent (tot in de verste toekomst) de
zekerheid geeft van de meest onbelem-
merde en voor moderne behoeften vol-
doende scheepvaartwegen naar zee, ter
wijl daarentegen voor het Nederlandsch
belang. waarvoor reeds sedert lang de
aandacht der Regeering was gevraagd en
alien steun toegezegd, nog geen enkele
zekerheid was verkregen. en er met klem
op aangedrongen werd, het verdrag niet
goed te keuren. tenzij die zekerheid is
verkregen.
Uit het vorenstaande blijkt voldoende.
dat men hier niet heeft stilgezeten. De
commissie kan in zooverre met voldoe-
ning op haar werk terugzien, dat haar
betoog blijkbaar niet aan de aandacht der
Kamerleden is ontgaan. aangezien het
Voorloopig Verslag daarvan ruimschoots
blijk gaf. Ook van verschillende officieele
en officieuse colleges vernam de commis
sie instemming met haar werk en eerst na
het verschijnen van het Voorloopiq Ver
slag, waarin verschillende harer bezwa
ren zijn ^ereleveerd, kwam de stroom van
critiek los.
Die instemming stemt wel dankbaar,
doch noch de commissie, noch wij kunnen
daarmede voldaan zijn. Wij gevoelen
meer voor het bereiken van het beoogde
practische doel. Wij hopen daarom ten
zeerste, dat de verdere behandeling van
het Verdrag daartoe moge leiden, en Bel
gie harerzijds blijk zal geven van weder
keerige welwillendheid, opdat onze haven
hare vroegere, tegenover Antwerpen en
Gent zeer bescheiden plaats. weer zal
mogen hernemen, tot welzijn der gemeen
te en in het belang der welvaart van onze
bevolking.
Uit het vorenstaande meenen wij. dat
voldoende bliikt dat zij, aan wie het be-
hartigen dier belangen te dezer plaatse is
opgedragen, paraat zijn, om op te treden
voor zoover het verdere verloop dezer
zaak dit zal vorderen.
zijn voorhoofd zich even, maar toch zeide
hij, zoo gewoon mogelijk: Bezwaren zijn
er. om overwonnen te warden, 't Is een
gunst, die ik je vraag misschien de
laatste
,,Neen, antwoordde het meisje be-
slist ..Neen. Alles wat je wilt, maar dat
niet. Je moet me gelooven als ik je zeg.
dat daar geen sprake van kan zijn."
Met een eigenaardigen trek om zijn
mond gaf Witham toe. ,,Dan zal ik er
niet verder op aandringen. En vragen
zal ik je niets. Jij hebt zoovee! van mij op
goed geloof moeten aannemen.
HOOFDSTUK XVII.
Met den stroom mee.
't Was Witham's laatste dag op de
Grange.
's Morgens was het al dadelijk onver-
dragelijk warm, een temperatuur om den
man, die nog niet geheel op krachten ge
komen was, met luieren in de loggia en
wat kijken naar t doen en laten van zijn
metgezellen. te verzoenen. Jarenlang had
hij niets dan zorgen en armoede aekend
geen wonder, dat zijn verblijf op de rus-
tige Silverdale Grange, waar hij de weel-
de van twee zorgende vrouwen om zich
heen had leeren kennen, een openbaring
voor hem geworden was. Wel had hij
nog zija oogenblikken van opstandigheid
en zelfverwijt, maar meestal waren deze
slechts kort; hij genoot, van wat het
oogenblik hem te genieten gaf en elken
twijfel aan de juistlieid van die opvatting
suste hij met de overweging. dat deze tijd
voor naderhand een herinnering om op
voort te leven zou zijn.
(Wordt vervolgd.)
De Burgemeester van TER NEUZEN naakt be
kend. dat eene Openbare V7ergadering van den
Gemeenteraad is belegd tegen Donderdag 13 Augus
tus 1925 des naraiddags twee uur.
Ter Nenzen, den 7 Augustus 1925.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA
Zij, die voor de lichting van het volgend jaar zijn
ingeschreven en bun wensch omtrent de inlijving
in geval van bestemming tot gewoon dienstpliclitige
niet reeds bij de keuring en ook niet rechtstreeks
"aan den Districtscommandant hebben opgegeven of
wel een bijzondere reden hebben, waarom hun
wensch veranderd is, kunnen voor 5SEPTEMBER a s.
hun verlangen opgeven ter secretarie van de gemeente,
voor welke zij hebben geloot.
Er kan evenwel geen zekerheid worden gegeven,
dat met hun verlangen rekening kan worden ge-
houden.
Ter Neuzen, 8 Augustus 1925.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
Ingeschrevenen voor de lichting 1926, die niet in
het bef.it zijn van het bewijs van voorgeoefendheid,
kunnen, als zij in geval van hestemming tot gewoon
dienstpliclitige in aar.merkiug wenschen te komen
voor opieiding tot ziekenverpleger of tot zieken
drager bij de landmacht, en dezen wensch niet
reeds bij de keuring en ook niet rechtstreeks aan
den Districtscommandant hebben te kennen gegeven,
zich daarvoor alsnog voor 5 SEPTEMBER a s op
geven ter secretarie van de gemeente, voor welke zij
hebben geloot
Opieiding tot ziekenverpleger.
Hiervoor kunnen in aanmerking komen
a. personen, die studeeren in de geneeskunde, in de
pharmacie of in de veeartsenijkunde en niet aange-
wezen zijn voor do ofliciersopleiding
b. personen, die met vrucht lager onderwijs ge
noten hebben en beschikken over een voldoead.
krachtig lichaamsgestelonder hen genieten de
voorkeur zij, die reeds als burger in het bezit zijn
van een diploma als ziekenverpleger of daarvoor in
opieiding zijn, en voorts apothekers-assistenten.
Opieiding tot ziekendrager.
Hiervoor kunnen in aanmerking komen zij, die
beschikken over een krachtig lichaamsgestel en met
vrucht lager onderwys genoten hebben
De voorkeur genieten zij, die in het bezit zijn van
een diploma voor eerste liulp bij ongevallen, alsmede
zij, die lid zijn van een transport-colonne van het
Nederlandsche Roode Kruis en het bewijs van ge-
oefendheid als zoodanig bezitten.
Duur van den werkelijken dienst.
De duur der eerste oefening bedraagt:
voor de ziekenverplegers 12 maanden
voor de ziekendragers 5J maand worden zij
tot onderofficie'r opgeleid, dan 9 maanden.
De ziekenverplegers zijn vrij van herhalingsoefe-
ningen volgens een bij de Tweede Kamer aanhangig
wetsontwerp zullen zij niet meer geheel vrij z.ijn van
herhalingsoefenitigeii, maar dan wordt tevens de duur
van de eerste oefeniqg verkort.
Ter Neuzen, 8 Augustus 1925.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.