ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. DE INDRINGER No. 7796 Maandag 10 Augustus 1925. 65e Jaargaug. DIEMSTPLICHT. D i e n s t p I i c h t. RAADSVERGADERING. ABONNEMENTSPRIJS: Opieiding tot ziekenverple- ger of tot ziekendrager. Het nieuwe Verdrag met Belgie FEUILLETOK. Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten'Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jaar Voor Ned. Indie en Amerika /2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling. Wenschen omtrent inlijving. ii. De omstandigheden onzer haven leiden er toe, dat deze betrokken zijn bij de on- Uit het Engelsch van Harold Bindloss. 58) (Vervolg.) Het volgende oogenblik werd Ferris van zijn stoel gelicht en geen tien minuten later duwde Dane hem den wachtenden wagen in, waar hij met een kameraad- schappelijken grijns door een derden man ontvangen werd, die daarna, bij wijze van voorzorg, vlak naast hem ging zitten. Van de boerderij van Ferris tot aan de neder- zetting was t meer dan een uur rijden, maar ondanks den langen duur van den rit werd er bijna geen woord gesproken en toen ze het kleine plaatsje bereikt had- den, bleef een van de mannen voor het hotel, waar ze hem zoolang ondergebracht hadden, op wacht staan, tot de rookpluim van den sneltrein voor Montreal boven de boomen van de inzinking op een mijl afstand van het station, zichtbaar werd. Hij werd door de beide mannen naar het perron gebracht en toen de trein met zijn sleep van lange wagens voorreed, nam Dane hem even afzonderlijk. ,,Dit wou ik je even zeggen we weten heel goed, dat we door deze manier van handelen met jou een zekere verant- woordelijkheid op ons genomen hebben de moeite om ons dat te vertellen, kun je je dus besparen. Maar als je t hierbij niet wilt laten in Winnipeg zijn meer advocaten dan hier, dus dan ben je daar derhandelingen met Belgie, omdat haar bestaan afhankelijk is van het verkrijgen eener concessie van de zijde van Belgie, eene concessie trouwens, die ze in 1914 reeds 40 jaren genoten had, en waaraan ze, na het totstandkomen der Belgische spoorwegondernemingen Mechelen- en GentTer Neuzen, haar wording, haar ontstaan te danken heeft. In verband met het groote belang, dat onze haven bij deze onderhandeiingen heeft, werd ons wel eens verwondering uitgedrukt, dat wij hebben nagelaten daar- op de aandacht te vestigen, en hoorden wij ook wel eens de vraag stellen, of dit nu niet met recht een onderwerp was voor de Kamer van Koophandel en Fa- brieken. Inderdaad, voor niet-ingewijden is er aanleiding voor deze vragen, en dat wij hierover het stilzwijgen bewaard heb ben en ons bepaalden tot het opnemen van de officieele bescheidenof actueelear- tikels van anderen, vond hierin zijn grond, dat wij - door bijzondere relaties daarvan op de hoogte van meening waren, dat, door de daartoe uit deze gemeente aan- gewezen vertrouwensmannen, alles is ge daan, wat menschelijker wijs mogelijkwas. om in deze de belangen onzer haven en daarmede die der gemeente in het alge- meen te dienen. Om dezelfde reden is het ook, dat de Kamer van Koophandel ea Fabrieken zich in openbare vergadering over deze zaak niet heeft uitgesproken, daar hare afge- vaardigden zich reeds voordat iets om trent dit Verdrag bekend was, daarmede bezighielden en trachtten de belangen van Ter Neuzen te dienen. Die werkzaamheid dateert niet van van- daag of gisteren. Reeds in het jaar 1918, na den wapenstilstand, toen de zeevaart alhier geheel stillag en het te voorzien was, dat er heel wat zou op te redderen vallen, om alles weer in zijn plooien te krijgen, besloten de Gemeenteraad, de toen nog plaatselijke Kamer van Koop handel en de Maritieme Vereeniging, eene commissie te vormen, die zich in het bijzonder zou bezig houden met beharti- ging der economische belangen der ge meente. Door elk der genoemde colleges werden in die commissie 2 afgevaardia- den benoemd, terwijl op verzoek bet voor- zitterschap werd aanvaard door den bur gemeester dezer gemeente, en het secreta- riaat werd opgedragen aan den secretaris der Kamer van Kooohandel. In verschillend opzicht was die com missie voor belangen onzer ~"meente en ook nog wel der omgeving werkzaam. Over het algemeen was het van vertrou- welijken aard, en werd het daarom niet publiek. Voornamelijk was hare aandacht qe- wijd aan de belangen der haven. Met taaie volharding is daarvoor gedurende ongeveer 6 jaren gevfrerkt. In verschillen de stadia werd bij de Regeering aange- klopt en de commissie was voor zich over- tuigd. dat men in Den Haag ons niet al leen welwillend gezind was, doch ook ten voile op de hoogte van hetgeen voor Ter Neuzen noodig was. Alleen: het tijdstip van onderhandelen moest worden afge- wacht. Bij ieder dagbladbericht. dat hierop wees, rees de hoop, dat de oplossing der kwestie, die de ontplooii'ng van ons haven- bedrijf tegenhoudt, naderde. Met grond kon worden verwacht, dat die oplossinq een inzet zou zijn van de te voeren onder- handelinqen. Eindelijk kwamen de onderhandeiin gen, die aanleiding gaven om dezerzijds ter plaatse waar zulks noodig was, nog- maals de bestaande nooden en verlangens uiteen te zetten. Toen volgde een com- meteen aan het goede adres en als je mij of Macdonald hebben moet, wept je, waar je ons kunt vinden. En in dien tusschen- tijd, zoolang je 'm nog niet verkocht hebt, zullen we er voor zorgen, dat je boerderij behoorlijk bestierd wordt allicht beter en zorvuldiger dan jij t gedaan hebt. Zie- zoo, dat is ongeveer alles wat ik je te zeg gen heballeen nog dit: pas op, dat er geen onjuiste lezing over deze quaestie verspreid wordt, want in dat geval krijg je of met mij of met Courthorne te doen. Een lang, schel fluiten, het sein tot ver- treken de trein stoomde het station uit, met Ferris, doodsbleek van verbeten woede en vernedering op het achterbal- kon van den tweeden wagen. Ondanks haar groote lichamelijke ver- moeidheid kon Maud Barrington dien nacht den slaap niet vatten. De beschul- diging van Ferris had doel getroffen; met een gevoel van schaamte moest ze toe- geven, dat hij de waarheid gesproken had. En of ze het zich wilde bekennen of niet, het feit, dat haar telkens het bloed naar de wangen dreef, het feit, dat zij heel wat minder streng en hard geweest zou zijn, als hij in zijn behoefte aan wraak niet juist den man, van wien ze hield, ge troffen had. bleef bestaan. Het viel haar niet licht om zoo iets te moeten bekennen, maar na een hevigen strijd met velerlei excuses als wapens, gaf ze eindelijk kamp. Het ongewenschte ele ment in de Silverdalesche samenleving, het familielid met een obscuur verleden, de indringer in hun prettig gelijkmatig be staan, had zich een man getoond. de lief- de van elke vrouw waardig: en ofschoon munique betreffende het onderteekenen van het tractaat en een uittreksel van den inhoud. Men was vol vertrouwen, al was het ook, dat in dat uittreksei niet gerept werd over de kwestie, die ons hier al ruim 6 jaren bezig hield: toepasselijk verkla- ring der speciale tarieven op de Belgische spoorwegen ook voor Ter Neuzen. Men verwachtte vaststaand, dat dit wel in orde was of zou komen. Toen gewerd ook een mededeeling hier- omtrent, die zeer hoopvol stemde. Het na- gestreefde doel Was bereikt, maar daarop volgde: „onder voorwaarde", en die ..voorwaarde" was de clausule, waarop ook in het Voorloopig Verslag der Twee de Kamer wordt gedoeld: een verhooging met 10 waardoor de geheele concessie weer te niet gedaan werd. Dit moest dus als onvoldoende worden afgewezen, doch tevens bleek er uit, dat men ondanks den tijdigen en voortdurenden arbeid voorlooDiq niets verder was gekomen. Er bleek ook niet uit eene zekere mate van wederkeerige welwillendheid van Belgi sche zijde, daar men not niet eens gul- gezind is den vroegeren, reeds 40 jaar bestaan hebbenden toestand, te herstellen. Men houde wel in het oog, dat hier niets nieuws gevraagd werd, doch alleen weder-invoering van een vroegere rege- ling. Te meer werkte verbluffend de kennis- neming van den volledigen tekst van het Verdrag, dat aan Belgie zulke onafzien- bare concessies doet, waarbij een, als voor onze haven gevraagd herstel van den vroegeren toestand in het niet zinkt. Dit kwam der commissie. die den gang der zaken heeft kunnen volgen, geheel onbe- grijpelijk voor. Tevens werd vernomen, dat het Verdrag op korten termijn reeds bij de afdeelingen der Tweede Kamer in behandeling zou komen en rees het ver- moeden. dat de Reqeering dit nog door de oade Kamer wilde laten afdoen. Aan- gezien de commissie vreesde. dat, indien dit Verdrag wet was geworden en alzoo rleze gelegenheid tot het verkrijgen van faciliteiten voorbij was, de kans, om voor onze haven alsnog wat te bereiken, zou voorbijzijn, meende zij een beroep te moe ten doen op de Kamerleden. Men kreeg het gevoel, dat men weer was terugge- keerd in de laatste jaren van de vorige eeuw, toen zich ook gedurig grenskwes- ties voordeden en onze diplomaten voor het verkrijqen van economische voordee- len van de Belgische regeering ook meestal achter het net vischten. tot nadeel der bewoners van Zeeuwsch-Vlaanderen, ter wijl de Belgen meer wisten te bereiken. Bij de geschetste werkzaatr.heden was als beginsel aangenomen, dat die tarieven- kwestie steeds vertrouwelijk zou worden behandeld, aangezien men de onderhan deiingen daarover niet op eenigerlei wijze wenschte te belemmeren. Dit is ook oor- zaak, aangezien wij die vertrouweliikheid in het belang der zaak achtten, dat er nimmer over geschreven werd in de pers. en dit dus ook niet algemeen bekend werd. Nu was het noodig. de leden der Staten- Generaal in het algemeen in te lichten over deze bij het Verdrag te berde komen- de kwestie, terwijl noodwendig tegenover hetgeen voor Ter Neuzen achterwege gebleven is, moest worden qewezen op hetgeen aan Belgie wordt toegegeven en de daaraan Voor ons verbonden nadeelen. Ook werd niet nagelaten om er met klem op te wijzen, dat het voor de zee- haven alhier een kwestie is van te zijn of niet te zijn en dat zij, als er geen vol- doende oplossing in de tarievenkwestie komt, als ten doode opgeschreven kan be- schouwd worden. hij uiterst karig met zijn woorden was, en die weinige woorden dan nog dikwijls van verbittering blijk gaven, voeide ze, dat hij ook van haar hield. Wat hij ook gedaan mocht hebben en tegen alle verstandelijke redeneering in, voeide ze, dat het niets slechts geweest kon zijn hier in Silverdale had hij bewezen met de besten onder de goeden te kunnen wed- ijveren; met een gelukkigen glimlach moest ze t zich bekennen, dat er niet een was, die naast hem in aanmerking kwam. Maar toen herinnerde ze zich zijn terug- houdendheid, zijn neerslachtige woorden als 't gesprek bij toevallige ontmoetingen op persoonlijk terrein kwam hoe dik wijls had hij dan niet gedoeld op een scheidsmuur, waarvan hij alleen t bestaan kende; onwillekeurig rilde Maud even; met een gevoel van beklemming vroeg ze zich af, wat de toekomst brengen zou. Het herstel van Witham ging niet zoo voorspoedig als men verwacht had: pas na twee weken van absolute rust mocht hij opstaan en toen hij, nog wat bleek en zwak, de hall binnen kwam, was Maud een van de eersten, die hem kwam be- groeten. Ze had echter de voorzorg ge nomen, om haar gedragslijn van te voren vast te stellen. en zoo kwam het, dat zij haar rol van vriendelijke, bezorgde bloed- verwante volmaakt spelen kon. Na een poosje van praten over allerlei kleinig- neden, Ifeerde Witham zich opeens na- drukkelijk tot haar. ,,Jij en je tante hebben allebei zoo voor me gezorgd, dat ik graag nog wat langer zou blijven als ik mijn zin doen kon." zeide hij. „Maar er zijn omstandigheden, Tevens werden door de Kamer van' Koophandel de belanghebbenden te Phili- pine gewezen op de in het Verdrag voor- komende, doch zeker geheel onverwachte bepalingen betreffende het lossen van mosselen in de haven te Bouchaute en de gelijkstelling van de Belgische met de Nederlandsche visschers op de' Ooster- Schelde. Hoe daarop door belanghebbenden te Philippine en den heer Mr. A. J. Fokker, voorzitter van het visscherijbestuur in Zeeland, is gereageerd, hebben onze lezers in de verloopen weken in ons blad kunnen lezen. Van hare zijde werd aan de leden der Tweede Kamer ter hand gesteld en voor zoover deze te bereiken waren aan verschillende fractieleiders mondeling toegelicht een overzicht van de ge- schiedenis onzer haven, terwijl de tarie venkwestie met eene tabel werd verdui- delijkt. In eene bijlage werd de positie onzer haven uiteengezet, afhankelijk als zij is van de Belgische spoorwegen. waar Bel- qie, Noord-Frankrijk, Luxemburg en Zuid-Duitschland het achterland zijn en Ter Neuzen doorvoerhaven is. Mededee ling werd ook gedaan van de sinds 1919 met de Regeering gevoerde onderhande iingen en de gegronde hoop, waartoe deze aanleiding hebben gegeven, terwijl ten slotte gewezen werd op de zware lasten, die de gemeente door het steeds belemmerd blijven van de zeevaart op onze haven, ook nog sinds 1918 heeft te torschen gehad voor ondersteuning aan werkloozen. Getracht is de Kamerleden te door- dringen van de gedachte. dat het niet ge- wen'scht is te achten, dat het Verdrag wordt aannenomen, zonder dat de zeker- heid wordt verkregen. dat ook de Neder landsche belangen. in het bijzonder die der haven van Ter Neuzen, die de Belgische spoorwegen noodig heeft, zooals de Bel gische haven Antwerpen en Gent ompe- kgerd Nederlandsche waterwegen noodig hebben. ten voile zullen zijn verzekerd. In hare beoordeeling over het Verdrag gaf de commissie te kennen. dat de poli- tieke rechten, waarover de Minister van Buitenlandsche Zaken in zijne Memorie van Toelichting soreekt, door de vele economische voordeelen, die aan Belaie worden verzekerd, te duur zijn gekocht, en dan bovendien nog ono^nelost zijn ge bleven, zoodat Belgie daarop nog steeds kan terugkomen. Zij wijst op art. IV, waarin Nederland alle rechten van voorrang op de Wester- Schelde en hare oevers prijs geeft, en toe- stemt in het beheer door een gemengde commissie, waarbij Belgie als volkomen gelijkgerechtigde optreedt, ten bate van Antwerpen. De bevoegdheid dier commis sie beperkt zich niet slechts tot den water- weg, doch strekt zich ookuittothetnemen van besluiten, waarbij het verleggen van bandijken, het maken van, doorsnijdingen landwaarts kan worden gelast en werken buiten de oevers (eventueele bedijkin- gen?) kunnen worden stop gezet, terwijl voor die commissie feitelijk ten bate van Antwerpen, Nederland nog de helft der kosten betaalt. Voorts wordt gewezen op de ongelimi- teerde duizenden of millioenen, die het gevolg kunnen zijn van het op diepte houden der grillige Schelde. op het uit- schakelen van de mogelijkheid concurren ce van den loodsdienst ten nadeele van Antwerpen en ten voordeele van Rot terdam. terwijl geen bepaling is opge- nomen, dat het loodsgeld voor Ant werpen nie lager mag z:jn dan voor Rot- die mijn weggaan, zoo gauw mogelijk, noodig maken." ,,Maar de eerste week nog niet die verantwoordelijkneid zouden we niet op ons mogen nemen," antwoordde het meis- je. ,,Heb je dingen, te doen, die geen uit- stel velen kunnen?" Ja," antwoordde Witham. met een plotseling verstrakken van zijn gezicht, dat Maud niet ontging. Dingen, die iets met den brand uit te staan hebben?" Witham keek haar met een eigenaardig onderzoekenaen blik aan. ,.Ik had liever, dat je me dat niet vroeg, Maud?" ,,'t Is ook eigenlijk overbodig," ant woordde het meisje, even glimlachend. ,,'t Was niets dan een aanloopje. Ik heb Piets te vertellen en je iets te vragen erris is uit Silverdale weg, en wat't ont staan van den brand betreft, moet je me beloven om je van onderzoeken te ont- houden." ,,Je weet het dus?" ,,ja," antwoordde Maud Barrington, ,.en Dane. Macdonald en Hassali weten het ook; maar ten eerste zul je ze niets vragen en ten tweede zouden ze niets zegqen, ook al vroeg je t ze." ,.Je weet 't, ik kan jou niets weigeren," zeide Witham lachend. maar met een stem, die zijn emotie verried. ..Maar een quid pro que moet ik hebben. Wacht tot de boerderij van Ferris verkocht wordt en koop jij ze dan met den oogst." ,,Neen, dat kan ik niet doen. Er zijn bezwaren, die dat onmogelijk maken." antwoordde Maud. Witham keek haar onderzoekend aan; toen bij een plotselinge gedachte, kleurde terdam. In dat Verband wordt ook ge wezen op den voor de haven van Ter Neuzen, als gevolg der valuta, hoogst nadeeligen toestand, dat het loodsgeld voor Gent aanzienlijk lager is dan voor Ter Neuzen, doch waarin, niettegenstaan- de men in Den Haag ten voile van dien onmogelijken toestand op de hoogte is en dien erkent, niet wordt voorzien. Ook WQrdt een woord gewijd aan de hiervoren aangehaalde kwestie der mos- selvisschers en de rechten van Philippine. In het verleden werd aan de Bouchaut- sche haven rijkspolitie gestationneerd om het lossen van mossels aldaar tegen te gaan. In het verdrag wordt dat recht zon der meer toegestaan. Verder wordt aangehaald het verrui- men der werken voor het kanaal Gent Ter Neuzen, ten bate der Gentsche haven. Er is tot nu toe geen bezwaar gemaakt, dat die werken ten bate der Gentsche haven werden toegestaan, en werden uitgevoerd op kosten van Belgie. Thans wordt niet alleen vastgelegd, dat Belgie uitvoe- ring dier werken zal kunnen vorderen, doch bovendien zal Nederland in die kosten een zesde deel vergoeden, weder een ver gaande concessie ten bate eener Belgische haven. Terwijl de voor kanaal- aanleg of verruiming in Nederland noo- dige millioenen eerst kunnen worden toe gestaan na beraad en goedkeuring door de Staten-Generaal, wordt ten bate van Belgie, zonder verderen vorm van proces. de portemonnaie bij voorbaat opengezet. en zal de Belgische Kamer beslissen of Nederland daarvoor een bedrag zal heb ben beschikbaar te stellen. Ten slotte wordt er op gewezen, dat het verdrag ten behoeve van Antwerpen en Gent (tot in de verste toekomst) de zekerheid geeft van de meest onbelem- merde en voor moderne behoeften vol- doende scheepvaartwegen naar zee, ter wijl daarentegen voor het Nederlandsch belang. waarvoor reeds sedert lang de aandacht der Regeering was gevraagd en alien steun toegezegd, nog geen enkele zekerheid was verkregen. en er met klem op aangedrongen werd, het verdrag niet goed te keuren. tenzij die zekerheid is verkregen. Uit het vorenstaande blijkt voldoende. dat men hier niet heeft stilgezeten. De commissie kan in zooverre met voldoe- ning op haar werk terugzien, dat haar betoog blijkbaar niet aan de aandacht der Kamerleden is ontgaan. aangezien het Voorloopig Verslag daarvan ruimschoots blijk gaf. Ook van verschillende officieele en officieuse colleges vernam de commis sie instemming met haar werk en eerst na het verschijnen van het Voorloopiq Ver slag, waarin verschillende harer bezwa ren zijn ^ereleveerd, kwam de stroom van critiek los. Die instemming stemt wel dankbaar, doch noch de commissie, noch wij kunnen daarmede voldaan zijn. Wij gevoelen meer voor het bereiken van het beoogde practische doel. Wij hopen daarom ten zeerste, dat de verdere behandeling van het Verdrag daartoe moge leiden, en Bel gie harerzijds blijk zal geven van weder keerige welwillendheid, opdat onze haven hare vroegere, tegenover Antwerpen en Gent zeer bescheiden plaats. weer zal mogen hernemen, tot welzijn der gemeen te en in het belang der welvaart van onze bevolking. Uit het vorenstaande meenen wij. dat voldoende bliikt dat zij, aan wie het be- hartigen dier belangen te dezer plaatse is opgedragen, paraat zijn, om op te treden voor zoover het verdere verloop dezer zaak dit zal vorderen. zijn voorhoofd zich even, maar toch zeide hij, zoo gewoon mogelijk: Bezwaren zijn er. om overwonnen te warden, 't Is een gunst, die ik je vraag misschien de laatste ,,Neen, antwoordde het meisje be- slist ..Neen. Alles wat je wilt, maar dat niet. Je moet me gelooven als ik je zeg. dat daar geen sprake van kan zijn." Met een eigenaardigen trek om zijn mond gaf Witham toe. ,,Dan zal ik er niet verder op aandringen. En vragen zal ik je niets. Jij hebt zoovee! van mij op goed geloof moeten aannemen. HOOFDSTUK XVII. Met den stroom mee. 't Was Witham's laatste dag op de Grange. 's Morgens was het al dadelijk onver- dragelijk warm, een temperatuur om den man, die nog niet geheel op krachten ge komen was, met luieren in de loggia en wat kijken naar t doen en laten van zijn metgezellen. te verzoenen. Jarenlang had hij niets dan zorgen en armoede aekend geen wonder, dat zijn verblijf op de rus- tige Silverdale Grange, waar hij de weel- de van twee zorgende vrouwen om zich heen had leeren kennen, een openbaring voor hem geworden was. Wel had hij nog zija oogenblikken van opstandigheid en zelfverwijt, maar meestal waren deze slechts kort; hij genoot, van wat het oogenblik hem te genieten gaf en elken twijfel aan de juistlieid van die opvatting suste hij met de overweging. dat deze tijd voor naderhand een herinnering om op voort te leven zou zijn. (Wordt vervolgd.) De Burgemeester van TER NEUZEN naakt be kend. dat eene Openbare V7ergadering van den Gemeenteraad is belegd tegen Donderdag 13 Augus tus 1925 des naraiddags twee uur. Ter Nenzen, den 7 Augustus 1925. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA Zij, die voor de lichting van het volgend jaar zijn ingeschreven en bun wensch omtrent de inlijving in geval van bestemming tot gewoon dienstpliclitige niet reeds bij de keuring en ook niet rechtstreeks "aan den Districtscommandant hebben opgegeven of wel een bijzondere reden hebben, waarom hun wensch veranderd is, kunnen voor 5SEPTEMBER a s. hun verlangen opgeven ter secretarie van de gemeente, voor welke zij hebben geloot. Er kan evenwel geen zekerheid worden gegeven, dat met hun verlangen rekening kan worden ge- houden. Ter Neuzen, 8 Augustus 1925. De Burgemeester van Ter Neuzen, J. HUIZINGA. Ingeschrevenen voor de lichting 1926, die niet in het bef.it zijn van het bewijs van voorgeoefendheid, kunnen, als zij in geval van hestemming tot gewoon dienstpliclitige in aar.merkiug wenschen te komen voor opieiding tot ziekenverpleger of tot zieken drager bij de landmacht, en dezen wensch niet reeds bij de keuring en ook niet rechtstreeks aan den Districtscommandant hebben te kennen gegeven, zich daarvoor alsnog voor 5 SEPTEMBER a s op geven ter secretarie van de gemeente, voor welke zij hebben geloot Opieiding tot ziekenverpleger. Hiervoor kunnen in aanmerking komen a. personen, die studeeren in de geneeskunde, in de pharmacie of in de veeartsenijkunde en niet aange- wezen zijn voor do ofliciersopleiding b. personen, die met vrucht lager onderwijs ge noten hebben en beschikken over een voldoead. krachtig lichaamsgestelonder hen genieten de voorkeur zij, die reeds als burger in het bezit zijn van een diploma als ziekenverpleger of daarvoor in opieiding zijn, en voorts apothekers-assistenten. Opieiding tot ziekendrager. Hiervoor kunnen in aanmerking komen zij, die beschikken over een krachtig lichaamsgestel en met vrucht lager onderwys genoten hebben De voorkeur genieten zij, die in het bezit zijn van een diploma voor eerste liulp bij ongevallen, alsmede zij, die lid zijn van een transport-colonne van het Nederlandsche Roode Kruis en het bewijs van ge- oefendheid als zoodanig bezitten. Duur van den werkelijken dienst. De duur der eerste oefening bedraagt: voor de ziekenverplegers 12 maanden voor de ziekendragers 5J maand worden zij tot onderofficie'r opgeleid, dan 9 maanden. De ziekenverplegers zijn vrij van herhalingsoefe- ningen volgens een bij de Tweede Kamer aanhangig wetsontwerp zullen zij niet meer geheel vrij z.ijn van herhalingsoefenitigeii, maar dan wordt tevens de duur van de eerste oefeniqg verkort. Ter Neuzen, 8 Augustus 1925. De Burgemeester van Ter Neuzen, J. HUIZINGA.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1925 | | pagina 1