ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No 7788. rijdag 17 fuli .1925 65s JaargHug. Uii iiet iisop nouiuau, "BTNimrrA¥or" ABONHEMENTSPRIJS: 17 ii.i Voor binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per ja^r Voor Ned. Indie en Amerilca j 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland 3,35 per 3 maanden Abonnementeri voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling. CV. In brief no. 102 deden wij een voorspel- ling over den uitslag der verkiezingen. Wij schatten een eindsta.ad; 56 tegen 44. Als men in aanmerking neemc, dat bij de verdeeling aer oversehorzetels voigens de wetswijziging 3 zetels extra v/erden toe- gewezen 2 aan rechts en 1 aan links, dan is de feitelijke uitslag: 56 tegen 41, samen 97, wat door het present der wetswijziging 58 tegen 42 werd. In een ding hebben wij ons in onze eigen omgeving geheel vergist. Terwijl wij dachten, dat Braat het in het Noorden afleggen zou, is hij in Friesland enkele duizenden vooruitgegaan. Op dit punt komt onze voorspelling niet uit. Er is echter tweeerlei nederlaag te con- stateeren: 1°; deze verkiezing is een ne derlaag voor de boeren, omdat een reeks landbouwspecialiteiten niet meer zijn her- kozen: dr. Bierema, R. F. de Boer, A. Co- lijri, Leenstra, Van den Heuvel, Heukels, Knigge, Rutten, waartegenover in N.-Bra- bant een landbou\yer gekozen is: Vos. 2°. deze verkiezing is een nederlaag voor de behoudende-vrijz. in het Noorden des lands, speciaal voor den Vrijheidsbond. Want niet alleen ging hier de Vrijheids bond met tienduizend stemmen achteruit (met de bijlijst van 57239 terug op 47171 maar op zijn lijst stond Teenstra, die in 1922 hier 7837 stemmen verkreeg, terwijl het aantal stemmen op de partij Van Hou- ten, bezuiniging enz. met 3300 achter- uitliep, terwijl in 1922 Van Berensteijn op een onafhankelijke iijst nog 3500 stem- men verkreeg. Rekent men, dat deze laat- sten alien tot de Vrijz.-Democraten terug- gekeerd zijn, dan is toch het feit onloo- chenbaar. dat de behoudende vrijzinnigen in het Noorden des lands niet minder dan 20000 stemmen hebben verspeeld, terwijl de aftredende Kamerleden door een nroot aantal propaganda-avonden hun uiterste be^t hebben qedaan. Hier heeft ongetwij- feid de tiiterst gebrekkige organisatie van den Vrijheidsbond schuld. Drie jaar lang heeft men geen propaganda gemaakt. Maar het schijnt, dat in het Noorden des lands de ontwapeningsleuze der Vrij- zinnig Democraten vooral de vrouwelijke kiezers heeft bekoord. Immers deze partij heeft hier juist een sterke toeneming van het aantal stemmen te boeken. Een ander, in ons oog gelukkig, ver- schijnsel is: het weinig succes, dat de lijsten van allerlei groepen hebben gehad, die met schoone leuzen hebben willen pa- rasiteeren op de vrijzinnigen. Een paar- den-liefhebber, die aan de sportvrienden het behoud van den Zondag voor sport- wedstrijden beloofde, als hij werd gekozen (alsof een lid dat kan bewerken!) sneu- velde met 4000 stemmen. Ook prof. Heeres, die indertijd een verdienstelijk Kamerlid was. maar toen hij geen goed nummer op de lijst van den Vrijheidsbond kreeg, een eigen Democratische partij stichtte, heeft weinig succes gehad. Toch nad hij de hulp verkregen van de alge- meene vrouwenorganisatie en dank zij de rijke familie van mevr. Heeres is een ont- zaglijk kostbare reclame gemaakt.* Dit alles leverde slechts elfduizend stemmen op. Dr. van der Mijle, die den voortvluch- tigen Gobel als redacteur van „De Con- troleur" heeft opgevolgd en met zijn be- zuinigingspartij ook door middel van de radio een drukke campagne heeft ge maakt, tuimelde met nog geen 5000. stem- men. Wanneer de middenscandspartij niet een fout had begaan bij het verbinden der candidatenlijsten, zou deze partij een af- gevaardigde hebben verkregen. Misschien is het maar goed. dat deze fout is begaan, want er was afgesproken, dat de candi- daat, die de meeste stemmen kreeg, de zetel zou bezetten. En ai ziet, enkele waarlijk niet onbekwame personen kregen minder stemmen dan een Amsterdamsch sigarenwinkelier, die in den Amsterdam- schen gemeenteraad telkens een lijn met de communisten trekt en door dwaze voorstellen en malle redevoeringen voort- durend de lachlust opwekt. Van de acht vrouwelijke Kamerleden is mevr. Bronsveld gesneuveld en was mej. van Dorp niet opnieuw candidaat gesteld. De andere zes zijn herkozen. Doch het is wel opmerkelijk, dat terwijl meer dan anaerhalf millioen vrouwen hebben ge- stemd, het aantal voorkeurstemmen op vrouwelijke candidaten zoo uiterst klein is geweest, n.l. bij de communisten (op 2 lijsten) 895, bij de S. D. A. P. op Suze Groeneweg 1648, op mevr. de Vries- Bruins, 655, op anderen 510, bij de Chr.- Historischen op mej. Katz 1566, bij de Plattelanders (Braat) 84, bij de Democra ten, gesteund door de Vrouwenorganisatie 799, bij de Vrijz. Democraten op mevr. Bakker-Nort 5418, op anderen 524 bij de R. K. Volkspartij 216, bij de R. Katholie- ken op mej. Meijer 131, op mevr. Brons veld 605, op mevr. Brouns-van Besouw 1926, bij den Vrijheidsbond op mej. Wes- terman 3906, op mevr. Dyserinck 2393. op mevr. van f5iel 1501. op anderen 518. hii het Vaderlandsch Verbond op mevr. Lycklama a Nveholt (die als Friesche in j Friesland no. 1 stond) 748 stemmen. Bij deze laatste candidate ziet men de beteekenis ervan of een persoon al of niet bij de groote menigte bekend is. Mr. Lycklama is van alle vrouwelijke candi daten zonder eenigen twijfel verreweg de meest bekwame. Zij is een onzer speciali- teiten in kennis van het internationaal recht (in het bijzonder van de luchtvaart.) Wat haar wet- ifrhap betrc is zij su- perieur boven de rest, maar zij tieeft zich bescheiden op den achtergrond gehouden. Dus haalde zij nog geen achthonderd stemmen. Ware zij verkozen, zij zou een even goed vertegenwoordigster zijn ge weest als mej. Mr. Van Dorp, aan wie (schande genoeg) geen nieuwe candida ture- mogelijk gemaaki is. Toch was deze laatste zoo gezaghebbend. dat zij kortge- leden is voorgedragen als hoogleerares in staathuishoudkunde (maar door den Mi nister is gepasseerd). In het geheel werden. als wij goed tel- len, 24003 voorkeurstemmen op vrouwen uitgebracht. Wat dit betreft, is er een sterke achteruitgang, want in 1922 was het aantal voorkeurstemmen op vrouwen 44308. Daarvan thans op vrijzinnige vrouwen 15891 en in 1922 op vrijzinnige 32509. Slechts mej. Westerman en mevr. Brouns zijn in stemmenaantal belangrijk vooruitgegaan. Mevr. Dyserinck liep terug van 7531 in 1922 tot 2393 thans. Als er een candidate is, die tengevolge van de ongelukkige wijze waarop zij pro paganda voor het militairisme heeft ge- voerd, hare populariteit vrijwel verspeeld heeft, dan is het deze luidruchtige dame. Onze voorspelling, dat het percentage kiezers. die zouden komen stemmen, ach- teruitloopen zou, omdat toen wij brief no. 102 schreven, de belangstelling in hetgeen de propagandisten der verschillende par- tijen wilden vertellen, zoo gering bleek te zijn, is ook niet juist gebleken. In de laat ste veertien dagen voor de verkiezing is die belangstelling, althans in het Noorden, piotseling ontwaakt en het schijnt, dat tot de opkomst ter stembus het nieuwe propa- gandamiddel, de radio, zeer sterk heeft medegewerkt. De kiesdeeler was in 1922 niet meer dan 29288, thans werd deze 30858, zoodat bijna 157000 kiezers meer hebben gestemd. Eigenaardig is, dat thans veel minder stemmen aan kleine partijen :ijn vermorst geworden. In 1922 werden op kleine partijen niet minder dan 190757 stemmen weggesmeten. Thans slechts 118587, benevens 23314 van de midden- standspartij, die door de fout van het niet- verbinden der lijsten verloren gegaan zijn. Reeds heeft de socialist Kolthek. de leider der sociale partij, wiens stemmenaantal van 12411 (in 1922) terugliep tot 8236, verklaard, dat hij er het bijltje bij neerlegt en zijn partij zal ontbinden. In 1929 zal hij dus niet meer mededoen. Er is alle kans, dat de heeren A. P. Staalman, die reeds vrij bejaard is, en mr. A. R. van de Laar, wier beide partijen eveneens sterk terugliepen, over vier jaren zich ook uit het strijdperk zullen terugtrekken. Slechts wanneer zij op een lijst vereenigd samen uitkwamen, zou een van hen kunnen wor- den gekozen. Er zijn thans wederom verscheiden lijs ten ingeleverd, die weinig stemmen ver kregen. Vijf partijen blev&n onder de dui- zend (samen 1947). die onder de twee- duizend (samen 4963), vijf onder de vijf- duizend (samen 19645). Deze lijsten vergrooten geheel noodeloos het toch ai zoo groote stembiljet en maken aan de stembureaux de telling der uitgebrachre stemmen moeilijker. Om deze liefhebberij van personen, die niet de minste kans heb ben tegen te gaan, zou een kleine wijziging in de kieswet wenschelijk zijn: 1°. de verhooging van het aantal onderteeke- naars van een candidatenlijst tot honderd (thans 25), indien de lijst wordt verbon- den met lijsten in andere kieskringen. doch tot een hooger getal, bijv. 500. als de lijst niet wordt verbonden. Immers als men slechts in een kieskring zich laat stellen en dus voor een overschotzetel minstens 23000 stemmen noodig heeft. dan is het niet te veel gevergd om te vragen. dat er 500 personen bereid zijn hun handteeke- ning te plaatsen. En daarnaast: invoering van het in Engeland bestaand gebruik, dat bij de inlevering van de candidaten lijst een som wordt gestort, welke som verbeurd wordt als minder dan een zeker aantal stemmen wordt verkregen. Krijgt de lijst meer stemmen, dan wordt de waar- bongsom terugbetaald. Men zou kunnen bepalen een som van vijfduizend gulden (het salaris van een Kamerlid) en zeggen: een lijst, die minder behaalt dan een vijfde van den kiesdeeler heeft de waarborgsom verbeurd. Indien dit geval thans was toe- gepast geworden, eenvijfde was ditmaal 6171dan zouden er veertien lijsten beboet zijn geweest. Maar afs men f 5000 waar- borg had gevraagd, zou het overgroote meerendeel daarvan niet zijn ingeleverd geworden. T. g. T. EENIGE OPMERKINGEN NAAR AANLEIDING VAN HET NEDER- LANDSCH-BELGISCH VERDRAG. Een correspondent der N. R. Crt. schrijft daarover het volgende: Hoe meer men het verdrag bekijkt, des te meer raakt men onder den indruk dat het prutswerk is, in ide zenuwachtige dagen on- middellijk na den oorlog ontistaan. Men heeft soims tegenover technische onvol- maaktheden waarbij eigenlijk miemand be lang heeft, het gevoel, -nan het bed: te staan van een patient, in wltens ingewanden een bekwaam maar veristrpoid operateur een pineet vergeten heeft. D«t betreft in de cer ate plaats de onmogeliire bepaling, die ver- biedt, dat schepen, voor Belgische havens bestemd, aan „eenig omderzoek, oponthoud, of beleimmering, Oip welken grond dan ook, vvorden onderworpen". Deze bepaling, die anairchie invoert op de Schelde zooals er op geen ternitoriaal vaarwater ter wereld be- staat, wond't nog verscherpt, doordat in de volgende alinea gezegd wordt, dat het ons vrijstaat ten opzichte van vaartuigen, voor onze eigen havens bestemd, voorzieningen te treffen „mef betrekking tot de douane, po litic, gezondiheidsdienst" enz., die wij nuttig oordeelen. Deze bepaling legt er nog eens den nadruk op, dat onze politie zich in geen geval bemoeien mag met maar Belgie varende schepen. Strafrechtelijk verkrijgen wij- daardoor een monsteraehtigen toestand. Verdere gevaren zijn reeds opgesomd. Bo- vendien kan. het daardoor ommogelijk wor- den de veiligheid van de vaart en van de inrichtingen van het vaarwater te bescher- men tegen kwaadwillige of nalatige gezag- voerders. Een schip, dat Antwerpem verlaten heeft, kan niet meer worden aangehouden, hoe dringende reden de Belgisclie autoritei- ten daarvoor ook na het vertrek mochten ontdekken. Deze bepaling, die slechts een vergissing kan zijn, zal s-tellig niet worden gehand- haafd. Zijn wij wel ingelicht, dan wordt door beide partijen het onmogelijike reeds envan imgezien. Dat echter iets dergelijks in het verdrag kon hinnensluipen, teekent beter dan iets anders hoe het is opgesteld. Het ware noodig geweest, dat men, na het her- vatten van de onderhandelingen over het verdrag, die uit een „tweede lezing" be- stonden en tot eenige „retouches" hebben geleid, de betrokken deskundiigen en belang- hebbendien op leder gelled dat het, verdrag bstrijkt, nog eens had geraadpleegd. Nu be- klagen bier zoowel als in Belgie allerlei menschen en llchamen zich, erbuiten te zijn gehoudien, wier hermieuwde medewerking een allereerste eiseh had moeten geweest zijn. Wij zouden den lezer stelliig overbluf- fen, als wij aamwijzilngen in dit opzicht mochten geven. Het verdrag is het begiinsel van een aan- matiging aan zekere Belgische zijde en een zenuwachti'gheid aan Nederlandschc zijde in 1919, die beide niet gemotiveerd maar toch op dat oogenblik verklaarbaar waren. Ne- derlandsche deskundigen 'hebben toen advie- zen uitigebracht onder een politieken druk, die nu geheel verdwenen is. Ware het niet de moeite waard geweestt de zaak in heider- der atmosfeer nog eens in alle kalmte te be- kijken? Het verdrag heeft psychologische tre'kken, d'ie verraden, dat het opgesteld is d'oor men schen, die medegewerkt hadden aan het verdrag van Versailles en wier handen nog daarnaar stonden. Deze trekken be- staan in naieve eemzijdig'heid van zekere regelingen, die de omze-n merkwaardiger- wijze hebben aanvaard. Het zijn soms niet eens -groote dingen, die diiit karakter verra den. Prof. Van Eysin'ga, wien men welwil- te'nd-heid tegenover het verdrag niet kan ont- zeggen, heeft jn zijn eerste artikel daarover in de Oec. Stat. Berichten reeds op die een- zijdliigheid gewezen. Alleen voor Belgische belangen wordt gezor.gd, die worden met een bolwerk van bepalingen beschermd, terwijl bijna iedere wederkeerigheid ontbreekt. Zoo vvorden aan de kamalen, die ten gun- ste van Antwerpen op ons gebied zullen worden gegraven, alle voonrechten verze- kerd, die onze binnenlandische kanalen in Nederland zullen genieten. Waarom echter diezelfde regeliing niet in 'het verdrag vast- gelegd voor het kanaal Luik•Maastricbt, waar wij nu eens bijzonder belang in stel len? Het gebrek aan symmetrie in dit geval levert een beeld van haast zofte misiteeke- ndmg. Antwerpen wordt besehut tegen de con- currentie van Rotterdam met een reeks van verstrekkende concessies. Voor Rotterdam wordt niets gedaan, ofschoon daar, vooral in venband met het beradmde kanaal door Noord-Brabant, eenige reden toe kon zijn. Misschien mogen wij deze eenzijdigheid als een compliment voor Rotterdam beschou- wen, ja zelfs als de meest welsprekende reclame. Maar wij gaan toch twijfelen of aan onzer. kznt niet meer slordigbeid dan zelf- j vertrouwen in het soel i.s geweest, als wii i zien, dat iedere bescherminig ook ontbreekt i voor Ter Neuzen. Vergissen wij ons niet dan was Ter Neu- zen voor den oorlog onze derde zeehaven. Ter Neuzen is in het verdrag volkomen over- gelaten aan de willekeur van de Belgische handelspolitiek. Met een tarief van voor- keur voor Belgische havens, waartegen geen enkele waarborig verkregen is in het tractaat. is Ter Neuzen in een ommezien den nek om te draaien. Wij betalen. op het oogenblik eemig leer- geld aan Duitschland in dat opzicht. Wie de moeite zou nemen in Luxemburg inliclitit1- gen te vragen over de toeipassing van het Belgisch-Luxemburgsch handelsverdrag, zou zich aan een andter kunnen spiegelen. Waar om is voor Ter Neuzen niets gedaan? Tegen ons moeist iedere dankbare beveiliging worden opgericht. Wij voinden die ten on- zien gumste overbodig. Voelden wij ons zoo klein, dat wij onze eischen evenmin kans toekenden als die der Duitschers tegen de eemzijdi:gheden van het verdrag van Versail les, of erkenden wij, dat tegenover d'e Belgen waarborigen overbodiig waren, die tegenover ons niet konden ontbreken? Het is natuurlijk te zot om eraan te den- ken. Men zou z.eiggen, dat het alsmog niet moeilijk moat zijn om met de Belgen, over een niet overbodige aanvulling van de ver- waarloosde wederkeerigheid spreken. Er is veel geklaagd over de regeling van de loodisgelden naar Rotterdam en naar Antwerpen. De theoretische critiek was niet altijd belangrijk genoeg om er zich warm over te maken. Anders echter staat het met de cijfers, die dezer dagen (zie ons Avond- blad van Dimsdag 7 dezer) gepubliceerd zijn. Zij beschreven een zonderlingen toe- stand. Nog duidelij'ker wordt de eigenaar- diigheid der bepaling als het juist is wat men mij heeft medegiedeeld: Dat het verlies aan loodsgeldan, door liet lage tarief aan on-z-en loodtedlienst veroorzaakt, ten minste 200.000 per jaar zou bedragen. Door onzen loods- dienst zouden wij dus een subsidie van stel- lig 200.000 verleenen opdat Antwerpen zal Ikunnan ooncurreeren met de veel gunstiger liiigginjg van Rotterdam. Ik schrijf hier zooals mij deze zaak is medegedeeld. Het is mis schien een noodzakelijik offer. Maar dan dient het toch in de alg-emeene rekening ge- noteerd te worden. De apotheose van het stelsel van Versailles in het verdrag is het toestaan van onzen kant van het kanaal Moerdijk-Schelde. Ik heb naar alle karften rondgevraagd, ook bij oc.ec zuidelijke buren en heb er geen an dere defin'iitie voor ontmoet dan die neer- kwam op „ee-n kanaal tot betere aftapping van het vetkeer van Rotterdam." De Belgen hebben steeds aan een verbin- diing met den Rijn ged'acht of door een recbtstreeksch kanaal door Limburg, of wel door Noord-Brabant. In 1919 had men het ;och maar voor het eischen en grijpen, en men nam allebei. Van Nederlandsch stand- pur.t zou het voor de hand hebben gelegen, dat den Belgen,, als men hun nu eenmaal v.rijwillig een aanvulling van den spoorweg van 1873 toestonid, het kanaal zou hebben aangeboden dat ons het geschiktst leek. Verstandige Belgen zouden dan hebben ge- vonden, d'at wij als fatsoenlijke menschen hadden gehandeid. Maar de, naar het oor- deel van Belgische kenners weinig Neder landsch gezinde „diemst van bruggen en we- gen" in Belgie, vroeg gulzig alles te gelijk en wonder boven wonder verkreeg dat ook. Belgische deskundigen, die belang stellen in een rechtstreeksche verbinding, hebben mij verteld, dat zij geschrokken wa ren van den eisch der hunnen. Zij vreesden dat dezen zich uit gulzigheid zouden ver- slikken, en dat Nederland door zulk over- vragen van alle kanaalptamnen zou worden afgeschrikt. Belgie heeft i.n 1919 vcrlangd. naast den bestaanden weg over de Zeeuwsehe wateren, het kanaal door Limburg en dat door Noord- Brabant; drie verbindingen dus met Ruih- rort, waarvan de eerste twee waarsc'hijnlijk ongcveer gelijkwaardig zullen zijn. Tegen het aftappingsikanaal door Noord-Brabant zou het rechtstreeksch kanaal allicht niet opkunnen. Nu zegt men: Die kanalen komen er toch niet. Inderdaad is er in Belgie juist in de wereld der deskundigen nogal principieelen tegenstamd tegen het rechtstreeksch kanaal naar Ruhrort. Er zijn allerlei plannen van andlaren aard, die of meer aansluiting zoe- ken aan bestaande waterweigen en aan het Belgische en Nederlandsche nijverheidsge- bied, of wel den Rijn veel Zuidelijker willen bereiken door de Kempen en het Nederland sche ko'lengebied. Men krijgt op het oogen blik niet dien indruk, dat binnen afziembaren tijd de kanisen voor het rechtstreeksch ka naal naar Ruhrort groot zijn, nu er oak de mogelijkbeid bestaat van het kanaal door Noord-Brabant. Zeker, er is in Belgie tegenstand ook tegen dit kanaal. Men beoordeele dien cen ter voorzichtiig. Men zei mij op nteiikwaar- dii'ge plaatsen in Belgie b.v.: ..Dit verzet komt van den kolenhandel, die de Roerkolen niet te goeakoop naar Antwerpen wil heb ben". Wij nemen gaarne aan. dat dit een- zijdSg geoordeeld is, maar men moet kennis neimen van de redeneering. Het zou ook onjuist zijn, de k art sen op het tot stand komen van het kanaal af te meten naar de beitrelkketijk kleine verkorting vmn de reis door de Zeeuwsehe wateren. Daarnaar alleen wordt het kanaal niet beoordeeld. Wat veel gewicht in de schaal werpt is de overweging, dat de vaart van Dordrecht op Antwerpen dan niiet meer afhankelijk zou zijn van weer en wind van mist vooral op de natuuirlijke wateren. Men speculeere er dus niet op, dat het kanaal niet tot stand komt en vrage slechts; Was het juist en was het noodig twee in- plaats van een kanaal toe te staan? Willen de Belgen een of meer van die ka nalen bouwen, dan moeten wij medewerken en meebetalen. Dat geen aandeel is be- paald, zal dan wellicht, als wij niet over- stelper.d royaal zijn. aanleidSng geven tot nieuwe wrijving. Wij nemen natuurlijk als vaststaarede aan, dat geen Nederlandsche regeering dan door tegenwerking zal trach- INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. sma&kt aJs room ten, het tot stand komen van het kanaal als- nog te verhinderen. Maar zal iedere gerecht- va-ardigde zuinigheid van onzen kant niet als zoodanig w-ord'en uitgelegd? Wij vinden dit nu weter niet een gewichb'g bezwaar, maar wijzen er even op, ten betooge, (dat het ver drag geen volstrekte opruiming houdt onder de infectiekiemen in de Nederlaudsch-Bel- gische betrekkingen. Maar wij geven gaarne toe: diat was ook terniauwernood miogelijk. Het tot stand komen zou allicht voorloopig heel wait opluchting geven. Erger is, als een man als Carton de Wiart in buitenlandsche bladen het verdrag slechts als voorloopige regeling erkient. Om nog even op het kanaal Moerdijk- Schelde terug te komen: Men houde er reke ning mee, dat daarop de vrije sleepvaart zal wonden geihiandhaafd. op zijn mimst tot ook het rechtstreeksch kanaal Rijn'Schelde is tot stand gekomen. Tot St. Jutte-mis dus. Want dat beiide kanalen gegraven worden lijkt nu wel weinig waarschijnfijk. Dat de vrije sleepdienst moet worden gehandhaafd oliikt uit een publicatie van de stad Straats- buirg, waarin een brief van de Belgische aan de Fransdhe regeering vermeldt wordt, in- houdenide de toezegging den kosteloozen sleepdienst tot de voltobiiing van beide ka nalen te hand'haven. Waarom hebben de oruzen niet geprobeerd iets te doen tegen kosteloozeu sleepdienst? Moet dan alles van een kant komen? Wij hebben hier eenige grepen gedaan, ter kewschetsing van de wijze waarop het verdrag tot stand is gekomen. Het was allerminst onze bodootiireg, een, grondige studie, te wij- den aan het verdrag. Maar dit weinige is waarschijnlijk genoeg tot toelichting van onze opvatting, die niet door eenzijdige in- lichtiingen en door vooringenomenheid tegen de concessies ,i,n het verdrag is tot stand ge komen:. De Kamer kan o.i. dit verdrag, dat ver- oudend is omdat wij gelukkig de zenuwach- tigiheid van 1920 te boven zijn, niet goed- keuren. Maar botweg verwerping biedt ook haar eigenaardige bezwaren. Br is echter een andere mogelijkheid. Modht het verdrag, wanneer de Kamer aan de openbare behandeling toe is, nog een vorm hebben behoudien. die het niet aanne- melij'k maakt, dan zou het partem,ent de be handeling kunnen schorsen. teneinde de re geering de mogelijkheiid te geven, alsnog verbetering van het verdrag te verkrijgen. Indien wij offens zullen brengen ten- gunste van eens goede verstandlhouding tot Belgie dan moeten het toch altijd offens blijven, die naar imhoud en vorm binnen de grenzen der redielijkheid liggen. Een dergelijk besluit van de Kamer zou onze aanstaande regeering meer kracht ver leenen bij het heropenen der onderlhanidelin- gen. Te Brussel zou men begrijpen, dat alle resultaten op het spel stonden. Het spreekt echter van zelf, dat het feit, dat wij een nieuwe regeering krijgen, welke maar wij hopen en verwachten geheel vrij tegenover het verdrag staan zal, reeds een gumstige bmsitamdighei'd is. Het zou ook den Belgen begrijpelijk moeten zijn, dat een nieuwe regeering dezie erfemis van haar voor- gar.gister niet zou willen overmeman na alles wat er over het verdrag reads is gezegd. Aan Nederlandsch en zoowel als aan Bel- gisehen kant zal men moeten beseffen, dat het verdrag op het oogertblilk, zooals het er iligt. door het gevaar van verwerping, meer tot schade dan tot voordeel van de weder- zijdtsche betrekkingen dreigt te worden. Allen die het goed meemen met deze betrek kingen, hier en in Belgie, ruoeten samenwer- ken om de gevaren af te wenden. TER NEUZEN, 17 Juli 1925. SCHOOLRE1S. M Dank zij het goade voorbercidende werk kon de Schoolreiis voor de leerlingen d.er Kopschool en voor die van de v.ierde en iioogcre kiassen der sciholen A en C op Don- dardag Id juli geheel naar programma wor den aigelegd. Het reiisgezelschap bestond uit 224 leer lingen onder 12 geleiders, benevens tal van oudars en familieleden. De Spoorwegdirec- tie had welvvillend zorg gedragen voor een extra-trein voor het vervoer van de bijna 409 reiizigers; op het station Ter Neuzen werkte men op alle wijzen mee aan het wel- slagen der reis. Het weer kon niet beter verlangd worden. De stemming van het gezelschap was opge- wekt. De spoonrit voor velen mieuw, door het schoone Land van Waes wasleerzaamen prettig. De wandeling door het fraaie Ant werpen gaf veel indruikwekkends te zien. Op sommige punten was het levendige ver- kcer wei eens oorzaalk van eenlig opont houd, maar de geleiders wiisten door goed toeaicht alle ongelukken te voorkomen. TER NEUZENSCHE COURANT. B6CZi.yLdt22E3fiiO

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1925 | | pagina 1