STUKLOOPEN
PURQL
6EMEH8DE BERICHTEN.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
van huid en voeten, Daorziiten
bij Wielrijders, Schrijnen en
Smetten der huid verzacht
en geneest men met
GEMEENTERAAD VAN TER NEUZEN.
flet eenig, voorloopig aterk theoretiach,
bezwaar zou slechts kunnen zijn, hoe het
moet, indien Duitschland tot den Volken-
bond toetreedt, het pact daarna in werking
treedt en Duitschland, met inachtneming
van den daarsoor gestelden termijn, dus
geheel en regie blijvend, naderhand weer
uit den ^olkenbond treedt. Voor dit geval
zou men alleen nog een bepaling moeten
maken.
VALSCHE guldens.
Te Velsen en Be ver wij k zijn bij de po-
litie valsche guldens, gedeponeerd.
POST WISSELS 0NT7REEMD.
Uit een brieveabus van een kantoor in
de Reguliersdwarsstraat te Amsterdam zgn
verschillende postwissels ontvreemd. In
verband hiermede is e-n 14 jarige jongen
aangehouden, op wien de postwissels zijn
bevonden.
EEN RING NA VIJFTIG JAAR
TERUGGEVONDEN.
V oor 50 jaren verloor de landbouwer
1. B. te W ijckel (Fr.) op een bouwakker
een gouden vingerring. Men ging zoeken,
doch zonder succes. Thans is de ring
door een arbeider bij het wieden terugge-
vonden en aan den heer B. teruggegeven.
OVERREDEN.
Een zesjarig jongetje is bij het over-
stek^n van een straat te Sassenheim door
een auto gegrepen en op slag gedood.
VOET AFGEKNELD.
Bij het maken van een bocht na het
passeeren van de Schrijversbrug te Leiden
bracht de 18 jarige schippersknecht S.
Hoogstraten op de motorboot van schipper
Harland, Woensdagmorgen ean stalen tros
uit. Zgn linker voet geraakte in een lus
van de tros, met het gevolg, dat de voet bij
het aantrekken van de tros door dec motor,
werd afgekneld.
^ERDRONKEN.
Het vijfjarig zoontje van een binnen-
schipper, die met zijn schip in de trekvaart
onder Noordwijk lag, is in een onbewaakt
oogenblik te water geraakt en verdronker..
KERKDIEVEN.
De laatste dagen wordt de omgeving
van Gorinchem des nachts onveilig ge
maakt door inbrekers, die het alleen op
kerken en scholen voorzien hebben. Eerst
werd ingebroken in kerken te Vuren en
Herwijnen, daarop in de bjjzondere school
en de consistoriekamer der Herv. kerk
te Nieuwland en ten slotte in de Geref.
kerk te Hardingsve'd en de openbare school
te Schelluinen. Over het algemeen wordt
slechts weinig vermist.
SPELD INGESLIKT.
Een kindje van nog slechts 3 maanden
van zekeren Van 0., wonende Smoorstraat
te Roosendaal, had in een onbewaakt
oogenblik kans gezien een z.g. hakerspeld
in te slikken.
Opgenomen in het ziekenhuis Charitas
werd aldaar met een Rontgenfoto gecon-
stateerd dat de speld in de maag van
het kindje was terecht gekomen.
Dr v. Dissel uit Breda heeft de kleine
geopereerd en de speld verwijderd. De
toestand van het patientje is echter nog zor-
gelijk.
TWAALF UREN IN ZEE ROND-
GE-ZWOMMEN.
Telegrafisch werd reeds melding gemaakt
van het wonderbaarlijk goed afgeloopen
ongeluk, dat mejuffrouw Beaupin, een pas-
sagier van het s.s. nrlnsulinde", eenige uren
na het vertrek van Singapore naar Batavia
in voile zee trof.
Een verslaggever der ,,Pr. Bode" mocht
van de geredde zelf het relaas harer weder-
waardigheden vernemen, na haar aankomst
te Batavia, en vertelt deze als volgt over
Het s.s. f/lnsulinde", waarmede mej.
Beaupain de reis van Europa naar Indie
maakte. vertrok op den bewusten ongeluks-
avond om ongeveer 1 I uur van Singapore.
Mej, Beaupain die na het vertrek nog wat
had zitten napraten. begaf zich tusschen
12 en 1 uur 's nachts naar haar hut om
te gaan slapen.
Nadat zij zich in nachtgewaad had ge-
stoken bleef zij, verlokt door het mooie
weer en het ui'zicht op de donker-groene,
zacht golvende zee, nog even, op de knieen
op haar couchette zittende, met het boven-
lichaam half uit de patrijspoort naar buiten
kijken. Zij moet zich toen een weinig te
ver voorover gebogen hebben en is, ver-
moedelijk doordat bet schip op dat mo
ment wat verder dan zij >erwacht had naar
haar zijde met de deining overhelde, plot-
seling haar evenwicht kwijt geraakt en in
zee gevallen.
Haar eerste gewaarwording was er een
van hevigen angst, vooral toen zij weer
boven water kwara en het schip, dat op
dat oogenblik zeker een 14 mijls vaart had,
reeds vrij ver van zich verwijderd zag.
Natuurlijk schreeuwde zij zoo hard zij kon
om de aandacht van de opvarenden op zich
te vestigen, maar het geluid der machines
heeft wellicht haar roepen overstemd, ter
wijl de „Insulinde" zich zoo snel verwij-
derde, dat zij spoedig de hoop moest op-
geven, nog te worden gehoord.
Men kan zich begrijpen in welken ge-
moedstoestand de drenkeliuge toen ver- I
keerde. Het schip met zijn honderden j
lichten, voor haar de eenige plaats, die
Leiligheid en leven beteekende in de on-
eindige zee vol vraatzuchtige haaien om
haar heen, werd steeds kleiner en vager
van omtrek, de lichten werden hoe langer
hoe onduidelijker om ten slotte voorgoed
te verdwjjnen
Zij had gedurende haar verlof in Holland
in het afgeloopen jaar pas zwemmen ge
leerd en was dus zeker geen geoef/nde
zwemster. En wanneer er soms schepen
voorbjj mochten komen, zoo zou men haar
in den donkeren nacht toch niet zien.
Zoo groeide de zekerheid in haar, dat zij
reddeloos verloren was. Indien de haaien
haar niet levend zouden verslinden, zou zij
toch zeker weldra door kramp of over
vermoeidheid den strijd moeten opgeven
en in de donkere diepte wegzinken.
Maar ondanks haar voortdurenden doods
angst hield zij toch hardnekkig dien on
gelijken strijd vol.
Iedere verdachte beweging in het donkere
water joeg haar den doodschrik op het lijf
en deed haar telkeos weer verwachten, dat
een van de gruwelijke monsters, de tijgers
der zee, op het punt stond, haar tusschen
zijn vreeselijke kaken te vermorzelen.
Het was een langdurige, onafgebroken
vrees voor den gruwelijksten dood, dien
men zich slechts denken kan, een zenuw
verscheurende opwinding van angst, welke
op den auur wel moest lyden tot de nood
lottige verdooving en afmatting, die haar
zucht tot zelfbehoud langzaam maar zeker
ten onder moest brengen.
Er waren zonder twijfel mom>-nten, dat
zij haar angst bijna vergat en zichzelf wijs
maakte, dat er nog hoop was op redding
Dan werden de automatische bewegingen,
welke haar welhaast onbewust drjjvende
hielden, weer wat krachtiger en energieker.
Maar dan voelde zij weer duidelijk, dat zij
het zoo niet lang zou kunnen volhouden
eu haar krachteri moest sparen en rustte
zy uit door geruimen tijd achtereen op den
rug te liggen, zonder een enkele beweging
te maken. Tot plotseling de angst voor
de haaien, die ongetwijfeld een bewegenloos
lichaam spoediger zouden durven naderen,
haar weer snel in beweging bracht om als
het kon de beesten af te schrikken.
Zoo kwam de dageraad en de zon, waar-
door zij wellicht spoedig door voorbij va-
rende schepen zou worden opgemerkt. En
misschien was er wel een eiland in de buurt,
waarheen zij zou kunnen zwemmen
Men kan zich voorstellen hoe zij, toen
het schemerde, nog met inspanning tuurde
naar alle kanten. En inaerdaad, haar
oogen zagen weldra op schijnbaar korten
afstand een eilandje, dat zij gemakkelijk
zwemmende zou kunnen bereiken. A1 haar
in de bange uren van den nacht zes
eindelooze uren van doodsangst ver-
vlogen hoop op behoud keerde terug en zij
begon met kracht te zwemmen naar het
brokje grend, dat haar weer aan het leven
zou teruggeven.
Maar de afs anden op zee zijn bedriegelijk
en nadat zjj geruimen tijd in de richting
van het eiland had voortgezwommen, be-
merkte ze met groeiende moedeloosheid,
dat de afstand, welke haar van haar doel
scheidde, naar het scheen niet kleiner werd
en zij het reddende land wel nooit zwem
mende zou kunnen bereiken. Zij gaf ook
deze hoop op en keerde zich af van het
onbereikbare land om scherp uit te zien
naar schepen, die wellicht in haar richting
zouden komen varen. Maar hoe zij ook
tuurde,* vele uren gingen weer voorbij,
zonder dat zich een vaartuig vertoonde.
En naarmate de zon hooger aan den
hemel rees, brandden haar stralen steeds
scberper en pijnlijker op bet onbedekte
hoofd van de drenkelinge, terwijl daaren-
tegen het lichaam steeds killer en gevoel-
loozer werd door den urenlaDgen invloed
van het zeewater.
Vermoeidheid voelde zjj al dien tijd niet
of bijna niet. Zij had het gevoel of zij
het nog reel langer zou kunnen volhouden,
als er maar geen haaien kwamen. Maar
zij had er nog geen enkelen gezien, zoodat
zij ook op dit punt eenigszins gerustgesteld
was. Wel hinderde haar zoo nu en dan
een eukele ongevaarlijke visch en werd zij
zelfs wel eens door sommige zeedieren
geprikt of gebeten, terwijl zwermen zee
meeuwen wel eens plotseling naar beneden
schoten op het witte lichaam, dat daar
ronddreef en -misschien voedsel voor die
vogels beteekende, maar overigens was de
toestand thans veel dragelijker dan gedu
rende den nacht
Zes voile uren bleef mej. Beaupain aldus
ronddrijven en zwemmen, nadat de zon
was opgekomen, zonder dat zich ook maar
een enkel schip in de verte vertoonde.
Tegen 12 uur eerst ontdekte zij heel ver
een zwart stipje, dat langzamerhand grooter
werd Het Sleek een sampang te zijn.
De boot bleef echter ver buiten het bereik
van haar stem, ging voorbij en verdween
aan den horizon, zonder dat de opvarenden
haar hadden opgemerkt Aan de andere
zijde zag zij korc daarop weer een zeil.
Maar ook dat Verwijderde zich en verdween.
Toen zij de hoop bjjna had opgegeven,
dat zij ooit op deze wijze redding zou
kunnen vinden, zag zjj in de verte een
derde boot, die zich blaarblijkelijk in haar
richting voortbewoog. Al haar hoop en
moed herleefde, toen zij bemerkte dat het
scheepje steeds grooter werd. En toen zij
meende, dat het bimen het bereik van haar
stem was, begon zij te schreeuwen en te
gillen, tot men haar hoorde en den steven
een weinig wendde om recht op haar af
te varen.
Gek van vreugde, zwom zij met w ide,
krachtige slagen naar den reddenden bodem.
Paar grepen stevige zeemansknuisten haar
handen en trokken haar in een oogwenk
binnen boord. Zij was gered
DE HUWELIJKSMARKT VAN
ECAUSSINNES.
Dat het vak van daigbladschrijver zijn
aangename zijde bezit, hebben de Belgische
journalisten ondervonden, die op den Twee-
den Piniksterdag tot taak hadden de huwe-
lijksmarkt van Ecaussinnes te verslaan.
Ecaussinnes-Lalaing is een klein, nijver
stadje tusschen Brussel en Charleroi, waar
elk jaar met Pinksteren een huwelijksmarkt
wordt gehouden. Deze markt dankt haar
ontstaan aan het initiatief van zestig huw-
bare meisjes, die in Juni 1903 aan belang-
stellende jongelieden uit het stadje zelf en
uit de omgeving een uitnoodiging zonden om
te komen noenmalen met de consequenties
daarvan. Het plan sloeg zoo zeer in, dat
Ecaussinnes-Lalaing allengs de reputatie
kreeg van een voortreffelijke huwelijks
markt in alle eer en deugd.
Ook ditmaal brachten de treinen tal van
trouwlustige jonge mannen in Ecaussinnes
aan. Op het plein naast het kasteel, dat uit
de 12e eeuw dagteekent en de trots van het
stadje is, had de ontmoeting tusschen
de huwelijkscandidaten plaats. Een plech-
tig moment was het binnenkomen der tneis
jes, voorafgegaan door gendarmes in groot
tenue. De voorzitster der vereeniging van
huwbare meisjes hield een rede, waarin ern
stige verwijten tegen het celi'baat werden
gehoord. Daarna sprak een afgevaardigde
der jonggezellen, die zich ontpopte als een
geestdriftig voorstander van den echt. Het
slot was een omhelzing tusschen de beide
sprekers, tevens het sein tot het begin van
het blijde feest. Er werd gedanst, gestoeid,
gespeeld en geminnekoosd, en bij het vallen
van den avond doolden tal van jonge paar-
tjes in stille laantjes van den tuin van het
kasteel.
Het spreekt van zelf, dat toen de journa
listen hun verslaggeverstaak als geeindigd
beschouwden
EEN 1NVAL BIJ ACROBATEN.
Te Chicago is aan veertig leden van een
circus, acrobaten, goochelaars en clowns,
een leelijke poets gebakken. Toen zij in
vergadering bijeen waren, en een nieuw
programma bespraken, klonk plotseling een
vreemde stem van een dik, klein mannetje:
„Thans, mijne heeren, is het woord aan mij.
Gaat alien met opgeheven handen langs den
muur staan en leg alle diamanten en geld,
dat gij bij u hebt, op tafel."
De clowns meenden hier te doen te heb
ben met een goedgeslaagde nabootsing van
hun professie en trokken al scheeve gezich-
ten, doch toen nog drie gemaskerde mannen
met revolvers in de hand zich achter het
kleine drieste kereltje schaarden, dat met
.barsch gezicht de uitvoering van zijn beve-
len bleef afwachten, merkte het gezelschap
dat er hier sprake was van doodelijken ernst.
In vijf minuten tijds behoorde de geheele
vertooning tot het verleden. De bandieten
verdwenen met een waarde tran niet minder
dan 60.000 gulden aan juweelen en geld,
doch niet eer voor zij het gezelschap hadden
opgesloten in een klein kamertje, waar zij
als haringen in een ton opeengepakt ston-
den.
Een der gooch^Jaars was er echter, dank
zij zijn vingervlugheid, in geslaagd een be-
drag ter waarde van duizend gulden achter
een radiator weg te moffelen en dit aldus
aan den greep der roovers te onttrekken.
Terwijl de roovers hun slag sloegen, hiel
den in een benedenzaal vrouwelijke leden
van het circus een bijeenkomst zonder iets
van wat er gaande was te merken.
LUCIFERS.
Een der bladen herinnert aan het feit, dat
in een der eerste dagen van Juni, honderd
jaar geleden een ohemicus te Stockton,
John Walker, min of meer bij toeval ont
dekte, dat sulfaat van antimonium en
chloorpotasch een mengsel vormden, dat bij
geringe wrijving reeds ontbrandde. Korten
tijd later bracht Walker, de eerste doosjes
lucifers, in de handel, die voor 80 cents, een
stuk sc'huurpapier inbegrepen, grif van de
hand gingen, omdat zij in elk geval een
groote verbetering waren tegenover de om-
slachtige tondeldoosjes, die tot dat oogen
blik in gebruik waren. Ofschoon Walker
geen patent op zijn „uitvinding" kon krijgen
was hij zeven jaar later, toen Isaac Holden
de machinale fabricatie in het groot voor het
eerst toepaste, reeds een rijk man geworden.
DE GROND TE WARM ONDER DE
VOETEN.
In het kleine dorp Touranemire (Z.
Auvergne) wordt in den laatsten tijd velen
menschen de grond te warm onder de voe
ten. Men moet nu niets kwaads van deze
Touranemireezen gaan denken. De zaak is
alleen, dat de bodem van een hollen weg bij
het station erin brand staat. De haard
van dezen brand ligt ongetwijfeld zeer diep,
maar de hitte aan de oppervlakte is toch al
zoo groot, dat schoenzolen er niet meer
tegen kunnen. Of men hier met een vulca-
nische werking te doen heeft of met een door
hoogen druk verhitte veenlaag, staat nog
niet vast.
DE BORST INGEDRUKT.
In het dorp Muss naibij Schwerin overreed
Woensdag een automobiel bstuurd door den
Berlijnschen koopman Petersen, broeder van
den Hamburgschen burgemeester, een oude
vrouw, die op slag werd gedood. De auto
werd tegen een boom geslingerd met het
gevolg, dat Petersen de borst werd inge-
drukt. Hij was onmiddellijk dood, terwijl
een dame, die in de auto zat, zwaar gewond
werd. De chauffeur was zoo diep onder
den indruk van de ramp, dat hij zich een
kogel door het hoofd wilde jagen. Voorbij-
gangers konden het hem beletten.
Nabij de Oostzeebadplaats Zinnowitz
werd een student door een uit Berlijn ko-
mende auto overreden en gedood. De auto,
die tegen een boom botste, sloeg om en een
majoor, die tot de reizigers behoorde, werd
op slag gedood. De overige reizigers kwa
men er met lichte verwondingen af.
ALICE ROOSEVELT ALS RECLAME-
MIDDEL.
In de familie Roosevelt heeft altijd die on-
gegeneerde draai gezeten, die in staat was,
aan alle nette menschen uit de officieele
vvereld schrik-sohokjes te bezorgen. Mrs.
Alice Longworth-Roosevelt, Theodoor's
dochter, die ook als Pdncess Alice bekend
staat, sohijnt thans aan die officifiele wereld
den hevigsten schok van de laatste jaren te
hebben toegebracht.
Zij heeft er in toegestemd, dat haar por-
tret wordt gebruikt om reclame te maken
voor een schoonheids-pasta. Deze toestem-
ming brengt prinses Alice 5000 dollars op,
welk bedrag in den spaarpot van haar pas-
geboren dochtertje Paulina zal worden ge
deponeerd. Het is origineel. Het is Roose-
veltsoh.
EEN ZONDERLINGE GESCHIEDENIS,
welke tot de romantische categorie van den
Man met het IJzeren Masker en andere
legenden van quasi-historischen aard blijkt
te behooren, doet op het oogenblik ae ronde
in de Belgische pers.
Zekere Arthur Kregersman, gewezen mo-
deleur van het Musee Grevin te Parijs, thans
woonachtig in de Brusselsche voorstad Koe-
kelberg, beweert in rechte en mannelijke lijn
af te stammen van Jacobus II, koning van
Engeiand, Het geheiin van zijn koninklijke
afkomst zegt Kregersman aan Engeiand,
Frankrijk, Italie, Rusland, Oostenrijk,
Duitschland en de Turksche republiek, te
hebben bekend gemaakt, wat hij voldoende
acht om zijn candidatuur te stellen voor den
troon vanAlbanie. De pretendent, naar
een foto te oordeelen, een eerbiedwaardig
uitziend man met een mooien grijzen baard,
a la Leopold II of baron Coppee, zou ech
ter, zijn hoogen leeftijd in acht genomen,
desnoods met een klein jaargeld van de
Britsche regeering genoegen kunnen nemen
en zijn verdere aanspraken laten varen.
In een door hem uitgegeven en door de
XXe Siecle besproken brochuretje meent
Arthur Kregersman de verzekering te kun
nen geven, dat Jacobus III, door het Brit
sche parlement als hoogverrader uitgesloten
van den troon en in Frankrijk bekend als
le chevalier de Saint-George, zoon van den
door Willem III van Oranje verslagen
koning Jacobus II, van de dynastie der
Stuarts, twee zonen had: Charles Edward,
in 1720 geboren, die met Louisa van Stol-
berg huwde en in 1788 overleed, en Hendrik
Benedictus, in 1807 overleden als kardinaal
van de Roomsche kerk. In strijd met alle tot
dusver bekende feiten beweert Kregersman,
dat Charles Edward zich na tal van avon-
turen te Gent vestigde waar hij door den
pastoor van de St. Baafskerk onder den
naam van Jan Hendrik Krijgherman zou zijn
gedoopt en, in 1749, als Jan Frans Crygh-
man, met Maria Johanna Buyck, prinses van
Stolberg in den echt zou zijn getreden.*
Uit dit huwelijk zou in 1752, een kind zijn
geboren: Lieven Bernard, later naar Sa-
vooie gestuurd en aan de abdij van St. Ber
nard toevertrouwd. Lieven Bernard zou
echter in 1773 als muzikant naar Gent
zijn teruggekeerd, waar hij op zijn beurt
tnouwde en vader werd. De huidige preten
dent zou de achter-kleinzoon van dezen
Lieven Bernard zijn!
Vergadering van Donderdag 11 Juni 1925,
des namiddags 2 uur.
Voorzitter de heer J. Huizinga, burge
meester.
Tegenwoondig de leden: D. van Aken, D.
Scheetle, P. van Cadsand, L.'J. Geelhoedt, R.
Scheele, C. A. Verlinde, E. L. Frerike, H. J.
Colsen, N. A. Hamelink, L. J. van Driel, B. N.
van Dijke en J. van Riet.
Afwezig de heer J. J. de Jager.
De VOORZITTER opent de vergadering en
stelt aan de orde:
1. Notulen.
De Voorzitter deelt mede, dat in de notulen
der vergadering van 23 April 11., zooals die aan
de leden zjjn toegezonden, nog een6 wijziging
moet worden aangebracht, die bij de correctie
over het hoofd is gezien.
Op bladzijde 19 moet betreffende punt 11,
wijziging der begrooting, worden ingelascht,
dat de verhooging der ontvangsten en uitga-
ven met 15000 betreft de begrooting voor
1925, en niet die voor 1924, zooals het is ge-
notuleerd. Afgedacht van de woorden die bfj
het doen van dit voorstel gebezigd zijn, was
bedoeld een wijziging der begrooting voor 1925.
De heer VAN DIJiKE wenscht in openbare
vergadering ook nog een opmerking te maken
omtrent de notulen. Op bladzfjde 9 staat, dat
hij zou gezegd hebben, over den werktijd spre-
kende, „dat hij het om 5 uur werkelijk nog
geen tijd acht om te gaan luieren". Hij zegt
die woorden niet gebruikt te hebben. Hij heeft
er op willen wijzen, dat we zomertijd kregen,
zoodat het om 5 uur eigenlijk nog maar 4 uur
in den namiddag is, en daarom nog geen tijd
om het werk te beeindigen.
De VOORZITTER vraagt, of hij er prijs op
stelt, dat dit in de notulen nog wordt ver-
anderd.
De heer VAN DIJKE antwoordt ontkennend.
De notulen worden alsnu met algemeene
siemmen vastgesteld.
2. Ingekomen stukken.
a. Het raadsbesluit van 23 April jl. tot wij
ziging der begrooting voor den dienst 1924,
voorzien van het bewijs der goedkeuring door
gedeputeerde states.
Aangenomen voor kennisgeving.
b. het raadsbesluit van 23 April jl. tot aan-
koop van rentegevende stukken tot een bedrag
van 3605,70, voorzien van het bewijs der
goedkeuring door gedeputeerde staten.
Aangenomen voor kennisgeving.
c. De begrooting der Gezondheidscommissie
wier zetel is govestigd te Ter Neuzen, voor
den dienst 1926, op een eindcijfer van 2615,31.
De bijdrage dezer gemeente is uitgetrokken op
f 200,70.
Burgemeester en wethouders stellen voor,
hiermede rekening te houden bij de vaststelling
der gemeentebegrooting.
Met algemeene stemmen wordt aldus be-
sloten.
d. Een dankbetuiging van E. J. van Dijke,
verloskundige, voor de haar toegekende ver
hooging van jaarwedde.
Aangenomen voor kennisgeving.
e. De balans van de Vereeniging tot Zie-
kenverzorging over het jaar 1924 en de eenigs
zins gewij'zigde balans over 1923.
Uit de balansen blijkt, dat het nadeelig slot
per 31 December 1923 bedroeg f 14.580,281,
en per 31 December 1924 f 11.003,311/,.
Uit de winst- en verliesrekening blijkt, dat
het verlies op 1 Jan. 1923 bedroeg 13.067 73
en op-1 Januari 1924 f 14.580,281/2.
Aangenomen voor kennisgeving.
f. Een afschrift van het vonnis der Arron-
dissementsrechtbank te Middelburg, d. d. 27
Mei j.l., waarbij de vordering tegen de gemeen
te ingesteld door F. Chr. den Hartigh, opzich-
ter van 's Rijkswaterstaat te Harderwijk, die
zich beuadeeld achtte door de toepassing der
verordening in zake het onttrekken van wonin-
gen aan hunne bestemming, niet ontvankelijk
is verklaard, met veroordeeling van den eischer
in de kosten van het geding, aan de zijde van
de gemeente tot aan de uitspraak begroot op
f 200.
Aangenomen voor kennisgeving.
s. Een schrijven van gedeputeerde staten
van Zeeland, d.d. 8 Mei 1925, waarbij wordt be-
richt, dat de raad der gemeente Sas van Gent
besloot, de kermis in die gemeente in het ver-
volg te doen aanvangen op den Zaterdag voo:
den derden Maandag in September en zal ein-
digen den Dinsdag daaropvolgend.
Indien daartegen bezwaar bestaat, wordt
verzocht daarvan voor 3 Juni 1925 mededee-
ling te doen.
In verband met het Koninkdijk besluit van
3 October 1908, waarbjj het standpunt is inge-
nomen, dat bfj de vaststelling van het tijd-
stip voor een kermis, die tevens als markt is
te beschouwen, rekening behoort te worden ge
houden met de billijkheid tegenover andere ge-
meenten, in verband met aldaar reeds bestaan-
de kermisdagen, stellen burgemeester en wet
houders voor bezwaren in te brengen tegen dit
raadsbesluit, aangezien de 2 laatste dagen dier
kermis gelijk zouden vallen met de twee eer
ste dagen der jaarlijksche kermis alhier.
De VOORZITTER merkt nog op, dat die
regeling voor de gemeente nadeelig zou kunnen
werken op de verpachting van staanplaatsen.
Met algemeene stemmen wordt overeenkom-
stig het voorstel besloten.
r, h- Een schrijven van de N. V. Provinciale
Zeeuwsche Electriciteitsmaatschappij, die te
kennen geeft alfl bijlage te zenden een gewij-
zigd concept-contract voor de voorziening van
Sluiskil O. D.
Naar aanleiding daarvan merkt zij het vol-
gende op:
By de besprekingen, die wij destijds met den
heer Van Cadsand hadden, hebben wij mede-
gedeeld, dat wij voor de electrificatie van
Sluiskil O. D., voor zoover het de woningen
langs het kanaal betrof, waaronder ook het
station begrepen was, een jaarlijksche garantie
noodig hadden van 900. Indien echter de drie
in de concept-overeenkomst uitgezonderde
landbouwbedrijven tevens aangesiloten zouden
worden, zou de jaarlijksche garantie moeten
verhoogd worden tot f 1200.
Overeenkomstig het t.z.t. plaats gehad heb-
bende onderhoud, heeft de directie de toevoe-
ging in het contract aangebracht.
De concept-overeenkomst luidt als volgt:
OVEREENKOMlST tusschen de gemeente
Ter Neuzen en de N. V. Provinciale
Zeeuwsche Electriciteitsmaatschappij te
Middelburg, in zake de garantie van een
bedrag voor de eilectrificatie van Sluiskil
Oostzijde.
Artikel 1.
De gemeente Ter Neuzen garandeert aan de
Naamlooze Vennootschap Provinciale Zeeuw
sche Electriciteitsmaatschappij te Middelburg,
ten behoerve van de electrificatie van Sluiskil
(Oostzijde van het Kanaal) een bedrag van
hoogstens f 200 per jaar, als aanvulling van
hetgeen de bewoners van voorneemd gedeelte
van Sluiskil beneden f 900 per jaar aan stroom
voor licht zullen afnemen.
Buiten deze garantie vallen de 3 landbouw
bedrijven, geilegen nabij het station Sluiskil,
van de lijn Ter NeuzenMSechelen en aan de
Koegorsstraat.
Art. 2.
De N. V. Provinciale Zeeuwsche Electrici
teitsmaatschappij te Middelburg legt maande-
lijks aan Burgemeester en Wethouders van Ter
Neuzen over een staat,- houdende opgave van
het verbruik der belanghebbende bewoners.
Art. 3.
Deze overeenkomst zal niet langer gelden
dan voor hoogstens 5 jaar, ingaande met den
eersten der maand, waarin de stroom geleverd
wordt, terwijl ze slechts geldig zal zijn, wan
neer aan Burgemeester en Wethouders van
Ter Neuzen is overgelegd een afschrift van
het contract, dat met de bewoners aldaar is
afgesloten.
De VOORZITTER deelt mede, dat van de
P. Z. E. M. eerst een contract ter teekening
werd ontvangen, waarin de gemeente aanspra-
kelijk werd gesteld voor de geheele garantie
van 900. Burgemeester en wethouders hebben
echter geweigerd dit contract te teekenen, daar
dit niet in het raadsbesluit omschreven was.
Nu komen ze meedeelen, dat de opbrengst van
3 hofsteden niet in de garantie begrepen is.
Het oordeel is thans aan den raad, wat die
daarvan denkt.
De heer VAN CADSAND vraagt dit schrij
ven te behandelen in commissoriale vergade
ring.
De VOORZITTER wil daartoe volgaame ge-
legenheid geven. Na afloop der agenda bestaat
het voornemen nog een besloten vergadering te
houden.
i. Bij schrijven van 29 Mei 1925, heeft de
heer Van Dijke, zegt de VOORZITTER, mij
een tweetal vragen gezonden, met het verzoek
deze te beantwoorden, naar aanleiding van een
ingezonden stuk, voorkomende in de Ter Neu-
zensche Courant van 18 Mei 1.1.
Deze vragen luiden:
le. Is het juist, dat de Katholieke bevolking
door schuld van het gemeentebestuur, hare
kinderen naar een bedompt lokaaltje moeten
zenden voor bewaarschoolonderwijs
2e. Indien deze vraag bevestigend moet
worden beantwoord, wat is dan daarvan de
oorzaak
Het antwoord op deze vragen kan kort zijn.
Vraag 1.
Voor zoover ondergeteekende bekend is, heeft
het gemeentebestuur hier geen schuld. Ter
toelichting daarvan diene, dat bij een in Janu
ari gezonden, op zegel gesteld verzoek werd
gevraagd, het benedengedeelte van het gebouw,
waarin boven Lager Onderwijs wordt ge geven,
te mogen gebruiken voor een bewaarschool.
Voor zoover ons bekend, was het beneden
gedeelte van dit gebouw Meisjespatronaat en
Tooneelzaal.
Bij schrijven van 22 Januari is door ons ge-
antwoord
„Uw nevenvermeld schrijven houdt een ver
zoek in om vergunning een benedenlokaal Uwer
school tijdelijk te mogen gebruiken voor het
geven van bewaarschoolonderwijs, terwijl in het
zelfde schrijven wordt medegedeeld, dat dit
lokaal niet in gebruik is voor het Lager Onder
wijs.
Waar U dus de beschikking wilt hebben over
een lokaal, dat niet als een gedeelte van een
school kan worden beschouwd, is het ons niet
duidelijk waarom dit verzoek aan ons wordt
gericht. Naar onze meening moet dan ook door
ons geene Ibeslissing in dezen worden ge
nomen."
Blijkbaar was het Schoolbestuur door dit
antwoord niet voldaan. Het heeft echter in een
tweeden brief niets bijgebracht, ons van onze
dwaling neem een oogenlblik aan dat wij ge-
dwaald hebben te overtuigen.