STUKLOOPEN PURQL 6EMEH8DE BERICHTEN. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. van huid en voeten, Daorziiten bij Wielrijders, Schrijnen en Smetten der huid verzacht en geneest men met GEMEENTERAAD VAN TER NEUZEN. flet eenig, voorloopig aterk theoretiach, bezwaar zou slechts kunnen zijn, hoe het moet, indien Duitschland tot den Volken- bond toetreedt, het pact daarna in werking treedt en Duitschland, met inachtneming van den daarsoor gestelden termijn, dus geheel en regie blijvend, naderhand weer uit den ^olkenbond treedt. Voor dit geval zou men alleen nog een bepaling moeten maken. VALSCHE guldens. Te Velsen en Be ver wij k zijn bij de po- litie valsche guldens, gedeponeerd. POST WISSELS 0NT7REEMD. Uit een brieveabus van een kantoor in de Reguliersdwarsstraat te Amsterdam zgn verschillende postwissels ontvreemd. In verband hiermede is e-n 14 jarige jongen aangehouden, op wien de postwissels zijn bevonden. EEN RING NA VIJFTIG JAAR TERUGGEVONDEN. V oor 50 jaren verloor de landbouwer 1. B. te W ijckel (Fr.) op een bouwakker een gouden vingerring. Men ging zoeken, doch zonder succes. Thans is de ring door een arbeider bij het wieden terugge- vonden en aan den heer B. teruggegeven. OVERREDEN. Een zesjarig jongetje is bij het over- stek^n van een straat te Sassenheim door een auto gegrepen en op slag gedood. VOET AFGEKNELD. Bij het maken van een bocht na het passeeren van de Schrijversbrug te Leiden bracht de 18 jarige schippersknecht S. Hoogstraten op de motorboot van schipper Harland, Woensdagmorgen ean stalen tros uit. Zgn linker voet geraakte in een lus van de tros, met het gevolg, dat de voet bij het aantrekken van de tros door dec motor, werd afgekneld. ^ERDRONKEN. Het vijfjarig zoontje van een binnen- schipper, die met zijn schip in de trekvaart onder Noordwijk lag, is in een onbewaakt oogenblik te water geraakt en verdronker.. KERKDIEVEN. De laatste dagen wordt de omgeving van Gorinchem des nachts onveilig ge maakt door inbrekers, die het alleen op kerken en scholen voorzien hebben. Eerst werd ingebroken in kerken te Vuren en Herwijnen, daarop in de bjjzondere school en de consistoriekamer der Herv. kerk te Nieuwland en ten slotte in de Geref. kerk te Hardingsve'd en de openbare school te Schelluinen. Over het algemeen wordt slechts weinig vermist. SPELD INGESLIKT. Een kindje van nog slechts 3 maanden van zekeren Van 0., wonende Smoorstraat te Roosendaal, had in een onbewaakt oogenblik kans gezien een z.g. hakerspeld in te slikken. Opgenomen in het ziekenhuis Charitas werd aldaar met een Rontgenfoto gecon- stateerd dat de speld in de maag van het kindje was terecht gekomen. Dr v. Dissel uit Breda heeft de kleine geopereerd en de speld verwijderd. De toestand van het patientje is echter nog zor- gelijk. TWAALF UREN IN ZEE ROND- GE-ZWOMMEN. Telegrafisch werd reeds melding gemaakt van het wonderbaarlijk goed afgeloopen ongeluk, dat mejuffrouw Beaupin, een pas- sagier van het s.s. nrlnsulinde", eenige uren na het vertrek van Singapore naar Batavia in voile zee trof. Een verslaggever der ,,Pr. Bode" mocht van de geredde zelf het relaas harer weder- waardigheden vernemen, na haar aankomst te Batavia, en vertelt deze als volgt over Het s.s. f/lnsulinde", waarmede mej. Beaupain de reis van Europa naar Indie maakte. vertrok op den bewusten ongeluks- avond om ongeveer 1 I uur van Singapore. Mej, Beaupain die na het vertrek nog wat had zitten napraten. begaf zich tusschen 12 en 1 uur 's nachts naar haar hut om te gaan slapen. Nadat zij zich in nachtgewaad had ge- stoken bleef zij, verlokt door het mooie weer en het ui'zicht op de donker-groene, zacht golvende zee, nog even, op de knieen op haar couchette zittende, met het boven- lichaam half uit de patrijspoort naar buiten kijken. Zij moet zich toen een weinig te ver voorover gebogen hebben en is, ver- moedelijk doordat bet schip op dat mo ment wat verder dan zij >erwacht had naar haar zijde met de deining overhelde, plot- seling haar evenwicht kwijt geraakt en in zee gevallen. Haar eerste gewaarwording was er een van hevigen angst, vooral toen zij weer boven water kwara en het schip, dat op dat oogenblik zeker een 14 mijls vaart had, reeds vrij ver van zich verwijderd zag. Natuurlijk schreeuwde zij zoo hard zij kon om de aandacht van de opvarenden op zich te vestigen, maar het geluid der machines heeft wellicht haar roepen overstemd, ter wijl de „Insulinde" zich zoo snel verwij- derde, dat zij spoedig de hoop moest op- geven, nog te worden gehoord. Men kan zich begrijpen in welken ge- moedstoestand de drenkeliuge toen ver- I keerde. Het schip met zijn honderden j lichten, voor haar de eenige plaats, die Leiligheid en leven beteekende in de on- eindige zee vol vraatzuchtige haaien om haar heen, werd steeds kleiner en vager van omtrek, de lichten werden hoe langer hoe onduidelijker om ten slotte voorgoed te verdwjjnen Zij had gedurende haar verlof in Holland in het afgeloopen jaar pas zwemmen ge leerd en was dus zeker geen geoef/nde zwemster. En wanneer er soms schepen voorbjj mochten komen, zoo zou men haar in den donkeren nacht toch niet zien. Zoo groeide de zekerheid in haar, dat zij reddeloos verloren was. Indien de haaien haar niet levend zouden verslinden, zou zij toch zeker weldra door kramp of over vermoeidheid den strijd moeten opgeven en in de donkere diepte wegzinken. Maar ondanks haar voortdurenden doods angst hield zij toch hardnekkig dien on gelijken strijd vol. Iedere verdachte beweging in het donkere water joeg haar den doodschrik op het lijf en deed haar telkeos weer verwachten, dat een van de gruwelijke monsters, de tijgers der zee, op het punt stond, haar tusschen zijn vreeselijke kaken te vermorzelen. Het was een langdurige, onafgebroken vrees voor den gruwelijksten dood, dien men zich slechts denken kan, een zenuw verscheurende opwinding van angst, welke op den auur wel moest lyden tot de nood lottige verdooving en afmatting, die haar zucht tot zelfbehoud langzaam maar zeker ten onder moest brengen. Er waren zonder twijfel mom>-nten, dat zij haar angst bijna vergat en zichzelf wijs maakte, dat er nog hoop was op redding Dan werden de automatische bewegingen, welke haar welhaast onbewust drjjvende hielden, weer wat krachtiger en energieker. Maar dan voelde zij weer duidelijk, dat zij het zoo niet lang zou kunnen volhouden eu haar krachteri moest sparen en rustte zy uit door geruimen tijd achtereen op den rug te liggen, zonder een enkele beweging te maken. Tot plotseling de angst voor de haaien, die ongetwijfeld een bewegenloos lichaam spoediger zouden durven naderen, haar weer snel in beweging bracht om als het kon de beesten af te schrikken. Zoo kwam de dageraad en de zon, waar- door zij wellicht spoedig door voorbij va- rende schepen zou worden opgemerkt. En misschien was er wel een eiland in de buurt, waarheen zij zou kunnen zwemmen Men kan zich voorstellen hoe zij, toen het schemerde, nog met inspanning tuurde naar alle kanten. En inaerdaad, haar oogen zagen weldra op schijnbaar korten afstand een eilandje, dat zij gemakkelijk zwemmende zou kunnen bereiken. A1 haar in de bange uren van den nacht zes eindelooze uren van doodsangst ver- vlogen hoop op behoud keerde terug en zij begon met kracht te zwemmen naar het brokje grend, dat haar weer aan het leven zou teruggeven. Maar de afs anden op zee zijn bedriegelijk en nadat zjj geruimen tijd in de richting van het eiland had voortgezwommen, be- merkte ze met groeiende moedeloosheid, dat de afstand, welke haar van haar doel scheidde, naar het scheen niet kleiner werd en zij het reddende land wel nooit zwem mende zou kunnen bereiken. Zij gaf ook deze hoop op en keerde zich af van het onbereikbare land om scherp uit te zien naar schepen, die wellicht in haar richting zouden komen varen. Maar hoe zij ook tuurde,* vele uren gingen weer voorbij, zonder dat zich een vaartuig vertoonde. En naarmate de zon hooger aan den hemel rees, brandden haar stralen steeds scberper en pijnlijker op bet onbedekte hoofd van de drenkelinge, terwijl daaren- tegen het lichaam steeds killer en gevoel- loozer werd door den urenlaDgen invloed van het zeewater. Vermoeidheid voelde zjj al dien tijd niet of bijna niet. Zij had het gevoel of zij het nog reel langer zou kunnen volhouden, als er maar geen haaien kwamen. Maar zij had er nog geen enkelen gezien, zoodat zij ook op dit punt eenigszins gerustgesteld was. Wel hinderde haar zoo nu en dan een eukele ongevaarlijke visch en werd zij zelfs wel eens door sommige zeedieren geprikt of gebeten, terwijl zwermen zee meeuwen wel eens plotseling naar beneden schoten op het witte lichaam, dat daar ronddreef en -misschien voedsel voor die vogels beteekende, maar overigens was de toestand thans veel dragelijker dan gedu rende den nacht Zes voile uren bleef mej. Beaupain aldus ronddrijven en zwemmen, nadat de zon was opgekomen, zonder dat zich ook maar een enkel schip in de verte vertoonde. Tegen 12 uur eerst ontdekte zij heel ver een zwart stipje, dat langzamerhand grooter werd Het Sleek een sampang te zijn. De boot bleef echter ver buiten het bereik van haar stem, ging voorbij en verdween aan den horizon, zonder dat de opvarenden haar hadden opgemerkt Aan de andere zijde zag zij korc daarop weer een zeil. Maar ook dat Verwijderde zich en verdween. Toen zij de hoop bjjna had opgegeven, dat zij ooit op deze wijze redding zou kunnen vinden, zag zjj in de verte een derde boot, die zich blaarblijkelijk in haar richting voortbewoog. Al haar hoop en moed herleefde, toen zij bemerkte dat het scheepje steeds grooter werd. En toen zij meende, dat het bimen het bereik van haar stem was, begon zij te schreeuwen en te gillen, tot men haar hoorde en den steven een weinig wendde om recht op haar af te varen. Gek van vreugde, zwom zij met w ide, krachtige slagen naar den reddenden bodem. Paar grepen stevige zeemansknuisten haar handen en trokken haar in een oogwenk binnen boord. Zij was gered DE HUWELIJKSMARKT VAN ECAUSSINNES. Dat het vak van daigbladschrijver zijn aangename zijde bezit, hebben de Belgische journalisten ondervonden, die op den Twee- den Piniksterdag tot taak hadden de huwe- lijksmarkt van Ecaussinnes te verslaan. Ecaussinnes-Lalaing is een klein, nijver stadje tusschen Brussel en Charleroi, waar elk jaar met Pinksteren een huwelijksmarkt wordt gehouden. Deze markt dankt haar ontstaan aan het initiatief van zestig huw- bare meisjes, die in Juni 1903 aan belang- stellende jongelieden uit het stadje zelf en uit de omgeving een uitnoodiging zonden om te komen noenmalen met de consequenties daarvan. Het plan sloeg zoo zeer in, dat Ecaussinnes-Lalaing allengs de reputatie kreeg van een voortreffelijke huwelijks markt in alle eer en deugd. Ook ditmaal brachten de treinen tal van trouwlustige jonge mannen in Ecaussinnes aan. Op het plein naast het kasteel, dat uit de 12e eeuw dagteekent en de trots van het stadje is, had de ontmoeting tusschen de huwelijkscandidaten plaats. Een plech- tig moment was het binnenkomen der tneis jes, voorafgegaan door gendarmes in groot tenue. De voorzitster der vereeniging van huwbare meisjes hield een rede, waarin ern stige verwijten tegen het celi'baat werden gehoord. Daarna sprak een afgevaardigde der jonggezellen, die zich ontpopte als een geestdriftig voorstander van den echt. Het slot was een omhelzing tusschen de beide sprekers, tevens het sein tot het begin van het blijde feest. Er werd gedanst, gestoeid, gespeeld en geminnekoosd, en bij het vallen van den avond doolden tal van jonge paar- tjes in stille laantjes van den tuin van het kasteel. Het spreekt van zelf, dat toen de journa listen hun verslaggeverstaak als geeindigd beschouwden EEN 1NVAL BIJ ACROBATEN. Te Chicago is aan veertig leden van een circus, acrobaten, goochelaars en clowns, een leelijke poets gebakken. Toen zij in vergadering bijeen waren, en een nieuw programma bespraken, klonk plotseling een vreemde stem van een dik, klein mannetje: „Thans, mijne heeren, is het woord aan mij. Gaat alien met opgeheven handen langs den muur staan en leg alle diamanten en geld, dat gij bij u hebt, op tafel." De clowns meenden hier te doen te heb ben met een goedgeslaagde nabootsing van hun professie en trokken al scheeve gezich- ten, doch toen nog drie gemaskerde mannen met revolvers in de hand zich achter het kleine drieste kereltje schaarden, dat met .barsch gezicht de uitvoering van zijn beve- len bleef afwachten, merkte het gezelschap dat er hier sprake was van doodelijken ernst. In vijf minuten tijds behoorde de geheele vertooning tot het verleden. De bandieten verdwenen met een waarde tran niet minder dan 60.000 gulden aan juweelen en geld, doch niet eer voor zij het gezelschap hadden opgesloten in een klein kamertje, waar zij als haringen in een ton opeengepakt ston- den. Een der gooch^Jaars was er echter, dank zij zijn vingervlugheid, in geslaagd een be- drag ter waarde van duizend gulden achter een radiator weg te moffelen en dit aldus aan den greep der roovers te onttrekken. Terwijl de roovers hun slag sloegen, hiel den in een benedenzaal vrouwelijke leden van het circus een bijeenkomst zonder iets van wat er gaande was te merken. LUCIFERS. Een der bladen herinnert aan het feit, dat in een der eerste dagen van Juni, honderd jaar geleden een ohemicus te Stockton, John Walker, min of meer bij toeval ont dekte, dat sulfaat van antimonium en chloorpotasch een mengsel vormden, dat bij geringe wrijving reeds ontbrandde. Korten tijd later bracht Walker, de eerste doosjes lucifers, in de handel, die voor 80 cents, een stuk sc'huurpapier inbegrepen, grif van de hand gingen, omdat zij in elk geval een groote verbetering waren tegenover de om- slachtige tondeldoosjes, die tot dat oogen blik in gebruik waren. Ofschoon Walker geen patent op zijn „uitvinding" kon krijgen was hij zeven jaar later, toen Isaac Holden de machinale fabricatie in het groot voor het eerst toepaste, reeds een rijk man geworden. DE GROND TE WARM ONDER DE VOETEN. In het kleine dorp Touranemire (Z. Auvergne) wordt in den laatsten tijd velen menschen de grond te warm onder de voe ten. Men moet nu niets kwaads van deze Touranemireezen gaan denken. De zaak is alleen, dat de bodem van een hollen weg bij het station erin brand staat. De haard van dezen brand ligt ongetwijfeld zeer diep, maar de hitte aan de oppervlakte is toch al zoo groot, dat schoenzolen er niet meer tegen kunnen. Of men hier met een vulca- nische werking te doen heeft of met een door hoogen druk verhitte veenlaag, staat nog niet vast. DE BORST INGEDRUKT. In het dorp Muss naibij Schwerin overreed Woensdag een automobiel bstuurd door den Berlijnschen koopman Petersen, broeder van den Hamburgschen burgemeester, een oude vrouw, die op slag werd gedood. De auto werd tegen een boom geslingerd met het gevolg, dat Petersen de borst werd inge- drukt. Hij was onmiddellijk dood, terwijl een dame, die in de auto zat, zwaar gewond werd. De chauffeur was zoo diep onder den indruk van de ramp, dat hij zich een kogel door het hoofd wilde jagen. Voorbij- gangers konden het hem beletten. Nabij de Oostzeebadplaats Zinnowitz werd een student door een uit Berlijn ko- mende auto overreden en gedood. De auto, die tegen een boom botste, sloeg om en een majoor, die tot de reizigers behoorde, werd op slag gedood. De overige reizigers kwa men er met lichte verwondingen af. ALICE ROOSEVELT ALS RECLAME- MIDDEL. In de familie Roosevelt heeft altijd die on- gegeneerde draai gezeten, die in staat was, aan alle nette menschen uit de officieele vvereld schrik-sohokjes te bezorgen. Mrs. Alice Longworth-Roosevelt, Theodoor's dochter, die ook als Pdncess Alice bekend staat, sohijnt thans aan die officifiele wereld den hevigsten schok van de laatste jaren te hebben toegebracht. Zij heeft er in toegestemd, dat haar por- tret wordt gebruikt om reclame te maken voor een schoonheids-pasta. Deze toestem- ming brengt prinses Alice 5000 dollars op, welk bedrag in den spaarpot van haar pas- geboren dochtertje Paulina zal worden ge deponeerd. Het is origineel. Het is Roose- veltsoh. EEN ZONDERLINGE GESCHIEDENIS, welke tot de romantische categorie van den Man met het IJzeren Masker en andere legenden van quasi-historischen aard blijkt te behooren, doet op het oogenblik ae ronde in de Belgische pers. Zekere Arthur Kregersman, gewezen mo- deleur van het Musee Grevin te Parijs, thans woonachtig in de Brusselsche voorstad Koe- kelberg, beweert in rechte en mannelijke lijn af te stammen van Jacobus II, koning van Engeiand, Het geheiin van zijn koninklijke afkomst zegt Kregersman aan Engeiand, Frankrijk, Italie, Rusland, Oostenrijk, Duitschland en de Turksche republiek, te hebben bekend gemaakt, wat hij voldoende acht om zijn candidatuur te stellen voor den troon vanAlbanie. De pretendent, naar een foto te oordeelen, een eerbiedwaardig uitziend man met een mooien grijzen baard, a la Leopold II of baron Coppee, zou ech ter, zijn hoogen leeftijd in acht genomen, desnoods met een klein jaargeld van de Britsche regeering genoegen kunnen nemen en zijn verdere aanspraken laten varen. In een door hem uitgegeven en door de XXe Siecle besproken brochuretje meent Arthur Kregersman de verzekering te kun nen geven, dat Jacobus III, door het Brit sche parlement als hoogverrader uitgesloten van den troon en in Frankrijk bekend als le chevalier de Saint-George, zoon van den door Willem III van Oranje verslagen koning Jacobus II, van de dynastie der Stuarts, twee zonen had: Charles Edward, in 1720 geboren, die met Louisa van Stol- berg huwde en in 1788 overleed, en Hendrik Benedictus, in 1807 overleden als kardinaal van de Roomsche kerk. In strijd met alle tot dusver bekende feiten beweert Kregersman, dat Charles Edward zich na tal van avon- turen te Gent vestigde waar hij door den pastoor van de St. Baafskerk onder den naam van Jan Hendrik Krijgherman zou zijn gedoopt en, in 1749, als Jan Frans Crygh- man, met Maria Johanna Buyck, prinses van Stolberg in den echt zou zijn getreden.* Uit dit huwelijk zou in 1752, een kind zijn geboren: Lieven Bernard, later naar Sa- vooie gestuurd en aan de abdij van St. Ber nard toevertrouwd. Lieven Bernard zou echter in 1773 als muzikant naar Gent zijn teruggekeerd, waar hij op zijn beurt tnouwde en vader werd. De huidige preten dent zou de achter-kleinzoon van dezen Lieven Bernard zijn! Vergadering van Donderdag 11 Juni 1925, des namiddags 2 uur. Voorzitter de heer J. Huizinga, burge meester. Tegenwoondig de leden: D. van Aken, D. Scheetle, P. van Cadsand, L.'J. Geelhoedt, R. Scheele, C. A. Verlinde, E. L. Frerike, H. J. Colsen, N. A. Hamelink, L. J. van Driel, B. N. van Dijke en J. van Riet. Afwezig de heer J. J. de Jager. De VOORZITTER opent de vergadering en stelt aan de orde: 1. Notulen. De Voorzitter deelt mede, dat in de notulen der vergadering van 23 April 11., zooals die aan de leden zjjn toegezonden, nog een6 wijziging moet worden aangebracht, die bij de correctie over het hoofd is gezien. Op bladzijde 19 moet betreffende punt 11, wijziging der begrooting, worden ingelascht, dat de verhooging der ontvangsten en uitga- ven met 15000 betreft de begrooting voor 1925, en niet die voor 1924, zooals het is ge- notuleerd. Afgedacht van de woorden die bfj het doen van dit voorstel gebezigd zijn, was bedoeld een wijziging der begrooting voor 1925. De heer VAN DIJiKE wenscht in openbare vergadering ook nog een opmerking te maken omtrent de notulen. Op bladzfjde 9 staat, dat hij zou gezegd hebben, over den werktijd spre- kende, „dat hij het om 5 uur werkelijk nog geen tijd acht om te gaan luieren". Hij zegt die woorden niet gebruikt te hebben. Hij heeft er op willen wijzen, dat we zomertijd kregen, zoodat het om 5 uur eigenlijk nog maar 4 uur in den namiddag is, en daarom nog geen tijd om het werk te beeindigen. De VOORZITTER vraagt, of hij er prijs op stelt, dat dit in de notulen nog wordt ver- anderd. De heer VAN DIJKE antwoordt ontkennend. De notulen worden alsnu met algemeene siemmen vastgesteld. 2. Ingekomen stukken. a. Het raadsbesluit van 23 April jl. tot wij ziging der begrooting voor den dienst 1924, voorzien van het bewijs der goedkeuring door gedeputeerde states. Aangenomen voor kennisgeving. b. het raadsbesluit van 23 April jl. tot aan- koop van rentegevende stukken tot een bedrag van 3605,70, voorzien van het bewijs der goedkeuring door gedeputeerde staten. Aangenomen voor kennisgeving. c. De begrooting der Gezondheidscommissie wier zetel is govestigd te Ter Neuzen, voor den dienst 1926, op een eindcijfer van 2615,31. De bijdrage dezer gemeente is uitgetrokken op f 200,70. Burgemeester en wethouders stellen voor, hiermede rekening te houden bij de vaststelling der gemeentebegrooting. Met algemeene stemmen wordt aldus be- sloten. d. Een dankbetuiging van E. J. van Dijke, verloskundige, voor de haar toegekende ver hooging van jaarwedde. Aangenomen voor kennisgeving. e. De balans van de Vereeniging tot Zie- kenverzorging over het jaar 1924 en de eenigs zins gewij'zigde balans over 1923. Uit de balansen blijkt, dat het nadeelig slot per 31 December 1923 bedroeg f 14.580,281, en per 31 December 1924 f 11.003,311/,. Uit de winst- en verliesrekening blijkt, dat het verlies op 1 Jan. 1923 bedroeg 13.067 73 en op-1 Januari 1924 f 14.580,281/2. Aangenomen voor kennisgeving. f. Een afschrift van het vonnis der Arron- dissementsrechtbank te Middelburg, d. d. 27 Mei j.l., waarbij de vordering tegen de gemeen te ingesteld door F. Chr. den Hartigh, opzich- ter van 's Rijkswaterstaat te Harderwijk, die zich beuadeeld achtte door de toepassing der verordening in zake het onttrekken van wonin- gen aan hunne bestemming, niet ontvankelijk is verklaard, met veroordeeling van den eischer in de kosten van het geding, aan de zijde van de gemeente tot aan de uitspraak begroot op f 200. Aangenomen voor kennisgeving. s. Een schrijven van gedeputeerde staten van Zeeland, d.d. 8 Mei 1925, waarbij wordt be- richt, dat de raad der gemeente Sas van Gent besloot, de kermis in die gemeente in het ver- volg te doen aanvangen op den Zaterdag voo: den derden Maandag in September en zal ein- digen den Dinsdag daaropvolgend. Indien daartegen bezwaar bestaat, wordt verzocht daarvan voor 3 Juni 1925 mededee- ling te doen. In verband met het Koninkdijk besluit van 3 October 1908, waarbjj het standpunt is inge- nomen, dat bfj de vaststelling van het tijd- stip voor een kermis, die tevens als markt is te beschouwen, rekening behoort te worden ge houden met de billijkheid tegenover andere ge- meenten, in verband met aldaar reeds bestaan- de kermisdagen, stellen burgemeester en wet houders voor bezwaren in te brengen tegen dit raadsbesluit, aangezien de 2 laatste dagen dier kermis gelijk zouden vallen met de twee eer ste dagen der jaarlijksche kermis alhier. De VOORZITTER merkt nog op, dat die regeling voor de gemeente nadeelig zou kunnen werken op de verpachting van staanplaatsen. Met algemeene stemmen wordt overeenkom- stig het voorstel besloten. r, h- Een schrijven van de N. V. Provinciale Zeeuwsche Electriciteitsmaatschappij, die te kennen geeft alfl bijlage te zenden een gewij- zigd concept-contract voor de voorziening van Sluiskil O. D. Naar aanleiding daarvan merkt zij het vol- gende op: By de besprekingen, die wij destijds met den heer Van Cadsand hadden, hebben wij mede- gedeeld, dat wij voor de electrificatie van Sluiskil O. D., voor zoover het de woningen langs het kanaal betrof, waaronder ook het station begrepen was, een jaarlijksche garantie noodig hadden van 900. Indien echter de drie in de concept-overeenkomst uitgezonderde landbouwbedrijven tevens aangesiloten zouden worden, zou de jaarlijksche garantie moeten verhoogd worden tot f 1200. Overeenkomstig het t.z.t. plaats gehad heb- bende onderhoud, heeft de directie de toevoe- ging in het contract aangebracht. De concept-overeenkomst luidt als volgt: OVEREENKOMlST tusschen de gemeente Ter Neuzen en de N. V. Provinciale Zeeuwsche Electriciteitsmaatschappij te Middelburg, in zake de garantie van een bedrag voor de eilectrificatie van Sluiskil Oostzijde. Artikel 1. De gemeente Ter Neuzen garandeert aan de Naamlooze Vennootschap Provinciale Zeeuw sche Electriciteitsmaatschappij te Middelburg, ten behoerve van de electrificatie van Sluiskil (Oostzijde van het Kanaal) een bedrag van hoogstens f 200 per jaar, als aanvulling van hetgeen de bewoners van voorneemd gedeelte van Sluiskil beneden f 900 per jaar aan stroom voor licht zullen afnemen. Buiten deze garantie vallen de 3 landbouw bedrijven, geilegen nabij het station Sluiskil, van de lijn Ter NeuzenMSechelen en aan de Koegorsstraat. Art. 2. De N. V. Provinciale Zeeuwsche Electrici teitsmaatschappij te Middelburg legt maande- lijks aan Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen over een staat,- houdende opgave van het verbruik der belanghebbende bewoners. Art. 3. Deze overeenkomst zal niet langer gelden dan voor hoogstens 5 jaar, ingaande met den eersten der maand, waarin de stroom geleverd wordt, terwijl ze slechts geldig zal zijn, wan neer aan Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen is overgelegd een afschrift van het contract, dat met de bewoners aldaar is afgesloten. De VOORZITTER deelt mede, dat van de P. Z. E. M. eerst een contract ter teekening werd ontvangen, waarin de gemeente aanspra- kelijk werd gesteld voor de geheele garantie van 900. Burgemeester en wethouders hebben echter geweigerd dit contract te teekenen, daar dit niet in het raadsbesluit omschreven was. Nu komen ze meedeelen, dat de opbrengst van 3 hofsteden niet in de garantie begrepen is. Het oordeel is thans aan den raad, wat die daarvan denkt. De heer VAN CADSAND vraagt dit schrij ven te behandelen in commissoriale vergade ring. De VOORZITTER wil daartoe volgaame ge- legenheid geven. Na afloop der agenda bestaat het voornemen nog een besloten vergadering te houden. i. Bij schrijven van 29 Mei 1925, heeft de heer Van Dijke, zegt de VOORZITTER, mij een tweetal vragen gezonden, met het verzoek deze te beantwoorden, naar aanleiding van een ingezonden stuk, voorkomende in de Ter Neu- zensche Courant van 18 Mei 1.1. Deze vragen luiden: le. Is het juist, dat de Katholieke bevolking door schuld van het gemeentebestuur, hare kinderen naar een bedompt lokaaltje moeten zenden voor bewaarschoolonderwijs 2e. Indien deze vraag bevestigend moet worden beantwoord, wat is dan daarvan de oorzaak Het antwoord op deze vragen kan kort zijn. Vraag 1. Voor zoover ondergeteekende bekend is, heeft het gemeentebestuur hier geen schuld. Ter toelichting daarvan diene, dat bij een in Janu ari gezonden, op zegel gesteld verzoek werd gevraagd, het benedengedeelte van het gebouw, waarin boven Lager Onderwijs wordt ge geven, te mogen gebruiken voor een bewaarschool. Voor zoover ons bekend, was het beneden gedeelte van dit gebouw Meisjespatronaat en Tooneelzaal. Bij schrijven van 22 Januari is door ons ge- antwoord „Uw nevenvermeld schrijven houdt een ver zoek in om vergunning een benedenlokaal Uwer school tijdelijk te mogen gebruiken voor het geven van bewaarschoolonderwijs, terwijl in het zelfde schrijven wordt medegedeeld, dat dit lokaal niet in gebruik is voor het Lager Onder wijs. Waar U dus de beschikking wilt hebben over een lokaal, dat niet als een gedeelte van een school kan worden beschouwd, is het ons niet duidelijk waarom dit verzoek aan ons wordt gericht. Naar onze meening moet dan ook door ons geene Ibeslissing in dezen worden ge nomen." Blijkbaar was het Schoolbestuur door dit antwoord niet voldaan. Het heeft echter in een tweeden brief niets bijgebracht, ons van onze dwaling neem een oogenlblik aan dat wij ge- dwaald hebben te overtuigen.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1925 | | pagina 6