ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTEHTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7770.
Woensdag 10 Juni 1925.
DE INDRINGER
65e Ja&rgteiig.
ABONNEMENTSPRIJS:
6 E KENDM AKI N G.
6IWNEWLAWD.
FE It ILL £T 0 N.
BUITENLAND.
Collecte Foods „Gewapende Oienst."
PlRHNSES JULIANA.
De Tel. bracht het bericht, dat Prinses
Juiliana te Leiden als studente zou worden
ingeschreven en dat met het oog liierop was
aangekocht het huis Oegstgeesterlaan 4 te
Leiden, bewoond door den heer Bijleveldt.
De correspondent te Leiden der N. R. Crt.
meld echter
Nieuw is dit gerucht niet. Reeds eenigen
maanden geleden heeft dit te Leiden de
ronde gedaan. Wij kunnen evenwel uit de
beste bron mededeelen, dat het huis van den
heer Bijleveldt niet alleen niet is verkocht,
docli dat de eigenaar er zelfs niet aan denkt
het te verkoopen. Het gerucht is afkomstig
van een speculant in huizen, die ook ge-
tracht heeft ons dit bericht op te dringen
met de mededeeling erbij, dat er op het
oogenblik over den verkoop van een hem
toebehoorende, naast deze woning gelegen
autogarage, die dan voor de Prinses moest
dienen, werd onderhandeld. Achteraf blijkt,
dat hij dit gerucht heeft verspreid om te
trachten aan andere speculanfen in huizen
deze auto-garage voor een hoogen prijs van
de hand te doen.
Heden is ons uit ingewonnen informaties
van ten deze bevoegde academische onder-
wijskringen gebleken, dat daar van een
voorgenomen inschrijving van Prinses Julia
na als studente niets hoegenaamd bekend is.
WE/GENS DEN ZOMERTIJD HEELE-
MAAL GEEN TIJD.
Nadat door kerkvoogden en notabelen
van de Ned. Herv. Gemeente te Stad-Vollen-
hove eerst besloten was de tijdsaanwijzing
op de klok van den toren, evenals het vorige
jaar niet in overeenstemming te brengen
met den zomertijd, is door gemelde colleges
thans nader goed gevonden deze klok noch
den zomertijd, noch den zonnetijd te doen
aanwijzen, waarschijnlijk om zoowel de
voor- als tegenstanders van den zomertijd
ter wille te zijn.
Er is nu besloten om de klok tot 4 Octo
ber a.s. stil te zetten. Gedurende dit tijdvak
zal er dus in deze gemeente geen openbare
tijdsaanwijzing Zijn. Het behoeft geen be-
toog, dat dit den ingezetenen nog veel last
en ongerief zal veroorzaken.
EEN RECORD OP HET GEBIED VAN
SPECERIJ-VERVALSCHINGEN.
In het „Maandblad tegen de Vervalschin-
gen" vinden wij een record vermeld op het
gelbied der specerij-vervalschingen.
In een partij saffraan, hier te lande jian-
geboden, werd een gehalte van ruim 35.54
minerale bestanddeelen aangetroffen, welke
Uit het Engelsch van
Harold Bindloss.
32) (Vervolg.)
Het viel Maud Barrington op, dat hij zich
van elke poging, om uitleg te geven, ont-
hield, een bewijs van karakter-geslotenheid,
welke zij door haar eigen trotsche, gereser-
veerde type wist te waardeeren. „Je doet je
maal zelf niet bepaald eer aan," zeide ze
„en waarschijnlijk heb je sinds vanmorgen,
niets gegeten!"
Witham liet de opmerking voorbijgaan
zonder erop te reageeren; na een poosje
haalde hij een roestig kannetje van de plank
in den hoek en goot er een klein gedeelte
van den inhoud van de veldflesch in over.
Maud Barrington begreep, waarom hij dat
deed; hoeveel dingen van vroeger werden
door deze kleine fijngevoelige daad niet
goed gemaakt!
„Als je lust hebt om te rookenop-
perde ze genadig.
Witham wees op't kleine stapeltje hout-
blokken en schudde het hoofd. „Eerst moet
ik voor meer voorraad zorgen." Zijn woor-
den waren door het huilen van den wind
bijna niet verstaanbaar; bij elken nieuwen
windstoot was het of het kleine blokhuis
onder de heftigheid van den aanval stond
te schudden. Maud Barrington rilde. „Is
dat niet gevaarlijk?" vroeg ze angstig.
,,Het is noodig," antwoordde Witham,
even glimlachend; het meisje keek hem aan
't was of haar angst opeens minder werd.
bij nader onderzoek voor 33.05 uit borax
ibleek te bestaan. Berekent men den prijs
van onvervalschte saffraan op ca. 220 per
Kg. en borax op J 0,40, dan kan men precies
uitrekenen voor hoeveel men bij het koopen
van zijn geeischte hoeveelheid saffraan be-
drogen is geworden.
Het behoeii natuurlijk geen betoog, aldus
het blad, dat de qualiteit van deze saffraan
absoluut ondeugdelijk is, en behalve dat
men iinancieel bedro<j<wa wordt, is een zoo
groote hoeveelheid borax niet ombedenkelijk
uit een hygienisch oogpunt. Andere aange-
boden saffraan-soorten bleken een te groote
hoeveeilheid stuifmeel (pollen) te bevatten.
Men zjj dus gewaarschuwd tegen z.g.
goedkoope aanibiedingen, vooral van ge-
poederde specerijen in het algemeen.
Het blad vraagt tenslotte: „Zouden der-
gelijke sprekende feiten er nu eindelijk onze
regeering toe kunnen brengen, om het steeds
door ons gevraagde onderzoek aan de gren-
zen te verkrijgen?"
Mr. H. P. MARCHANT 25 JAAR
KAMERL1D.
Ter gelegenheid van zijn 25-jarig lid-
maatschap der Tweede Kamer door de
Vrijz. Democratische Partij is Zondag Mr.
H. P Marchant te Amsterdam gehuldigd.
Door verschillende afdeelingen waren
bloemstukken gezond' n. De zaal van Bel-
levue was ondanks de warmte eivol. 1 oen
de jubilaris met zijn echtgenoote binnen-
kwam, steeg een hartelijk gejuich op. Aan
mevrouw Marchant werden bloemen aan-
geboden
Yervolgens nam het woord Mr. A. B.
Gompers als voorzitter van de huldigiugs-
commissie. Deze deelde mede dat alle
groepen van den Bond zitting namen in
dit comite en dat de financieele bjjdragen
beliepen tot een kwartje. Een bewijs, zei
spr dat Mr. Marchant er in geslaagd is
de volksziel te winnen.
Over het werk van den jubilaris in de
Kamer zal spr. niet uitwijden. Uw op-
treden, zeide spr. is een geluk voor het
heele land. In uw politiek worden steeds
toegepast eerlijkheid, rechtschapenheid en
onbaatzuchtigheid (applaus). Verder bood
spr een aantal stoffelijke bewijzen van be
langstelling aan. Het was de bedoeling
geweest den jubilaris op het doek te doen
vereeuwigen. Daarvoor waren echter be-
zwaren en daarom is de keuze gevallen op
een antiek schrjjfbureau, een dito boeken
kast en een paar zilveren kandelabres.
Aan deze cadeaux werd toegevoegd een
album met namen van de gevers.
Vervolgens sprak Mr. H. M. Werker,
de voorzitter van den \rijz. Dem. Bond.
Hij huldigde Mr. Marchant als leider van
de partij.
Daarna sprak de heer Ph. M Ketelaar
namens de Tweede Kamerfractie. Spr
herinnerde er aan dat de jubilaris voor
een kwart eeuw in Deventer werd gekozen.
Hij sehetste het optreden van den jubilaris
in de Kamer. Wat spr doet, kan de critiek
weerstaan. Spr. hoopt dat Mr. Marchant
nog lang de leider der Vrijz. Democraten
in de Kamer mag zijn.
Vervolgens voerde het woord Prof. Van
Embden namens de leden der Partij in de
Eerste Kamer.
Een lange rij van sprekers volgde nog.
Zoo sprakea nog de heer Welleman namens
Het volgende oogenblik was hij de deur
uit. Maud Barrington bleef alleen achter.
Een onbegrijpelijk gevoel van verlatenheid
beklemde haar; hoeveel gevallen waren er
niet bekend van boeren, die in een sneeuw-
storm als deze even't huis uitgingen, om de
paarden in den belendenden stal te verzor-
gen en die na uren teruggevonden werden,
even stil als de sneeuw, die hen bedekte! Ze
was niet iemand die zich onnoodig angstig
maakte, maar ze kende de kracht van een
storm als deze, de verlammende inwerking
van rukwind op rukwind met hun geeselen-
de jachtsneeuw. Ongeduldig streek ze keer
op keer haar handschoen weg om op haar
gouden armbandhorloge te kijken; 't leek
wel of de koude den gang van 't kleine uur-
werk vertraagd had. Opeens bedacht ze, dat
ze iets kon doen: voor de deurspleet lag een
klein bergje sneeuw; vlug schepte ze met
haar zilveren beker wat van het poeder-
fijne wit op en zette het op de kachel. Daar
na ging ze weer zitten, onbeweeglijk door
haar gespannen luisteren naar de voetstap-
pen van den man.
Een poosje verliep er zoo. Toen, zonder
voorafgaande waarschuwing, werd de deur
opeens opengestooten en kwam Witham,
gebogen onder een zwaren last berketakken,
bijna strompelend het vertrek binnen. Hij
liet ze vallen en probeerde de deur te slui-
ten, maar zijn krachten schoten te kort.
Zwaar hijgend met een grauwbleek gezicht
want het is voor een menschelijk wezen
een onmogelijkheid om een storm bij een
temperatuur van veertig graden onder mil
zonder schade voor zijn lichaam te trotsee-
ren liet hij zich in een futiele poging
om zoo de koude buiten te houden, ertegen
aan vallen.
Het meisje schoot hem te hulp met ver-
eende krachten slaagden ze erin de deur te
de Ver. van Statenleden, Mr. van Aalten,
uit Rotterdam, namens de Ver. van Vrijz.
Dem. Gemeenteraadsleden, Mr. J. Jitta,
namens de Haagsche Gemeenteraadsleden,
Mr. Oud, als redacteur van den Vrjjz.
Democraat, Mr. Joekes namens het tijd-
schrift Opbouw, mevrouw Dr. Aletta Jacobs,
namens de Ver. van Btaatsburgeressen.
De jubilaris dankte daarna voor de
grootsche huldiging er de treffende be
wijzen van belangstellin,'.
DE VERZENlDING VAN POST-
PAKKETTEN.
Sinds eenigen tijd is bij de Pakketpost
een nieuwe >bepaling ingevoerd, welke nog
betrekkelijk onbekend is gebleven en toch
van belang is, speciaal voor vleesch- en
fruithanddlaren. Afzenders die aan bederf
onderhevige goederen verzenden, kunnen
nl. toestemming verleenen om verzonden
goederen te verkoopen, indien blijkt, dat de
geadresseerde vertrokken pf niet te bereiken
is in een bepaalden tijd9Voor fruithande-
laren, die manden fruit verzenden, vleesch-
haridelaren of banketbakkers en dergelijken
is deze bepaling wel van beteekenis. Als in
de plaats van bestemming hun goed achter-
blijft, kan de directeur van het postkantoor
of hulppostkantoor dit ter,, plaatse trachten
te verkoopen bij de handelaren. De op-
brengst wordt dan na aftrek der kosten, per
postwissel aan den afzender geretourneerd.
Diens toestemming moet hierbij van te vo-
ren op een lebel zijn verleend. (Tel.)
DE TOESTANO.
Wij kunnen in het midden laten, schrijft
de N. R. Crt., of Briand volgens een door
de Manchester Guardian uitgesproken ver-
wachting werkelijk de ..complete plunge"
heeft gedaan, m. a. w. of hij geheel kopje
onder gednikeld is in het koele water der
Engelsche werkelijkheidspolitiek. Maar na
de telegrammen uit Geneve van Maandag-
avond zou het toch gelijk staan met de ver-
dachte zwartgalligheid van een booze fee,
aan de wieg van de nieuwe pact-regeling
te willen volhouden, dat de Engelsche en
de Firansche politiek het niet eens kunnen
worden.
Om de nauwe samenwerking tusschen
Engeland en Frankrijk op dit oogenblik te
begrijpen, moet men zich ook goed reken-
schap geven van hetgeen waarom het te
doen is. Het is niet te doen, gelijk in de
kwestie van Duitschland's ontwapening het
geval is geweest, om den tekst van een ge-
meenschappelijke nota van de geallieeraen,
maar slechts orn den tekst van een nitslui
tend Fransch antwoord, dat op het Duitsche
pact-aanibod moet gegeven worden. Hoe-
wel dit dus een zuiver Fransche aangelegen-
heid is, houdt Frankrijk over den vorm,
waarin het dit geven zal, ten nauwste over-
leg met Engeland, zij het dan ook uit de
gezonde overweging dat een geisoleerde
handeling weinig verkieselijk zou zijn. Im-
mers Engeland zal, volgens het oorspronke-
lijke Duitsche voorstel, met Belgie samen
deelgenoot zijn in den waarborg voor de
Westelijke grenzen van Frankrijk zou als
vroeger oorlogsbondgenoot van Engeland in
een onaangename positie tegenover Duitseh-
land komen, indien bij de latere onderhan-
deling die de vier (mogelijk vijf, als Italie
'er nog bijkomt) mogendheden a'ls gelijk-
gerechtigden zullen voeren, bleek dat Enge
land in het Fransche standpunt niet geheel
sluiten; toen keerde ze zich tot den man.
„S 1 a dadelijk die sneeuw at," zeide ze
kort; ze liep naar de kachel en nam het
dampende bekertje eraf. ,,Ga hier zitten en
drink het achter elkaar uit."
Witham bukte zich naar het kannetje,
maar met een snelle beweging was het meis
je hem voor. „lk weet wel, dat het zilver
voor mij was," zeide ze, „maar voor zulke
plichtplegingen habben we nu geen tijd".
Uiitgeput als hij was door zijn krachts-
inspanning van een paar oogenblikken ge
leden, gehoorzaamde Witham haar; maar
bija onmiddellijk kwam er een ondeugende
tinteling in zijn oogen, toen het meisje zich,
even kleurend, naast hem op 't stroo liet
vallen en de bonte deken om zijn schouders
sloeg.
„rk geloof werkelijk, dat je echt blij was,
me te zien", zeide hij.
„Je gaat buiten je boekje", wees het meis
je hem terecht. „Maar't is een feit, ik was
blij."
Witham maakte een ongeduldige bewe
ging. „iKijk eens hier" zeide hij, „morgen
kunnen we weer op den ouden voet door-
gaan, maar in dien tusschentijd zou ik
graag w.illen weten, waarom je me zoo
vijandig gezind bent ten opzichte van
iemand op Silverdale kan je me niets
kwaads ten laste leggen. Je tante", dit
met een kleine, eerbiedige hoofdbeweging,
welke het meisje tegen wil en dank
genoegen deed „heeft me tenminste een
proeftijd gegeven."
,Jk vind het niet prettig, om daarop te
moeten antwoorden," zeide het meisje.
„Maar als je erop staat 't is je eigen
schutd geweest. Den eersten avond heb je
ons verteld, dat je maar middelmatig kon
kaartspelen. Die 't was volkomen onnoo
dig, niemand vroeg je iets, en we wisten
deelde. Maar dit alles neemt het feit niet
weg, dat Frankrijk geen enkelen stap voor
zichzelf heeft willen doen, zonder er Enge
land in te kennen en er deszelfs fiat op te
habben. Engeland van zijn kant beant-
woord dit vertrouwen door Frankrijk klaren
wijn te schenken over zijn opvatting van den
veiligheidswaanborg, dien het voor de gren
zen in het Westen wil gaven. Het Havas-
cominunique uit Geneve preciseert thans,
dat Engeland bereid is, de nieuwe grenzen
daar volgens het tractaat van Versailles te
verdedigen met ,,zijn volledige strijdmacht
te land, ter zee en i.n de lucht" en in ver-
band daarmee elke schending van de ter-
ritoriale en militaire bepalingen van het
tractaat nopens de Rijn-grens als casus belli
zal beschouwen. Deze waarborg gaat na
tuurlijk veei verder dan die tegen een oor-
logsaanval volgens het handvest van den
Volkenbond. Volgens dit laatste, zou de
Raad van den Volkenbond, nadat de leden
hun handels- en financieele betrekkingen
met den oorlogmakenden staat hetoben af-
gebroken, eerst met voorstellen bij Engeland
(gelijk bij de andere leden), aankomen met
voorstellen betreffende den omvang van de
te verleenen hulp. Engeland handed daar
om in dit opzicht tegenover Frankrijk on-
geveer eender als Frankrijk zelf zich tegen
over Polen voorstelt te handelen, namelijk:
het geeft aan een algemeene verplichting die
uit het handvest van den Volkenbond zou
voortvloeien, een bijzonderen vorm in het
belang van een bondgenoot. Daarom moest
Engeland Frankrijk's recht wel erkennen,
om een dergelijken rechtstreekschen bij-
stand (dus niet via den Volkembondsraad
heen) aan Polen te verleenen. Dit gaat ech
ter alleen goed, zoolang Duitscbland de aan-
valler is. Valt echter Sowjet-Rusland, dat
gee:i lid van den Volkenbond is, Polen aan,
dan zou Frankrijk, indien Duitscbland in-
middels lid van den Volkenbond geworden
is, den doortocht van zijn troepen door
Duitsch gebied heen kunnen eischen. (Art.
17 nopens oorlogshandeli.ngen van een niet-
lid, waarbij de bepalingen van art. 16 van
toepassing worden). Immers art. 16, dat in
dit geval toepasselijk is, bepaalt o.a.: ,.Zij
(de leden) nemen de noodige maatregelen,
om den strijdkrachten van elk bondslid,
dat aan een gemeenschappelijk optreden..
deelneemt, den doortocht door hun gebied
mogelijk te maken". Hieruif is dan ook het
voorbehoud te verklaren, dat Duitschland
ten aanzien van zijn toetreding tot den Vol
kenbond maakt, een voorbehoud dat o.m.
den doortocht van zulke vreemde troepen
geldt. Hier schuilt nog altijd een groote
moeilijkbeid. Duitschland's toetreding tot
den Volkenbond kan het Frankrijk slechts
mogelijk maken hulp door Duitsch gebied
heen tegen een eventueelen aanval van
Rusland te brengen, zonder dat het dan een
vijandelijke daad tegen Duitschland begaat.
De kwestie van Duitschland's toetreding tot
den Volkenbond en van het pact geraken
zoodoende in elkaar verwikkeld en dit is nog
meer het geval, nu gemeld wordt, dat Parijs
en Londen zijn overeengekomen, aan de re
geering te Berlijn te verklaren, dat deze toe-
lating slechts za'l kunnen geschieden als het
het waarborgverdrag, volkomen volgens de
opgesomde voorwaarden zal hebben getee-
kend".
De slotsom is, dat, nadat Engeland en
Frankrijk het eens zijn geworden. er nog
groote moeilijkheden met Duitschland te
overwinnen zullen zijn, waardoor opnieuw
de stelling bewaarheid zou worden, dat de
verzekering van den vrede in Europa ten
nauwste verbonden is met de vraagstukken.
alles van je".
Wel", antwoordde Witham rustig. „lk
kan je alleen m'n woord geven, en waar
schijnlijk zullen je me ook nu niet gelooven
maar ik geef je de verzekering, dat vijf
dollars het hoogste is, wat ik ooit met kaart
spelen gewonnen heb."
Maud Barrington keek hem onderzoekend
aan. Ze liet niets blijken, maar zijn toon
had haar overtuigd en ze was blij, dat hij
ook nu weer zich onthield van uitleg geven.
„lk wil je heel graag gelooven", zeide ze
„maar aan den anderen kant kun je wel be
grijpen
„Ja," antwoordde Witham, „ik ben veel-
eischend, dat weet ik maar misschien
ben ik naderhand in staat, om je van veel,
dat je nu duister is, een verklaring te
geven."
Maud Barrington keek naar de veldflesch.
Misschien heeft die puzzle daar ook iets
met je verklaring te makenmaar goed,
i'k zal wachten. Waarom steek je je si-
gaar niet op?"
Witham begreep, dat de discussie hiennee
gesloten was; stil bleven ze zitten, dicht
bijeen, onder dezelf'de bonten reisdeken,
tegen den stapel houtblokken, naast de
kachel, want de wind drong door de spleten
van het blokhuis heen, zoodat de tempera
tuur buiten den kleinen warmtecirkel van de
kachel ondragelijk was. De bal'ken boven
hun hoofd kraakten en steunden; bij elken
nieuwen windstoot was 't of t dak van het
huis afgelicht zou worden. Maar dank zij
den nieuwen voorraad hout bleef de kachel
knapperen en gloeien en na een poosje wel-
dadig-stil-zitten voelde het meisje haar
oogen zwaar worden. Na een paar vergeef-
sche pogingen om wa'kker te blijven want
er zijn slechts weinig mensehen die in de
intense koude van het noorden de neiging
die uit het ontstaan van li£t onafhankelijke
Polen zijn voortgekomen.
Het congres der Beigische socialistische
partij heeft Zondagmiddag te Brussel, na
een uitvoerige beraadslaging met gesloten
deuren, met overgroote meerderheid zijn fiat
gegeven op het voorstel, dat de partij haar
medewerking zou verleenen tot de totstand-
koming van een katholiek-socialfstisch re
geering onder leiding van den katholiek
Pouillet. De zwart-roode „paring", die'velen
een zoo onnatuurlijke vereeniging voor Bel-
genland leek, dat zij haar als iets onmoge-
lijks hadden uitgekreten, zal dienvolgens
haar beslag krijgen. Haar onvermijdelijk-
heid heeft zich pas aan de politici opge-
drongen, na de vele mislukte pogingen om
kaibinetten van noodhulp-ministers in elkaar
te zetten, maar heeft eigenlijk van den be-
ginne af aan vastgestaan en had zich al
voor de algemeene verkiezing onder het li-
beraal-katholieke coalitie-ministerie-Theu-
nis aangekondigd in een toenadering tus
schen de linker- en de rechterzijde in eenige
politieke vraagstukken, zooals b.v. het voor-
gestelde vrouwenkiesrecht voor de provin-
ciale staten. In den beginne zal er misschien
eenige ,,onwennigheid waar te nemen zijn
onder de nieuwe ministers van tweeerlei
schakeering, maar daar staat tegenover, dat
de socialist Van der Velde, die als minister
van buitenlandsche zaken aangewezen is,
al in het coalitie-ministerie-Carton de Wiart
tot een paar jaar na den oorlog heeft ge-
zeten, en met hem van zijn partij Destiee en
Wauters, van wie de laatste thans voor de
portefeuille van nijverheid en arbeid in aan-
merking komt.
Het groote struikelblok voor de samen
werking tusschen katholieken en socialisten
was in het eerst de verdeeling van de porte-
feuilles geweest. De moeilijkheid is opge-
lost, doordat de katholiek Pouillet we, mi
nister-president wordt, maar de tweede-
rangs-portefeuille van oeconomische zaken
krijgt, terwijl de socialisten de twee belang-
rijkste departementen, die van binnen- en
van buitenlandsche zaken, bezetten. Na
tuurlijk is de vorming van een katholiek-
socialistisch ministerie geheel in overeen
stemming met den uitslag der jongste ver
kiezing, welke de socialisten tot een even
sterke partij als de katholieken in de Kamer
en de liberalen tot een groepje heeft ge
maakt, dat op zichzelf zonder invloed is,
maar een sterke tactische positie kan in-
nernen, zoodra katholieken en socialisten
overhoop komen te liggen.
Voor de Europeesche politiek, waarin op
het oogenblik belangrijke beslissingen gelijk
het veiligheids-pact hangend zijn, is de m-
trede van de socialisten in de nieuwe Beigi
sche regeering en de plaatsing van buiten
landsche zaken onder Vandervelde van be
teekenis. Van Brussel valt nu te verwach-
ten, dat het zijn gewicht in de schaal zal
leggen ten gunste van een constructieve po
litiek op den grondslag van het Duitsche
pact-aanbod. De nieuwe constellatie zal
misschien reeds niet zonder invloed bhjven
op den uitslag van de samenspreking, welke
Chamberlain en Briand Maandag te Geneve
foegonnen zijn.
KLEINE OORZAKEN.
Ondanks de crisis, welke de textielnijver-
heid voor Gent thans doormaakt, gaan de
arbeidsters daar thans om nietige redenen
in staking. Ten gevolge van een hoogloo-
pend verschil van meening aan de fabriek
„Le Lys" tusschen een opzichteres en een
arbeidster werd deze laatste weggestuurd.
De anderen kozen terstond haar partij en
1 lieten het werk in den steek. De staaksters
verlangen, behalve een betere arbeidscon-
trole, dat de ontslagene weder in dienst
om te slapen kunnen weerstaan zonk
haar hoofd langzaam iets achterover; Wit
ham stond op en dekte haar voorzichtig
met de reisdeken toe. Toen hij klaar was,
bleef hij zoo, gebogen over haar heen, een
paar oogenblikken staan. Maud Barrington
lag heel stil, zwaar lag 't donker van haar
oogharen op haar bleeke wangen; 't was, of
1 de fijnbesneden aristocratische lijnen van
j haar gezicht in rust nog meer uitkwamen.
Toen stond hij op, met een gevoel, alsof hij
S een heiligschennis gepleegd had, het was
i geen daad, een man waardig, om een meis
je, dat in hem een paria gezien had en dat
hem toch op zijn woord had willen gelooven,
in haar slaap te bespieden. Hoe dikwijls
zou hij haar vertrouwen nog zwaarder op
de proef moeten stellen. Diep in gedachten,
met zijn handen in zijn zakken, begon nij
zacht het vertrek op en neer te loopen.
Naderhand vroeg Witham zich dikwijls
af, hoeveel mijl hij dien nacht wel geloopen
zou hebben; want ofschoon het blokhuis niet
groot was, lukte het hem, ondanks zijn fel
stoken niet, om de kleine ruimte te verwar-
men. Eindelijk, na uren van stilte, juist toen
hij langs de kachel liep, hoorde hij een die-
pen zucht; zonder iets te laten merken, liep
hij door. Toen hij' zich omkeerde zag hij
dat zijn metgezellin de reisdeken van zich
af gegooid had; met een bios van 't slapen,
maar overigens heel kalm, zat ze rechtop
naast de kachel. De man bleef stilstaan;
hij rilde en zijn gezicht zag blauwibleek. De
wind was gaan liggen, maar ondanks dat,
was de koude, zelfs in het blokhuis, nog
intens.
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT.
Burgemeester en Wethuuders van TER NEUZEN
brengen ter openbare kennis van de ingezetenen dat
tusschen 15 en 20 .luni a.s, bmnen deze gemeente de
jaarlijksehe collecte zal gehouden worden ten be-
hoeve van bet fonds tot aanmoediging enondersteu-
ning van den gewapenden dienst in de Nederlanden,
welk fonds nitsluitend strekttot ondersteuning van al
deverrninkten in eenigerlei strijd, waaronder ook in
Nederiand's overzeesche bezittingen.
Zij noodigen een ieder uit otn door een inilde
gave dat fonds in staat te stellen zijn doel te
kunnen verwezenlijken.
Ter Neuzen, den 8 Juni 1925.
Burgemeester en Wetbouders voornoernd
HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
