AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
DE INDRINGER
Open lurid
|{ind@ren
PUROLI!
No. 7766.
Vrijdag 29 Mei 1925.
65e Jaargang.
TuTt EH LA WD.
Als Uw
ABUNNlMENTSPRIJS
8INNENLAND
FX OJiut ST OS.
If
Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post j 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post _f'6,60 per jaar
Voor Ned. Indie en Amerika /2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
'X1 WDS3JE3ZDIE3 IBXj-A-iO
KAMtHVbRKItZiNG.
Stemmei) in een andere jtmeinto.
De Burgemeester van Ter Neuzen maakt
bekend, dat bij de verkiezingen voor de Tweede
Kamer der Staten-Generaal de kiezer, met in-
acfrtneming van het bepaalde in de artikelen
57b tot en met 57j der Kieswet, in plaats van
in de gemeente op welker kiezerslijst hij voor-
kamt, in een andere gemeente aan de stemming
kan deel'nemen.
De kiezer, die van deze bevocgdheid gebruik
wiS maken, deelt, uiterlijk veertien dagen voor
den voor de stemming bepaalden dag, in per.
soon ter secretarie van een gemeente aan den
burgemeester of aan den daartoe door dezen
aangewezen ambtenaar mede in welke gemeen
te hij aan de stemming deelnemen wil. Hij
geeft daarbij op zijn naam en voornamen, de
dagteekening en plaats zijner geboorte, de ge
meente in welke hij op de voor deze verkiezingen
geldende kiezerslijst voorkomt, en een adres in
de gemeente in welke hij aan de stemming wil
deelnemen, zoo mogelijk met aanduiding van
slraat en nummer.
Van de mededeeling wordt een schriftelijke
verklaring opgemaakt, waarvan een afschrift
aan den kiezer wordt uitgeredkt.
De kiezer, die heeft medegedeeld in een an
dere gemeente dan die op welker kiezerslijst
hij voorkomt aan de stemming te willen deel
nemen, behoort tot het stemdistrict in hetwelk
hij het door hem opgegeven adres heeft. Bij
onzekerheid hieromtrent behoort hij tot het
eerste stemdistrict.
Aan het opgegeven adres ontvangt de kiezer,
die bevoegd is aan de stemming deel te neraen,
van den burgemeester der gemeente van dit
adres de oproepingskaart voor de stemming in
die gemeente.
De mededeeling van den kiezer, dat hij in een
andere gemeente dan die, op welker kiezerslijst
hij voorkomt, aan de stemming wil deelnemen,
geldt te veins voor zijn deelneming aan een
nieuwe stemming ingevolge art. 135 der Kies
wet.
Ter Neuzen, 27 Mei 1925.
De Burgemeester voomoemd,
J. HUIZINGA.
JL1R MR. D. J. DE GEER LID DER
TWEEDE KAMER.
Het Centraal Stembureau .heeft ter voor-
ziening in de vacature, ontstaan door het
ontslag nemen als lid der Tweede Kamer
van den heer B. J. Gerretson, benoemd ver-
klaard als Tweede Kamerlid, den heer Jhr.
Mr. D. J. de Geer, oud-lid dier Kamer en
oucMMinister van Financien.
DE ZUIiDERZiEEWERKEN
Op een vraag van het Tweede Kamerlid
Van der Waerden:
Is de regeering bereid tijdig de maatrege-
len te nemen en de geld.en aan te vragen,
noodig voor het voortvarend uitvoeren van
de Zuiderzeewerken, opdat nog in deze zit-
ting hieromtrent kan worden beslist?
Hebben de Ministers van Waterstaat en
van Financien geantwoord:
Voor het voortvarend uitvoeren van de
Zuiderzeewerken wordt een systeem van fi-
nanceering vereischt, hetwelk de daartoe
benoodigde grootere kapitalen kan beschik-
baar stellen. Een en ander maakt wijziging
van de wetten van 14 Juni 1918 (Staatstolad
no. 354) en van 20 December 1918 (Staats-
blad no. 827) noodig.
De daartoe vereischte wetsontwerpen heb
ben het departement van waterstaat 4 Mei
j.l. verlaten.
Uit het Engelsch van
HAROLD BlNDLOSS.
0
28)
(Vervolg.)
„We dachten, dat je hier een paar dagen
zou blijven," protesteerde zijn gastvrouw.
„Je huis is nog niet in orde."
Witham keek haar aan. ,,'t Is verstandi-
ger zoo," zeide hij. ,,Ik moet mijn omgeving
eerst verkennen."
Miss Barrington begreep hem. Zonder
■verder een tegenwerping, wenkte ze Dane.
,,W-il jij mr. Courthorne voor een paar dagen
logeeren, Dane?" vroeg ze. „Ik had hem
graag hier gehouden, maar blijkbaar vindt
hij 't beter, om met iemand van zijn eigen
leeftijd, met wien hij allicht wat openharti-
ger kan praten dan met mijn broer, de zaken
van hier te bespreken."
Dane stemde bereidwillig toe. Zoo kwam
het dat Witham een uur later met een sigaar
in zijn mond in een van de kamers van de
tamelijk afgelegen boerderij van zijn gast-
heer zat. De kamer was heel eenvoudig,
maar smaakvol gemeubileerd en 't was er
behagelijk warm door een gezellig snorren-
de kachel. Uit een gemakkelijken stoel naast
een klein tafeltje zat de eigenaar van de
boerderij zijn gast, dien hij in dien korten
tijd als iemand met een verwonderlijk goe-
den kijk op zijn speciaal bedrijf had leeren
kennen, oplettend aan te kijken.
„Ondanks de zeer positieve meening van
den Colonel, dat 't verkeerd is, gaat u dus
uw tarwe verkoopen?" vroeg hij.
DE OLYMPISCHE SPELEN.
Een Reuterbericht uit Praag d.d. 27 Mei
deelt mede, dat het Internationaal Oiympisch
Comite besloten heeft, de Olympische
Spelen in 1928 te Amsterdam te doen
houden.
Naar aanleiding wan de toewijzingen der
Olympische Spelen 1928 aan Nederland,
verklaarde de gedelegeerde van het N. 0. C.,
de heer P. W. Scharroo, in Dinsdag gehou
den zitting van het I. O. C., dat Nederland
gereed is de sportvrienden op de negende
Olympiade te ontvangen.
Het 1. 0. C. juichte levendig de werk-
zaamheid van het N. O. C. toe, dat ondanks
het ongunstig votum in de Tweede Kamer,
er in geslaagd was door een nationale in-
schrijving in twee weken de noodige gelden
te verzamelen om de Olympische Spelen in
Nederland toch te organiseeren.
DE INWERKINGTRED1NG VAN DE
TAR1EFWET.
Het Eerste Kamerlid Van den Bergh heeft
aan den Minister van Financien de volgende
vragen gesteld:
Is de Minister bereid den juisten datum
op te geven, waarop de nieuwe Tariefwet
in haar geheel zal in werking treden?
Indien de.Minister die mededeeling nog
niet kan doen, zou hij dan bereid zijn, nu
de verkiezingen voor de Tweede Kamer der
Staten-Generaal binnen zoo korten tijd zul-
len plaats vinden, met die invoering te
wachten tot het Nederlandsche volk zich zal
hebben uitgesproken?
ALS MEN OP SCHOKLAND WOONT...
Het eiland Schokland in de Zuiderzee
voor de Overijselsche kust, wordt gerekend
te ressorteeren onder de gemeente Kampen.
Sinds 1859 is dit eiland slechts bewoond
door een drietal beambten van den Rijks
Waterstaat. Een hunner, de lichtwaohter H.
Smit, die vier kinderen heeft van leerplich-
tigen leeftijd, heeft tlhans op grond van art.
13 der L. O.-wet 1920 aan de gemeente den
eisch gesteld de kosten te dragen van aan
zijn kinderen te geven huisonderwijs. En de
Raad heeft in zijn vergadering van Woens-
dag besloten, ingevolge dien eisch aan
Smit maandelijks £50.— uit te keeren als
sal a ris voor een bij dezen inwonen.de huis-
onderwijizeres.
DE TOESTAND.
Max, de wakkere Brusselsche burgemees
ter, is een groot en onvervaard patriot ge-
weest gedurende de Duitsche bezetting. Dat
hij voor zijn land veel overheeft, bewees hij
toen. Het is eohter de vraag, schrijft de
N. R. Crt., of hij genoeg politicus is, om zijn
land nu uit de ongeevenaard lange crisis te
helpen. De algemeene verkiezing, die de
katholiek-liberale regeeringscoalitie na een
bewind van drie-en-een-half jaar omver
heeft geworpen, is al begin April gehouden.
Thans nadert Juni en is nog niets beters in
het rzicht dan een' kabinet van „noodhulpen."
Bij zijn geslaagden aanval op het drie-
daagsche kabinet-Van de Vijvere in de Ka
mer had Max als liberaal woordvoerder ver-
klaard had, dat hij zich boog voor de uit-
spraak van het „souvereine kiezersvolk,"
hetwelk de samenwerking van de liberalen
met de katholieke rechterzijde zoo duid?lijk
veroordeeld had. Hij pleitte voor het voile
aandeel van de zegevierende socialisten aan
de regeering en voor de inwijding van een
democratisch tijdperk. Het leek zoodoende,
„Ja natuurlijk" antwoordde Witham rus-
tig. ,,lk houd niet van strubbeiingen, maar
ik kan me mijn doen en laten niet door een
ander laten voorschrijven."
Dane grinnikte vermaakt. ,,Wel", zeide
hij, „de oude heer is niet makkelijk en reden
om speciaal lankmoedig ten opzichte van u
te zijn, heeft hij niet."
„Zoo?" zeide Witham iangzaam. „Na-
tuurlijk begrijp ik wel, dat mijn komst hier
op Silverdale wel eenig verschil maken zal
ofschoon zoudt u mij er misschien een
denkbeeld van kunnen geven, hoe er in de
kolonie zelf over gedacht wordt?"
Dane keek bedenkelijk voor zich. „De
moeilijkheid zit 'm daar, dat er door uw be-
sluit om de boerderij en niet het geld te ac-
cepteeren, minder land voor Maud Barring-
ton overblijft: Barrington houdt van't meis-
je, alsof 't zijn eigen dochter was en hij
had't beheer over al't land; na dever-
wijdering tusschen uw vader en u, dacht
iedereen, dat zij alles erven zou."
„Dus feitelijk beteekent mijn komen hier
voor Miss Barrington een vermindering van
haar inkomen?"
„Ja natuurlijk" antwoordde Dane. ,,Wist
u dat dan niet?"
Witham vond 't moeilijk om dadelijk een
gescliikt antwoord te vinden. ,,In die betee-
kenis is 't nooit goed tot me doorgedron-
gen", zeide hij toen Iangzaam. „En ver
der... zijn er nog nreer bezwaren?"
„Dat is me een beetje te veel op den man
af", antwoordde Dane met een bedenkelijk
gezicht. „U moet niet vergeten, dat we hier,
bijna zonder een uitzondering, vrienden van
de familie Barrington zijn."
Witham legde zijn sigaar neer en stond
op. ,.Hoor eens", zeide hij, „ik houd van
recht op mijn doel afgaan en uw houding is
vriendschappelijk geweest. Gelooft u, dat
de schijnbare onmogelijkheid werkelijkheid
of hij zwenkte in de richting van een nieuwe
samenwerking van de liberalen met de so
cialisten.
Thans blijkt hij te peuteren aan een extra-
parlementair kabinet, dat de katholieken
reeds verklaard hebben niet te zullen steu-
nen, en de socialisten Donderdag vermoe-
delijk evenzeer zullen boycotten, met het
doel het land niet zonder regeering te laten,
tot tijd en wijle de parlementaire groepen
het eens zijn geworden- „over de vorming
van een sterke regeering, die van een meer-
derheid verzekerd is." Het kabinet-Van de
Vijvere had echter geen ander doel, en men
moet zich daarom licht1 verwonderd afvra-
gen, waarom hij het dan geen respijt heeft
willen schenken. Van de Vijvere was im-
mers gevangene van de samen een meerder-
heid vormende liberalen en socialisten en
kongefin katholiek partij-program uitvoeren.
Slaagt Max toch nog, dan zou zijn kabinet
wel even snel kunnen bezwijken onder een
gemeenschappelijken aanval van katholieken
en socialisten als het vorige. Gunt men hem
echter onverwacht het leven, dan staat hij
voor de noodzaak, belangrijke beslissingen
in Belgie's buitenlandsche politiek te treffen
zonder den steun van een parlementaire
meerderheid.
De schuld, dat de crisis zich voortsleept,
ligt natuurlijk bij de katholieken en de socia
listen, die als even sterke groote partijen
zich niet willen verstaan over de vorming
van een regeering. Allerlei bijkomstige
kwesties, als godsdienstverschillen, het
twee-rassen-vraagstuk, het vrouwenkies-
recht, de duurte van het leven vertroebelen
de Belgische politiek en dragen er toe bij,
den baaierd te verergeren. Te meer reden
zou men zeggen, voor Max, om niet te po-
seeren als tombeur van ministers, wat de
taak om zelf als kabinets-formeerder op te
treden na zich sleept, maar het odium voor
het voortduren van de regeeringsloosheid te
laten rusten op de tv|ee partijen, die er in
eersten aanleg aansprakelijk voor waren.
Het politieke intermezzo, dat Max op het
oogentblik vertoont, lijkt nadeelig voor het
prestige, dat aan zijn naam verbonden was.
intussehen wachten dringende buitenland
sche aangelegenheden, waarbij zich thans
nog de kwestie van d?> .ehuldregeling met
Amerika komt voegen, en de begrooting op
afdoening.
De conference over den wapenhandel te
Geneve is er vlug bij geweest, om de verkla
ring betreffende Duitschland's bereidwillig-
heid om een overeenkomst tot stand te bren-
gen waanbij de scheikundige oorlog verbo-
den wordt, in een lijstje te hangen. Dat wil
zeggen, zij heeft het zooveel minder verder
strekkende Amerikaansche voorstel am „uit-
voer van chemische en bacteriologische wa-
pens" te verbieden, onuitvoerbaar verklaard
en daarentegen de wenschelijkiheid uitgespro
ken, een conference bijeen te roepen, weike
het gebruik van deze wapens votstrekt zal
verbieden. De bedoeling is, den Volkenbond
voor de regeling van deze materie te span-
nen en hem de conference bijeen te laten
roepen. Op onverwachte wijze heeft de lang-
ademige conferentie over den wapenhandel
met haar besluit van Woensdag reeds iets
zeer tastbaars opgeleverd.
FAILLISSE-MENT AANGEVRAAGD.
Woensdag heeft J. C. Gould, tot kort ge-
leden een millionair in het scheepsbouwbe-
drijf te Cardiff, zijn faillissement aange-
vraagd.
In twaalf jaar tijds had hij een vermogen
vergaard van om en bij de 12 millioen gul-
worden kan, dat een man van t type zooals
ik in de oogen van de Silverdalesche kolo-
nisten er een ben, van zijn nutteloos leven
genoeg zou kunnen krijgen en 't zou trach-
ten te verbeteren? Ik zou graag een eerlijk
antwoord op m'n vraag hebben ja of
neen voordat ik verder rijd, de prairie
over naar huis."
,,Ga zitten, kerel!" Laalvte Dane. ,,Denk
je, dat ik je mee hiernaar toe genomen zou
hebben, als ik niet erin gelooid had? En de
eerste man, die in mijn tegenwoordigheid
eraan durft fwijfelen, krijgt het met mij aan
den stok. Ataar ik denk niet, dat ze het zul
len doen voor hun fatsoen kunnen ze
't niet. Als we allemaal beste, brave jon-
gens geweest waren, zouden we op't oogen-
blik niet hier zitten.
Hij stond op, ging naar het kleine, getim-
merde buffet en schonk twee glazen wijn in.
,,De tijd lieugt me niet, dat ik zoo'n lange
toespraak gehouden heb", zeide hij. ,,Hier,
Courthorne, op je gezondheid en op onze
verdere kennismaking."
Het gesprek tusschen Witham en Dane
kwam vanzelf op het verbouwen van graan
en fokken van paarden, voor bei.de mannen
belangwekkende onderwerpen, waarover ze
een poosje geanimeerd bleven doorpraten.
Daarna, toen zijn gast al naar zijn kamer
gegaan was, bleef Dane in zijn stoel naast
de kachel, al rookend, nog wat na-soezen.
Maar na een minuut of vijf ging hij plotse-
ling rechtop zitten en klopte zijn pijp uit.
„We hebben verlangd. naar een man met een
goeien kop en een flinke dosis durf", zeide
hij, „en als je 't mij vraagt, hebben we er
nu een gekregen, die ons allemaal niet be-
paald zoetjes en zachtjes wakker zal schud-
den."
Op datzelfde oogenblik stond Colonel
Barrington in de groote ontvangkamer van
den. In de laatste maanden, zegt de Daily
Mail, is dit vermogen hem door de vingers
geglipt en veel srteiler verdwenen dan het
gekomen was. Gould, thans 42 jaar, is nu
weer even ver als toen hij op 14jarigen leef
tijd als jongste bediende begon, op 7'/2 sh. in
de week.
„Evenals toen," zegt hij, „moet ik nu
elken stuiver met werken verdienen. Ik heb
geen inkomen meer, terwijbik eenige jaren
geieden meer dan 600.000 gulden in het jaar
had. Maar ik ben niet bang. Ik zal het niet
opgeven. Wat ik een keer heb gedaan, kan
ik weer doen. Maar intussehen is mijn huis
in ParkHane weg, is mijn buitenverblijf te
St. Mellens bij Cardiff, waar ik bijkans elk
lid van de regeering van 1918'22 te gast
heb gehad, te koop aangeslagen en zijn mijn
auto's opgeruiimd.
,,Ik ben nog jong en i,k trek mij daar niets
van aan, maar tot een ding ben ik besloten
en dit is, dat ik nooit meer producent wil
zijn hier in het land. De producent hangt te
veel af van de nukken van politici en de
grillen en reglementen van vakvereenigin-
gen, en als ik produceer in Engeland, zou
dat moeten zijn in de gunstige omstandig-
heden die in andere landen bestaan."
Gould is dc zoon van een metselaar en
voor zijn 21 ste jaar achtereemvolgens kan-
toonbediende, matroos en veldanbeider ge
weest. In 1904 begaf hij zich naar Amerika
en werd stenograaf bij een firma te Boston.
Dit was het begin van zijn succes.
Hij studeerde hard en werkte hard, met
het gevolg, dat hij in 1911 zelf een zaak kon
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
[doorstKrijnenof tranipireererO
Bestrijk de pijalijke,
pla.aU met AKKER's
Kioosterbedsenv
Verzackt direct
50 ct. per pot.
beginnen als makelaar in zeeverzekeringen
en herverzekeringen. Hij opende kantoren
te Louden, Berlijn en New-York.
De oorlog maakte een einde aan de zaken
van zijn firma, maar nu begon hij, daar hij
voor den militairen dienst afgekeurd was,
nieuwe zaken te Cardiff. Hij vormde er een
groote scheepsbouwcombinatie en werd het
hoofd van een onderneming met 36 millioen
gulden kapitaal. Twee jaar geieden kwam
deze onderneming door zware belastingen,
stakingen en wrijving met vakvereenigingen
in moeilijkheden en kortgeleden werden be-
windvoerders aangesteld.
Gould iegt er nadruk op, dat hij zijn for-
tuin niet verloren heeft door verkwisting,
ongerechtvaardigde uitgaven of speculatie.
Zijn vermoigen van ruim 60 millioen gulden
in 1921 was door waardevermindering dit
jaar tot 1 millioen geslonken. Wegens de
verhooging van de oorlogswinstbelasting
tot 50 pCt. in 1921 kon Hij niet voldoende
bedrijfskapitaal overhouden. Hij moest bij
banken leenen enz.
Silverdale Grange met zijn zuster en nichtje
nog wat na te praten. ,,Hij heeft die kaart
weggegooid, terwijl hij op zijn vingers kun
natellen, wie het aas had en toen durfde
hij nog beweren, dat het een vergissing
was," zeide hij, rood van verontwaardiging.
Met een eigenaardigen g.limlach wendde
Miss Barrington zich tot haar nichtje. „En
wat is jouw opinie, Maud?"
Met een minachtend gebaar trok't meisje
even haar blanke schouders op. Vraagt u
me dat nog na zoo iets! En daarbij,
tijdens ons gesprek aan tafei, heeft hij me
tweemaal voorgelogen terwijl het abso-
luut niet noodig was!"
Miss Barrington keek nadenkend voor
zich. .,,En tocih geloof ik niet, dat hij goed
kan whisten ik heb op hem gelet."
..Terwijl hij 't spelen als een soort van
beroep uitgeoefend heeft?" vroeg het meisje.
De oude vrouw schudde 't hoofd. „Dat
hebben ze ons v e r t e 1 d," zeide ze. ,,Kind,
neem een raad van me aan en geef hem tijd.
Ik heb heel wat menschen ontmoet man
nen en vrouwen van allerlei soort en ik
durf je verzekeren, dat die man een goed
karakter heeft."
„.Heb je wel eens't spreekwoord van den
vos en zijn haren gehoord?" vroeg de Colo
nel met een sarcastischen glimlach.
Maar de kleine vrouw met het zilverwitte
haar lachte niet. Ze keek haar broer een
paar seconden rustig aan, toen zeide ze
alleen: ,,Wie van u zonder zonden is
HOOFDSTUK IX.
Wapenstilstand.
't Was een gure winterdag, toen Witham,
tegen't vallen van den avond, op zijn thuis-
rit van het station, de groote boerderij in
Als de Schatkist niet de voile betaling van
achterstallige oorlogswinstbelasting had ge-
eischt, had hij zoo meent hij, maatregelen
kunnen treffen, om de zaken gaande te hou
den tot er betere tijden gekomen zouden zijn.
Deze eisch heeft hem den nek gebroken.
DE NIEUWE AARDBEVING
IN JAPAN.
De aardschokken hebben niet, zooals
aanvankelijk door Reuter geseind, de groote
steden Osaka, een Industrie stad (met V/t
millioen inwoners), Kyoto en Kobe geteis-
terd, maar vooral schade aangericht in de
provincie Tajima in West Japan, enkele
kleinere steden. o.a. Tooyoka en Kinosaki
zijn verwoest door de aardschokken en de
daarop gevolgde branden.
De omvang der ramp laat zich nog niet
met zekerh id schatten, doch er zijn hon-
derden dooden en gewonden tienduizenden
zijn zonder onderdak.
In de steden Osaka en Kobe werden de
schukken duidGijk waargenomen, maar daar
werden geen onheilen aangericht. Te Tooyo
ka, waar een paniek onder de bevolking
uitbrak, stortte het postkantoor en alle
groote gebouwen in. Vele der vluchten-
den werden door vallend puin gedooi
Uit Osaka wordt gemeld. dat een viieg
machine met verslaggevers, die foto's van
de streken hadden genomen, waar de aard-
beving plaats vond, Zaterdag aldaar is
erug gekomen Uit de foto's en uit de
mededeelingen der verslaggevers blijkt, dat
de ramp van gelijke bevigheid is geweest
als de groote aardbeving in 1923, doch
dat het gebied niet zoo groot is. Te Toyoo-
ka zijn duizenden dakloos gemaakt Een
meisjesschool stortte daar in en begroef
de leerlingen ouder de puinhoopen. Men
denkt dat te Toyooka 200 personen zijn
g dood en 400 gewond.
[)e stad Kinosaki vloog in brand na de
aardbeving Er volgde een algemeene paniek
waarin, naar men vreest, honderden zijn
gedood De schade in de stad is enorm.
Zij wordt slechts voor een millioen yen door
verzekering gedekt Er is voorts groOte
schade toegebrac'nt aan den landbouw.
Volgens de deskundigen werd de aard
beving veroorzaaktdooreen aardverschuiving.
Voor zoover totdusver bekend zijn bij de
ramp geen vreemdelingen omgekomen.
Naar een draadloos telegram uit Tokio
meldt, zijn vele fplaatsen in het Westen
des lands vernield. Paar de telegrafische
verbindingen met het geteisterde gebied
verbroken is, zijn nauwkeurige bijzonder-
heden nog niet te verkrijgen.
Overeenstemmende berichten zeggen, dat
de schade bijzonder groot is en dat ook de
stadjes Siogo en Hiogo vernield zijn Vele
tunnels en bruggen zijn ingestort. Op
verscheidene plaatsen sprongen de water
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
zich bezeerd hebben
gebruik dan dadelijk
zicht kreeg. Eenzaam en verlaten, ais een
grauwe plek aistekend tegen de besneeuwde
helling van een vrij hoogen heuvel, lag het
complex van gebouwen voor hem, maar toch
zag Witham het het eerste oogenblik nau-
welijks. Afgetrokken staarde hij in de verte,
waar de kronkelende grijze veeg van het
gebaande pad zich in de oneindigheid van
wit verloor. Vier maanden was hij nu al in
Silverdale, vier maanden, die hun stempel
op hem gedrukt hadden.
in't begin had hij met zijn voortdurenden
angst voor ontdekking te kampen gehad en
toen deze begon te verminderen, doordat ze
hem van het eerste oogenblik af, zonder
eenigett twijfel als Lance Courthorne geac-
cepteerd hadden, was 't weer de slechte
naam, waaronder zijn dubbeiganger bekend
stond, welke hern aan alle kanten remde. De
achterdocht van den Colonel, de gereser-
veerdheid van Maud Barrington, de strakke
houding van 't grootste dee! van zijn buren,
alles kwam daaruit voort; geen wonder, dat
er tijden kwamen waarop Witham het in
Silverdale niet uit te houderi vond. Zijn kop-
pigheid kwam hem nu goed te stade en
daarbij had hij de hulp van Miss Barrington
zijn voorvechtster van het eerste oogen
blik af, Dane en een paar van de oudere
kolonisten. Moeilijker zou 't voor hem ge
weest zijn, als hij op den eersten avond niet
dadelijk getoond had, dat zijn inzichten de
moeite van aanhooren waard waren en als
iets in zijn kalmte en beslistheid niet elke
onhebbelijloheid onmogelijk gemaakt had. Hii
had gemerkt, dat hij op Silverdale noodig
was en op dit weten baseerde hij zijn hou
ding, maar ten slotte had hij niet genoeg
aan zijn eigen overtuiging, hij wenschte ook
erkenning en waardeering van den anderen
kant. (Wordt vervolgd.)
IHT'iiWllllM—Til
TER NEUZENSCHE COURANT
