ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Vrijdag 17 April 1925
*%5S Jaargang
Erfelijkheid.
No 7748
ABONNEMENTSPRIJS: VVZ Nedetlndier Woo™ t overig^bSt Jl'and"/3,35 pe^ 3 maanden - Abonnementen voor't buitenland alleen bij'vooruitbetaling.
BINNENLAWD.
WSmm
Kinnon Tor Mpn7pn fi 40 np-r 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post fl,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
HjffllAST-El BXjA.JP.
.Erfelijkheid" moge voor veler ooren een j
mudernen, en misschien zelfs wel al te
nfeuwerwetsahen klank hebben, wij weten,
hoe reeds Mazes' wet spra'k van een God
,,die de orugereohtigheden der vaderen be-
zocki aan de kinderen, aan het derde en
vierde geslaoht Zijner haters.' En daar is j
n rem and, die zioh ook maar een korten tijd j
bezighoudt met sociaal werk of ineoiscne
stwdies, die niet van de vreeselijke en voile
waanheid van dat woord overtui-gd raakt.
Daargelaten nu de onschuldige en gun-
strge zijde van deze kwestie, die trouwens
ook al doorschijnt, waar in datzelfde Mo-
zaische gebod gespro-ken wordt van Een,
„Die barmihartigheid doet aan duizenden
dengenen die Hem liefihe-bben, rnoet tevens
werden getuigd, dat „wij de wetten der
psyohische erielij®ieid thans nog slechts
in flauwer omtrekken zien doorsdienieren,'
al zegt dezelfde sdhrijver (Prof. Heyimans),
die* wij hier citeerden, „dat deze wetten
later exact zullen worden vastgesteld en in
gefijke mate zullen worden vastgelcgd in
net denken van ieder beschaafd mensch als
bijvoonbeeld thans het geval is met de wet
Je'r zwaartekracht."
iSeker is wel dit, dat het erfelijkheids-
vraagstuk zeer groote moeilijkheden ople-
vert in verband met de vraag naar de wils-
vrijheid en verantwoordelijkheid van den
mensch, wat b.v. een geloovig man als Prof.
Appeldoorn bij de aanvaarding van het
hoogleeraarsambt in de theologie aan de
unfversiteit te Amsterdam de vraag heeft
doen stellen „of het recht tot zedelijlk oor-
beelen niet moet vervallen, wanneer de
mensch blijkt zijn karakter niet zelf te heb-
ben gekozen, ja, wanneer zelfs het tegen-
dee! onvermijdelijk is aan te nemen (dat
zijn karakter het zijne is igeworden door
overerving van ouders en voorouders.)
Bchter zal er, wanneer wij van erfelijk
heid spreken, allereerst wel zuiver dienen te
worden vastgesteld, wat wij under erfelijk
heid hebben te verstaan. Dr. Waardenbtirg
heeft er o.m. op gewezen, dat velen de be-
grippen erfelijkheid en besmetten met elkan-
cter verwarren, en dat bovendien wel goed
ijedacht dient te worden, dat heel veel eigen-
sehappen, waarmee men ter wereld komt,
niet werkelijk zijn geerfd. In wetenschappe-
iijWen zin mag men sleohts van erfelijkheid
spreken, indien de geerfde ken-merken in
aaileg reeds in de kiem aanwezig waren.
Zoo zal het wellicht menigeen onder onze
lezers een verluchting kunnen zijn, te ver-
nemen, dat het wetenschappelijk schijnt vast
te staan, dat b.v. tuberculose niet wordt ge
erfd, maar dat hoogstens van het erven van
een zekere dispositie kan en mag worden
gesproken, waardoor men dan geboren kan
warden met een verminderd weerstandsver-
magen tegenover de bacil. waarmee men
later kan worden besmet. Zoo spreekt het
this vanzelf, dat de afwijkingen, die men bij
of na de geboorte kan krijgen, niet geerfd,
zijn en ook niet op het nageslaoht worden
overgetiragenChineesche meisjes komen
a I tijd toch weer met normale voeten ter
wereld!
Maar de belangrijkste vraag blijtt natum-
lijk steeds: welk verband er zal en moet zijn
ti.sschen de erfelijkheddsleer en allerlei
practische vraagstukken. Ook de beoefenaar
der natuurwetenschappen kan van zijn
exactheid alleen niet leven. Ook hij zal at
en toe de draagkracht van de door hem ge-
vonden beginselen wel eens willen bepalen.
Hoezeer ook door allerlei wetenschappelijke
onderzoekingen en vonusten ons inziciit in
de ert'elijkheidsleer moge zijn verhelderd,
't zal gevaarlijk zijn reeds thans besliste uit
spraken te doen. die verband ho,:..or met
den wenseh en de tdenomst van de mensche-
lijke samenlcving.
En dan is zeker allereerst van belang de
vraag naar de zoogenaamde „eugenese".
Men heeft toch oOk wel eenige reden om
zich te verontrusten over de verbreiding van
allerlei ziekelijke, minderwaardige en na-
dceiige eigenschappen over vele leden eener
familie, en het is te begrij-pen, dat er ver-
scheiden menschen worden gevonden, die de
uikidelen willen beramen om dit verder te
voorkomen. In Amerika en Engeland is men
daar al druk mee bezig. Ook in Duitschland
en elders is er een machtig streven om de
menschen bij het siuiten van een huwelijk
te wijzen op hun groote verantwoordelijk
heid. In verschillende staten van Amerika
en in enkele cantons van Zwitserland is hit
huwelijk tusschen persone.n, lijdende aan
bepaalde ziekten, verboden.
Wij willen beginnen met ons vertrouwen
uit te spreken in de goede bedoelingen van
deze ijveraars. Ieder nadenkend mensch
moet wel onder den indruk komen van een
verhaal als in het Archief fiir Rassen und
Gesellschaftsbiologie wordt medegedeeld
over 'n zekere familie Zero (de naam is
verzortnen) waarbij een tak der familie
grootendeels uit vagebonden bestond, zoo-
dat het kleine dorpje van 7 a 800 inwoners,
waar zij venblijf hielden, in 10 jaar tijds niet
minder dan /7000 aan ondersteuning had
gekost.
Diefstal was daar aan de orde vaa den
dag buitenechtelijke zwangerschap kwam
Pr h'erhaaldelijk voor, men vond er zelfs
verscheiden moordenaars onder. Oorspron-
kelijk was deze familie arbeidzaam, spaar-
zaam en ernstig geweest; doch door enkele
ihuwelijken met minderwaardige vrouwen
werd een der takken gedegenereerd. Een-
maal zoo ver gekomen, werd deze aanleg
onderhouden, doordat in 't vervolg meer
zulke verkeerde huwelijken werden aange-
gaan. lets dergelijks is bijvoorbeeld ook
onderzocht en gevonden bij de nakomeling-
schap van een in 1740 gestorven landloop-
ster Ada Yukes. Onder 834 personen, die
men hier onderzocht en ondemoeg, waren
er 106 buitenechtelijk geboren, 142 bede-
laars waren er bij, 181 prostituees, 76 mis-
dadigers, waaronder 7 moordenaars. In 75
jaar kostten zij den staat 3 millioen.
In 1902 werd in de Medicinal News mede-
deeling gedaan van de. nakomelingschap
eener bordeelhoudster, die in 1827 stierf.
Onder de 800 personen werden 700 minstens
een keer door de politie bestraft, 37 werden
er ter dood veroordeeld; er waren 342
dronkaards en 127 prostituees onder. Men
kan de verzuchting begrijpen van Plate, die
dan uitroept: ,,Hoeveel eWende en onheil
had kunnen worden verhoed, als aan deze
en dergelijke personen de mogelijkheid tot
voortplanting ware ontnomen." Om dit te
bewerkstelligen heeft Lotsy geijverd voor
het oprichten van aparte mannen- en vroa-
weninriahtingen, die geen strafinrichtingen
behoorden te zijn, maar „inridhtingen voor
het onderhoud van individuen, die daarvoor
indirect betalen door -het voordeel, dat zij
aan de maatschappij reeds bezorgen door
het bloote feit, dat zij uit de gemeenschap
zijn verwijderd."
Toch zal er voorloopi-g nog wel de uiter-
ste omzichtigheid dienen te worden betracht
bij het doen van uitspraken ter zake van
geneeskundig ond-erzoek voor het huwelijk.
Steekhoudenden raad zal men in de meeste
gevallen nog niet kunnen geven voor de
erfelijkheidsstudie nog een heel eind verder
is. Tot dwaze uitspraken en consequenties
komt men allerwege; wij behoeven alleen
maar te wijzen op een uitspraak van een
tandarts, Carl Rose, die slechts tandforma-
tie reeds beschouwde als degeneratie, en die
dan ook in alien ernst voorstelde om den
bezitters daarvan het aangaan van een hu
welijk te verbieden.
Maar de allergewiohtigste kwestie, die wij
tot nu toe nog niet opzettelijk aanroerden,
is, wat wij zouden kunnen noemen: het
vraagstuk van het determinisme. En zoo-
lang wij ons nu bepalen tot de anorganische
wereld, kan en zal het ons niet zooveel hin-
deren, of wij met cau-saliteit en determinis
me in aanraking komen. Hoe meer wij ech-
;er komen op het terrein van de ibiologie en
vooral op het gebied van d'en mensch, des
te meer zal een gesloten „natuurcausaliteit"
ons gaan h-inderen. Het behoeft dus ook
niet te verwonderen, dat Dr. Boekenoo-gen
het bestudeeren der erfeiij'kheidsverschijn-
selen een „nachtmerrie" heeft genoemd. Im-
mers, wanneer wij met onze gansche ziel af-
keerig zijn van een opvatting, waarbij de
mensch wordt tot een soort machine, dan
moeten wij wel reikhalzend uitzien naar een
uitweg uit d-e impasse, waarin de weten-
sohap ons dreigt te drijven. En daarom zai
het zaak zijn hier vooral heel goed vast te
steilen wat er nu werkelijk vaststaai.
Geconstateerd mag nu worden, dat met
bethulp van alle factoren, die men kan na-
gaan en reeds heeft nagegaan, alle lichame-
lijke en geestelijke eigenschappen nog niet
verklaanbaar zijn geworden, en dat bij een
dergelijke mathematische lotsbeschikking
ook nog de mogelijkheid open blijf-t voor de
aanwezigheid van nieuwe potenties, die aan
andere dan mechanische wetten gehoor-
zamen, kortom: er blijff ruimte en plants
voor eenige spontaneiteit. Zal ook de reli-
gieu-se mensch meer dan misschien tot nu
toe -het geval was rekenirtg hebben te hou-
den met het natuurwetenschaippelijk wereld-
beel-d, en zal hij er dus zeker van doordron-
gen moeten zijn, dat zijn religieus besef hem
er niet toe mag drijven aan de wetenschap
voor te schrijven, tot welk resultaat zij zal
hebben te komen, daarnaast zal tegelijk
dan-kbaar door ieder godsd-ienstig mensch
mogen worden geconstateeixi, dat de deter-
ministisdte leer ons houdt en laat in de
sfeer van het reiatieve. Sympathiek mag ons
daarom zijn de samenvatting waarmede
Arendsen Hein zijn: „Variaties en Erfelijk
heid" besluit: „Wie kan zeggen", schrijft
hij, ,,of in deze chaos, in deze schijnbaar
doellooze en van menschelijk gezichtspunt
dikwijls zoo wreede mechanische gang van
gebeuren, in deze onverbiddellijke causali-
teit, in deze wisselwerking van readies,
waaruif al het levends voortkwam, en waar
door al het bestaande ook weer wordt ver-
nietigd, niet mede gegeven is de verwezen-
lijking van de idee van het Absolute, waar-
van de mensehelijke psyche, het menschelijk
bewustzijn al-s de hoogste open-baring zich
manifesteert." En ook verd-er, als deze zelf-
de schrijver religieuzen, wijsgeeren en kuns-
tenaars als zieners tot hun recht heeft later,
komen: ,,Wij moeten niet wil-len beoordee-
len en veroordeelen wat buiten den kring
van onzen horiizont ligt of wat verder reikt
dan onze visie."
Dus is (ondan-ks alle recht en gelijk
der erfelijkheidsleer) nog niet te met ge
daan d-e eiseh des geloofs, dat ons bestaan
gegrond is in de wijsheid van God, en is
nog niets te kort gedaan aan orts geloof, dat
ons gemoed Zijne liefde kan ervaren, of wil
men het anders zeggen: dat wij geschapen
zijn naar Gods beeld.
Goethe blijkt recht te hebben, als hij en
aan de erfelijkheid en aan het eigen streven
recht doet, d-oor te zeggen:
,,Was du ererbt von dei-nen VStern hast,
Erwir-b es urn es zu besitzen",
of vertaald:
„Wat gij ook erfdet van uw voorgeslacht,,
Strijd zelf daarvoof, opdat gij 't moogt
[bezitten!"
DE KONINGIN NAAR NOORWEGEN.
„i\lorgenb]adet" meldt dat de Koningin
van Nederland dezen zomer eenige weken
zal doorbrengen aan de Westkust van
Noorwegen.
EERSTE FCAMER.
Vergddering van Woensdag.
De beer Stenhuis (s, d.) krggt verlof'tot
het richten van vragen aan de regeering
naar aanleiding van de maatregelen, den
laatsten tijd getroffen inzake de werkver-
schaffing. De interpellate wordt gehouden
op een nader te bepalen dag.
Aan de orde zijn vdrschillende wetsont
werpen. waaronder dat tot wijziging van
de wet op de dividend- en tantiemebelasting
1917 en herziening van de regeling vo6r
de heffing van opcenten ten behoeve van
de gemeenten op die belasting en dat be-
treffende een suppletoire Indische begrooting
voor 1925 (kosten van verhooging van de
pensioenen van Indische militairen beneden
den rang van onderluitenant). Alle worden
z. h. s. aangenomen.
De Kamer gaat tot nader bijeenroeping
uiteen,
TWEEDE KAMER.
Inkrimping van den Zomertijd.
Het initiatief voorstel Braat.
De iieer Braat heeft een in'tiatief-voorstel
ingediend tot wijziging van de wet van
23 Maart 1918 gewijzigd bij de wet van
22 Maart 1922 tot tijdelijke alwijking van
de wet van 23 Juli 1908 tot invoering van
een wettelijken tijd.
Het doel van dit wets voorstel is om den
voor velen in den lanije zoo schadelijken
en hinderlijken zomertijd op een korteren
tijdsduur te brengen. Herhaaldelijk is *an
verschillende zijden, w. o vooral vele leden
van onze wetgevende lichamen en de tijd-
commissie, op een compromis aangedrongen,
en rekening houdende met het feit, dat de
Eerste Kamer reeds tweemaal de geheele
afschaffiug van den zomertijd met groote
meerderheid heeft afgewezen, wil de voor-
steller door dit wetsvoorstel trachten tot
een vergelijk te komen.
Op biz. 31 van het rapport der tijd-
commissie leest men, dat in April de
ochtenden nog zeer kil zijn en dat de
avonden toch nog niet lang genoeg zijn
om ze voor bezigheden en genoegen in de
buitenlucht te kunnen bezigen, wat zeer
zeker juist beoordeeld is. Echter is de
voorsteller van meening, dat die tijd nog
wat kort genomen is en z. i. mag men
veilig aannemen, dat de genoemde bezwaren
gelden tot aan het einde van Mei. Dit
gaf den heer Braat aanleiding om in het
belang van hen, die des morgens vroeg
moeten opstaan om te gaan melken of in
het veld moeten ziju om de in dieu tijd
nog teere planten van onkruid te ontdoen,
voor te stellen om den zomertijd niet voor
1 Juni te laten aanvangen, en, met het
oog op het des morgens langer donker
blijven, niet langer te laten voortduren dan
tot het einde van Augustus.
Vele menschen vullen door deze regeling
gedeeltelijk van den zwaren druk van den
zomertijd ontheven worden-
De heer Braat acht het niet noodig,
alle bedrijven, waarin die menschen werk-
zaam zijn, op te noemen, aangezien die in
den laatsten tijd bij de behandeling van
den zomertijd in de Eerste en in de Tweede
Kamer, evenals in het rapport der tijd-
commissie, reeds vaak genoemd zjjn
Aan de uitvoeriug van het geadviseerde
in het rapport van de meerderheid der
tijdcommissie om de klok 40 minuten
vooruit te zetten, zijn naar de meening
van den voorsteller bezwaren verbonden,
omdat dit de verwarring, vooral ten platte-
lande, waar toch de zonnetijd gehandhaafd
moet blijven, nog grooter zal maken dan
door een uur vervroeging.
Het uitrekenen van den tijd zal voor
velen een groote moeilijkheid blijken te zijn,
zoo wel wat betreft den stadstijd als den
plattelandstjjd.
Tot het in den winter 20 minuten achter
den Amsterdamschen tijd zetten van de
klok, zooals de tijdcommissie zich dat
voorstelt, doet de heer Braat geen voorstel,
aangezien noch in woord noch in geschrift
is geblekeD, dat in Nederland eenige be-
hoefte daaraan bestaat.
Gezien het voorstel van de tijdcommissie
om in den zomer de klok 40 minuten voor
en in den winter 20 minuten nil Amster
damschen tijd te zetten, zou in deze het
beste compromis ziju den Amsterdamschen
tijd steeds te handbaven, doch daar de
Eerste Kamer meer overhelt naar een
Midden-Europeeschen tijd. zij het ook voor
een bepaald tijdvak van ieder jaar, is door
den voorsteller dit wetsvoorstel ingediend,
in de hoop, dat de Nederlandsche regeering
wel rekening zal willen houden met de
wenschen en belangen van dat gedeelte der
bevolking, dat door den zomertijd slechts
onaangenaamheden ondervindt.
T0ERA8S1NG VAN DE DR-lNKWET.
Art. 43 der Drankwet verbiedt o a. het
toelaten van dronkeu personen in vergun-
ningsinrichtingen. Op grond van enkele
gegevens meent het hoofdbestuur van de
Nederlandsche Vereenig ng tot afschaffing
van alcoholhoudende drunken, dat aan de
handhavitg van dit artikel slecht de hand
wordt gehouden, en daarom heeft het zich
met een adres tot den Minister van Arbeid
gewend, waarin wordt verzocht, hie-in ver
betering te brengen Het schrijft in dat
adres, dat van de 25,618 personen, die in
1922 wegens openbare dronkenschap wer
den veroordeeld, ongetwijfeid velen zich
dronken in vergunr,in.sinric'ntingen hebben
bevonden, en dat desondanks het aantal
veroordeelinoen ingevolge art. 43 van de
Drankwet slechts enkele ti^-ntallen bedroeg
Het maakt verder melding van eenige cij
fers, verstrekt door c mmissaris en van
politie. betrefifende de in 1924 opgemaakte
processenverbaal weg ns opeuibare dronken
schap en wegens overtreaing van art. 43
der Drankwet. In Amsterdam werden in
dat jaar 2483 processen-verbaal wegens
openbare dronkenschap opgemaakten slechts
1 proces-verbaal wegens overtreding van
art. 43 der Drankwet.
DE ZIEKTEWET.
In een schrijven aan het Bestuur van het
R. K. Werkliedenverbond, opgenomen in de
Volkskrant", bevestigt thans de R K.
Kamerfractie »dat er geen het minste uit-
zicht is op deze totstandkoming (van de
wettelijke regeling der Ziekteverzekering)
voor het einde der loopende regeerings-
periode".
DE PLATTELANDERSBOND.
Woensdag heeft onder leiding van den
heer Braat de Plattelandersbond te Utrecht
vergaderd. Na een kleine wijziging in het
programma en in de statuten werd de
definitieve candidatenlijst opgemaakt, die in
de 18 kieskringen gelijkluidend zal worden
ingediend.
EEN SCHOON VOORBEELD.
De onlangs te 's Gravenliage overleden
oud-president van de opgeheven rechtbank
te Zierikzee mr. J. P. Cau, heeft aan zijn
geboorteplaats gelegateerd, vrij van alle
rechten en kosten, een som van 10,000
voor het herstel der Noorahavenpoort of
van andere openbare gebouwen van oud
heidkundige waarde. Het bedrag is gele
gateerd onder den last van vruchtgebruik
ten behoeve van zijn echtgenoote. Hbl
DE MOGEN DHEDEN EN DE
OVEREENKOMST MET BELG1E.
Naar de „Times" meldt, wordt tusschen
Londen en Parijs thans overleg gepleegd
over enkele vraagstukken in verband met
de Nederlandscb-Belgische overeenkomst,
die de vroegere garantie der Belgische
onzijdigheid aangaan.
Formeel bestaan de tractaten van 1839
nog die Belgie's onzijdigheid aar'. orgden,
maar Duitschla- d, dat (als *rechtsopvolger
van Pruis n) een der garanten was. heeft
door de onderteekening van het Verdrag
van Versailles de verplichting aauvaard alle
regelingeu goed te keuren, die de mogend-
heden in overleg met ons land en Belgie
zouden treffen, ter vervanging der verdragen
van 1839.
Practisch hebben Engeland en Frankrijk
(de andere garanten zijn althans feitelijk
buiten spel) Belgie beschouwd als bevrijd
van verplichtingen, die uit de gewaa>'borgde
onzijdigheid voertvloeien. Dat blijkt, wat
Fraukrpk betreft. het best uit hetfeit.dat
dit land een militaire overeenkomst met
Belgie sloot., terwijl Cecil Harmsworth, als
vice minister van Buitenl Zaken, op 3 April
1922 in het Britsche Lagerhuis uitdrukkelijk
coi stateerde, dat, voorzoover Engeland be
treft, de Belgische gewaarborgde onzijdig
heid niet meer bestond.
Nu moet formeel aan deze opvatting het
zegel worden gehecht, om de sluiting der
Belgisch-Nelerlandsche overeenkomst moge-
lijk te maken.
De over deze garantie gewisselde nota's
doen zien, dat de Britsche en Fransche
regeeringen de zaak in een zoo gunstig
mogelijk licht beschouwen en zij overwegen
thans de stappen d'"e moeten gedaan worden,
om definitief de verdragen van 1839 te doen
ophouden.
De tekst der Nederlandsch Belgische over
eenkomst is thans in Londen en Parijs
medegedeeld en wordt door kenuers van het
icternationaal recht, die de regeeringen
moeten adviseeren, bestudeerd.
0NGEVALLEN-
EN INVALID1TEITSWET.
Uit Eindhoven meldt men aan de N. R. Crt
Een firma alhier heeft er het volgende
op gevonden om aan het bijhouden van
loonlijsten voor de Ongevallenwet en het
zegeitjes plakken voor de Invaliditeitswet
te ontkomen Zij heeft haar thuiswerkende
arbeiders ontslagen, die daarmede schriftelijk
genoegen namen en verklaarden, geen loon
meer te vorderen te hebben. Daarna werden
deze werklieden als zelfstandige patroons
in het handelsiegister ingeschreven, waarna
zij een leveringscontract met de firma aan-
gingen. Opdat deze rpatroons" eventueel
geen schade zouden lijden heeft de bedoelde
firma hen tegen de gevolgen van ziekte.
ongevallen enz. bij een particuliere instel-
ling verzekerd.
HULDIGING VAN DE OOSTINJE-
VL1EGERS.
De vliegers zullen op Zaterdag 2 Mei
om 10 uur 35 min 's morgens aan het
station D. P aankomen en daar worden
ontvangen door het bestuur van de Rotter
damsche Luchtvaartclub, waarbij het politie
muziekkorps Herirandad zich zai doen
hooren.
Om 10,55 begint een rijtoer door de
stad Behoudens goedkeuring van jien
hoofdeommissaris van politie, zal de volgende
weg worden afgelegd: Stationsplein, Kruis-
straat, Diergaardelaan, Coolsingel, Kruis-
kade, West-Kruiskade, le Middellandstraat,
2e Middellandstraat, Heemraadssingel (Oost-
zijde), Mathenesserlaan, 's Gravendijkwal,
West-Kruiskade, Westersingel. Eendrachts-
weg, Kortenaerstraat, Schiedamschesingel,
Coolsingel, Stadhuis.
Op het stadhuis zullen de vliegers om-
streeks 12 uur officieel door het gemeecte-
bestuur worden ontvangen.
BEMOE1L1JKTE RECLAME.
Het wordt de postadministratie, die ook
het mid-del der reclame dienstbaar wil ma
ken voor versterking d-er inko-msten, niet ge-
makkelijk gemaakt. De geschiedenis van de
Blueband-reclame op de poststempels li-gt
nig versch in het geheugen. Zooals men kan
waarnemen, dragen de postkarretjes tegen-
woordig een reclame voor een zeeppoeder.
Naar thans wordt gemeld, heeft de directie
der spoorwegen besloten, om die reclame op
de postwagentjes op de perrons niet meer
toe te laten, daar dit in strijd word geacht
met de -belangen der maafschappij, in ver
band met de perron-reclame.
1MMER VOORWAARTS.
De Gids te Rotterdam schreef:
Zaterdag 28 Maart, opende de firma A.
KreymiDorg Co. in de Zwart Janstraat 62,
een nieuwe zaak in Heeren- en Kinderklee-
ding -benevens Heerenmodeartikelen.
Wij weten in deze evenwel niet wien wij
meer moeten gelukwenschen, de firma A.
Kreymborg, welke wederont een nieuwe zaak
aan zijn lange lijst van f-ilialen wist toe te
voegen, of de Zwart Janstraat en daarmede
indirect het geheele Noorden, met de aan-
winst van een dergelijke zaak. Gevoegelijk
zouden wij het hierbij kunnen laten, vermits
de firma door en door bekend is. Wat even
wel de jongeren niet kunnen weten, en alleen
de ouderen zich nog zul-len herinneren is,
dat de oprichter der zaak, de heer A.
Kreymborg, ,,de man" was'd-ie de stoot
heeft gegeven, de confectie in die banen te
leiden, om te komen op het hooge peil wapr-
op zij rhans staat. Toen dan ook de heer A.
Kreymborg voor nu circa 20 jaar zijn eerste
zaak in Amsterdam opende was dit een
evenement, het we Ik een geheele omkeer in
de confectie te weeg braclit. De confectie
in die dagen toch werd beschouwd als een
minderwaarditg kleedingstuk, d-aarbij alieen
tc dragen door normaal gebouwde personen
Door zijn bekendheid in het buitenland wist
genoemde heer - zic-h een staf van de be-
kwaamste vakntannen te omringen, weikc
in gemeenschappelijke studie de zoo hoog
geroemde Coup Systeme American ontwier-
pen en in praktijk braohten. Dit toch maak-
te mogelijk, dat er voor elk ti-guur een goed
passende kl-eeding in voorraa-d was, en hier-
inede nog niet tevreden, zoo was het weder-
om de heer Kreymborg die besefte, dat
evenmin als een huis zonder goedc funda-
menten duurzaam kan zijn, ook een kleeding
stuk zander goede binnenwerking, niet aan.
hoog gestelde eischen kan beantwoorden.
Stond de firma A. Kreymborg Co. dlis
voor twintiig jaar reeds aan de spits van het
Heeren Kleeding bedrijf, d-ie plaats heeft
zij onafgebroken weten te handbaven. Or-
ganisator in merg en been, maakte hij van
het spreekwoord .groote omzet, kleine
winst" zijn lijfspreuk, en om aan zijn stel-
regel getrouw te blijven, uitsluitend sofiede
goederen tegen de laagst -mogelijke prijzen.
deed hem zijn kracht zoeken in combinatie,
hetwelk wederom tot gevolg had een geza-
melijke inkoopscorporatie. Tot welk een
succes dit geleid heeft kan men opmake'n,
als men weet, dat thans 85 eigen en aan-
gesloten winkels hiervan deel uit maken.
in theorie hebben latere firma's dit wel eens
trachten na te volgen, de practijk heeft
evenwel anders geleerd, zoo,dat de aandacht
van het publiek dan ook niet behoeft ge-
