ALGEMEEN N1EUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7736.
Woensdag 18 Maart 1925
H. E. Kantoorhouders
Grind en Macadam.
FEUILLETOH.
195 NI3 GRIND
2a M3 MACADAM,
20 M3 MACADAM,
BiNNENLAND.
HEEREN BAAI
DE fij ne pypUbak
BUITEMLANP.
worden verzocht het abonnements-
geld over het le kwartaal 1925
van de Ter Neuzensche Courant,
voor 1 April in te ftenden,
DE UlTGEEFSTER.
De Burgemeester en Wethouiiers van TER NEUZEN
Burgemeester en Wethouders van HOEK
zullen op DlnsdaE 31 Maart 1925
des voormiddags hall tien ore, ten raadhuize
aanbesteden de hveiing van:
z.R balast van 1-3 c.M.
■z. tf. Brenallle V2-2 c.M.
De levering geschiedt vo6r 1 Juli 1925
vrij op den wal op aan te wijzen plaats
aan den nieuwen westelijken kanaalarm te
Ter Neuzen nabij de weegbrug van den
Goesschepolder.
De betaling geschiedt na de levering.
De meting heeft plaats op den wal.
Gezegeide inschrijvingsbiljetten van f 0.50
hoofdsom, geteekend door den inschrijver
en borgen kunnen tot op het uur der be-
steding franco ten iaadhui2e wordenbezorgd.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. WOLFERT, Burgemeester.
)AC. DRfcGMANS, fd. Secretaiis.
Uit het Engelsch
van Edgar Wallace.
o
„U ziet dus, mylord", sprak Sullivan, „het
is niet veilig voor u om hier als eenige man
in huis te wonen."
„Hoe weet u dat?" vroeg Chick lachend.
„Ik heb een mond," zei de detective vroo-
lijk. ,,Wat ik wilde weten, Lord Pelbo-
rough, of u me de volgende week hier in
huis wilt laten logeeren?"
Chick aarzelde.
„Dat moet ik overleggen met mijn mijn
meisje," zei hij, met een kleur als een belle-
fleur.
Gwenda toonde neiging het he£le geval
lioht te tellen, maar ze had geen ernstige
bezwaren. Juffrouw Phibbs daarentegen
was wantrouwend. Ze beschouwde het
heele geval, als een listig plan van den
detective om een week voor niets te logee
ren in een aardig dorpje.
Tenslotte werd Sullivan's koffertje naar
boven gelbracht, naar een kamer naast die
van Gnick. Om hen niet lastig te vallen
met zijn aamwezigheid, verzooht hij te mo-
gen eten bij het personeel, maar Chick
drong er op aan, dat hij de maaltijden zou
gebruiken in den „familiekring" en hij
bleek een onderhoudende gast te zijn.
Hij wist van een onuitputtelijk aantal
misdaden en misdadigers en Ohick leerde
een wereld kennen, waarvan hij nooit ge-
droomd had, een wereld van menschelijke
tijgers, die loeren op de zwakkeren van
hun eigen snort en op den gegoeden stand,
die hen beleedigt door zijn welvaart.
„Jagg had een vriend, die Beane heette,"
vertelde Sullivan, „een zwakkeling." Hij
was een Engelschman. Zijn vader was hier
dokter en hij had kunnen worden, wat hij
wou, maar Joe Beane had nu eenmaal een
ingekankerden afkeer van werken. Hij was
in New-York al een paar maal betrapt op
leelijke, kleine vergrijpen. Daarna zwierf
h'ij naar Virginia, waar hij Flower ont-
moette."
Vervolgens beschreef hij de dwalingen
EERSTE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Na trekking van de afdeelingen gaat de
Kamer in de afdeelingen tot onderzoek van
het wetsontwerp inzake afschaffing van den
zomertijd.
Daarna wordt de behandeling van de on-
derwijsbegrooting voortgezet.
De heer Van Embden (v.-d.) zegt, dat hii
den heer De Muralt niet wil volgen in diens
grove, stuitende manier om personen te be-
oordeelen. Moest tegen de Leidsche rich-
ting te Utrecht een andere gesteld worden.
dan had de regcering dit moeten doen.
TWEBDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Bepaald wordt, dat de eindstemming over
het ontwerp tot wettelijke regeling opnieuw
van de cooperatieve vereenigingen zal wor
den gehouden op Vrijdag 1 uur.
Aan de orde is het voorstel-Van der
Waerden tot toekenning van enquete-recht
aan de socialisatie-commissie.
De heer Bierema (v.-b.) bestrijdt het
voorstel, dat z.i. te diep in het bedrijfsleven
ingrijpt. Bewezen is niet, dat samenwei king
van bedrijven steeds ten nadeele van de con-
sumenten gaat. Trustvorming heeft vaak
besparing ten doel.
De heer Van Dijk (r.-k.) meent, dat aan
dit voorstel geen behoefte bestond; aan de
socialisatiecommissie zou een buitensporige
van Beane en Chick luisterde naar de ge-
schiedenis van zijn neef en diens einde, zon-
der een spier op zijn gezicht te vertrekken.
Het was een eigenaardige gedachte,. dat,
ver weg, in Virginia, op een vergeten hoekje
van het kerkhof, iemand lag, die zijn plaats
had kunnen innemen in het Hoogerhuis, als
het noodlot hem gunstiger gestemd geweest
was.
Na den maaltijd gaf Chick het meisje een
arm en nam haar mee naar zijn kamer.
,,Ik vond het zoo vervelend voor je, beve
ling,zei ze. ,,Ik deed mijn best mijnheer
Sullivan te laten zwijgen."
Chick schudde het ihoofd.
„Het was niets erg!" zei hij. „Arme 00m
Josephus! Geen wonder dat hij geen geduld
met me had. Het heeft zijn hart gebroken.
je komt in een zonderlinge familie, Gwen-
da," zei hij, terwiji hij een arm om haar
heen sloeg en haar zacht streelde.
Toen dacht hij plotseling aan haar stief-
broer, een voortvluchtigen diet en toen hij
haar zag glimlachen, begreep hij, dat zij
00k aan hem dacht.
Hij ging iets later naar bed dan gewoon-
lijk. Hij had nog vele brieven te schrijven,
want na zijn avonturen op de petroleum-
markt, had hij nog twee commissariaten
aanvaard. In beide benoemingen zag hij het
werk van lord Mansar.
Hij ging niet regelrecht naar bed, maar
met een badmantel over zijn pyama ging hij
zitten in een der vensterbanken en keek uit
over zijn park. De maan sciheen helder en
hij kon bijna den steenen muur zien, die zijn
terrein omgaf. Sullivan's onheilspellende
woorden hadden zijn rust niet verstoord,
gedeeltelijk omdat hij niet geloofde, dat de
man hem aansprakelijk kon stellen voor de
aandacht van de politie en gedeeltelijk om
dat hij Jagg Flower niet kende.
Na eenigen tijd ging Ghick naar bed en
sliep onmiddellijk. Toen hij wakker werd,
gloorde het daglicht en hij vroeg zich af,
wat hem plotseling klaar wakker had ge-
maakt.
Hij luisterde. Geen geluid, behalve het tik-
ken van de klok, beneden in de gang. En
toch moest hij van iets wakker geworden
zijn. Er kwam geen geluid uit Sullivan's
kamer. Die had dus blijkfoaar door het ge
luid heen geslapen.
Hij liet zich uit bed glijden, schoot zijne
macht worden toegekend, met ver strekken-
de gevolgen.
De heer Rutgers van Rozemburg (c.-h.)
betoogt, dat het enqueierecht alleen mag
worden verleend, indien ernstige verschijn-
selen er met succes mee kunnen worden be
st reden.
De trustverschijnselen komen in alle mo-
dterne landen voor en zijn op zichzelf geen
verkeerd verschijnsel. Zij kunnen enorme
verspilling tegengaan. i k
Mej. Van Dorp (lib.) -toogf, dat de en-
quete onbeperkte schade aan de bedrijven
zou toebrengen. Trustvorming, die produc-
tiebeperking ten gevolgc heeft, kan alleen
internationaal plaats hebben. Ons land is
daarvoor te klein.
De heer Beumer (a.-r.) motiveert zijn
stem tegen het voorstel. Nu de commissie
na vijf jaar nog niets heeft kunnen publi-
ceeren van haar arbeid, schijnt het niet ge-
wenscht, haar bevoegdheden uit te breiden.
Aan handel en nijverheid mogen geen nieu-
we lasten worden opgelegd.
DE DATUM DER VERKIEZ1NGEN.
De Haagsche redacteur der Maasbode
schrijft:
Zooais men weet, moet volgens wettelijk
voorschrift de verkiezing voor de Tweede
Kamer plaats hebben binnen 45 dagen na
de candidaatstelling, welke aan den datum
van 19 Mei is ge'bonden.
De uiterste datum voor de Kamerverkie-
zing is dus 3 Juli.
In verband met de vele werkzaamheden.
welke tusschen candidaatstelling en verkie
zing moeten gesohieden, wordt de datum
voor de verkiezingen zoo laat mogelijk ge
steld. Bovendlen wordt voor den verkie-
zingsdag de voorkeur gegeven aan den
Woensdag, opdat met zoo weinig mogelijk
hinder voor het onderwijs gebruik kan wor
den gemaakt van schoollokalen als stem-
bureaux.
In venband met een en ander ligt het, naar
wij vernemen, in de bedoeling der Regee-
ring den datum van de verkiezingen te be-
palen op Woensdag 1 Juli.
DE INTERNATIONALE BLOEMEN-
TENTOON STEELING.
In tegenwoordigheid v .n vele autoriteiten
had Vrijdag de officieele opening plaats
van de Internationale Voorjaars-<Bloemen-
tentoonstelling te Heemstede.
De eigenlijke openingsplechtighcid vond
plaats in de zaal van het gemeentelijk Con-
certgebouw te Haarlem. Daar waren de
bestuurderen van de algemeene vereeniging
voor bloemencultuur samengekamen met de
talrijke genoodigden, onder wie opgemerkt
werden de Minister van Binnenlandsche
Zaken en Landbouw, Jhr. Mr. Ch. M. J. Ruys
de Beerenbrouck de Minister van Buiten-
landsche Zaken Jhr. Mr. H. A. van Karne-
beek, de Commissaris der Koningin van
Noord-Holland, Jhr. Mr. A. Roell, de burge
meester van Heemstede Jhr. J. P. W. van
Doom, alien behoorende tot het eere-
presidium of tot het presidium van het
eere-Comite.
pantoffels aan en opende zacht de deur. L)e
gang was donker en het was doodstil. Ge-
ruischloos liep hij over den dikken looper en
bleef staan luisteren voor Gwenda's kamer.
Hij stond' op het purrt naar zijn eigen
kamer terug te keeren, toen hij een nauw
hoorbaar fluisteren hoorde. Hij probeerde
heel zacht de deur te openen, uit vrees haar
wakker te maken, als ze sliep, maar de deur
was op slot. Hij liep dus naar debadkamer,
waar 00k een deur uitkwam van Gwenda's
slaapkamer. Deze was open en stond op een
kier. Hij duwde haar open met dezelfde
voorzichtigheid.
Het vertrek was donker, behalve de
tlauwe ochtendschemering en hij zag de
gedaante van een man naast Gwenda's bed.
Hij stond met den rug naar Chick en boog
zich over het bed. Een hand hield hij voor
den mond van het meisja, dat onbewegehjk
lag. Er was een knopje van het electrisch
licht naast de deur en Chick draaide er aan.
Onmiddellijk was de kamer helder ver-
licht. De man keerde zich snel om en Chick
keek reoht in het gezicht van den glim-
lachenden Jagg Flower.
,,U heeft het dus gehoord," zei Flower
vriendelijk. Chick liep langzao-11 >1 hem
toe, zonder te letten op de revolver, die
Flower in de hand had.
,,Blijf staan", sprak de indringer.
Ohick keek nq^r het meisje. Haar nacht-
japon was geSoheurd aan den hals en hij zag
een groote schram op haar schouder. Zijn
oogen dwaalden langzaam van haar naar
den man en daarna naar de op hern gerichte
revolver; hij sprak geen woord.
Toen plotseling sprang hii naar voren.
Met een hand omklemde hij den pols van Je
hand, die de browning vasthield, met de
andere gaf hij den man zulk een slag tegen
de keel dat een minder taaie man dan Jagg
Flower bewiisteloos zou zijn neergevallen.
Terwiil hij achteruit wankelde, kionk een
gerinkel van glas, toen Chick de revolver
naar buiter wierp. Hij onderschatte nooit
een tegenstander en een stem in zijn binnen-
ste waarschuwde hem. De bliksemsnelle
stoot, waarmee de glimlachende Flower
hem aanviel, miste zijn doel. Een tweeden
slag ving hij op met gebukt hoofd. een rierde
snelle ,,uppercut" werd een slag in de lucht.
Toen wierp de slanke gestalte zich on hem
en in het hart van Chick Pelborough was
moordlust.
Dan waren aanwezig de Belgische gezant
Prims Albert de de Ligny, de Amerikaan-
sche gezant Richard M. Toben, de Fransche
gezant De Marciliy, benevens een officieele
delegatie van het Ministerie van Landbouw
en openbare werken.
De algemeene voorzitter der hoofdcom-
missie van de tentoonstelling, de heer Ernst
H. Krelage, tevens voorzitter van de Alg.
Ver. voor Bloemencultuur, hield tot de ge
noodigden een toespraak waarin hij er op
wees, dat dit de eerste waarlijke Internatio
nale tentoonstelling is.
Daarna voerde de voorzitter der Neder-
landschen Tuinbouwraad het woord, waarop
de Minister van Binnenlandsche Zaken,
Jhr. Mr. Ch. M. J. Ruys de Beerenbrouck
ter officieele opening van de tentoonstelling
een rede hield, waarin hij in het licht stelde,
dat deze internationale tentoonstelling we-
derom een bewijs levert van de energie en
het doorzettingsvepmogen, veler onzer lar,;!-
genooten eigen.
OPRICHTING VAN EEN GASSCHOOL
TE UTRECHT.
Naard de Haagsche Crt. verneemt, ligt het
in het voornemen om te Utrecht een militaire j
Gasschool in het leven te roepen, waaraan
het beroepskader de zoo zeer noodige in-
structie gegeven zal worden van al hetgeen
bij een toekomstigen oorlog op het gebied
van giftgassen, zich zal kunnen voordoen.
De militaire Gasschool zal op bescheiden
schaal worden ingerioht en van het hoogst
noodige kader voor het geven van instruc-
ties worden voorzien.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
DE TOESTAND.
Ramsay MacDonald, de eerste-Minister
van de vorige regeering uit de arbeiders-
partij, heeft te Fulham een heftigen aanval
gedaan op Chamberlain's politiek ten aan-
zien van het protocol van Geneve. Hij gaf
te verstaan, dat Chamberlain geen oogen-
blik de groote beteekenis van't door hem be-
handelde vraagstuk beseft had, dat de Brit-
sche dominions verleden jaar te Geneve het
protocol niet verworpen hadden en dat de
arbeiderspartij ervoor zorgen zou, dat men
te weten kwam wat er daarna gebeurd was.
Aldus MacDonald.
Reeds is, schrijft de N. R. Crt., in het
licht gesteld, dat het antwoord van Canada
niet ongunstig luidde voor het beginsel van
verplichte arbitrage, hetwelk Chamberlain
vrijwel wraakte. Maar voor de rest wilde
Canada toch niet meer van het protocol
weten, welke houding het 00k verleden jaar
te Geneve moge aangenomen hebben.
MacDonald kan niet zeggen, dat dit domi
nion het protocol aanvaardt, al laat het er
bliikbaar iets meer heel aan dan Engeland
zelf.
Een andere bewering van MacDonald zal
eveneens de aandacht trekken. naimelijk die
waarin hij zeide, dat zoodra Chamberlain's
garantie-pact bekend zou zijn, geen enkel
dominion het aanvaarden zou en dat daar-
om het protocol ten slotte toch de eenige
hoop zou blijven. Het kan zijn, dat Mac
Donald hierin gelijk heeft. Engeland zou
weliswaar, volgens hetgeen tot dusver be
kend is, alleen voor zichzelf deelnemen aan
zulk een pact, en niet uit naam van het heele
Britsche rijk. Maar het zal zich toch niet
lichtvaardig binden, als het althans niet van
de moreele instemming der dominions ver-
zekerd is. Als Engeland, krachtens het pact,
in conflict komt, zijn de belangen van het
Britsche rijk in zijn geheel daarbij gemoeid
en moet het moederland, met kans op suc
ces, een beroep kunnen doen op den bijstand
van de groote zelfbesturende gewesten. De
goedkeuring dier gewesten op het aangaan
van zulk een pact is dus stellig een factor
van belang.
De begrafenis van het protocol heeft een
leemte doen ontstaan, welker aanvulling
nog allerlei moeilijkheden voor de toekomst
voorspelt. iedereen heeft het gevoel, dat er
iets moet gebeuren tot versterking van de
beginselen van den Volkenbond, maar hoe
dit zai moeten gebeuren is voor het oogen-
blik volkomen onzeker.
Berichten uit Washington gewagen van
nieuwe plannen van president Coolidge
betreffende een „ontwapenings"-conferen-
tie. Wij zetten het woord ontwapening tus
schen aanhalingsteckens, omdat het natuur-
lijk slechs een beperking of rantsoeneering
van wapeningen geldt. In die berichten
heerscht nog zekere tegenstrijdigheid. Ter
wiji het eene verzekert, dat het program
zich bepalen zal tot de kleine wapens ter
zee (krulsers, duikbooten en torpedo-boo-
ten), maken anderen zinspelingen op de
lucht- en zelfs de landmacht. De zaak
schijnt voorloopig door middel van de Ame-
rikaansohe gezanten te Londen, Parijs,
Rome en Tokio aanhangig gemaakt te zul
len worden Wij kunnen ons nauwelijks
voorstellen, dat men de landmacht er reeds
t'e berde zou kunnen brengen. Een confe
rence hierover had moeten volgen op de
ratificatie van het protocol van Geneve door
de grootste belanghebbenden. Nu het pro
tocol terzijde is gesteld, is het terrein in
Het meisje leunde op den elleboog en
keek met afgrijzen toe, hoe Chick's arm
rechts en links stootte, zoo snel, dat ze hem
nauwelijks kon volgen.
„Hands up, Flower!" Het was Sullivan
in de geopende deur van de donkere bad-
kamer, de revolver in de hand,
,,Laat hem met rust!" snauwde Chick. Zijn
lip bloedde en een groote roode plek toonde
aan, waar Jagg Flower's vuist hem geraakl
had.
,,Ik geloof, dat ik ten slotte mijn handen
maar omhoog zal steken," zei Flower lang
zaam. Een oog was dik en hij vertoonde
duidelijk de teekenen van zijn afstraffing.
„Als ik, geweten had, wat ik nu weet, dan
zou ik eerst met jou afgerekend hebben,
jonge man, met een hamer."
Chick liep naar de fatal, die naast het bed
van het meisje stond en hij greep een blauw
fleschje, voordat ze merkte, dat het er was.
Daarna keek hij den man aan, om wiens
polsen Sullivan een paar Amerikaansche
,,manchetten" had geschoven.
,yDe reden, dat ik je niet gedood nib, Flo
wer," sprak Chick, doodsbleek, „is, dat je
naar Virginia gaat, waar de electrische stoel
op je wacht. De heer Sullivan zegt, dat de
Vercenigde Staten er een eer in stellen je
terecht te stellen.
Hij liet het fleschje zien, dat hij in de hand
hield en Flower glimlachte niet langer.
Twee menschen keken in hun dressing
gown door het raam van de bi'bliotheek,
toen Sullivan vertrok met zijn gevangvne.
Het was zes uur en niemand was nog op.
,,Wat gebeurt er met hem?" vroeg Gwenda.
„Hij wordt ter dood gebracht," zei Chick.
Peinzend beet hij zich op de lippen. „Ik zou
het wel eens wilten zien."
„Chick," zei het meisje verwijtend, ,,'hoe
kan je zoo iets zeggen?"
Ze was 's nachts wakker geworden, toen
Flower de hand op haar gezicht legde en
had toen geschreeuwd. Deze schreeuw had
Chick gewekt en zelfs den detective.
„Ik stribbelde een beetje tegen. Toen
heeft hij me gekrabd." Ze streek glim-
lachend over den schouder. „0, schat, het
is heusch niets. En nu heb ik je toch zien
boksen je was angstaanjagend!"
Chick lachte onrustig.
Chick, wat zat er in dat fleschje, dat je
van de tafel naast mijn bed nam?" vroeg ze.
„Dat was niets," zei Chick glimlachend.
,,He zeg nu, wat was het? Had Flower het
meegCbracht?"
„Ik heb het zelf m^egebracht," antwoord-
de Chick. „Heb je het me niet zien neer-
zetten?"
,,Wat was het?" vroeg ze weer.
„Het was balsem. Ik dacht, dat Flower
het misschien noodig zou hebben."
Later stortte hij den inhoud van het
fleschje uit, op een afgelegen plek van den
tuin en hij zag het rooken en stoomen, ter
wiji het gras verschrompelde. Hij huiverde,
zooais hij gehuiverd had, toen de detective
hem had verteld van de afgrijselijke wraak-
neming van Jagg Flower op het Fransche
meisje, dat hem verraden had.
'Toen ze 's avonds spraken over de toe
komst in de bibliotheek, ontplooide Chick
de meest onverwachte ideeen, voigens
Gwenda. Ze had gedacht, dat hij, wiens
schuchterheid eens haar belangstellimg had
opgewekt, zoo stil mogelijk zou willen trou-
wen, maar tot haar verbazing wilde Chick
daar niets van weten.
De plechtigheid moest plaats hebben in de
St. Margaretkerk in Westminster en moest
met alle pracht en praal gevierd worden.
„Ik ga trouwen zoo dat iedereen weet, dat
jij de markiezin van Pelborough bent."
En zoo trouwden ze op een somberen dag
in October en de kerk was gevuld met men
schen'uit alle rangen en standen, van den
Lord Chancellor tot den boksmeester van de
Polytechnic.
Een groote menigte zag hen binnengaan
en wachtte hen op en in de voorste rij bevond
zich een heel knap meisje, dat eens een on-
aangename rol had gespeeld in Chick's
levin. Juffrouw Farland, de dame in quaes-
tie, snikte stil, toen het jonge paar wegreed.
,,Ik ben met hem verloofd geweest,"
snikte ze tegen haar vriendinnen, ,,maar ie
weet, hoe die lords zijn. Als een tooneel-
speelster hem hebben wil
Ze trok de aandacht van een persfoto-
graaf, die juist zijn camera opvouwde.
,,Neem me niet kwalijk," zei ze, „maar
ik ben het meisje, waarmee Lord Pelbo
rough verloofd is geweest."
,,Best," zei de fotograaf. ,,lk hoop, dat
het een goed baantie was. Hoe hebt u het
verloren?"
EINDE.
ABONNEMENTSPRIJS: ISMA TiZtii-T<gfflS&S,/S5 maa^T'-aPeen^iii vnornither'.iim;
dioen te weten, dat door den Raad dier ge-
<neente in zijne vergadering van 26 Februari
1925 is vastgesteld de volgende verordening:
VERORDENING, houdende bepalingen
betreffende de plaats door woon-
wagens bij verblijf binnen de ge-
gemeente Ter Neuzen in te nemen.
Artikel 1.
Onder woonwagens verstaat deze verorde
ning wagens, uitsluitend of hoofdzakelijk als
woning gebezigd of tot woning bestemd.
Artikel 2.
Het is verboden in de gemeente een andere
staanplaats met een woonwagen in te nemen
dan op het daarvoor aangewezen terrein, zijn-
de een afgerasterd gedeelte van den grond lig-
gende ten Westen van het kanaal GentTer
Neuzen kadastraal bekend in sectie K no. 263,
gedeeltelijk, ter oppervlakte van 250 M2.
Burgemeester en wethouders kunnen in bij-
zondere gevallen van het verbod ontheffing
verieenen. Aan het verleenen dezer vrijstelling
kan dit college voorwaarden verbinden in het
belang der openbare orde, veiligheid, zede-
lijkheid en gezondheid.
Artikel 3.
Onverminderd het bepaalde bij artikel 8 van
het Wetboek van Strafvordering zijn de die-
naren der gemeentepolitie met het opsporen
van de overtredingen dezer verordening belast.
Artikel 4.
Overtreding van een der verbodsbepalingen
dezer verordening wordt gestraft met hechte-
nis van ten hoogste zes dagen of geldboete
van ten hoogste vijf en twintig gulden.
Artikel 5.
Hij die in strijd met de bepalingen dezer
verordening een staanplaats inneemt, is ver-
plicht op de eerste vordering der in artikel 3
bedoelde ambtenaren deze te ontruimen en
voor het vervoeren of doen vervoeren van den
woonwagen naar de in artikel 2 bedoelde
plaats desgevorderd zijne hiertoe rypodzakelijke
medewerking te verleenen.
Aldus vastgesteld door den Raad der ge-
gemeente Ter Neuzen, in zijne openbare ver
gadering van den 26 Februari 1925.
J. HUIZINGA. Voorzitter.
B. T. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Zijnde deze verordening aan de Gedepu-
teerile Staten van Zeeland volgens hun berieht
van den 6/10 Maart 1925, No. 168, 3e Afdeeling
in afschrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging gescliied, waar
het behoort den 18 Maart 1925.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
van 1—4 c.M.
49) (Slot.)
MilUBIIII—lllililllll II 1 I' HI i"1 I*1
ECHTE FRIESCHE
26 50 cent per ons.
