AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
No. 7728.
Vrijdag 27 Februari 1925.
65e Jaargang.
buitenland.
FBI? ILLBTOB.
ABONNtMENTSPRIJS WvZ "ThiSS eneTm\/iJa4%P.7ro3pra3nmananden jl™ ^and^'-^bonnSe^^
TWBBDB ZBL-A-ID.
8 I N K E N L A N 0.
DE L IK W ID AT IE VAN DE N. U. M.
Naar gemeldt wordt overweegt de regee-
ring ernstig om de N. U. M. nu eindelijk
definitief te likwideeren, en wel waarschijn-
lij'k met ingang van 1 Mei a.s.
HET MILLIOEN VOOR DE OLViMPIADE.
Bij het Woensdag gehouden afdeelings-
onderzoek van de Tweede Kamer zijn v-ol-
gens de Tel. ernstige bezwaren geopperd
tegen het wetsontwerp tot toekenning van
een millioen subsidie ten ibehoeve van de in
1928 te houden Olympiade. Naa^t de voor
het meerendeel ,,pricipieele" bezwaren van
christelijk-historische en anti-revolutionnaire
zijde, werden ook bezwaren van anderen
aard geopperd.
Naar wij vernamen is ook het grootste
deel van de R.-K. fractie tegen het ontwerp,
evenals enkele sociaal-democraten en
naar wij hoorden ook een vrijzinnig-
democratisch afgevaardigde.
Van de zijde der voorstanders is met
klem op het groote belang van de aan-
neming van 't wetsontwerp gewezen.
Eenige voorstanders hebben het denkbeeld
bepleit een subsidie toe te kennen tot een
gelijk door particulieren op te brengen be-
drag.
In venband met de vele critiek op het
wetsontwerp wordt nu in parlementaire
kringen ernstig aan de totstandkoming er-
van getwijfeld.
DE W EELDEB BLAST IN G.
Naar de Tel verneemt, is het wetsontwerp
tot Aanvulling der Zegelwet (Weeldebelas-
ting) ibij het gehouden afdeelingsonderzoek
der Tweede Kamer over het algemeen niet
gunstig ontvangen. Op verschillende der
voorgestelde bepalingen werd critiek ge-
oefend, terwijl eveneens tal van practische
bezwaren te berde werden gebracht.
Ook van de zijde van hen, die niet afwij-
zend tegen de strekking van het wetsont
werp stonden, werd op verschillende punten
wijziging van het wetsontwerp noodzakelijk
geacht.
Het schijnt vrij zeker, dat het ontwerp,
zooals het is ingediend, niet op een meer-
derheid in de Tweede Kamer zal kunnen
rekenen.
DE TOESTAND.
Jariboefo, een vriendelijke oasis in het
tkirre grensgebied tusschen het Italiaansche
Libie (Libia ltaliana of Tripolitanie en Cy-
renaica), heeft, schrij.ft de N. R. Crt., een
oogenblik aanleiding gegeven tot een
scherpe diplomatieke botsing tusschen de
koninkrijken Italie en Egypte. Met alle
grensgeschillen zal dit conflict wel gemeen
helbben, dat het geschikt is om met geven
en nemen tbijgelegd te worden door een ver-
standige grensafbakeningscommissie uit
beide partijen. Het geheele geschil kan dan
gefractioneerd worden in een reeks van dis-
eussies crver de plaats waar elk paaltje
telkens moet komen staan, en door het op
die wijze in een aantal twistpunten te ver-
snipperen worden van zelf de gevaren ver-
weden voor een gewapende botsing over
iets, dat, van dag tot dag bekeken, een nie-
tigheid is. Toch had Italie Egypte vrijwel
een ultimatum gezonden tot ontruiming van
de heele oasis, welke, naar verluidt, als
bruggehoofd in de woestijn zekere strate-
gische beteekenis heeft.
Het is de eenige grenskwestie die Italie
in Lilbie kan hebben, want de zuidelijke
grens van de kolonie lost zich op in een niet
in kaart gebracht gedeelte van de Sahara,
en met Frankrijik heeft het in 1919 in een
afzonderlijk tractaat de westelijke grens
geregeld. in een Engelsche bron, van ver-
ieden jaar, die wij erop na hebben gesla-
gen, vinden wij intusschen, dat Engeland de
oasis Jarabob (ook Jarabaib gespeld) aan
Italie had afgestaan. De oorzaak, dat
Egypte de oasis niet wil ontruimen, moet
dan zijn, dat het nieuwlbakken koninkrijk
zich op het standpunt stelt, dat Engeland
hierbij riemen gesneden heeft van Egyptisch
leer. De dreigende houding van Italie moet
Egypte aan den anderen kant het besef
bijgebracht hdbben, dat 's lands volledige
onafhankelijkheid van het Britsche gezag
ook de verantwoordelijkheid meebrengt om
haar tegen derden te verdedigen en dat het,
bij een bui als de laatste „lieflijk duicken"
is onder den Engelschen eik. Het zal dan
ook stellig aan Engeland's tusschenkomst
te danken zijn, dat het geschil reeds een
minnelijker aanzien heeft gekregen en van-
daag uit Ka'fro gemeld kan worden, dat
Italie de Egyptische opvatting over een uit-
stel van de gedachtenwisseling betreffende
Jaraboeb aanvaard heeft.
DALING VAN DEN TARWEPRIJS.
De tarwemarkt te Ghicago was Dinsdag
der voriige week zeer levendig, doch de
prijzen daalden aanzienlijk. In den voor-
middag noteerde Mei-contraot 1.85 dollar
per bushel tegen 1.91 dollar Maandag.
Door voortgezette verkoopen daalde de
prijs nog verder en noteerde ten slotte 1.85
dollar, hetgeen het laagste punt beteekent
sedert het laatste hoogterecord van 2.05
dollar. Exporteurs maakten zich deze da-
ling ten nutte en kochten meer dan een
millioen bushels voor verscheping naar
Europa.
MIJNRAMPE.N DEiR LAATSTE HALVE
EEUW.
De mijnramp van de schacht Minister
Stein" bij Dortmund, die 135 menschen-
1 evens heeft gekost, is nog bij lange na niet
de ergste, waarvan de annalen van den
mijnbouw der laatste halve eeuw gewagen.
Werpt men een bilk op de omgelukken-
lijst van den ondergrondschen arbeid, dan
zien we, dat verreweg de vreeselijkste
ramp ooit in een mijn voorgekomen, die is
geweest welke in Noord-Frankrijk, in de
mijnen van Courrieres, plaats vond 10
iMaart 1906). Daarbij verloren 1099 men-
schen het leven.
In de tweede plaats komt de catastrofe
op de Ratabod-mijn bij Hamm in Westfalen
(12 November 1908) welke 348 dooden
eischte. Bij de ramp in de mijn Camphausen
(Saargebied), op 1718 Maart 1885, lieten
180 mijnwerkers het leven, en bij de mijn-
gasontploffing op 28 Januari 1907, in de
schacht Reden, eveneens in het Saargebied
kwamen 150 aribeiders om.
Dan komen aChtereenvolgens de ongeluk-
ken in de mijn: Carolinengluck (17 Febr.
1898) met 116, Lotharingen I—II (8 Aug.
1912) met 114, Mont-Cenis (20 Juni 1921)
met 85, Westfalia (19 Aug. 1893) met 62,
Hibernia (23 Jan. 1891) met 57, Consolida
tion (24 Sept. 1886) met 56. en Hibernia
(8 Juni 1887) met 52 sladhtoffers.
De ramp van de Minister Stein" neemt
in de reeks der vreeselijke mijncatastrofen
dus de vijfde plaats in.
REM! DEM AN VRIJGESPROKEN.
Het Hof van Appel te Brussel heeft Remi
Deman vrijgesproken, die door de rechtbank
tot 3 jaar gevangenisstraf was veroorde^ld
wegens moord op Maguet, tijdens een
Vlaamsche betooging gepleegd bij de Beurs
te Brussel. Het Hof was van oordeel, dat
Deman in staat van wettige zelfverdediging
verlkeerde.
FRANKRIJK.
Het heeft Maandag over geheel Frankrijk
gesneeuwd, ook te Parijs, waar het van te
voren koud was geweest. De vliegdiensten
ondervonden last van de sneeuwbuien maar
konden hun gewone traject toch afleggen.
In sommige departementen heeft het zwaar
gesneeuwd bij vrij hevige kaude en ook het
zuiden is niet gespaard, want zelfs te Mont-
pellier heeft het gesneeuwstormd uit het
noorden.
HET HUWELIJKSGESCHENK VOOR
DEN EX-KROONPRINS.
Toen de ex-kroonprins van Duitschland
in 1905 in het huwelijk zou treden, achtten
de vroede vaderen van vierhonderd Prui-
sische steden het hun plicht, den troonop-
volger een waardevol geschenk te geven.
Het zou een zilveren -schat, voornamelijk
bestaande uit tafelgerei, ter waarde van
een half millioen mark zijn. Toen het hu
welijk van den kroonprins voltrokiken was,
was de schat nog niet gereed; hij werd
echter aan den kroonprins toegezegd.
Ook toen de oorlog uitbrak, was een en
ander nog niet klaar. Na de catastrofe ver-
dween het huis Hohenzdllern van het too-
neel, maar de kostbare zilveren schaLwas
intusschen gereed gekomen, en wachtte op
zijn eigenaar. Door de firma, die het ge
schenk moest leveren werd er aan getwijfeld
of een overhandiging aan den kroonprins
na zijn afzetting nog gerechtvaardigd was:
Zij deponeerde den schat bij de Rijksbank.
In 40 Hasten verpakt ligt thans in de kelders
van de Bank de zilveren schat, die bestaat
uit kosttbaar tafelgerei, vruchten- en bloe-
mensdhalen, kandelalbers en dergelijke. Naar
de „Breslauer Volkstimme" verneemt, heeft
thans een afgezant van den ex-kroonprlns
bij den Pruisischen Stedendag te Berlijn,
alsmede bij de Rijksbank stappen gedaan
om het geschenk aan den kroonprins te
doen uitleveren. De Rijksbank heeft dit van
de hand gewezen; ook de andere lichamen
willen met deze ing^vikkelde en delicate
kwestie zoo min mogelijk te doen hebben.
Men heeft hier slechts te doen met een be-
lofte, die onder de gewijzigde omstandig-
heden haar grondslag volkomen heeft ver
loren en daarom niet kan worden nage-
komen. Om een juist beeld te krijgen van
de bedoeling der steden, die het geschenk
hebben toegezegd, zou aan de 400 steden
weer moeten worden gevraagd, of zij op
het oogenblik ook bereid zijn, den ex-kroon
i prins het toegezegde geschenk ter hand te
stellen.
STRIJD OM DE ZUIDPOOL.
Sir Douglas Mawson, professor in de
geologie en mineralogie aan de universiteit
van Adelaide, in Australie, heeft een protest
doen hooren tegen de annexatie door
Frankrijik van Adelieland, een deel van het
vasteland in het Zuidpocdgebied, en uiting
gegeven aan zijn hoop, dat Frankrijk van
zijn aanspraak op dit gebied zal afzien. Sir
Douglas meent, dat Australie krachtens de
uitgebreide exploraties, "die het in dit land
i heeft verrioht, daarop recht kan doen gel-
den. Hij verklaart, dat hij bij zijn expeditie
van 1911 gedurende twee jaren van haar
i vertblijf daar honderden mijlen van het vas-
j teland van de Zuidpool in kaart heeft ge
bracht en aanzienlijk heeft bijgedragen tot
de wetenschappelijike kennis van het land.
Sir Douglas verlklaart verder dat Adelieland
van groote economische beteekenis is en
dat hij bij de regeering van Australie met
klem heeft aangedrongen op het vasthouden
aan de rechten van Australie.
Adelielanden werd in 1840 ontdekt door
Dumont d'Urville, een Franschman, die
het land den naam van zijn vrouw gaf. De
bovengenoemde Australische expeditie van
1911 echter heeft het land geexploiteerd.
VERBORGEN KUNSTSCHATTEN.
In de kelders van het Juibelpark-Museum
te Brussel zijn 250 kisten met kunstvoor-
werpen „ontaekt", die afkomstig zijn uit de
Vlaamsche verwoeste gewesten.
Tijidens den oorlog werd, zoo heldert een
Brusselsch blad op, een dienst ingericht om
van de kunstvoorwerpen van het land te
redden wat nog te redden was. Van alles
werd een inventaris opgemaakt, waardoor
het mogelijk was de voorwenpen na den
oorlog zooveel moigelijk aan de eigenaars
terug te schcmken.
Vele gemeenten, o.a. Yperen, Nieuwpoort,
Loo, enz. waren niet in staat ze in ont-
vangst te nemen en het departement van
kunsten en wetenschappen werd met de
zorg er voor belast. Aldus kwamen de
kisten terecht in de kelders van het Jubel-
Museum.
Er kan echter thans geen sprake zijn van
een „ontdekking". In 1923 namelijk, werd
door het departement van economische
zaken een verzoek geric'ht tot het departe
ment van kunsten en wetenschappen, om ze
te beziahtigen. Men wist dus wel van de
zaak. Overigens kreeg economische zaken
in 1920 mededeeling van een inventaris van
de kunstvoorwerpen.
Het gevolg van dit misverstand is, dat de
kerk van Elverdinge, die een prachtige
communiebank bezat in kunstig gesmeed
ijizer, en die ook in de kelders van het mu
seum berust, thans deze bank reeds heeft
doen vervangen.
Moyersoen, de minister voor kunsten en
wetenschappen, koestert thans het inzicht
aan de gemeenteibesturen, en de betrokken
kerken de hun toebehoorende voorwerpen
terug te schenken. Het plan is, te Yperen
een tentoonstel'ling in te ridhten van alle
voorwerpen en al de betrokken personen tot
een bezoek uit te noodigen.
"TnGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN.
„Hebben jullie een kat tegenwoordig
„Ja, hoe weet je dat?" „Dat kan ik zien
aan al die krabben op je hand, Waarom
doe je er niet wat Kloosterbalsem op.
Ik gebruik 't altijd voor de kinderen als
ze zich geschaafd of geschramd hebben."
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
A.J ps COMA PUDDING
Uit het Engelsch
van Edgar Wallace.
(Vervolg.)
41)
„Een cocktail, als je blieft", zei hij, flink.
Hij had in zijn leven nooit meer gedaan, dan
de lippen gezet aan een glas wijn en hij ver-
beeldde zich, dat de bar-man het wist.
Maar zijn verzoek wekte niet de minste
verwondering. Veel flesschen werden ge-
schud, een straal amberkleurige vloeistof
vloeide in een hoog glas, een kees viel er in,
en
„Vijf francs", zeide de man achter de
toonbank.
Chick slikte even en betaalde. Hij hield
de vloeistof tegen het lioht en vond, dat het
er goed uitzag. Hij rook er aan en waar-
deerde den geur. Hij slikte het in een teug
weg en klemde zich vast aan de koperen
staaf voor de bar, niet bij machte een woord
te uiten. Een oogenblik haalde hij zelfs geen
adem meer en daarna voelde hij hoe het on-
gewone vocht hem doorstraalde.
„Nog een", zei Chick, toen hij weer op
adem was gekomen. Dit keer slurpte hij den
verleidelijiken drank langzaam op en genoot
er van. De sterke prikkeling proefde hij
niet meer.
Een eigenaardig kalmeerend gevoel
kwam over hem. Zijn ooren waren warm.
Zijn gezicht gloeide. Hij zag zijn spiegel-
beeld in den Spiegel achter d'e bar en uiter-
lijk was hij niets veranderd. Het ver'baasde
hem. „Het is een goede cocktail, mijnheer",
zei de man in het buffet. Chick knikte.
,,Ik voor mij houd nog meer van Clover
Club", zei de man vriendelijk, terwijl hij
werktuigelijk de toonbank afveegde.
„Zijn er'nog andere soorten cocktails?"
vroeg Chick verfoaasd.
„Goede hemel, ja, mijnheer er zijn er
twintig!"
,,Hoe heette die u daarnet noemde?"
„Clover Club, mijnheer."
„Geef me er een", zei Chick ademloos.
De nieuwe cocktail was zacht roze met
wit schuim Iboven op. Chick besloot, dat hij
in het vervolg nooit iets anders dan Clover
Club zou drinken.
Hij leunde tegen de bar omdat hij dan ge-
makkelijker stond. Hij voelde zich wonder-
Iijik mild gestemd tegenover Mansar. Zon-
der eenigen wrok zag hij d'iens huwelijk met
Gtwenda tegemoet. Ze moesten zoo gauw
mogelijk trouwen en hij grinnikte bij de ge-
dachte. Hij wist, dat Gwenda op de een of
andere manier van haar man moest afko-
men, maar met zulke kleinigheden kon hij
zich niet ophouden. Hij zou wel verdwijnen.
Poef! Zoo. Chick lachte tegen den bnffet-
houdef.
„Ik kreeg ineens een idee", zei hij.
„Ik zou niet meer cocktails nemen, als ik
u was, mijnheer", zei de buffetknecht. „Het
is hier nogal warm en onze coctails zijn
sterk."
,,Dat is best", zei Chick.
Hij, legde met onnoodige kracht een vijf
francstuk neer en wandelde met vasten tred
terug naar de speelzaal. De buffetknecht
keek hem hoofdschuddend na.
,,Hij verdraagt het als een gentleman",
zei hij ibewonderend.
Chick kon nog zoo goed loopen, dat
Gwenda niets merkte, toen ze met hem de
speelzaal doorliep. Ze was opgewonden,
maar daar merkte Chick niets van. Hij zag
alleen de zonderlinge bewegingen van de
tafels die door een onibekende oorzaak
langzaam heen en weer wiegelden, als dre-
ven ze op de golven van den oceaan.
„Chick, ik moet heel ernstig met je spre-
ken", zei het meisje.
Ze gaf hem een arm en samen verlieten
ze het Casino. Zelfs toen ze in hun zit-
kamer zaten merkte ze nog niets.
„Als Lord Mansar morgen niet vertrekt
uit Monte Carlo, kunnen wij dan gaan,
Chick?" vroeg ze.
„Natuurlijk, Gwenda", zei Chick, en keek
haar ernstig aan.
„Zie je, Chick", ze keek hem niet aan
,,Lord Mansar vindt me nog al aardig en
ik hem ook; maar ik kan niet trouwen dat
weet je Eh ik wil niet trouwen, zelfs al kon
ik. Dat weet je wel, Chick."
Ze sloeg de oogen naar hem op en Chick
knikte.
„Wat scheelt er aan, Chick?" vroeg ze.
Niets", zei Chick luid.
„Chick", zei ze angstig, „je hebt ge-
dronken."
„Cocktails!" zei Chick gewichtig. „Clo-
ver Club. Niet echt dronken!"
„Waarom heb je dat gedaan, Chick?"
jammerde ze met tranen in de oogen.
„Ongelukkig", zei Chick smartelijk. „Heel
ongelukkig. Gwenda. Als jij met Mansar
trouwt God zegen je!"
Hij stond op en zijn sterke beenen droe-
gen hem.
,,Een -beste kerel, Mansar," zei hij, en liep
voorzichtig naar de deur.
Voordat hij die kon openen, stond Gwen
da naast hem. Zij legde beide handen op
DE RQOVEiR-OVERVAL BIJ LINTSJENG.
De Chineesche regeering heeft aan den
deken van het diplomatieke corps te Peking
naar men weet de Nederlandsche gezant
een som van 450,000 in Nederlandsch
geld betaald als schadevergoeding voor den
roover-overal bij Lintsjeng in Mei 1923.
FRANKRIJK'S ONBEKENDE SOLDAAT
EEN DUITSCHBR?
Volgens de Echo is gansch Frankrijk
diep ontdaan over een verschrikkelijke ont-
dekking. De onbekende soldaat, die onder
de Triomfboog te Parijs sluimert en voor
wien generaals uit alle landen en dagelijks
nog tallooze deputaties uit de geheele we-
reld de knie fouigen en hulde betuigen, deze
„on:bekende soldaat" is een Duitscher! Toen
men onlangs op het kerkhof, waar de on
bekende is weggenomen nieuwe opgravin-
gen deed naar Fransche soldaten, vond men
in hun graven niets dan Pruisische Pickel-
zijn schouders.
,yKijk me aan, Chick," zei ze. Geloof je,
dat ik met Lord Mansar zou willen trou
wen?"
„Heel aardige jongen," mompelde Chick.
„Kijk me aan, Chick. Houd je hoofd recht.
Heb je daarom gedironken?"
„Cocktails zijn geen drank," verbeterde
Chick ernstig.
Ze zuchtte diep.
„Ga naar bed, Chick," zei ze vriendelijk.
„Ik had nooit gedaeht, dat ik blij zou'zijn jc
zoo te zien, maar ik ben het toch."
De Markies van Pel'borough werd 's och-
tends niet wakker. Uit een half wakenden
toestand kwam hij in een half dooden en de
helft aan hem, die dood was, was het ge-
lukkigst.
Als ik zei, dat zijn hoofd pijn deed, zou ik
zijn gevoelens verkeerd weergeven. Er was
een vreeselijke pijn op de plaats, waar eens
i zijn hoofd zat en zijn oogleden schenen te
i kraken, als hij de oogen opende. Langzaam
j en voorzichtig ging hij overeind zitten. Als
hij bewoog schenen zijn hersens heen en
i weer te wapperen als een vlag in den wind.
Hij bleef zitten en keek rond. Naast zijn bed
i stond een groote flesch spuitwater en een
glas. Er waren ook twee groote doorge-
sneden citroenen. Verder ontdekte hij, toen
hij zijn kwellenden dorst gelescht had en
een hap citroen zijn smaak hersteld had,
dat zijn bad gevuld was met ijskoud water.
Chick sprang ihuiverend met een plons in
het water en kwam er 'n paar minuten later
uit, zoo frisch als mogelijk was met een
bonzend hart. Hij kleedde zich langzaam
aan en bereidde zich voor op een zeer on-
aangenaam onderhoud. Hij was dronken
geweest. Dat viel niet te ontkennen.
Hij verbaasde er zich over, dat hem dit
hauben. Ook het voormalige graf van den
onbekenden soldaat droeg een kenmerk, n.l.
een naamplaatje, waarop stond August
Schulze van het 23ste regiment infanterie,
geboren te Stargartt in Pommeren. De
Matin weet maar een oplossing voor dit
hoogst pijnlijke geval. Zoodra weer
Duitschland op een of ander gebied tekort
schiet, moeten de Franschen Stargartt be-
zetten en tot Fransch gebied verheffen, zoo-
dat de groote onbekende na zijn dood nog
Franschman wordt gemaakt.
AANVAL OP EEN SMOKKELSCHIP.
Te Hamburg zijn de Amerikanen Millan
en George Hansen gearresteerd wegens
deelneming aan 'n overval, dien zij ver-
leden jaar gezamenlijk met een aantal an
dere bandieten op het motorschip „Vero-
nica" aan de kust van Long Island (Ver.
Staten) hebben gedaan.
Bij den overval, die was ondernomen, om
van de Zuid-Duitsche assurantiemaatschap-
pij de verzekeringssom machtig te worden,
vielen de bende ca. 20.000 kisten spiritua-
lien ter waarde van 680.000 dollar, in han
den. De leider der bende, een zekere koop-
man Hartmann, uit Plauen in Vogtland, is
tot dusver niet gearresteerd.
EEN ROYALIST1SCHE SAMENZWERING
IN BEIEREN?
De Chicago Tribune heeft uit Berlijn be-
richt ontvangen, dat de vroegere kroonprins
van Beieren, Rupprecht, binnenkort tot
koning van Beieren zal worden uitgeroepen.
Te Berlijn zou dit bericht begrijpelijker-
wijs groote opschudding hebben te weeg
gebracht in de kringen der repuiblikeinen.
In Duitsche kringen te Londen en te Parijs
was men in ihet geheel niet verwonderd over
dit bericht, alleen zeide men, dat men een
dergelijke gebeurtenis reeds veeleer had
verwacht. De Duitsche rijksregeering zal
pro forma protesteeren, doch men geloofde
niet, dat een burgeroorlog het gevolg zou
zijn van de krening van Rupprecht tot
koning van Beieren.
De Beiersche monarchisten zijn gereed
om te antwoorden op eventueele protesten
uit Londen en Parijs.
Mocht in Beieren de monarchic worden
hersteld, dan zal men vermoedelijk in Prui
sische monarchistische kringen ook maar
niet bij de pakken gaan neerzitten.
Een Central News bericht zegt, sdat bij
hen, voor wie het herstel der monarchic
onvermijdelijk is, velen gelooven, dat wat
Pruisen betreft de keus zal vallen op een
jongeren zoon van den vroegeren keizer.
Ex-kroonprins Rupprecht, die 56 jaar
oud is, is een afstammeling van koning
Karel I van Engeland en volgens de legiti
mist en de eenige rechthebbende op den
Beierschen troon. Tijdens den oorlog was
hij een der bekendste Duitsche generaals
en in hoofdzaak heeft hij den strijd in
Vlaanderen tegen de Engelsche troepen
geleid. In November 1918 werd in Beieren
de republiek uitgeroepen en toen in 1921
de vroegere koning Lodewijk III overleed,
kwam Rupprecht aan het hoofd van het
Huis Wittelsbach te staan.
Rupprecht is een kalm mensch. Reeds
meermalen zijn er pogingen gedaan om
gelukt was voor twintig francs. Hij had
altijd gedaeht, dat het vreeselijk duur was
om dronken te zijrt. Toen hij van die ver-
bazing be'komen was, dacht hij plotseling
aan Gwenda en hij steunde. Hij herinnerde
zich, dat hij met haar naar het hotel gewan-
deld was. Had zij die citroenen voor hem
doorgesneden? Hij rilde bij die gedachte.
Het was zes uur en behalve de straatvegers
was Monte Carlo een uitgestorven stad. Hij
liep het balcon op en vulde de longen met
frissche ochtendlucht.
Wat moest Gwenda van hem denken? Hi;
herinnerde zich genoeg om te weten dat hij
zich niet dwaas aangesteld had, maar hij
was nog liever de rise van Monte Carlo ge
weest, dan dat hij Gwenda teleurgesteld
had.
„Vreeselijk," mompelde Chick. „Ellen-
dig."
Hij schudde het hoofd, dat nu geen pijn
meer deed. Hij had alleen een gevoel nlsof
het gevuld was met zaaigsel.
Na een flinke wandeling heen en terug
naar Cap Martin voelde hij zich bijna nor-
rnaal. Gwenda zat aan het ontbijt met juf-
frouw Phibbs, toen hij de zitkamer binnen-
kwam en ze zei hem met haar gewone vrien-
delijkheid, goeden morgen.
,,Het spijt me geweldiig, Gwenda
begon hij, maar ze Met hem niet uitspreken.
,,Het was de hitte in de zaal," zei i■-
frouw Phibbs.
Gwenda bracht het gesprek op zeebaden
en Chick begreep, dat hij uitstel van executie
kreeg. Ze vond het toch blijkibaar minder
erg, dan hij verwacht had.
,,lk zal nooit weer drinken, Gwenda," zei
hij berouwvol en ze drukte zijn arm, dien
hij door den hare gestoken had.
(Wordt vervolgd).
CO U RANT
Op tecfe-t paJue A.J l*,
dei-nficnid of Cud -mee.
e xVta fun.,
yC&cf A.J.P moid: iieC dxvn scurt
^uooincJasoieu A J POLAn - Oroninoeh
uv*«»
rff*T"i mi ii ill mr-iii-.r» ri ittt .nf
SM/AfAKT ALS OOOM
