ALGEMEEN NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7709.
Woensdag 14 Januari 1925.
65e Jaargaiif
Hinderwet.
~"bhTn e h l a d.
i HOE^T 45SP ii?8
"b u i t e n l a n d.
UITSLAG
fRSlitttOS.
n n u p u r u T n n n 11 o Voor birchen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr per post JM>60 per jaar
ABOririE.mC.ni r^rnlJo. Voor Ned. Indie en Amerika 2.70 pet 1 maanden - Voor 't overig buitenland /3,35 per 3 maanden Abonnementen voor t buitenland alleen b.j vooruitbeLHm:
van onzen Nseuwiaarswedstrijd.
Onze wedstrijd bieek in den smaak van
onze lezers te valien, althans het aantal in-
gezonden biljetton' overtrof onze verwach-
ting.
De uitslag van den wedstrijd is als voigt:
le prijs: M. SCHICMAN tc Gthcne
2e prijsP. VAN FRAA1JENHOVE-DEES
te Axel.
3e prijs: J. DE KRAKER Cz., (Juldanahof)
te Zaamslag,
tervvijl aan
Pie ter Roose te Zaamslag,
Math. Dieleman te Reuzenhoek,
J. van Doeselaar te Ter Neuzen, P 35,
M. van Tatenhove te Groede,
J. H. van Dixhoorn te's Gravenpolder, en
W. Dieleman Jzn. te Zaamslag,
een boekwerk of een gratis abonnement,
gedurende een half jaar, op ons blad zal
worden uitgereikt. De prijizen liggen aan
ons Bureau ter baschiikking of worden, op
verzoek, toegezonden.
Een onzer lezers zond ons naar aanlei-
di»g van onzen wedstrijd, het navolgend
gedxht:
Redactie! van ons plaatsdijk blad,
Steeds waart Gij, nimmer n-.oe of mat,
Uw ruime lezerskring te boeien,
Met wat gebeund, in stad en land,
Vooreerst, den „Burgerlijken Stand",
Waarmee de vrouwen zich bemoeien,
't Verslag van den Gemeenteraad,
Van tie Provincie, van den Staat,
Het wordt als 't ware, steeds verslonden.
De scheeyvaart, handel, marktbericht,
Niet minder, zaken van gewicht,
Zij worden in uw blad gavonden,
Ook op Godsdienstelijk gebied,
Sluit Gij Uw „Hoofdartikel" niet,
Voor deege kost, om van te leeren,
En wie met advertenties werkt,
Vindt ruimte, meestal onbeperkt,
Om bet publiek, te presenteeren,
ThAtis, wordt Uw lezerskring vergund,
't Beslissen op een moeilijk punt,
'k Bedoel Uw wedstrijd in het dichten,
Eon Heilwensch, in gedicht of vers,
Ik denk, „Reclame" voor de pers,
©m nieuwe lezers te verplichten,
Deskundig ben ik niet Misschien
heb ik totaal verkeerd gezien,
Ik zeg dit maar al, van te voren,
Mijns inziens, werd de schoonste stof
Vermeld, op Juliana-Hof,
Dat vers heeft mij het meest bekoren.
Bargemeester en Wethonders van TER NEUZEN
maken bekend, dat het verzoek van ANTOINE
A LLEROINE MA RSI L IE om op het. perceel, kadastraal
bekead in seetie C No. 4803, een Slachterij te mogen
oprichten door hen is ingewilligd.
Ter Neuzen, den 12 Isnuari 1925.
Rurgemeester en Wethonders voornoemd,
De Rurgemeester,
J. HUIZINGA.
De Seeretaris,
R. I. ZONNEVIJLLE
BELASTING OP RUWE TABAK?
Z>e Minister van Financien heeft een com-
m i'Ssi e ingest eld, ten einde een onderzoek te
Uit het Engelsch
van Edgar Wallace.
22) (Vervolg.)
„Ken je Pelborough?" vroeg ze, opziend
van haar brief,
Gregory Boyne, die een blozende uitgaaf
was van zijn zuster, schudde het hoofd.
.Pelborough;?" herhaalde hij langzaam.
,,lk geloof, dat ik me den naam herinner.
Ja. Hij is de winkelbediende-markies geloof
ik. Ze hadden het laast over hem op de
club".
„Hij heeft geen geld," mopperde Krenley,
terwijl hij de kaarten schudde. „Waarom
vraag je het, Lu?"
,,'Mansar vraagt of we hem willen uitnoo-
digeni voor ons bal op aanstaanden Vrij-
dag."
Boyne haalde minachtend de schouders op.
,,We kunnen hem niet gebruiken", zei hij.
..Het is een schooler van de straat! Je zou
de risee van Louden zijn. Lu!"
Ze keek hem aandachtig aan, terwijl ze
met den brief speelde.
„Onze kennissen zullen hem misschien
wel eens widen zien", zei ze. ,,Dan hebben
ze weer wat om over te praten. Boven-
dien
..Bovendien, wat?" vroeg Krenley heesch.
In den vroegen inorgen was zijn stem altijd
heesch.
•.Als ik aan Maosar schrijf, dat ik den
iong-'i niet kan vragen, zou ik geen veront-
schuldiging weten te bedenken," zei ze.
,.Het is geen diner, waar cder een vaste
verrichten naar de wijze, waarop een belas-
ting ware te heffen, dru.kkende op de ruwe
tabak, bestemd tot vervaardiglng van ta-
baksfabriikaten, met dien verstande, dat:
a. de daarvan te verwachten jaarlijksche
opbrengst niet kletner dient te zijn dan de
bate, wel :e de ge'dende heffing aan de
schatkist oplevert;
b. de normen van heffing, indien en voor
2iver r.ogclijk, verband behooren te hou-
den met de waarde van het fabrikaat, het-
welk uit de tabak zal worden verkregen;
De commissi© wordt ultgenoodigd bij
haar verslag een ontwerp voor een wet met
mem. van toeldcbting in te dienen, waarin
haar denkbeelden, zijn belichaamd.
In die oommissie zijn benoemd: tot lid en
voorzitter: Mr. J. H. R. van Schaik, lid van
de Tweede Kamer te's Gravenhage; tot lid
en seeretaris: de heer L. Meijers, referenda-
ris aan het Dep. van Financien, te 's Gra
venhage; tot 1-eden de heeren: F. C. van den
Arend, directenr der Tabaksmaatschappij
Arendsburg te Rotterdam; S. Banken, voor
zitter van den Coop. Tabakshandel ,,Leeu-
wer.boven", te Leeuwen-beneden; A. M. J.
Dresselhuys, directeur der N.V. Sigaretten-
import en -fabrikatie Abdulila Co., te
Sch even in gen; H. H. J. Feitz, directeur der
N. V. Tabaksfabriek „De Oldehove" voor-
heen Hendrik Taconis Szn., te Leeuwarden;
Fred. Meerkamp van Embden, makelaar in
tabak, te Rotterdam; M. Smith, te Heem-
stede; H. Jos. van Susante, sigarenfabrl-
kant, te Boxtel; J. A. Unger, directeur van
de N.V. Scheltema <S Co's Tabakshandel, te
Amsterdam; C. G. Vattier Kraane, directeur
van de N.V. Blaauwhoedenveem Vriesse-
veem. te Amsterdam; H. van de Ven, hoofd-
in'Srecteur der invoerrechten en accijnzen te
Amsterdam.
's RijKS VLOTTENDE SCHULD.
Aan een artikel van het „Hbld." ontlee-
rren wij het volgende:
De verbetering van den fin.ancieelen toe-
stand der schatkist in het achter ons liggen-
de jaar heett zich in ruime mate ook in den
omvang onzer vlotten.de schuld weerspie-
geldi. Een groot deel van de vroeger tot een
bedenkehji.e hoogie gestegen vlottende
schuldien is geleideLijk omgezet im leeningen
op langen termijn. Ben ander, aanzienlijk
bedrag, kon worden gedelgd, doordien
Ned-Indie im staat is geweest, de uit's Rijks
schatkist geno'ten voorschotten (welke be
gin 1923 nog f 350 millioen bedroegen)
terug te betaten.
Aan de voortdurende stijging der vlotten
de schuld tot dekking van begrootingstekor-
ten is gelukkig een einde gekomen, nu het
evenwicht im 's Rijks financien is hersteld.
Wij stellen derhalve op den voorgrond, dat
de toestand, ook wat de vlottende rijks-
schuld betreft, op het oogenblik geenerlei
reden tot ongerustheid gieeft.
In zeker opizicht is de positie te dien aan-
zien zelfs buitengewoon gunstig. Welis-
waar is het thans nog uitstaande bedrag aan
vlottende Staatsschuld nog zeer belangrijk.
Maar er s-taan vorderingen tegenover, welke
het overgroote gedeelte van deze schuld
dekken.
Blijkens een opgave in de „Staatsc." staat
thans uit aan schatkistblljetten, 179.49
millioen aan schatkist-promessen 117.72
millioen, totaal 297.21 millioen, Voorts is
het rijk debitrice voor de nog in omloop
zijnde 22.88 millioen zilverbons, die te
eeniger tijd uit de circulatie dienen te ver-
dwijmen en van 39y2 millioen in de schat
kist gestorte giro-gelden. Alles tezamen
geeft dit aan vlottende schuld een bedrag
j van ru'im f 359 millioen.
I Daartegenover heeft het rijk van buiten-
landsche staten 216.77 millioen te vorde-
ren. Voorts van de gemeenten wegens
voorschotten voor in den loop des jaars te
iimnen belastingen f 79.53 millioen en van de
kolonien f6.52 millioen, Bij de betaalmees-
ters is volgens de jongste opgave 7.14
millioen in kas, Bij de Nederlandsche Bank
beschikt het rijk over e tegoed van f 10.31
millioen.
Alles tezamen geeft dit aan beschikbare
nriddelen en aan vorderingen op derden ruim
f 320 millioen. Van de vlottende schuld is
derhalve slechts een kleine 40 millioen on-
gedekt, aannemend althans, dat de voor
schotten aan het buitenland, die nog jaren
zullen loopen, geen verlies zullen blijken op
i te leveren,
Dit scheen eenigen tijd geleden wel bij-
zonder dubieus, vooral wat de groote voor
schotten aan Duitschland betreft.
De kans, dat wij zonder kleerscheuren
zullen afkomen van onze groote credietver-
leening aan het buitenland is echter onge-
twijfeld gestegen door de consilidatie van
den toestand in Duitschland en in Polen en
door de pogingen tot herstel van het even
wicht op de begrooting in Frankrijk, aan
welk land de N. U. M. f 30 millioen heeft
geleend.
Wanneer men in aanprerking neemt, dat
de Staat t. z. t. zal kunnen beschikken over
het winstsaldo van de N. U. M. ten bedrage
van circa f 50 millioen, dan bestaat theore-
tisch derhalve zelfs een overdekking van
onze vlottende schuld. Het is dus geheel
onnoodlg, die vlottende schuld te eomsoli-
deeren door uitgifte van leeningen op lan
gen termijn.
Hoe bevredigend dit op zich zilf nu ook
mage zijn, dat neemt tocfi niet weg, dat een
vlottenae schuld van bijkans f 360 millioen
iets hoogst abnormaals is. Boekhoudkundig
mage het bedrag door tegenvorderingen zijn
geaext, dit verandert eqhter niets aan het
feit, dat aan onze geldnrarkt buitengewoon
hooge eischen worden gesteld voor het fi-
nancieren van deze honderden millioenen
aan vlottende schuld.
Geld is weliswaar tirans zeer rulm. De
rentevoet op goudgerande waarden daalt
zienderoog. Nog korten tijd geleden be-
droeg hij 6 Thans wordt reeds een 5
gemeente-rekening slechts weinig beneden
pari aangeboden. Ook nu nog zijn er echter
tat van bljzondere factoren, welke tot die
geldrulmte bijdragen,
Wij behoeven slechts te herinneren aan
de Amerikaansche credietverleening aan
Duitschland etc., welke o.a. tot aflossing
heeft geleid van aanmerkelijke voorschotten,
die van Nederlandsche zijde aan dat land
waren verstrekt. In dezen toestand zou vrij
schielijk een wijziging kunnen intreden,
wanneer geld in New-York duurder wordt,
in verband met het economisch herstel in de
Unie.
Allerlei andere factoren van politieken
aard ect. kunnen eveneens plotseling wijzi
ging brengen in den toestand der geldmarkt.
In dat geval zal de regeering opnieuw ge-
dwongen kunnen worden, voor een aanzien
lijk bedrag aan schatkistpapier bij de Ne
derlandsche Bank te plaatsen, waardoor een
ongewenschte vergrooting van den biljetten-
omloop zou kunnen intreden, met alle daar-
aan verbonden gevaren van geforceerde
prijsverhoogingen etc.
Nu wij nog lange jaren met onze groote
vlottende schuld zullen blijven zitten, in
verband met den looptijd der aan het bui
tenland verleende voorschotten, dient er
naar te worden gestreefd, om het gevaar,
dat uit het telkens opnieuw losbaar worden
van groote bedragen schatkistpapier voort-
spruit, althans zooveel mogelijk te vermin-
deren door het uitgeven van, papier met
langer looptijd. Het tegenovergestelde ge-
schiedt echter, wanneer, zooals thans, juisl
de omloop van promessen met korten loop
tijd wordt uitgebreid, ten koste van de bil-
jetten, die althans gedurende een vol jaar
niet aflosbaar zijn.
Het gevaar, dat uit onze groote vlottende
staatsschuld voortspruit, kan slechs verdwij-
nen, wanneer de loopitijd van het schatkist
papier ongeveer gelijk is aan die der vorde
ringen, welke hier in hoofdzaak tegenover
staan. Of dan iets meer aan rente moet
worden betaald, mag geen overweging zijn.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN.
plaats heeft. Een meer of minder konrt er
niet veel op aan bij een bal."
„Schrijf hem eerlijk, dat we den schooier
niet willen hebben", zei haar broer onver-
schillig en hij hoorde haar lachen.
,,Zou Mamsar dan komen?" vroeg ze veel-
beteekenend en Boyne keerde zich om in zijn
stoel om haar aan te zien.
„Daar had ik niet aan gedacht," ant-
woordde hij. „We moeten Mansar liever
niet verliezen."
„En daar is niet veel voor noodig," viel
Krenley in de rede. ,,Je moet dat heer mees-
terlijk hanteeren, Lu."
Mevrouw Krenley knikte.
„Dat vind ik ook. Hoeveel heeft hij den
laatsten keer verloren, Bob?"
,,Zevenduizend," antwoordde haar man
snel. ,,Het is een speldeprik voor iemand
als hij. Als ik geweten had, dat hij benauwd
werd zou hij meer verloren hebben. Neen,
ik zou hem een beleefd brief je schrijven en
zeggen, dat hij zijn markies mee kan bren
gen, Lu. Dan kunnen we dien avond een
goeden slag slaan. Mansar is minstens een
mdjoen waard en hij is iemand, die iedere
cheque zou betalen, zelfs al was hij dron-
ken, toen hij haar teekende," besloot hij
veelbeteekenend.
Chick hoorde het nieuws zonder dat het
hem veel deed.
„Wat heerlijk voor je, Chick", zei Gwen-
da met stralende oogen. „Nu zal je alle-
maali menschen van je eigen stand ont-
moeten."
Ze zaten aan het ontbijt toen ze Lord
Mansar's brief kreeg met de uitnoodiging
van mevrouw Krenley.
„Ik houd niet van uitgaan", zei Chick
misfroostig, ,,maar ails jij vindt, dat ik gaan
meet, Gwenda, dan hoeven we er vender niet
ove to soreken. Om hoe laat begint het?"
tien uur," zei Gwenda, terwijl ze de
AFSCHAFF1NG STAATSLOTERIJ.
Zooals wij reeds meldden is verschenen
het wetsontwerp, houdende maatregelen tot
afschaffing van de Staatsloterij.
Het tegenwoordige kabinet acht het
noodig ten einde de Loterijwet haar vol-
ledige toepassing te geven, dat de Ned.
Staatsloterij wordt afgeschaft.
Het erkent, dat een dadelijke afschaffing
in hooge mate onbillijk zou werken tegen
over dien breeden kring van personen, die
in de imkomsten, voortvloeiende uit den
verkoop van loten, een middel van bestaan
vinden.
Dezen zijn vooral de laatste jaren
voornamelijk gekozen uit hen, die niet vol-
doende inkomsten hadden en dikwerf door
anderen arbeid in hun tevensbehoeften miet
konden voorzien.
Hun dit middel van bestaan rauwelijks te
ontnemen, acht de Minister niet raadzaam.
Hij wil de afschaffing der Staatsloterij
in rechtstreeksch verband brengen met het
overlijden of ontslag van de collecteurs.
Indien en voorzoover daardoor loten
vrijvallerL wil hij den omvang der Staats
loterij inperken, in dezer voege, dat, zoodra
de omkosten, aan het beheer der Staats
loterij verbonden, evenredig groot worden
in verhouding tot haar opbrengst, de Staats
loterij wordt opgeheven.
Dit tijdstip mag geaeht worden te zijn
aangebroken, indien het aantal uit te geven
loten tot beneden 5250 een vierde van
het tegenwoordig uitgegeven aantal is
gedaald.
Het geringe offer, dat de Rijksschatkist
voorloopig zal brengen, wordt, naar het
oordeel der regeering, ten voile gerecht-
vaardigd door het doel, dat de afschaffing
der Staatsloterij beoogt en dat de Loterij
wet wel im uitzicht heeft gesteld, maar niet
in haar geheel heeft bereikt.
Het voornemen bestaat om telkenmale als
door ontslag of overlijden van den collec-
teur een aantal loten vrij valt, dit aantal
achtarwege te laten en om telkens, als dit
aantal een veelvoud van 420 heeft bereikt,
den voor elk lot te betalen inleg, den koop-
prijs, dien cctlecteur en debitanten mogen
vorderen, de in art. 10, lid 2, van de wet van
1835 bedoel de teruggaven en de uit te loven
p.r jzen en. premieni te verminderen met in-
achtnemlng van de thans geldende verhou-
ding.
J. De Staat zal bij deze regeling zijn inkom
sten uit de Staatsloterij, in-u circa 600.000
bedragende, geleidelijk zien verminderen,
om ze'eerst ten vclle te missen, indien het
aantal uit te geven loten tot 5250 is ge
daald. Het totaal bedrag der rijksmiddelen
in eenig jaar zal daarvan geen invloed van
eenig noemenswaardig belang ondervinden.
Wel zullen de collecteurs en deoitanten bij
ANGA is verkrijgbaar bij de Firma A. van
Overbeeke—Leunis.
deze wijze van afschaffing der Staatsloterij
in den loop der jaren in hun inkomsten wor
den getroffen, want zij zullen de loten tegen
een lageren prijs moeten1 verkoopen.
uitnoodiging voorlas.
i Cuick. keek bedenkeLijk.
„Om tien uur's avonds?" vroeg hij onge-
Io^-vig. „Dan zullen ze liaat op moeten blij
ven." Hij dacht even ma.' „Ik zal een half
u: rje ce;d.- gaan," zei.hij. „Dat staat be-
leefder".
„je zult een half uu; later gaan,," zei het
meisje oes.'st. „Kan je dansen, Chick?"
dot haar verbazLng antvvcordae hij beves-
tigend.
„De instructeur van de „Polytech,nic" is
erg gesteld pp dansen,zei hij veronrtschul-
digend. „Het is goed voor het veetenwerk."
Voete.iv/erk?" hevhaalde ze.
„Ja," en Chick legde uit. Hij was naar
dansles geweest in de Polytechnic men
kon er blijkbaar alles leeren en dansen
was nuttig voor een bokser.
„En danste je echt met echte meisjes?"
vroeg Gwenda met oogen, die tinteiden van
plezier.
„Ja," bekende Chick. ,,lk heb nooit naar
ze gekekeu, maar ik heb wel met een paar
gesproken."
Gwenda lachte.
„Je bent een malle jongen. Chick," zei ze.
En toen weer vol vuur: „Wat zullen we doen
j met je kleeren?"
„Kleereni," zei Chick angstig. „Moet ik
me verkleeden?"
Ze knikte.
,Heb je geen rok?" vroeg ze wanhopig.
Zoo lets bezat Chick niet.
Na kantoortijd kwam ze hem dien dag
afhalen en ze deden een ronde door de
modehuizen, die confectiekleeding verkoch-
ten. Het was boven verwachting gemakke-
liik om passende kleeren voor Chick te vin
den. Het was also? cle confectie-kleermakers
b"-' 4 r, hadden, d'f het stmdaardmodel.
1 r"?' en breedte van ':'e ren nebaseerd zou
v. o ren on Chick's f r.uu
Hoewel het bal niet voor tien uur begon,
was Chick om halrzes klaar. Er kwam meer
kij,Ren bij het kieeden dan hij gedacht had.
Er waren overHemden en overhemdknoopjes
zijC' n sokken of sokken, die er uit zagen
als zij lakschoenen en een klak (deze
laatste had de handige Gwenda te leen ge-
vraagd van de vestialre-juffroUw van de
comedie) en een heel bijzondere wit zijden
halsdoek.
Drie uur lang zat Chick op een punt van
een stoel i.n de kleine fat te wachten op het
uur der beproeving met de angstige uit-
drukking van iemand, die wacht op het uur
van zijn terechtstelling. Toen hij eindelijk
de groote deur van het huis in Bickley
Square bereikte en de lakeien en den stroom
van mooi gekleede dames en heeren in de
vestibule zag, voelde hij grooten lust naar
huis terug te hollen.
Hij slenterde lamgs het trottoir, niet we-
tend, wat eigenlij.k te doen. Hij vi nd, dat
er een kaart of eenig tastbaar bewijs moest
zijn voor zijn bona fides. Als hij de
stoep had kunnen oploopen en den knecht
een stuk karton in de hand had kunnen
duwen, zou hij zich geruster gevoeld heb
ben. Aan de helft van zijn moeilijkheden
werd een einid gemaakt, toen lord Mansar
uit een auto stapte, hem bij den arm greep
en het huis inbracht. Voordat hij wist, wat
er eigenlijk gebeurde, boog Chick stijf voor
een mooie vrouw en drukte haar de beringde
hand.
„Aanigenaam kennis met u te maken lord
Pelborough", zei ze vriendelijk. „Ik heb al
zoo veel over u gkhoord.
Chick, die een kleine toespraak voorbe-
reid had om te bedanken voor de vriende-
lijke uitnoodiging, werd bijna onmiddelFT-
aan zijn lot overcrelaten, toen mevrouw
Krenley een anderen gast verwelkomde.
„Nu, Pelborough, wat ben je van plan te
DE TOESTAND.
De fdmancieele conferentie te Parijs heeft
de geheimhouding zoo goed weten te bewa-
ren, schrijft de N. R. Crt., dat het verschil
van meening hetwelk er ongetwijfeld ge-
heerscht heeit voor het speurende oog van
de buitenwereld grootendeels verborgen is
gebleven. De pers is dan ook ditmaal zoo
weinig te weten gekomen, dat Zaterdag
kort nadat de Br.itisch Associated Press met
een uiteenzetting was gekomen, volgens
welke ,,geen vooruitgang van prin-dpieele
beteekenis" was gemaakt, Havas in een of-
ficieus geinsplreerd bericht reeds de hoofd-
trekken, kon mededeelen van de bereikte
overeenkomst, welk bericht nader uit Engel-
sche bron bevestigd is geworden.
Officieel zal men er echter niets van ver-
nemem voor Dinsdag de conferentie een al-
gemeene vergadering heeft gehouden die de
afspraken nog bekrachtigen moet, welke de
deskundigen thans bezig zijin een definitie-
ven vorm te geven.
De voornaamste punten van de regeling
die in de mededeeling van Havas bekend
zijn geworden, doen zien, dat men op een
schikking heeft aangestuurd, waarbij nu
eens de eene, dan weer de andere mogend-
heid oorspronkelijke wenschen heeft moeten
laten vallen. Frankrijk en Belgie hebben
hun zin gekregen, doordat de kosten vr
bezetting en exploitatie van het Roer-gebied
afgetrokken worden van de bruto-opforengst
waartegen Emgeland zich aanvankelijk ver-
zet had, omdat het daarmee de wettigheid
van den maatregel zou erkefinen. Wij heb
ben, toen dit bekend werd, al opgemerkt,
dat dit toch ook voor de onverminderde
bruto-ontvangst, waarvan Engeland zijn
deel begeerde, zou geldea Er blijkt na af-
trek van de kosten nog 1 milliard goudmark
over te blijven. Belgie's prioriteitsrecht
wordt pas over twee jaar afgeschaft, daar-
na zal zijn aandeel van 8 pet. verminderd
worden en met het zoodoende vrijkomende
bedrag zullen de Amerikaansche aanspra-
ken bevredigd worden.
Een belangrijk beslnit lijkt ons, dat de be-
zettingskosten voor den vervolge op 160
millioen mark zouden vastgesteld zijn. Dit
zal de geallieerdei. nopen de sterkte van de
bezettimgsfroepen tot een minimum te be-
perken en ertoe bijdragen de liquidatie van
de bezetting van het Roergebied, welke
thans gem geld meer in het laatje brengt,
te verhaasten. Dit is misschien een punt ge
weest, waarop de Franschen minder gemak-
kelijk tot toegeven te bewegen zijn geweest.
indien er op het laatste oogenblik geen
nieuwe moeilijkheden rijzen, valt te consta-
teereni, dat de financieele conferentie een
nieuw voorbeeld is, geweest van de een-
doen?"
Mansar gai hem een arm, en bracht nein
in de groote balzaal, die gevuld was met
two-steppende paren. Mansar s gelaats-
kleur was extra olozena, want hij had oui-
tengewoon goed gedineerd.
„lk zal maar een beetje naar het dansen
gaan znaen kijken, stamelde Chick. „Om
hoe iaat kan ik weer weggaanir
Mansar lachte.
„Beste jongen, je bent hier nauwelijks en
als je wegloopt zonder een paar nuttige
menschen te hebben leeren kennen, vergeef
ik het je nooit. Ga mee". Hij greep Chick s
arm en bracht hem naar een zonderling uii-
zienden man, die hem een slap hanuje gar.
„Dit is Lord Pr-sh-n-m". (Het kon ok
wel ,Mir-hr-sb" of zooiets geweest zijn;
Chick kon het zich niet herinneren). Hij was
minister en. een hoogst gewichtig perso-
naadje. Zoo gewichtig zelfs, dat hij Chick
nauwelijks aankeek het was zelfs twijfel-
achtig of hij hem in het geheel aankeek.
Fiij was mager, had fletse oogen en een ge-
rimpeld voorhowd.
Van hem werd Chick gebracht naar „mijn-
heer Seseweur" (of misschien ook „Srugu-
leur"). Chick spande alle krachten in dit
keer om den naam te verstaan, maar het
lukte hem niet. iedereen, aan wien hij werd
voorgesteld, seheen een onverstaanbaren
naam te hebben, bestaande uit een menge-
ling van medeklinkers, klinkers en nasale
klawken,
,,En nu, jongenlief", zei Lord Mansar en
kiopte hem op den rug, „ga ik je verlaten.
Ik ga naar boven om te spelen. Speel jij?"
Chick glimlachte en schudde het hoofd.
„I.k heb iinidertijd met een vinger „God
save the king" kunnen spelenbegon
hi: en Mansar liep weg, proestend van het
lachen.
(Wordt vervolgd).
ENSCHE CO U RANT
f -
