ALGEMEEN NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Abdijsiroop No 7689. Vrijdag 10 October 1924 64e laargbiig. Uit het hooge Nooidan, 8 I N N E N lT¥ d. Geivees llw hogst voordat het te laat is!! I 8 UlTfcHLAND. Vonr binnen Ter Neuzen f 1 40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post J'6,60 per jaar ABONS^EME^TSPRIJS: Voor Ned. Indie en Amerika J 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't bmtenland alleen bij vooruitbetaling. mglX^ST.E] JBXiA-D. LXXXV. Misschien- hebben de lezers van deze oourant onlangs enkele berichten gevolgd over een opzienbarende ontdekking door een ltaliaansch professor gedaan, die be- weerde -de verloren gegane geschriften van Titus Livius gevonden te hebben. Het iaat- 9te bericht luidde, dat er relets van aan was. Laat mij hierover lets vertellen om u duide- lijk te maken van hoe groot belang voor de historische weten-schap zulk een vondst zou geweest zijn en waarom ik persoonlijk ter- s to-red van het verhaal niets heb geloofd. Over de geschiedanis der volkeren voor de geboorte van Christus hebben. wij eigen- lijk betrekkelijk weinige oorspronkelijke verhalen., die dan nog van kleinen omvang zijn. Dank maar aan de h-istarte van Israel. De voomaamste bron. hiervoor is het Oude Testament. En wanneer gij nu daarvan afneemt alle p-oetische boeken als de Psal- men; en de profetische geschriften, bemevens de wettenverzamelingen in Exodus enzoo- voorts, dan houdt gij een betrekkelijk klein boek met historische meedeelingen over betreffende een volk, waarover wij dan toch heel wat weten. Vermoedel.ijk is het zuiver historische deel van het Oude Testa ment onigeveer drtehond-erd bladzijden groot. Welnu de geschiedschriiver Livius had over de historie van het Romei-nsche volk een aan-eengeschakeld geschiedverhaal geschreven \'an goo grooten omvang, dat wij op grond van de nog bestaande f-ra-g- menten gerust kunnen zeggen: dat werk telde minstens tienduiz-end bladzijden-. Onize zeer uitv-o-erige geschiedenis van Nederland van Wagenaar, loopende tot 1752, telt twintig deekfn, samen ongeveer negen d-ui'zend bladzijdien. Zij beslaan zestig centimeter plank in mijn kast. Hierin wordt een tijdvak van achttien eeuwen be- handeld. Livius behandelde in een geschrift van grooter omvang een tijdvak van zeven eeuwen. Ik geloof, dat dit voldoende cijfers zijn om te doen begrijpen, dat de vondst van zulk een uitvoerig historisch verhaal over Rome van het uiterste gewicht zou zijn geweest. Over de beteekenis van dezen schrijver zal ik hier nf.et sprekem, omdat dit ons zou moeten leiden tot het behandelen van weten-schap,pelijke kwesties, die popu- lair met in een paar kolommem kunnen worden afgedaan en ik volsta met te zeg gen,' dat Livius werd g-ebo-ren in het jaar 59 voor Christus te Padua en-overleed in het jaar 17 na Christus. Zijn geschiedenis was verdeeld in 142 boeken, waarvan 110 en 2145 nog bewaard z.ijm, dius waarvan 107 boeken verloren gingen. Van het complete geschiedwerk zullen oorspronkelijk slechts betrekkelijk weinig exemplaren hebben bestaan, terwijl in later eeuwen n-atuurlijk ook slechts weinige vollediige copieen zijm gemaakt. Immers de gro-ote omvang van het werk tienduizend bladzijden veroorzaakt, dat in Livius' tijd slechts zeer rijke Romeinian of Italianen een compleet exemplaar hebben kunnen koopen, terwijl toein. in later eeuwen monniken in kloosters zich bezig bieldem met het over- schrijven van handschriften, het maken van een copie verscheidene jaren lang zou heb ben gediuurd. Want dergelijke handschrif ten werden indertijd geschreven met veeren penn-en op perkament (wat reeds veel min der vlug gaat dan met een stalen pen op papier) en wel: met uitslui-te-nd hoofdlet- ters. Ga nu maar eens zelf aan het werk en probeer eens eenige regels uitsluitend in hoofdletters in duidelijk schrift te schrijven, dan bespeu.rt gij wel, hoe langzaam gij daaraa-n werkt. En zoo'n mid del eeuw sche mon-nik, die mooi schrijven kon, verstond 't latijn van Livius misschien inlet of allicht gebrekkig, terwijl het perkament, dat hij overschreef eenige honderden jaren oud was en natuurlijk het schrift zeer veel geleden had. Dan wordt het duidelijk, tat het ver vaardigen van een .complete copie in de middeleeuwen een arbeid ntoet zijn geweest, die vele jaren lang in beslag nam, of waar- bij tegelijk een groot aantal momniken moe ten beiziig geweest zijn. Maar er kunnen onmogelijk veel exem plaren bestaan hebben, die in de kloosters konden worden overgeschreven, omdat het aantal complete afschriften, wegens de duurte, daarvoor te klein is geweest en om dat het meerendeel daarvan natuurlijk ver loren gegaan is. Want hoe werden de oor spronkelijke boeken vermenigvuldigd? In Livius' tijd gebeurde dat in schrijf-fabrie- ken, waarin slaven werkzaam waren. Een ondernemend zakenman kocht een aantal slaven, die goed schrijven konden (maar die dan ook heel wat taalfouten konden maken!) Deze slaven werden in een lokaal bij elkaar gebracht, die het perkament be- schreven, terwijl het geschrift aan hen werd gedicteerdi. Het vervaardigen van vijftig exemplaren door vijftig slaven zal ongeveer tien jaar geduurd hebben. Dat beteekent, dat de prijs van een complete copie moet zijn geweest de kosten van tienduizend vel perkament, de kosten van tien jaar levens- onderhoud (voedsel, kleedimg enz.) van een slaaf, plus de winst van den onder- nemer van de fabriek. Het is dus volkomen begrijpelijk, dat een oompleet exemplaar zulk een schat geld heeft ge.kost, dat alleen zeer rijke menschen dat konden betalen. Er is geen enkel perkament bewaard' ge- bleven uit den tijd van Livius. De oudste handschriften., die nog bestaan, zijn uit on geveer driehonderd na Christus. Uit dien i tijd zijn slechts een paar handschriften be- i kend. Zefs uit de zevende of achtste eeuw is het aantal handschriften nog zeer klein. in den regel telle,n die copieen betrekkelijk weinig bladzijden. Het zijn soms slechts fragmenten. Voor het meerendieel zijn die alleroudste boeken: of copdgn van het i Nieuwe Testament, of van anidere Christe- lij.ke geschriften. Hier of daar in Italie zal allicht een com- j pleet exemplaar van Livius afkomstig uit I de bibliotheek van een- rijken Romein ten j slotte beland zijn in de bibliotheek van een j klooster. Er zullen bijvoo-rbeeld voor vor- stelijke personen somtiids afschriften zijn i vervaa-rdigd, maar als* zulk een copie ten j slotte ook niet in een klooster terecht is gekomen kan men het wel voor z-eker hou- den dat dan de copie reeds lang vernietigd is. Want slechts menschen van groote ge- leerdheid konden daarin lezen. Van die zeer weinige complete exem plaren, die ten slotte in eern klooster zijn tenecht gekomen, kunnen in de middel- eeuwen hier o,f daar afschriften- zijn ge- maakt, maar na wat ik hierboven verteld heb. begrijpt men wel, dat bet aantal copien, die vervaardigd zijn gewo-rden in een tijd, waarvan wij nog eenige han-d- schriften over hebben, d.w.z. uit biiv. de 7e of 8e eeuw, zeer gerimg is geweest en dat de kans al heel klein is, dat bijv. in de 13e, 14e of 15e eeuw nog nieuwe complete hand- sthriften zijn gemaakt. Het totaal aantal .cn vervaardigd in die eeuwen, waaruit p-erkamenten tot onis zijn gekomen, moet zeer klein geweest zijn. Het is nu nog denkbaar, dat van een dier weinige copien hier of daar een fragment zou worden ontdekt. Zulke fragmenten zijn dan ook inderdaad somtijds gevonden. Maar dat erge-ns een geh-eel compleet exemplaar van tienduizend bladzijden, dat is een groote koffer vol, voor den dag zou komen, lijkt ongelooflijk. Ook in dit speciale geval nog om een bijzondere reden: Wij m-ogen wel aan- nemen, dat zulke uitvoerige historische ge schriften over de Romeinen uitsluitend in Italie zijn aanwezig geweest, omdat juist daar voor die historie groote belangstelling heeft bestaan. De kan-s, dat een complete oopie terecht is gekomen in bijvoorbeeld een oud^Christelijk klooster, zooals er o.a. op het Athosgebergte in Europeesch Turkije bestaan, is uit-erst gering. In de bibliotheken van deze kloosters, die nog niet volledig doorzocht zijn, zal misschien mog wel eens een omtoekend geschrift worden gevonden, maar bij den schandel-ijk verwaarloosd-en toestand, waarin deze- bibliotheken- zich thans bevinden, behoeft niet worden gere- kend op een complete Livius. En uit een Italiaamsche bibliotheek mag men zulk een vondst inderdaad ondeukbaar achten, om dat in vorige eeuwen alle Italiaansche kloosters juist op dit punt zorgvuld-ig zij-n nagezocht. Nu is het denkbaar, dat in Italie alsnog hier of daar in een handschrift van een ander werk een fragment van Livius wordt aangetroffen, maar dat nu nog, nadat tal van geleerden in vorige eeuwen gezocht hebben een koffer hand schriften ontdekt worden zou, dat lijkt on- aannemelijk. Ondertusschen heeft prof. dr. di Martin-o Fusco, die de gelukkige vinder heette te zijn, eenige weken lang de geheele wereld in rep en roer gebracht. De verhalen over de vermeende ontdekking, door ijverige reporters naar buitenland-sche bladen ge- seind, dro-egen het kenmerk door hen zelf uit den duim te zij,n gez-ogen, omdat die verhalen allemaal een arndere voorstelling gaven van de plaats, alwaa-r Fusco -die ont dekking had gedaan en van de wijz-e, waar- op hij een spoor van het bestaan had ge vonden-. Toen -d-e professor officieel door den minister van ond-erwijs werd gesom- meerd inlichting te geven, bleek het, dat hij niets a,nders had gevonden dan een bericht in- een archi-ef, waaruit bleek dat eenige eeuwen tevoren een copie van een gedeel-te van Livius was vervaardigd. Het schijnt, dat de man toen is gaan droomen, dat het mogelijk zou zij;n die copie t-erug te vinden, en het zich v-ervolge-ns zoo heeft ingebeeld-, dat hij het ook vinden zou, dat hij alvas-t aan een ander professor schreef, dat hij de vondst had gedaan! Ov-erigeins wanneer Fusco werkelij'k wat had gevonden, had hij de geleerden terstond op een h-eel eenvou- d-ige wijze kunnen overtuigen zonder dat hij nog de p-erkamenten toiomde, nl. door enkele foto's te vervaardigen van eenige belangrijke bladzijden. Wanneer zoo i-ets niet wordt overgelegd, lijkt een vondst al- tijd ver-dacht. T. g. T. TWEEDE KAMER. In de Donderdag gehouden verga.-lering kwam na aanneming z. h. st. van de suppleto-ire onderwij.sbegrooting 1923 aan de orde de wijziging der Arbeidswet, i beoogende de handhaving van het drie j ploegenstelsel. De heer Van der Waerde ontwikkelde be- zwar-en tegen wettelijke vastlegging van genoemd stelsel en a-cht dit speciaal voor overheidsbedrijven daarvoor geen enkel motief aanwezig. De heer Kersten zal tege-n stemm-en tenzij de Minister den Zondagsarbeid, dien het ontwerp bevordert, onmogelijk maakt. De heer Smeenk vyil alleen Zondags arbeid toestaan, wanneer een continubedrijf een doorslaand beroep kan doen op buiten- landsche concurrentie. De h-ee-r Snoeck Hqnkemans sluit zich hierbij aan. Minister Aalberse zegt, dat hier van mis- verstand sprake is, daar de Zondagsarbeid in artikel 22 wordt gere "eld en met dit ont werp niet te maken hee^t. Noodgedwongen moest spreker met d-it*vaorstel tot werk- tij-dverruiming komen. Voor de Industrie is het van het grootste belang, dat zij weet waaraan zij zich te houden heeft. Het ontwerp is aangenomen met 49 tegen 34 stemmen. Te voren is verworpen een amendeme-nt van den heer Snoeck Henkemans om den overgangstermijn, volgecs welke de thans bij het wetsontwerp bedoelde regelir.g ge- oorloofd i-^, met 3 jaren te verlengen, met 42 tegen 41 stemmen. De heer Van der Waerden stelde voor, om te bepalen, dat een economiseh werkend drieploegenstelsel alleen. zou worden toe- getaten bij ministerieeletvergunning, nadat vooraf belan-ghebbenden zouden zijn ge- raadpleegd en gemotiveer-d door de onmo- gelijkheid om op andere wijze buitenland- sche concurrentie te dootstaan. Dit amen- dement werd met 56 tegen 27 stemmen ver worpen. Aangenomen is het wetsontwerp betref fende wettelijke maatregelen tegen aantas- ting van metalen voorwerpen in den bo-dem door zwerfstroomen, afkomstig van de spoorstaven van- electrische spoo,- en tram- wegen. Aangevangen is met de behandeling van het ontwerp betreffende credietverleening aan de coop-eratieve vereeniging Handels- ka-mer. BEDROG MET z.g.n. ANTHRACIET. De directeur van den Warenkeurin-g- d-ienst te Arnhem wijst op de omvangrijke wijze, waarop door gelegenheidskooplui bedrog gepleegd wordt met brandstoffen. Verscheidene Amsterda!:1 crs eu ook elders wonende personen, zijn dezen zomer be- gonnen op groote schaal het publi-ek te be- driegen met brandstoffen, niet slechts door een minderwaardige soort n.l. vlamkolen, als anthraciet te verkoopen, maar boven- di-en door in plaats van de gebruikelijke mud-den van 75 a 80 kilo zakken te leveren met slechts 50 kilo of nog geringer inhoud. Scheepsladingen en wagons worden door hen naar bepaalde plaatsen gedirigeerd, en van daar uit in een geheele streek gedistri- bueer-d. Ze zijn reeds geweest in Arnhem, Doesburg, Doetinchem, Barneveld. Ren- ku-m, Hengelo, Den Bosch. Brielle, Helde- voetsluis en nog in talrijke andere plaatsen. Wat zij lever-en zijn vlamnootjes, die wel eenigszi;ns op anthraciet gelijken, maar die ongeveer 307 vluchtige stoffen bevatten, tegen anthraciet slechts 87. Het is een zeer voordeelig zaakje voor hen, want het pu- bliiek betaalt m.eer dan het dubbele van de waarde. DE VLIEGTOCHT NAAR INDle. Het weekblad ,,Het Leven" heeft aan het Comite Vliegto-cht Amsterdam-Batavia aa-ngeboden een Rolls-Rayce-motor ter waarde van 12,000 voor de F. VII. Voor- waarde van het aan-bod is o.a., dat de reis binn-en een maand zal worden voortgez-et. BEGRAFENIS STAAjSRAAD OPPENn'EIM. In strcngen €envoud, overeenkomstig den wensch van den ontslapcneheeft Do-nder- dagmiddag -de ter aardebestelling plaatp gehad op de lsraelietische begraafplaats op den Ouden Scheveningsch-en weg van het stoffelijk overschot van Sfa-atsraad prof. mr. J. Dppenheim. Behaive zijn naaste familieleden volgden overeenkomstig zijn uitdrukkelijk verlangen in den rouwstoet; slechts enkele vrienden. Prot. Symons uit Groningen, de opperrabijn Van Loen ©n mr. A. C. Josephus Jitta als vertegenwoor- diger van zijn vader Staatsraa-d prof. Jo sephus jitta volgden de baar gral'waarts. De voorncamste k,-rkelijke ceremonien; welke anders op het kerkhot plegen te geschieden, hadden r^eds in het sterfhuis plaats gehad, zoodat de eenvo-udige kist rechtstre^ks t'en grave werd gedragen. Bij het graf had zich een dichte scliare van vrienden, ambtgeuooten en oud-leer- lingen van den overledene gevormd. On- der deze werden opgemerkt de Prins met zijn adjudant jhr. Laman Trip, de voor- zitter van den ministerraad jhr. mr. Ruys de Beennbrouckde secretaris-generaal in algemeenen dienst mr. 1. B. Kan, de leden van den Raad van State mr. J. J. I. Harte van Teklenburg, waarmmend vice- president, C. J. Hasselman, W. Cool, jhr. mr. L. van Bronkhorst Sandberg, mr. D. P. D. Fabius, mr. P. W. A. Cort van der Linden, J. J. Rambonnet en mr. H. A. M. Romme, terwijl van het Bureau van d«n Raad van State aanwezig waren de secre- taris jhr. mr. dr. J. D. H. de Beaufort, de retcrendarissen mr. dr. J. B. Breukel- man, mr. dr. J. M. Nap en mr. C. W. de Vries. Verder waren o.a. aanw«zig de burr, gemeesters van Leiden; van Groningen, Han De venter, de waarn. burgemeester van 's Gravenhage en de gemeente-secre- taris dezer ge-meiente, de commissaris der Koningin in Zuid-Holland baron Sweerts de Landas Wyborgh, oud-minister Treub, het lid der Tweed® Kamer Kleereko-oper, de voorzitter van het! Centraal St,embureau graaf Van Lijnden van Sandenburg, de commissaris der Konjngin in Utrecht en en de vice-voorzitter van h®t! Centraal Stembureau mr. dr. J. van Gelcin Vitringa raadsheer in het ger®chthot te 's-Graven- hage. V-o-orts verschillende hoogKeraren en vertegenwoordigers van curator®n de-" Leidsche en Groningsche univ®rsiteiten en verte-genwo-ordigers van d® Handelshooge- school te Rotterdam. Als eerste sprtk-er trad naar voi en de Groningsche prof. Symons, die den over ledene herdacht als groot geleerde, in wiens leven drie lichtpunten v-oorkwamen, nl. de benoeming van zijn zoon in de^elfde faculteit als zijn vader aan de Leidschh Hoogeschool, al was het dan ook tijdelijk? voorts zijn eere-doctoraat aan de Rijks- universiteit te Groningen ®n zijn optreden als curator van de Leidsche universiteit. Voorts schetstie prof. Symons hem als trouw en geloovig man. Tot dqgenen, die dri® scheppen zand op de kist wierpen, behoord® in de eerste plaat-s Prins Hendrik. INGI^ZONDENMEDEDEEL^GEK HET KAB1NET MACDONALD IS IN HET LAGERHU1S VERSLAGEN. Het Engelsche arbei-derskabinet dat op 22 janiuar-i van dit jaar als minderheids- reg-eeriin.g optrad, is W-oensdagavond in het Lagerhuis verslagen. De aanleiding tot de nederlaag was de kwestie van de niet-vervolging van den communist Ross Campbell, die een ophit- send artikel in de „Work-ers Weekly" had geschreven, de diepere oorzaak is, dat de conservatieven hop-en met steun van het grootste deel der -liberalen weer aan -de macht te kunnen komen en het Labour- kabinet wiiden opruimen, alvorenis het de Ru^sische leening -erdoo-r zou kunnen drij- vein. Ook de liberal-en wiiden om die andere redenen de samenwerking met de Labo-ur- regeering afbreken. Het kabinet-MacDonald werd met 364 tegen 198 in de minderheid gebracht. De partij-v-erhoudin.g in het Lagerhuis is conservatieven 257, arbeiderspartij 193, liberalen 158, andere partijen 6; een vaca- ture voor een conservatieve zetel. Sir Robert Home diende voor een opge- wonden huis de conservatieve mo-tie van wantrouwen, in. De attorney generaal (pro-cureur gene- raal) Patrick Hastings had eerst een ver- v-olging lingesteid en daarna weer in-getrok- ken. Zulk een handel-ing achten de conser vatieven laf, en: minstens verderfelijk voor het aanzien van de Engelsche rechtspraak. Home sommeerde Hastings en Mac- Donald om aan te toonen, dat er geen par- tij-overw-eginge-n gestoken hadden achter de plotselin-ge houdingverandering der re- geering; was er een geheime kabinetszit- ting aan gewijd?, was de procureur gene raal bei'-nvloed door den premier of door een advokaat van den kroon? Sir Patrick Hastings vloog op met -de verdediging, dat hij geneigd is om alle ver- kliarin-gen van alle betro-kken ambtenaren ter -inz-age te geven. Hem was het eerst op- ruiende artikelen onder oogen gebracht. en hij gaf toen -order tot vervolging van den schrijver. De schrijver bleek te zijn een zekere Campbell, die zich in den wereld- oo-rlog zeer verdienstelijk had gedragen en wiens beide voeten geofferd waren op het slagveld. Zoon' man in de beklaagdenbank wordt een meelijwekkend martelaar voor het commuuisme, dus een reclame. De re- geering acht reclame voor het com-munisme -uit den booze en daarom was de vervol ging ingetro-kken. „ln hoeverre", trok daarop sir john Simon inanierts de liberalen van leer, ,,zijt gij, attorney-gereraal, bei'nvloed -door uw pold- tieke chefs of door uw politieke vriendjes? De liberalen achten een commis-sie van on- derzoek naar deze zaak ten zeerste ge- wenscht. Het land mag niet den indruk krijgen, dat ipolitieke vriendjes den gang van een normaa! rechtsgeding kunnen verstoren. Is MacDonald,onda-nks zijn ontkennin- gen van verleden week niet de man ge weest, die u afgeraden heeft de vervolging tegen Campbell -door te zetten?" Ramsay MacDonald klom de tribune op: „Met leedwezen moet ik erkennen, dat ik mij verleden week vergist heb, toen ik ont- kende iets a,f te weten van deze zaak. Ik herinner mij thans, dat de zaak-Campbell behandel-d is in regeeringskringen, doch terlooipsIk heb den attorney-general afgeraden verder op te treden tegen dezen communist, aangezien ik het onnoodig acht reclame voor het commun-isme in de hand te werken. Indien het amendement der liberalen wordt aangenomen, hioe unfair ik het vind, dan zullen wij het land een oordeel laten u-itspreken over dit gansche geval, omdat wij tegenstanders zijn van het com munism®, zal het land dezelfde regeering terugwenschen". To®n liet Asquith, geprikkeld door het woord unfair Ramsay MacDonald er fijntjes invl.iegen. „Hoewel de kern van onze be- sch-uldiging is, dat er om politieke redenen een onduidbare invloed geoefend is op de toepassi-ng der crimineele wetten, willen de liberaLen een midden-weg voorstellen, waar- door de regeering uit het schandaal kan geraken. Wat zou MacDonald ervan zeggen, als er een-s een buitengewone commissie van onderzoek kwam, waarin de liberalen niet een-s zitting namen? Zou hij daarvoor z-elfs de deur sluiten? Ja knikte MacDonald en vloog erin. - Als u niet kiest, mo-et u deelen, ver- volgde Asquith, en dus gaat het amende- nu .i, .ooais sir John Simon het indiend-e, door! Hoewel Home de motie van wantrouwen in-gediiend had namens de conservatieven, kwam Baldwin, de leid-er, naar voren, om een plo-tselinge frontverand-eriing aan te kondigen: ,,Het wordt ons steeds duide- lijker, dat de attorney-general en de premier door poiitieke partij-overWegingen geieid zijn in d-e zaak-Campbell, en dus kan de conservatieve motie van wantrpuwen best vervalltn, aangezien de conservatieven thans ook liever het d-oor de liberalen voor- gest'elde onderzoek zouden zien. Men is be- langstellend geworden naar alles wat er onthuld zal worden". Het votum, dat met de aannemi-ng van het liberate voorstel nopens een parlemen- tair onderzoek in de zaak-Campbell tegen de regeering van Ramsey MacDonald in het Lngensche Lagerhuis is uitg-ebracht, heeft schrijft de N. R. Crtde algemeen-e verkie- ziing die men aan zag k-omen (want hoe men daaraan zou willen ontkomen, is niet dui delijk), wat vervroegd. Dit heeft het voor- deel, dat de schade welke de Britsche han- deldrijvenden en neningdoenden van een verkiezing tegen Kerstmis vreezen, geringer zal zijn dan wanneer de regeering een paar weken later over het ontwerp van het trac- taat met Sowjet-Rusland gevall-en zou zijn. Aan het karakter van de algemeer.e ver kiezing verandert de loop -dien de zaken hebben genomen, nauwelijks iets. want ook nu zal het net de weinig belan-grijke kwes- tie van het staken van een gerechtelijke ver volging tegen een communistisch publicist, -maar het tractaat met Moskou de inzet van den verkiezingsstrijd worden. Het btginsel van een gewaarborgde leening aan de Sowjet-regeering is door conservatieven en liberalen gelijkelijk veroor-deeld. Zoodra de a-rbeidersregeering, daaraan bleek te wil len vasthouden, was haar lot, wegens de meerd-erheid die er in het Lagerhuis elk oogenblik tegen samen te brengen was, toch bezegeid. De liberalen, voor wi-e de vooruitzichten van een algemeene verkiezing weinig ar - lokkelijks hebben, hadden nog in de laatste dagen c-ior de arbeiders-regeering een uit- weg uit de moeilijkheden aangeduid. Zij hadden genoegen willen nemen met een andere commissie van onderzoek dan een, waarin de aanhangers van de regeering een minderheid van drie tegen zeven zouden gevormd hebben. Nog in de beraadslaging heeft Asquith aangeboden, een buitenge wone commissie te benoemen, waarin de liberate partij voor zichzelf geen plaais ?- verb.- geu opdat zij niet het karakter van een partij dig samengestelde rechtbank zou hebben, Daarin lag opgesloten, dat wa-n- n-eer d-e liberalen aldus het aa-nblijven van MacDonald's regeering verzekerd hadden, zij bereid waren nader overleg met haar te plegen, teneinde ook over het tractaat met Sowjet-Rusland tot de een of andere min- nelij-ke schikking te komen. Ramsay MacDonald heeft echter met een hoofdknik te kennen gegeven, dat hij met- terdaad elke deur voor elken viorm van on derzoek had gesloten en dus ook niet door een achterdeurtje wild® ontkomen. Dit rechtvaardigt het vermoeden, dat hij het ::m^^33*3*2s63 ENSCHE COURANT atniimnwmimTiwMi' w iitaaairamtinraiirwaJ-vM* Hoesten is een verschijnsel van den strijd, dien het lichaam voert tegen alles wat de ademhaling belemmert. Zuiver Uw luchtwegen en kom de natuur te huip met de slijm- oplossende en ontsteking genezende f 1.50 f 2.75 f 4.50 Overal per koker De groote zijn voordeeligeri

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1924 | | pagina 1