ALGEMEEN KIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN.
No. 7667.
Maandag 6 October 1024.
64e Jaargang.
H. H. Kantoorhou&ers
jMNHENlAHpr
SIT vj
ABONNEMENTSPRliS:
PETntLKTOir.
Voor binnen Ter
Voor Ned. Indie
er Neuzen f 1 40 ner 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /ft,60 per jaar
ie en Amerika 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland J3.35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland aileen bij vooruitbetaling.
worden verzocht het abonnements-
geid over het 3e kwartaal 1924
van de Ter Neuzensche Courant,
ten spoedigste te zenden,
DE U1TGEEFSTER.
EEN INCIDENT IN DE ST. PIETERS-
KERK.
Bij het bezioek van H. M. de Koningin
a an Leiden heeft zich in de St. Pieterskerk
een incident voorgedaan. De predikant Ds.
Rietnens had juist den zegen uitgesproken
toen een vrouw van mi,ddelbaren leeftijd
opstond en enkele woorden sprak, waaruit
viel af te leiden, dat zij de Koningin per-
soonlijk wiLde bedanken
Het slot van deze ongewone toespraak
ging verloren door het rumoer, dat ont-
stond, doordat het publiek ging staan en
zijn verontwaardiging te kennen gaf.
H. M. bleef rustig op haar zetel zitten.
De predikant maande de gemeente aan
rnstig te blijven en, te gaan zitten en sprak
zijn gemeente als volgt toe:
„Er is verschil tusschen ontroering en
opwinding. De Heere geve onze kranke
zuster herstel".
Het incident was hiermee geeindigd.
H. M. de Koningin verliet het kerkgebouw,
terwijl de gemeente het Wilhelmus zong.
DE SALARISVERLAGING DER AMBTE-
NAREN.
De voorgenomen verlaging op October
zal ten voile plaats vinden. Wijziging
der Pensioenxvet 1922.
De reeds op 31 Augustus aangevraagde
bijzondere audienties van de vertegenwoor-
digers van het „comite van zes" (A. C.O. P.
en C. N. O. P.) met den Minister van Fi
nancien, welke niet eerder kon verleend
worden, o.m. wegens een tweetal vergade-
ringen van de centrale commissie voor ge-
organiseerd overleg en afwezigheid van den
Minister, had de vorige week plaats.
Uitvoerig werd de wenschelijkheid be-
pleit, om de voorgenomen satarisverlagin-
gen op 1 October en 1 Januari niet te doen
doorgaan, zulks o.m. op grond van het
ruimer vloeien der middelen en de snelle
stijging van de prijzen der voornaamste
levensmiddelen.
De Minister antwoordde positief, dat de
voorgenomen verlaging op 1 October ten
voile zou plaats vinden en dat hij omtrent
zijn bedoelingen, op 1 Januari a.s. nog niets
kon zeggen, zoolang de verwachtingen, die
gekoestei'd worden ten aanzien van een
beteren toestandi van 's lands financien,
geen, feiten zijn geworden.
Aldus deed de Minister alle geruchten te
niet, welke den laatsten tijd hieromtrent in
de pers zijn verschenen, speciaal ten aan
zien van het bericht betreffende het hal-
veeren per 1 October van de voorgenomen
salarisverlaging.
De wijze, waarop het overleg vanwege de
Regeering met de commissie voor georgani-
seerd overleg is gevoerd, werd uitvoerig be-
sproken. De Minister gaf te kennen, dat hij
van dezen, voor het personeel uiterst onbe-
vredigendan gang van zaken niet op de
hciogte was. Hij had geen bezwaar, dat door
de delegatie van het „comite van zes" in
het openbaar zou worden medegedeeld, dat
de ontworpen wijzigingen van de Pensioen-
wet 1922 dezer dagen aan de Staten-
Generaal zullen worden aangeboden en dat
verschillende voorstellen van de centrale
commissie terzake in het ontwerp zijn ver-
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
40) (Vervolg.)
Bij deze woorden zag hij het Jog hui-
ver©n en hij hoorde hoe ze den adem in-
hield. Is het om den Kameel? vroeg Mar-
ton, omdat jij hem niet kan rijden in, de
Dt rby
Ja.. dat is het.
Marton knielde naast haar'neei, sloeg de
armm om haar h©cn en drukle haar tegen
zich aan. Jongcnlief, had hij tegen haar ge-
zegd. Hij had haar zoo lang als zijn zoon
behand©ld, dat hij er soms zelt in gpioofde.
En ze was een zoon voor hem geweest, ze
had haar rol zoo kranig vervuld. Geen
jongen had moediger en finker kunnen
zijn. Gl©u jongen had meer aunnen hou-
den van het ruwe buitenleven, had met
meer plezier zijn vak kunnen leeren, of
beter kunnen omgaan met de paarden. Het
Jog was hem dierbaarder dan Fay, hoe-
ve®l hij ook van haar hield. Ze was hem
vt-ei dierbaarder.
Hij trachttje haar dit te vertellen en
drukte haar vast tegen zich aan. Hij legde
het gerjmpelde gezicht tegen het Zachtje
haar en streelde het liefkoozend. Maar zijn
stem stokf©. Tranen sprongen hem in de
oogen. En in wen dig vervioekte hij zichzelf,
want hij werd oud nu hij sentimcnteel
werd.
Je weet zelf; hoe het is, zei hij; tever-
geefs trachtend zijn zelfbeheersching te
werkt. Speciaal de kwestie der medezeg-
genschap in de beslissingen van den
Pen,sioen>raad bleek de voile aandacht van
den Minister te hebben.
VLIEGTOCHT NAAR INDIe.
Er heerschte Vrijdag en Zaterdag hier
te lande wel eenige ongerustheid, dat geen
bericht was ontvangen betreffende 't dalen
van, het vliegtuig op weg maar Indie op de
voorgenomen landingsplaats te Belgrado.
Verwondering wekte het, dat ook derwaarts
gezondem telegrammen met betaald ant-
woord, onbeantwoord bleven,. De reden
daarvan is nog niet bekend. Ondertusschen
is van. de corr, van de Tel. te Belgrado
Zaterdag een d.d. 3 Oct. gedateerd telegram
ontvangen, waarin wordt bericht, dat het
vliegtuig Donderdag mabij Belgrado op de
lar.dingsplaats van den Fransch-Roemeen^
scheni vliegdienst is gedaald en Vrijdag-
morgen half 8 van daar vertrok.
Blijkems een telegram aan, het Haagsche
Ar.eta-kantoor ontving het comite voor den
vliegtocht Zaterdagavond van, Van der
Hoop het volgende telegram:
Bij het volbrengen van de derde etappe
Belgrado-Constamtinopel heeft de F. VII
bij Philippopel een landing mdeten maken.
De reden was gelegen in 't lek worden van
de reservewaterkoeler, waardoor de motor
omklaar geraakte.
Daar bij Philippopel geen landiingsterrein,
ligt werd de landing op onvoorbereid terrein
uitgevoerd, waarbij het landlngstoestel van
het vliegtuig is beschadigd.
De bemanning is ongedeerd.
Nadere berichten worden verwacht.
De derde etappe was, zooals uit boven-
staand telegram blijkf, dus nog niet vol-
bracht. Wel, zijn de vliegers al een flink
eind op weg, want Philippopel ligt, zooals
men weet, halverwege aan den grooten
spoorweg tusschen Sofia en, Adrian,opel.
't Zou nu wel al te mooi geweest zijn, zegt
de Tel., indien de vliegers at hum etappes
er zonder r.oodlandingen afbrachten. Wij
twijfelen er niet aan of dit incident zal hun
miet uit het veid slaan.
Laten we ons er al vast over verheugen,
dat alien ongedeerd bleven!
HET DEBAT GENERAAL SN1JDERS—
VAN EMBDEN.
Tegenover een interviewer van de ^Haag
sche Ct." heeft generaal Snijders zijn mee-
ning gezegd over den debat-avond.
Het was zeide hij een, kwajongens-
troep! Ik sprak daar niet voor de een of
andere partij; ik wilde het moeilijke onder-
werp zuiver zakelijk behandelen en, de kans
daartoe is mij voor een, goed deel ontmo-
men,. In mijn rede bracht ik geen. partij-be-
langen naar voren; ik meende aileen te
moeten zeggen wat ik in het belang van
ons land noodig achtte. Naar mijn meeming
is het bestuur van den vrijzinniig-democra-
tischera bond voor 'n groot deel schuld aan
het onaangename verloop der bijeenkomst.
De voorzitter had doortastender moeten
zijn. Hij had, toen hij zelf zeer goed inzag,
dat de zaak spaak liep, het publiek moeten
toespreken; het moeten waarschuwen, dat
bij de eerste de beste hatelijkheid of grof-
heid de vergadering gesloten zou worden.
Een dergetijk optreden had voorzeker in-
druk gemaakt. Maar hij verzuimde dit,
waardtoor het een janboel werd.
Daarbij had het bestuur voorzichtiger
moeten zijn met den verkoop van, kaarten;
desnoods had men de prijzen, hooger kun
nen stellen, zoodat niet Jan en alleman zich
een toegangsbewijs verschaffen kon.
In ,,Het Volk" schrijft de heer J. W. Al-
barda thans over het bekende debat in den
Haagschen, Dierentuin en zegt o.a.: Dat de
vergadering een zoodanig verloop had, dat
een van beide partijem zich gegriefd gevoe-
hvrwinnen. Je weet zelf, hoe het is
niemand kan hem beter berijden dan jij,
niet half zoo goed. Er is geen jongen in
den stal, die beter zit ot bet.er ment dan
jij, geen jonkey ter wereld. Je hebt ook
een goed inzicht. Maar stel dat dat
ze merken, dat je..
1k weet het wel, barsfite ze plotseling
heftig los. Ik weet het wel. U hoeitl niel
verder te gran. Waarom zouden ze het
merken? Niemand weet het, behalve Tim
en niemand anders we,et het.
Maar ze zouden het te weten kunnen
komen, \ervolgde hij kalm. Je zou beroemd
worden. En gedisquelificeerd worden. Ik
zou mijn vergunning \erjiezen. We spelen
om cen hoogen prijs. "Derrington zet zijn
geld er op.
Het Jog rukte zich los en liet ztch van
den stoel glijden. Ze stond met opgehe-
ven hoofd, het tenger lichaam trillend van
aandoening, woede en verdriet.
Dat weet ik, herhaalde ze. U hebt hem
een aandeel in den Kameel verkocht hij
hoort dus niet meer van ons. Hoe hebt u
dat ooit kunnen doen. Hoe hebt u h,et kun
nen doenIk geef niets meer om hem.
Hij hoort niet meer van me. Ik geef niets
mier om hem. U hebt hem verkocht.
Tony! Tony!
En waarom zet Puk er zijn geld op?
Niet omdat hij ietjs geeft om den Kameel
maar omdat hij Fay wil hebben en hij
denkt, dat dat de beste manier is om haar
te krijgen.
Hij houdt van haar, Tony.
rlct Jog kecrde zich met een ruk om,
liep naar het raam en keek naar buiten.
Kleir.e, groene knopjes vertoonden zich al
aan de takken der boomen. Narcissen lieten
lem mag, is te betreuren. Niet aileen, om
dat hier te kort gekdmen is in ridderlijkheid,
die men, toch aan elke eerlijke overtuiging
verschuldigd is. Maar ook, omdat te vree-
zen is, dat deze geschiedenis de herhaling
van een> dergelijk debat, over hetzelfde of
over een an,der belangrijk onderwerp, be-
moeilijken zal.
Er zijin, velen onder oins, die gaarne zou
den zien,, dat het georganiseerde debat,
door twee of meer partijen in onderlimg
overleg voorbereid n het openbare leven
van ons land burger'echt verkreeg; dat het
gaandeweg voor een groot deel ging ver-
vangemi't min of meer geimproviseerde de
bat, dat in, onze politieke vergaderingen ge-
bruikelijk is en dat zoovele emstige gebre-
ken vertoont, al schat menigeen het wegens
zijn waarde als f rikkelende vertooning
hoag.
Het is te ho,pen, dat spoedig bewezen zal
worden, dat een groote debat-ver,gadering,
door een ervaren voorzitter geleid, een
waardiger verloop kan hebben dan die van
Dinsdagavond in de Haagschen Dierentuin.
DE TABAKSBELASTING.
Het ligt in de bedoelinig van den Minis
ter van Financien, te bevorderen, dat nadere
voorschriften omtrent de versfrekking van
zegels worden vastgesteld, die de tusschen-
komst van den ontvanger der accij.nzen bij
de aflevering uitsluiten., Daarvan kan het
gevolg zijn, dat de zegels spoediger i,n het
bezit van de aanvragers komen, terwijl het
voor de fabrikanten, wonende buiten de ge-
meenten, waar het ontvanigkantoor geves-
tigd is, het voordeel heeft, dat zij de be-
stelde zegels op het postkantoor in ont-
van.gst kunnen nemen. De aflevering der
zegels zonder tusschen,komst van den ont
vanger maakt het noodig, het vervallen van
den crediet-termijn afhankelijk te stellen
van het tijdstip van aanivraag der zegels.
Daarom wordt voorgesteld in art. 6 van
het ontwerp de in het eerste en, tweede lid
voorkomende woorden ,,aan hen zijn ver-
strekt" te vervangen door „door hen zijn
aangevraagd".
DE A AN STEELING VAN COMMIEZEN
BIJ DEN GIRO-DIENST.
Het Tweede Kamedid Van Braambeek
heeft tot den Minister van Waterstaat de
volgende vragen, gericht:
Is de Minister bereid mede te deelen of
het gerucht juist is, dat het, ondamks het
overcompleet aan commiezen bij het hoofd-
bestuur der P. T. T., hetwelk tot op-wacht-
geld-stelling van een belaingrijk aantal hun-
ner heeft geleid, toch nog in de bedoeling
ligt, weer twee tijdelijke ambtenaren van
den postcheque- en gircdienst met zeer
korten diensttijd tot commies aan te stellen
en zulks op de maximumbezoldigimg, aan
de betrekking verbonden?
Indien dit bericht juist is, wil de Minister
dan mededeelen, waarom voor de behoefte,
die er aan dit personeel mocht bestaan,
niet wordt geput uit de op wachtgeld-
gestelde ambtenaren, waaronder toch wel
zullen zijn, die de noodige geschiktheid
bezitten?
Is het vfoorts juist, dat door den toen-
maligen waarnemenden directeur van, den
postcheque- en girodien.st aan het bestuur
van de Vereeniging van, middelbaar en
hooger personeel bij het bestuur van den
postcheque- en girodienst is medegedeeld,
dat bij het i.ndienstnemen van deze tijdelijke
ambtenaren hun geenerlei vooruitzichten
zijn- geopemd, en tot deze aanstelling dus,
geen contractueele of moreele verplichting
bestaat. (Volk.)
LEIDEN's ONTZET.
Donderdag werden de feesteiijkheden te
Leiden officieel ingeluid door het gebeier
van alle stadsklokken, dat va,n halfzeven
de g«ie kopjes heen en weer wiegelen
tusschen het gras. Een lijsfer zong. Het was
lenfe. Do aarde was bezig leven te schen-
ken aan al haar sprookjeskinderen bloe-
mcn, varens, bladen die h,et leven mooi
maken en met hen kwam de belofte van
herboien liefde. De lijster zong voor zijn
lief je.
Marton keek Tony bezorgd aan. Hij
zag nu in, dat hij vcrkeerd gedaan had.
Hij was tegen de natuur ingegaan. Het
kwam hem voor, alsof hij zijn leven lang
zulke-domm® dingen gedaan had. Hij was
al eens eerder tegen de natuur ingegaan,
toen liefde zijn vrouw van hem weggelokt
had en hij het beschouwd had als lusban-
digheid.
Trek het je niet zoo aan, kindhef.
Het Jog keerde zich met een ruk om,
de vuis.en gebald. Waarom hefot u hie op-
gcvoed als een jongen, me een jongensvak
latin leeren, me ^edwongen te denuen,
te doen en te leven als een jongen, ?ls
u niet wilt dat ik er mee blijf doorgaan?
riep ze heftig uit. Wat heeft het voor nut,
ale u me n'u afdannt, juist nu u wat aan
me sunt hebben, juist nu ik van nu^ kan
zijn. Hit is maKkeiijk genoeg voor u om
te doen alsof; maar u denst toch zeker
niet, dat het a'.tijd maKkeiijk geweest is
voor mij om altijd te moeten hollen en~
vliegen voor de andere knechts het
zware en het vuile werk te doen, iederen
dag voor dag en dauw op te staan en naar
bed te gaanals het net gezellig wordt. En
nooit om te gaan met je eig,en sooit,, nooit
een enkele gedachte gemeen te hebben
met lem and anders. Een soort verschoppe-
ling, dat ben iK geweest geen jongen
en geen meisje, zonder vrienden, zonder
tot zeven uur duurde.
Intusschen stroomden de menschen naar
de Groote Pieterskerk, waai een feestconr-
cert wer.d gegeven en, waar Prof. Dr. P. J.
Blok, hoogleeraar in de Vaderlamdsche ge
schiedenis aan de Universiteit aldaar, een
gedachtenisrede zou houden. De plaatsen
waren, alle bezet, zoodat eenige duizenden
het historisC'h gebouw, merkwaardig ook
door herinneriingen uit dien tijdi, vulden.
Een zangkoor, bestaande uit 200 dames
en heeren, le,den van een achttal zangver-
eenigingen, onder leiding van den heer Leo
Mens, op het orgel begeleid door Johan
Wagenaar, opende de plechtigheid met het
„Wilhelmus'' en het „Nederland let op uw
saek". uit Valerius Gedenck klanck, welke
liederen imdrukwekkend onder de gewel-
ven klionken. Johan Wagenaar gaf daarna
op het orgel een fantasie van oud-Neder-
landsche liederen, waarrva het koor weder:
„Can,on" van Cornelis Schuyt en ,,Laat nu
met Magt" van J. P. Sweelinck zong, terwijl
de soliste, m-evrouw A. NoordewierRed-
dingius (sopraan) uit Valerius' Gedenck-
klanck ten gehoore bracht: „Almachtig
God" en „A1 uw boos aanslagers", waar-
mede ze de gemoederen ontvankelijk maak-
te voor de woorden van den feestredenaar.
Hierna werd het woord gegeven aan
Prof. P. J. Blok, die in zijn, met aandacht
gevoligde rede een historisch overzicbt gaf
van het beleg van Leiden.
Na deze rede zong de soliste wederom uit
Valerius' Gedenckklanck: „Hoort alle gaer'
in G'lyck den grootren rapsaek". Het koor
trad daarna weder op met „M,ijn taal", van
Leo Mens, waarna het orgel, met begelei-
ding van twee trompetten en drie bazuinen
een fantasie over „Dank,t, dankt nu alien
God" speelde.
De plechtige samenkomst werd besloten
met het zingen van. drie coupletten van het
„Wilhelmus", het eerste couplet dolor het
koor, het tweede door de soliste, terwijl het
derde door alle aanwezigen staande werd
gezongen, wederom met begeleiding van
orgel, trompetten en bazuinen.
Het was een zeer plechtige inzetting tot
de feesteiijkheden.
De avomd werd besloten met een taptoe
door de stad, waaraan vier muziekvereeni-
gingen deelnamen.
PLAATSELIJKE KEUZE.
Het comite tegen onmatige beperking van
onze drinkgewoonten schrijft in een adres
aan de Eerste Kamer o.m.:
dat het te betreuren zou zijn, indien de
strijd over het stelsel der drooglegging
plaatselijk werd gevoerd en tot verdeeld-
heid in de gemeenten aanleiding zdu geven;
dat, afgezien nog van de aanranding van
de persoomlijke vrijheid, in het stelsel ge-
legen, de toepassing daarvan tot groote
rechtsomgelijkheid voeren zou;
dat adressant ook meent te mogen wijzen
op de emstige nadeelen, waarmede de toe-
passing van het stelsel tienduizend gezin-
nen bedireigt, wier bestaan samenhangt met
de fabricage van en den handel in alcoho-
lische dranken, alsmede, dat van de duizen-
dendie hun brood verdienen in beroepen en
bedrijven, die daarbij direct en indirect zijn
betrokken;
dat in, de omstandigheden waarin's lands
geldmiddelen verkeeren, de aamneming van
het voorstel-Rutgers c.s. door zijn finan-
cieele consequenties, zeer nadeelige gevol-
gen kan hebben; dat immers de toepassing
van het daarin gelegen stelsel, wil het in-
derdaad gevolg hebben, zal leiden tot ver-
mimdering, in nog veel sterker mate dan
reeds het geval is, van de opbrengst van
den accijns op gedistilleerd;
dat de schadeloosstelling, te verleenen
aan de houders van vergunningen van voor
1914, zware geldelijke la,sten op den staat
iemandAl wat iK had was ae Kameel
Jullle, geen van jullie wist, wat hij was;
voordat iK het jullie verteld had, tpen wou
u h-1 nog niet eons gelooven. Ik heb hem
ontdtkt. Ik heb voor. hem gezorgd. Ik
houdt van hem. Nu h<f>t u hem verkocht'.
En, u zegt me, dat u mij niet langer kur.t
gebruiken..
Marton trachtte te spreken, maar ze liet
hem g«en tijd.
Ja, dat hebt u gedaan. Wat hebt u aan
me als ik niet voor u |<an rijden, als ik het
bcroep niet kan uitoefenen, waarvoor ik
opgeleld ben? Dc.n wil ik ook niet langer
een jongen zijn. Ik ik weet niet wat ik
ben. maar ik ben niet uw zoon. Ik heb er
genoeg van.
Voordat Marton haar kon L genhouden
stoof te de kamer uit. Hi] hoorde haar de
trap oploopen. Hij hoord®, dat ze de
deur van haar Kamer dicht smakte en den
sleutel omdraaide. Hij liep haar nil
maar hij wist dat het niets zou helpen. Ze
was hem dierbaarder dan iefs anders. En
hij had haar verdriet gedaan.
Hij had haar echt verdriet gedaan. Mis-
schim had hij haar '.even bedorven. Juist
nu het leven hem met uitgebreide aimen
tegemoet trad, en hij reden had van alles
te hopen.
Boven in haar kamer schopte Tony haar
schoen«n uit. Ze vlogen rechts en links
over den vloer. Haar wangen waren bleek,
haar oogen viamden van woede en schaam-
te. Ze rukte haar brock en jas uit ?n smeef
ze in een hoek. Ze haatte ze. Ze haatlte
al haar kkeren. Haar heele leven was een
leugen geweest. Ze had zichzelf en de
weieid bedrogen. Ze hijgde en haar han-
den beef den zoo, dat ze tenauwernood
de knoopen van haar overhemd los kon
zou leggen,; dat het aantal diier vergunnin
gen nog ongeveer 8000 bedraagt, zoodat
bij een eenigszins algemeene toepassing van
het stelsel van plaatselijk verbod, de staat
ettelijke millioenen aan jaargelden zou
hebben uit te keeren;
dat bovendien de invoering van de wet-
Rutgers c.s. rijks- en gemeente-ambtenaren
met de eventueele naleving van> de toepas
sing belast, aldus tot meerdere uitgaven
voor rijk en gemeenten.
WIJZIGING DER KIESWET.
Uit overweging, dat het thans geldende
kiesstelsel velen heeft teleurgesteld, het
gehalte van de vertegenwoordigende licha-
men heeft verlaagd en den persoonlijken
band tusschen de kiezers en afgevaardig-
deo heeft verbroken, is door een groot
aantal vooraanstaande personen, in het land
(onder wie verscheidene professoren, hooge
rechterlijke ambtenaren en groot-industriee-
len,) een oproeping uitgegeven ten gunste
van het ontwerp van mej. Mr. Van Dorp,
tot wijziging van de kieswet.
DE HANDEL AAN DE GRENS.
De winkeliers te Dinxperlo hebben be
sloten de Duitsche grensbewoniers kosteloos
te doen fotografeeren, teneinde voor dezen
het bekomen van grenspassen gemakkelijk
te maken,, terwijl de burgemeester in de
Duitsche bladen heeft doen bekend maken,
op welke gemakkelijke wijze de Duitsche
grensbewoners toegang tot het Nederland-
sche grondgebied kunnen krijgen.
EEN R. K. AMBTENAREN-CANDIDAAT.
De N. Tilt). Crt. meldt, dat de heer Water-
borg, voorzitter van den Bondsraad van
den R. K. Bond van P. T. T.-personeel, een
canididatuur voor het lidmaatschap van de
Tweede Kamer zou hebben aanvaard. De
heer M. van den Broek, wien eveneens een
canididatuur is aangeboden, heeft daarvoor
bedamkt.
DE AFSLUITDIJK BIJ WIERINGEN.
Volgens den correspondent te Anna Pau-
lowna van het Volk hebben zich ernstige
verzakkingen, aan den afsluitdijk voor Wie-
rinigen op het wad voorgedaan.
De verzaftkingen zijn, ongeveer midden
op het wad werkelijk vrij ernstig geweest,
terwijl zij meer naar het Amsteldiep ook
vrij belangrijk mogen heeten. Het voorstel
gedeelte (van het midden van het wad
naar de landzijde) is blijven staan. Mid
den op het wad echter is aan de Noord-
zijde zelfs de voet van de keileem, waar
op de steenglooii'ng zou worden aange-
bracht over aanzienlijken afstand geheel
op zij geschoven. Op verschillende plaat
sen ligt diit keileem nu 5 tot 10 Afeter,
soms zelfs 15 Meter en meer buiten de
lijm, welke voor den oorspronkelijken dijk-
voet was gedacht. Wanneer nu dit keileem
weer op de oude plaats teruggebracht zou
moeten worden, zou de dijkvoet weer op-
nleuw moeten worden uitgegraven, eer
zulks zou kunnen geschiedem. Dit zou na-
tuurljjk een massa extra arbeid vereischen,
terwijl d,e mogelijkheid matuurlijk niet uit-
gesloten zou zijn, dat het nogmaals ,pzii
zou schuiven. Blijkbaar heeft men nu aan
de directie der Zuiderzeewerkem vergunning
gevraagd, (en van deze verkregen,), om
den dijkvoet nog wat meer uit te bouwen,
althans men was bezig de perkoenpalenrii
bij het uitgeschoven gedeelte' eenige meters
naar buiten om te leggen, zoodat op die
wijze het overgroote deel van het keileem
weer juist op de plaats ligt, waar het voor
de omgebouwde steenglooii'ng noodig is.
ART. 16 VOLKENBONDSVERDRAG.
Jhr. Loudon heeft n,aniens de Nederland-
sche regeering het protocol betreffende het
door de vijfde Volkensbondsvergadering
maken. Al haar gchate jongenskleeren ruk
te z® af en sme^t ze op den grond, tot-
dat ze ervan bevrijd was. In haar woede
trapte ze er op.
Plotseling w©rd ze kalm. In den spiegel
zag z< haar spiegi"lbeeld. Ze staarde het
onthutst en angst'g aan. 1 en gr.ep ze*
hear sjamberlock, slceg hem om en wierp
zich op h "t bed. En daar bleef ze stij,
kalm liggen;
Ze vo«ide zich e^nzaam en verlaten.
Ze bewoog zich niet voordat de eerste
gong voor het avondeten klonk. Ze ging
reciitop zitt©n en opende de oogen. i let
werd donker. Er waren dikke wolken en
ze hoorde den ragen tegen de ramen Klet-
teren. Ze waschte zich", Kleedde zich aan
en ging naar b«neden. Marton zat aan tafel.
Kom gauw, zei hij vroolijk, alsof er
niets gebeurd was. We hebben hier een
ht-erlijken jachtschotel.
Fijn, zei z© met gev'einsde opgeweKtheid.
Ik rainmel van d©n hanger.
Dat is goed, antwoorad© hij. Hij keek
haar bezorgd aan. Ik dacht gister.n, dat
je ©igenlija eens een beetje vacantie moest
nem©n. Je hebt al zoo lang geen vacantie
gehad ©n we hebben een druaken tijd
voor ons. Hoc zou j© er over denken, als
je ©ens een paar dagen naar stad ging?
Je zou bij Fay kunn©n logeeren. Het zou
niet v©el kosten en en ik heb nu wel
e©n beetje geld.
Het Jog at gulzig alsof z© heusch hc-nger
had. Graag, zei z©. Ik zal gaan.. Een grap-
pig idc© om naar de oomedie te gaan en
te dans©n.
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
