ALGEMEEN NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7664, Maandag 29 September 1924. 64e Jaargang.
8INNENLAN0.
F E UIL L E T 0 W.
BUITENLAND.
A DnMyrUCUTCODIIC' V(X>r biunen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post ;f6,60 per jaar
ADUlMr8t.lVlfc.li I ornlJO. Voor Ned. Indie en Amerika 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland /3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
ONTHULLING STANDBEELD
WILLEM II.
De gemeente Tilburg was Vrijdag in
feestkleed gestoken voor het bezoek van de
Koningin, ter gelegenheid van de onthulling
van het standbeeld van Willem II.
Om even over 4 Vrijdagmidldag arriveer-
de H. M. aan het station, verwelkomd
door den burgemeester, Dr. Vonk de Both.
Aan de Koningin werden bloemen aange-
boden. Onmiddellijk werd naar den Heuvel
gereden, waar het standbeeld geplaatst is.
Een groote menigte was daar aan-
wezig. H. M. de Koningin nam met haar
gevolg plaats op de tribunes voor de ge-
noodigden.
De burgemeester bield een rede, waarin
hij uitvoerig uiteenzette hoe men er ten
slotte toe gekomen was het standbeeld van
Willem Ii, den grootvader van H. M., van
het Haagsche Buitenhof naar Tilburg te
verplaatsen.
Spreker schetste de historische beteekenis
die de stad Tilburg voor het Oranjehuis
altijd heeft gehad. Geen stad in Nederland
zeide spreker, heeft naast 's Gravenhage
in nauwer verband gestaam met den held
van Waterloo en Quatre-Bas, den beminden
Willem II, dan Tilburg.
Tenslotte verzocht de burgemeester de
Konungin de oprichtings-oorkonde te tee-
kenen, waaraan H. M. vokleed. Een koor,
uit de verschillende zangvereenigingen
zOng daarna een lied.
Vervolgens begon- een tocht door de
stad. Te 5 uur had de ontvangst ten stad-
huize plaats.
BEZOLDIGING MINISTERS.
Bij K. B. van 9 Sept., tot nadere regeling
van de bezoldiging van de Ministers, hoof-
den der Departementen van Algemeen Be-
stuur, is bepaald, dat in Bij.lage C van het
Bezoldigingsbesluit Burgerlijke Rijksamb-
tenaren 1920 vervalt de vermelding van de
bezoldiging van de Ministers, Hoofden der
Departementen van Algemeen Bestuur; die
bezoldiging, met ingang van 1 Jan. a.s. vast
te stellen op f 15.000's jaars.
NEDERLAND—BELGIe.
Zooals men weet, werd kort voor de
Volkenbondsvergadering door de Belgische
bladen medegedeeld, dat Minister Hymans
van plan was, de besprekingen met onzen
Minister van Buitenlandsche Zaken, Jhr.
Van Karnebeek bij de gelegenheid, die zich
tijdens beider verblijf te Geneve gemakke-
lijk en ongezooht zou voordoen, te hervat-
ten.
Die besprekingen zooals men ook weet,
gingen destijds over de herziening van de
Tractaten van 1839 en van de daaruit voort-
gevloeide latere regelingen. Daar Jhr. Van
Karnebeek herhaaldelijk te kennen gegeven
heeft, dat Nederland niet kon treden in be-
paalde eischen. die Belgie had gesteld, voor-
al niet in die, welke betrekking hadden op
de souvereiniteit over de Wielingen, (men
herininere zich het gevleugelde woord: Wie-
lingen-Schelde-Zeeland-Ncflerland) en over
de gemeenschappelijke verdediging van
Limburg, zou men uit den wensch van
Minister Hymans mogen afleiden, dat Bel
gie de algemeene overeenstemming thans
niet meer op die punten zal doen afstuiten.
Dat is iets, waarover ieder, die een blij-
vende en bij hernieuwd tractaat vastgetegde
verhouding tusschen, de beide goede buur-
stafen als een dringende noodzakelijkheid
beschouwt, zich ten zeerste moet verheugen.
Het zou voorbarig zijn, uit het feit, dat er
een onderhoud heeft plaats gehad, de con
clude te trekken, dat tusschen de beide
staatslieden thans reeds algeheele overeen
stemming is bereikt. Maar wanneer men in
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
37) (Vtrvolg)
En als ik het nu i®ns niet wil weten?
Marton keerde zich om, rekte zich uit,
ke<k Puk aan en sdiudde langzaam
het hoofd. Fay zou er naar kunri®n vragen.
Ik heb haar en Tony opg®voed in onwe-
tendheid. Ik zou nog liever wilkn ster-
ven, dan het haar v®rtellen. Ik wil dat ze
prettige, geiukkige herinneringen hebben
aan het ve.rl®den aan haar moeder, aan
alles.
Puk glimlachte. De glindach d®r jeugd
vol vertrouwen en moed. Hij legde de har
den op de schouders van den trainer. Waar
om dan erover tobb®n? Laat de dooden
rusten. Mijn oom hi®ft me nooit i< t|3 ver-
teld en ik heb het nooit willen weten. Va-
der en jij zijn ®ens goede vrienden ge-
weest.
En vijanden, zei Marton bitter. f
Dan is h«t aan ons die vijandschap uit
te wisschen. Puk stak zijn hand uit. Qeef
me c®n handNu zal ik eens naar ons
paard gaan kiiken, Marton. Sapperloot! Ik
had nooit gedacht, dat ik nog tens eige-
naar zou worden van het achterdeel van
een Derby-winner.
Hij Hep naar de stallen. In den tuin
kwajn hij Tim, den stalknecht tdgen. Hij
had hem niet g«zien sedert den bokswed-
het oog houdt dat van beide zijden ten
zeerste naar een bevredigende oplossing
wordt verlangd, gelijk ook tusschen buur-
staten niet wel anders denkbaar is, en dat
bovendien de ontwerp-tractaten sedert
eemige jaren gereed liggen, dan schijnt de
hoop, dat een gnnstige uitsla.g der hervatte
besprekingen mag worden tegemoet gezien,
zeker geenszins ongegrond1. (Tel.)
FORENSENBELASTING.
De Minister van Financien heeft aan Ged.
Staten een schrijven gezonden meedeelend
de regelen voor den aanslag van forensen.
De gemeentebesturen zullen van dien
aanslag jaarlijks meedeeling doen aan den
inspecteur der directe betastingen.
Is de inspecteur van oordeel, dat naar
de bekende opvatting van den Minister van
Financien de betrokken artikelen der Ge-
meentewet niet op de door het gemeente-
bestunr gestelde feiten van toepassing zijn
dan deelt hij dat bestuur mede dat, en waar-
om geen aanslag zal worden opgelegd. Het
gemeentebestuur kan alsdan desgewenscht
zijn bezwaren tegen die mededeeling voor-
leggen aan den Minister van Financien. In
twijfelachtige gevallen wordt overeenkom-
stig de forensenoipgaaf een aanslag op
gelegd.
De Minister deelt voorts mee opdracht te
hebben gegeven, de reeds opgelegde foren-
senaansl-agen, die in strijd zijn met de op-
vattingen, neergelegd in het Kon. besluit
van 1 Sept. 1924 (Stbl. no. 434), en nog
niet onherroepelijk vaststaan krachtens art,
265g der Gemeentewet te vernietigen.
DE POSTCHeQUE- EN GIRODIENST.
De Minister van Waterstaat heeft be
paald:
I. Met uitzondering van art. 7, art. 8,
lste lid, onder c, 6de lid, 7de lid, 2de zin-
snede, en 8ste lid, art. 11, art. 14, 3de lid,
3de zinsnede, en art. 15, 3de lid, treden de
bepaliogen van het Girobesluit 1924 (Stbl.
no. 451) in werking op 1 October.
II. Met uitzondering van art. 20 en met
dien verstande, dat art. 23, 2de lid, ten aan-
zien van de bepalingen van het Girobesluit
1924 (Stbl. no. 451) van overeenkomstige
toepassing blijft, worden de bepalingen van
het Girobesluit 1923 (St.bl. no. 139) buiten
werking gesteld met ingang van den hier-
boven onder I bed'oelden datum.
III. a. De thans loopende tijdelijke slut
ting van het centrale postgirokantoor te
's-Gravenhage zal geleidelijk worden opge-
heven.
b. Voor die geleidelijke opheffing wor
den de postrekeningen verdeeld in de vol-
gende groepen:
lste groep de nummers 1 t/m 9,999;
2de 10,000 19,999;
3de B 20,000 29,999;
4de 30,000 39,999;
5de 40,000 49,999;
6de 50,000 59,999;
7de 60 000 69.999;
8ste TOjOOO 79,999;
9de 80,000 89,999;
lOde 90,000 99,999;
llde 100,000 109,999;
12de 110,000 en hooger.
c. Met ingang van 1 October wordt de
postcheque- en girodienst weer opengesteld
voor zooveel betreft de postrekeningen, be-
hoorende tot de lste groep.
d. De tijdstippen, met ingang van welke
de dienst voor de postrekeningen, behoo-
rende tot de 2de tot en met de 12de groep,
weer zal worden opengesteld, zullen door
den directeur-generaal der posterijen en
telegrafie nader worden bepaald en bekend
gemaakt.
BELASTING OP LUCIFERS?
Naar de „Meierijsche Crt." verneemt, zou
de Regeering voornemens zijn een belasting
op lucifers in te voeren van 1 ct. per doosje.
strijd. I>e oudc men grinnfkie vergenoegd,
toen hij de hand aan d® pet bracht en zijn
eene gezonde oog straalde van plezier;
dat hij niet kon verbergen.
Ik ben er geweest, mijnheer, op den
Wedstrijd, zei hij heesch. En ik zou het
niet graag gemist hebben voor geen geld
mijnheer. Ik heb mijn htmd op u ver-
wed. Hij grinniktc en knipoogde veelbetee-
kenend met het linkeroog. En daarom heb
ik vandaag een nieuw aan.
Ik denk daar liever niet meer aan, zei
Puk snel. Ik heb nu iets veef belangrijkers
om aan te denken. De groote Derby-race.
De Kami.el moet him winnen. Hij zal
hem winnen.
Tim Zette zijn pet at en keek Puk een
tijdje peinzend aan, terwijl hij zich achter
het oor krabde. Als u het zegt, mijnheer,
dan is het zoo.
Puk en Tim liepen naar de box van het
paard. Tim nam zijn dekkhed af en sa-
men bekeken ze het. En de Kameel keek
hen aan, de ooren in den nek, als trachtte
hij hun geidachten te lezen. Af en toe
liet hij het wit van de oogen zien. Hij
rekte den nek uit, hief het hoofd op en
besnoot den stalknecht. Misschien begreep
hij wat deze beide mannen van hem wil-
dt-n, want he-t instinct; van een paard is
dikwijls sneller en betrouwbaarder dan het
menschelijk verstand.
Hij is bijgekomen, ineens een heeleboel
bijgekomen, zef Tim langzaam, al is hij
nog niet bepaald mooi.
D»e Kameel schudde het hoofd en liet
weir het wit van zijn oogen zien, als had
hij inwendig plezier om iets.
In de betrokken lucifers-indsutrieen zou
deze belasting geen verzet ontmoeten. Ook
zouden deze zich niet verzetten tegen een
monopolie.
DE B1ESBOSCH.
Naar aan de Telegr. wordt gemeldt,
zijn er plannen in voorbereidiug om te ge-
raken tot spoedige indijking van een ge-
deelte van den Biesbosch ter grootte van
90*3 H.A. Men is voorremens het werk
geheel uit grondwerk be: 'dande, als werk-
verschaffing uit te voeren-. Met de regeering
hebben reeds besprekingen over toekenning
van subsidiie plaats gehad.
BEZUINIGINGSMAATREGELEN.
Naar gemeld wordt zal aan de deel-
nemers aan de cursussen ter opleiding van
onderwijzers in practisch hoefbeslag geen
gedeeltelijke vergoeding voor reis- en ver-
blijfkosten meer worden verleend, terwijl
aan die aan de cursussen ter opleiding van
onderwijzers in bijenteelt en in pluimvee-
teelt geen vergoeding van, reiskosten voor
het bezoeken dezer cursussen meer wordt
gegeven. Voorts zal nog slechts bij hooge
uitzondering een crediet worden verleend
voor het houden van een cursus ter verdere
ontwikkeling van ambtemaren bij den dienst
van land-, tuin- en boschbouw, zoomede
van land- en tuinbouwonderwijzers en van
tuinbouwvakonderwijzers. Ten slotte ligt
het in de bedoeling geen nieuwe toelagen
voor voortgezette studie te verleenen.
Het ligt voorts in de bedoeling voor de
Nederlandsche Pomologische Vereeniging
geen subsidie meer beschikbaar te stellen.
Het botorcontrolestation te Leiden zal in
1925 geen financieelen stean van het rijk
behoeven.
WATERLEIDING OP SCHOUWEN.
De raad van beheer voor de drinkwater-
leidin.g op Schouwcn heeft zich tot de
raden air hetrokken ^emeenten gewend
met verzotek te besluiten dat bij de tot-
sta'ndkoming van de waterjeiding aanslui-
ting verplicht zal zijn.
Het noodig geoordcilde kapitaal is te
ruggebracht van 2.250.000 gld. op 1.500.000
gfd. Onder dit Iaatste bediag is odk hi t-
geen in de -eerste jaren «.aden aarileg
voor uifbreidingrn wora't noodig g«acht.
De directe aanfag "is 6 eg root op T.350.000
gfd. de andere f50.000 gld. wordt als re
serve noodig g«acht en bovendien heeft
men hoop op i«n risicoigarantie van het
rijk. Ook om deze te verkrijgen, wordt
verplichte aansluiting noodzakelijk geacht;
met dien verstande, dat ^ij; die kunnen
aanfbonen over een voTdoende hoeveel-
heid water te beschikken, van deze ver-
plichting worden ontheven.
DE TOESTAND.
Temidden van belangt'ijke internatio-
nale vraagstukken die op het oogenblik
aan de orde zijn, wordt schrijft de
N. R. Crt. slechts vluchtige aandacht
gewijd aan hit feit dat Engtiand, Frank-
rijk en Belgie thans alle drie met Duitsch-
land aan het ondirhandelen zijn over het
sluiten van i«n haudilstractaaf.
De gelijktijdigheid van deze onderhan-
delingen is g«en toeval. Bij het pactaat
van Versaillis I/oeft Duitschland aan alle
geallic-erde mogendheden voor hun in-
voer het recht van meestbegunstigde natie
zonder wederkeerigheid moeten verlee
nen, waaraan echter de bepaling werd
toegevoegd dat deze Duijsche verplich-
ting zou eindigen vijt jaar nadat het vre-
destractaat in werking was getreden, ten-
zij de Raad van den Volkenbond, op zijn
laatst twaalt maanden voor h t verstrijken
van dezen termijn bepaalt, dat de verplich-
Hij zit raar in eikaar, moest Puk beken-
nen, maar kijk i«ns naar die schouders,
Tim e" die achterbtenen. En als
hij loopt
Hij loopt voor niemand anders dan voor
het'Jog.
Des te beter. Als er lastige dwarskijkers
komen kijken als hij galoppCcrflaten we
een van de andere jongens rijden, want
we gaan op hem wedden, Tim en een
fortuin verdienen.
De stalknecht sloeg dm arm om den nek
van dt>n Kami^l t>n wreet' zijn wang tegen
den fluweelzachten neus. Hij zei niets,
zijn woordenkeus was niet groot. Het was
de droom van zijn lev^n geweest, dat hij
en Marton nog iens den Derby-winner zou
den trainen, de droom van zijn leven om
eens ecu grooten slag te slaan, en nu was
hij een oudc, oude man en zijn droom
was nooit verwezenlijkt. Hij was integen-
ded getuige geweest van den ondergang
van zijn meester, dien hij zoo trouw ge-
diend had.
Hij streek met den rug van zijn hand
langs zijn neus en Iegde toen langzaam
bijna eerbledig het dekkleed weer over
den Kamiel heen. Toen hij de deur van de
box sloot, kwam het Jog aanslentoren. Ze
zag er warm en slordig uit, haar laarzen
en broek zaten vol moddervlekken.
Hallo, Ze) Tony. Haar stem klonk uit-
dagend.
Hallo, antwoordde Puk. Hij voelde zich
plotseling verlegen worden, als een school-
jongen, die op kattekwaad betrapt wordt;.
Maak je maar niet bdng, w® zullen den
Kameel nfef opeten.
tingen met ot zonder wijzigmg gedurende
een verdere tijdsruimte gehandhaafd zul
len worden (art. 280). Deze periode ein-
digt met Januari 1925, daar de Raad van
den Volkenbond geen andere bepaling
heeft gemaakt en bijgevolg moeten de ge-
allieerden die bestendiging wenschen van
hun behandeling op vo«t van meest begun-
stigde natie, d«ze bestendiging door on-
derhandding van Duitschland zien te ver
krijgen. Voor het ecrst sedert het sluiten
van het tractaat; van Versailles is Duitsch
land dus nu, op het stuk van tractaten
met de geallieerden in de gelegenheid
hun in volkomen vrijheid zijn eigen voor-
waarden te stellen en men kan het dit
rijk niet euvel duiden dat het van deze
vrijheid thans ten voile partij wenscht te
trekken. 1 I
Frankrijk is er vlug bij geweest en,
heeft m®t Duitschland nog wel geen alge
meen handelstradaat gesiotenmaar toch
reeds handelsovereenkomsten over ver
schillende artikelen, waarvan de kah-over-
eenkomst de voornaamste is. Bij deze Iaat
ste overeenkomst die als bewijs van een
toenadering tusschen Frankrijk en Duitsch
land op economische gebied in veler oogen
van met minder beiang was dan het pro-
tokol van Londen over de regeling van
Dawes, hc-eft Frankrijk bijtijds zorg ge-
dragen, zijn toekomstige behoefte aan
kali te dekken. Aan het einde van de
Londensche conference werd bekend datj
da Fransche regeering het ontwerp van
em algemeen handelstractaat aan de Duit-
scne regeering had voorgelegd, waarin
het aantal uitslu ^mde concessies verlang-
de die, indien zij verleend werden, naar
Engelsche opvatting, zekere takken van
den "Britschen handel ernstig zouden be-
nadeelen.
O.a. verluidt dat de Franschen wenschen
dat de voortbrengselen uit Elzas Lctharin-
gen, voor welke bij het vredeS.tractaat
(art. 268) evine. ns voor vijf jaren tolvrij-
dom bij invoer in Duitschland is toege-
staan, vrij zullen blijven en dat zij met
tarieven en andere afspraken het met
Duitschland op em accoord tracht«n te
gooien om met dit land samen een over-
iieerschend'' positie op de Europeesche
ijzer- n staalmarkt l« verkrijgen. Frank-
rijk's kansen staan in dit gcval altijd behr
dan die van andere staten, omdat econo
mische sammwerking tusschm Frankrijk
en Duitschland noodig zal zijn, zoolang
dit Iaatste Fransche ijzerertsen en Frank
rijk zelf Duitsche cokes noodig heeft.
Deze geruchten hebben ertoe bijgedra-
gen om de ongerustheid in Britsche han-
delskringen te vermeerderen. MacDonald
heeft moeten beloven dat hij zich met de
vertegenwoordigcrs van de Engelsche in
dustries die door Europeesche coinbina-
ties bedr®igd worden, in vmbinding zou
stellen ®n dat hij een oomrrtissie zou benoe-
men om hit u®partiment van bu tenland-
sche zakm bij onderhandelingen met
Duitschland te advisi«ren. Het is dus dui-
delijk dat de still® strijd die lusschm En-
geland m Frankrijk zoo lang op politick
gebied gcvoerd is, nu weer op economised
gebiid scberper aan den tlag moet ko
men. Duitschland verkeert daarbij natuur-
lijk in deaangename positie; dat het den
ein«n mededinger tegen den anderen kan
uitspelm en zoodoende voor eigen be-
lange'n kan zorgen.
Het alleieerste begin van de onderhande
lingen tusschm Eugeland en Duitschland
is, al hedt het slechts voorloopige ge-
dachtenwissclingeii tusschm Duitfsche en
Engelsche deskundigen gegolden, nu juist
niet bemoedigend geweest. Linden heeft
niet kunnm \erhelen dat de indruk dien
zijn deskundigm uit Berlijn hebbm mee-
gebracht, i«nigszins teleurstellend is ge
weest. Duitschland zou, volgens zekere
geruchtm, ®ischen dat de boycot die Br.-
i'ij zou jou eerd®r opeten.
Ik hoop dat je hem n,®t zoo weimg ha
ver gi«ft dat hij daar zin in zou iubben.
Hij zag dat hij het Jog pijn di-ed en ver-
weit zich zijn onhandig® opmerking. Ga
mee naar d« schuur, zei hij. Ik mo-et je
wat vertellen.
De lunch zal wel klaar zijn. We kunnen
thuis praten.
Puk pakte haar bij dm arm. Ik wou lie
ver naar de schuur. Daar hebben we ai-
Ies samen uitgevochten, hoewel we nu niet
zullen gaan kibbel®n. Fief is goed meuws,
hoop ik.
Hij liet het Jog ziitpn op een bos stroo
en schoof zi If n omgekeerde tobbe aan
eh g'ing teg®nover haar zitten. Ze zag er
ycht jongmsachtig uit, een vreemde had
noo.t haar geheim kunnen raden. Alleen
misscnien de groote, blauwe oogen... toen
ze di c n oogenblik opsloeg en hem aan-
keik. En d.® eene bkk ontwapende hem,
liet "hem vo€Ien dat ze een vrouw was.
Wat is er? vroeg ncesch, toen hij
bletf zwfjg®n. Weer een wedstrijd?
Neen, daar heb ik gmoeg van. Ik ga
dadeiijk naar stad om Doban m Tompson
te vertellen dat ik hi t niet doe. Tompson
wil, dat ik kainpiom word.
Ik wou, dat je hem doodgesiagL-n liadt,
zei ze tusschen de tanden.
Je hoeft je over hem niet langer het
hoofd te broken, vervolgde Puk en deed
zijn best om onbezorgd te schijnen. Hij
begnen zelf niet, waarom hij het zoo
moeilijk vond het haar te vertellen. Je
vader is an plan den Kamei 1 te trainen
voor den Derby-race.
Indie sedert den oorlog op den invoer
van Duitsche goederen gelegd heeft, op-
geheven wordt', waarop uit naam van de
Engelsche regeering geantwoord zou zijn
dat zij daartoe gi®n bovoegdheid heeft.
De lust echt®r om Britsch-Indie in der
minne erto® te overreden, kan bij Enge-
land niet groot zijn, in verband met de
thans zoo vurig nagestriefde uitbroiding van
den handel tusschen de verschillende dee-
len van hot Britsche rijk. Wat Engeland
tot spoed drijft is hi t beschermende ta-
riet, dat in Duitschland thans in de maak
J is. Het moet, om daaraan t® ontkomm,
j zorgen dat het bijtijds een handelstractaat
sluit. Duitschland is, (wanneer men Britsch
Indie en Australie als dielen van het rijk
niet mierokent) zelfs na den oorlog, nog
altijd op twee na (d® Vereenigde Stateii
en Frankrijk) de beste klant van Engeland.
De Britsche hand®l heeft het reeds zoo
moeilijk dat hij zich met verhes van zulk
een go®dm klant niet kalm kan getroosten.
Als hij echter conc®ssies zou moeten be-
reiken, door den Duitschcrs op de voor
hem zoo voordi®lige Britsch-lndische markt
aan vrijen toegang t® holpen, zou aan den
eenen kant verloren gaan wat aan een an
deren g®wonnen was. Engeland zal die
concessies misschi®n op ander terrein moe
ten zoeken. Het is wel heel toevallig, dal
kortgeleden in een berichtje waarvan nie
mand eigenlijk wist waar h®t vandaait
kwam, gezinspt®ld is op de mogelijkheid
dat de Duitschcrs z®ggmschap over hun
vroegei® Oostafrikaansche kolonie terug
zouden krijgen in d®n vorm van een be-
stuursmandaat, bij wijze van veiligheids-
klep voor don Duitsch®n kolonisaindrang.
Stresemann, dl® al eerder aan het Duit
sche terugv®rlangen naar de vroegere ko-
lonien uiting gegeven heeft, zou zulk een
aanbod stellig met b®ide handen aangnj-
pen. Wat Engeland betreft, heeft het ge-
ven van c®n dergelijken steekpenning een
precedent gehad in den afstand van Joe-
beland aan Italie, waarmi® de wrok van
het Iaatste land over Engeland's actie in
de Korfoe-kwestie weggenomen werd.
Maar, hoe dan t»ok; Duitschland kan
thans, gelijk wij hierbov®n aangeduid heb
ben, aan de g®allieerden weer eischen
Itellen ®n zijn oude taktlek tbepassen,
om door hot dreig®n met een beschermend
tarief economisch® en, zoo mogelijk, poli-
tieke voord®elen voor zich te bedingen.
BETOOGING VAN POST-DUIVEN-
HOUDERS.
Te Luik is een schilderadhtige betooging
gehouden van post-duivenhouders, die ten
getale van 20,000 met vaandels, borden,
spandoeken enz. de stad doorgetrokken zijn
om verzet aan. te teekenen tegen het voor-
nemen der regeering om de belasting op
postduiven, die thans betaald wordt met 1
frank per stuk, waarvoor men een ringetje
ontvangt, dat de duif moet dragen, te ver-
hoogen. Een delegatie uit de betoogers
heeft hun bezwaren aan den gouverneur
der provincie uiteengezet. Naar men weet
is het aantal postduivenhouders in Belgie
enorm.
EERBIED VOOR DE TELEFOON-
JUFFROUW.
De telefoondienst is sedert jaar en dag
in Frankrijk een teer punt. Dagelijks klin-
ken over het geheele net de wanhoopskreten
van ^abonne's, die niet worden aangesloten,
verkeerd worden verbonden of worden
afgebroken. Het spreekt van zelf, dat de
telefoonjuffrouwen dan vaak moeten boeten
voor de technische gebreken van den dienst
fen dat zij niet veel lieffijks te hooren
krijgen.
Het Kamerlid Andre Fevrier, afgevaar-
digde voor het Rhone-departement, zelf
oud-commies bij de Post en Telegrafie,
Dat is ge®n nieuws.
Ik heb i«n aandeel in hem gekocht.
Ik hoop dat je hef go®d vindt. H t: Jog
haalde de schouders op. We willen hem
ongevier honderdduiztmd pond laten ver-
dienen.
Dat wekte haar belangsil®lling op. Ze
ke®k hem weer aan met haarheldere
blauwe oogen, dl® nu straalaen? Ga jij
hem stc un®n Wij hebben nauwelijks
geld geno®g om voer voor hem te koopen.
Puk schrsapte zinuwachiig d® keel. Ja,
zie je, h®t zit zoo. Ik hoorde nu bij judie
famihe. Ik ik heb Fay ten huwelijk
gevraagd. Hij zw.eg, maar het Jog zei
niets. Hij durfde haar nl®t aanzien en het
ontging hem dus, dat ze doodsbl®ik werd.
Tranen sprongen in haar oog®n. Zeg, dat
je blij bent, Jog. Ik wil voor all®s dat jij
blij bent. Ik wilHij wist niet ho® hij hi t
moest zegg®n. Hij had een gevoel alsof
hij het Jog tm hu\\®',ijk vroeg. Toen lach-
te hij luid en onb®nullig en herhaalde:
Zeg maar; dat je blij b®nt.
Natuurlijk b0n ik blij.... als ze van je
doudt... Dol blij. Ze stond op en hep snei
de schuur door. Maar ga nu mi® koffie
drinken. Anders wordt vad®r boos. Hij
heeft h®t land aan wachten.
Hij k eek haar na, totdat z® verdwenen
was en voeld® dat er iets niet in den
haak was, zonder te b®grij[Din wat. Daar
na volgde hij haar langzaam. Het was
hem als was de zon van zijn geluk plot
seling verduist®rd.
(Wordt vervolgd.)
fER NEUZENSCHE COU RANT.
NIIH■'—"■■"■Ill'""" II—'™M—MMIll HI I I .JfTOa—I Will Mil IH 11 lllllll IIIWI lllll —III IMHIIMII I