ALGEMEEN NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No 7664, Maandag 29 September 1924. 64e Jaargang. 8INNENLAN0. F E UIL L E T 0 W. BUITENLAND. A DnMyrUCUTCODIIC' V(X>r biunen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post ;f6,60 per jaar ADUlMr8t.lVlfc.li I ornlJO. Voor Ned. Indie en Amerika 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland /3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling. ONTHULLING STANDBEELD WILLEM II. De gemeente Tilburg was Vrijdag in feestkleed gestoken voor het bezoek van de Koningin, ter gelegenheid van de onthulling van het standbeeld van Willem II. Om even over 4 Vrijdagmidldag arriveer- de H. M. aan het station, verwelkomd door den burgemeester, Dr. Vonk de Both. Aan de Koningin werden bloemen aange- boden. Onmiddellijk werd naar den Heuvel gereden, waar het standbeeld geplaatst is. Een groote menigte was daar aan- wezig. H. M. de Koningin nam met haar gevolg plaats op de tribunes voor de ge- noodigden. De burgemeester bield een rede, waarin hij uitvoerig uiteenzette hoe men er ten slotte toe gekomen was het standbeeld van Willem Ii, den grootvader van H. M., van het Haagsche Buitenhof naar Tilburg te verplaatsen. Spreker schetste de historische beteekenis die de stad Tilburg voor het Oranjehuis altijd heeft gehad. Geen stad in Nederland zeide spreker, heeft naast 's Gravenhage in nauwer verband gestaam met den held van Waterloo en Quatre-Bas, den beminden Willem II, dan Tilburg. Tenslotte verzocht de burgemeester de Konungin de oprichtings-oorkonde te tee- kenen, waaraan H. M. vokleed. Een koor, uit de verschillende zangvereenigingen zOng daarna een lied. Vervolgens begon- een tocht door de stad. Te 5 uur had de ontvangst ten stad- huize plaats. BEZOLDIGING MINISTERS. Bij K. B. van 9 Sept., tot nadere regeling van de bezoldiging van de Ministers, hoof- den der Departementen van Algemeen Be- stuur, is bepaald, dat in Bij.lage C van het Bezoldigingsbesluit Burgerlijke Rijksamb- tenaren 1920 vervalt de vermelding van de bezoldiging van de Ministers, Hoofden der Departementen van Algemeen Bestuur; die bezoldiging, met ingang van 1 Jan. a.s. vast te stellen op f 15.000's jaars. NEDERLAND—BELGIe. Zooals men weet, werd kort voor de Volkenbondsvergadering door de Belgische bladen medegedeeld, dat Minister Hymans van plan was, de besprekingen met onzen Minister van Buitenlandsche Zaken, Jhr. Van Karnebeek bij de gelegenheid, die zich tijdens beider verblijf te Geneve gemakke- lijk en ongezooht zou voordoen, te hervat- ten. Die besprekingen zooals men ook weet, gingen destijds over de herziening van de Tractaten van 1839 en van de daaruit voort- gevloeide latere regelingen. Daar Jhr. Van Karnebeek herhaaldelijk te kennen gegeven heeft, dat Nederland niet kon treden in be- paalde eischen. die Belgie had gesteld, voor- al niet in die, welke betrekking hadden op de souvereiniteit over de Wielingen, (men herininere zich het gevleugelde woord: Wie- lingen-Schelde-Zeeland-Ncflerland) en over de gemeenschappelijke verdediging van Limburg, zou men uit den wensch van Minister Hymans mogen afleiden, dat Bel gie de algemeene overeenstemming thans niet meer op die punten zal doen afstuiten. Dat is iets, waarover ieder, die een blij- vende en bij hernieuwd tractaat vastgetegde verhouding tusschen, de beide goede buur- stafen als een dringende noodzakelijkheid beschouwt, zich ten zeerste moet verheugen. Het zou voorbarig zijn, uit het feit, dat er een onderhoud heeft plaats gehad, de con clude te trekken, dat tusschen de beide staatslieden thans reeds algeheele overeen stemming is bereikt. Maar wanneer men in uit het Engelsch door Arthur Applin. 37) (Vtrvolg) En als ik het nu i®ns niet wil weten? Marton keerde zich om, rekte zich uit, ke<k Puk aan en sdiudde langzaam het hoofd. Fay zou er naar kunri®n vragen. Ik heb haar en Tony opg®voed in onwe- tendheid. Ik zou nog liever wilkn ster- ven, dan het haar v®rtellen. Ik wil dat ze prettige, geiukkige herinneringen hebben aan het ve.rl®den aan haar moeder, aan alles. Puk glimlachte. De glindach d®r jeugd vol vertrouwen en moed. Hij legde de har den op de schouders van den trainer. Waar om dan erover tobb®n? Laat de dooden rusten. Mijn oom hi®ft me nooit i< t|3 ver- teld en ik heb het nooit willen weten. Va- der en jij zijn ®ens goede vrienden ge- weest. En vijanden, zei Marton bitter. f Dan is h«t aan ons die vijandschap uit te wisschen. Puk stak zijn hand uit. Qeef me c®n handNu zal ik eens naar ons paard gaan kiiken, Marton. Sapperloot! Ik had nooit gedacht, dat ik nog tens eige- naar zou worden van het achterdeel van een Derby-winner. Hij Hep naar de stallen. In den tuin kwajn hij Tim, den stalknecht tdgen. Hij had hem niet g«zien sedert den bokswed- het oog houdt dat van beide zijden ten zeerste naar een bevredigende oplossing wordt verlangd, gelijk ook tusschen buur- staten niet wel anders denkbaar is, en dat bovendien de ontwerp-tractaten sedert eemige jaren gereed liggen, dan schijnt de hoop, dat een gnnstige uitsla.g der hervatte besprekingen mag worden tegemoet gezien, zeker geenszins ongegrond1. (Tel.) FORENSENBELASTING. De Minister van Financien heeft aan Ged. Staten een schrijven gezonden meedeelend de regelen voor den aanslag van forensen. De gemeentebesturen zullen van dien aanslag jaarlijks meedeeling doen aan den inspecteur der directe betastingen. Is de inspecteur van oordeel, dat naar de bekende opvatting van den Minister van Financien de betrokken artikelen der Ge- meentewet niet op de door het gemeente- bestunr gestelde feiten van toepassing zijn dan deelt hij dat bestuur mede dat, en waar- om geen aanslag zal worden opgelegd. Het gemeentebestuur kan alsdan desgewenscht zijn bezwaren tegen die mededeeling voor- leggen aan den Minister van Financien. In twijfelachtige gevallen wordt overeenkom- stig de forensenoipgaaf een aanslag op gelegd. De Minister deelt voorts mee opdracht te hebben gegeven, de reeds opgelegde foren- senaansl-agen, die in strijd zijn met de op- vattingen, neergelegd in het Kon. besluit van 1 Sept. 1924 (Stbl. no. 434), en nog niet onherroepelijk vaststaan krachtens art, 265g der Gemeentewet te vernietigen. DE POSTCHeQUE- EN GIRODIENST. De Minister van Waterstaat heeft be paald: I. Met uitzondering van art. 7, art. 8, lste lid, onder c, 6de lid, 7de lid, 2de zin- snede, en 8ste lid, art. 11, art. 14, 3de lid, 3de zinsnede, en art. 15, 3de lid, treden de bepaliogen van het Girobesluit 1924 (Stbl. no. 451) in werking op 1 October. II. Met uitzondering van art. 20 en met dien verstande, dat art. 23, 2de lid, ten aan- zien van de bepalingen van het Girobesluit 1924 (Stbl. no. 451) van overeenkomstige toepassing blijft, worden de bepalingen van het Girobesluit 1923 (St.bl. no. 139) buiten werking gesteld met ingang van den hier- boven onder I bed'oelden datum. III. a. De thans loopende tijdelijke slut ting van het centrale postgirokantoor te 's-Gravenhage zal geleidelijk worden opge- heven. b. Voor die geleidelijke opheffing wor den de postrekeningen verdeeld in de vol- gende groepen: lste groep de nummers 1 t/m 9,999; 2de 10,000 19,999; 3de B 20,000 29,999; 4de 30,000 39,999; 5de 40,000 49,999; 6de 50,000 59,999; 7de 60 000 69.999; 8ste TOjOOO 79,999; 9de 80,000 89,999; lOde 90,000 99,999; llde 100,000 109,999; 12de 110,000 en hooger. c. Met ingang van 1 October wordt de postcheque- en girodienst weer opengesteld voor zooveel betreft de postrekeningen, be- hoorende tot de lste groep. d. De tijdstippen, met ingang van welke de dienst voor de postrekeningen, behoo- rende tot de 2de tot en met de 12de groep, weer zal worden opengesteld, zullen door den directeur-generaal der posterijen en telegrafie nader worden bepaald en bekend gemaakt. BELASTING OP LUCIFERS? Naar de „Meierijsche Crt." verneemt, zou de Regeering voornemens zijn een belasting op lucifers in te voeren van 1 ct. per doosje. strijd. I>e oudc men grinnfkie vergenoegd, toen hij de hand aan d® pet bracht en zijn eene gezonde oog straalde van plezier; dat hij niet kon verbergen. Ik ben er geweest, mijnheer, op den Wedstrijd, zei hij heesch. En ik zou het niet graag gemist hebben voor geen geld mijnheer. Ik heb mijn htmd op u ver- wed. Hij grinniktc en knipoogde veelbetee- kenend met het linkeroog. En daarom heb ik vandaag een nieuw aan. Ik denk daar liever niet meer aan, zei Puk snel. Ik heb nu iets veef belangrijkers om aan te denken. De groote Derby-race. De Kami.el moet him winnen. Hij zal hem winnen. Tim Zette zijn pet at en keek Puk een tijdje peinzend aan, terwijl hij zich achter het oor krabde. Als u het zegt, mijnheer, dan is het zoo. Puk en Tim liepen naar de box van het paard. Tim nam zijn dekkhed af en sa- men bekeken ze het. En de Kameel keek hen aan, de ooren in den nek, als trachtte hij hun geidachten te lezen. Af en toe liet hij het wit van de oogen zien. Hij rekte den nek uit, hief het hoofd op en besnoot den stalknecht. Misschien begreep hij wat deze beide mannen van hem wil- dt-n, want he-t instinct; van een paard is dikwijls sneller en betrouwbaarder dan het menschelijk verstand. Hij is bijgekomen, ineens een heeleboel bijgekomen, zef Tim langzaam, al is hij nog niet bepaald mooi. D»e Kameel schudde het hoofd en liet weir het wit van zijn oogen zien, als had hij inwendig plezier om iets. In de betrokken lucifers-indsutrieen zou deze belasting geen verzet ontmoeten. Ook zouden deze zich niet verzetten tegen een monopolie. DE B1ESBOSCH. Naar aan de Telegr. wordt gemeldt, zijn er plannen in voorbereidiug om te ge- raken tot spoedige indijking van een ge- deelte van den Biesbosch ter grootte van 90*3 H.A. Men is voorremens het werk geheel uit grondwerk be: 'dande, als werk- verschaffing uit te voeren-. Met de regeering hebben reeds besprekingen over toekenning van subsidiie plaats gehad. BEZUINIGINGSMAATREGELEN. Naar gemeld wordt zal aan de deel- nemers aan de cursussen ter opleiding van onderwijzers in practisch hoefbeslag geen gedeeltelijke vergoeding voor reis- en ver- blijfkosten meer worden verleend, terwijl aan die aan de cursussen ter opleiding van onderwijzers in bijenteelt en in pluimvee- teelt geen vergoeding van, reiskosten voor het bezoeken dezer cursussen meer wordt gegeven. Voorts zal nog slechts bij hooge uitzondering een crediet worden verleend voor het houden van een cursus ter verdere ontwikkeling van ambtemaren bij den dienst van land-, tuin- en boschbouw, zoomede van land- en tuinbouwonderwijzers en van tuinbouwvakonderwijzers. Ten slotte ligt het in de bedoeling geen nieuwe toelagen voor voortgezette studie te verleenen. Het ligt voorts in de bedoeling voor de Nederlandsche Pomologische Vereeniging geen subsidie meer beschikbaar te stellen. Het botorcontrolestation te Leiden zal in 1925 geen financieelen stean van het rijk behoeven. WATERLEIDING OP SCHOUWEN. De raad van beheer voor de drinkwater- leidin.g op Schouwcn heeft zich tot de raden air hetrokken ^emeenten gewend met verzotek te besluiten dat bij de tot- sta'ndkoming van de waterjeiding aanslui- ting verplicht zal zijn. Het noodig geoordcilde kapitaal is te ruggebracht van 2.250.000 gld. op 1.500.000 gfd. Onder dit Iaatste bediag is odk hi t- geen in de -eerste jaren «.aden aarileg voor uifbreidingrn wora't noodig g«acht. De directe aanfag "is 6 eg root op T.350.000 gfd. de andere f50.000 gld. wordt als re serve noodig g«acht en bovendien heeft men hoop op i«n risicoigarantie van het rijk. Ook om deze te verkrijgen, wordt verplichte aansluiting noodzakelijk geacht; met dien verstande, dat ^ij; die kunnen aanfbonen over een voTdoende hoeveel- heid water te beschikken, van deze ver- plichting worden ontheven. DE TOESTAND. Temidden van belangt'ijke internatio- nale vraagstukken die op het oogenblik aan de orde zijn, wordt schrijft de N. R. Crt. slechts vluchtige aandacht gewijd aan hit feit dat Engtiand, Frank- rijk en Belgie thans alle drie met Duitsch- land aan het ondirhandelen zijn over het sluiten van i«n haudilstractaaf. De gelijktijdigheid van deze onderhan- delingen is g«en toeval. Bij het pactaat van Versaillis I/oeft Duitschland aan alle geallic-erde mogendheden voor hun in- voer het recht van meestbegunstigde natie zonder wederkeerigheid moeten verlee nen, waaraan echter de bepaling werd toegevoegd dat deze Duijsche verplich- ting zou eindigen vijt jaar nadat het vre- destractaat in werking was getreden, ten- zij de Raad van den Volkenbond, op zijn laatst twaalt maanden voor h t verstrijken van dezen termijn bepaalt, dat de verplich- Hij zit raar in eikaar, moest Puk beken- nen, maar kijk i«ns naar die schouders, Tim e" die achterbtenen. En als hij loopt Hij loopt voor niemand anders dan voor het'Jog. Des te beter. Als er lastige dwarskijkers komen kijken als hij galoppCcrflaten we een van de andere jongens rijden, want we gaan op hem wedden, Tim en een fortuin verdienen. De stalknecht sloeg dm arm om den nek van dt>n Kami^l t>n wreet' zijn wang tegen den fluweelzachten neus. Hij zei niets, zijn woordenkeus was niet groot. Het was de droom van zijn lev^n geweest, dat hij en Marton nog iens den Derby-winner zou den trainen, de droom van zijn leven om eens ecu grooten slag te slaan, en nu was hij een oudc, oude man en zijn droom was nooit verwezenlijkt. Hij was integen- ded getuige geweest van den ondergang van zijn meester, dien hij zoo trouw ge- diend had. Hij streek met den rug van zijn hand langs zijn neus en Iegde toen langzaam bijna eerbledig het dekkleed weer over den Kamiel heen. Toen hij de deur van de box sloot, kwam het Jog aanslentoren. Ze zag er warm en slordig uit, haar laarzen en broek zaten vol moddervlekken. Hallo, Ze) Tony. Haar stem klonk uit- dagend. Hallo, antwoordde Puk. Hij voelde zich plotseling verlegen worden, als een school- jongen, die op kattekwaad betrapt wordt;. Maak je maar niet bdng, w® zullen den Kameel nfef opeten. tingen met ot zonder wijzigmg gedurende een verdere tijdsruimte gehandhaafd zul len worden (art. 280). Deze periode ein- digt met Januari 1925, daar de Raad van den Volkenbond geen andere bepaling heeft gemaakt en bijgevolg moeten de ge- allieerden die bestendiging wenschen van hun behandeling op vo«t van meest begun- stigde natie, d«ze bestendiging door on- derhandding van Duitschland zien te ver krijgen. Voor het ecrst sedert het sluiten van het tractaat; van Versailles is Duitsch land dus nu, op het stuk van tractaten met de geallieerden in de gelegenheid hun in volkomen vrijheid zijn eigen voor- waarden te stellen en men kan het dit rijk niet euvel duiden dat het van deze vrijheid thans ten voile partij wenscht te trekken. 1 I Frankrijk is er vlug bij geweest en, heeft m®t Duitschland nog wel geen alge meen handelstradaat gesiotenmaar toch reeds handelsovereenkomsten over ver schillende artikelen, waarvan de kah-over- eenkomst de voornaamste is. Bij deze Iaat ste overeenkomst die als bewijs van een toenadering tusschen Frankrijk en Duitsch land op economische gebied in veler oogen van met minder beiang was dan het pro- tokol van Londen over de regeling van Dawes, hc-eft Frankrijk bijtijds zorg ge- dragen, zijn toekomstige behoefte aan kali te dekken. Aan het einde van de Londensche conference werd bekend datj da Fransche regeering het ontwerp van em algemeen handelstractaat aan de Duit- scne regeering had voorgelegd, waarin het aantal uitslu ^mde concessies verlang- de die, indien zij verleend werden, naar Engelsche opvatting, zekere takken van den "Britschen handel ernstig zouden be- nadeelen. O.a. verluidt dat de Franschen wenschen dat de voortbrengselen uit Elzas Lctharin- gen, voor welke bij het vredeS.tractaat (art. 268) evine. ns voor vijf jaren tolvrij- dom bij invoer in Duitschland is toege- staan, vrij zullen blijven en dat zij met tarieven en andere afspraken het met Duitschland op em accoord tracht«n te gooien om met dit land samen een over- iieerschend'' positie op de Europeesche ijzer- n staalmarkt l« verkrijgen. Frank- rijk's kansen staan in dit gcval altijd behr dan die van andere staten, omdat econo mische sammwerking tusschm Frankrijk en Duitschland noodig zal zijn, zoolang dit Iaatste Fransche ijzerertsen en Frank rijk zelf Duitsche cokes noodig heeft. Deze geruchten hebben ertoe bijgedra- gen om de ongerustheid in Britsche han- delskringen te vermeerderen. MacDonald heeft moeten beloven dat hij zich met de vertegenwoordigcrs van de Engelsche in dustries die door Europeesche coinbina- ties bedr®igd worden, in vmbinding zou stellen ®n dat hij een oomrrtissie zou benoe- men om hit u®partiment van bu tenland- sche zakm bij onderhandelingen met Duitschland te advisi«ren. Het is dus dui- delijk dat de still® strijd die lusschm En- geland m Frankrijk zoo lang op politick gebied gcvoerd is, nu weer op economised gebiid scberper aan den tlag moet ko men. Duitschland verkeert daarbij natuur- lijk in deaangename positie; dat het den ein«n mededinger tegen den anderen kan uitspelm en zoodoende voor eigen be- lange'n kan zorgen. Het alleieerste begin van de onderhande lingen tusschm Eugeland en Duitschland is, al hedt het slechts voorloopige ge- dachtenwissclingeii tusschm Duitfsche en Engelsche deskundigen gegolden, nu juist niet bemoedigend geweest. Linden heeft niet kunnm \erhelen dat de indruk dien zijn deskundigm uit Berlijn hebbm mee- gebracht, i«nigszins teleurstellend is ge weest. Duitschland zou, volgens zekere geruchtm, ®ischen dat de boycot die Br.- i'ij zou jou eerd®r opeten. Ik hoop dat je hem n,®t zoo weimg ha ver gi«ft dat hij daar zin in zou iubben. Hij zag dat hij het Jog pijn di-ed en ver- weit zich zijn onhandig® opmerking. Ga mee naar d« schuur, zei hij. Ik mo-et je wat vertellen. De lunch zal wel klaar zijn. We kunnen thuis praten. Puk pakte haar bij dm arm. Ik wou lie ver naar de schuur. Daar hebben we ai- Ies samen uitgevochten, hoewel we nu niet zullen gaan kibbel®n. Fief is goed meuws, hoop ik. Hij liet het Jog ziitpn op een bos stroo en schoof zi If n omgekeerde tobbe aan eh g'ing teg®nover haar zitten. Ze zag er ycht jongmsachtig uit, een vreemde had noo.t haar geheim kunnen raden. Alleen misscnien de groote, blauwe oogen... toen ze di c n oogenblik opsloeg en hem aan- keik. En d.® eene bkk ontwapende hem, liet "hem vo€Ien dat ze een vrouw was. Wat is er? vroeg ncesch, toen hij bletf zwfjg®n. Weer een wedstrijd? Neen, daar heb ik gmoeg van. Ik ga dadeiijk naar stad om Doban m Tompson te vertellen dat ik hi t niet doe. Tompson wil, dat ik kainpiom word. Ik wou, dat je hem doodgesiagL-n liadt, zei ze tusschen de tanden. Je hoeft je over hem niet langer het hoofd te broken, vervolgde Puk en deed zijn best om onbezorgd te schijnen. Hij begnen zelf niet, waarom hij het zoo moeilijk vond het haar te vertellen. Je vader is an plan den Kamei 1 te trainen voor den Derby-race. Indie sedert den oorlog op den invoer van Duitsche goederen gelegd heeft, op- geheven wordt', waarop uit naam van de Engelsche regeering geantwoord zou zijn dat zij daartoe gi®n bovoegdheid heeft. De lust echt®r om Britsch-Indie in der minne erto® te overreden, kan bij Enge- land niet groot zijn, in verband met de thans zoo vurig nagestriefde uitbroiding van den handel tusschen de verschillende dee- len van hot Britsche rijk. Wat Engeland tot spoed drijft is hi t beschermende ta- riet, dat in Duitschland thans in de maak J is. Het moet, om daaraan t® ontkomm, j zorgen dat het bijtijds een handelstractaat sluit. Duitschland is, (wanneer men Britsch Indie en Australie als dielen van het rijk niet mierokent) zelfs na den oorlog, nog altijd op twee na (d® Vereenigde Stateii en Frankrijk) de beste klant van Engeland. De Britsche hand®l heeft het reeds zoo moeilijk dat hij zich met verhes van zulk een go®dm klant niet kalm kan getroosten. Als hij echter conc®ssies zou moeten be- reiken, door den Duitschcrs op de voor hem zoo voordi®lige Britsch-lndische markt aan vrijen toegang t® holpen, zou aan den eenen kant verloren gaan wat aan een an deren g®wonnen was. Engeland zal die concessies misschi®n op ander terrein moe ten zoeken. Het is wel heel toevallig, dal kortgeleden in een berichtje waarvan nie mand eigenlijk wist waar h®t vandaait kwam, gezinspt®ld is op de mogelijkheid dat de Duitschcrs z®ggmschap over hun vroegei® Oostafrikaansche kolonie terug zouden krijgen in d®n vorm van een be- stuursmandaat, bij wijze van veiligheids- klep voor don Duitsch®n kolonisaindrang. Stresemann, dl® al eerder aan het Duit sche terugv®rlangen naar de vroegere ko- lonien uiting gegeven heeft, zou zulk een aanbod stellig met b®ide handen aangnj- pen. Wat Engeland betreft, heeft het ge- ven van c®n dergelijken steekpenning een precedent gehad in den afstand van Joe- beland aan Italie, waarmi® de wrok van het Iaatste land over Engeland's actie in de Korfoe-kwestie weggenomen werd. Maar, hoe dan t»ok; Duitschland kan thans, gelijk wij hierbov®n aangeduid heb ben, aan de g®allieerden weer eischen Itellen ®n zijn oude taktlek tbepassen, om door hot dreig®n met een beschermend tarief economisch® en, zoo mogelijk, poli- tieke voord®elen voor zich te bedingen. BETOOGING VAN POST-DUIVEN- HOUDERS. Te Luik is een schilderadhtige betooging gehouden van post-duivenhouders, die ten getale van 20,000 met vaandels, borden, spandoeken enz. de stad doorgetrokken zijn om verzet aan. te teekenen tegen het voor- nemen der regeering om de belasting op postduiven, die thans betaald wordt met 1 frank per stuk, waarvoor men een ringetje ontvangt, dat de duif moet dragen, te ver- hoogen. Een delegatie uit de betoogers heeft hun bezwaren aan den gouverneur der provincie uiteengezet. Naar men weet is het aantal postduivenhouders in Belgie enorm. EERBIED VOOR DE TELEFOON- JUFFROUW. De telefoondienst is sedert jaar en dag in Frankrijk een teer punt. Dagelijks klin- ken over het geheele net de wanhoopskreten van ^abonne's, die niet worden aangesloten, verkeerd worden verbonden of worden afgebroken. Het spreekt van zelf, dat de telefoonjuffrouwen dan vaak moeten boeten voor de technische gebreken van den dienst fen dat zij niet veel lieffijks te hooren krijgen. Het Kamerlid Andre Fevrier, afgevaar- digde voor het Rhone-departement, zelf oud-commies bij de Post en Telegrafie, Dat is ge®n nieuws. Ik heb i«n aandeel in hem gekocht. Ik hoop dat je hef go®d vindt. H t: Jog haalde de schouders op. We willen hem ongevier honderdduiztmd pond laten ver- dienen. Dat wekte haar belangsil®lling op. Ze ke®k hem weer aan met haarheldere blauwe oogen, dl® nu straalaen? Ga jij hem stc un®n Wij hebben nauwelijks geld geno®g om voer voor hem te koopen. Puk schrsapte zinuwachiig d® keel. Ja, zie je, h®t zit zoo. Ik hoorde nu bij judie famihe. Ik ik heb Fay ten huwelijk gevraagd. Hij zw.eg, maar het Jog zei niets. Hij durfde haar nl®t aanzien en het ontging hem dus, dat ze doodsbl®ik werd. Tranen sprongen in haar oog®n. Zeg, dat je blij bent, Jog. Ik wil voor all®s dat jij blij bent. Ik wilHij wist niet ho® hij hi t moest zegg®n. Hij had een gevoel alsof hij het Jog tm hu\\®',ijk vroeg. Toen lach- te hij luid en onb®nullig en herhaalde: Zeg maar; dat je blij b®nt. Natuurlijk b0n ik blij.... als ze van je doudt... Dol blij. Ze stond op en hep snei de schuur door. Maar ga nu mi® koffie drinken. Anders wordt vad®r boos. Hij heeft h®t land aan wachten. Hij k eek haar na, totdat z® verdwenen was en voeld® dat er iets niet in den haak was, zonder te b®grij[Din wat. Daar na volgde hij haar langzaam. Het was hem als was de zon van zijn geluk plot seling verduist®rd. (Wordt vervolgd.) fER NEUZENSCHE COU RANT. NIIH■'—"■■"■Ill'""" II—'™M—MMIll HI I I .JfTOa—I Will Mil IH 11 lllllll IIIWI lllll —III IMHIIMII I

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1924 | | pagina 1