ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAP VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7856.
Woensdag 10 September 1924.
64e Jaargang.
1ST J"'
TU I TENIA NTT"
AB0NNEMENTSPRI1S:
DIENSTFLICHT,
Uitspraak inzake vrijstelling.
BINNEKLAND.
FETTILLETON.
Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maan
Voor Ned. Indie en Amerika 2,70 per 3
Hen Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr per post f6,60 perjaar
maanden Voor 't overig buitenland f 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
RONDGAANDE KANTONRECHTERS
M®n schrijft aan het Hbl.;
De minister van Justitie heeft, naar
men weet, onlangs bekend gemaakt zijn
plan om ®en groot aantal kantongerech-
t«n op te heffen. Tegen dit plan zijn, voor-
al Van d® zijde van gemeentebesturen
veel bezwaren ingebracht. Daafbij is ook
in OYerweging gegeven om kantongerech-
ten bij eUcW te vo-egen en reizende kan-
tonrechters aan te stellen.
Naar h®t blad thans verneemt zal de
minister met de ingediende bezwaren re-
k®ning ho-uden en zijn plan aldus wijzi-
g®n, dat een kantonrechter meer dan een
kantongereclit krijgt te bedienen. Dan wor
den dus wel eenige kantongerechten op-
geheven, doch in het kanton waar het
kantongereclit wordt opgeheven, zal dan
een reizende kantonrechter zitting hou
den. Het zou dan in de bedoeiing liggen
om in sommige gevallen aan het gemeen-
tebestuur te verzoeken een lokaai beschik-
baar te stellen waar de zi^ingen van het
kantongerecht kunnen plants hebben
NIEUW CHeQUEFORMiULlER GIRO-
D1ENST.
De directeur van den postcheque- en
girodi-enst maakt bekend, dat een nieuw
model chequeformulier wordt ingevoerd.
Aan diit formulier bevindt zich, behalve
het gewone cheque-advies, een tweed®
strook, welke diemt als bericht van afschrij-
ving van de cheque. Deze strook -ontvangt
de rekeninighou-der bij de eerstvolgende op-
gaaf van den stand van zijn postrekening
teurg. Rekenimghouders, die nog in het be-
zit zijn van oud model cheque-formulieren,
kunnen deze opgebruiken, voor zoover zij
zijn imgericht voor vermelding van het uit
te betale-n bedrag in letters of in cijfers.
Deze rekeninghoudcrs zullen bij hunne af-
rekeninig een ter directie opgemaakt bericht
vain afschirijving ontvangen, waarop de af-
gegeven cheque-adviezen zijn ingeschreven.
De kosten van een nieuw chequeboekje met
100 fo-rmulieren bedragen 1.10. Voor de
boekj-es met 100 girobiljetten bliijift de prijs
bepaald op 1
Een nieuwe naamlijst van rekeninghou-
ders is ter perse. De prijs zal bedragen
J 1,75 voor rekeninghoud-ers en f 2,vo-or
niet-rekeninighouders.
Rekenimghouders, die cheque- en giro-
form-ulieren behoeven of een naamlijst wen-
schen, -kunnen deze reeds thans bestellen
door middel van bet bestelformulier, dat
aan alle p-ost-, bijpost- en hu-lppostkantoren
verkrijgbaar is.
De kosten der bestelde bo-ekjes, benevens
van de naamlijst, zullen bij de hero-pening
van den dien-st van d-e reken-img worden af-
ge-schreve-n.
NIEUWE POSTZEGELS.
De directeur-generaal der Posterijen en
Telegrafie maakt bekend, dat, nu d-e voor-
raad jubileumz-egeis welhaast is uitgeput,
tot biijvende vervanging van het bestaande
type zegel, met de beeltenis van het hoofd
van den Sta-at, (uitgift-e 1898 en 1899) zal
worden- overgegaan. De nieuwe zegels zijn
ontworpen -door prof. dr. Jan- Veth; zij zul
len aan.vankelijk worden uitgegeven in de
waarden van 5, 7 V2'0, 12'/2> 15, 20, 25, 30,
35, 40, 50 en 60 cent.
De verkrijgbaarstelling dezer zegels zal
gele'deli-k plaats hebben. Alle zegels van
de thans in omloop zij-nide typ-en blijven
naast die van het nieuwe type geldig voor
de frankeering.
Op d-e Int. Postzegeltentoonstelling, welke
van 617 Sept. in Pulchri St-udi-o wor-dt
g-ehoudem, zijn in -de waarden van 10, 15 en
35 cent framkeerzegels van het .ni-euwe type
(ontwerp prof. dr. Jan Veth) doch van af-
wijkende kleure-n verkrijgbaar gesteld. Deze
zegels zijn u-itsluitend op de genaemde ten-
toonstell-ing verkrijgbaar op de -door het ten-
too-nste 11 iingsc0mite gesteld-e voorwaard-en.
DE UTRECHTSCHE JAARBEURS.
De elfde Jaarbeurs is Dinsdagmorgen te
Utrecht geopend, zonder eenig ceremonieel
In den loop van den ochtend Hep het aantal j
bezoekers al aardig d-ruk. De Fransche ge-
zant, de heer Charles Benoist, behoor.d-e tot
een der eerste bezoekers.
DE RIJW1EL-BELASTING.
De res-ultaten van -den verkoop der rij-
wielbelastingmerken althans in Den Haag
hebben de verwachtingen verre overtroffen.
Men had daar op ongeveer 60.000 fietsen
gerekend.
Aan de postkantoren en de bijkantoren is
echter van dezen verkoop ontvangen in Juli
f 105.450, Augustus 118.800, September
22.575, t-ofaal J 246.825, dat zijn dus
82.275 rijwielmerken.
De specif.icatie in maanden verdeelt d-e
Hageniaars in drie categorien: hen die vroeg
een plaatje kochten, hen. die juist op tij.d
waren- en ruim 7 duiz-end die te laat waren.
In Den Haag zijn dus ruiim 82.000 fietsen,
dat is bij een bevolking van 386.000 ziel-en
een fiets op bijna 5 inwoners.
DE TOESTAND.
Pcrtinax schreef in |dc Echo Paris na Mac
Donald's r«de te Geneve dat de Britsche
eerste-minister duidelijk had gemaakt dat
hij een onboetvaardig pro-Duitscher is;
naast and«re vinnigheden die ten eenen
mal« indruischten tegen den geest van
Geneve en die de tegenwoordige Voiken-
bondsvergadering tot een verloren bijeen-
komst zoud^n gemaakt 'hebben, indien Her-
riot er vatbaar voor ware gebleken. Ge-
lukkig heeft hij beter gedaan en een com-
promis gezocht tussch^n de pun tenwaar-
in hij zelf en zijn Britsche collega afwe-
k«n, teneinde een principieel begin te
kunnen maken. MacDonald had het vraag-
stuk van ontwap«ning en arbitrage in han-
den willen stellen van een bijzondere com
missi®, zonder den Volkenbond 111 dit ver-
band te noemen. Herriot daarentegen ver-
w«es naar bestaande volkenbondscommis-
sies voor dit doel. Do laatste heeft hierin
zijn zin gekregenwant in de gemee.n-
schappelijke Fransch-Engelsche resolutie,
die dv vergadering dadelijk met algemeene
stemmen heeft aangenomen, is de derde
commissi® met het onderzoek belast.
Voorts is in het mandaat van de commis
si®, eveneens in Herriot's geest, het vei-
ligh®idsvraagstuk op den voorgrond ge-
p] a a 1st, al wordt ®r over, het beginsel van
d® scheidsrechterlijke reveling van ge-
schilfen, dat voor MacDonald's rede deij
t®kst had gevormd, niet gezwegen. De
hoofdzaak blijft, dat Herriot en MacDo
nald h®; volkomen eens werden over het
ontw®rp van hun besluit en dat nu de
eerste hand kan geslagen worden aan de
samenstelling van een machinerie voor den
vr®de, die nochtans, naar minister Van
Karn®beek goed heeft gedaan in herinne-
ring t® brengen, ook kant en klaar a£n-
w®zig is in het handvesf van den Volken
bond', dat het eerste hoofdstuk van het
tractaat van Versailles vormt. Het is waar
schrijft d® N. R. Crt. dat gerech-
t® twijfel kan geopperd worden aan het
voortbestaan van de eenstemmigheid
waarm®e die bepalingen m dit handvest
zijn neergeschreven en onderteekendmaar
dit heeff dan zijn oorzaak in .^ebeurb-
niss®n na den oorlog die den ouden geest
\-erstoord en de atmosfeer ver.giftigd heb
ben. Thans spreken Herriot en MacDo
nald b®iden andermaal van een nieuwe
w®reld waarin de vrede beveiligd en ver-
z®kerd zal worden, welke wereld ook gun-
stig mo®t zijn voor een nieuwe bekrach-
tiging van d® oude bepalingen. De derde
commissi® is nu intusschen het bevoegde
orgaan g®worden om de zaak te overwe-
g®n en naast haar zal de eerste commis
si® te onderzoeken hebben wejke wijzi-
ging®n noodig mochten zijn van yerschil-
lende artikelen in het handvest van den
Volk®nb-ond en het statuut van het Inter
national® hof van justitie. Neemt het werk
van de twee commissies een voorspoedig
beloopdan moot het van zelf leiden
tot h®t bijeenroepen van de zoogenaam-
d® ontwapeningsconferentie.
E)® toelating van Duitschland tot den
Volk®nbond hangt nog steeds in de lucht.
Bijkans zouden wij gezegd hebben. nog
m®er in de lucht dan daarvoo-r. Want de
aankondiging van d® Duitsche regeering
dat zij ni®t langer kan wachti n met het
afkondig®n van de proclamatie, waarin,
elke verantwoordelijkheid voor den oor
log zal afgewezen worden, heeft onder de
g®allieerden nieuwe consternatie gewekt.
D® aangehaalde woorden gaan veel ver-
der dan de zoo llaug van Duitsche zijde ver-
d®digde stelling "bat Duittechland niet uit-
sluit®nd verantwoordelijk is geweest voor
d®n oorlog. Men begrijpt intusschen dat de
regeering te Berlijn zulk een proclamatie
aan d® Duitsch nationSlen heeft moeten
b®loven, om het noodige aantal van hun
st®mmen voor de aanneming van de re-
g®ling volgens Dawes te verkrijgen. Noch
om di® reden noch als eenzijdige verkla-
ring kan zulk ®en proclamatie de waarde
h®bben van de uitkomst van een onpar-
tijdig onderzoek tot het vaststellen van
historisch® waarhe'ld. Reeds haar aankon
diging h®eft de uitwerking van het plei-
dooi van MacDonald ten gunste van
Duitschland's opn®ming in den Volkenbond
groot®ndeels te niet gedaa-n. Nog niet be-
v®stigde geruchten verzekeren, dat hij en
H®rrfot op grond van den brief van Marx
aan d® gealliecrden dadelijk stappen te
B®rlijn hebben gedaan, om het duidelijk te
mak®n dat het bezig is roef in het ete.n
t® werpen. Als d® IDuitsche regeering ge-
bond®n is door de bslofte, is de positie
waarin zij g«dwongen zou zijn, om op
een hoogst ongejegen oogenblik een po-
liti®ke onhandigheid te 'begaan, weinig
b®nijdenswaarclig. Die historie moet in elk
g®val een vervolg hebben dat men het met
b«langstelling tegemoet zal zien.
Nad®re berichten uit Berlijn weerspie-
g®ien toch aarzeling in d® kringen van
d® regeering om de kwestie van de schuld
aan d®n oorlog, krachtens de at'spraak
m®c de Duitsch nationalen, aan d-e orde
te stellen. Het wordt duidelijk, schrijft
de N. R. Crt., dat dit niet alleen onge-
w®nscht zou zijn in verband met de op-
n®ming van Duitschland in den Volken
bond- D® opening van het de-bat over de
ki®sche kwestie zou de heele zoozeer ver-
b®terde internationale atmosfeer opnieuw
b®derven en dit zou zijn ongewenschten
t®rugslag hebben op velerlei, omdat ver-
standig® overwegingen plaats zouden ma
ken voor liartstochtelijke uijbarstjngen
ov®r en weer. Bedenkelijk zou het kunnen
word®nom ic-ts te noemen, voor het
succ®s van de Duitsche leening, voor de
sn®lle regeling van het vraagstuk van de
militaire controle (gistkren begon de al
gemeene inspectie van de Duitsche wa-
p®ning do-or de geallieerde missie)voor
d® vredestic'ntende werkzaamheden van de
Volk®nbond-commissie te Geneve, voor
H®rriot eindelijk, die zijn zorgen om zijn
nieuwe politiek voor zijn parlement aan-
n®melijk te maken, zou zien vermeerde-
r®n door een Duitschland, dat reden tot
ni®uwen argwaan gaf. Vandaar zijn ern-
stig® waarschuwing dat de aangekondigde
Duitsche verklaring den toestand ernstfg
zou complice,_ren. Ds Fransche regeering
zou haar mo®ten beschouwen als een po-
ging om d® grondslagen van het tractaa+
van V®rsa;lles te ondermijnen. Engeland
mo®i, uit vredesliefde, ook te Berlijn op
matiging aandring®n. Het heeft lang in
Duitsch® 00gen het voile odium voor het
uitbreken van den oorlog te drag en ge-
had ®n het is wel merkwaardig dat met
de veranderde politieke oonstellatiic 111
Eur.opa, waarin m®n te Berlijn Engeland
naar de oogen zag en nauwgezet alle
bepalingen van het vredestractoa\t waar
Eng®iand belang bij had, nakwam, de
oud® argumenten voor England's schuld
gaand®weg in het vergeetboek kwamen.
R®eds dit bewijst hoezeer de wijze waar
op m®n de kwestie van de schujd aan
den oorlog beschouwt, afhankelijk is van
politieke voorkeur en tegenzin, welke ter
zijd® gesdeld dienen te worden bij een
ond®rzoek zonder hartstocht en partjijdig-
h®id. Waarom zou de kwestie ook met
kunnen rusten, nu de Duitsche regeerin
®enmaal de nieuwe regeling, waarbij 00
d® geallieerden soepelheid hebben ge-
toond bij d® uitlegging van de bepalingen
in h®t tractaat over de schadevergoeding
bert-idwillig aanvaard heeft? Wekt men bij
vro®gere tegenstanders den achterdo-cht
dat h®t Duitscnland te doen zou zijn om
d® grondslagen van het tractaat aan t
tast®n, dan verschijnt ook die bereidwillig-
h®;d in e®n ander licnt en moet weer twij-
f®i rijzen aan den wil tot naleving. Erger
dan da. de Duitsch national-en hun zin niet
kr®gen zou het toch werkelijk zijn, als
Herriot door een falikante Duitsche poli
tiek gedwonigen werd het roer om te
werpen, d-e algemeene samenwerking van
nu w®cr verstoord werd en het werk te
Geneve, waarvan de Daily H raid juist
Woensdag meende te kunnen zeggen dat
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
29) (V®rvolg)
Toch maakte het het leven niet makke-
lijk®r. Hot was de reden, dat hij het bijna
®ven naa-r vond om gevangenisstraf te krij-
g®n als om opgehangen te worden. in
Am®rika zou hij er niets om gegeven heb
ben, maar in Engeland.. Ze zouden hem
b®schouwen als een b-oef, Marton zou het
v«rvelend vindi n hem in zijn huis te ont
vangen. Als een h.uwclijk met Fav de
®enige manicr was o-m de familie te red
den, zou dat ook uitgeslobn zijn. Trou-
w®nHij voelde een warmen gloed door
zijn lichaam gaan.
In d® gang werd zijn naam afgeroepen
Hij v®rzamelde al zijn zelfbeheersching en
li®p terug naar de sombere, mufte rechf
zaal. D® jury was teruggekomen. Ze z'aten
w®er man aan man in twee gelederen. Be-
halv® de president, keek iedereen hem
koud ®n nieuwsgierig aan. Hij begreep
dad®lijk, dat hij minstens schuldig bevon-
d®n was aan manslag. - -
D® president stond pp. Hij bcantwoordde
®eti vraag van den lijkschouwer. Wat een
vorm®iijke, kinderachtige bombast. Puk
ljeunde glimlachend achterover. het kon
h®m nu niets meer schelen. Ze mochten
zijn lichaam m®enemcn en aan den galg
hang®n, of in de gevangenis gooien. Maar
zijn zi®l was on-overwixilijk, daar konden
z® no-oit aankomen. Met zijn zicf zou hij
blijv®n strijden voor de familie Marton. Hij
had nog steeds de sigaar tusschen de vin-
g®rs. Een dun rookspiraaitje krinkeld-e om-
hoog. E®n agent bukte zich en zei; dat
hij de sigaar uit moest doen, maar Puk
hoard® hem niet. De president verkondig-
d® de uitspraak:
....dood door to®vailige omstandigheden.
Daarna w®ndde de lijkschouwer zich tot
Puk. Hij was vrijg®sproken. Hij was in
eer hersteld, hij kon gaan, waarheen hij
wou, hij kon zich vrij bewegen te midden
zijn®r irn-di m -nsciien. Hij mocht werken,
strijd®n, lief hebben, trouwen. Het was
alsof de jury hem een verantwoordelijk
heid opgedragen had.
Voordat hij het zelf wist bevond hij zich
m®t Bert Tompson en Marton op straat,
waar d® men-schen dkaar verdrongen.
Tompson hi®id hem stevig bij den arm.
Hij w®nschte hem geluk en zei dat na-
tuurlijk g®en andere uitspraak mogelijk was
geweest.
Lat'en we zien, dat we hieruit ko-men,
z®i Marton.
Maa-r Tompson's dik rood g®zicht straal-
de van voldoening. De menschenrnenigte
waardoor z® zich een weg baanden, was
sam®ngestroornd, heel alleen om Puk te
zi®n. Hij was al beroemd, mannen hadden
g®juichttoen de uitspraak bekend gemaakt
werd, vrouwen wuifden met de zakdoe-
ken, keken Puk verljefd aan en lachten
hem sentimenteel toe, Gelukkig merkte
hij ni®ts van al de drukte, die do men-
sch®n om hem maakten. Hij wild® terug
naar "Cranl®igh om Tony te vertellen hoe
h®t 'a-fgeloopen was. Het begreep, dat
h®t Jog zich ongerust zou maken. Kranige
fdeine deugniet.... Het was niet altijd ge-
makk®lijk aan haar te denken, als aan
®en jongen.
Let maar niet op de m nschenzei
Tompson, Laat ze profiteered Reclame,
Marton, r®;lame. Heb j® de persfotogra-
fe.n gezien met hun tdesleilen, toen we
buiten kwamen? We zullen naar het Re
gal Hot®! loopen en daar kljnken op den
go®den afloop. Ik heb gezegd, dat da
auto da ir op ons mo®t wachteh.
Marton maaki® bezwaren, inaar omdat
z® toch naar het hotel moesten om de auto
t® halen, kreeg Tompson zijn zin. Hij
ging h®n voor naar het buffet, stclde Puk
iuidruchtig voor ®n bestelde een flesch
c.hampagn®. Hij kende de waarde van re
clame en hoe wel zijn optreden lawaaierig
was, trok h®t juist de aandacht van het
publi®k, dat hij noodig had. Maar hij
maakt® niet alleen reclame voor Puk, hij
maakte ook reclame voor den heer Bert
Tompson. Hij had D®rrington onder zijn
hoede genomen, hij wilde dat iedereen
het zag. Zaken waren zaken, en persoon-
lijk® gevoelens, als liefde en ha:it, nad-
d®n no-oit iets uit te sjaa-n met zaken.
Puk v®rlangde er evenzeer naar om weg
t® komen als" Marton en zoodra hij merk
te dat Tompson en zijn vrienden zich druk
maalften met hem geluk te wenschen en
m®t den uitslag van het onderzoek en
g®en oogenblik zwegen over den wedstrijd
m®t den arm n Johnson, beving hem een
gevoel van afkeer en walgmg. Het was on-
h®bbelijk, ongepast om nu te drinken,
op t® snijden en zich te verheugen.
Hoor ®ens, ik heb er genoeg van, zei
hij plots®ling, toen iemand weer een
rondj® bestelde. Hij maakte rechtsomkeert
en baande zich een weg dq-or -de pluimstrij-
k®rs, lecgloopcrs en helden-vereerders die
h®t vertrek tot berstens foe vulden. Mar
ton v-olgde hpm. Tompson aarzcldc een
Am®rika, Duitschland en Rusland ermee
inst®mm-en, op niets zou uitloopen.
T®to-ean, de hoofdstai van de Spaansche
zone jn Marokko, die de Spanjaarden der-
tien jaar lang bezet hebben gehouden,
wordt thans bedreigd door de oproerige
Mo-orsche stammen, die tot onder de mu-
r®n van de stad vechten. De markies de
Estella (Rrimio de -Rivera) president van het
dir®ctorio, is <-r Onet verscheidene generaals
van dat lichaam heen o-m de 'maar steeds
onvoorspo®dig gebleven op-eraties van na-
bij te leiden. In het centrum van den
Spaansch®n te,gcnstand hoopen zich de
tro®pen op, die de verder g'elegen posten
r®eds ontruimd hebben. Bij de gebrek-
kig® transportmiddelen gaat de toestand
van ®en -deel van de Spaansche troepen
®r hachebjk uitzien. Het leger had er zijn
zinnen op gezet de nederlaag van 1921
door ®en beslissende nederlaag ongedaan
t® maken. De markies de Estella zegt in
®€n proclamatie dat hij bij dit voornemen
blijft, maar intussch®n is de belangrijke
plaats Sj®sjoean, 50 K.M. ten Zuiden van
T®tOeanook al ontruimd. Het prestige
van het directorie is ten na,uwst;e betrokken
bij ®en toestand, dien men niet anders dan
kriti®k kan achten.
DE SCHIETPARTIJ TE BRUSSEL.
D® rechter van instrudlie, belast met
h®t onderzoek in de zaak-Demanheeft
b®iangrijke getuigenissen verkregen,
waaruit blijkt, dat er verscheiden joerso-
n®n op den avond van de schietpartij na-
bij d® beurs door fascisten zijn aangera.nd,
omdat zij, 11a ®erst brutaal te zijn vast-
g®grepen, op d® vraag: Zijt gij Vlaamsch
g®zind? bevestigend hadden geantwo-ord.
Een 16jarige jongen die in gezelschap van
zijn vad®r op de tram stond te wacht n,
w®rd door fascisten ernstig aan het been
gewond. Beiden zagen de fascisten op
D®man toespringen en slam. Kort daarop
w®erklonken de revolverschoten. Ook het
Bruss®lsche socialistische raadslid Brun-
faut kwam bij d®n rechter van instructie
v®rklaren, dat Deman uit wettige zelfver-
d®diging heeft gehandeld, toen hij Ma-
qu®t neerschoot. Dcman zelf is zoo erg
g®wond, dat Vlaamsche getuigen hem
sl®chts met moeite herkenden. Vier an
dere getuigen, door den rechter verhoord,
'v®rzekerden eveneens door fascisten en
franskiljqns t® zijn geslagenomdat zij op
straat Vlaamsch sprak«n.
Naar ®en blad meldt, was Maquet eeni-
g®n tijd geleden gearresteerd bij een rel-
l®tje voor het Vlaamsche Huis op de Groo-
t® Markt te Brussel. Ook had hij st-eds
in zijn l®ssenaar op het kantoor een re-
volv®r en een gummistok liggen.
Mr. Rik Borginon, g®wezen Kamerlid
voor d® Vlaamsche frontpartij, zal Deman
voor h®t igerecht verdedigen.
Naar g®meld wordt, heeft burgemeester
Max d®n voorzitter van de Vlaamsche har-
moni® laten verzoeken, voo-rloopig van
all® uitstappen met muziek en leeuwen-
vaand®ls in" de stad if te zien. De voor
zitter antwoordde dat de Vlaamsche har-
mon;® in dit vc-rzoek ni t kan treden
®n evtnals vroeger, wanneer het past aan
f®est®n en propagandatochten zal deel-
n®men. --.,v
OV'ERSTROO'MINGEN IN BELGIE.
Door d-en zwaren regenval hebben in ver-
schillen-d-e streken overstroomin-g-en plaats
gevonden, o.a. lamgs de O-urth-e en de Am-
bleve, alsook -in Vlaanderen.
Niet alleen de graanoogst heeft in Belgie
veel van het weder geleden, ook aardappe-
lem staan er slecht voor. Vooral rond Gent
is de aardsaippeloogst bedreigd.
oogenblik, dronk toen snel zijn gas leeg
®n liep hen achtema. Op zulk een kritiek
oog®nblik mocht hij Puk niet uit het oog
v®mezen, maar bij zwoer, dat hij hem
w®i klein zou krijgen.
Z® spraken tcnauwernood een woord,
terwijl ze naar Epsom terug reden. Iedei
was bezig met zijn ejgen gedactiten en
d® gedachten van ieder gingen in geheel
verschillende richtingen. Al wat er zoo
®ven gebeurd was, bestond niet meer voor
Puk. Hij v®rlangde naar de kalmte en
de rust van (Marton's huis om Tony te zien.
Hij dacht natuurlijk ook ®ven aan Fay.
Maar zij zou h®t ni-euws gauw genoeg
hoor®n. Het Jog moest getroost en ge-
rustgesteld worden. Fay leefde te mid
den van vele andere mannen en vrouwen,
haar g®est had het even druk als haar
lichaam.
Maar h®t Jog was zoo eenzaam. Ze
I®efde in een apart wereldje van haar zelf.
Hij vo®lde dat hij dairin door wou drin-
g«n om haar gezelschap te houden. Hij
had h-et niet gevo-eldvoordat hij haai
geheim ontdekt had. Hij dacht "nu aan h^ar
als aan ®en vrouw. "En toch was ze hiets
v®randerd s dert zijn ontdekking van haar
v®rmomming.
To®n ze thuis kwamen branddc het
vuur vroolijk in de hall.
Ik wed, dat dat het werk van het Jog
is, momp®lde Marton. Een kom met vcrsch
g®plukte bloemen stond op tafel. Ook het
lik®urstel, glazen spuitwater, boterham-
men en koekjes. Di-rrington begreep dat
het een welkomstgroet was van het Jog.
Het gaf hem een elgenaardige gewaar-
wording, alsbf zijn borstspleren zich span-
den en een behagelijke warmte binnen
in hem kwam.
Waar i-s Tony? vro®g Marton aan juf-
frouw Raik®s.
Erg®ns in de stallen, denk ik, antwoord
de ze- Zal ik hem gaan zo-ken?
Ik zal hem wel halen, zei Puk snel,,
Hij li®p naar de deur en keerde zich om.
Het doet me goed om weer hier te zijn,
Marton. Lond®n, dat ell ndige gerecht's-
hot; al di® menschen....
Nu mo®ten we eerst van alles afreke-
n®n, zei Tompson, terwijl hij zich in-
schonk; nog voordat het hem a mg-bodm
V®rd.
Daar zorgt Marton voor. U kunt all®s
m®t hem in orde maken. Ik zie u nog wel.
Zond®r een antw-o-ord af te wachten
spo®dde Puk zich den tuin in, stak het
grasv®ld over en liep het grintpad af naar
d® stallen. Het Jog was er niet, ook niet
in d® wei. Hij vond haar cindepjk in de
oud® schuur.
Hallo. V®rstop je je? riep hij vroolijk.
Tony keerde zich snel om en haar ge-
zichtje vormde een witt-e plek in de don
key schuur. Haa-r groote oogen k- ken
D®rrington vragend aan. Ze sprak niet.
Ook hij zw®eg eenige oogenblikken. Hij
vro®g zich af, waarom hij haar geheim
al ni®t Veel, veel eerder ontdekt had.
Want hij was ®en man en wist niet.
dat z® veranderd was sinds het oogenblik,
dat hij haar geheim geraden had. Hij had
haar aan haarz®lf geopenbaard. Hij had
®en vro-uw van haar gemaakt. En ze wist,
dat ze nooit we®r een jongen kon zijn. Er
waren oogenblikken, dat het haar speet;
dat z® er boos over was. Dan haatte ze
h®m, bijna even s te.rk als ze Bert Tomp
son haatte maar op een andere manier.
(Wordt v®rvolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
De Burgemeester van TER NEUZEN brengt ter
algemeene kennis, dat een uitspraak op aanvrage
orn vriistelhng van den dienstplicht, ter secretarie
dezer gemeente, voor een ieder ter inzageis geleg
Tegen deze uitspraak kan binnen TIEN UAGRN
na den dag van deze bekendmaking in beroep warden
gekomen
A door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegenwoordiger
B. door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeechreven personen
of door diens wettigen vertegenwoordiger;
Het verzoekschrift moet met redenen omkleed zijn.
Het behoeft niet gezegeld te zijn. Het moet worden
gerieht aan de Eoningin, docli worden ingediend bij
den burgemeester, ter secretarie dezer geineente.
De Burgemeester zorgt voor de door/ending. Voor
zooveel betreft uiUpraken door Gedeputeerde Staten
gedaan kan bovendien de Commissaris der Konmgin,
binnen denzelfden termijn bij de Koningin in beroep
komen.
Ter Neuzen, den 10 September 1924.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
