ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7655.
Maandag 8 September 1924.
64e Jaargang.
fimunoi.
i&TJ"Q
ABONNEMENTSPRIJS:
BINNENLANP.
BUITENLAND.
TER
ENSCHE CO U RANT
Voor binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post *6,60 per jaar
Voor Ned. Indie en Amerika f 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitenland 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
DE TARIEFWET.
H©t bestuur van den Ned. Bond van
Arbeiders in het Landbouw-, Tuinbouvv-
©n Zuivelbedrijf heeft per adres verzocht
te voorkomendat door verhooging van
d© invoerrechten op de eerst noodzakelijke
l©vensbehoeften, als voorgesteld in het
Ontw©rp-Tariefwet, een nieuwe druk word
g©legd op dat gedeelte van het Nederland-
sch© Volk, dat thans raeds groote. moeite
h©eft in zijn onderhoud te voorzien.
ONGEPASTE INMENGING.
In het Handelsblad van Antwerpen tikt
S®rvus onder bovenstaand opschrift weer
©ens de Nation Beige op de vingers, dit
Bmsselsche blad is n.l. nog eens komen
vertellen, dat als de Nederlanders hun pro-
vjncie Limburg niet willen versterken,
B©lgie en Frankrijk, die nog altijd het ge-
vaar loop©n van een Duitschen overval
dit z«lf zullen moeten doen.
Wij zi©n met genoegen dat zulke dwaze
chauvinistisch© uitingen in Belgie zelf be-
lioorlijk word©n aan de kaak gesteld, ook
h©t Laatste Nieuws veroordeelde ze. Wij
waard«eren het dat de schrijvers in de
Vlaamsche bladen crop wijzen, dat zulk
gfistook in Nederland leen nasmaak van bit-
terheid moot nalaten. Maar het meeste
genoegon doet het ons toch, dat het Han-
d©lsblad van Antwerpen de anti-Neder-
landsch© Nation Beige noemt een Brus-
s©lsch blad dat de Belgische natie meent
t©> vertegenwoordigen maar bij de verkie-
zing©n geen enkel candidaat kan gekozen
krijg©n.
D© invloed van de Nation Beige en con-
sort©n is dus op de kiezers blijkbaar heel
gering de Belgen zelf zijn dus verstandig
g©noeg zich door wat Servus noemt Brus-
s©lsch Don Quichottisme niet te laten mee-
sL©epen.
Als nru, maar blijkt, dat ook in r©geercnde
kringO'ii de inblazingen van deze stoke-
brand g©en invloed hebbendan kunnen
wij in Nederland hem ook wel negeeren
en zal er van bitterheid over zijn gepraat
in h©t vervolg bij ons geen sprake meer
zijn. H©t zaf de verhouding tusschen de
beide buren ten [gp#de komen, zegt het Hbl
VALSCHE GULDENS.
D© Procureur-Generaal bij het Gerechts.
hof te Amsterdam in zijn kwaliteit als Ri
der der Ned. Centralen inzake falsificaten,
maakt b©kend, dat reeds geruittien tijd in
oreheel Nederland doch meer in Zu;d-Hol-
fand, en speciaal te Rotterdam in het, bij-
zonder in verschillende steden valsche gul
dens met den beeltenaar van H.M. de
Koningin en jaartal 1923 in omloop zijn.
Het falcificaat is te herkennen aan slech-
tere afwerking cn lichter gewicht. Het
is loodkl©uri,g, hoewel verschillende falsi
ficaten blijkbaar verzilverd zijn. Verschi.1-
l©nde exemplaren hebben een vrij goed
randschrift, doch het meerendeel heeft er
geeen of een zeer slecht. Een belooning
van 500 gld- wordt uitg©loofd voor aan-
wijzing©ndie Riden tot het ontdekken
der valsche munferswerkplaats die zeer
waarschijnlijk te RotRrdam ot omgeving
moet worden gezocht en tot aanhouding
der daders. Desbetreffende mededeeling
kunnen worden god a an aan de politie ter
plaatse.
AUTOBUSSEN.
In Gefderland wordt advies tot goed-
keuring van autobussen, gebruikt als
openbai'e middeRn van vervoer, slechts
gegeven indien aan bepaalde voorwaar-
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
28) (Vervolg.)
Zullen we niet liever eerlijk zijn, Mar-
ton? vervolgde Tompson. Je kent me
©n je weet, waar het me om te doen
is. Tot nu to© is het me altijd nogal mee-
geloopen en ik heb een aardig duitje op
zij gelegd. Maar ik ben eerzluchtig. Ik
heb altijd gewacht op een gelegenheid
als deze. Nu het oogenblik "gekomen is
mo^t ik er gebruik van maken. Voor jcu
was het oogenbljk daar, ongeveer een
jaar of twaalf geleden en j© liet het
voorbijgaan. Je haalde liefde en zaken
door elkaar. Je werd sentimenteel. Dat
was doin van, je en hoewel we toen vree"m-
den waren, heb ik je gered. Maar je
b®nt het nooit te boven gekomen. Je
woont hier aardig', heeI aardig, rustig cn
afgelegen. Het zou me spijten als ik je
er uit moest zetten en ik zal het ook niet
doen als het niet noodig is. Je hebtj bo-
v«ndien een zoon, die kan rijden. Laat
hem een paar wedrennen meedoen, dan
wordt hij misschien nog wel een pUike
jockey en een w aardig opvolger van zijn
vad©r. En dan heb je nog een djochter. Ik
kijk graag naar een knappe vrouw.
Je kunt mijn kinderen er buiten lafen.
Tompson grinnikte. Dan zou er niet veel
overblijven. Verder heb je nog Derrington,
die uit ie hand eet. Jij moet hent over-
reden, dc zaak ernstig op te vat^en, hij
kan hier getraind worden. Dat kost je
niets en je kunt er schatttien mee verdie-
den wordt voldaan en 'evens een rook-
verbod in cfen wagen aanwezig is. 'vtocht
blijken, dat aan cht laatste nietj de hand
wordt g©houden, dan zal aan de gcmeente-
b©stui'en geadviseerd worden, het goed-
keuringsbewijs in te trekken, tot tijid en
wijle de geheele wagen brandvrij zal
zijn gemaakt.
OPHEFFING VAN DE HUURWETTEN?
Naar H©t Volk verneemt zou de re-
geering zich dezer dagen met een schrij-
ven geficht hebben o.a. tot den Gezond-
heidsraad, met het verzwek te willen ad-
vis©eren inzake het bij haar in overwe-
ging zfjnde denkbeeld om eerlang over te
gaan tot opheffing van de verschillende
huurw©tten, die in den crisistijd zijn tot
stand g«komen. Deze brief is volgens het
blad in hand©n gesteld van de uit den
raad sam©ngestelde commissie voor de
Volkshuisv©sting.
HET HOF VAN INTERNATIONALE
JUSTITIE.
H©t Permanente Hof van Internationale
Justiti© heeft voor drie jaren, te weten
voor p©riode 1925—1927 gekozen tot zijn
pr©sident den heer Huber (Zwitserland)
en tot vice-president herftozen den heer
'Weiss (Frankrijk). De tegenwoordige pre
sident, de heer Loder (Nederland) is dus
v©rvangen door den heer Huber. Men zal
zich h©rjnn.eren de belangrijke rol, welke
aan den president van het Hof is toe-
bedeeld door de overeenkomsten van Lon-
den betrekkelijk de ten uitvoerlegging van
het plan-Dawes.
DE TOESTAND.
Met niet minder gloed dan Mac Donald,
en bovendien met debloemrijke zinswendin-
gen die den redenaar van Latijnsch ras ge-
meenzaam zijn, heeft schrijft de N. R.
Crt. Herriot Vrijdag voor de Assem
ble te Geneve het woord gevoerd over
het vraagstuk, hoe men den tpekomstigen
vrede het best verzekeren kan. Bij alle
ov©reenstemming tusschen beiden over het
doel, op grond waarvan Herriot kon ver-
klaren dat Jpij de opmerkingen van zijn
uitnemenden vriend Mac Donald onder-
schreef, stefde Herriot ten zeerste de nood-
zakelijkheid van den sterken arm met het
scherpe zwaard tot handhaving van de
wet der volken op den voorgrond. Hij
viel Mac Donald bij ten aanzien van diens
voorstel, om de kwestie van arbitrage gel-
dend voor vredes- en oorlogstoestand na-
d©r te laten onderzoeken door een commis
sie, maar gaf zijn opvatting over de wijze
waarop het internationale recht zich moet
laten gelden aldus weer: Groote nayes
kunnen voor zichzelf zorgen. Kleine naties
kunnen dat niet. Tegertover tyrannieke mo-
g©ndheden moet de macht rechtvaardig ge-
wapend zijn en de zaak de.r gerechtigden
moet sterk zijn.
In de telegrammen heeft men kunnen
lezen dat Salandra voor Italie en Theunis
voor Belgie dergelijken nadruk als Her
riot erop hebben gelegd om, naast Sfevi-
ging van het beginsel van arbitrage, aan
het recht wrekende macht te verleenen,
maar dat Lord Parmoor voor Engeland
zich tegen een stelsel van strafbepalingen
v©rklaarde- Het verschil in standpunt, dat
zich hier reeds begint af te teekenen, nog
voor m©n aan de voorbereiding van de
ontwapeningsoonferentie toe is; moge van
later zorg zijn, het geeft aiweer een voor-
smaak van een nieuwe van de vele moei-
lijkheden, die op den weg van die confe-
nen. Ik iuU de al verteld dat ik vanoch-
tend Doban gesproken heb. Ik moet Vrij
dag bij hem komen mL>t Puk. Goed nieuws
he? Doban is d© eenige die zoo iets op
pooten kan zetten. Het, gaat dus alles
tusschen hem en jou en mij. Niemand an-
ders.
Hij haalde een bonten zakdoek uit den
zak en veegde zijn gezicht af zweetdrup-
peis parelden op zijn voorhoofd. Hij
wachtte af, wat Marjon zou zeggen.
Waarom haal je mij er bij?
Ik bewijs graag iemand een dienst, zelfs
al heeft hij me een poets gebakken. Hij
aarzelde een oogenblik en boog zich toen
tot ltom over. Bovendien moet Derrington
overgehaald worden. De meeste menschen
kan je vangen met geld, maar daar zal
het hem niet aan outbroken. Bovendien
zal hij zich hier willen vestigen en opzien
baren. Het schijnt, dat hij erg op je gest:eld
is. Weer knipte Tompson veelbeteekend
met zijn linkeroog.
D©rrington is in staat zijn .eigen bciangen
te behartigen en daar zal hij wel op ge
steld zijn ook, denk ik, antwoordde Mar
ion. Hij stond op. Ik kan m© er nfef mee
b©moeien. Je hioet het hem zelf. maar
vragen.
Tompson strekte den arm uit en duwde
den trainer weer neer. Een ooge'nblikje.
Heb toch niet zoo een haasf. Nu wijs ik
je een weg om uit je moeilijkheden te
raken, om er Weer boven op te konton en
nu wil je er geen gebruik van maken.
Ik ben niet van plan eenigen invloed
t© oefenen op Derrington. Dat zou gemeen
zijn. Hij heeft me al eens uit den nood
geholpen en dat is voldoendfe.
Denk je, dat hij tegen Johnson gebokst
heeft, omdat hij zoo dol op jou is? Je bent
toch niet zoo onnoozel om dat te geloOven.
rentie zullen liggen. Dit vcrklaart ook waar
om de rede van Mac Donald in de Fran-
sche pers over het algcmeen koel om niet
te zeggen wantrouwig of vijandig ontvangen
is. C© Matin vond dat hij de Britsche plan-
nen in duisternis hulde en tegelijk een paar
donderslagen liet ratelen, het Petit Journal
dat het emaar uitzag, ot Engeland, zelf
op het oogenblik zonder vrees voor aan-
randing, alle belangstelhng voor het lot
van kleine", meer aan gtvaar blootgestel-
de volken verloor, de Excelsior merkte
op, dat militaire niajft met voldoende is
om den vrede teverzekerenmaar het
recht alleen evenmm enz.
Al wat m©n ten slo(te van h(t ontwa-
peningsvraagstuk kan zeggen is dat men
er al tevreden mee mag zijn dat het aan
de orde blijft en dat de voornaamste staats-
lieden van Europa voor een gezagnebbend
forum den ernstigen wil hebben getopnd
om het te onderzoeken, met den duidelij-
ken wensch om steviger waarborgen voor
d©n vrede te verkrijgen.
Ov©r de kwestie van Duitschland's on-
v©rwijljde opneming in den Volkenbond
was Herriot minder duidelijk dan op an-
dere punten van zijn rede. Hij hield een
slag om den arm door te verwijzen naar
de voorwaarden die in artt. 1 en 8 voor
de toelati-ng van nieuwe leden zijn gesteld.
In art. 1 is bepaald dat alle statcn lid
kunnen worden, indien tweederden van
de algetneene vergadering zich daarvoor
v©rklaart, mits zij afdoende waarborgen
geven voor hun oprechte bedoelingen, om
hun internationale verplichtingen na te ko
men en zoodanige regelingen aanvaarden
als de Bond ten aanzien van hun land-,
z©e- en luchtmacht vaststelt. Art. 8 houdt
o.a. in dat de leden van den Volkenbond
erkennen dat de handl^aving van den vre
de de vermindering vereischt van de na
tional wapeningen tot het minimum dat
overcen te brengen is met de nation ale
veiligheid en met de uitvoering van de
internationale verplichtingen, voorgeschre-
ven door een gemeenschappelijk optreden.
Tevoren had verluid dat niet Frankrijk het
voornaamste bezwaar was voor Duitsch-
liand's :t,oeIating, maar sommige minder
groote mogeUdhedendie geen zin hadden
hun vaste plaats in den Raad voor Duitsch-
land in te ruimeii.- f r.oemen van de
voorwaarden vervat in artt). 1 en 8 weld!
de beduchtheid voor het openen van een
academisch debat, dat niet meer op zijn
plaats is. Uit behoefte om de geyoeligheid
van Spanje of Brazilie te ontzien, zal Her
riot zijn voorbehoud Wel niet maken. Nadat
hij eenmaal den mjoed heeft gehad om over
zooveel heen te stappen, dat vroeger een
hindernis was, zou het gewenscht zijn
dat hij niet weer in een schroomvallig tem
po verviel om pas over Iangen tijd daar
te komen, waar Engeland zoo gauw moge-
lijk heen wil. Nog daargelaten dat hij daar-
door slechts in Duitschland den elementen
steun zoo geven die den Volkenbond vij
andig zijn.
Ramsay MacDonald heeft in zijn rede
voor de vergadering van den Volken
bond te Geneve eenige concrete voorstel-
len gedaan. Het eerste was om de bepa-
ling betreffende de verphchte scheids-
rechterlijke bcslissing in verband met het
Haagsche hof onverwijld door deskundigui
t© laten onderzoeken. Sommigen waren van
m©ening, dat zij zoo wel gold voor vre
des- als voor oorlogstijd, anderen zeiden
dat zij enkel op den vredestoestand sloeg.
Dit moest uitgemaakt worden. Over ar
bitrage verklaarde hij verder: De kortste
\v©w om te bepalen wie de aanvaller is,
is h©t middel van arbitrage. Wanneer er
Denk eens aan wat er elf jaar geleden
gebeurd is. Hij heeft tegen Johnson ge-
vochten, omdat hij niet wou, dat ik Fay
kreeg. Hij wil haar zelt hebben en dat
weet je best. Hij stak de handen in de
zakken en keek p einzend naar het plafond.
Gek he, als zij er niet geweest was, zou
de arme Johnson nooit het hoekje om ge-
gaan zijn. Net zooals zijn vader plotseling
uitkneep, dank zij haar moeder. Hij heeft
je zeker nooit gesproken over die quaestie?
Ze hebben hem dadelijk meegenomen en
het zeker nooit verteld.
Marton antwoordde niet. Hij bleef on-
bewegelijk zitten, de magere handen liet
hij rusten op de knieen, het verweerde,
gerimpelde gezicht vorried niets van wat
er in hem pmg'ing.
Hij zal het doen opt Fay, zei Tomp
son kalm. Ik zal afstand doen van mijn
aanspraak op haar, de appel valt met
ver van den boom, zeggen ze wel eens,
maar toch moet ik bekennen, dat Fay it ts
heeft. Hoe het zij, ik zal afstand v.kn haar
doen Ik zal mijn advocaat zeggen, dat de
executie niet doorgaat en jij kunt hier
blijven, totdaf Puk den Amerikaanschen
kampioen ver'slagen heeft. Dan heb je ge-
noeg geld om al je schulden at te doen,
Marton, ook die aan mij. Waar denk je
nog over, man? Het is zoo eenvoudtg als
twee maal twee vier.
Ik doe het niet. Weer stpnd Marton
op. Tompson volgde zijn voorbeeld en
ging vlak voor hem staan.
Je doet het wel. En je behoeft je er
ni©ts van aan te trekken, als Fay bezwaren
heeft. Ze wil hem veel te graag hebben,
vooral na den wedstrijd van gisteravond.
Zoo zijn vrouwen nu eenmaal. Jij kan
doen, zooals je wilt. Derrington mo.et om
het wereldkampioenschap vechten en hij
oorlog dreigt dient de toetjs tje zijn dat
men vraagt: Wilt gij arbitreeren? Wilt gij
voor ons verschijnen en uw zaak uiteen-
zetten? Zoo niet, dan zijt gij de aanvaller.
MacDonald's twePde voorstel gold de
bijeenroeping van een internationale con
ference nopens de vermindering der wa
rning in het volgende Jaar. Als de con
ference thans bijeengeroepen werd zou
zij mislukken bij gebrek aan voorberei-
ding. Het is de rol van den Volkenbond
om zulk een oonferentie behoorlijk voor
te bereiden. De Londensche oonferentie
heeft geleden aan gebrek aan voorberei-
ding, vooral met betrekking tot arbitrage
en de bond moet geen dergelijke fout
maken. Alle landen van Europa moefen
er aan des'lncinenLiefoogde hij en zij
moet in Europa gehouden worden, waar
de hoofden van de verschillende regee-
ringen er moeten verschijnen.
In de derde plaats bepleitte MacDonald
het "denkbeeld om Duitschland zoo gauw
mogelijk in den Volkenbond op fe netnen,
krachfens de nieuwe befrekkingen die te
Londen ontstaan zijn en dan ook Sowjef-
Rusland, waarmee Engeland nu een over-
eenkomst heeft gesloten die den weg pla-
v©it voor Rusland's Intrede in den Bond.
Van een man als MacDonald, die reeds
fijdens den wereldoorlog voor zijn pari-
fisme uitkwam en er toen door in moei
lijkheden geraakte, is schrijft de N.
R. Crt. b©grijpelijk dat hij zijn rede
m©f den gloed van de overtuiging uTt'sprak.
V©rschillende passages erm warden toe-
g©juicht en ten slotte kreeg hij een on-
gfewoon warme ovatie. Deze moet echter
m©er zijn persoon en zijn positie gegol-
d©n hebben dan de dingen die hij erin
z©fde, want opzienbarende nieuwe feiten
war©n het niet. Wie voor arbitrage pleit;
duwt t©gen een deur die reeds open staat.
H©t komt er slechts op aan, dat toen door
d© geopende deur wil binnengaan en; zoo
als minister jhr. van Kamebeek in een
uitst©kende rede uiteenzette, art. 12 van
h©t handvest van den Volkenbond tot le-
v©nde werkelijkheid wil maken. De rede
van MacDonald g©eft geen lanleiding om
f©n aanzien van den verderen loop van
zak©n optfmistischer fe zTjn dan cfen dag
fe voren.
Voor Duttschland's io©Iating tot; den
Volkenbond is de tijd ten slotte meer dan
rijp. Wij kunnen ons nauwelijk voorstel-
?en, wie er zich nog fegen zou willen
v©rzeften, nu de conference van Londen
d© grondslagen voor minnelijk overleg en
sam©nwerking van de gealheerden met
Duitschland g©Iegd heeft. De eenmaal naar
Lond©n afgelegde weg voert voor Duitsch
land vanz©lf naar Geneve. Krijgt het daar
zijn st©m in den Raad dan is hot definitief
verlost uit een isalemenf van de overige
w©reld dat al tien jaar [geduurd heeft!
en waarvan dp bestendiglng niet wensche-
lijkt lijkt, wann©er zich bij de uijvoering
van d© regeling van Dawes moeilijkheden
mocht©n voordopn. Atzondering kweekt
licht v©rbittcrde gedachten, die voor de
to©komst geen goed beloven. Hoe eer
Duitschland zitting kan ;n©men in den Raad
van d©n Volkenbond hoe beter. en het is
t© hopen dat in deze algemeene vergade
ring te Geneve de tijd fe vinden zal zijn,
om ©en kwestie die geen kwestie meer
kan zijn, af t© doen.
DE PRINS VAN WALES BEDREIGD.
E©n telegram uit New York aan de bla-
d©n meldt dat de politic aldaar het aan-
tal d©tectives toegevoegd aan den Drins
van Wal©s, hpeft vermeerderd. Deze maat-
r©gel is genotnen naar aanleiding van het
f©it dat de Engelsche consul een dreigbrief
zal Vrijdag m©t mij mee naar Doban gaan.
Ik z©g je, dat ik er niets mee te maken
wil h©bben.
J© moet. Tompson keek Marton recht in
d© oogen. Ot wil je'soms, dat Derrington
t© wetpn komf, wie zijn vader vermoord
h©eft? En ben je er op gestdd, dat Fay
hoort, wi© haar moeder naar de andere
wereld geholpen heeft?
J© liegt, riep Marton uit.
Tompson scliudd© het hoofd en iachte
spottdid.
Waarom b©n ie dan voor de lijkschou-
wing bij m© gekomen om me te vragen
of ik wou zw©rendat ik met je in Het
Vliegendp Paerd had zitten pratcn, toen
Sir Jam©s Derrington en je vrouw dood in
je huis gevondpn werden
HOOFDSTUK XVll.
D© lijkschouwing van Johnson vond
tw'©e dagpn later plaats. Hoewel iedereen
Puk voortdur«nd verzekerde, dat alles in
orde zou komen, voelde hij zich toch niets
op zijn g©mak, toen men met het ondeir-
zo©k begon. Dc stemming in het klei.ne
g©rechtsgebouw was vreeselijk deprimee-
r©nd, de jury za,g e.r ,uit aljs een verzameling
knorrig©, domme, nuchtpre mannen. De
lijkschouw©r en de beide doctorep, die
v©rslag moestpn uitbrengen van het on-
d©rzoek, schpnen hem allesbehalve vrien-
d©lijk gezind te |zijn.
Puk vo©lde zich een moordenaar. Hij
vond het een onaangenaam gevoel. Het
was niet eerlijk. Hij had al zooveel iffen-
schen zien dooden in vechtpartijenmet
of zond©r grond, dat hij gehard was of
zelfs gevoelloos. De rechtspraak in het
v©rre Westen was weliswaar ruw en snel
maar m©estal eerlijk en onpartijdig. De at-
t©gen den prins heeft ontvangen. De po
litic houdt den brief voor dicn van een
g©k.
NOODWEER.
In h©t Oosten van Roemmie heeft een
vr©eselijke storm gewoed, die met een
all©s vpmielenden wolkbreuk gepaard ging.
Vooral in d© Dobropdsja was het nood-
w©er. Ten gevolge van hoog water is dit
district van d© rest van Roemenie af-
g©sneden. In de buurt van Konstanza zijn
in ©en dorp meer dan 100 huizen vernield.
Er zijn r©eds 12 lijken in de puinhoopen
g©vonden, doch tal van personen worden
nog v©rmist. Men raamt het getal doo
den in de buurt van Konstanza op min-
st©ns 40, terwijl de nlaterieele schade min-
st©ns 50 millioen lei bedraagt.
EEN NIEUWE TELEGRAAFKABEL
TUSSCHEN NEW YORK EN ROME.
D© Npw Yorksche correspondent van de
Lond©nsche Times meldt dat op 2 Sep
tember bij Rockaway Beach, een bad-
plaats op ©en klein uur afstands van New-
York, ©en nieuwe telegraafkabel aan land
is g©bracht die tegen October N ew York
direct met de Azoren zat verbinden en
t©gen het einde van dit jaar directe ver-
binding, via d© Azoren, met Rome tot
stand zal brengen.
D© kabpl is zoo gemaakt dat hot moge
lijk zal w©zen om er 1500 letters per
minuut langs t© sturen, tegen een maxi
mum aantaj van 300 letters over de tot
dusv«r in gebruik zijnde kabels. De kabel
is 5422 mijl©n lang en zal zeven millioen
dollar kost©n.
Tot zoov©r de Timescorrespondent. De
ni©uwe kabel vormt het onderdeel van
©on plan, dat ten doel heett om den Ame
rikaanschen handeI onafhankelijk te maken
van Britsch© telegraafmaatschappijen, die
h©t verkeer met Europa grootendeels in
hand©n hadden. Steeds weer duikt in de
Am©rikaansche pers het bericht op als
zoud© dp Britsche Board ot Trad© Ame->
rikaansch© en voor Amerika bestemde te
legrammen die over Engelsche lijnen ver-
zond©n worden, aftappen ten dienste van
d©n concurreerenden Britschen handel. Be-
w©zen zijn deze bedekte beschuldigingen
nooit, ho©wpl tijdens den oorlog de Brit
sch© censuur proefondervindelijk de mo-
gelijkhpid van zulke spionnage aantoon-
d©. In elk geval verliest Amerika niet om
zulk© kansen fe loopen en tracht het nu
ov©r rieutraler terrein in eigen behoeften
t© voorzien.
DE VLAAMSCHE BETOOGING
TE BRUSSEL.
De Brusselsche Standaavd" meldt het
volgende
Woensdftgavond omstreeks 11 uur trok
de Vlaamsche Harmonie te Brussel uit om
een serenade te brengen aan een harer leden
te Delbeek. Zij trok, onder bet spelen van
de Vlaamsche Leeuw" voorbij de Beurs,
waar vele menschen bijeen waren.
Een oorverdoovend gejoel en gefluit was
hierop het antwoord. Tegenbetoogers
stormden op de Vlammgen los Er werd
gevochten Weldra verscheen een groote
politiemacht, die aan de woelingen trachtte
een einde te maken. De politie moest
hiertoe sabel en gummistok gebruiken. Het
ging niet zonder moeite,, want een ontzag-
lijke menigte was weldra op de plaats
saamgestroomd. De politie werd onthaald
op kreten als: Weg met politie! De
politieagenten zijn verkocht aan de Bochen!"
De orde kon even wel worden hersteld en
mosf©er, die hier hedrschte, maakte hem
b©nauwd. En Puk was er niet aan gewend
om be.nauwd te zijn.
Hij was blij, da,t Marton d© eenige aan-
w©zigc vriend was.
To©n de jury zich terugtrok om t? cver-
l©ggen, sloop hij de zaal uit, verstopte zich
©rgens, waar niemand him kon vinden en
stak ©en sigaar op. Zenuwen Eigenaardig'
want als ©en half dozijn Dago's in lief
Verre Westen onder een boom ot telegraaf-
paalwaaraan ©en strop bengelde, hadden
b©raadslaagd; of ze hem zouden
ophang©n, doodschieten of vrij iaten, zou
h©t hem vrijwel koud gelaten hebben en
zou hij z©ker niet bang geweest zijn.
Maar d©ze vreemde, somjbere mannen,
di© hem in twee rijen hadden zitten aan-
gap©n, alsof hij een wonderdier was, zoo
juist ontsnapt uit d©n diercntuin, maakten
h©m bang. Hpt was, alsot ze niet meer
m©nscholijk waren en gemis van men-
sch©lijkheid was Ret eenige, dat Petier
ni©t begreep. Als ze beslot'en hem op fe
bang©n, dan zouden ze het niet eigen-
handig do©n, misschien vond Peter daarom
w©l alles zoo laig en laf. Niet, dat er veel
kans was dat hij opge-hangen zou worden,
maar z© zouden een gevangenisstraf kun
nen geven
Dat zou Tonia h©t Jog verbe^erde hij
zichz©lf snel grieven, het Jog zou het
vr©eselijk vinden. Bovendien zouden Mar
ton ©n Fay dan overgeleverd zijn aan
B©rt Tompsotn. t
Fay. H©t was grappig, maar hij voelde
zich verantwoordelijk voor haar. Hij vond
h©t pretfig. Hij was nooit eerder verantf
woord©lijk geweest voor een vrouw.
(Wordt vervoligd.),
