ALGEMEEN NIEUWS- EH ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7652.
Maandag 1 September 1924.
64e Jaargang.
Bekendmaking.
ABOHNEMENTSPRIJS: Ut!
BINNENLAKPT~~
~™B U I T E N L All D.
FEUILLETON.
HET AUTO-ONGEVAL BIJ HEINO EN
DE INRICHTING VAN AUTOBUSSEN.
De heer J. J. Talsma, secretaris der af
deeling Utrecht van de Vereeniging van
Nederlandsche gemeenten schrijft aan de
N. R. Crt.:
Hetgeen1 te voorzien was, en ook mi nog
elken dag dreigen blijft, is dan thans voor
de eerste maal gebeurd: de uit een veilig-
heidsoogpunt absoluut ontoelaatbare in
richting van tal van autobussen, die hier te
lande als „openbaar middel van vervoer"
zijn toegelaten, heeft tot een ramp geleid,
vreeselijker dan de kortstondige geschiede-
nis van het autobuswezen in Nederland nog I
had aan te wijzen. Een nieuwe let wel
nieuwe autobus, waarmee een 16-tal
personen werd vervoerd, is tengevolge van
eene explosie in brand gevlogen, resultaat:
5 a 6 dooden en 3 a 4 ernstig gewonden.
Het lijdt geen twijfel, of dit groot aantal
slachtoffers is toe te schrijven aan de om-
standigheid, dat de autobus van achter ge-
sloten was! Of er slechts aan een, dan wel
aan beide zijden een portier was, meldt hef
bericht niet. Deze omstandigheid is intus-
schen wel van belang bij het te water ge-
raken van een autobus. Valt het voertuig
toch op de zijde, waarin zich het eenige
portier bevindt, dan zijn de reizigers opge-
sloten.
Voor't in brand vliegen is de beteekenis
anders. Dit in brand vliegen zal toch in
den regel plaats hebben voor in "het voer
tuig, en a! bevinden zich aan beide zijden
dan uitgangen, welke uitgangen steeds
voorin worden aangebracht, dan zal, bij het
zeer snel om zich heen grijpen van de vlam-
men, toch geen der reizigers het voertuig
zo-.dcr ernstig letsel kunnen verlaten. Het
geeft in het ongeluk bij Heino dan ook te
deroken, dat de chauffeur, de eenige die on-
middellijk uit den wagen kon springen, er
met een lichte verwonding is afgekomen.
gemeenten van haar bevoegdheid gebruik
maken om strenge controle uit te oefenen,
zoowei op de inrichting van de autobussen,
als op de wijze, waarop daafmee wordt ge-
reden.
We merken in dit verband op, dat vol-
gens de, op initiatief van de afdeeling
Utrecht der Vereeniging van Nederlandsche
gemeenten tot stand gekomen regeling,
elke bus o.a. ten minste twee portieren
m{(et hebben, waarvan 6en irt den achter-
en £en in den rechterzij vami, bCT3e*"ten
minste breed 0,60 en hoog 1.55 M., te ope-
nen zoowei van de binnen- als van de bui-
tenzijde, en voor de passagiers gemakkelijk
bereikbaar, en dat in geen geval in de gang-
paden en voor de verplichte uitgangen al of
niet wegneembare zitplaatsen aanwezig
mogen zijn.
Door de bestaande regelloosJieid op dit
terrein wordt, zooals het ongeval bij Heino
leert, het leven der passagiers opgeofferd
aan de mogelijkheid van een enkele zit-
plaats meer in het voertuig. Met de bepa-
iingen omtrent stuurinrichting en remmen
behooren de hier besprokene wel het eerst
in aanmerking te komen.
Het is toch al te gek, dat de inrichting
van spoor- en tramwagens, zoo noodig op
kosten van de publieke kas, aan in details
omschreven eischen moet voldoen, terwijl
de overheid zich om de inrichting van de
daarmee eoncurreerende autobussen in het
minst niet bekreunt.
Wat de laatste opmerking van den schrij-
ver betreft, herinnert de N. R. Crt. er aan,
dat het Koninklijk besluit van. 13 Juni 1924
(Stbl. No. 290), houdende een wijziging
van het Koninklijk besluit van 31 Juli 1880
(Stbl. No. 121) tot vaststelling van bepa-
lingen ter verzekering van de veiligheid
van reizigers met openbare middelen van
vervoer, slechts bepaalt, dat de dienst al-
leen mag worden uitgeoefend met rij- of
vaartuigen, ten aanzien waarvan een goed-
keuring yan kracht is, met het oog op de
veiligheid der reizigers verleend door of
van wege'het gemeentebestuur der plaats,
waar het hoofdkantoor der onderneming is
gevestigd. Een nieuw artikel 2bis houdt
dus nog in, dat voor motorrijtuigen omtrent
goedkeuring niet wordt beslist dan na on-
derzoek van het motorrijtuig door een des-
kundige, aangewezen door den comtnis-
saris der Koningin, Behalve in het geval,
dat als deskundige is aangewezen een amb-
tenaar, die van wege het gemeentebestuur
omtrent goedkeuring beslist, geeft de des
kundige aan het gemeentebestuur kennis
van zijn bevinding. De goedkeuring wordt
Er loopen in ons land nog vele wagens,
die geen achterportier hebben. Bij andere
is dit gesloten en vaak nog door een zit-
plaats gebarricadeerd. Niet lang geleden j verleend voor een termijn van ten hoogste
zaten we in het noorden van ons land in zes maanden. Motorrijtuigen, waarmede
een autobus, blijkens daarin aangebracht
vermeld-ing, bestemd voor 14 personen,
waarin evenwel 18 passagiers werden ge-
laden en 1 er bovenop! Deze bus had
slechts een uitgang terzijde, terwijl geen
gangpad was opengehouden. Letterlijk als
haringen in een ton gepakt. Met de bussen
van dezen dienst werd langs niet te breede
landwegen een wedloop in vlugheid van
passagiers-afvangen onderhouden met een
concurrent.
Het is diep te betreuren, dat men de ge-
legenheid niet heeft aangegrepen om op
grond van de wet op de openbare middelen
van vervoer althans eenige elemefitaire be-
palingen vast te stellen, waaraan dit soort
voertuigen in het belang van de veiligheid
der reizigers moet voldoen. De verantwoor-
delijkheid voor de betrokken autoriteiten is
wel groot.
Het is dan ook absoluut noodig, dat in
deze leemte zoo spoedig mogelijk wordt
voorzien. Laten, in afwachting daarvan, de
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
25)
(Vervolg)
Het Jog zei niets. Hij bad geen woord
gesproken', van het oogenblik af, dat
Tompson hun het treurig nieuws vertefd
had. iedereen had haar vergeten, niemand
letfe op haar. Zelfs Fay scheen haar be-
staan vergeten te hebben, tofdat ze alien
te zanton in de hail stonden. De huishoud-
ster had het vuur lat'en uitgaan, tut was
donker en koud. Marton licp druk heen
en weer; draaide het >icht aan en sloof
de gordijnen alsof hij de stilte voelde
en vreesde. Cake, brood, whisky en een
kan met melk stonden op t'afel.
Marton schonk zjch een glas in en stak
e®n sigaret op. Daarna gaf hij Tony een
glas melk met een theelepelfljd whisky.
Het Jog z«tte een zuur gezicht.
Bocht!
Fay lachte zenuwachtig. Eindelijk had
iemand gesproken. Ze was overstuur. Tel-
kens ging een siddenng door haar lede-
maten. Wonderiijke gevoelens maakten
zich van haar meester.
Toen ik ®en jongen was van jouw leef-
tijd, zei Marton; maar hi^ld zich plotseling
in. Hij vergat dikwijls, dat h«t Jog geen
echte jongen was. Zelfs als hij er aim d'acht
was het nog na,uwelijks te geloovendat
Fay en het Jog van hetzelfde geslacht wa-
Wie had kunn®n denken, dat zoo iets
zou gebeuren? barstte Marton ten slotte
bij het in werking treden van bovenstaande
bepaliing (hier 20 Juli) de dienst wordt uit
geoefend, worden geacht tet zijn goedge-
keurd voor een termijn van drie maanden,
te rekenen van dat tijdstip (d. w. z. tot 2G|
October).
Het Koninklijk besluit belast derhalve de
commissarissen der Koningin met de benoe-
ming van een deskundige, en zoo heeft de
Commissaris der Koningin in Gelderland
ender dagteekening van 21 Juli een aan-
schrijving aan de gemeentebesturen gericht,
waarbij een deskundige werd aangewezen,
zegels voor de keuren zijn vastgesteld,
welke echter zeer algemeen zijn gesteld.
In onderscheidene steden bestaan ge-
meentelijke voorschriften omtrent de inrich
ting van de bussen, welke meer in bijzon-
derheden afdalen en waaronder er zij.n (zoo
die te Eindhoven), welke ten minste 2 por
tieren eischen', de breedte der gangpaden
vaststellen enz. voorschriften, welke
evenwel in de ervaring reeds niet altijd ble-
los. En toch; nu ik bod«nk, hoe hij die
aanranders als lcegels tegen den grond
sloeg.
Fay pookte in de asch van het vuur
Juffrouw Raikcn had het vuur niet uif moe-
ten lat«n gaan. Ze huiverde. Wat zou er
morgen met Puk gebeurep, vader?
O niets. Het is een fonnahteit. Ze
zullen hem vrij laten tegen borgst'fcUjng
tot na het onderzoek. Dood door toeval",
natuurlijk.
U gaat morgen naar hem toe, he, va
der; om hem te halen? \Is wij er met
geweest waren... Hij heeft voor ons ge-
vochten... Wij zijn verantwoordelijk
Marton knikte Ja.. het is raarHij
keek Fay aan, maar wendde snel den blik
at en ze'i, dat het tijd was om naar bed te
gaan. Hij stuurde het Jog ook naar boven.
hij was de laatste avonden laat opgebleven.
Hij keek zijn kinderen na, toen zij de
trap op liepen.
Hij deed de lichten in de hall uit, liep
naar zijn kantoor en ging voor zijn bureau
zitten. Uit een der laden haalde hij een
bundel papieren te voorschijn dien hij los
maakte en begon door te bladcren.
Fay aarzelde even voor haar slaapka-
merdeur en legde haar hand op den schou-
der van hejt Jog. Kom je bij rnij uitkleeden,
Tony.
Het Jog knikte en ging haar sjamberloek
pyjama en oude lederen pantoffels halen.
Zullen we een vuur aanleggen? Dat zal
je opvroolijken. We kunnen het nu betaien.
Ze stak een lucifer aan en wachtte tol-
dat het papier het hout aanstak en de
vlammen begonnen te dansen. Toen kleed-
de ze zich vlug uit. Ze schoof een stoel
voor den haard en keek, hoe Fay haar
haar borstelde voor den spiegel. Ze vlocht
het in twee lange vlechten, die Ze vast-
ken voldoende te zijn, zoodat een verscher-
ping daarvan o.a. te Rotterdam in dezen zin
wordt overwogen, dat de benzinetank zich
buiten de passagiersruimte moet bevinden
en zich in die ruimte ook geen benzinebus-
sen mogen bevinden. Tegen het daaraan
verbonden groote gevaar bij ontbranding
van de benzine zijn, in verband met door
rookende passagiers of chauffeurs die de
leege benzinetank weer vulden begane on-
vc^orzichtigheden, ook needs uit het publiek
wnatscfuiwingen opgcj<aan.
NEDERLAND" EN BELGle
Het Laatsfe Nieuw? meldt;
De Nederlandsche gezant te Brussel,
jhr. dr. van Vred«nburch, is Woensdag
door den h«er Paul Hijmans, minister van
buitenlandsche zaken, ontvangen. De Ne-
derlandsch—Belgische verhoudingcn vorm-
den het onderwerp van het onderhoud.
Bevesbgd wordt dat de Nederlandsche
en Belgische ministers van Buitenlandsche
zaken elkaar te Geneve zullen ontmoefjen
en over zekere hangeride vraagstukken
welk® beide landen aanbelangen; van ge-
dachten zullen wisselen.
EEN VERRASSING VAAR DE
APELDOORNSCHE OUDJES.
C« Koningin bracht Donderdagmiddag
een bezoek aan het Oude Mannen- en
Vrouwenhuis van de Ned. Herv. gemeente
te Apeldoorn, dat dezer dagen zijn 25jang
bestaan herdacht.
De Koningin werd bij aankomst in de
vestibule van het gesticht ontvangen. door
den voorzitter van het bestuur, die vader
en moeder Van Leeuwen aan haar voor-
stelde.
Na een kort verblijf in de bestuurskamer
werd een bezoek gebracht aan de man
nen- en vrouwenafdeding, waar de Konin
gin zich met de oudjes vriendelijk onder-
hield en persoonlijk versnaperingen uit-
reikte. Dit bracht een der oude vrouwtjes
zoodanig in vervoering, dat zij, met beide
handen de hand der Koningin grijpende,
uitriep: Wat bent u toch een lieve Ko
ningin. -
Voor de Koningin de stichting verliet!
H.M. vertoefde er een uur over-
handigde zij aan elk oud vrouwtje een
pakje met lekkernijen fn aan iederen man
een kistje sigaren.
BELGle EN NEDERLAND.
De Nation Beige bespreekt in haar num-
mer van Donderdag, in een hoofdartikel,
den irtdruk die de uitlatingen van den voor
zitter van onzen Ministerraad in ziin Maas-
trichtsche rede over Limburg en de verkla-
ring, die de Residentiebode daarvan gege-
ven heeft, in de Nederlandsche en de Bel
gische pers teweeggebracht hebben. Het
Belgische blad vraagt zich af, welke de
eischen zijn, die Theunis te Londen gesteld
kan hebben en waar de Residentiebode op
zinspeelt. Theunis wil zich daarover niet
uitlaten, doch zegt, de Nation Beige, iedere
Belg, die eenige kennis van geschiedenis
en aardrijkskunde heeft, kent'ze wel!
„ln 1914 is Duitschland, om Frankrijk
aan te vallen door Belgie getrokken. Mor
gen zal het om het Fransch-Belgische blok
aan te vallen, door Limburg trekken. In
191^ Holland een leger. Men mag aan-
nemen, dat, indien Duitschland het Neder
landsche grondgebied geschonden had, het
Nederlandsche leger zich aan de zijde der
Geallieerde legers geschaard zou hebben.
In een toekomstig conflict zal dit echter
niet zoo zijn, om de eenvoudige reden, dat
Holland geen leger meer heeft, of, zoo men
wil, slechts een schijn van een leger. dat
ons in geen geval ook maar den minsten
steun zal kunnen verleenen".
bond met een blauw lint. Daarna zette
ze een Fransch boudoirkapje op; kleedde
zich verder uit en deed een crepe de
chine nachtjapon aan. Terwijl Tony met
halfgesloten oogen naar haar zat kiiken,
fcreeg zijn gezicht een stugge uitdrukking.
Fay sloeg een shawl om, trok een kussen
voor het vuur en ging zitten aan de voe-
ten van haar zuster.
Ik heb hem een oogenblik gezien, zei
ze, net, toen ze hem meenamen. Hij zag
er heel gelukkig uit, een beetie ernstig
alle^hi. Toen hij me zag; glimlachte hij.
Heb je gezien, hoe hij er uit ziet; als
hij lacht?
Necn ik geloot het tenmmstfe niet.
Stel je voor dat hem iets overkomt, To
ny. Wij zijn verantwoordelijk.
Er kan hem niets overkomen. Ik be-
doel, hij geeft er niets om; wat hem ov.er-
komt en daarom zal hij altijd de baas
blijven.
Fay knikte. Dat geloof ik ook. Helj
oogenblik dat hij Zaterdagavond de hall
binnenkwam, kreeg ik een gevoel alsof
alios ine.ns veranderde, alsof alles in orde
was.
Het Jog sloeg de be.men over elkaar
en fiet een lceren pantoffel heen en weer
"bengelen aan haar blooten voet. Wat heeft
hij in den trein tegen je gezegd? Fay
antwoordde niet. Ben je verliefd op hem?
Fay keek verschrikt op en begon te ;a-
chen. Stel je voor. Alsot je zoo maar ver
liefd wordt in vijf minuten op
cen vreemde.
Menschen worden wel verliefd in vijf
seconden in boeken tenminste. Hij
houdt van je.
Fay boog zich dieper naar het vuur toe
en steundc het gezicht op beide handen.
i Zeg toch niet zulke malle dingen. Wat
Er bestaat volgens het blaid, nog wel
een kans, dat de partij, die het de ,,Oran-
gisten" noemt er in slaagt, om de plannen
tot reorganisatie van het leger door te drij-
ven, maar danzal dit leger tegen Bel
gie gericht zijn.
Als eenmaal de Belgisch troepen uit het
Rijnland verdwenen zijn, zal Limburg het
eerst aan een Duitschen aanval bloot staan.
De Nation Beige prijst den heer Theunis
zeer, daaraan gedacht te hebben:
„Daar Limburg het eerst gevaar loopt,
heeft Nederland tot plicht om het te ver-
sterken? Hoe? Het moet militair worden
ingericht als een bruggehoofd van de
Maaslinie. Dit willen de Hollanders echter
tot geen prijs. Zij willen het niet, omdat
dit hun zoo belieft, omdat zij geen geld heb
ben en omdat zij, willen zij logisch zijn, in
geval van oorlog gedwongen zouden zijn on-
middellijk met de Belgische troepen samen
te werken, of de door hen aangelegde ver-
sterkingen door Belgische troepen te laten
bezetten. En, daar deze Hollandsche kop-
pigheid ons grondgebied aan een Duitschen
inva! bloot stelt, wordt het voor ons en
voor Frankrijk de vraag, of wij, bij ont-
stentenis van onze buren, niet moeten be-
sluiten om zelf Limburg te versterken".
HANDELSBETREKKINGEN TUSSCHEN
NEDERLAND EN PORTUGAL.
Naar het departement van buitenlandsche
zaken meedeelt, is de voorloopige regeling
van de handelsbetrekkingen tusschen Ne
derland en Portugal, welke ultimo Februari
j.l. tot 1 September 1924 is verlengd, bij
nadere overeenkomst tusschen beide regee-
ringen opnieuw verlengd, thans voor een
tijdvak van een jaar.
Tot ultimo Augustus 1925 zullen dus
Nederlandsche goederen bij invoer in Por
tugal worden belast volgens het daar te
lande geldende minimumtarief en zullen
Nederlandsche schepen in Portugeesche ha
vens een reductie van 25 pCt. op de scheep-
vaartrechten genieten.
De Portugeesche regeering heeft voorts
verklaard, haar bereidverklaring tot 1 Sep
tember 1924 eventueele reductie op de in-
voerrechten, welke zij aan eeniigen derden
staat zou willen toekennen, ook te zullen
toepassen voor Nederlandsche goederen,
voor zoOver deze rechten althans betreffen
goederen, welker uitvoer naar Portugal
voor Nederland van belang is, gestand te
zullen doen voor het tijdvak, eindigende op
1 September 1925.
In de lijsf van deze goederen is een wij
ziging van ondergeschi'kt belang aange
bracht.
GEEN ACCIJNSVERHOOQING VAN
SIGAREN.
Naar het Eindhovensch Dagblad uit
z®er betrouwbare bron verneemt, zal de
voorgcnomen accijnsverhooging niet wor
den toegepast op sigaren j doch alleen
op sigareften en tabak.
HET NIEUWE RIJWIELPLAATJE.
Naar het Vad. verneemt heeft de beeld-
houwer en teekenaar C. J. van der Hoef
het ontwerp igemaakt voor een rijwiel-
plaatje 1925.
Ter duidelijke onderscheiding van de
tegenwoordige zullen de nieuwe plaatjes
een ovalen vorm hebben. In ornamentale
letters dragen ze de inscriptie: Rijwielbe-
lasting 1925.
DE TOESTAND.
De Duitsch nationaKn hebben tot
het
Weet jij van liefde af. Je beiit nog maar
een kind.
Ik word achttieii in Juni. Misschien
weet ik veel meer dan iemand vermoedt.
Ik heb geleefd onder mannen.
Fay keek op en legde haar hand op
Tony's kni,e. Achttien? Dat was ik heele-
maal vergeten. Wanneer houd je er mee op
met te doen of je een man bentl?
Nooit, antwoordde het Jog heftig. En
ik doe niet alsof. Ik ben een man. Er is
niets vrouwelijks aan me. Stel je voor,
dat ik me aankleedde met met zulke
dingen, verachtelijk wees ze op het hoopje
dunne kleedingstukkendie op de rust-
bank naast het bed lagen, dat ik me be-
werkte met jxieder en lippenpomade.
Wie weet. Fay Keek haar zuster cri-
tjsch aan. Je zou wat e«n knap meisje
zijn. In ieder geval zal je op een goeden
dag toch vrouw moeten worden.
net jog scnoor baar sio^i achteruit en
stond op. Door vrouwen komt er veel te
veel herrie in de wereld. Als Puk je ten
huwelijk vroeg, zou je het dan doen?
Het vuur wierp een rossigen gloed op
Fay gezichtje.
Niet; als ik niet echt van hem hield. Ik
vind hem natuurlijk wel aardig.... Vind je
hem niet eenig, Tony?
Eenig, zei het Jog en Fay hoorde niet
de bitterheid in haar stem. Het Jog maak
te de deur open, maar Fay hiejd haar
tegen.
Ga niet jveg. Laten we hier vannacht
samen slapen. Tony. Ik doe geen oog
dicht; als ik alleen blijf. Dan zie ik al-
door weer dien bokswedstrijd.
Het Jog aarzelde even; trok haar sjam
berloek uit, schopte de pantoffels de ka-
mer door en sprong in bed. Fay draaide
het liclit uit en volgde haar. Een tijd
laatst de spanning er in gehouden, schrijft
de N. R. Crt. Toen zij tegen de bankwet
e« de industriewet hadden gestemd; hiel-
den de regeeringspartijen hun hart vast
over het lot van de spoorwegwet. Wel
hoopte men dat van de DuifSch natio-
nalen enkele ledein voor zouden stemm«n;
andere zich onthouden, doch de geweldige
meerderheid van 314 tegen 127 had nie
mand verwacht, behalve misschien eenige
ingewijden uit de omgeving van Strese-
mann; die de onderhaudelingen achter de
schermen van nabij hadden kunnen vol-
gen. Bij vergelijking van de cijfers der
stemmingen bleek, dat 49 a 50 Duitsch
nationalen voor de spoorwegwet hebben
gestemd. Vermoedelijk waren er onder de
25 afwezigen ook enkele leden der groep
die dus in twee helften uiteen is gevallen.
Het bestuur van de Duitsch nationale
-partij heeft een officieele verklaring ge-
geven van deze houding. Zij behelst dat
de twee opvattingen, bij de stemming over
de spoorwegwet tot uiting gekomen, met
bc-rusten op een tegenstelling van begin-
selen; doch op een varschillend oordeel
over den toestand. De tegenstemmers heb
ben zich laten leiden door de overwegmg
dat de overeenkomsten van Londen on-
aannemelijk zijn, terwijl de voorstemmers
hebben overwogen dat voorkoming van
een acute krisis, voorbereiding van deel-
neming der Duitsch nationalen aan de
regeering en het oefenen van invloed op
de uitvoering der overeenkomsten den
doorslag moesten geven.
Voorts vervolgt deze opmerkelijke
uiting is de toestand door de verkla
ring der regeering inzake de schuldkwestie
welk® een principieele opheldering omtrent
haar houding op het gebied der buiten
landsche politick inhoudt, aanzienlijk ge-
wijzigd; netgeen evenals de in het Da-
wesplan aangebrachte verbeteringen een
succes is voor de oppositie, welke zich
thans gereed maakt voor rechtstreeksche
deelneming aan de leiding der Duitsche
politiek.
Met de oppositie is natuurlijk de Duitsch
nationale oppositie die ten slotte niet veel
meer dan taktiek blijkt te zijn geweest,
bedoeld.
Of de geheefc partij met de uiteen-
zetting van het bestuur zal insfceinmtn is
ook nog de vraag. Op den rechtervleugel
waar de aiehards staan, moeten vele le
den voor afscheiding en aansluiting bij de
volkschen gestemd zijn.
Hoe het met de kansen op deelneming
van de Duitsch nationaKn aan de regee
ring staat, is onzeker. De volkspartlij is
er voor, zij heeft; naar-thans bekend wordt
de onderhandsche besprekingen ingeleid
met de verklaring dat zij volkomen de bit-
tere teleurstjelling der Duitsch nationalen
begrijpt over hetgeen te Londen niet is
bereikt en deze gevoelens deelt. Zij acht
de medewerking der Duitsch nationalen
bij de uitvoering der overeenkomst van
Londen noodzakelijk efi verzekert, dat zij,
indien de Duitsch nationalen mede de
Verantwoordelijkheid voor het totstandko-
men der overeenkomst van Londen op zich
nemen; met alle middelen zal streven naar
de deelneming der Duitsch nationalen aan
de rijksregeering.
De rechtervleugel van het centrum moet
vrijwel op hetzelfde standpunt staan, de
linkervleugel echter voor het best'endigen
van den huidigeu toestand zijn.
Dat de demokraten voor deelneming der
Duitsch nationalen aan de regeering niets
voeien, behoeft geen betoog.
Toch zal het er op den duur wel van
komen. De Duitsch nationale groep is de
sterksie in den Rijksdag en de partij heeft
lang staarden ze naar het plafond, waar-
op grillige schaduwen heen en weer dans-
ten. Vechtende mannen en dansende meis-
jes en zonderling verdraaide gestalten.
Eindelijk zuchtte Fay diep;
Kom dicht bij me liggen, Tonia, fluis-
terde ze.
Het Jog lag op d€n rug. Je houdt dus
van hem
Fay keerde zich om en sloeg de arrnen
om haar zusje- Het Jog voelde, dat haar
warm, zacht lichaam beef do. Ik west het
niet... ik west het niet.
Het Jog zuchtte. Een diepe zucht, dien
ze trachtte jn te houden. Ik wist het wel,
zei ze. Want ze was tenslpftc een vrouw
en begreep haar zusters antwoord.
Toen Marton een uur later naar bed
ging; blt>ef hij staan voor Fay's slaap-
kamerdeur; opende haar zacht en ging
naar binnen. Het vuur verlichtfe nog steeds
het vertrek. Hij liep op de teenen naar
het voeteneind van het bed en keek naar
beide kinderen. Elf jaar geleden had hij
net zoo naar lton staan kijken. Ze sliepen
beiden, op het eene kussen zag hij een
massa blond haar; roode lippen, halt ge-
opend in ecn gelukkigen glimlach. Op het
andere kussen een donker kroeskopje, het
kleine; vastberaden mondje stijt geslotien
en de vuisten gebald op de sprei. In Fay
zag hij de vrouw terug, die hij lief gehad
en verloren had. De spieren van zijn ge-
rimpeld gezicht trilden. Hij boog zich over
het Jog en hield den adem in. Ze had zoo
dapper d« rol vervuld, die hij haar had
gegev'en. Zijn zoonHet wonderkind,
waarvan hij gedroomd had, dat de.liefde
het hem zou geven.
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
De Bnrgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat eene Openbare Vergadering
▼an den Gemeenteraad zal worden gehonden op
Donderdag 4 Sept. 1924, des namiddags 2 uur.
Ter Neuzen, J9 Aug. 1924.
De Bnrgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA