ALGEMEEN NfEUWS- EN ADVERTENTIE&LAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
t
"TrrHTfu:A~Hir
No. 7648.
Vrijdag 22 Augustus 1924.
64e Jaargang.
One Vi]anden.
"buitenlan d.
ABONHEM£NTSPR!JS
maiHST£I BLAU.
Voor binmen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Moor buitenland *r. ,per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /6,60 per jaar Voor Ned. Indie
en Amerika f 2,70 per 3 maanden Voor 't overig buitertiland 3,35 per 3 maanden Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Het Latijn heeft voor ons eene woordje
„vijand'' twee uitdrukkingen, die niet syno-
niem zijn. Het eene woord: hostis duidt
aan een landsvijand, het andere woord:
inimicus geeft tc kennen £gn p.rsconlijk
tegenstander.
Wanneer wij in, dit artikel van drie vijan-
den gaan spreken, waren van die drie twee
„hostis" van den derde, en twee inimicus
van elkamder. Of om de namen dier drie
vijanden, die wij bedoelen, maar aanstonds
te noemen: Hannibal was de groote lands
vijand der Romeinen, en hij was dus ook
daarom en daardoor de groote vijand van
Scipio den Oudere en van Cato den Censor,
terwijl deze beide laatsten, hoezeer ook een
in vijandschap tegen en afkeer van den
grooten Afrikaan, toch elkaars sterke en
telle tegenstanders waren.
Als negenjarige knaap legde Hannibal,
de zoon van Hamilcar, (in 237) in zijns
vaders hand den duren eed af, die kracht en
beteekenis behield voor heel zijn leven: „dat
hij nimmer vriend van Rome zou zijn". En
ook al mag het waar zijn, dat de bedoeling
van dien eed niet was de vernietiging van
Rome, en dat hij alleen maar het voornemen
wilde te kennen geven, dat hij en zijn volk
zoo sterk wilden worden, dat men nimmer
de vriendschap of zelfs maar de hulp van
Rome noodig zou hebben, Hannibal heeft
zijn eed gehouden.
Op een ongekende wijze maakte de jonge
Hannibal promotie. Men zal het nauwe-
lijks willen gelooven, dat hij reeds op 20-
jarigen leeftijd generaal was in Spamje bij
de ruiterij, en dat het leger hem, toen hij 25
jaar oud was, tot opperbevelhebber koos.
Men is in den lateren tijd billijker en recht-
vaardiger jegens Hannibal geworden, voor-
al toen het bleek, dat en de Romeinsche en
de meeste Grieksche geschiedschrijvers zich
door hun haat en n.ijd hebben laten ver-
leiden om Hannibal allerlei misdaden aan
te wrijven, die hij nooit of te nimmer heeft
bedreven. De Romeinen aarzelden met om
te spreken van den ,,trouweloozen", ,,gruw-
zamen" en „afgrijselijken" Hannibal,
maar in werkelijkheid was hij al evenmin
wreed als onze groote Van Heutsz, en wa
ren vele Romeinsche staatkundigen heel wat
tro-uweloozer dan hij. Veeleer was Hanni
bal een man van bijzondersoortige en zelfs
zedelijke grootheid, en heeft hij vooral hier-
in uitgemunt, dat hij onwrikbaar vasthield
aan zijn levensdoel. Ook al had hij niet zel-
den allerlei tegenslag, hij bleef sterk en
stamdvastig door zijn groote vaderlands-
liefde en hij bleef onvoorwaardelijk gehecht
aan zijn vaderstad, wier lot hem zeer ter
harte ging. Merkwaardig is ook, dat hij
Semiet was, en dat hij toch niet hartstoch-
telijk was op godsdiemstig gebied, evenmin
persoonlijk eerzuchtig of aanstellerig, ter
wijl hij, wiens medeburgers allereerst
kooplieden waren, en alle lust tot vechten
vreemd was, op en top soldaat was en bleef.
Tot nu toe hadden de zeelieden en koop-
vaarders van Karthago van gedwongen
krijgsdienst niets willen weten, evenmin als
de meeste Engelschen en Amerikanen van
tegenwoordig. Zij hadden geld en lieten
huursoldaten voor zich vechten, mannen,
geworven in Afrika en elders, die zich na-
tuurlijk niet gemakkelijk voor een vreemd
„vaderland" warm lieten maken, en die
zich hoogstens lieten bezielen voor een aan-
voerder als diemaar goed betaalde.
Een van Hannibals geschiedschrijvers wijst
er op, hoe het Hannibal gelukt is met vrij
beperkte middelen (beperkt vooral, als men
Hannibals positie vergelijkt met de maeht
der Romeinen) enorme resultaten te berei-
kem, terwijl het hem er alleen maar om te
doen was: ten langen leste Rome te dwin-
gen tot een aannemelijken vrede. „Hij was",
zegt die schrijver, ,,een man van de daad,
en niet van: het woord; hij handelde nooit
in een prikkelbare stemming, hij liet zich
nimmer meesleepen door opwellingen van
het oogenblik. Hannibal was voorzichtig,
berekeniend en slechts dan koen, wanneer
dit loonend bleek. Hannibal met zijn eene
oog zag goed en heeft eigemlijk nooit ver-
keerd gezien. Hij heeft zich slechts in e6n
opzicht misrekend, dat hij Rome's onuit-
puttelijke hulpmiddelen onderschatte en te
gering aansloeg".
Vreeselijk zwaar waren dan ook de ver-
liezen, die Hannibal aan het Romeinsche
rijk toebracht. In het jaar 216 had de slag
bij Cannae plaats. Rome lag onder, en't had
er heel veel van, alsof de groote en schoone
Tiberstad er niet meer boven op zou komen.
Rome bedreef dan ook dertig dagen rouw
over zijn verliezen en toen was het uit. De
landstoim werd opgeroepen, knapen van 16
of 17 jaar, ja zelfs acht duizend slaven
werden tot den krijgsdienst aangenomen.
Zoo wist men het wel te brengen tot een
leger van tweehonderd duizend man.
En op dit moment stond in Rome een
redder op, een groote optimist: Scipio. Ook
deze was er vroeg bij. Pas zeventien of
hoogstens achttien jaar was hij oud, toen hii
mededeed in den slag aan den Ticinus, en
er wordt verteld, dat hij daar zijn eigen
vader uit het vijandelijk gedrang heeft ge-
red. Ook bij Cannae was hij aanwezig, en
toen alien vloden, vluchtte hij daar 6ok.
Toch had hij uit dien nederlaag heel veel
geleerd.
Vijf en twintig jaar was Scipio oud, toen
hij zander omwegen maar ineens dong naar
het opperbevel in Spamje. Eigenlijk was
dat een zeer dwaze eisch. Wjartoe zouden
anders bevorderingen, opklimmingen, op-
leidingen enz. moeten dienen? In Rome
waren bovendien waard'ige oud-consuls en
oud-praetoren in overvloed, die een leger
bijeen komden brengen en aanvoeren. Maar
toch wist de held door te zetten. Hij had
pas geleden de guns! van het volk reeds
gejvonnen door het geven van se'iittcrende
volksspelen, vooral: wagenrennem. En bo
vendien had hij aan al de menschen een
rantsoen olie laten uitdeelen, wat in de
taal van onze dagen zooveel zou betee-
kenen als het rondzenden, huis-aannhuis,
van een pak beste boter. Vooral echter
door zijn aangeboren gave voor het voeren
van een opperbevelhebberschap wist Scipio
op 25jarigen leeftijd het commando te krij-
gen. Van 210 tot 206 dus vijf jaar lang,
bleef hij in Spamje. En zijn succes was daar
enorm. Was Hannibal reeds in Spamje als
een soort koning opgetreden, thans boden
de onder het juk gebrachte Spaansche
volksstammen aan Scipio het Spaansche
konimgschap aan, maar deze weigerde.
Deze man van gezag en zoo grooten in-
vloed was toch in zijn geestesgesteldheid
meer Griek dan Romein. Vandaar is ook,
naar men meent, dat mvstieke afkomstig,
dat hem reeds als zestienjarigen knaap
omgaf. Scipio hield van de eenzaamheid.
„Ik ben dan het minst alleen, wanneer ik
alleen ben" moet hij vaak hebben gezegd.
En hij getuigde van droomen en goddelijke
stemmen, die hij in de eenzaamheid ver-
nam, en die leiding gaven aan zijn daden
en plannen. Nooit ondernam Scipio iets
zomder vooraf langen tijd in den Te,mpel
te hebben vertoefd.
Wij geven in dit artikel geen verslag van
Scipio's heldendaden nog minder van zijn
overwinningem en moeilijkheden. Het is er
ons alleen om te doen te laten zien, welke
groote mannen in dien ouden tijd reeds aan
wezig waren. Nauwelijks was hij 37 jaar
oud, toen Scipio reeds „princeps Senatus"
werd, een eeretitel, dien de begiftigde le-
venslamg behield en dien men alleen aan
den allerwaardigste schonk. Zijn invloed
was zoo groot, dat meh vertelde, dat zijn
knik de geldigheid had van een Senaats-
besluit. En toch kwam hij ten val. Hij en
zijn broer werden te Rome aangeklaagd,
vooreerst wegens den onmetelijken buit van
ongeveer twintig millioen gulden, waarvan
er vier werden vermist. Scipio weigerde
heel trotsch om rekenschap af te leggen.
En daarna begon ook nog een proces over
omkooping. Ook al kwam onze held vrij,
toch meed hij sedert dien tijd Rome. Hij
was een gevallen grootheid en ook als zoo-
danig stierf hij eenzaam op zijn landgoed
in Campanie in 183.
Heel anders ging het met Hannibals
tweeden vijand (hostis) Cato, die tevens
Scipio's Inimicus was, dien men den laat
sten oud-Romein heeft genoemd, en die in
234 werd geboren. Tot zijn 16de levensjaar
zat Cato stil als een echte boerenknaap op
zijn vaders landgoed. Misschien zou hij
daar wel gebleven zijn, als een voornaam
Romein: Valerius Flaccus, niet lets groots
in hem gezien had en hem naar de hoofd-
stad had meegenomen. Cato was rossig
blond, had blauwe oogen, wat voor een
Italiaan ongewoon was, en hij was zoo lee-
lijk, dat men vertelde, dat hij maar niet
dood kon gaan. Immers Proserpina, de
jonge godin van de onderwereld, die den
schoonen Scipio zoo vroeg reeds tot zich
riep, kon maar niet besluiten om Cato tot
zich te nemen. En zoo werd hij dan wel 85
jaar oud.
Matiger man dan Cato laat zich wel niet
denken. Ook toen hij opperofficier was,
had hij toch maar e£n oppasser, hij dronk
te velde slechts water, hoogstens aange-
mengd met wat azijn. Te Rome kocht hij
zijn voedsel z-elf op de markt. Als boer
pakte hij zelf alles aan, dronk denzelfden
zuren wijn als zijn knechts, at met hen aan
dezelfde tafel en was tot in de kleinste
kleinigheden krenterig en schraperig. Hij
jakkerde zijn menschen verbazend af. Als
zijn slaven oud en onbruikbaar werden,
dan verkocht hij ze (Plutarchus keurde dit
later af, en beweerde daarentegen, dat een
huisknecht op zijn ouden dag, recht heeft op
verzorging, en hij zorgde er alleen maar
voor, dat zijn personeel goed sliep. Wie
goed slaapt, placht hij te zeggen, werkt ook
goed. En zoo moesten zijn slaven dan of
slapen of werken een derde mogelijk-
heid bestond niet. Daarnaast onderwees
hij zijn eigen kind'eren zelf: schrijven, reke-
nen, de wetten en het boekhouden, maar
ook heel wat sport. In den ouden tijd bezat
men groote verzamelingen spreuken van
Cato, waar heel aardige woorden onder
zijn, zoo bijvoorbeeld,,Wat men niet noo
dig heeft, is zelfs voor den geringsten prijs
te duur gekocht", of: „Een braaf echtge-
noot is meer waard dan een groot staats-
man"; of: „Vriendschapsbanden moet men,
wanneer ze niet proefhoudend blijken, net
als een naad in een kleed lostornen en niet
losscheuren". Toen men hem eens vroeg,
waarom er te Rome geen standbeeld voor
hem was opgericht, gaf deze wijze man ten
antwoord: „Beter dat men vraagt, waarom
er geen staat, d'an dat men vraagt, waarom
dat toch geplaatst is."
Zelf bezat Cato een groote zelfbewust-
heid en een dergelijk gevoel van eigen-
w arde. Over drie dingen uit zijn leven zei
hi: slechts berouw te hebben(l): hij had
eenmaal een dag doorgefcracht zonder een
voorafgaande dagverdeenng; hij had eens
een reis per schip gemaakt, terwijl hij dien
tocht ook wel over land iiad kunnen doen,
de Romeinen waren ecnte landrotten!
en (en dat vond hij hef allerergste!)hij
had eens aan een vrouw een geheim toe-
vertrouwd. Eerst, toen hij erg oud was,
gaf Cato eenigszims toe %an den tijdgeest.
Ook hij was (natuurlijf) militair. Reeds
jong was hij eerst gev;"^n soldaat en toen
officier. Men wilde S; plagen, en stelde
Cato als kwartiermeeS' er hern ter zijde.
Later werkte hij ook in rSpanje en in l'U5
hield fr" zijn zegevierend^ intocht te Rome.
Maar al was zijn vijandsthap tegen Scipio
de oorzaak van tal van"'intriges, niet zoo
zeer van Cato zelven als wel van menschen.
die, achter de schermen, daar te gelijk van
wilden profiteered Cato is toch vooral be-
kend en verdiend-beroemd geworden door
zijn werkzaamheid ten gunste van betere
zeden. Het is merkwaardig, op zoo veler-
lei terrein als Cato zich (als Censor, zede-
meester) bewoog. Ook het toezicht op de
bouwpolitie oefende hij uit, en dus zorgde
hij voor de rooilijnen. Hij regelde de markt-
prijzen en ging de luxe tegen. Den tolle-
naars (belastingpachters) legde hij banden
aan, en vooral ten opzichte van de steeds
meer veld winnende emancipate der vrou-
wen, nam hij strenge maatregelen. Was hij
al een tegenstander van Scipio, wiens poli
tick hij afkeurde, hij was met Scipio het
weer eens ten aanzien van de houding, die
tegenover Karthago moest worden aange
nomen. Jaren en jarenlang heeft hij op een
en hetzelfde aambeeld gehamerd, dat Kar
thago moest worden verwoest. En ook ten
d'eze heeft zijn beginselvaatheid het gewon-
nen. Tot in het eind bleef hij zichzelf gelijk
en overtrof hij al ziin jaloersche nabootsers.
Toen hij in 149 stierf, richtte men terstond
een standbeeld voor hem op in een der se-
naatsvergaderzalen. De derde, rustigste
vijand' heeft de beide anderen overleefd en
overwonnen.
EEN TWEEDE TELE.EOONKABEL
E N G E L A N DN E L/c. R L AN D
Men meldt uit Vlissingen:
Wegens het drukke telefoonverkeer tus-
schen Engeland en Nederland, is er reeds
lang behoefte aan een tweeden kabel. Er
zal nu, als het weer daarvoor gunstig is,
heden (Vrijdag) worden begonnen met het
leggen van dezen tweeden kabel van Dom-
burg naar Engeland. De eerste kabel is
van Engeland naar Domburg gelegd, doch
men heeft het thans beter gevonden, te
Domburg te beginnen.
De kabel bevindt zich aan boord van het
Engelsche stoomschip Fareway.
DE KOSTELOOZE RIJWIELBELASTING-
PLAATJES.
Op vragen van den heer Ebels betreffen-
de het nemen van maatregelen tot afwij-
king van een der voorschriften ter beko-
ming van een kosteloos rijwielmerk ten be-
hoeve van arbeiders ten plattelande, ant-
woordde de Minister van Financien, dat van
den eisch, dat men ter bekoming van een
kosteloos rijwielmerk zich in persoon aan
het kantoor van den ontvanger moet ver-
voegen, moeilijk kan worden afgeweken.
Het gebruik van het bedoelde merk toch
is persoonlijk en nu is het voor de uitoefe-
ning van de controle op hef gebruik onver-
mijdelijk, dat de aanvrager zjjn handteeke-
ning stelt op een formulier, dat hem later,
met het verlangde merk, als identiteitsbe-
wijs zal worden uitgereikt en dat hij zich
daartoe onder kantoortijd aanmeldt. Werd
dit formulier met het formulier voor de aan-
vraag den belang.hebbende op zijn verzoek
ter invulling toegezonden, dan zou vrij
zeker het tweede formulier in vele gevallen
op onvoldoende wijze ingevuld terug wor
den ontvangen.
GEEN SLU1TEND BUDGET.
De Haagsche redacteur van de Msb. zegt
te vernemen, dat de regeering er niet in is
geslaagd, de staatsbegrooting voor het vol-
gende jaar sluitend te maken, al mochten
hare bemoeiingen ten dezen er toe leiden,
dat een aanzienlijk deel van het tekort is
weggewerkt en men een beduidend eind
weegs is voortgeschreden in den koers naar
het herstel van het financieel evenwicht.
DE VUURWAPENWET.
De minister van Justitie heeft aan de
Comtnissarissen der Koningin verzocht,
aan de burgetmesters mede te deel'en, dat
tal van houders van bijzondere machtigjn-
gen volgens de vuurwapenwet in de mee-
mng verkeeren, dat deze machtigingen ook
bij verhuizing naar een andere gemeente
blijven gelden. Dit is onjuist, zoo wordt
geschreven, aangezien een dergelijke mach-
tiging slechts van kracht is, indien zij is
afgegeven door het hoofd van politie der
woonplaats van belanghebbende. De mach
tigingen gelden in andere gemeenten en
provincien in dien zm, dat men; indien men
zich met zijn vuurwape.n in ren andere ge
meente of provincie bevindt een bijzon
dere machtiging. afgegeven door het hoofd
van politie ter plaatse, alwaar men zich
bevindt, niet noodig hi eft", aangezien im
mers het voorhanden hebben van een vuur-
wapen gedc-kt moet zijn en ook alleen ge-
dekt moet zijn door een machtiging, af
gegeven door hef hoofd van de plaatselijke
politie ter woonplaats van den beiang-
hebbende.
DE HEROPENING VAN DEN POST-
CHEQUE EN GIRO-DIENST.
Het Hbl. kan mededeelen, dat bij de
heropening van den postcheque-en giro-
dienst (zoo mogelijk in de tweede helft
van September met een aanvankelijk be
perkt, later telkens uit te breiden aantal
rekeningen) alleen stprtingen, giros, em
cheques zullen worden to^gelaten. Lokale
rekeningen zullen vervallen. Automatische
overschrijvingen, post-credietbrievenbij-
schrijvingen van bedragen, welke de
post-administratie aan rekeninghouders
neeft te befalen wegens postwissels, qui-
tantien enz., gelegenheid tot spoedbehan-
deling, verrekcning in giro van te beta-
len quitantien, postabonnementen, bus-
rccht enz. worden, althans voorloopigniet
uitgevoerd. Wanneer de dienst eenmaal'
regelmatig loopt zal rustig kunnen worden
nagegaan, of deze facilifejten weer moe
ten worden ingevoerd en zoo ja, welke.
Het is n.l. in de praktijk gebleken, dat
sommige dezer faciliteiten voor het publies
wel erg gemakkelijk zijn, maar voor den
dienst een bron van veel moeilijkheden.
Daarom meent men de weder-invoering
dezer faciliteiten in nadere overwegmg te
moeten nemen, althans den dienst bij de
heropening niet het gevaar van nieuwe
moeilijkheden er door te laten loopen.
Van belang is verder, dat de oude afre-
keningen weer in eere zullen worden her
steld. Met de afschaffing der machines
vervallen ook de vieze afrekeningen op
carbonpapier. Zooals vroeger, worden op
de afrekeningen voortaan weer verme(d
het openingsbedrag, de af- en bijschrij-
vingen en het slotbedrag van den dag.
Het aantal aangeslotenen bij den dienst
is door opzeggiug van de zijde der reke
ninghouders met 1300 en door opzegging
van de zijde van den dienst met onge
veer 2500 verminderd, zoodat het in to-
taal bij de heropening ong«veer 4000 min
der zal bedragen dan "bij d® tijdelijke slui-
ting.
DE TOESTAND.
De bochten, waarin de Duitsch- natio-
nalen zich wringen om den schijn van op
posite te bewaren en toch de overeen-
komsten van Londen onverl'et door het
parlement he^n te halen, worden schrijft
de N. R. Crt. steeds 'stoutlpr. Zij zullen
tegen alles en nog wat spreken en stem-
men, maar als het er op aankomt, d.w.z.
bij de spoorwegwet die een meerderheid
van 2/3 behoeft, omdat zij ten grondwets-
wijziging inhoudt, gaan zij overstag. De
Vorwarts welk blad de D.-n. al weken
lang met spot overlaadt en hen afbeeldt)
als politieke slangenmenschen, zal uit dit
gedraai wel munt slaan, als later de vor-
ming van een „burgerlijk blok" nog eens
aan de orde mocht komen. De houding
die de socialisten aannemen, steekt in-
derdaad gunstig af bij die der Duitsch-na.
tionalen. Zij hebben zich van meet if op
het standpunt gesteld, dat van de Londen-
sche conferentie niet meer dan een com-
promis te verwachten was, w^lke baten
en lasten men als een geheel moet beoor-
deelen. In arbeiderskringen is men bij
voorbeeld allerminst opgetogen over de
spoorwegwet, die het bedrijf aenationa-
liseert en tot op zekere ho.ogte zelfs onder
buitenlandsciie controle plaatst, doch daar-
over stapt men zonder morr^n heen om
dat er grootcre voord^elen tegenover staan
Voor de bewering 'van de Tag dat de socia-
listische Rijksdaggroep misschien tegen de
spoorwegwet zal stemmen is dan ook niet
de minste reden.
De eindstemming word^ vandaag over
een week verwacht. Morgen spreken alleen
de leden d©r Duitsche delegatie, MarX,
Stresemann en Luther en dan gaat de Rijks-
dag tot Maandag uiteen om dt-n Rijksraad
en de commissie van buit^nlandsche zaken
in de geleg«nneid te stellen intusschen
do ontwerpen te behandelen.
De bankwet en de wet op de uitgifte van
nijverheidsobligaties volgen geheel 't voet-
spoor van het plan-Dawes. Opmerking
verdient alleen, dat de Rijksbank met de
bevoegdheid wordt bekleed, die de com-
missie-Dawes aan een nieuwe emisstebank
wilde toekenn«n. Dat is een aanmerkelijke
vereenvoudiging omdat men nu met een
wijziging van de bestaande centrale bank-
instelling kan volstaan. De industriceie be-
drijven, te wier lasfe obligatiis ten bedrage
van 5 milliard goudmark worden uitgege-
ven, omvatten mijn-, scheepvaart- en par-
ticuliere spoor- en tramweg-ondernemingen.
De regeering is echter voornemens^bij
bijzondere wet ook andere bedrijven te
laten bijdragen, zooals banken; handels-
ondernemingen, hotelbi-drijvenenz., met
e«n maatschappelijk kapitaal van ten min
ste 50.000 goudmark.
Over de spoorwegwet deelen de Duit
sche bladen nog ge«n nadere bijzonderhe-
den mede. De hoofdzaken ervan zijn echter
wel bekend en komen hierop neer dat de
rijkssporen worden omgezet in een N. V.
(met 'n tnaatschappelijk kapitaal van 13 mil
liard gewone en 2 milliard preferente aan-
deelen) di« elf milliard 5 pet. obligaties
aan de commissie van herstel afstaat.
Terwijl de aanneming dc'zer ontwerpen
thans vrijwel verzekert lijkt, zal het bij de
besprekingen allicht u^er tot onverkwik-
kelijke tooneclen komen. De communis-
ten en volkschen schijnen voornemens voor
het gebruikelijkc lawaai te zorgen.
Sowjet-Rusland en Polen zijn elkaar aan
het plagen. Moskou heeft Wojkof, die in-
dertijd het doodvonnis van den tsaar en
zijn familie mede heeft onderteekend, tot'
gezant te Warschau uitverkoren, maar de
Poolsche regeering weigert hem te ontvan
gen en heeft nu van de sowjets 't „ver-
zoek" gekregen om zes leden van de Pool
sche legatie te Moskou terug te roepen.
Dit laatste is vermoedelijk weer een re-
presaille voor de uitzetiling van enkele
leden der sowjet-legatie uit Warschau.
Boven een duel met speldeprikken zal dit
gedoe w^l niet uitgaan.
DE BOERENLEENING.
Zooals bekend, heeft de Russische regee
ring ter dekking van het tekort op de be-
grooting besloten. eenige1 leeningen uit te
schrijven, o.a. een boerenleening. Zooals te
voorzien was, heeft deze leening niet veel
succes. Ondanks alle getroffen maatrege
len, lukt het niet veel obligaties te verkoo-
pen. Tot nu toe zijn gerealiseerd elf mil
lioen roebel in plaats van de 50 millioen,
waarop de regeering heeft gerekend. Om
het animo bij de boeren te verhoogen wor
den verschillende maatregelen getroffen;
o.a. zijn speciale wagens ingericht, die het
land doortrekken. om reclame voor de lee
ning te maken. De communist, die op iede-
ren wagen aanwezig is, houdt in elk dorp
een redevoering en. prijst zijn waar aan.
Arbeiders, die naar buiten willen gaan,
krijgen eenige obligaties in commissie om
ze aan de boeren te verkoopen. De com-
munistische en komsomolsche organisaties,
die chef zijn van een plattelandsgebied (een
manier om toezicht op de boeren uit te
oefenen) zullen in het vervolg telkens wan
neer zij zich naar de aan hun zorgen toe-
vertrouwde streken zullen begeven obliga
ties van de boerenleening moeten mede-
nemen en aan den man brengen.
TER NEUZEN, 22 AUG. 1924.
FLORALIA.
Zooals uit de in dit nummer voorkomen-
de advertentie van het bestuur der vereeni-
ging „Floralia" blijkt, zal op Vrijdag en
Zaterdag der volgende week in een der lo-
kalen van de Ambachtsschool, een tentoon-
stelling worden gehouden van de gekweek-
te planten van door de vereeniging uitge-
geven stekken. en verder ter opluistering
ingezonden bloemen en planten. Er zijn een
30tal prijzen uitgeloofd. Vooral voor het
ontvangen van inzendingen ter opluistering
houdt het bestuur zich ten zeerste aanbe-
volen en bloemenliefhebbers die over plan-
ten of bloemstukken beschikken of die op
het gebied van bloemencultuur iets bijzon-
ders of merkwaardigs hebben, worden aan-
gespoord door inzending aan het welslagen
der tentoonstelling mede te werken.
Den tweeden dag zal des avonds de
prijsuitreiking plaats hebben, terwijl er een
strijkje voor de opluistering zal zorgen.
VOOR DE BLINDEN.
De voor eenigen tijd aangekondigde col-
lecte ten behoeve van hulpbehoevende blin-
den, in de stichting Plantage Middenlaan
64 te Amsterdam, is naar men ons toen
meldde uitgesteld moeten worden door on-
gesteldheid van den collectant en zal nu op
aanstaanden. Maandag worden gehouden.
Te hopen is het, dat dit uitstel geen nadeel
voor onze misdeelde natuurgenooten zal
zijn en de gevers hunne gave voor hen nog
beschikbaar hebben gehouden.
WAARSCHUWING.
Blijkens e«n mededeeling van den op-
perwachtmeester, brigadecommandant der
marechaussee alhi^r is het in Noord-Bra-
bant voorgekomen, dat een paar Belgen
met uniformpetfen op, die veel overeen-
koinst hadden met d;e der gendarmerie, de
plattclandsbewoners trachtten geld af te
zetten door onware voorspiegelingen, on
der vertoon van valsche kwitan'iien, ils-
zouden zij menschen aanwerven voor een
Belgische bewakingsdietist. Zij beweerden
ook, dat de Nederlandsche regeerino- toe-
stemming had gegeven tot aanslu ting van
Nederlanders. Daar zulke personen ook in-
onze grensstropk zouden kunnen opduiken,
dient bo\ienstaande tct waarschuwing' der
bewoners.
BESMETTELIJKE Z1EKTEN.
Gedurende de week van 10 tot 16 Aug.
kwamen, in Zeeland voor 4 gevallen van
febris typhoi'dea (buiktyphus) en wel 3 te
Ter Neuzen en 1 te Sas van Gent en 3 ge
vallen van roodvonk, waarvan 2 te Ritthem
en 1 te Vlissingen.
DE NATUURGENEESKUND1GE.
De natuurgeneeskundige B. uit Rotter
dam, die door de politie te Vlissingen is
aangehouden in verband met de door hem
gegeven adviezen, is na verhoor door de
justitie, overgebracht naar het huis van be
waring te Middelburg.
COURANT
MfiseaMRi
