ALGEMEEN NiEUWS- EN ADVERTENTfEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No, 7647.
Woensdag 20 Augustus 1924.
64e Jaargang.
JOQ
BINHENLAWP.
BUITENLAND.
FKUILLETO ST.
P@©r-
TOEVALLIG?
Onder het opschrift verontrust©nd geluid,
vestigt de Maasb. de aandacht op de na-
drukkelijke wijze waarop d©zer dagen op
den Limburgscheii Katholiek©ndag door Fe
lix Rutten en door Minister Ruijs de B©e-
renbrouck is gesproken over Limburg's
trouw aan Nederland, hoew©I dit niets te
maken had met het ond«rwerp dat voor
dezen Katholiekendag was gesteld, nl. eer-
bied in Gods Hms.
Felix Rutten zei o.a. dat de landhonger
der natien is een v©rscheurend dier, dat
nog g©en verzadiging vond om nu re ds
droomloos in te siapen.
Hij bepleitte, wil men Limburg beliouden
een krachtige d©fensie-pohtiek.
En de minister-president vroeg: uit naain
van het natuurrecht, het g©schr©ven recht,
het national,e en international/ recht, ja van
alle rechten, di© in de menschelijke wetten
en veel diaper in de menschelijke harten
zijn gegrift en eindeiijn uit naam van
het zdfbeschikkingsr©cht, waarop zich z -
ker onrecht he©ft durven beroepen - aan
zijn gewestgenoot©n om dc aanmatiging,
die zij in een zorgvolRn tijd zoo tier heb-
ben weerstaan, ook nu w€ r te beantwoot-
den met dien een©n uitroep: Limburg bij
Nederland. hij i
Niemand die dit alles Rest, zoo scnrijft
de „Maasb." zal d0n indruk weRn te weer
staan, dat het niet zoo maar voorbijgaand
en toevallig, maar integ©ndeel ztier opzette-
lijk is uitgesproken.
DE TOESTAND.
De conferenti© te Loriden is er Zater-
dag toch nog in geslaagd haar arb/id te
voltooien. Na een dag van hard w^rken
is 's avonds het eindprotocol get©/kend
en zijn de getroff©n accoorden, die het
Dawesplan in zijn gewijzigden vorm 'Oin-
vatten geparafc©rd en de brieven over dc
Roer-ontruiming tusschen de Franscli©, Bel
gische en Duitsche d©iegabe ;gewisse$d.
De slotzitting was uit den aard d r fcaax
een wat vormelijke plechtigheid; schrijft
de N. R. Crt., voor lofzangen op ver-
broedering en h©rsteld iniernationa'ul ver-
trouwen is het nog altijd gten tijd. Toch
getuigde de toon d©r laatste algemeene
vergadt'.iing wel van fc-'grjp en tot! op
zekere hoogt© zelfs waardeering van we-
derzijdsch standpunt. Zoo kwatnen de
Franschen nog met een blijk van welwil-
lendheid door hun bereidverklanng Om te-
gelijk met de ©conomische ontruiming van
het RoergebRd, de Oostelijke st'rook daar-
van, de zone Lunen' Dortmund, Horde,
die niet me©r tot het eigenlijke mijngebied
behoort, ook militair te ontruimen, zoodat
deze geheel vrijkomt. Met de reeds ver-
melde ander© concessies is dit althans qeri
pleishfer op de Ro©rwond, die zich uiter-
lijk pas over een jaar g©heel zal sluiten.
De Duitsche deRgatie was terecht <zeer
ingenomen met d©ze laatste concessit, zij
verwacht er e©n heilzame uitwerking van
op de stemming van de Duitsch-nationhRn,
die straks in den Rijksdag, bij de behande
ling van de uitvoeringswett©nhet heft
in handen hebben. Ov«r de houding, die
zij zullen aannemen, h©erscht nog de groot-
ste onzekerh©id. Terwijl Wolff meldt, dat
zij e«n ;,afwijzend standpunt" btijv©n in-
nemen, acht onze B©rlijnsche correspon
dent het zeker, dat een deel hunner groep
voor zal stem men en wellicht andere leden
zich zullen onthoudeii. Indien dat g©beurt
bestaat er e©n goede kans op een meerder-
heid van 2/3. Mocht het de r©geering met
gelukken de uitvo©nngjswetten in dezen
Rijksdag er door te krijgen, dan zal. zij,
blijkens de verklaring van Marx te London
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
(Vervolg.)
HOOFDSTUK XI.
Peter Derrington bl©cf Marton's gast op
Cranleigh Heath House. M a a n d a go cht©n d
was hij weer voor dag en dauw op, maar
hij dronk geen thee in de keuken met het
Jog. Hij vermeed d© stallen en liep regel-
recht naar de schuur. Hij sloot zich op en
begon zich te oefenen. Hij maakte zooveel
mogelijk leven. in de hoop dat Tony hem
zou hooren.
Na het ontbijt reed hij met Fay naar
het station en nam den tr^in naar Londen.
Kan je die zaken niet laten rusten toll het
eind van de week? vroeg Marton. Het
is geen goede manier van trainen om nu
naar stad te gaan.
Puk lachte onweerstaanbaar en vroolijk.
Ik zou graag alles schoonschip willen In fa-
ben voor het geval dat nR Dinsdag-
avond iets overkomt. In ied«r geval moet
ik zorgen voor den inzet.
Hij zei tegen Marton, dat hij vroeg in
den middag weer Rrug zou komen. Hij
nam twee eerste klas kaartjes naar het Vic
toria-Station en gaf den conducteur een
fooi, hetgeen h®m een leegen coupe ver-
zekerde. Tony reed hen naar het station,
maar wachtte niet op den trein. Puk had
het Jog angstvallig vermeden en ze had-
den Sedert d®n vorigen middag geen woord
samen gesproken.
tot parlementsontbmdmg overgaan. In dit
geval iou de deliniti®ve onderteekening
van het Londt-nsche v«rdrag ecliter pas
na den 30en dezer kunnen geschieden.
Nu de Duitsche deRgatie te Berlijn is
teruggekterd, zullen wel aanstonds bespre-
kingen met de partijen, en in het bijzonder
met de Duitscn-nationalen bcginne,). Op
dit stuk zijn de linksche partijen v©rrs van
gerust. Zij vreezen. dat de Duitsch-natio-
nalen van de geRgenheid gebruik zullen
maken, om voor hun stem 'ten gunste van
de uitvoeringswetten met alleen economi-
sche, doch ook politieke voordeJen te
bedingen. De politieke zouoen be ska an in
de vorming van het z.g. burgerlijk falok
en opneming van de D. n. in de rijksregee-
ring. In* wr "'•sckr.iT.'it o\» uuiischland
bewijst dht Zeifs de ffni<Rrvle>ugel van de
volkspartij hisrvoor weinig voeli Ook
daar zou include voorxeur g'even aan het
herstel van de irooR coalitie der hnker-
zijde, m. a. w. versterxing van d© huidige
regeermgpartijen met de socialisten. Bij
deonderhandeling©n met de partijen zal
duS heel wat verschil van m©ehmg en
standpunt aan het licht komen en het zai
uiterst moeilijk zijn ee.n compiiomts te vin-
den. Kon men burgerlijk blok ©n groote
coalitie combirieeien, m. a. w. zoowel de
Duitsch-nationalen als de socialisten in de
regeering b©trekken, dan v/as men klaar,
doch pogingen daar toe zijn nog altijd mis-
lukt en hebben ook nu g©en kans van sla-
gen. Als bij de bespr©kingen te Berlijn,
't geen wel zoo go©d als zeker is ook uit-
breiding van den parlem©ntairen grondslc-g
der rege©ring aan de orde komt, dan zal
het een h©et hangijzer zijn, ook omdat
de beslissing zoo spoedig mo,et vallen. Naar
verluidt zal de Rijksdag n.I. rc©ds morgen
bije.enkomcn. 'J
Naar aanleiding van bovenstaande stelde
een lezer, schrijft de N. R. Crt., twee vra-
gen, le. Wat moet Duitschland. nu in het
geheel betalen? 2e. Zal een land, dat zoo
veel hulpbronnen heeft verloren, annujtei-
ten tot boven de 2J4 milliard kunnen op-
brengen?
Het blad vervolgt: Op de eerste vraag is
het, dat het eindbedrag van Duitschland's
verplichtingen niet, of liever nog niet, is
vastgesteld. De conunissie-Dawes heeft
zich strikt bepaald tot haar opdracht, voor-
stellen te do en in verband met Duitsch
land's geschatte draagkracht en zich ont-
houden van het opperen van een eindbe
drag, waarvan de vaststeliing op den weg
der Entente-regfeeringen ligt. Men zal zich
herinneren, dat in Mei 1921 een betalings-
staat is opgemaakt, die Duitschland's ver
plichtingen op 132 milliard stelt en dat an-
derhalf jaar later ter Parijsche conferentie
Bonar Law heeft voorgesteld dit totaal tot
50 milliard te verminderen. Sedert dien
hebben de meeningen zich vrijwel om dat
cijfer bewogen. Dat de pas afgeloopen con
ferentie zich met deze aangelegenheid niet
heeft bezig gehouden, komt doordien thans
ook Engeland heeft goedgevonden, ze later
in verband met de regeling van de onder-
linge schulden der geallieerden te behan-
delen. Deze coneessie aan Frankrijk, dat
bereid is den ouden betalingsstaat te be-
snoeien, mits 'ziin eigen schuld aan Enge
land (en zoo mogeliik ook de Ver. Staten)
duchtig worden verminderd, wettigt de ver-
wachting, dat het eindbedrag stellig niet
het door Bonar Law genoemde ciifer te
boven zal gaan.
De tweede vraag is uit d'en aard der zaak
niet te beantwoorden. Alleen de tijd kan
leeren; of het plan-iDawes uitvoerbaar is,
dan wel later herzienimg zal behoeven. Het
zijn ekonomen van naam, die het hebben
opgesteld, doch er zijn mannen, van niet
minder gezag dan zij, die meenen dat hun
schattingen veel te optimistisch zijn, omdat
zij te weinig rekening hebben gehouden met
de Europeesche toestanden. In welken vorm
Ik zou morgen zoo dolgraag komen kij-
ken, bekend© Fay, zoodra dc trein ver-
trok. Ik heb Tony probecr^n over te ha-
len me t©n pak van hem te leenen om me
als jongen te verkReden. Maar hij wou er
niets van weten.
Natuurlijk niet. Ik zou niet gaan, als ik
jou was. Het zal heusch niet d© moeite
waard zijn. Hij sprak verlegen en keek
het raampje uit.
Fay boog zich naar Puk toe, hij rook
den zachten bedw©imenden geur, die van
haar uitging. Hij begon te wenscrRn dat
hij een vroeg©ren trein genomen had. Het
was gek, zoo Verleg©n als hij was zoodra
alleen war©n. Thuis met Marton en
Tony... Tony. Hij keck Fay van terzijd©
aan.
Waarom wil jc me zien b ok sen zei hij.
Ik heb nog nooit echt gebokst, uit tnee-
nens, bedoel ik. AIRvn maar voor de grap.
Nooit, dat er lets op het spiel spud.
Nooit op leven en dood.
Maar het het is niet op Rven en
dood voor jou?
Niet?
Hij keek haar aan. We«r moest hij den-
ken aan hot Jog. Gekk© oogen had hij, ze
schenen ied©r oogenblik van kieur te ver-
wisselen. Ze war©n ondoorgrondelijk even-
als de oogen van e©n hond ot een paard.
En zijn inond ook. Hij had geen warme(
roode lippen zooalis Fay. Het was ©en
ferme klein© mond, vol verrassingen.
Is het je heusch zoo v©el waard?
Hij schrok op. Ja, het is op leven ©n
dood voor jou, niet waar?
Voor vader.
Puk schudde het lioofd. Niet voor h©rn.
Met hem, e©n man is bet nooit gedaan
voordat... het voorgoed met lRm gedaan
men de schadevergoeding ook kleedt,
Duitschland zal ze tfen slotte hebben te be
talen in goederen en het is inderdaad de
vraag of het, bij d'e neiging in de meeste
landen om eigen ifedustrie te beschermen,
in staat zal wezen zijn uitvoer-excedent zoo
op te drijven, dat dfiaruit de annuiteiten te
bestrijden zijn. Zoo (dat onmogelijk blijkt en
tekortkomingen niet aan opzet van Duitsch
land te wijten zijn, dan zal men bij gemeen-
schappelijk overleg de bedragen, hebben te
herzien. Immers van vroegere regelingen
onderscheiden de accoorden van Londen
zich door het felt dat zij, gelijk Herriot
heeft gezegd, de schadevergoeding „com-
mercialiseeren" en jmn de politieke machfs-
sfeer outtrelLkenr ^e eenige „Schonheits-
fehler" is in dit t^Jzicht, dat de militaire
Roerbezetting nog' ten hoogste een jaar
voortduurt, doch daar staat tegenover, dat
de eerste annui'teit Gechts betrekkelijk wei
nig hooger is dan de aan Duitschland te
verstrekken leening. "Een verder gunstig
teeken is, dat de Ver. Staten, die voor het
goud dat naar de Unie blijft stroomen (in
het laatste fiscale jaar niet minder dan
ruim 425 millioen collar) emplooi zoeken,
zich reeds opmakfn om Duitschland aan-
zienlijke kredieten te verleenen, zoodat de
Duitsche nijverheid.'ide krediet-krisis, waar-
mee zij thans te kafhpen heeft, wel spoedig
te boven zal zijn.
Deze overwegingen maken, dat te Berlijn
allengs een optimistischer opvatting om-
trent het getroffen vergelijk veld wint. Men
ziet er duidelijk het^groote voordeel in, ein-
delijk onder den drtrk van machtsdwang uit
te komen en vertrouwt, dat indien de an
nuiteiten te hoog gesteld blijken, een reduc-
tie ervan niet op onoverkomelijke bezwaren
zal stuiten. De commissie-Dawes heeft
zelf rekening gehouden met den Duitschen
welvaart-index in haar voorstel om van
19293Q de annuiteiten te stellen op 2
milliard plus een bedrag, uit dien index af
te leiden. Dat plus zal bij ongunstige om-
standigheden in een minus kunnen verkee-
ren. „Dit i,s eeri eerste stap" heeft Mac-
Donald in de rede, waarmee hij de confe
rentie sloot, gezegd en het komt ons voor,
dat alle gedelegeerden dat met hem eens
war-en. Het plan-,Dawes is geen wet van
Perz-en en Meden, doch een weefsel van
ekonomische draden, waarvan de deugde-
lijkheid nu zal worden beproefd.
Nad-ere berichten uit Berlijn versterken
de meening, dat d<| Duitsch-nationalen wel
een vreeselijk mishear maken tegen de ac
coorden, waarop zij ook in den Rijksdag
wel scherpe kritiek zullen oef-enen, maar dat
z.ii bij de eindstemming niet op een verwer-
ping 'zullen aansturen.
EEN DRIJVENDE BAR.
De New York Tribune lye vat een merk-
waardig bericht over t©n oceaanstootner
onder Britsche vlag, die 15 mijRn van
de Ameri'kaansche kust g©anlcerd ligt, dus
buiten de drankwet-zon©, en geheel als
een enorm©, drijvende bar is ingericiit met
een cabaret, danszaal ©n andere attracties.
Volgens dit bericht zou de b©mannmg
van een groot aantal particufier© jach-
ten dit vaartuig regelmatig b©zo-eken c*i
daar voor 1 a 2.50 dollar en een ©xtra
tarief van 5 dollar e©n drink krijg©n.
Bij de betrokken autoriteiten vindt het
verhaal sfe-chts jged©eltelijk geloof, daar
de kustwacht er geen melding van gemaakt
heeft. Er bestaat ©en vermoeden, dat het
schip de voormalige Kronprinz Wil helm
zou zijn. dat omgedoopt is in Von Steubm.
Wanneer het v©rhaal gegrond mocht blij
ken. is hot niet onmog©iijk dat maatregelen
genomen zullen word©n, daar het ver drag
tusschen Groot-Brittannie en de V©reenigde
Staten bcpaalt, dat de V©reenigde Stat,en
het recht hebb©n drankvoorraden in beslag
te nemen op sch©pen, die zich bmnen 1
uur varen van de kust bevind©n en het met
is. Ik geloof wel, dat e©n vrouw dood kan
gaan, als ze den verk©erden man neemt.
Daaraan heb ik al verschillend© vrouwen
dood zien gaan in het West©n en een hee-
leboel in onze st©dm.... Ik kan jou niet op
die nranier laten ©mdigen en het Jog o,ok
niet.
Fay leunde achtcrev©r. Ze antwoordde
niet dadelijk. Ze wachtte, tot de trein
een station binneukwam ©n weer vertrok.
Tony heeft me gist©ravond verteld dat
je h,ct we©t. Peter niemand andeis weet
net, niemand behalv© jij.
Ik ben het al woer vergeten, Tenminstc
ik zal het verget©n, sprak hij. Wil je me
Vertellen, waarom h©t is? Is ze als jongen
opgevoed of
Fay knjktc. }a, toen moed©r stierf ze
aarzelde en w©ndde het hoofd af, met
angstige oogen staarde z© naar buiterl,
toen moeder sti©rf zond vader ons samen
naar een pensionaat. Tony z© heet
eigenlijk Tonia was met gHukkjg. Ze
was jonger dan de ander© meisjes en an-
ders. Ze liep w©g. Tot twee keer toe liep
ze weg. Na den tw©eden keer kwaan ze
niet weer t©rug en toen ik met vacantie
thuiskwarn, nierkte ik, dat ik gc©n zu.sje
meer had. Fay lachte ev©n. Ze was ver-
andert in een jong©n. Ik ben er zoo, aan
gewend, dat ik me sRchts af en toe af-
vraag, wat er van haar moet worden,
als ze ouder wordt. Ze is ©en jongen
in zekeren zin. E©« soort Peter Pan. Ik
heb een g©voel of ze nooit groot zal wor
den. Maar als het geb©urt ben ik bang,
dat ze zooved v©rdriet zal hebben. Wat
er van haar zal worden, als Tompson ons
het huis uitjaagt, daar durf ik niet aan
te denken.
Puk knikte. Ik ben blij, dat ik ga bokscn.
e<>n snell© stoomboot best mogelijK zou
zijn 15 mijlen binnen het uur af t© leggen.
DE WESTERSCHELDE.
Met groote voldoening wijst m©n in Ant-
werpsche havenkring©n op den terugkeer
aldaar van de Belgenland, het grootste
schip van de Red Star Line, dat ©vemils
de Lapland Sedert April in v©rband met de
verzanding vanjle passen van Bath ©n Val-
kenisse en tRfverloren gaan in het vaar-
water van de West©rschelde van verschei-
dene stoomschep©n Antwerpen niet meer
had kunnen beivik©n. De Lapjand, in bal
last varend, liep re©ds eenigjb dagen ge-
leden Aniwerp©n binnen. Zaterdag was de
beurt aan de Bclg©nland oin m t dertig
voet diepgang de Westerschelde op te va
ren. Een aanzienlijk© menigte wachtte aan
de kade en wand©lterrassen te Antwerpen
het schip op, dat zondpr hulp van slc©p-
booten met normal/ srRlheid door de pas-
sen van Valkenisse ©n Bath voer en om-
streeks vijf uur namiddag onder g©wuif
van hoeden, pett©n en zakdoeken aan de
Rijukade aanlegde. D© Belgenland en de
Lapland doen voortaan weer d© gewone
vaart op New York.
LISGEZONDEN SUSDEDEELINGEK
Kioosterbalsem is verkrijgbaar bij de Firma
A. van OverbeekeLeunis.
EEN REDE VAN DE VALERA.
De Valera he©ft, zooals hij reeds tevo-
ren had aangekondigd te Ennis, ©en groo
te rede uitgesproken op dezelfde plaats,
waar hij indertijd door de tr,oep©n van den
Vrijstaat werd gearrest©erd.
Hij verklaarde, dat Ierland zichz©lf had
teniggevonden ©n dat hij er nooit aan
had getwijfeld, dat dit zou geb©uren, hij
had echter niet v©rwacht, dat een en an
der binnen zoo korten tijd zou g©schieden.
Met nadruk zeide hij, dat m©n van htm
geen nicuw© politick moest verwachten.
Ierland heeft g©cn nieuwe politick noo-
dig, die van 1917 1918 en 1921 is voor alk
tijden geldig.
Zinspelend© Op h©t meeningsverschil tus
schen den Vrijstaat en Ulster over de grens-
regeling, zeid© De Valera:
Wij kunnen niet dulden dat ons
grondgebied in twe©en wordt verdeeld^
zonder eenh©id zou de souvereiniteit van
Ierland onmo,gelijk zijn. Er zijn ge©n twee
Ierlanden. Voor ons bestaat ©r lioch een
Noord- noch ecn Zuid-Lrland.
Wij kunnen evenmin ©en eed van le'en-
plichligheid aan e©n and©re natie afleg-
gen. Dit zijn de begins©len, Vv'elke wij blij-
yen hpoghouden. M. n kan ons g©en writ
ten opleggcn. M©n kan ons dwingen ons
aan bepaald© dingen te onderwerpen,
maar men zal Tiooit onze tooetemruing
daartoe krijgen. Gij kunt wel ©en paard
naar de rivier Rid©n, maar ge Kunt het
dier niet dwingen t© drinken.
DE TOEKOMST DER ROERKOLEN.
De groot-industrieei© Rijnlandsch-West-
faalsche economische dRnst heeft, naar
men ons uit Essen meldt, ©en commu
nique uitgegeven ov©r de toekomst van
den Duitschen mijnbouw. Daariii wordt
o-.a. gezegd:
De we.reld-koi©nproductie heeft de laat
ste jareii die van 1913, ho©wd de behoef-
te v,eel g©ringer is geworden, aanmerkelijk
ovei'troffcn. Dez© vermeerdering deed zich
vooral voelen in de V©reenigde Staten
en in Engeland, maar ook in de and©re
kolenproduce©r©nde landen heeft men ze
Fay keerde sn©I het hoofd om. Er klonk
iets in zijn stem, dat ze nooit rder ge-
Tloord had. Er lag een uitdrukking in zijn
oogen, die ze er nooit eerder in gezien
had. Hij was nu lang zoo knap niet. Het
viel haar op, hoe sche©f zijn neus was
en hoe koppig zijn kin. Zijn oogen war©n
nu lang niet zoo vriendelijk ©n vroolijk.
Ik geloof, dat ik diep in mijn hart
altijd verlangd heb naar iets groots, i©ts
romantisch, vervolgde hij. Je w©et wel,
zooals je in boeken Rest, Ik heb altijd
gehoopt, dat het zou komen. En nu is
het er.
Plotseling nam hij de krant op, als had
hij te ved g©ze,gd. Geen vail beiden sprak
meer, voordat de tr©in het Victoria Si.'tipn
binnen teed. Fay trok ©en handschoen
uit en stale hem haar hand toe.
Dank je, Peter, z©i ze. Ik zal morgen
komen kijken.
Neen
Ja. In vroeg,er dagen d©insden de vrou
wen er ook niet voor t©rug hun ridders
voor hen te zien v©chten. Jij bent onze
kampioen, Peter. Ik w©et niet waarom.
Ik ben een boon, als ik h©t zelf weet;
zei Peter v©rlc-gen, terwijl de conducteur
het portier opend©. Maar ik ga vechten.
Vechten voor jou en h©t Jog.
Fay voelde c©n plotsdinge jaloezie. Was
het omdat Puk Tony's geheim ontd©kt
had? Ze was ten slotte nog maar ©en jog.
Een gTillig wezen, n©t als de Kameel!
Armc kleine-Tony!
HOOFDSTUK XII.
Puk deed al zijn zaken af in d© stad,
lunchte en bood wc©rstand aan de ver-
kunnen constateer©n. Zoo is bijvoorbeeld
Frankrijk met e©n producti© van 260.000
ton per maand We©r op h©tzelfde peil ge-
komen als voor den oorlog. Belgie produ-
ceert we©r meer dan voor den oorlog
en juist in Belgie is e©n sterke vermeer
dering van de kolenproducti© waar te ne
men. Nederland, dat vro©ger een goede
afnenier was van d© koRnproduceerende
landen, heeft thans door d© exploitatie van
nieuwe mijnen in Limburg d© productie
zoover opgevoerd, dat h©t in zijn eigen
behoeften kan voorzRn. j
"Polen he/ft, dank zij d© Dostelijke Oppcr
Silezische kolenb©kk©ns, tegenwoordig
zelfs een voldo©nd3 hoeveelheid kolen vrij
voor de export. Tsjecho-Slojvakij© nadert,
wat de kolenproductie b©treft, die van Oos-
tenrijk-Hongarije van voor den oorlog. In
Rusland neemt de koRnproducti© den laat-
sten tijd even©ens beduidend toe. Zelfs
Spanje ,en Italie zijn er in g©slaagd, zij het
dan nog op kleine schaal, kolen t© produ-
ceeren.
Het is dc vraag hoe d©ze allerwege'n toe-
nemende producti© in overeenstemmmg is
te brengen m©t de steeds afntmende vraag.
Met behulp van d''bi©t crisis zal natuur
lijk in de naaste toekomst worden gepro-
beerd door bep©rking der productie de
markt weer zuiverd©r te maken. Zoo heb
ben bijv. de Ver©enigde Staten hun produc
tie tegen Januari a.s. r©eds met 10 mil-
lioen ton pL-r maand vorminderd. Deze
beperkingen word©n echter iaan banden
gelegd door de ©r op volgende werkloos-
heid en de b©drijfsrentabiliteit. Men moet
er daarom rekening m©de houden dat in
de toekomst me©r nog dan tot nu to©
gepoogd zal worden de kolenproductie
voor het deel, dat h©t eigen gebruik en de
eigen beho©fte boven gaat, op de wereld-
markt te brengen.
Hierdoor komt Duitschland, dat voor
den oorlog e<n ov©rproductie had van 24
millioen ton, in een mo©ilijke positie. Het
Duitsche kolenvraagstuk, dat jaren lang
uitsluitend een producti©probl(eem is ge-
weest. zal daardoor binnen kort©n tijd wor
den een afz©t-vraagstuk. Het heeft geen
zin zich te verheRn dat de reeds sedert
verscheiden© weken in het Roergebied
waarneembare arb©idsmoeilijkheden zeer
lang zullen duren, daar het z©er de vraag
is, of onder de lasten van h©t deskundi-
geiipLn de Duitsche industn© weer op
epn zoo hoog peil zal kom©n, dat ze even-
veel kolen noodig zal lRbben als vroeger
(1913 190 millioen ton tegen 120 in 1923).
Zooals de toestand thans is, moet m©n er
rekening mc© houden, dat de algemeene
verarming nog Iangen tijd de parhculRren
en industrieeRn zal dwingen tot een aan-
zienlijke bep©rking van hun verbrmk. Daar-
bij komt nog dat de resultaten van d©
bestudeering van h©t verwarmingsvraa-g-
stuk juist aan de groote verbruik©rs van
kolen bezuiniigmg mogelijk maakt, t©rwijl
het |t)Oenem©nd gebruik van waterkracht
en de voortgang van de ©Rctrificatie der
spoorwegen en and©re groote kolen-ver-
bruikende ondern©niingen eveneens leiden
tot een vexmind©ring van het kolengebruik.
Tenslotte he©ft men er nog rekening me-
de te houden, dat d© andere kolen prpdu-
ceerend© lanaen, vooral Engeland, alles
zullen do-en om in Duitschland vasten vo©t
te krijgen. Daarenbov©n moeten de Roer-
kolen zich niet slechts yerweren tegen de
buiteiilandsche markt, maar b-ovendRn heb
ben zij een zwar©n strijd te voeren tegen
de bruinkolen, die zich ni©t m©6r zonder
slag of stoot ter zijde zullen laten dring©n.
Wil in de toekomst de koRnproductie loo-
nend blijven, dan moet zij voor alRs de
kosten van het bedrijf, zoow©l wat betreft
de technische innchting, als wat b©treft de
loonen der arbeid©rs, aanmerkelijk verla-
gen. Daardoor zal, omdat tevens op het
aantal arbeiders zal moet©n worden bezui-
nigd, het werkloosvraagstuk zich weer
leiding om Fay op te gaan zoek©n en een
paar uurtjes naar haar The Dansant te
gaan. Hij vroeg dpn weg naar Epsom ©n
liep terug naar Cranleigh H©ath House.
Hij kwam er aan om zes uur en to©n hij
niemand aantrof, ging hij naar zijn kamer
om een uurtje t© slapen.
Aan het eten z©tte juffrouw Raikes, de
huishoudster, hem" e©n groote, half gare
biefstuk voor. Dat is medicijn, zei Marton
lachend. Het Jog heeft het speciaal be-
steld en ik heb d© opdracht er op te letten,
aat je het naar binnen w©rkt.
Dat zal we[ lukken. Maar waar is het
Jog?
Hij voelde zich niet h©el lekker, ant
woordde Marton, en is daarom maar naar
bed gegaan. Voel jij j© goed?
Puk hoorde de bezorgdh©id in de stem
van den trainer.
Kiplekker. Ik heb mijn advocaRn opge-
snord en hun mijn plan voorgeRgd. In
het begin e©n beetje pessimistisch en tofen
ik om geld vroeg e©n tikje achterdochtig.
Maar het is allemaal in orde.
Hij haalde achteloos een pakR bankbil-
jetten te voorschijn ©n wierp het den trai
ner toe. Dat is om Tompsons' verantwoor-
delijkheid over t© nemen. Zorg er voor,
dat alles schoon scfiip is, zoodat er later
ge,en moeilijklRden kunnen zijn. Hij heeft
er nu niets ine©r mee te maken, voor zoo-
vei" het ons aangaat.
Marton knikte en begon d© biljetten te
tellen.
Vijfhonderd pond te ve©l, zei hij zonder
op te kijken.
(Wprdt vervolgd.)
miaRMBMmaMKBDMVHMmMMiMPMHC
20)
—miiinw/-.i -i mrr, r-r.
S kk, delijk verhelpen met den alom ge-
iWL'pBll prezen Akker's Kloosterbalsem.
en doorzitten bij fletsen (zadel-
pijn) kunt gij gemakkelijk en da-
