Is#n i
ALGEMEEH N1EUWS- EN AbVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH VLAANPEREN.
IBM
No. 7646.
Maandag 18 Augustus 1934.
64e Jaargaug-.
m
m bpps
0s
llriH
8INHEWLAND.
ifKCILLSrOH.
I'M.
De Burgemeester van TER NEUZEN
maakt bekend, dat de
loting voor da lichting van 1925
Wis aan de loting rieelnemen.
De ingeschrevenen, die aan de loting
mneten deelnemen, worden uitgenoodigd om
op het lr'erboven vermelde uur ter aange-
geven plaatse aanwezig te zijt..
Wijze van loting.
Bezwaren tegen de loting.
Bezwaren, niet ingericbt of niet ir,-
geleverd op (le liierboven aangegeren
wijze, kunnen geen gerolg hebben
DE NIEUWE TARIEFWET.
De Nijverheidsraad komt in zijn rapport
aan den Minister van Financien over de
nieuwe Tariefwet tot de conclusie, dat
het in het belang van de industrie onge-
wenscht is, dat artikelen, die onder het
huidige tarief belast zijn, in den vervolge
zullen worden vrijgegeven of verlaagd.
Aangezien echter de aanvaarding van
den nieuwen grondslag voor het tarief, n.l.
zoogenaamde toon.bankartikelen belast en
andere artikelen vrij, met zich medebrengt, j
dat verschillende, thans belaste artikelen j
vrij zullen mogen worden ingevoerd, kan
de Raad zich reeds op dezen grond met de
voorgestelde principieele wijziging niet ver-
eenigen. a
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
De Raad is ervan overtuigd, dat het voor
gestelde systeem in de praktijk ten aan
zien van sommige punten zeker niet tot
minder moeilijkheden aanleiding zal geven
dan het bestaande stelsel.
Naar de meening van den Raad zullen
door invoering van het nieuwe systeem ook
geen belangrijke wijzigingen worden ge-
bracht in den aard en het aantal der u'it-
de Tariefwet voortvloeiende geschillen.
Tenslotte wordt het vertrouwen uitge- i
sproken, dat de aangegeven aanwijzingen
niet zuilen worden voorbijgegaan uit over-
weging, dat de tijd ontbreekt, om de daar-
voor noodige veranderingen alsnog in het
tarief aan te brengen. De Raad verklaart
zich desverlangd gaarne bereid, bij dezen
arbeid den meest mogelijken steun te ver- j
leenen.
WELDADIGHEIDSPOSTZEQELS 1924.
De minister van Binnenlandsch® Zaken en
Landbouw heeft beslol®n dat de neito-op-
brengst van de omstreeks Kerstmis te ver-
koopen weldadigheidspostzegels dit jaar
zal worden bestemd voor de kinderbescner-
ming. De minister, van meening dat een
krachtige cn tijdig ingest®lde propaganda
aan de opbrpngst van den v®rkoop zeer ten
goede kan komen, heeft tot den Nederland-
schen Bond voor Kinderbesch®rming het
verzoek gericht, zich met de propaganda te
belasten.
ONDERSCHEIDING.
De Koningin heeft benoemd in de Huis-
orde van Oranje tot officier, den heer R. C.
Labrijn, te Goes, voorzitter van het Zeeuw-
sche huldigingscomite 1924.
NEDERLAND EN RUSLAND.
De Frankf. Ztg. weet mede te deelen, dat
er niet officieele besprekingen tusschen
Den Haag en Moskou gaande zijn over de
kwestie van het herstel der diplomatieke
betrekkingen tusschen Nederland en Rus-
land. De ontevredenheid in industriekrin-
gen over het afbreken van de destijds te
Berlijn gevoerde besprekingen en de onder-
teekening van het Engelsch-Russische ver-
drag moeten de aanleiding tot de hervat-
ting van de besprekingen zijn geweest. j
Over tijd en plaats is nog niets besloten,
maar waarschijnlijk zullen de onderhande- j
lingen weer te Berlijn worden gehouden,
Er verluidt. dat in Den Haag wordt over-
wogen de erkenning van de sovjetregeering
zonder bijzondere voorwaarden te doen ge
schieden.
DE EMIGRATIE CENTRALE HOLLAND.
Het Tijdschrift der Nederl. Mij voor
Handel en Nijverheid deelt het voigende
medei
Uit de dagbladen is bekend geworden,
dat de Emigratie Centrale Holland bezwa
ren heeft ontmoet bij het bijeenbrengen van
haar stichtingsfonds van 200.000, dat door
het Hcofdbestuur als eisch was gesteid.
De gemeenten Amsterdam, Rotterdam,. Den
Haag en Utrecht zouden gezamenlijk een
bedrag van 75.000 bijeenbrengen echter
onder voorwaarde, dat elk dezer gemeen
ten een bepaald aandeel zou nemen.
Nadat de gemeenteraden van Amster
dam, Den Haag en Utrecht het bedrag had-
den goedgekeurd, werd door den gemeente
raad van Rotterdam met een stem meerder-
heid besloten geen gelden voor de Emigra
tie Centrale Holland beschikljaar te stellen.
Hierdoor vervielen toen ook de reeds
toegezegde bedragen van de voornoemde
gemeenten en dreigde de zaak schipbreuk
te leiden.
Gelukkig is toen de regeering bereid ge-
vonden om het aandeel der gemeenten door
den Staat te doen overnemen, zoodat de
Emigratie Centrale Holland thans met voile
kracht aan het werk kan gaan.
MEER SOBERHEID OP ONZE MAIL-
BOOTEN.
19) (Vervolg).
„Ik heb hier net opgeruimd," zei het Jog
verlegen met zijn heesche stem. Hij wees
op een grooten, volgepropten zak, die mid
den in de solumr hing. „Ik weet niet of
drt veel heeft van een bokszak, maar het
kan er voor dienem."
Puk keek hem verbaasd aan. „Ik snap je
niet precies. Wat bedoel je?"
Tim, de stalknecht, had zich bij hen ge-
voegd. ,,We dadhten, dat u u misschien wel
een beetje zou willen trainen m.ijnheer. ik
heb hier een ijzeren staaf over heen gelegd
en daar is een springtouw, dat een van de
jongems vroeger gebruikte, toen hij in trai
ning was. hi] was een goed lichtgewicht."
Puk knikte. Hij liep naar den zak en
stompte er zacht tegen. Daarna nam hij
het springtouw, zwaaide het boven het
hoofd en voerde een keurigen pas seul
uit, als was hij een Russisch dan-
ser. Tim keek ihem aan en knipperde mr
de oogen. Langzaam opende hij den mond
en bleef verbaasd staan kijken. „Vlug ge-
noeg", fluisterde hij heesch, „zoo vlug als
een eekhoorn. Wie zou dat gedacht heb
ben."
.,We hebben ook nog een paar bokshand-
schoenen," vervolgde de oude man, toen
Puk het springtouw lachefid op den grond
wierp, ,,maar ik ben bang, dat we niemand
hebben, die goed genoeg is om mee te
oefenen."
»0, dat hindert niets", zei Peter. „Ik zal
De Indische Post schrijft: Verreweg de
wel een beetje spelen met dezen zak, als ik
j er behoefte aan heb."
i Tim slenterde weg. Tony volgde hem,
I maar Puk riep hem terug. „Aardig van je,
j om dit te bedenken. Ga je kijken naar den
j wedstrijd?"
Het Jog schudde het hoofd en hurkte
reer op een bos strbo. „Ik mag niet van
vader."
„0, je mag best, als ik het vraag. Bok:j
jij wel eens met de andere jongens hier?"
Het Jog antwoordde niet. Puk deed zijn
jas uit, rolde de hemdsmouwen op en gaf
een stomp tegen den zak. Toen deze heen
en weer begon te schommelen, danste hij er
om heen en gaf nu eens een stoot aan den
eenen kant, dan weer aan den anderen. Het
Jog keek scherp toe. Hij had hoegenaamd
geen verstand van boksen. Hij (had Tomp-
son er over hobren spreken en hij had
Johnson een paar keer op een wedren ge-
zien. Hij gaf Puk evenveel kans, als zijn
vader den Kameel. Peter D. had niets van
een bokser. Maar aan den anderen kant
was er weer de heldemstrijd van den vori-
gen avond. Hij scheen vreeselijk langzaam
te zijn - maar de zak was ook maar een be-
ladrelijk hulpmiddel en hij kon er dus niet
over oordeelen.
Een kwartier lang deed Puk zijn best het
Jog bezig te houden. Op een gegeven
oogenblik gaf Peter den zak zoo'n harden
stoot, dat deze openbarstte. Hij liet zich
neervallen naast het Jog.
Meisjes gaan hier zeker met naar boks-
wedafrijden
Tegenwoordig gaan ze overal heen...
Dacht je aan Fay?
En aan jou. Puk keck glimlachend op
naar het kleine emstige gezichtje boven
hem. ,i
Ik ben geen meisje, zei Tony snel. Je
meesten die aan boord gaan, zijn het in
Holland niet breed gewend. Het eerste
wat zij van hun nieuwe lev-en zien, is een
pompe en ten luxe van belang op een
drijvend eiland, waar de gebradvn eendvo-
gels en nog mter delicatessen hen in den
inond vlicgen. Is het dan t® verwonderen
dat de komende jongelui beginnen met hun
levenstaak daardoor luchtig en gemakke-
lijk op te vatten.
Het overgroote deel der reizigers gemet
aan boord ecn leventje waaraan zij in
Holland niet zouden denk®n en dat in In
die onmogelijk kan ",-orden bestendigd. Dat
zij daardoor in den <Caan worden gebracht
dat zij in Indie slapende rijk kunnen wor
den is dan niet te v«rwonderen.
De ontgoocheling en teleurstelling komt
echter onmiddellijk bij aankomst in Indie.
Klimaat, huisvesting en socjle entourage
werken daarbij doorgaans ook niet mee, en
Indie is voor deze baren voorloopig efu
pestland.
Laten d« stoomvaartmaatschappijen daar-
om op haar mailbooten tneer soberheid be-
trachten. en uit concurrentieyrees de luxe
en overdaad niet steeds verder opdrijven.
De jongere generatie en de aandeelhou-
ders zullen hen er dankbaar voor zijn. En
laten de maatschappijen, firma's en re.
geering uitkomende employe'^, en ambte-
naren niet in de eerste klasse reizen. Wan-
fleer zij a])s ohfef terugkeeren, is daap
nog altijd gelegenhejd voor.
VERMINDERINQ RADEN VAN ARBEID
De Grondwet meldt- dat men tot ver-
mindering van het aantal Raden van Arbeid
zal geraken, vooral door de invoering van
machiiiaai-administratie.
Wil e€n bepaald lessort een zelfstandigen
Raad van Arbeid bezittc-n, dan zal in dit
ressort een bepaald aantal verzekerings-
plichtigen moeten worden aangetroffen.
Daar vermoedelijk acht Raden van Arbeid
dit getal niet zullen behalen, zullen deze
bij invoering van deze reorgamsatie wor
den opgeheven en gecombineerd met Ra
den van Arbeid uit aanliggcnd® ressorten
DE ROTTERDAMSCHE TRAMWEGMIJ
EN DE AUTOBUSSEN.
De Rotterdamsche Tramwegmaatschappij
die. de verbinding met de Zuid-Hollandsche
eilanden onderhoudt, gaat naar de Tel.
meldt den striid nut de autobussen aan-
binden.
Men heeft bij d®n Hannoversche Wag-
gonfabriek A.G. voorloopig drie zeer mo-
derne benzinemotorwagens besteld. Een
dezer wagens is thans te Rotterdam aan-
gekomen en werd beproefd. De proelTit
werd o.a. meegemaakt door de heeren
Ir. A. J. Kuiper, directeur en C. H. van
Dam, president-oommissans der maat-
schappij.
Vooraf deelde de directeur de heer Kui
per mede, dat de aanschaffing van deze
voertuigen noodzakelijk is geworden om
aan de eischen van het reizend publiek
voor meer reisgelcgenheden te voldoen.
Een uitbreiding van de dienstregeling door
het inleggen van ®en aantal kleine treinen
welke door stoom-locomotieven bewogen
worden, werd niet economisch geoordeeld.
Een motorwagten kan bovendien als een-
manswagen dienst doen, waardoor perso-
neelkosten bespaard worden.
Behalve t®n nieuwe constructie van de
omschakelinginnchting heeft de Hawa-wa-
gen nog vele details. Zoo is b.v. het wa-
genbakgeraamte geheel uit ijzer samen-
gesteld, naar het voorbeeld van de nieuwe
Duitsche D-spoorwagens. Deze wagens
zijn elk uitgerust met tw®e motpren van
de fabriek Mercedes Daimler, ieder van
90 P.K. welke onafhankelijk van elkaar een
as aandrijven.
De geleverje wagen heeft veertig, met
kussens bekkede, zitplaatsen le klasse, hij
hoeft je over mij niet bezorgd te maKen.
Puk sloeg de oogen neer. Hij keek naar
de lange, smalle voeten, die zacht heen
en weer Hingerden, juist op een hoogtc
met zijn hoofd. Stel dat ik dien wedstrijd
Dinsdag win, zei hij peinzend.
Stel dat je het doetWe xunnen het
altijd veronderstellen.
Natuurlijk. Het is net hetzelfde, als of
je graag iets wilt hebben. Als je maar
genoeg wilt, krijg je h®t altijd.
Het Jog boog zich voorover. Geloot" je
dat? Ik wou dat ik het deed. Als je eens
wist, hoe graag ik den Kameel in training
zou nemen en alie groote races met hem
winnen en hem het beroemste renpaard
van de Wereld maken.
Blijf "wiljeri en het zal gebeuren, zei
Puk rustig.
Het enthousiasme van het jog verdween
even snel als Let gekomen was. Ik zou wel
eens willen weten, hoe graag je Johnson
zou willen verslaan. En waarom wil je het
van hem winnen?
Waarom wil je den Kamcel alle rennen
laten winnen? vroeg Puk op zijn beurt.
Omdat hij een volbloed is en we hem van
jongsat aan gehad hebben. Omdat hij
mooi is. Want dat is hij! Omdat ik van
hem houd. Hij is mak en moedig als
een Reuw.
Peter knikte. Hij antwoordde niet da-
delijk. Er was iets in het Jog, dat hij m®t
begreep. Zijn manier van spreken zijn ge-
dachtengang. 'Op dezelfde mnier wil ik
het van Johnson winnen. Ik wil, dat jullie
het huis houdt. H0t is mooi. Ik wil niet
dat die Tompson beslag op je Ret.
Op Fay, bedoel je.
Op jullie allebei. Jij ,bent ook mooi.
Jullie zijt net, wat ik gehoopt had in En-
geland te zullen vincRn. Moedig en vnen-
delijk en
is smaakvol ingencht. Bovendien zijn er
acht staanplaatsen op de balcons.
De verlichting is eRctrisch. De wagen
wordt in den winter door het ko®lwater
van de motoren verwarm'd.
Zoo wordt de R. T. M. dus nog een-
maal een modern \®rvoermiddel. De nieuwe
wagens worden over ®enige maanden in
dienst gesteid.
Bij de proefrit, die via Rhoon naar Hoog-
vliet gehouden w^rd, konden wij ons over-
tuigen van den lichten gang en de groote
snelheid. De wagen rijdt even pret-
tig als de Zuid-Hollandsche ElectnsclR van
Rotterdam naar Den Haag.
Het nieuwe v®rvoermiddel zal ongetwij-
feld ten zt®ste gewaardeerd worden. Want
de eiland-bcwon-ers waren in dat opzicht
alles behalve v®rwend.
TOEZICHT OP ARRESTANTEN- OF
NACHTVERBLIJFLOKALEN.
De minister van Binnenlandsch® Zaken
en Landbouw heeft t®n vervolge op de be-
antwoording van vragen van het lid
van de Tweed® Kamer, den heer Ter Hall
betreffend® den toestand van en het toe-
zicht op de arrestanten- of nachtverblijfLo-
kalen in de gem®enten meegedeeld:
Reeds in 1900 ht®ft de toenmalige mi
nister van Binnenlandsche Zak®n de mrjch-
ting van de gemc®ntelijke arrestantenloka-
len, tevens di®nende tot verschaffing van
nachtverblijf, en de v®rstrekking van voed-
sel aan de person®n in die lokalen vertoe-
vende, bij algem®tne aanschrijving aan de
Qedeputeerde Staten, tot een punt van
onderzoek en tc®zicht gemaakt. In 1920 is
een onderzo®k aangevangen en sedert
voortgezet. in hoev®r de gemeentebesturen
in hun desbetreff®nde regelingen blijvend
voldaan hebben aan de t®r zake gegeven
wenken. Waar gebi®ken zijn te constatee-
ren, wordt de vcr®ischte verbetering be-
vorderd. De bek®nde noodlottige gebeur-
tenis in het arrestant®nlokaal te Baarn is
een op zich zelf staand g®val, dat ver-
band houdt met de wijze van uitvoering
in die gerru®nte van evenbedoelde rege
lingen.
Aanleiding tot een m®uwe aanschrijving
levert dit geval (nl. dat van den te Baarn
in het politiecachot door honger ®n dorst
omgekomen zwerv®r. Red.) te minder op,
omdat moeilijk scherpcr d® aandacht op
mogelijke tekortkomingen kan worden ge-
vestigd dan door hctg;en te Baarn is voor-
gevallen.
Uit het vorenstaande mog® blijken, c'at
ondergetc®kende bereids werkzaain is in
den gedachtengang, w®lke ten grondslag
ligt aan de dexde vraag. E®n oommissie
als daar bedoeld schijnt onnoodig en niet
aanbevelenswaard- N. R. Ct.
VERPACHTINO VAN STAATS-
GRONDEN ONDER RILLAND BATH.
De heer K®rsten, lid van de Tweede
Kamer. heeft aan d«n minister van Finan
cien de voigende vragen gestel|d:
Acht Uw Excellentie het in het belang
der te verpacht®n Staatsgronden in den
nieuwen polder in het Kreekrak (gem.
Rilland Bath) en in het belang der pachters
strikt noodzakelijk, dat het zaaien van mi
nimum hoeveelheden kunstmest wordt
voorgeschreven, g'elijk geschiedt in art. 21
der verpachtingsvoorwaarden
Is Uw Excellentie van oord®d dat nieuw
ingedijkte zt®khigronden dergelijke bemes-
ting beslist behoev®n?
Kan Uw Excellentie mededeelen op wel
ke gronden de b®rekening, in art. 21 ge
geven, berust
Indien het bewijs voor a® nooazakelijk-
heid van het zaaien van kunstmest op nieu
we gronden, als hier b®doeld, niet xan
worden gelev®rd, is Uw Excellentie dan
bereid alsnog het b®paaide m art. 21 der
verpachtingsvoorwaarden in te trekken?
Het Jog liet zich plotseling op d®n grond
glijden en liep langs P®ter. Zou je niet
liever doorgaan met train®n? Het helpt
je geen z'Rr voor Dinsdag, als je sentimen-
teel wordt.
Puk strekte de hand uit, greep Tony
bij den pols fen trok hem n®er. Luister eens
ik heb het gevo®l, alsof je iets tegen me
hebt. In ieder g®val hebben in het land,
waar ik vandaan kom, kleine jongens ®en
beetje in®er eerbied voor groote tnenschen.
Het Jog lag naast Peter op d®n grond.
Hij probeerde zich los t® rukken, maar
Puk hield hem lachend vast. Tony's linker-
hand was vrij. Hiermee slo®g hij Peter
recht in het gezicht.
Laat me los, schooier. Ik haat je. Laat
me los.
Maar Puk bleef lachen. Zond®r het Jog
los te laten, stond hij op. Zeg eens, ik
moest je ejgenlijk eens een goed pak slaag
geven. Jij klejn® deugniet...
Het Jog klemd® d® tandejn opeen en
sloeg Puk zoo hard hij kon. Het volgend
oogenblik werd hij opgetild ®n nam Peter
hem onder zijn arm, terwijl hij h®m meteen
stevig bij den kraag hield. Daar zal je
excuus voor vragen, jongetj®.
Puk zei hct half in ernst, half voor d®
grap. Tot zijn verbazing hield het Jog op
met spartelen ®n zacht vrocg hij hem om
vergiffenis.
HeeI langzaam zett® Puk hem weer op
den grond, maar hij liet hem ni®t los. Hij
hield hem stevig vast bij d® scho-uders en
keek hem i®cht in d® oogen. Ik dacht, dat
we elkaar voor de grap plaagd®n, zei hij.
Het Jog keek halsstarrig d®n anderen
kant op. zijn gezichtje gebruind door zon
en wind en reg«n, was nu eens rood, dan
weer wit. Hij haalde m®t moeite adem.
Ik heb vergiffenis g®vraagd wil je me
nu loslaten?
DE RIJWIELBELAST1NO.
De heer Eb®ls, lid van de Tweede Ka
mer heeft aan d®n minister van Financien
de voigende vrag®n gesteid
1. Is het den minister b®kend, dat aan
het voorschrift, volgens hetw®lk men ter
bekoming van een kost®loos rijwielmerk
zich in persoon en op de g®wone dienst-
uren op e®n b®lasting-kantoor moet vervoe-
gen. door vele arb®iders ten platteHnde
wegens d®n groot®n afstand tusschen
hun woonplaats en het belastingkantoor
slechts met opoffering van ®en belang-
rijk deel van hun dagloon kan worden
voldaan a
2. Zoo ja, is de minister dan ber®id zoo-
danige maatregel®n te treffen, dat dit be-
zwaar. hetwelk vpor dez® arbeiders de bij
de wet bodo®ide tegemoetkoming grooten-
deels wt®r verloren doet gaan, zooveel
mogelijk worde opgeheven?
DE TARIEFHERZIENING.
In Economisch Statistische Berichten
geeft professor Treub beschouwingen over
de herziening van het tarief van invoer-
rechten.
Ten aanzien van de vraag, in hoeverre
voorgestelde verhooging van een indirecte
belasting met in het algemeen 60 onder
de gegeven omstandigheden toelaatbaar is,
verwijst professor Treub naar zijn prae-
advies voor de „Vereeniging voor Staat-
huishoudkunde en Statistiek". Op grond
van nader uiteengezette overwegingen komt
hij daarin tot de conclusie, dat men zich
onder de gegeven omstandigheden niet door
theoretische voorliefde voor directe belas-
tingen moet laten weerhouden, den weg der
verhooging van de indirecte heffingen in te
slaan. Een belastingherziening in dien
geest is evenwel, naar zijn oordeel, alleen
te aanvaarden onder de voorwaarde, dat
wegens de onbillijkheid, die in de heffing
van de inkomstenbelasting is gelegen voor
degenen, die in de laagste klassen van be-
lastbaarheid vallen en geen kans hebben er
zich, zooals velen onder hen, die eveneens
behoorden te betalen, aan te onttrekken, de
grens der belastbaarheid van f 800 tot
f 1400 of 1500 wordt opgevoerd, en dat
voorts in ruimere mate dan thans geschiedt,
aftrek van belasting plaats heeft voor groo-
tere gezinnen.
Wat de vraag betreft van hoogere rech-
ten, die protectionistisch werken en de
strekking hebben, ook de prijzen der bin-
nemlands vervaardigde goederen te verhoo-
gen, meent professor Treub, dat zoowel de
dogmatische vrijhandelaren als de even
theoretische aangelegde protectionisten ten
deele gelijk en ten deele ongelijk hebben.
Welken invloed een protectionistische hef
fing op de binnenlandsche prijzen zal heb
ben, hamgt van de omstandigheden af, b.v.
of het al dan niet om een feitelijk mono-
polie van den importeur gaat. In elk geval
echter vormt het invoerrecht een der ele-
menten van de bepaling van den binnen-
landschen prijs en dit element heeft op zich-
zelf genomen steeds een prijsverhoogende
tendenz.
Terugkeerend tot het uitgangspunt, n.l.
de vraag, of de voorgestelde verhooging
uit een zuiver fiscaal oogpunt is te ver-
dedigen, verklaart professor Treub hierop,
voor zoover die verhooging protectionis
tisch werkt, geen positief antwoord te dur-
ven geven. Men zal, wat dit deel van het
vraagstuk betreft, moeten afwachten tot
belanghebbenden en ten aanzien van elk
betrokken artikel tot oordeelen bevoegden
hun licht erover zullen hebben ontstoken.
Voor zoover het voorstel niet protectio
nistisch werkt, en dat is het geval ten aan
zien van alle artikelen, die niet hier worden
voortgebracht en er niet kunnen worden
geproduceerd, geeft hij als zijn meening te
kennen, dat men er zich onder de gegeven
omstandigheden niet tegen behoeft te ver-
Puk boog zich voorover. Hij lachte nu
niet meer. Zijn arm hing slap naast zijn
lijf. Langzaam richtte hij het hoofd op en
keek over Tony's hoofd h®en naar den
halfdonkeren tuin. Beicl®n zwegen geruimen
tijd, niets hoordc men, behalve het sjilpen
van de vogels, buiten in d® boom en. Het
Jog was vrij, maar hij bewoog zich niet.
Hij stond doodstil met hangeiid hoofd.
Dat wist ik met, zei Puk eindelijk. Er
klonk iets teers in zijn st®m, dat er nooit
eerder in g®klonken had. Dat kon ik met
wetenHet hind®rt niet ik weet het
zelfs nu nog niet. Het hind®rt niet, Jog.
Maar het Jog antwoordde niet.
Puk legde ev®n de hand op het btuine
kroeskopje. Toch ben ik blfj dat ik h®t
weet. Ik zal er natuurlijk nooit m®er aan
denkt-n, maar ik ben toch blij. We zullen
goede vriend®n zijn.... net alsof je mijn
broertje was. Allemachtig, nou heb ik lets
om Dinsdag voor te vechten.
Hij bleef ev®n staan en liep toen weg,
het Jog alleen acht®rlatend in de schuur.
Puk liep den tuin door naar de w®iden.
Hij liep zoo hard hij kon. Slechts een ge-
dachte vervulde hem. Het Jog was Fay's
zuster. Het Jog, wcs een meisje. Ze had de
schuur voor hem opgeruimd en di®n zak
voor hem gevuld en opg®nangen, zoodat
hij zich kon oefenen.
Het Jog was een m®isje en binnen de
acht en veertig uur zou hij voor haar vech
ten.... voor haar en voor Fay... Hij liep
totdat het donker was"en d"e maan op
kwam boven de weiland®n en hij zijn scha-
duw voor zich uit zag. En Puk vervolgde
zijn schaduw, joeg haar na over de ve).
den hier en daar ®n overal. Hij streed met
zijn schaduw, alsof hij streed met Johnson.
(Wordt vervolgd.)
•'^iBi7rmTtiiijrHiMrar?irwomKTaiiCTn^ 1 fi^'hu'iimmii mrr ri^^,,-i»,n—mirruiar--i tl^msam&zy3s9rnHvr«m
Ml
voor deze gemeente zal plaats kebben in het ge-
meentehuis op DINSDAG, den 9 SEPTEMBER 1924.
des voormiddags te ELF UUR.
Aan de loting neraen deel alle voor de lichtiDg
ingeschreven personen, met uitzondering van hen,
omtrent wie voor den dag van aanvang der loting
hlijkt, dat zij
a. bij onherroepelijk geworden uitspraak voorgoed
ongeschikt verklaard of uitgesloten zijn
b. zijn overleden;
c. hebben opgehouden Nederlander te wezen en
(ok geen ingezetene zijn:
d. als niet Nederlander hebben opgehouden inge
zetene te zijn
e. als ingezetene, niet-Nederlander, behooren tot
ten Staat, waar de Nederlanders niet aan verplichten
krijgsdienst zijn onderworpen of waar ten aanzien
van den dienstplicht het beginsel van wederkeerig-
heid is aangenomen
f. terecht in een andere gemeente zijn inge
schreven.
De loting geschiedt ten overstaan van den Lotings-
commissaris. De ingeschrevenen worden in de volg-
orde van het alphabetisch register afgeroepen, ten
einde zelf een nummer te trekken. Blijkt niet, dat de
fgeroepen ingeschrevene aanwezig is, of is deze buiten
taat of onwillig een nutnmer te trekken, dan wordt
de wettige vertegenwoordiger opgeroepen. Blijkt
niet, dat deze aanwezig is of is deze buiten staat of
onwillig een nummer te trekken, of acht de Lotings-
commissaris het niet aannemelijk, dat de verschij-
nende persoon de opgeroepene is, dan geschiedt het
trekken door den Burgemeester. het lid van den
gemeenteraad of den ambtenaar der gemeente, bij
de loting tegenwoordig. Het lotingsbiljet wordt alsdan
bewaard ter secretarie van de gemeente. voor welke
geloot werd. Aldaar kan de loteling het biljet binnen
drie maanden na de trekking afhalen of doen afhalen
Door belanghebbende lotelingen of door hun
wottigen vertegenwoordiger kunnen tegen de wijze.
waarop de loting is gesohied, bezwaren worden inge-
bracht bij den Oommissaris der Koningin. Het be-
zwaarschrift kan op ongezegeld papier worden gesteld,
doch moet, met redenen omkleed en onderteekend,
binnen tien d xgente rekenen van den dag, waarop
de loting is afgeloopen, tegen bewijs van ontvangst
women ingeJeverd by den Burgemeester. Van de
uitspraak van den Commissaris der Koningin zal
een afscbrift ter gemeentesecretaiie gedurende tien
dag en ter inzage worden gelegd, waarvan openbare
kennisgeving zal geschieden. Het ter inzage leggen
van dat afscbrift zal tevens bij persoonlijke kennis
geving worden bekend gemaakt aan hen, die de be
zwaren inbrachten.
Ter Neuzen, den 15 Augustus 1924.
De Burgemeester voornoemd
J. HU1ZLNGA.
>—i—c—m—a—f ii—j.fi
