ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7645.
Vrijdag 15 Augustus 1924.
64e Jaargaug.
Uit het hoop Noorden.
b'uTtenl an d.
Koninklijk Bezoek.
8INWENLANP.
Bronchitis
Abdijsiroop
IDBi^STEl ^XjA.3D.
De Burgemeester van TER NEU2EN
maakt het navolgende bekerad:
Aan de bevolking van Zeeland
Het heeft Hare Majesteit de Koningin
behaagd, mij op te dragen, aan de bevol
king van Zeeland Haren diepgevoeldera
dank over te brengen voor de ontvangst,
aan Hare Majesteit, Zijne Korainklijke
Hoogheid den Prins der Nederlanden en
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana
bij Hoogstderzelver vierdaagschen tocht
door Zeeland bereid.
De hartelijke en geestdriftige wijze,
waarop oud en jong, arm en rijk, kortom
de geheele bevolking, Hare Majesteit en
Haar gezin is tegemoet gekomen, de liefde,
trouw en toewijding, welke Hare Majesteit
tegenstraalden uiit de aangebrachte ver-
sieringen, uit de gehouden toespraken, uit
de aangeboden bloemen en uit zoovele
andere bewijzen van genegenheid, hebben
Hare Majesteit diep getroffen. Niet het
minst is Hare Majesteit onder den indruk
gekomen van de grootsche betooging te
Middelburg, waarbij duizenden Zeeuwen op
zoo ondubbelzinnige wijze hebben uiting
gegeven aan hunne aanhankelijkheid en
trouw jegens het Vorstelijk Huis, waarin
Hare Majesteit tot Hare groote vreugde ook
Hare beminde dochter kon doen deelen.
Hare Majesteit heeft mij verzocht, aan
de bevolking van Zeeland mede te deelen,
dat Zij in den grorad des harten hoogst er-
kentelijk is voor alle bewijzen van liefde
en trouw, welke Zij nu opnieuw mocht ont-
vangen en welke Zeeland en Oranje zoo
mogelijk nog hechter hebben aaneen-
gesnoerd.
Het is de innige wensch van Hare
Majesteit de Koningin, dat, met den onmis-
baren zegen van den Almachtlg&, Zeeland
moge bloeiera en gedijera.
De Commissaris der Koningin in Zeeland,
QUARLES VAN UFFORD.
Hare Majesteit heeft Hare gevoelens
nader vertol.kt in een heden door mij ont-
vangen telegram van den volgenden in-
houd:
Utrecht, 9 Augustus 1924.
Na afloop van den vierdaagschen tocht
door Zeeland wensch ik nogmaals uiting te
geven aan mijne groote erkentelijkheid voor
de zoo geestdriftvolle ontvangst, welke
Ons in Uw midden is ten deel gevallen.
Ik ben diep getroffen door de wijze,
waarop de Zeeuwen mij van hunne trouw
en aanhankelijkheid hebben blijk gegeven.
Wij nemen van deze schoone dagen eene
onvergetelijke herinnering mede.
WILHELMINA.
Tor Neuzen, den 13 Augustus 1924.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
LXXXI.
In de laatste weken zijn verschillende
waarschuwingen verschenen van hooglee-
raars in verschillende vakker# om toch
vooral op te passen met de keuze van stu-
dievak, want op hun eigen gebied was er
reeds overvloed. Ik heriraraer mij waar
schuwingen om niet te kiezen: scheikunde,
plantkunde, techniek, reohten, medicijnen,
letteren. Vrijwel het eenige vak, waarvoor
niet werd gewaarschuwd was theologie.
Integendeel verscheen juist een opwekking
van theologisohe zijde om dit studievak te
kiezen, want er is een steeds stijgend tekort
aan predikanten, wat ten deele het gevolg
is vara den tijdgeest en ten deele het gevolg
van de veelal onvoldoende bezoldiging.
Inderdaad hebben die waarschuwingen
veel reden, van bestaan. Op onderwijs-
gebied wordt bezuinigd. Naar het heet, ziin
er binnen een paar jaar zevenduizend on-
derwijzers te veel, terwijl het aantal leeraren
bij het Middelbaar Onderwijs ook over-
vloedig wordt.
Voor jeugdige rechtsgeleerden schijnt de
toekomst weinig rooskleurig. Er studeeren
een paar duizend jongelieden voor genees-
heer. Naar men zegt staan er reeds inge-
nieurs op de electrische tram als wagen-
bestuurder. De groote malaise in handel en
Industrie schijnt te veroorzaken, dat er te
weinig vraag naar ingeraieurs is. Zoo kan
thans wel op ongeveer elk terrein van
studig met eenig recht worden geklaagd,
dat de vooruitzichten slecht zijn.
Thans zijn de eind-examens achter den
rug en moeten de geslaagden; en hun ouders
beslissen: wat nu? Zullen die geslaagde
jongelieden besluiten de universiteits-studie
aan te vangen en kunnen hun ouders be
sluiten daarvoor de noodige gelden be-
schikbaar te stellen?
Hierover zij eenige raad gegeven. Er zijn
ouders, die onvermogend zijn, die met
moeite de kosten kunnen betalen en die rijk
zijn. Voor rijke ouders Feb ik natuurlijk
geen raad? De zoons van onvermogende
ouders zullen behalve in het zeldzaam ge-
val, dat zij wegens hun vlugheid een studie-
beurs verkrijgen kunnen, moeten studeeren
van geleend geld. Aan hen mag worden
toegeroepen: „Bezint eer gij begint", want
als gij de studie voltooid hebt en u zelf be-
l'St hebt met een aanzienlijke geldschuld,
en gij krijgt dan geen of een slecht bezol-
d'igde betrekking, dan wordt het voor u al
heel zwaar.
Zij die geslaagd zijn voor het eind-
examen, kunnen in drie groepen worden
verdeeld: de zeer uitstekenden, de norma-
len of gewonen, en zij die er ternauwernood
kwamen. Wat de eersten betreft (de zeer
uitstekenden), zij hebben alle kans, dat zij
hum studie zoo schitterend voleindigen, dat
zij straks, hoewel de concurrentie groot is,
toch hun plaats in de maatschappij zullen
iranemen. Wat de laatsten aangaat (die er
ternauwernood kwamen), zij waren ook in
tijden, toen er betrekkelijk geen overvloed
aan studenten was, ongewenscht voor de
universiteit. Een groot percentage hunner
volbracht de academische studie niet en als
zij toch, na eindeloos tobben, het einddoel
bereikten, bleven zij brekebeenen in hun
vak. Thans, nu 1° de omvang der studie
grooter geworden is, dus de eischen waar-
aan voldaan zwaarder zijn, 2° het aantal
studenten veel talrijker is, loopen de zwak-
ken een veel grooter gevaar tijderas de uni-
versitaire studie te mislukken en is hun
kans om, als zij toch klaar komen, een
goede plaats te veroveren, zoo uiterst ge-
ring geworden, dat ieder ouder zich ernstig
bedenken moet, voordat hij er toe overgaat
een zoon, wieras studievermogen klein is,
een academische opleiding te gunnen. Tien
tegen een, dat het hem later deerlijk be-
rouwt.
De hoofdzaak geldt de normale geslaag
den, die het meerendeel der klasse vormen.
Hoe moet het met hen? Zal een vader met
een beperkte beurs toch zich groote opof-
feringen getroosten in dezen tijd, nu van
alle kanten gewaarschuwd wordt tegen het
aanvangen van de studie? Hier kan veelal
het antwoord worden gegeven door het
antwoord op een andere vraag: Heeft uw
zoon reeds jaren lang een geprononceerde
voorkeur voor een bepaald vak gehad? Of:
heeft hij in een bepaalde richting reeds een
grooten aanleg laten blijken? Zoo ja, dan
is er veel, dat er voor pleit toch die studie
aan te vangen. Maar als het antwoord
luidt: Hij heeft eigenlijk voor geen enkel
vak eenige voorkeur en een bijzonderen
aanleg vertoont hij niet; dan komt het er
op nieer, dat die jonge man eigenlijk op
goed geluk af zich wil werpen op een zware^
studie, welke enkele levensjaren en een
schat gelds kost, niet omdat hij juist do
hoogste bevrediging en de grootste voldoe-
ning verwacht van een voortdurend leven in
een bepaalde wetenschap, maar wel omdat
hij een baantje wil, dat hem plaatst in een
nette en geachte positie, waarin hij hoopt
een behoorlijk stuk brood te verdienen.
Maar het spreekt toch ook van zelf, dat bij
zoo grooten overvloed van studenten, juist
die vakken, waarin naar men hoopt veel te
verdienen valt, de groote aantrekkings-
kracht vormen en dus de kans groot is, dat
daari.n veel te zware concurrentie ontstaat.
Het schijnt mij toe, dat een jonge man, die
eigenlijk niet weet welk studievak hij kie
zen moet, groot gevaar loopt, dat hij, als
hij toch op goed geluk af iets, waarvoor hij
weinig gevoelde, heeft gekozen, teleurge-
steld worden zal en afgescheiden van de
mogelijkheid van een allicht laag jaarlijksch
inkomen, zijn leven lang zuchtend in dat
vak of ambt werkzaam zijn zal. Hij moet
het nu eenmaal bekleeden, want hij deugt
nergens anders voor. Wie een intellectueel
beroep uitoefent, zonder dat de daarvoor
noodige wetenschap zijn liefde heeft. za:
steeds een gevoel van onvoldaanheid door
het leven meedragen. Het zijn juist dezul-
ken, die in later jaren, omdat zij onbevre-
digd zijn en teleurgesteld, het materiaal
vormen voor de groep, die steeds klaagt,
dat de staat zijn ambtenaren te slecht be-
zoldigt. In den regel zijn het onder de hoo-
gere ambtenaren (nl. die intellectueel ge-
vormd zijn) diegenen, die behooren tot de
weinig ambitieuzen (die niet houden van
hard werken), die het hardste roepen, dat
hun salaris te klein is. Het is eigeraaardig,
dat vele tientallen van jaren de hooglee-
raars orazer universiteiten, wier bezoldiging
zoo laag was, dat zij steeds bijverdiensten
zoeken moesten, nooit klaagden. Immers
zij waren gelukkig in de beoefening der
wetenschap, waaraam zij hun liefde en toe
wijding hadden geschonken.
Geheel anders acht ik het gesteld met die
jongelieden, die reeds jarenlarag een gepro
nonceerde voorkeur voor een bepaald be
roep hebben. Als een jonge man reeds ge-
ruimen tijd ernstig begeerd heeft zich tot
geneesheer te bekwamen en als hij het zijn
leverasgeluk acht om voor lijdende menschen
een hulp era toevlucht te zijn, geeft dan zoo
mogelijk aan hem de gelegenheid dit heer-
lijk beroep te kiezen en daarin te volgen:
een roeping van Godswege. Hij zal wel
juist, doordat hij zich met hart en ziel aan
zijn studie zal geven, zich baanbreken als
een bekwaam medicus en voor de werkelijk
bekwamen is altoos wel een terrein te vin-
den, waarop hij nuttig werkzaam zijn zal.
Of als reeds op betrekkelijk jeugdigen
leeftijd zich in een bepaalde richting een
groote aanleg heeft geopenbaard, verdrukt
dan toch niet dien aanleg doer den joragen
voor te houden, dat als hij een ander beroep
kiest, hij daarin misschien veel meer kan
verdienen! Want het is vreeselijk, als men
om den Mammon te dienen een aanleg ver-
smoort en den jongen dwingt zijn heele
leven te geven aan een allicht goed betaald'
beroep, dat niet beantwoordt aan de innig-
ste behoeften van zijn hoofd en hart.
Zoo ken ik een jongen met een helder
verstand, begaafdheid voor wiskunde en
teekenen, bij wien van zijn kinderjaren zich
heeft getoond een zeer groote aanleg voor
alles wat techniek en machines betreft, die
bij voorkeur al zijn vrijen tijd besteedt aan
het zelfstandig bedenken en samenstellen
van machines. En de aanleg van dien jon
gen is blijkbaar geerfd .van zijn grootvader,
die een knap technicus was. Welnu voor
hem is de studie als werktuigkundig inge-
nieur het aangewezen beroep. Geeft hij zich
daaraan, dan zal hij gelukkig zijn, omdat
hij lust heeft en alle kans, dat zijn helder
hoofd hem er toe brengen zal op dit gebied
een der eersten te wooden- En al zou het
nu gebeuren, dat men waarschuwde: er is
overvloed op dit terrein, dan nog zou ik
zeggen: Ga toch nu- .gang en beproef of
gij in staat zijt u zelf baan te brekera, ook
al hebt gij de zwaarst denkbare concurren
tie, want als gij slaagt door volharding en
vlijt, dan hebt gij daarin een gelukkige toe
komst.
Waarom dat aangeraden, ook al lijken
de vooruitzichten niet schitterend? In de
eerste plaats moet men niet pessimistisch
zijn voor joragens met helder verstand, want
in klimmende maat heeft deze maatschap
pij, die met enkele jaren de economische
crisis te boven komen moet, behoefte aan
jonge manraen, die wat in hun mars voeren,
die iets presteeren kunnen. Een land met
zeven millioen inwon«rs en met kolonien
zoo groot als half Europa, heeft in de toe
komst gelegenheid in overvloed om aan in-
tellectueele werkers arbeid te verschaffen.
Maar in de tweede en voornaamste plaats
vergete geen vader of moeder ooit, dat de
beroepskeuze van hun kind zal beslissen
over zijn levensgeluk voor een tijdruimte
van misschien een halve eeuw. En nu heeft
dienaangaande de Utrechtsche hoogleeraar
Kerrakamp een woord gezegd, dat ieder
ouder onthouden moet, a'ls hij denkt over de
vraag: wat moet miin zoon worden?:
„Want het is honderdmaal beter in be-
scheiden materieele omstandigheden te
leven naar eigen aard, dan veel geld te ver
dienen en je zelf te verliezen". Een woord
om te schrijven aan den wand van uw huls
kamer om het niet, zelfs maar een dag, uit
het oog te verliezen.
Verstaat het gij ouders: Er is voor uw
kind een levensgeluk weggelegd, dat hoog
boven het geldelijk voordeel staat, het ge
luk om zich te geven rnet toewijding aan
dat beroep, dat zijn liefde heeft. Maar
scherakt gij aan uw k'md, desnoods door
groote zelfoppfferimgefi. dat levensgeluk.
Vraagt nooit: Is dat beroep geldelijk vonr-
deelig?, maar vraagt uitslnitend: Zal hij
erin gelukkig zijn, omdat zijn ziel ernaar
haakt? T. g. T.
MR. ZIMMERMAN GOUV.-GEN. VAN
sNEDERL.-INDIe.
Naar men aan het Hand, van betrouw-
bare zijde meldt, zal Mr. D. Fock het vol-
gend jaar als gouverneur-generaal van
Ned.-Indie worden opgevolgd door Mr. A.
R. Zimmerman, oud-burgemeester van Rot
terdam, thans als commissaris-generaal
van den Volkenbond te Weenen werkzaam.
DE TOESTAND.
Hot nieuwtje van de Daily Mail, 't welk
Reuter Woensdag de eer van overseining
aandeed en dat w«er gewaagde van over-
eenstemming tusschen de Fransche, Bel-
gische en Duitsche delegatie over de mili-
taire ontruiming van het Roergebied, was,
schrijft de N. R. Crt., al even on juist als
i de berichten in Eng-eische bladen van den
vorigen dag. De journalisten, op wto de
1 zware plicht rust, voor de conferentiedeu-
ren de wacht te houden, zijn blijkbaar hun
zenuwen niet voikom«n meer meester en
trachten te zorgen dat hun bladen do groc te
tijding niet te laat krijgen. Zij vervalkm
daardoor in het andere euvel en moeten
dan later erkenn^n dat zij te heetgebakerd
zijn geweest.
Uit een telegram van den Londenschen
draadloozen dienst blijkt, dat van uitstel
geen sprake meer is. De conference kan
nog twaalf uur maar ook nog twaalf da
gen duren, heet het. M.a.w.: zonder een
beslissing over de Roerontruiming gaat men
niet uiteen. Dit besluit zal wel berusten
op de overweging dat van de leening aan
Duitschland weinig ot niets terecht kan
komen, zoolang de Amerikaansche en Brit-
sche haute finance op dit punt geen zeker-
heid heeft.
De onderhandeling«n, die Woensdag den
geheelen d^g hebben geduurd, zijn echter
nauwelijks opgeschoten. Harriot en zijn
medegedelegeerden houden vast aan een
termijn van een jaar, terwijl de Duitschers
uiterlijk over vijf a zes maanden van de
vreemde bezetting ontslagen widen zijn.
Het groote struikdblok is, 't eens te wor
den over de handeisconcessies, die Duitsch
land voor een vervroegde ontruiming zal
hebben te do«n. Wij hebben al aangestipt
waarom dit de Duitsche delegatie, die te
alien prijzc de groote nijverheid te vriend
moet houden. in veriegenheid brengt. Daar-
om ook heeft zij verteg. nwoordigers der
industrie naar Londen laten komen, om
met haar te overjeggen hoever men kan
gaan zonder de nijverheid tegen zich te
krijgen.
Aan den anderen kant is ook de positie
van Herriot moeilijk. Naar het h«et is Lou-
cheur naar Londen vertrokken om den eer
sten minister me'de te deelen dat zijn
groep in de Kamer, die 44 leden telt,
de regcering slechts zal blijven steunen
als er een o^feenkomst tot stand kon t die
de belangen van den Franschen uitvoer-
handel op Duitschland ook na 20 Jan. 1925
waarborgt. En aangezien Herriot in de
minderheid zou komen, mdien de groep-
Loucheur hem haar steun onttrok, is ook
hij allerminst vrij en moet hij op vaststel-
ling der hoofdlijnen van het later te sluiten
handelsverdrag blijven staan.
Deze belangenstrijd beheerscht op het
oogenblik de geheele conference zoozeer
dat de Engelsche bladen van een krisi^
spreken. Om die te bezweren is volgens
Reuter de bemiddeling van MacDonald m-
geroepen.
DE WERELDTENTOONSTELLING TE
WEMBLEY.
Er loopen in de Engelsche pers ietwat
alarmeerende geruchten over de finan-
cieele baten, die zijn- te verwachten vara de
wereldtentoonstellirag te Wembley. Bij den
opzet der berekeningen was men uitgegaan
van de veronderstelling dat 30.000.000 be-
talende bezoekers naar Wembley zouden
moeten opgaan, wilde de tentoonstelling
haar kosten dekken. Maar van de 30.000.000
zijn er tot nu toe slechts 10.000.000 opge-
komen en op 31 Oct. zal de expositie slui
ten. Kan men verwachten, dat in de 2'/2
maand die nog resten, het bezoek zoodanig
zal toenemen, dat men de 30 millioen zal
halen? Ofschoon het niet waarschijnlijk
lijkt, is het geenszins onmogelijk, dat dit
nog geschiedt. Men heeft n.l. een dergelijk
geval gehad te Chicago met de groote ten
toonstelling aldaar van 1903. Ook toen
was het bezoek in de eerste maanden ver
beneden de verwachting, maar in de laat
ste maanden kwamen de bezoekers in zoo
groote drommen opzetten, dat de tentoon
stelling een financieel succes werd in plaats
van een strop. Te Wembley zou dit ook
misschien het geval kunnen worden.
Een ernstige draw-back is, dat op Zon-
dagen de tentoonstelling niet open is.
Daarmee wordt voor het mogelijke finan-
cieele succes der ondernemirag een zware
hinderpaal opgeworpen. Want millioenen
menschen in Londen, die gaarne vrij ge-
regeld op Zondag de tentoonstelling zouden
willen gaan zien, kunnen daartoe thans
geen kans krijgen. De geheele week moe
ten zij werken; en op hun vrije dag is de
tentoonstelling dicht.
Ook voor het geval, dat de financieele
rekening van Wembley niet met een batig
Slot sluit, behoeft dit nog niet dadelijk al
te tragisrh te worden opgenomen. Immers
de mogelijkheid blijft open, dat de ten
toonstelling het volgend jaar in den een of
anderen vorm wordt hervat, waarbij na
tuurlijk de kosten van aanleg niet nog eens
op nieuw behoeven- te worden gedragen.
Bovendien zijn tal van gebouwen, de
straat- en perkaanleg, het stadium en de
reusachtige tentoonstellingspaleizen be-
stemd om te blijven bestaan. Dit zijn per-
manente aanwinsten voor de wereldstad
Londen, en daarvoor mogen dus ook wel
enkele permanente kosten worden gemaakt.
JNGEZONDEN MEDEDEEIINGE^
era andere borstaandoeningen
genezen met AKKER's
Abdijsiroop is verkrijgbaar bij de Firma A. van
Overbeeke—Leunis.
TER NEUZEN, 15 Aug. 1924.
TENTOONSTELLING VOOR HANDEL
EN INDUSTRIE TE HULS1.
Heden namiddag werd te Hulst geopend
de Zeeuwsch-Vlaarnsche Middenstands-
tentoonstelling. Blijkens het inleidend
woord in den catalogus, is voor deze ten
toonstelling het initiatief genpmen door de
K. K. Middenstandsvereeniging „De Hanze"
en de Vereeniging tot bevordering van het
vreemdelingenverkeer te Hulst, in verband
met een door eerstgenoemde organisatie in
oosteliji< Z.eeuwscn-Vlaanderen te houden
Hanze-Landdag.
Het uitvoererad coniite wordt gevormd
door de heeren Em. Lockefeer, voorzitter,
Hon. Verwilghen, onder-voorzitter, F. P.
Jos. Rouleau, lid dag. bestuur, W. A. van
Poppel, secretaris, J. van de Walle Azn.,
2e secretaris.
In het eere-comite hebben zitting geno-
men de heeren F. J. L. M. van Waesberghe,
burgemeester van Hulst, voorzitter, C. J.
Burm, wethouder te Hulst, J. J. Colsen te
Ter Hole, lid van het Dioc. Hoofdbesltuur
van ,,De Hanze", E. B. Dumoleijn, te Hon-
tenisse, lid der Prov. Staten van Zeeland,
A. J. Freracken te Oosterhout, algemeen
voorzitter van „De Hanze" in het oisdom
Breda, L. A. Fruytier te Scheveningen, lid
der Tweede Kamer, P. F. Fruytier te Honte-
nissd, lid van Gedep. Staten van Zeeland,
A. Ai. Hendrikse te IJzendijke, lid van de
Prov. Staten van Zeeland, H. L. J. Maertens
te Hulst, oud-voorzitter der vereeniging tot
bevordering van het vreemdelingenverkeer
B. C. Puylaert te Sas van Gent, oud-lid der
Prov. Staten van Zeeland, J. A. van Rompu
te Ter Neuzen, lid van Gedep. Staten van
Zeeland, P. J. Rops, Deken van Hulst, F.
C. S. Soffers te Oosterhout, Geest. Adviseur
der Dioces „Hanze", C. Stevens te Sas van
Gent, voorzitter der afdeeling Kleinbedrijf
van de Kamer van Koophandel, H. F. M.
Verwilghen, wethouder te Hulst, L. F. M.
van Waesberghe te Hulst, lid der Kamer
van Koophandel, C. Ysebaert te St. Jan-
sieen, oud lid der Prov. Staten.
Het comite wist de beschikking te krijgen
over een deel vara de lokalen der ambachts-
school en aangrenzende terreinen en verge-
wiste zich voorts, of op voldoende deel-
name zou kunnen worden gerekend. Spoe-
dig bleek, dat deze voldoende waren om te
beslissen, dat de tentoonstelling kon door-
gaan en later namen de inzendingen toe.
Heden was de dag voor de opening be-
stemd. In zaal 2 der ambachtsschool treft
men aan het Secretariaat der Tentoonstel
ling, en daarop in zaal 3 de Kousenindu-
strie van den heer Em. Lockefeer. Het was
wel te verwachten, dat deze industrie, die
op de Jaarbeurs te Utrecht Zeeuwsch-
Vlaanderen zoo flink vertegenwoordigt, in
de plaats harer vestiging bij de tentoon
stelling wel niet zou ontbreken.
Vervolgens treffen we aan een inzending
verfwaren, lakken, vernissen, olien, vetten,
teerproducten enz. enz. van onze stadge-
noote, de Firma Gebr. Ribbens, die goed
voor den dag komt; vervolgens is er een
stand van Jos. Kerckhaert, in rijwielen en
auto-onderdeelen, terwijl de Hontenisser
Electrische Nettenbouwonderneming in ha
ren stand verschillende motoren en electri
sche apparaten heeft uitgestald, die bij de
electrificatie van Zeeuwsch-Vlaanderen te
pas kunnen komen.
De heer A. A. van de Walle te Hulst is
er met een etalage vara ijzerwerk, terwijl we
vervolgens in zaal 4 een stand aantreffen
van Leverszeepmaatschappij te Vlaardin-
gen, met hare producten Riraso en Twink.
Van Ommens Handelsmaatschappij is
heelemaal van Amersfoort naar het Zuiden
gekomen met een belangwekkende inzen
ding huishoudelijke artikelen en ijzerwaren.
Dat de bekende Firma A. Wilking op
deze tentoonstelling niet zou ontbreken, kon
verwacht worden, doch ook de Gebr. Baart
met hunne manufacturen en confectie goe-
deren ontbreken niet, terwijl ook de heeren
Baart Volleman met hun tricotages pre
sent zijn.
De firma Van de Vera is van Vlijmen ge
komen om ons kennis te laten maken met
hare heerlijke ontbijtkoek en taai-taai.
In zaal 5 treffen we een mooien stand
van de heeren Van de Walle Zn., boom-
en bloemkweekers, de heer Borghsteijn te
Hulst met sigaren, email en. galanterien,
terwijl daar onze stadgenoote de firma A.
Stand,"ert Zoon door 'n etalage meerdere
Dekendheid tracht te ggven aay zijn uit-
nemend en naar de eischen des tijds van de
nieuwste instrumenten voorziene optische
inrichting. Gebrs. Vermeer hebben hier
radio-toestellen ingezoraden, alsook onder-
deelen.
Vervolgens treffen we aan een inzending
uurwerken en goud- en zilverwerken van
den heer P. J. Bosch te Hulst, schoenwerk
van den heer Kramers aldaar, en Peper-
koek van de Firma Van Baarle-Van de
Pelt te Breda. De Firma Van der Heijden
te Hulst, etaleert raikkel- en glaswerk, be-
nevens sigaren, terwijl ook aanwezig is de
heer Th. van der Biest, fotograaf. De Firma
P. M. van de Walle is tegenwoordig met
een inzending overjassen, damesmantels en
pelterijen.
In zaal 1 etaleert de gemeentelijke gas-
fabriek te Hulst en de firma Wed. van
Nelle te Rotterdam hare producten, koffie
en thee.
In zaal 6 heeft de Ambachtsschool te
Hulst ingezonden, terwijl in de Hal de be
kende Firma Ls. van Waesberghe-Janssens
met hare inzending wijnen en likeuren de
fijnproevers doet watertanden,. Mede voor
den inwendigen mensch is de inzending
puddingpoeders, maizena, chocolade en sui-
kerwerken van de Handelsmaatschappij
Ligtmaras te Dordrecht. De Firma P. Sluis
te Weesp vestigt hier de aandacht op haar
opfokvoer, ochtendvoer en hare vogelzaden.
Door Kees Helder uit Middelburg wor
den fotografische vergrootingen ten toon
gesteld, terwijl onze stadgenoot, de heer P.
J. Visser, de vertegenwoordiger der Ford-
fabriek met auto's, tractors en onderdeelen
is uitgestald.
Hier treffen we nog een stadgenoot aan,
de Gebrs. Tazelaar, die haarden, bouw-
artikelen, Philipslampen enz. enz. inzonden.
Ook onze stadgenoot de fotograaf D.
But is met een mooie inzending vertegen-
woordigd.
Er is ook een inzending van de Firma
Meurings, biscuitfabriek, Van Dinther te
Breda met schrijfmachines, F. de Smet te
Oostburg met sigaren, en van de Firma
Weemaes Eggermont te Hulst verschil
lende melkerijberaoodigdheden en ontroo-
mers.
Houtbewerkingsmachines en electromo-
toren zijn ingezonden door de technische
Handelsmaatschappij Phoenix te Nijmegen,
rijwielen en: motoren van de Firma Wee-
maes-Van Brassel te Hontenisse.
De Firma Jos. Hoppenbrouwers Sweep
zond smakelijke koek.
Op het open terrein treffen we electrische
landbouwmachines van de Firma R. van de
Velde te Ter Hole, en ook van de Firma
Weemaes Eggermont te Hulst.
Er is ook ingericht een attractie terrein
,,Oud-Hulst", naar het model van ,,Oud-
Middelburg." Daar worden ook ,,zaken"
gedaan en treffen we aan de Beierschbier-
brouwerij ,,De Amstel", een wijn- en cham-
pagnebar van de Firma Wed. P. Schopman
te Hulst, suikerwerk en chocolade van den
heer Jos. Willems, gramafoons en muziek-
instrumenten van den heer Aug. Eeckhout,
en het „Schuttershuis", waar een schietspel
geexploiteerd wordt, waarvan de opbrengst
strekt voor het verleenen van steun aan on-
bemiddelde stadgenooten. Bij H. P. Borgh
steijn kan men er pittige sigaren en siga-
nmMMUHMnMnMm
MSL-
