No. 7641.
Woensdag 6 Augustus 1924,
64® J aargang
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
VROEDVROifwr
Secretarie.
HINDERWET.
TIEN JAREN 00RL0GSP0LITIEK
iitjoa
sTn ¥Th l a n H7
BEKENDMAKING.
FEVILLETOIT.
~~B U I T EN LAND.
1914 1 Augustus 1924
IV.
In Nederland wij blijven bij de voor-
beelden dicht bij huis werden steeds
grooter credieten aangevraagd 0m tegen
goedkoope prijzen levensmiddelen te ver-
schaffen; credieten van tientallen millioe-
nen behoorden al spoedig niet meer tot de
uitzonderingen. Teneinde den Staat een
deel van de buitengewone winsten, die
tengevolge van den oorlog werden ge-
maakt, te doen toevloeien, trad de Oor-
logswinstbelasting, die een zeer rijke bate
opleverde, in werking; eerst later kwam
men op het denkbeeld om in een zooge-
naamde particuliere Vennootschap, de Ne
derlandsche Uitvoer Maatschappij (N. U.
IM.) de belangen van den uitvoer te cen-
traliseeren en den Staat daarvan de compe-
tente portie te doen toekomen. De N. U. M.
is een der vele voorbeelden uit den oor-
logstijd, dat de Staat een deel van zijn be-
voegdheden aan particuliere of aan semi-
particuliere lichamen uit handen gaf. De
N. O. T., wel niemamd zal het ontkennen,
beschikte inderdaad over Regeeringsbe-
voegdheden; de N. U. M. ook een weinig;
wij hebben daarnevens gehad het Land-
bouw Exportbureau (L. E. B.), opgericht
teneinde uit te voeren de afspraken met de
uit het Engelsch
door Arthur Applin.
14) (Vervolg.)
In de hall he®rschte geruimen tijd stil-
zwijgenPuk had nog nooit <J©n vrcuw zien
huilen. Hij ble©f onhandig en verlegen bij
net vuur zitten. De regen kletterde tegen
de ruiten ©n de wind gierde door de toppen
der boomen.
wrf Staat daar ln d© kou, z©i hij ineens.
w il je je niet even bij het vuur warmen,
voor je naar bed gaat?
Goed, zei Fay. Hij schoof den grooten
leunstoel tot vlak voor h^t vuur en zij ginr>
ei in zittpn. Hij haalde onhandig een siga-
ret te voorschijn en stak die aan. Ben' ik
al niet he©liemaal meer een vreemdeling
voor je? vroeg hij.
Lang niet zoo, als de m©este mannen,
die ik ken.
Dat is e<>n gejuk. Hij ging tegenover
haar staan, leunend t©gen den schoorsfeen-
mantel. Want ik vo<I me als een vriend
van jou van jou en het jog. Hij heeft
me het een en ander verteld^ toen we van
avond in den stal bezig waren. Grappig,
dat het zooveel makkelijker is in het donker
te praten. Je Zou hef misschien niet den-
ken, maar ik ben vr©eselijk verlegen en
traag. Ik heb mijn he©l© leven doorgebracht
met mannen en vee, zie je. Ik meen op
u mafen uit wat het Jog me ver-
■Mde, dat jullie een beetje in den knel
Geallieerden, waarin, aan Nederland werd
voorgeschreven een hoe groot deel van
landbo-uwproducten naar de Centrale lan-
den mocht worden uitgevoerd. En wij heb
ben ook gehad, nadat de onrechtmatige in-
beslagneming van, bijna de geheele Neder
landsche visschersvloot werd opgeheven,
een overenkomst met de Engelsche Regee-
ring, die aan de Nederlandsche particulie-
ren voorschreef hoeveel visch zij naar
Duitschland mochten vervoeren. Overeen-
komsten, die, teneinde het neutraal karak-
ter van den Nederlandschen Staat te hand-
haveni, door particulieren met een of meer
der Geallieerde Rijken werden gesloten,
maar die toch aan de Regeering niet onbe-
kend waren, en die een: deel vormden van
onze economische oorlogspolitiek. Natuur-
lijk was haar karakter formeel niet juist,
niet fraai zelfs, maar men leefde in oor-
logstijd, en men. kon, niet anders.
Bedenkelijk was en waarlijk al weer
niet in Nederland alleen de invloed, dien
de economische omstandigheden oefenden
op geheel de samenleving. Tengevolge van
den nood in de oorlogvoerende landen,
konden lieden, die in het bezit kwamen van
uitvoervergunningen, zich met een slag ge-
weldige rijkdommen verwerven, het type
der O.-Wers is voor het grootste deel daar-
aan te danken.
De voordeelen, die met smokkelen konden
worden behaald, leidden er vanzelf toe, dat,
vooral in de grensprovincien, velen zich
daarop toelegden; het aantal smokkeldelic-
ten nam in de oorlogsjaren tot een onge-
kende hoogte toe. Het kwaad werd, mede
dank zij de hulp van militaire commiezen,
zoo krachtig mogelijk bestreden, maar af-
doende kan dat al weer niet. De aanwezig-
heid hier te lande van vlucbtelingen van een
meest uiteenloopendeni landaard, die na en
met de Belgen hier kwamen, leidde tot
overneming van wat in den regel niet het
beste der betreffende volkeren was; leidde
zoodoende tot een verruwing der zeden,
die zich in elken kring, van den hoogsten
tot den laagsteni, kenbaar maakte. De oor
log gaf aanleiding tot plotselinge ver-
diensten en tot plotselinge verliezen; veel
minder dan vroeger werd de spaarzin be-
oefend; men leefde bij den dag van heden.
Voorzichtigheid werd veel meer dan vroe
ger uit het oog verloran; de reusachtige
zaken, die konden. worden gedaan, deden
zelfs grcote lichamen, op den meest solie-
den grondslag gevestigd, deze voorzichtig
heid uit het oog verliezen. Kortom er kwam
een atmosfeer in de economische en de
maatschappelijke samenleving, die tevoren
ongekend mocht heeten. Er werd het vree-
selijkste gebrek geleden aan den eenen
kamt, en er werden rijkdommen verdiend
aan den anderen kant. De Regeering had
met politic,ke en economische moeilijk-
heden tegelijk te maken; de stoute uit-
spraak, in het begin gedaan, dat er geen
honger zou worden geleden in Nederland,
moest, toen de oorlog zoo lang voortduur-
de, wel worden ingetrokken. De economi
sche moeilijkheden werden door sociale ge-
volgd; men mocht Huurwetten uitvaardigen
ter voorziening in den woningnood; groote
levensmiddelencredieten, toestaan teneinde
het gebrek te bezweren; men mocht Regee-
ringsbureaux oprichten, teneinde de distri-
butie te centraliseeren geheel kon men
niet in de nooden voorzien. Relletjes zijn
dan hier, dan daar het gevoig geweest;
ernstig waren zij een enkelen keer als in
1917 te Amsterdam, maar steeds heeft er
zekere onrust geheerscht, die van sociaal-
economischen aard was.
Neen, wie tevoren had gemeend, dat de
oorlog economisch aan de neutralen kon
voorbijgaan, heeft zich wel vergist. De
oorlogvoerenden maakten van dezen politie-
ken oorlog tegelijk een economische; zij
pastem en dat waarlijk wel van weerszij-
den, alle hulpmiddelen toe, die zij ter be-
schikking konden stellen, en op het laatst
zit. Je vadpr zou nooit dat geld verkwen
hebbpn vanavond, als ik een beetje vliug-
ger was geweest. Kan ik niets doen om
het goed t« maken, dat ik dien vent heb
laten ontsnappen?
Je hebt vad^rs leven gered, we hebben
je nog niet ©ens goed bedankt. Wat had
je nog rrreer kunnen doen?
Ze keek htm aan bij deze woorden. Een
oogenblik ke©k Puk in de diepe, vochtige,
fluweeiachtige oogen. Toen boog hij zicli
over h.et vuur.
PlotseJing begr«ep hij, wat htm gelokt
had uit de prairie, wat hem geroepen
had buiten de gr©nzen der woestijn.
Ik kan je misschien b©waren voor iets,
dat je dreigt, zei hij verlegen. Ik bedoel,
het jog he©ft me iets verteld van een ze-
kereii Tompson. Kan ik hem niet eens on-
der handen n©men?
HOOFDSTUK VIII.
Weer sloeg Fay de oogen op en keken
ze elkaar aan. Ze slioeg ze snel neer. En het
was geen ooqu©tterie, dat ze haar blik van
hem afwendde.. Het vele dansen had haar
gelterd snel en meestal juist e'en oor-
Geel t© vonnen over mannen. Er. waren
drie gewon© typen. Peter D. behoorde
tot geen van deze. Hij was anders, omdat
hij gele©fd had te midden van mannen;
en ve©. Door haar dit te verhellen, had
hij haar zijn zwakheid bek©nd en zijn
kracht. Hij zed, dat hij traag was, hij was
bovendien ©envoudig. In dien Iaatsten blik
had ze zijn e©nvoudig, kinderlijk vertrou-
wen gezi©n.
Je beeft, zei hij. Het is hier ineens koud
geworden. Hij trapt© tegen het vuur, zoo-
dat het opvlamde ©n gooide er nog een
werd de oorlog militair een vraag van
menschappen en materiaal, en economisch
een vraag van levensmiddelen en grond-
stoffen, En toch heeft de groote menigte
tijdens den oorlog zoo weinig inzicht in de
economische verhoudingen gekregen, dat
nog vrij algemeen, de overtuiging heerschte,
dat eigenlijk op hetzelfde oogenblik, dat
de oorlog zou z,ij.n geeindigd, ook een einde
zou komen aan al de economische ellende,
die deze had gebracht. Ware dan ook met
het einde van dien oorlog niet zekere so
ciale onrust samengevallem, men had zich
in November 1918 oprechter verheugd dan
de omstandigheden ^genlijk toestonden.
Zeker, her scheen een oogenblik, en in het
bijzonder in Nederland, dat het einde van
den oorlog ook het einde van de economi
sche kwadem zou met zich brengen. Wel
waren er nog tal van moeilijkheden te
overwinnen; wel zaten, wij nog in den
huizennood; in den kolennood, en wel kre-
gen wij nog niet alles op tafel wat wij voor
den oorlog gehad hadden, maar spoedig
deed zich verbetering gevoelen. Daarbij
kwam, dat de vroegere oorlogvoerende
partijen, ons noodig hadden en van ons kon
den krijgen, nu eenmaal de grenzen voor 'n
deel werden opengesteld. Onze koopvaar-
dijvloot, die tijdens den oorlog groote ver
liezen had geleden, maar waarin door bij-
bouwen was voorzien, werd in hooge mate
rendabel gemaakt; onze voorraden konden
voorloopig nog tot goede prijzen worden
verkocht, al waren natuurlijk degenen, die
in levensmiddelen-surrogaten sommige van
goede kwaliteit, handelden, de dupe waren
van wat men later wel eens spottend heeft
genoemd: „het uitbreken van den vrede".
Inderdaad, wie de cijfers b.v. van uitvoer en
invoer in 1919 in een klein land als Neder
land gadeslaat, wordt getroffen door de
geweldige veranderingen die daaruit spre-
ken. Maar men hield er geen rekening
mede, dat wel de invoer in Nederland ge-
weldig toenam, maar de uitvoer niet een
evenredige mate van toeneming vertoonde;
en men scheen te meenen, dat de plotse
linge opieving na den .oorlog steeds zou
voortduren.
Gedurende 1919 en een groot deel van
1920 ging het. Maar toen, wie herinnert
het zich niet kwam plotseling de malaise.
Nu kwam deze niet geheel onverwacht;
men had haar voorspeld, maar zoo plotse
ling had men deze mcjaise niet gedacht.
De prijzen daalden; groote lichamen,, die
voorzichtige politiek gevoerd hadden, leden
daarmede geweldige verliezen; de scheep-
vaartmaatschappijen, die zich in den duur-
sten tijd van nieuwe schepen hadden voor
zien, zagen de balanswaarden geweldig
teruggaan; zagen het emplooi afnemen en
moesten tot het opleggen van schepen over-
gaan. Ja, de jaren, die ons nu van 1920
scheiden, zijn jaren van voortgaande ma
laise gebleven. Met zorg hebben velen de
steeds lager zakkende koersen van aandee-
len. waargenomen, waarin zich 't wantrou-
wen iegens orrdernemingen, de grootste
niet uitgezonderd, uitsprak. Daarbij kwam,
dat vooral Nederland groote verliezen heeft
geleden tengevolge van het optreden van
een communistisch bewind in Rusland, dat
de Russische Staats- en particuliere schul-
den, voor een niet gering gedeelte in Ne
derland geplaatst, niet meer erkende. Oor-
logswinsten behoorden nu-werkelijk tot het
verleden; in vele gevalien konden deze niet
eens blijvend worden behouden; slag op
slag werd vernomen, en veel wankelde, dat
slechts met de uiterste inspanning van
kracht is behouden. Gedurende den oor
log had zich in het Nederlandsche bank-
wezen sterk doen gevoelen de neiging naar
concentratie; wie de aandeelenkapitalen
van de Handelmaatschappij, de Rotter-
damsehe Bankvereeniging, de Amsterdam-
sche Bank, de Twentsche Bank, om slechts
enkele der grootsten te noemen, ziet, en be-
denkt hoeveel kleine en plaatseiiike banken
blok op. Toen begon hij verontschuldigend
te lachen. Ik b©n nog een beetje onbehou-
wen. Ik had dat stuk ijzer r»o©ten gebrui-
ken, geloof ik een pook, noemen jullie
dat. Als je er aan g©wend bent vrijwei
alles met j© handen en voeten te doen,
is het wel ©ens moeilijk er aan te denken.
Wat is er eig©nlijk met dien Tompson?
Fay staarde in de vlamm©n. Peter stond
een ©indje van haar af en verslond haar
met de- oog©n. Ze wist, wat hij dacht; wat
hij voelde. Ze behoefde maar even te
beweg©n om hem den anderen kant op
te laten kijk©n, hij was zoo verlegen als
een schooljong©n. Toch voelde ze achter
die verl©genheid die alleen voortkwam
uit zijn geloof in de r©inheid en ondoor-
grondelijkheid d©r vrouw een moed
dien vel© anderen misten of slechts voor-
wendden, als z© met een knap meisje
spraken. Puk maakte haar belangstelling
gaande, omdat ze zich bewust was van
de macht, die z© over hem had.
Ik zie niet ho© je Tompson onder han
den zoudt kunnen n©men. Hij is niet mak-
kelijk te hant©eren. En hij is een oude
vriend tenminst©, vader kent hem al
jaren lang. Tompson he©ft hem nooit ver-
laten, heeft zich verdiensfelijk gemaakt.
Ik weet ni©t waarom.
Zonder er bij te denken begon Puk weer
met den vo©t in het vuur te porren. Hij'
houdt zeker h©el veel van je als hij
zoo graag met je wilt trouw©n. Afe ik
onbeischeid©n ben, moet jt het zeggen.
Maar uit wat je broertj© me verteld heeft,
meen ik op t© kunnen maken
Tony had moeten zwijg©n.
Fay had een mooi© stem, zacht en diep
als Het suizen van d©n wind. Het maakte
diepen indruk op Puk. D© vrouwen, die
zij in concentratie tot zich getrokken heb
ben, begrijpt dit maar al te wel. Ongetwij-
feld is deze concentratie in het bankwezen
voor Nederland van, groot belang geweest;
daardoor toch konden tal van debacles
worden voorkomen, maar anderzijds leefde
wel scherp in ons op, dat een debacle van
een dezer grooten niet meer een debacle
zonder meer was, doch als een nationale
ramp ware te beschouwen.
HUMANE VERHOUDINGEN IN DE
INDUSTRIE.
Dinsdagochtend had op het kasteel D'An-
geronne (Fr.) ©en conferentie plaats van
personen, di© belang hebben bij de bestu-
deering en bevordering van bevredigende
humane verhou,ding©n in de industrie. Het
doel dez©r conferentie was een internati©-
naal congres voor industrie©l© welvaart
voor te ber©iden, dat in 1925 in Nederland
zal worden gehoud©n. Gehoopt wordt, dat
verteg©nwoordigers van de vele industrieele
landen aan dit congres zull©n deelnemen,
die zoowei d© belangen van de werkgevers
als de Werkn©mers zullen behartigen.
Het ligt verd©r in het voorncmen op
dit congres e©n international© orgamsatie
te stich^n.
AFTREDING LEDEN TWEEDE KAMER
In verband met den gerezen twijfel of
aan de hand van de wetsbepalingen de
▼erkiezingen voor leden van de Tweede
Kamer in 1925 of in 1926 zouden moeten
plaats hebben, heeft de Minister van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw, in antwoord
op een deswege door een gemeentebestuur
gestelde vraag, geantwoord dat art. II der
wet van 28 Juni 1923 is tot stand ge-
komen in den gedachtengang, datdewijzi-
ging bij die wet aangebracbt in art. 145,
tweede lid der Kieswet, niet van toepassing
zoude zijn op de tbans zitting bebbende
Tweede Kamer. Alleen in dien gedachten
gang hebben dan ook de woorden //doch
uiterlijk met ingang van 15 September
1925" in eerstgenoemde bepaling voor-
komende, redelijken zin.
Naar de meening van de Regeering
aldus de Minister staat het dan ook vast,
dat het tijdstip van perioaieke aftreding
van de thans zittende Tweede Kamer is
15 Sept. 1925.
POST- EN PORTZEGELS.
In plaats van de bestaande frankeerzegels
van 1, 2, 21l3 en 4 cent zullen in deze
waarden zegels van een nieuw type worden
uitgegeven. De verstrekking van laatstbe
doelde zegels zal geleidelijk plaats vinden
naarmate de voorraad frankeerzegels van
1, 2, 2V9 en 4 cent van het bestaande type
raakt uitgeput. De zegels van het thans
in omloop zijnde type blijven naast die van
het nieuwe type geldig voor de frankeering.
Frankeerzegels van 3, 1, l1/, en 5 cent
zijn voorzien van een opdruk van resp. 5,
4, 10 en 12'/s cent en zijn bestemd om.te
worden opgebruikt als portzegels.
WIERINGEN GEEN E1L4ND MEER!
Wieringen is thans geheel met den vasten
wal verbonden en dus geen eiland meer.
Donderdagavond te 8 uur, vertelt het
//Hbl.", had het historisch feit plaats. dat
het Amsteldiep door den nieuwen dijk geheel
werd afgesloten. Het kwam spoediger dan
men had verwacht en slechts weinige inge-
wijden, ijlings per telefoon opgeroepen,
konden bet schouwspel gadesiaan. Het
water borrelde en kookte en vocht als het
ware tegen de twee groote grijpkranen,
hij in de West ontmo©t had en op zijn
reis naar Europa, hadden h©m een vaag
denkbe©ld gegeven van wat een vrouw
eigenlijk was. Maar nooit had hij zich ©en
meisje g©droomd als Fay. Hij 'keek de hall
rond en liep naar h©t raam, luisterend naar
den langzaam opstek©nden storm. Hij moest
er zich van overtuig©n, dat hij niet droom-
de. Hij kon zich nict voorst©Il©n, dat hij
een paar uur geleden nog in zijn oude ram-
melkast langs den mistig©n landweg reed,
als vreemd©ling in een vreemd land, dat
toch zijn vaderland was, en nu zat hij
hier bij het vuur in ©en oud landhuis met
een mooi jong meisje.
Puk keerd© zich om en ging naast Fay
zitten. Een b©©tj© warmer nu? Dat is goed.
Hij fromnielde in zijn zakk©n om iets te
zoeken om t© rook en. Hij vond zijn pijp,
stopte die ©n stak haar op. Het is gek, maar
ik iieb het g©voel, alsof ik je al jaren ken.
Ik ook.
Laten we dan ©ens zien of wij dat met
Tompson niet in orde kunn©n maken. Het
geld, dat je vad©r vanavond ontstolen is,
stelt hem in d© gelegenheid jou ten hu-
welijk te vrag©n.
Het wil zegg©n, dat vader hem de rente
niet kan betal©n van het gdd, dkt hij hem!
schuldig is en dat hij dus beslag zal l©ggen
op het huis, en vad©r en Het Jog er uit
zat zetten, t©nzij
Zij aarzelde, maar v©rzameld© al haar
moed. Het was t©r wille van Tony, tyrwille
van hun tehuis. Toch voeld© ze dat het niet
fair was. Voor den e©rsten keer in haar le
ven werd z© zich bewust van de macht, die
ze bczat, b©sefte ze de aanfrekkingskracht
van haar geslacht. Tegenover ©en anderen
man zou ze misschien ni©t geaarzeld heb
ben. Maar Puk Hij gaf haar het g©voel
die van weerszijden elkander waren genaderd
en onverstoorbaar de groote bonken kei-
leem in het gat stortten. Tenslotte moest
de zee het tegen de techniek opgeven
een dam werd in het gat gevormd en
ingenieurs, aannemers en journalisten liepen
over en reikten elkander de hand ten teeken
dat Wieringen aan het vaste land was
verbonden.
De heer T. Hoffman, die de leiding van
het werk tot dichting van het gat had. werd
allerwege hartelijk gefeliciteerd.
Als bijzonderheid kan worden vermeld,
dat 's morgens de doorgang nog 50 meter
breed was en 's avonds te 5 uur een schuitje
nog probeeren wilde door het gat te varen,
wat natunrlijk onverbiddelijk werd af-
gewezen.
De visschersvloot is thans voor een groot
deel van Wieringen verhuisd. En de
vischhandelaars hebben zich vrachtauto's
aangeschaft om hun waren naar het westen
van het eiland te vervoeren.
f ALSCHE BANKBILJETTEN.
De aandacht wordt gevestigd op het in
omloop zijn van valsche bankbiljetten van
/40. Tot onderkenning van deze biljetten
van de eehte kunnen o.a. de volgende
kenmerken leiden
le de serieletters BJ
2e de datum 19 Juni 1922
3e het ontbreken van schepranden
4e het papier is te hard en voelt gladder
aan, terwijl de kleuring hooger groen is
uitgevoerd
5e de strafbepaling is vrijwei onleesbaar;
van het daarin voorkomende woord noog-
raerk" is de letter (,-g" bijgewerkt
6e de achterzijde is te bleek
7e de hoekvellen en de cijfers zijn niet
zoo gearceerd als op de echte
8e het watermerk is aan de achterzijde,
zonder dat men het papier tegen het licht
behoeft te houden, geheeel te volgen.
DE TOESTAND.
De volkomen ov©reenstemrning Zaterdag
te Londen tussch©n de Geallieerden be-
reikt, is ditmaal schrijft de N. R. "Crt. g©en
fraz© doch <©n zakelijk vergelijk, dat be-
klonken werd toen de Engelsche delegatie
zich ten slotte n©erlegde bij den Franschen
eisch, dat de commissi© van overdracht;
die te B©rlijn zal zetelen, geen souvereine
macht krijgf. Van haar besluiten zal n.l.
onder zek©re voorwaarden benoep op een
commissie van arbitrage openstaan. Het
door de Franschen b©pleitte arbitragebe-
ginsel he©ft bijgevolg over de geheele
linie, zoowei bij d© vaststelling van opzette-
lijke tekortkoming©n als Dij kwesties van
overdrachtgez©gevierd.
Het tot stand gekom©n compromis is
Veimoedelijk ook voor Duitschland aanne-
melijk. Frankrijk moge formed zijn rocht
op afzonderlijke sancti©s hebben gehand-
haafd, practisch heeft dit g©en btteekenis,
omdat er voldoend© waarborgen zijn tegen
een om©chtmatige in gebreke stelling van
Duitschland.
Of de bankiers hun fiat r©cds op de be
sluiten der conferentie hebben geg'even, is
nog niet bek©nd, maar van hun kant l'ijkt
ge.en tegenstand meer te wachten, nu
Amerikaansche financi©ele kringen gunstior
oordeel©n over het resultaap der =confc^
rentie.
Het zou mitedien allps pais en vree
kunnen blijven, als ni©t twee steenen des
aanstoots, waar men tot dusver t© Londen
overhe©n is gestapt, bij het overleg met
de Duitsche d©le,gatie uit den weg te rui-
men waren. Dat zijn d© militaire bezetting
alsof ze voor hem zou wili©n zorgen, hem
zou willen bL-mo©deren. Hij was in gevaar.
Ze wilde h©m beschermen tegen haarzelf
Ze ke©k htm aan en fiaar oogen, nog voch-
tig van tranen, glins^rd©n door al deze
gevoeI©ns en begeerten: coquetterie, macht,
hartstocht, teed©rhejd en moederliefde.
Puk voelde zijn blo©d sneller stroomen,
totdat het zijn gezicht deed branden, als
de vlammen van h©t vuur. Hij brobecrde
den ander©n kant uit t'e kijken, maar ze
hield hern zoo g©bannen, dat hij niet durfde
beweg©n. Hij was verloren. Hij had nooit
te voren i©ts beleefd, dat hiermee verge-
leken kon word©n, noch het eerste wilde
paard, dat hij gevangen had, noch d©
eerst© stier, noch de eerste man, dien hij
neerg©slagen had of de eerste beer, dien
hij geschotpn had. D© natuur had hem
vele geheimen ontsloten. Maar dit meisje
voor hem was h.et grootst© vail alle. In
dat tenger© figuurtje in den ouden leun-
stoel voor het vuur was een d©r grootste
geh,eim©n der natuur verborgen, een waar-
voor hij beefd©.
Puk zocht zijn toevlueht in woorden, ho©-
we] hij nauwelijks wist, wat hij z«i. Hij
luisterde A^rbaasd naar zijn eigen stem:
Tenzij jij met h©m trouwt:. En dat wii je
niet? Houd je niet van hem.
Een bios overfoog Fay's wang©n cn "hals
als de gloed d©r ondergaand© zon over
de heuv©ls.
Neen, ik houd ni©t van hem. Ik heb nooit
iets om hem gegeven. Nu walg ik van hem.
Ze had nog iets and©rs moeten zeggen.
Maar ze kon het ni©t. Niefs scheen te be-
staan dan Puk en het vraagsthk, dat hij
haar voorgelegd had.
(Wordt vervolgd.)
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
maken bekend, dat de Secretarie op Vrijdag 8 Augustas
a.s. zal GESLOTEN zijn.
Ter Neuzen, den 6 Augustus 1924.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
A. P. DE VOS, wnd. Secretaris.
Met het oog op het bezoek van H.M. de Koningin
ill deze gemeente op VRIJDAG 8 AUGUSTUS a.s.
worden de ingezetenen ver/.ocht hunne vlaggen nit
te steken, doch zoo dat ze niet in aanraking kunnen
komen met de electrische geleiding.
Op dien dag is de weg van Sluiskil (richting
Blikstraat) naar Driewegen voor bet rijtuig verkeer
gesloten vail 11 tot 12 uur des voormiddags en is
het verboden
lo. tot 12 uur des middags vee op of naast de
wegen in de gemeente los te laten loopen
2o. de stoet in de gemeente te volgen bij aan-
komst of bij vertrek
3o. zich met rij- of voertuigen, motoren of rij-
wielen te bevinden op de wegen in de kom
der gemeente van des voormiddags 11- tot
des namiddags 12J uur.
Ter Neuzen, den 6 Augustus 1924.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
maken bekend, dat het verzoek van TH. G. MATTELE
te Ter Neuzen om op het perceel. kadastraal bekend
in sectie G no. 1894 eene Slagerij te mogen op-
richten door hen is INGEWILLIGD.
Ter Neuzen, den 4 Aug. 1924.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De wnd. Secretaris, De Burgemeester,
A. P. DE VOS. J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
maken bekend dat Mej. M. E. NIJSSENVAN DER
PEIJL, vroedvrouw te Sluiskil, is belast met de
waarneming van de praktijk, voor de kom der ge
meente.
Ter Neuzen, 6 Augustus 1924.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
J. J. DE JAGER, Wnd. Burgemeester.
A. P. DE VOS, Wnd. Secretaris.
