ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7638.
Woensdag 30 Juli 1924.
64" Jaargang.
m JAREN QORLOGSPOUTIEK
SET «7
FETJII.LETOF.
BINNENLAND.
BUITENLAN D.
1914
1 Augustus
i.
1924
De periode van vijftig jaren, die 1864
van 1914 scheidt en tegelnjk daaraan ver-
bindt, is zetker een uiterst belangrijke. In
een halve eeuw tijds werdeni z. n. histo-
rische belangenvraagstukken opgelost; de
poMtieke landkaart van Europa veranderd
door de opkomst van Duitschland, en door
de vorming van de Triple Alliantie eener-
zijds, de Triple Entente anderzijds geheel
nieuw georienieerd. Maar fan h&eveei
grooter beteekenis is niet, zoowei reiatiet
als aibsoluut, de periode van sleohts een
tiental jaren, die thans achter oms ligt. In
dit sohijnbaar korte tijdvak voor de
eeuwigheid nauwelijks piedeteUend is de
politiek met sleohts van Europa, maar van
geheel de wereLd wmvergeworpen; droomen
van eeuwen achtereen als die betreffende
de onafhankelijkheid van Polen en Bohe-
men, betreffende de stichting van een groot
Servisch rijk zijn plotseling, als automa-
tisoh in verwezenlijking geraakt. In deze
tienjarige periode vorinen 1914 en 1918 de
eulminatiepunten. In 1914 werd de storm
ontketend; de politiek-economisohe vloed-
golf, die zich vanaf 1918 over de wereld
heeft verspreid, is van de ontketening van
dien storm van mensohelijke hartstochten
het begrijpelijk gevolg. Het zijn niet vier
jaren oorlogspolitiek, die wij beleefd heb-
ben, maar het zijn er reeds tiem; het zullen
er zoo straks wellicht meer zijn. Want al
werd formeel door den vrede van Ver
sailles de oorlog beeindigd, de oorlogs-
geest waart nog over geheel de wereld
rond, zoowei politiek als economised. Het
gaat ermede als met den leerling van den
toovenaar, die wel de formule kende om het
water in overmat,igen aandrang te doen
stroomen, doch vergeefs zocht naar de
woorden om den stroom te stuiten, toen
deze hem te machtig werd!
Het uitbreken, plotseling, onverwacht
toch nog na deze jaren van voorbereiding,
van den grooten oorlog op 1 Augustus
1914, had twee oorzaken: een nabije en een
verwijderde. De nabije lag in den moord-
aanslag te Serajewo; de verwijderde in de
ontwikkeling, die de Europeesche politiek
heeft gevonden, nadat Duitschland aan het
einde van den Zuid-Afrikaanschen oorlog
de door Engeland aangeboden toenadering
weigerde, en Frankrijk erin slaagde om
Engeland, dat genoeg had van zijn splen
did isolation, in den kring van het twee-
voudlg Rus'sisoh-Fransch verbond te trek-
ken. De „voorbeeldige" bestraffing, door
de Oostenrijksche politiek noodzakelijk ge-
acht fegenover den moordaanslag te Sera
jewo, was rechtstreeks tegen Servie, indi
rect tegen Rusland gerlcht, welks dnvloed
op den Balkan ten koste van Oostenrijk, in
Perzie ten koste van Engeland ziender-
oogen toenam. Niet te Berlijn, maar te
Weenen heeft men met den oorlogsfakikel
gezwaaid en den bondgenoot, die voor alles
loyaal wiilde zijn, medegesleept. Rusland
speelde de nevenpartij in dit duibbelzinnig
spel; reeds den dag nadat Oostenrijk zijn
opzienbarend ultimatum tot Servie had ge-
rioht, riep de Russische minister van bui-
tenlandsche zaken de gezanten, van. Enge
land en Frankrijk tot zich en de eensge-
zindheid dezer Triple Entente scheen voor-
loopig verzekerd. Tenzij de Duitsche di-
plomaten zich bekwamer haddert getoond
dan zij deden; tenzij zij hun vrees voor Rus
land hadden kunnen overw'innen door hun
vertrouwen op Engeland te vestigen. Maar
het staat historisch vast nog op den
dag, dat Engeland met hernieuwde voor-
stellen van vriendschappelijke samenwer-
king bij Bethman Holweg kwam, zag deze
sledhts Rusland en het gevaar van de Rus
sische mobilisatie. Daardoor was samen-
weriking met Engeland om het conflict te
uit het Engel&ch
door Arthur Applin.
11) (Vervolg)
Tony schpdde het hoofd. Ik dacht aan
Tompson. Hij heeft een wedstrijd op touw
gez«t voor aanstaanden Dinsdag tiusschen
e®n zekeren Johnson en een onbekenden
bokser. Hij heeft vader wijs gemaakt, dat
hij iemand gevonden had, een zekeren
Battling Bill, die het inakkelijk van John
son zou winnen en hij heeft vader over-
gehaafd bijna al zijn geld op den onbe-
kende te zettjen. Vandaag kwam hij ver-
teh'en, dat Battling Bill het opgaf en zich
uit de voeten had geinaakt. Ik geloof, dat
het e€n doorgestoken kaart is, want hij
he^ft een hypotheek op ons huis en hij
wil het huis zHf hebben. En hij wil. Fay
hebbenIk begrijp eigenlijk niet waar-
om ik je dat aljemaal vertel, maar ik dach$
misschien, als je een bokser was
Puk Iachte Boksen is een beroep, Jog,
net als veeho«den en paarden trainen.
Het is ni«t mijn beroep.
Natuurlijk niet. V«rgeet als je blieft, Wat
ik gezegd hcb. Het Jog haalae de schou-
ders op «n Iiep vooruit. Ga mee naar huis,
het eten zal wel klaar zijn. Hetf is al
verdraaid aardig van je, dat je vader ge-
holpen h®bt en hem thuis hebt gebracht.
Ik heb het gevoe), alsof ik het geld ook
mee had moeten brengen. Ik heb half werk
geleverd. Zoo ben in nu eenmaal. Ik ben
traag.
localiseeren, gelijk toen 'nog had kunnen
gesuhieden, vanzelf uitgesloten. Daarbij
kwam de schending van Belgie's onzijdig-
heid, uit z.g. militaire overwegingen, welke
Duitschland niet alleen een stuk prestige,
maar ook matereei groot nadeel heeft ge
bracht. In den aanvang van Augustus was
de strijd ontketend; reeds enkele dagen
daarna zou Duitschland, door de deelne-
ming van Engeland aan dien stijd, bemer-
ken, dat het ging om leven of de wereld-
heerschapipij. Het was geen oorlog, gelijk
1 wij er gekend hebben in de tientallen jaren,
i die achter ons liiggen, maar het werd een
strijd t Ott -jtL 'Widr-ywanrin steeds
meer ;anac«", iuens'oT onwillens, werden
betrokken.
De aanvang van den oorlog bradit een
overweldigend Duitsch succes op het Wes-
telijk front. Na een korten, heldhaftigen
weerstand der Belgen bij Luik, braken de
Duitscifiers door; wierpen de Franschen
en Engelschen bij Charleroi terug en rukj
ten in de richting van Parijs op. Reeds
scheen Parijs bedreigd; de regeemng nam
de wijk naar Bordeaux, toen Joffre en
Foc'h, door concentratie van krachten, den
vijand tot staan brachten en bij den slag
aan de Marne tot terugtrekken dwongen.
Duitschland breidde daarna zijn front aan-
merkelijk uit; vermeesterde Antwerpen;
rukte voort tot aan den Yser, maar vond
daar een onverwachten weerstand, die niet
zou worden overwonnen. Aan weerszijden
van den Yser, welk klein Belgisch riviertje
een historisohen naam heeft verworven,
werden de loopgraven opgewiorpen, gelijk
over geheel de lengte van het Westelijk
front. Tegelijkertijd speelden zich groote
gebeurtenissen in het Oosten af; de inval
der Oostenrijkers in Servie mislukte bijna
geheel, en tegelijkertijd ruktem de Russen
in Oost-Pruisen binnen. Daar werden zij
eerst tot staan gebracht, toen Hindenburg,
reeds jaren op non-activiteit gesteld, met
zijn plaatselijke kennis te hulp rukte. Dit
was het sein voor geheel een nieuwen voor-
uitgang der Duitsche wapenen in Polen, In
Galicie, waar de Russen aanvankelijk suc
ces beh a al den en zelfs Premyszl tot over-
gave dwongen, werden zij, evenals in Polen,
teruggeworpen. Hier was Mackensen de
groote veldheer, die in Warschau zijn zege-
vierenden intocht hield en die in opdracht
van de verbonden Duitsche en Oostenrijk-
sche souvereinen in schijn de vroegere
Poolsche vrijheid herstelde.
De jaren 1915 en 1916 waren zwaar door-
worstelende oorlogsjareni. Het' aantal deel-
nemers vermeerderde. In 1915 met Italie,
dat zich van de Triple Alliantie afkeerde
en ter wille van de irredenta de zijde der
Entente koos. Daarna Bulgarije, in welks
hoofdstad intriges van verschillenden aard
werden gesponnen, met het resultaat, dat
Bulgarije zich, gelijk Turkije reeds te voren
had gedaan, bij Duitschland en Oosten
rijk aansloot en met hen de Centrale mach-
tern vormde. Weer een jaar later kwam
Roemenie in den oorlog; aanvankelijk
scheen het succes aan zijn wapenen ver
zekerd en werd het begeerde Zevenbergen
zonder slag of stoot genomen; toen kwam
de Duitsche veldtocht, die het veroverde
plotseling terugnam en het Roemeensche
land tot op een klein gedeelte na in bezit
nam. Maar in het Westen, waar dan toch
de beslissing moest vallen, ging de loop-
gravenoorlog onveranderd door. In Sep
tember 1915 scheen het als zouden de
Enge'Isch-Fransche strijdkrachten doorbre-
ken; de poging werd reeds in den aanvang
gestuit. In 1916 opende Duitschland met
den geweldiigen aanval op Verdun, welks
tragisch en heldhaft-ig lot een der mooiste
episoden van den oorlog vormt. Leger-
afdeeling na leger-afdeeling werd tegen
Verdun aangevoerd, maar het mocht niet
baten; <de stad hield stand, ook al vielen
aanvankelijk enkele forten. Daarentegen
dromgen de Entente-legers op de Somme
Het Jog opende de voordeur. Wat zou
er met die z©ven mannen gebeurd zijn,
als je niet traag gewc«st was? Hij begon
te lachen.
Waarom Jach je, Jog?
Omdat je tr.aag bent. Je laat me denken
aan den Kameel. Ze denken, dat hij traag
is, maar hij is de snelste viervoeter, die
in de weiden in Empson geloopen heeft.
Hoevvel hij een volbloed is, heeft vader
hem toch voor een futje ge«ocht, omdat nij
zoo een gedrochtelijK veulen was, dat zijn
eigen moeder bang voor hem was.
Het Jog stond met den rug tegen de
deur en wiegelde heen en weer. Hij kwam
tot de onfdekking, dat het eigenlijk heel
gezctiig was om te praten met den vreem-
deling, die zoo geheimzinnig ten tooneele
verschenen was, en een heldenstrijd gestre- 1
den had, waar hij zelf zoo min over dacht.
Je bent me ten Jog. Puk glimlachte be-
wonderend. Ik zou graag den Kanuel cens I
zien. Bij den eersten den besten race zal
ik mijn hem,d op hem zetten. Er kwam
plotseling een floers over de oogen van het
Jog, de lachende lippen werden opeen
geperst tot een dunne streep. Een oogen-
blik hield hij de deur stijf geslpten. Hij
zou de Lincoln Handicap kunnen winnen
en de Derby, den Grand Prix de Paris,
de Leger en alles. Maar de kans wordt
hem ontnomen. want Bert Tompson zal
komen om beslag te leggen op het huis,
de paarden en Fay.
Puk keek het Jog verbaasd aan, zonder
precies te luisteren naar wat hij zei. Boven-
dien was hij hongerig, want hij had in acht
uur geen hap gegeten en van uit de hall
kwam hem een aangename baklucht te3-e-
moet.
Het is bar. i
aan; Picardie kwam voor een deel in hun
handen terug.
Inmiddels was de strijd over een groot
aantal fronten uitgebreid. Engelsche en
Fransche schepen hadden getracht de Dar-
denellen te iorceeren cm ConstantLnopel te
kunnen nemen; de poging was mislukt en
de bekende Dardenellen-expeditie, die zoo-
veel goed en bloed zou kostep begon. Toen
deze vruchteloos bleek, werd Saloniki, cn-
danks de protesten van Griekenland, bezel;
daar werd de basis voor geheel een nieuw
aanvalsleger gelegd. Nadat Duitschland
en Turkije zooaG te verwachten was
tevergeefs gepong Madden Engeland te
treffen in zijn hart; in zijn verbinding met
Indie door het Suez-kanaal, poogden de
Geallieerden, door Griekenland op hun zijde
te krijgen, Bulgarije aan te tasten en zoo-
doende .Oostenrijk van de andere zijde bin
nen te trekken. Het Grieksche drama, dat
slechts oppervlakkige gelijkemissen met het
Belgische vertoonde, was daarvan het ge
volg. Gebeurtenissen van eigenaardigen aard
speelden zich in't formeel nog altijdneutraal
geheeten Athene af. En tegelijkertijd kwa-
men weer nieuwe fronten zich voegen bij de
oude; begon de oorlog te Mesopotamia en
het Heilige Land; behaalden de Russen
onder Grootvorst Nicolaas, die in het Wes
ten van zijn commandement was ontheven,
groote successen in Armenie, waar zij tot
Erzeroem daordrongen. En ook in Polen
vertoonden de Russische legens onder
Broessiloff plotseling een activiteit, die
terecht de Duitsch-Oostenrijiksche legers
verontrustte en die er ongetwijfeld toe
heef bijgedragen, dat weer dagen achtereen
de miltalre treinen versterkingen aanbrach-
ten van het Westelijke front, met al de stipt-
heid, waarover de Duitsche machinerie be-
sohikte.
Voort ging de oorlog, te land en ter zee,
waar het slechts zelden tot een grooten slag
kwam en waar beide partijen ziich in den
slag bij Jutland de overwinning toeschre-
ven. Voort ging de strijd ook in de kolo-
ntiera, die door Duitschland de eene na de
andere werden verloren. In 1917 brak plot
seling de Russische revolutie uiit; scheen
het aanvankelijk, dat dit een succes betee-
kende voor de Entente, aangezien het Rus
sische vorstenhuis zich in afzonderlijke
besprekingen met Duitschland wilde be-
geven, al spoedig veranderde het aspect.
In den aanvang van,1918 was de vrede
van Brest-Litofsk, met de Russische Sovjet-
regeering gesloten, een feit geworden en
Duitschland behoefde zich over aanvallen
uit het Oosten voorloopig niet -meer te ver-
ontrusten. Maar op het Westelijk front
kwam er een vijand bij, onderschat gelijk
men het in den aanvang ook Engeland had
gedaan. Dit had met groote orgamisato-
rische gaven een leger als uit den grond
gesfampt en Amerika, door den onvenbid-
delijk gevoerden duikbootenoorlog aan de
zijde van de Entente gebracht, deed het-
zelfde. Mociht de difikbootoorlog zijn in-
vloed niet missen op het handelsverkeer,
slechts zelden, uiterst zelden, zijn trans-
portschepen met troepen verongelukt. Ge
heel een keten van oorlogsschepen, be-
schermde de Engelsche transportschepen in
het Kanaal, maar ook de Amerikaansche
transportschepen zijn voor het meerendeel
veilig overgekomen. Zij brachten niet al
leen versterking in manischappen, maar
versterking met al de moderne middelen,
die de oorlog van de industrie vergt. In
1917 kwam aan de Somme beweging in het
Westelijk front, maar het daar gewonnen
terrein werd met een slag door de Duit-
schers in April 1918 teruggewonnen. Toen
de aanval op Amiens, die op Calais en de
verbinding met Engeland was bedoeld,
doodliep, hervatte men dezen aanval in
Reims; het zou het laatste Duitsche offen-
sief zijn. Had men toen reeds achter de
schermen kunnen zien, men zou het hebben
begrepen.
Andrew Marton maakte een eind aan hun
gesprek, door te roepen, dat het eten
klaar was. Hij zei Tonv, Puk de kkedkamer
te wijzen.
Maar ik weet je naam nog niet eens. Ik
heet Marton, Andrew Marton.
Puk keerde zich ev«n om boven aan de
trap. In San Diego heette ik officieel Peter
D, maar al mijn vrjenden noemcn me Puk.
Zouden jullie me ook zoo willen noemen?
Tony wachtte op hem buiten de kleed-
kamer.
Ik zal je Peter noemen. Puk is een kin-
derachtige naam voor een man. Als je
eens wist, hoe ik er het land; aan heb,
dat ze me Jog noemen.
Puk trok zijn jas uit en begon zijn
hemdsmouwen op te stroopen. Maar je bent
een jog, het sljmste, wonderlijkste jog,
dat ik ooit gezien heb.
Tony bloosde. Kom beneden, zoodra je
klaar Dent, zei hij, terwijl hij zich omdraai-
de de deur achter zich dicht sloeg. Hij
holde de gang door en stormde Fay's ka-
mer in. Ze had zich net verklepd en stond
nu voor den spiege] de laatste hand te
leggen aan haar toilet. Het Jog vroeg haar,
waarom ze zich zo6 tnooi maakte.
O, dat is e<-n quaestie van gewooiue,
denk ik. Zeg, hoe vind je hem? Eenig he?
Niets geen gewone man, alleen jammer
dat hij zoo knap is.
Tony zat op den koffqr aan het voe-
teneind van het bed en bekeek zijn zuster
van haar knap gqzichtje tot dc Louis Quin-
zehakjes van haar elegante schoentjes.
Is hij knap? Hij hegft een scheeven neus
Wat \roor een gevoel is het om hooge hak-
ken te hebben en zijden kousdn en e'en
zachte, dunne jurk, die nergens begint
en overal ophoudt en-en-en de rest?&Hii
DE WIJZIG1NG VAN DE KIESWET.
De Commissie van Rapporteurs voor het
voorstel van wet van mej. Van Dorp tot
nadere regeling Van de vCrkiezing van leden
van de Tweede Kamer door de daartoe
bevoegd verklaarde kiezers en de todpas-
sing op die verkiezing van het stelsel van
evenredige vertegenwoordiging, heeft ken
nis genomen van de Memorie van Ant-
woord en het daarbij gevoegd gewijzigd
wetsvoorstel. Zij is van oordeel, dat de wij-
zigingen, wGke is het oorspronkelijk wets
voorstel, vooral wat den vorm daarvan be-
treft, zijn aangebracht; v5n zoodanigon
aard zijn, dat een nader afdeelingsonder-
zoek gewenscht is. De Gommissie stelt
daarom kan de Kamer voor, het gewijzigd
wetsvoorstel naar de afdeelingen te ver-
zenden. (Corr. Bur.)
DE SALARlSVERLAGlNQEN.
Het Hbld. verntemt, dat de salarissen
van de ministers, hoofden van departe-
menten van algetficen bestuur. met ingang
vart 1 Jan. 1925 op 15.000 per jaar (vroeger
18.000 gld.) zullen worden gebracht. Die
salarissen der secretarissen-generaal der de.
partementen zuljen met 500 gld. worden
vqrl(aagd. De salarissen der ambtenaren
met dtm rang van administrates blijven
ongewijzigd.
DE TOESTAND.
j De toestand aan het vas!geloopen front
vac de Londinsche conferentie gaat schrijft
de N. R. Crt., de eigenaardigheden ver-
toonen van den positie-oorlog de cfficieele
berichten melden telkens vorderingen van
de eene of de andere partij (in dit ge*al
van de Engelschen of van de Franschen),
maar wanr.eer men goed nr.gaat wat die
voor den algemeenen toestand te beteekenen
heoten, behoudt men den indruk dat er in
het geheel nog altjjd niet veel schot zit.
Daar het voor den gewonen krantenlezer
vermotiend meet zijn uit de langademige
berichten de kern te zoeken, vatten wij koit
sameo wat ter a'gemeene ergadering an
gisteren is gebleken.
De eerste commissie (garantie voor de
leenicg door vasteteliing van de voorwaar-
den voor ingebrekestelling van en sancties
tegenover Duitschland) zit vast en kan
daarom nog geen rappoit uitbrengen. De
tweede commissie (herstel van de finar.cieele
en oeconomische eenheid van Dui(sch)and)
he'fs een ,/romp" rapport uitgebracht dat
zich uitsluitend bepaalt tot de oeconomische
ontruiming vau het Roerbekken, welke half
October haar beslag zou krijgeD, maar is
het o?er de belangrijkste kwestie (haedba-
ving vau 4000 Fransche en Belgische spcor-
wegbeambien) niet eens kunnen worden.
De derde commissie, die totdusver een toon-
beeld van eenstemmigheid was geweesr, is
met de nieuwe opdracht die haar over
bijeenkomstige kwesties verleend was, nog
niet gereed, maar hcopt vandaag klaar te
kemen.
Yoorts heeft in de algemeeneergadering
van gisteren de juridische commissie van
tweeen (bestaande uit d^n Engelschman
Hurst en den Franschman Fromageot) haar
verslag uitgebracht, concludeerende dat de
bereidverklaring der Duitschers tot het
aangaan van een bijzondere overeenkomst
voor de invoering van de regeling van
Dawis noodig is.
Zij laat uitkomen dat het tractaat van
zuchtte, hoewel hij spottend lachte. Lijkt
me nog al, koud, als je niet danst.
Fay poederde haar gezicht. Het Jog stond
op en ging achter haar staan. Fay, je faenf
net als moeder. Zij zag er soms net zoo uit.
Fay liet haar poederdons vallen op de
kaptafel. Doe niet zoo mal, zei ze z'cht.
Alsof jij dat kan weten, Tony.
Het Jog raapte het poederdons op en
hield dat tegen zijn neus. Hiji vestjgdc
de oogon op zijn spiegelbeeld, ze warcu
nu niet blauw meer maar groenj^.afs d®
zee, wanneer ze boos is., Zt~noemen hem
Ruk.
Fay liet zich op een stoel neervallen en
begon te trekken aan een weerbarsijigen
kouseband. Gcef c^ris een veiligheidsspeld
aan, Tony. Wien noernen ze Puk?
Het Jog gehoorzaamde. Val je nooit in
duigen? Ik zou het piet uit kunnen staan
om bij elkaar gehouden te worden door
spel den en lintjes, ajs als ik een meisje
was.
Fay keek even o^ji. Zoo wordt ons leven
bij elkaar gehoud1 ti als mijn kleeren
van een afstandje lijkt het heel wat en nu
valt alles in diiigeii. Tony, wat moeten
we beginnen? Wut moet er van je worden?
Toen Fay kl^ar was met de reparatii®
stond ze op, wjerp een Iaatston blik in den
Spiegel en jging'toen naast haar broer sfaan.
Hij stak zijn hand uit en greep de hare.
Ik laat je piooit trouwen met dat beest„\
dien DikkenYTom.
Ze huive/de. Ze voelde een koude rilling
als ze aan; den man dacht. Het zal misschien
moeten. irony voelde, dat ze zijn hand
drnkte. (Jj, ik kan niet, ik kan niet! Maar
als ik h-et niet doe, ntemt hij ons huis, zet
hij vad ,.r en jou op straat.
Het Jog hief het hoofd op. Wces maar
Versailles zich niet inlaat met de wjjze
waarop Duitschlaud zich de middeien vcor
het voldoen aan zijn finenc-ieele re>p! chtin-
gen ver>chaft of hoe het zjjn begrooting
in evenwicbt moet hou^en. Daar het rap
port van Dawes daarvocr een bepaald p o-
cede voorschrijft, is het n< odig de Duitschers
te liooren en zich van hun bt re dwiiligheid
te veiz'kenn. Ergo staat vast dat de
Dnitfchers ter conferentie gencod gd zullen
worden. zoodra de geal ieerdin het on-
derling eer.s zijn, want het zou al te imadelijk
de vroegere vijanden ge'uigen te laten zijn
van den twist tusschen de vroegere wapen-
broedei s. Ten slotte is ef n nieuwe r< cht.'ge-
leerde commissie benoi md (uit a! de voor-
naamste geallie rden plus Amerika) om de
leden f en h van het vjjfde artikel van de
Frensch Britsihe nota van 9 Juli (ra het
onderhcud van Herriot en MacDonald te
Parijs opgrsteld) *e overwegen.
Deze punten luideD
f. In geval de ervaving de noodzakelpk-
heid mocht aantoonen van wijzigir.gen in het
plan der deskundigen, en indien de com
missie van herstel niet reeds over vo'doende
bevofgdheden beschikt, zcuden deze wij-
zigingen niet kunnen aangebracht woiden
dan met alle noodige waarborgen en met
gezamenljjk goedvinden vau belanghebbende
regeeiingeD.
h. Het zal ever eens d'enstig zijn, de
kwestie te regelen van het gezag, dat even-
tueel belast wordt met de uitlegging van
het verslag van Dawes everals van de be-
sehikkingen die te Londen getroffen zu'len
worden, om er de uitvoerng van te ver-
zekeren.
Dat zgn de kwesties waarvan men in het
openbaar te hooren krijgt. In vertrouwen
worden er echter nog heel andere behandeld.
De Dai'y Mail laat baren d'plomatiekeu
medeweiktr uit de school klappen, dat de
Engelschen na Nieuwjaar de Keulsche zone
willen ontruimen, omdat het tractaat zulk
eea ontruiming voorz'et vijf jaar na het
van kracht worden van het vredestraetaat
(10 Januaii), indien de Tuitschers hunner-
zijds het gelrouw hebten rageletfd Fran-
krjjk en Belgie ontkennen dat Duitschland
aan deze vcorwaarde voldaan herft en zouden
dus de bruggehoofden bezet willen houden.
Als de Engt lschen echter uit Kt ulen weg
willen, verl'ezen de andere bruggehoofden
hun strategische leteikenie, daar de Duit
schers ze dan door bun eigen gebied om
kunnen trekken, en heeft ook een militaire
bezetting van hel Roer-gebied geen zin meer.
Zoodoende zou deze pas in den loop der
beraadslagingen cpgekomeh kwestie de kern
van den heelen toestand zijn geworden en
de eenstemmigheid er meer dan ooit door
zoek zijn.
TER NEUZEN, 30 Juli 1924.
ONWEER EN BRAND.
Gisteravond brak boven deze gemeente
en omgeving een hevig onweer los. Van
hier uit werd in Oostelijke richting brand
waargenomen. Naar we vernemen is de
landbouwschuur van den heer Warrens te
Ossenisse, afgeforand.
ZEEUWSCHE POLDER- EN WATER-
SCHAPSBOND.
Zaterdagvoormiddag hield bovengenoem-
de Bond zijn algemeene vergadering in het
Hotel Centraal alhier.
Als vertegenwoondigers van het Gedepu-
teerd college waren daarbij tegenwoordig
de heeren J. A. van Rompu en Mr. R. M. van
Dusseldonp (de Commissaris der Koningin
was door drukke ambtsbezigheden ver-
hinderd), terwijl oak tegenwoordig waren
de hoofdingenieur-directeur van den Rijks-
waterstaat, de heer H. van Oordt en de in-
genieur te Ter Neuzen, de heer Lange-
meijer, en het Dagelijksch Bestuur der ge
meente Ter Neuzen, en; vertegenwoordigers
der Z. L. M.
De voorzitter, de heer Mr. P. Dieleman,
niet bezorgd voor mij. Kan je hem niet aan
>*ii zoet lijntje houden, zoo lang?
En me door hem het hof laten maken? Je
we€t niet, wat het is, Tony, j'e weet niet
wat het is omom aangera'akt te worden
door een man, waarvan je walgt.
Ik begrijp h^t wel, zei h©t Jog, zacht.
Omdat ik zoo klein b^n en zoo teno«r ver-
geet je, hoe oud ik ben.
Schat! Fay knielde naast hem neer, sloeg
de armen om hem ht.en en kuste hem. Het
Jog hielid haar gezichtje tusschen zijn han
den.
Wat ben je mooi. Je vej is zoo zacht en
blank. Je gezicht riekt als een bloem. Hij
duwde haar van zich af en stond op. O,
ik ben een idioot. Hij stak de handen in de
zakken en liep de kamer op en neer. Luister
eens Fay, ik zal je verteiien, wat er van-
avond gebeurd is. Vader heeft een hoop
geld verdiend met Sneller, maar toen hij
naar huis read, is hij door zcven man 0\ ^r-
vallen en bcstolen. Puk dat is d« man
met de auto kwam er toevallig aan. Hij
sloeg ze allemaal ncer en redde vader'
Maar een is ontsnapt met het geld. Aan
staanden Dinsdag is het dus met ons ge
daan, als Tompson niemand vindt, die
Johnson kan verslaan. En dat doet hij vast
niet, want hij wil hier zelf komen wonen
En hij wil, jou hebben.
(Wordt vervolgd.)
