ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUW8CH-VLAANDEREN.
7618.
Yrijdag 13 Juni 1924.
64e Jaargaug.
DIBNSTPLICHT.
DE BROEDERST
rWEiBDE BLAD.
Inschrijvingsregister en alphabetisch register.
8 I H N E N L A~N 0.
f 1UILLET0B.
BUITENLAND.
i Asthma, Bronchitis
Abdijsiroopi
Het verzoekschriit behoeft niet gezegeldte zijn.
DE POSTCHeQUE- EN GIRODIENST.
Naar de Msb- verneemt, is thans op hot
Ontrale Girokantoor een aanvang gemaakt
met het berekenen van de rente over 1923,
waarop de rekeninghouders nog maar
steeds wachten,
De nieuwe dircCteur schijnt eerst alle
werkzaamheden, welke beteekenen achter-
stand opruim©n, te willerf afdoen; aleer tot
opening van dien dienst kan worden be-:
sloten.
DE BETREKKINGEN MET RUSLAND.
Mr. H. P. Marchant schrijft in De Vrij-
zinnig D©inocraat o:.m. over de betrek-
kingfn met Rusland.
Te Berlijn heeft men dezer dagen kun-
nen waarnemen, dat de handelsafdeeling
van het gezantschap als middpl word gt>
bruikt cm de Duitsche jnili(tajre poijitie
te revolutioneeren en op te zetten tegen
de DuitsChe rentering, EIke post, door
Moskou uitg©zet, is e^n revolutie-post,
Wat Nederland betrijtt, het heeft ook
aan Indie te denken. Voor Azie is te Mos
kou Java aangevvezen als een van de
knooppunten der propaganda,.
Nu gaat men Moskou erkenncn. Dan
kom©n de gezantschappen met tocbehoo
ren en de handelsafdeeljngen. Dit zijn
propagandaposten. En zij hebben het
recht der exterritoriaIiteit, dat wil zeggen
zij worden beschouwd als Russisch ge-
bied, waarop de Nederlandsche regeering
geen zeggenschap heeft. Men kan hen ook
niet als lastige vreemdelingen het land
uitz©tten.
Dat de sowjet-regeering zich deze poli-
tiek in andere, ook in bevriende Ianden
veroorlooft en dit als een soort recht meent
te kunnen eischen, is te merkwaardiger cm-
dat iedere vreemdeling, die in Rusland het
waagt om ook maar een vinger uit te ste-
ken naar de regeering en haar instellingen
of aan eenige niet gewenschte propaganda
d©el te nemen, blij mag zijn als hij met
zijn hoofd op zijn Iichaam uit het land
wordt gezet,
A1 deze omstandigheden mqeten aan on-
derhandelingen met sowjet vertegenwoor-
digers een bijzonder karakter geven. Men
kan echter niet zeggen, dat om de onder>-
handejingen met de sowjet-heeren een
sfeer van Vertrouwen en openhartigheid
hangt en dat ligt aan hen zelf, Zij hebben
bij-oogmerken, die wellicht hoofd-oogmer-
ken zijn, waar^an geen medodeeling wordt
gedaan.
Ov®r de „meestbegunstiging" zegt de
schrijver:
De Russen zonderden ook alle staten
uit, die Nederland in het erkennen war en
voorafgegaan en zelfs ten aanzien van alle
voordeeIen, die aan deze staten in de toe-
34) (Vervolg).
HOOFDSTUK XX.
Lees, lees, Ferdinand. Een brief van
de vrouw van den majoor. Jij had toch
gelijk, die afschuwelijke majoor heeft Kitty
en Edmund van elkander gescheiden.
Met die woorden stormde Kate de kamer
van haar echtgenoot binnen.
Wat ben je opgewonden, Kate, zei
Ferdinand, van zijn krant opkijkend.
Lees den brief maar eens en je zult
zelf ook opgewonden zijn.
Geef maar hier.
De brief luidde
Hooggeachte, lieve barones!
Uw vriendelijke, deelnemende woorden
hebben Kitty en mij veel goed gedaan. Wij
danken er u hartelijk voor. Mijn micht en ik
nemen hartelijk deel in uw lot en verheugen
ons, dat u zoo gelukkig is geworden. Het
was toch wel voor alle betrokkenen het
beste, dat die eerste verloving verbroken
werd, voor het te laat was. Geluk en vrede
kunnen slechts op degelijke gronden worden
opgdbouwd, als zij van duur zullen zijn. En
die eerste verloving was toch slechts tot
stand gekomen uit overwegingen, die met
geluk niets uitstaande hebben. Ik denik dik-
wijls aan de ware grondslagen van geluk en
vrede, daar ik in mijn eigen leven ervaren
h«b ,hoe cllendig 't is als de ware grond-
salg ontbr©ekt, Ik ben een eenzame oude
vrouw geworden, barones, zelfs mijn zo- i
komst nog zoud©n worden toegekend. Al
dus zou Nederland in het geheel niet meer
w©ten, waaraan het toe was. De meest-
begunstiging zou minstbegunstjgjng kun
nen worden,. Deze fonkelnieuwe opvatting
moge voor de sowjet-heeren en dus ook
voo° den heer Van Ravesteyn niets bij-
zonders hebben, der wedemartij moet bij
het vernemen van soortgelijke eischen
het gevoel bekruipen, dat zij in de maling
wordt genomen.
DE REGEER1NGSCR1SIS IN
FRANKRIJK-
De zitting der Fransdhe Kamer is Dins-
dag een historische gcbeurtenis geworden. j
Zeiden is een zitting der Kamer door zoo- i
velen bijgewoond.,Tal van diplomaten had- j
den plaats genomen in de voor hen ge- j
r©serveerde bges.
Het resultaat van de Kamerzitting is ge- j
w©est, dat Millerand met 329 tegen 214
stemmen is gedwongen af te treden als
president der republiek. Tevoren had de Se-
naat met 154 tegen 144 stemmen zich uit-
gesproken voor de verdaging van alle in
terpellates, hetgeen onder de huidijge om'-
standigheden gelijk stond met een votum
tegen de regeering en dus ook tegen Mil
lerand,
Predes om 3 uur opende Painleve de
KamCrzit ing, Even later trad de eendags-
piemier, Franoois Marsal, vergezeld door
de meeste zijiier ministers de zaal binn.en.
De rechterzijde bracht den ministers een
ovatief,
Onmidd<fllijk" kreeg Marsal het woqi d
tot hjett voorlezen van de presidenti'eele
boodschap.
In d«tze boodschap herinnert Millei'and
h»t Parlement or aan, dat hij indcrtijd
m«t 695 stemmen tot president gekozen
zijnd6, naar het Elysee is gegaan met het
doe] een politick te voeren, die is gericht
op sodakn vooruitgang, orde, arbdd en
eendradht Met nadruk vcrklaart hij ver-
der dat hij zich getrouw heeft gehouden
aan de plechtige belofte door hem tegen-
over het land afgelegd. Hij constateert
dan, dat Frankrijk hunkerend naar vre
de, arbeid en eendracht, een buitenland-
sche politick wenscht, die, in overeen-
stemming met de geallieerden, garanties
biedt voor zijn veiligheid, het herstel; de
toepassing van het Verdrag van Versail
les en eerbied voor alle diplomatieke han-
delingen, welke een nieuwe orde in Euro-
pa hebben gevestigd. Daarnaast wordt ver-
eischt een binncnlandsche politiek, gein-
spireerd op dc lessen van den oorlog, over-
eenstemming tusschen alle Franschen,
^erbied voor de meeningen en godsdien-
sten en meer nog op de rechtvaai'digheid
en de sociale verhoudingen en den wil*
de credietwaardigHeid van Frankrijk te
beveiligen door de strenge handhaving
van het evenwicht tusschen de ontvang-
sten en uitgaven van den staat.
D«ze denkbeelden, welke steeds mijn da-
den hebben geleid aldus Millerand
zullen deze ook blijven leiden.
Door te bepalen, dat de president der
republiek tegenovcr de beide Kamers al-
leen in geval van hoogverraad verantwoor-
ding verschuldigd is, wil,de de jgroiidwet
skchts dat, in het be hang der natibnale
stabiliteit en oontinui'teit het presiden-
tieele ambtsgevaar voor den tijd van, 7 jaar
zou worden gehandhaafd en beschermd te
gen eventneele politieke fludtuaties.
Hebt eerbied voor de grondwet, Indien
gij haar zoudt miskennen en indien het
in het vervolg vanzetfsprekend wordt ge-
acht, dat de wil],ekeur van een meerder-
heid den president kan dwing. n, zich te-
rug te trekken, om politieke redenen- dan
zou de president der republiek niets an-
ders zijn dan een speelbal in de handen
der partijen,. Helpt mij een dergelijk zoo
g^ducht gevaar uit te schakelen.
nen hebben mij verlaten om in de voet-
stappen van hun vader te treden,. Moge de
hemei ze beschermen, dat zij niet neele-
maal ten onder gaan, Mijn dcchter leeft
w^iiswaar in gelukkigen echt, maar in ar-
moedige omstandigheden,. Haar man is
bankbeainbte, hij was vroeger officicr en
moest zijn ontslag nemenr... laat ik over
d^ droeve tijden van dit huwelijk zwijgen.
Thans gaat h«t center beter en mijn schoon-
zoon doet zijn plicht,. Voor mij zal geluk
en ongeluk wel spoedig voorbij zijn, ik
koester nog slechts een enkel.en wensch,
mijn nicht, de arme Kitty, die mij in
moeilijke tijden zoo trouw terzijde heeft
gestaan, egn veilige toekomst te bezorgen.
Met het arme kind heb ik hartelijk mede-
Iijden. U weet misschien niet, dat uw
schoonbroeder Kitty beminde en dat zij
zelf met heel haar hart aan hem hing,,
Dat was plotseling voorbij, want een zeker
iemand, wiens naam ik wel niet behoef
te noemen, had het gcrudit verspreid,
dat Kitty, toen zij op slot Haxtjnausen was,
in een verkeerde verstandhouding met ba
ron Edmund stond en dat om die rciden
uw verloving, waarde barones, door u
verbroken werd. Ik behoef u de pngegrond-
heid van dat gerucht niet to verzekcren,
Maar Kitty trok zich aan d©n smaad zoo
aan, dat zij met baron Edmund brak; om
niet den schijn op zich te laden, dat het
geruCht op waarheid berustte, Dat, waarde
barones, is de droeve geschiedenis van mijn
nicht, waarnaar u zoo vriendelijk vroeg,
Kitty zelf zou u die wel niet heboen mede-
gedeeld, daaroin verzoek ik u er niet van
te spreken, indien u ons eens weer met
een brief wilt verheugen. Kitty's toekomst
v-eroorzaakt mij groote zorg. Als ik er niet
Ik weiger mijn pojft te verlaten door
van het parlement dst tot taak heeft de
w-etten aan te nemen in voor de eerbiedi-
ging van haar te waten, niet het sein en
het voorbeeld mogen uitgaan harcr sc'nen-
ding.
Moge de Kamer weigeren, de gevaarlij-
ke raadgevers te voig-n, die om partij-
belangcn° trachten te verki ijgen, dat het
nieuwe wetgevende ljchaam met een re-
volutionnaire daad aanvangt, moge de Se-
naat, getrouw aan zijn tradities, zooals
steeds," de verdedigir van de grondwet
blijven.
Een zoo belangrijke constitutioneele
kwestie voor de toekomst van de republi-
keinsche. instellingen, kan niet achjer-
baks worden geregeld door individueele
of groepsbesIuiten.
Vol v'ertrouwen doe ik een beroep op
de wijsheid der beide Kamers, haar voor-
zichtigheid en haar liefde voor de Fran-
sche republiek.
In het bewustzijn van mijn plicht, heb
ik mijn verantwoordelijkheid op mij ge
nomen. Het uur is gekomen, dat het par
lement de zijne op zich neemt^
Herhaaldelijk werd Marsal door de rech
terzijde to-egejuicht tijdens het voorlezen
der boodschap. Daarop volgde de minis-
terieele verkl,aring, welke als volgt luidde:
„De huidige regeering heeft zich uit-
sluitend geconstitueerd met het doel, aan
het parlement de gc4egenheid te geven,
zich uit te spreken over een grondwette-
lijke kwestie, welke wel buiten het parle
ment aan de orde is gebracht, doch waar-
over alleen het parlement het oordeel kan
vellen.
We hebben dus niet met een regeerings-
program te komen, ziegt derhalve of de
constitutioneele wetten onaantastbaar moe-
ten blijven, boven de partijen, in welk ge
val het gezag van uw stemming voor de
leiders van de uit de Verkiezingen van 11
Mei te voorschijn gekomen meerderheid
een aanwijzing moet zijn, dat het hun plicht
is de regeeringsmacht, welke hun door
den president der republiek werd aange-
boden, te aanvaarden en de verantwoorde
lijkheid voor het lot van Frankrijk op zich
te nemen. Of wel verklaart door uw stem
ming, dat gij de prinsipes niet goedkeurt;
welke door de presicl.ntieele boodschap
geformuleerd als basis van de grondwet. In
dat geval zullen wij mededeeling doen
van het niet slagen onzcr opdracht aan
het hoofd van den d, en zal deze dan
het besluit nemen, hetwefk hierop moet
volgen.
Wij do©n een beroep op uw geweten en
op uw gezond verstand. De besprekingen
moeten buiten elke dubbeljzinnigheid ge-
voerd worden. Want bij het resultaat uwer
stemming is de toekomst van ons republi-
keinsch stelsel ten nauwste betrokken.
De eerbied voor de wet is de waarborg
voor onz6 republikeinsche instellingen en
de bescherming der openbare vrijheid."
Painleve deelde daarop mede, dat eenige
afgevaardigden hadden verzocht interpella-
ties te mogen indienen. Marsal aanvaardde
cfe onmiddellijke discussie daarover.
Painleve kondigde vervolgens aan, dat
hij van de leiders der vier groepen, welke
de linkerzijde vormen, een mo tie had ont-
vangen, welke ten doel had alle discussies
te verdagen en van di-n volgenden inhoud
was:
„De Kamer besluit niet in contact te tre*
den met een ministerie, hetwelk door zijn
samenstelling een ontkenning van de par-
lementaire rcchten inhoudt en weigert der
halve een inconstitutioneel debat te voe
ren, waartoe zij wordt uitgenoodigd. Zij
besluit derhalve iedere discussie uit te stel-
len tot op het oogenbhk, dat de souverei-
ne wil van het land zich zal doen kenncn,"
Reibel voerde dan nainens de rechter
zijde het woord over deze motie. Hij be-
toogde o.a., dat de Kamer niet kan worden
vervangen door allerlei lichtschuwe oon'ii-
te's. Men noemt het debat in strijd metl
meer ben, staat zij geheel verlaten in de
wereld, want mijn dochter is niet in staat
haar te ondersteunen, en naar mijn man
kan en mag zij niet Weer terugkeeren.
Ik heb er reeds aan gedacht, of u, waarde
barones, haar niet misschien een passende
betrekking zoudt kunnen verschaffen.
Vergeef me dit verzoek, waarto.e' mij
uw vriendelijk schrijven den moed gaf,
Groet uw echtgenoot van mij en wees ver-
zekerd, dat u nooit zal vergeten.
uw toegenegen dienstwillige
L, Villprbeck.
Ferdinand liet den brief zinken en keek
zijn echtgenoote verbaasd en vragend aan.
Nu, zei zij, wat denk je er van?
Ik kan niet begrijpen, hoe de majoor
zoo slecht kon handelen- Maar ik begrijp
ook niet, hoe mijn broeder zich door zuik
dwaas gepraat'kon laten beinvloeden.
Minder je broeder dan Kitty zal be-
mvloed gewecst zijn,
Ik begrijp niet recht
Jullje heeren der schepping zet u
makkelijk over zulke dingen heen, vervolg-
de Kate met een fijn glimlachje, en ik
erken, dat je daarin gefijk hebt,. Ik zou
er mij ook weinig ot niet om hebben
bekommerd. Maar zulke fijngevoelige na-
turen als Kitty er een schijnt te zijn,
kom©n er niet over heen en verwoesten
liever hun eigen geluk, dan den lastcraar
in het gezicht uit te lachen.
Ja, je hebt gelijk. Maar het lijkt
mij wonderlijk, dat Edmund nooit ophelde-
ring heeft trachten te krijgen,.
Hij is een stijfhoofd. Wie weet, wel
ke gedachten hij zich maaktr Dichters en
kunstenaars hebben een eigen hoofd. Men
de constitute, doch het heeft slecht^ een
doel; EeCbiediging van de grondwet Hij
stelde daarom de volgende motie voor:
„E)e Kamer besloGn de bepalingen van
art. 2 en 6 van de Wet van 26 Februari.
1875, welke een der voornaamste waaibor-
gen voor de republiek vormt, hoog te hou-
den gaat over tot de orde van den dag".
Heftig viel Reibel Herriot aan, omdat
dezc had geweigerd de opdracht tot het
vormen van een kabinet te aanvaarden^,
zoodat thans een ministerie uit de minder-
heid moest worden samengesteld. In den
brC'ede weidde Reibel tenslptte uit over
de inconstitutionecle actie, weljke tegen-
den president is gevoerd door de sodalis-
tische en de communistische pera. De com-
munisten, zeide Reibel kunnen het Mille
rand maar niet vergeven dat hij in 1920
door het zenden van generaal Weijgand
Polen heeft gered van 'n Russischen invaL
Toen Reibel den oud-republikein van het
centrum Thomson bij het debat betrok,
merkte deze op dat hij de aanvallen tegen
de meerderheid der Kamer laakte. Hij her-
innerde voorts aan Gambetta, die ook had
gpweigerd in contact te treden met een ka
binet, dat buiten de meerderheid om was
gevormd. i
Een daverende ovatie van links vieli
Thomson voor deze woorden, die Reibel
absoluut uit het veld sloegen, ten deel.
Marsal zette vervoljgens uiteen, waarom
hij de opdracht tot het vormen van een ka
binet had aanvaard. Hij keerde zich tegen
de verdagingsmotie, daar hij liever een
debat zou hebben over de rege'eringsver-
klaring. Volgens hem ligt de oorzaak van
de campagne tegen Millerand buiten de
Kam©r. Zij is een daad van wraak op
de premier van 1920. Onder hevige in-
terrupties van de linkerzijde en vooraf
van de communisten, besloot Marsal met
te zeggen
Of wel zal een minister-president geko
zen uit de leden der linkerzijde op con
stitutioneele wijze uit handen van den
voor 7 jaar gekozen president de opdracht
ontvangen tot het vormen van een minis
terie, of wel zal hctzeljde praCtische re
sultaat bereikt worden, doch door een
stelljge sd'nennis van- de grondwet^,"
Painleve verklaarde dat Marsal's woor
den de grenzen zijner gedachten over-
schreden. Marsal poogde daarop zijn
woorden te verzachten door te betoogen
dat hij geen enkcl Kamerljd had widen
kwetsen.
De communist Renaud Jean nam ver
volgens het woord ,bewerende, dat hij
daarop recht had. Felle verwijten slinger-
d© hij naar het hoofd van den oud-socia-
list-MillPrand.
De minister van kolonien Fabry nam de
verdediging van Millerand op zich. Doch er
ontstond in de Kamer een heftig kabaal.
De communisten zongen de Internationale.
Eindeiijk kwam Painleve aan het woord,-
Hij deelde mede dat er twee moties waren
ingediend ,een door Herriot en een door
Reibel. De eerste motie zou het eerst in
stemming worden gebracht. Marsal ver
klaarde, dat hij de kwestie van vertrouwen
stelde. Het resultaat was, dat Herriot's mo
tie, zooals wij boven reeds hebben gezegd;
werd aangenomen met 329 tegen 214 stem-
men.
Marsal verliet onmiddeljijk nadat de uit-
slag was ftekend geworden met zijn minis
ters de zaal. De zitting werd daarop ver-
daagd tot Woensdagmiddag voor de voor-
Kzing van een tweede boodschap van Mil
lerand, waarin deze zal mededeelen dat hij
aftreedt als president der republiek.
Painleve zal deze boodschap in de Ka
mer en Doumergue zal haar in den Senaat
voorlezen. Een officieele mededeeling be-
vestigt het bovenstaande, nl. dat Millerand
heeft besloten af te treden.
Gisteren zou de linkerzijde der Kamer
bijeenkomen om den toesiand te bespre-
ken en neden zou een nieuwe president
worden gekozen. Wie zal als president op-
mo«t ze te hulp komen, anders loopen zij
zich dat hoofd te plotter,
Dat geef ik toe,. Als Edmund een-
maal ©en besluit heeft genomen, is hij
©r niet weer af te brngen,. Dat heeft de
historic met slot Haxthansen duidelijk bi-
w©zen. Maar wat kunnen wij nu doen?
O, die wijze heeren der schepping.
Daar w«ten ze nu alweer geen uitweg.
W©et jij er misschien een?
Z©ker, mijn hooge heer, en ik ge-
Ioof, dat die ons naar het doel zal leiden.
Dan b©n ik toch nieuwsgierig.
Zoo luister dan, mijn verstandige
man. Maar vooraf mo©t je mij iets ter be-
looning b©loven.
Wat wil j© hebben.
D© belofte dat je aan den afstandsrit
ParijsB©rlijn zult deelnemen.
H©b je nog altoos die luim, kind?
H©t is den sluwen majoor limners gdukt,
d©n wedstrijd tot stand te brengen. Maar
©erlijk gezegd, ik heb weinig lust, juist
naar B©rlijn^
En juist in B©rlijn zou ik je als
ov©rwinnaar willen zien binnenkomen,
vleide zij.
W©et je zoo zeker, dat ik zal winnen?
Ja, ©ven goed als indertijd, toen jij
op Platzda d©n prijs gewonnen hebt.. en
tevens mijn hart.
Ja, d©stijds. Toen moest ik overwin-
n©n, anders was ik verloren geweest. Maar
het arme paard ging er bij verloren.
Doan jij bleef overwinnaar en je
roem ging over alle renbanen van Europa.
Zoo zou ik je ook nu afs overwinnaar
wiilen begroeten. Weet je, aan de Bran
denburg erpoort in Berlijn.
Waar jij toch m© niet met rust laat,
iNGEZONDEN MEDEDEELINGDN
Abdijsiroop is verkrijgbaar bij de Firma A. van
Overbeeke—Leunis.
tr©den? Men noemt Painleve en Doumer-
gu©, maar een presidentsverkiezing in
Frankrijk kan v©rrassingen baren. Men
d©nke slechts aan de keuze van Loubet
in 1899 ©n aan die van Paul DeschaneJ
in 1919. To©n had men ook een heel an-
der resultaat venvacht,
Morgen zal Hemot dan een ministerie
vormen. Zondag zal de Kamer rust hou
den en Maandag zal Herriot zijn minists-
rieele Verklaring voorlezen. De crisis iin
Frankrijk zal dan zijn opgelost,. Lang heeft
h©t geduurd, doch de oplossing is tcn slotte
toch, zooais m©n had venvacht dat zij
zou zijn.
MILLERAND,
To©n MilLerand den 25sten September
1920 tot president der Fransche republiek
w©rd gekozen, had hij als staatsman reeds
gedurende 25 jaren een belangrijke plaats
in h©t openbare leven ingenomen. Geboren
t© Parijs 10 Februan 1859 uit gegoede
oud©rs, promoveerde hij aldaar in 1881
in d© recht;>n en liet zich onmiddelljjk in-
schrijv©n bij de Parijsche balie. Daar kwam
w©Idra de gave voor den dag, die hem
later tot een groot parl.ementslid moest
mak©n, zijn welsprekendheidgevatheid;
d© kracht van zijn argumenta;tie,. Met de
v©rdediging van de stakende mijnwerkers
t© Montceaux-les-Mines en later met die
t© Decareville het was nog in den tijd
van opkomst d©r vakbeweging de eerste
proc©ssen van een Iange reeks stakings-
d©licten, maakte hij naam, A1 heel spoedig
b©gaf hij zich in den politieken strijd. In
M©i 1884 koos het district la Muette in
Parijs h©m in den gemeenteraad, in 1885
w©rd hij bij eLn tusschentijdsche verkiezing
Kamerlid voor Parijs. In ae K,^71 r z< n 1 de
hij dad©Iijk aan de uitfcrste linkerzijde.
Uit dezen tijd dateert Millerand's over-
gang tot h©t socialism^-
Na het Dreyfusproces kwam het ministe
rie Waldeck Roussc-au aan het bewind,
dat ©en zwenking naar links beteekende.
Miil©rand werd aangezocht voor de porte-
f©nille van handel, Hij nam dit aanbod aan.
Groot was het verschil van meening onder
d© socialisten of Mill,-rand deze positie
had mogen aannemen. Hij was de eerste
socialist die minister in een n? t-tsoc'ia-
listisch kabin©t werd. Van zijn w.'tgeven-
den arbeid noemen wij hier de wetten
b©treffende dc beperking van den arbeids-
duur in fabrieken, de veiligheid in werk-
plaats©n en fabrieken, en de uitbreiding
d©r arbeidsinspectie,., Hem werd kwalijk
genomen, dat hij met generaal De Galljfet,
©en der onderdrukkers der dommune van
1871 in ©en regeering zitting nam. Verder
d© quaestie van de ridderorde_nhij kreeg
©n gaf deze ondersCheidingsteekenen voP
g©ns den onden maatstaf,. Scherp kwetste
hij de gevoeligheid van de sodalisten bij
d© huldiging van den Tsaar in 1901, toen
hij aan al d© ontvangstpl,echtighdin deel-
nam. Toch w©rd hij in 1902 als Kamerlid
herkozen. Ook het congres der socialis-
tische partij in 1903 weigerde hem uit
te stoo-ten. Maar het verbond met de socia
listen zou toch spoedig breken, Zijn ver-
zet tegen de politiek van Combes ver-
vr©emdde hem geheel van het socialisme,
Dri© jaar later trad hij in het ministerie
weiaan, ik zal den tocht mecmaken en mij
nog h©den laten inschrijVen.
Jij li©ve, beste man.
Zij omarmd© hem.
En nu zul j© ook mijn plan hooren.
Zi© je, a Her eerst komt het er toch op
aan, d© twee stijfhoofdige menschen Ge
g©dacnte te ontnemen dat er iemand ge-
looft aan dat onzinnig© praatje.
Ja, ik schrijf nog vandaag aan Ed
mund, jij kunt aan Kitty schrijven......
O, n©en. Al verzekeren wij ze al dat
wij ©r niets van gelooven, dan zijn er
toch nog d© andere menschende we
reld- Het komt er maar op aan, de wereld
op©nlijk te toonen, dat wij niets van die
praatj©s gelooven en er mets om geven,
dat wij.... vooral ik... nog altoos vn©nden
van Kitty zijn.
Ja maar
Ni©ts gemakkelijker dan dat. Ik noot-
dig Kitty uit, mij t© komen bezoek-en.
Dat is een fameus idee. Maar hier
b©kommert zich geen ntensch om Kitty.
Zij zal mij ni©t hier bezoeken, maar
in B©rlijn.
J© wilt naar Berlijn?
Ja, zoo'n v©ertien dagen voor den
afstandsrit. Ik rijd naar Stendal en neem
Kitty m©e. Dan zoeken wij een aardige
woning en begroeten jou na veertien dagen
als ov©rwinnaar aan de Brandenburger,
poort;.
Of als ov©rwonnene. Maar dat is om
h©t eveq. J© P1 an bevalt mij. Dan zuhen
wij ook Edmund uitnoodig^n
Dat zull©n wij wel laten.
Wat?
(Wordt vervolgd.)
De Burgemeester van TEU NEUZEN inaakt be-
kend, dat het inschrijvingsregister voor de lichting
1925, met het daaruit opgemaakt alphabetisch register,
gedurende TIEN DAGEN, van dertien tot en met
twee en twintig Juni a. s. ter gemeeDte-secretarie
voor een ieder ter inzage ligt.
Tegen deze registers kan binnen dien tijd oezwaar
worden ingebracht bij een met redenen omkleed
v«rzoekschrift. Dit moet bij den Burgemeester, ter
-I retarie dezer gemeente worden iugediend. Aan
det verzoeker wordt een bewijs van ontvangst afge-
geven. De Burgemeester zendt het verzoekschnft^
aan den Commissaris der Koningindeze beslist bij
een met redenen omkleed besluit,
Ter Neuzen, den 13 Juni 1924.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
of andere ziekten der ademha-
lings organen kunnen Uw leven
vergallen. Voor de prikkelende
hoestbuien die U s nachts uit den
slaap houden is er een beproefd
.rniddel: AKKER's
-u:
