ALGEMEEN NIEUWS- Ell AOVERTENTiEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7614.
Maaadag 2 Juni 1924
64r Jaargang.
Aanbesteding.
DE BROEDERS.
aanbesteden
Het make.] van mm, Remmingswerken
met steenkist, het bouwen van een
aanleg&teiger en herzetten van keibe-
strating, m de haven te Walsoorden.
BINNENLAND.
FEUILL1TQF.
BUITENLAND.
.SL1LLMW
KHHnHIMSaHmnHKW BBaMMMMSBRHBaR ..£tMg&t»<
Burgemeester en Wethouders van
HONTENISSE, zullen op Zatardag 14 Juni
1924, des namiddags twee uur (n. t.), ten
Raadhuize te Kloosterzande
Aanwijs zal geseliieden ter pi'aatse op
den dag der besteding, des voormiddags
tien uur
Bestek en teekening zijn ter Secretarie
verkrpgbaar tegen betaling van 2,—
vanaf Woensdag 4 Juni a. s.
Hontenisse, den 30 Mei 1924.
JAC. DE WAAL, fd. Burgemeester.
H. F. VAN LEEDWE, Secretaris.
STAATSRAAD STRUYCKEN
HERDACHT.
Naar aanleiding van de vergadering der
Vereeniging tot het bevordteren van de be-
oefening der wetenschap onder de katholie-
ken in Nederland op 31 Mei en 1 Juni te
Nijmegen te houden, 'heeft het bestuur der
Openbare Leeszaal en Boekerij Oranje-
singgl aldaar een ten toonstel ling geor-
ganiseerd van boeken en platen betrekking
hebbend op den H. Thomas van Aquino en
zulks in verband met diens Eeuwfeest, als-
mede van boeken en geschriften van nu
wijlen staatsraad Proif. Mr. A. A. H.
Struycken, als hulde (aan de groote talen-
ten, rustelooze werkkracht en algeheele toe-
wijding door dezen in dlienst van vaderland
en kerk gesteld.
Zaterdagmiddag werd deze tentoonstel-
ling gepend met een rede van Prof. Mr. Dr.
J. v. d. Grinten, hoogleeraar aan de R. K.
universiteit te Nijmegen, waaraan 't vol-
gende wordt ontleend:
Spreker wees op de goede gewoonte der
thans bijeenkomende vereeniging om in de
zo'ndere aandacht te vestigen op een der
groote figuren, die aldus spreker de
menscbheid in haar ontwikkelingsgang heb-
ben geleid en hebben bestraald met de lich-
tende fakkel hunner wetenschap.
Was het vorig jaar de beurt aan Pasteur,
thans zal de universeele persoonlijkheid van
Thomas van Aquino onze aandacht vragen.
Het bestuur der Nijm. Openb. Leeszaal
heeft gemeend in den geest der vereen. te
handelen door het organiseeren eener ten-
toonstelling van werken van dezen grooten
middeleeuwschen theoloog en wijsgeer; bij-
eengebracht zijn verschillende uitgaven
zijner werken, handschriften, gravures en
houtsneewerken. En daarnaast wordt ge-
eerd de nagedachtenis van den diepbetreur-
den medeoprichter en voorzitter der veree
niging Staatsraad Prof. Dr. A. A. H.
Struycken; ook voor dezen, den realist bij
uitnemendheid; den man der concrete wer
kelijkheid, geldt de stelling van Thomas;
Primum autem principium in operativis
quorum est ratio practica, est finis ultimus.
Voor Prof. Struycken immers is het recht
een voor mensch en mensdhheid noodza-
kelijke ondening in hunne ontwikkeling naar
hunne absolute bestemming. Den wijsgeer
Struycken leeren we kennen in zijn strijd-
schrift „Recht en Gezag", tegen Prof.
Krabbe's leer van het rechtsbewustzijn,
waarin met ongemeene saherpte de stelling
wordt bestreden, dat de individueele over-
tuiging als psychisch verschiinsel de bron
zou kunnen zijn van het recht. Een norm
immers voor het menschelijk handelen kan
ten slotte slechts berusten op de objectieve
waarde van haar inhoud.
30)
Ah, juist.
Nu, die schriiver heet eigenlijk Ed
mund vrijheer von Haxthausen.
Jijjij hebt dat' bock geschreven?
Ja, en nog andere,. Nu weet je ook,
waarom ik mij in de eenzaamheid van
Nedderhovt wil terugtrekken,. Dat boek
schreef ik den vorigen zomer, toen ik mij
in de afgelegen hofstede een behagel'ijk
kamertje had ingericht. Al§ je wilt, rijden
wij dezer dagen er eens heen, dan zul jij
je overtuigen, dat men daar heel goed kan
leven.
Edimijn lieve broer, hoe klein en
erbarmelijk ben ik tegenover jou, zei Fer-/
dinand aangedaan en stak zijn broeder de
handen toe met een hartelijk gebaar.
Edmund schudde die. Een uildrukking
van geluk en tevredenheid lag om zijn
mond en in zijn oogen kwam een voch-
tige glans.
Wij zijn nu eenmaal zooals we zijn,
Ferdi. Wij moeten als breeders tegenover
elkaar handelen. Ik bied je geen geschenk
aan. Ik ben niet grootmoedig, ik kan niet
anders. |ij bevrijdt mij immers van een
grooten last', als jij Haxthausen overneemt;
je geeft mij aan het leven, aan arbeid;
die mij bevalt.... ja, Ferdi... aan het1 gey
luk wear. Als hier van weldaden gespro-
ken kon wordein, dan ben ilk het die er eene
Daarna behandelde spreker het finalis-
tisch-realisme als grondslag voor de rechts-
leer van Prof. Struycken; als rechtsge-
leerde was hij de man van de historisch-
juridische methodender.ken we slechts
aan dat merkwaardige college over „Ons
Koningsdhap", schetsende daarin de groote
beteekenis van de Monarchie in den parle-
mentairen regeeringsvorm.
Voorts herinnerde Prof. v. d. Grinten aan
het geschrift over de administratieve recht-
spraak en de gedaehtenomwenteling die er
het gevolg van was. Telkens was het
't aprioristische 't onreeele, datJzijn nuoh-
tere geest had opgemerkt.
Aan de orde stelde spreker de bestrijding
van de op anti-revolutionnaire leest ge-
schoeide voorstellen tot grondwetsherzie-
ning der in 1910 benoemde Staatscom-
missie.
Spreker doorliep aan de hand der ge-
schriften van Prof. Struycken de verschil
lende terreinen van rechtswetenschap door
dezen bestreden o.a. dat van het volken-
recht.
Zich omringd ziende van nagenoeg alle
geschriften van Prof. Struycken, met hun
schat van wetenschap, wijst spreker er op,
hoe zij leeren de methoden Van rechtskun-
dig onderizoek, de methode van nuchtere
ontleding van het rechtsleven in zijn histo-
rische ontwikkeling en zijn concrete reali-
teit: vooral hierin heeft Prof. Struycken
baanbrekend werk verricht.
Spreker citeerde het afscheidswoord van
Prof. Struycken na diens achtjarig pro-
fessoraat tot zijn studenten.
..Alles wat een docent gelukkig kan ma-
ken. belangstellimg, waardeering, vertrou-
wen, vriendschap van zijn leerlingen, heb ik
van uwe zijde in zoo hooge mate ontvangen, -
dat mijn professoraat een gelukkig tijdperk
is rreweest van mijn leven".
Tenslotte releveerde hij de groote ver-
diensten als regeeringsvertegenwoordiffer
ot> tal van Internationale conferenties, het
diep betreurende, dat deze geniale man is
weggenomen te midden van zijn veel r(n-
vattenden arbeid.
HULDIGING Mr. V1SSER VAN
IJZENDOORN.
Door de fracties van den Vrijheidsbond
in de Eerste en Tweedte Kamer is Vrijdag
een huldeblijk aangeboden aan Prof. Mr.
Visser van IJzendoorn (die. zooals roe*?
heeft genomen als lid der Tweedte Kamer).
Het geschenk bestond uit een bronzen
buste der Koningin. Mr. Dresselhuys voerde
namens de beide fracties het woord.
HET INVOERVERBOD VOOR
SCHOENEN.
Minister Aalberse heeft in de Tweede
Kamer meegedeeld, dat met ingang van 15
Juni a.s. het ihvoerverbod vopr schoenen zal
worden ingetrokken, aldus de Standaard.
Noch onze verslaggever, noch de schrijver
van het Kameroverzicht maken van deze
mededteeling melding maar nu lezen we in
de Handelingen: „Het Schoenenwetje" heeft
uitstekend gewerkt dezer dagen zal de
regeering daaromtrent aan de Kamer mede-
deelingen doen binnenkort zal, nog voor
dit wetje expireert, Ihet liruvoerverbod kun
nen worden ingetrokken". Trouwens in den
laatsten tijd was het departement steeds
vrijgeviger ten aanzien van den invoer van
buitenlandsch schoenwerk geworden.
(N. R. Crt.)
DE SCHADELOOSSTELLING DER
TWEEDE KAMERLEDEN.
Eenige weken geleden heeft het Senioren-
convent der Tweede Kamer zich gewend
tot de verschillende fracties, met verzoek
aan haar leden individueel aan te bevelen,
in verband met den slechten toestand van
's lands financien van 1 Mei 1924 af 5
van hun schadelioosstelllng als Kamerlid
voorloopig niet te toucheeren. Naar wij ver-
nemes hebben de leden van vrijwel alle
fracties, ingevolge deze aanbeveiing, den
Minister van Financien medegedeeld, dat zij
ontvangt.
Ik zal je hand''fwijzi' nooit vergetien.
Ik ben slechts de beheerder van jouw
bezit, wonde.rlijk menschenkind.
Jij bent de eigenaar. En nu geen
woord meer daarover. J a toch, ik heb i
nog voorwaarde.
ik voldoe aan alleg.
Ik zou tante Lotte n^ee naar Nedder-
d«rhovt will,en nernen. In jnllie huishou-
ding past de oude vrouw tfoch niet meer,
en dan ben ik niet zoo heelemaal alle'en
in den komemden winter.,
Ferdinand keek hem verbaasd aan en
thans vufd€n zijn oog(;n zich werkel,ijk
met tranen. Hij kon niefe zeggen, maar
sioeg den arm om |den ha is van zijn breeder
Edmund streek hem over de wangeil
als een klein kind.
Kom, Ferdi: zei hij1 zacht wij
willten nu met t'ante Lotte praitqn,.'..
HOOFDSTUK XIII.
Hij is een domkop, zei de majoor
met hoonenden lach, to en hij de over-
eenkomst tusschen de beide breeders ver- I
nam. Laten we oris niet verder met hem
inlaten.
Ik vind zijn handelwijze toch heel
ridderlijk, antwoordde miss Jefferson met I
een hoogmoedigen blik. Hoe is het,
wilde u niet met hem duelXeeren?
De majoor haalde de schouders op.
Met een dwaas duelletert1 men niet.
zonder zich belachetijk te maken. Ik zie
er van af.
Het gebaar, waarvan hij die woonden
vergezeld deed gaan, was werkejijk
van genoemdten datum af 5 van 'hun
schadeloosstelling willen laten staan, ten
behoeve van 's Rijks sclatkist. Alleen de
cominumisten en sociaaj-democraten zijn,
naar men mededeelde, niet geneigd deze
aanbeveiing van het Seniorenconvent op te
volgen.
DE POSTCHeQUE- EN GIRODIENST.
De directeur-generaal der posterijen en
telegrafie maakt bekend, dat de houders
van postcheques alsnog gedurende de
maand Juni 1924 zich bij'de post- en hulp-
kantoren kunnen vervoegen voor het aan-
vragen van machtlging tot uitbetalen van
die cheques.
Cheques, van welke voor 1 Juli 1924 uit-
betaling niet is aangevraagd, worden als
vervallen besdiouwd.
EEN NIEUWE PARTIJ.
De Christen-solidaristische Staatspartij.
Men meldt aan de N. R. Crt.:
Binnenkort zal de oprichtingsvergadering
plaats hebben van een nieuwe Christelijke
pantij, welke zich op het standpunt piaatst
van het Christen-solidarisme en zal hqeten:
Christen-solidaristische Staatspartij.
De voorstanders van het Christen-soli
darisme achten het tijdperT van een star in-
diyidualisme voorbij en erkennen te leven
midden in een felle reacti.* daartegen. Zij
achten nu het gevaar groqt, dat men in een
ander uiterste, een star s^cialisme of com-
munisme vervalt, en oordeelen, dat slechts
een uitredding mogelijk ii, n.l. een maat-
schappelijke ordening, die gebaseerd is op
de Christelijke soiidariteit- gedachte, waar-
bij eenerzijds het recht van de persoonlijk
heid ten voile geeerbiedigd wordt, ook het
eiendomsrecht, en anderzijds de mensche-
lijke saamhoorigheden, de.soiidariteit, weer
in nieuwe maatschappelijkt vormen fot uit-
drukking kan komen.
Het Christen-solidarisme is niet afkeerig
van staatsinfnenging, wahneer het betreft
de soiidariteit te bevorderten. Het staat o.a.
voor de medezeggingsctlap in bedrijven.
Het verafschuwt concurrentie en wil de
prcductie regelen naar jbehoefte en niet
meer naar winst. Het wil, bat niet meer het
welzijn van het eigen ik de drijfveer zal zijn
van den arbeid, maar he: welzijn der ge-
meenschap, g-edrongen door de liefde tot
den naaste. De arbeid wenscht het gereor-
ment. Het streeft naar inTernationafe ont-
wapening en afschaffing van de geheele
diplomatie. Het wil wettelijke regeling van
de werkioosheidverzekering en uitbreiding
van de andere sociale verzekeringen. Het
wil invoering van het recht der burgers om
wetten voor te stellen (volksinitiatief) en
't recht om maatregelen van het wetgende
lichaam goed of af te keuren (referendum),
benevens de bevordering van de autonomic
van provincie en gemeer.te door decentrali-
satie. Verder wenscht het te streven naar
een algemeen erfrecht, dat de soiidariteit
der staatsburgers onderling versterkt, daar
het niet in het kapitaalbezit een fout ziet,
maar in de tegenstelling, dat de eene groep
reeds van de geboorte af wegens het hui-
dige erfrecht kapitaal bezit en dientenge-
volge een grooten voorsprong heeft op de
groep van hen, die een kapitaalerfenis bij -
de geboorte misten.
Alhoewei staande op Christelijk stand
punt, zal het Christen-solidarisme in de
praktische politick noch links, noch rechts
staan en in zijn isolement zijn kracht zoe-
ken.
Er bestaan ook plannen tot de uitgifte j
van een orgaan. De Volksstem, dat gewijd j
zal worden aan de verspreiding van de
Christeliik-solidaristische beginselen.
HOLLAND OF NEDERLAND
In het „Nieuwsblad voor den Boekhan-
del" schrijft een inzender naar aanleiding
van een artikel in een der bladen, waarin
geprotesteerd wordt tegen de „absoluut on- i
juiste" belachelij'ke en met de werkelijkheid I
spottende voorstelling, die het buitenland in I
woord en beeld van ons land en zijn be-
woners maar steeds blijft geven, het vol-
gende
Dicht bij genoemd misbruik, waaromtrent
wij tantelijk vrij van schuld uitgaan, ligt
echter een ander, waaraan wij stellig wel
wat minder onschuldig zijn. Dat is: het ge-
bruiken van den naam „Holland" waar
„Nederland" bedoeld wordt. Dit is een
misbruik, dat in het buitenland (buiten de
officieele wereld, want daar is men wel cor
rect) zoowat algemeen is, maar... dat ook
in ons eigen land welig tiert. Wij-zeiven
(er zijn uitzonderingen) geven in deze aan
het buitenland een heel kwaad voorbeeld.
Wij-zelf spreken maar onbeschroomd van
Hoilandsch fabrikaat, Hollandsche taal,
Hollandsch geld, Hollandsche sigaren, Hol
landsche regeering, van Fransch-Holland-
sche woordenboeken, van de koningin van
Holland, van een Holland-Beigie-match
enz., waar overal Nederland, Nederlandsch
en Nederlanders moest staan. Niiemand zal
iets hebben tegen Hollandsche duinen, zoo-
min als tegen Drentsche venen of Zeeuw-
sche stroomen, omdat daarmede speciaal-
provinciale zaken worden aangeduid, maar
waar dat niet het geval is, moet enkel Ne
derlandsch" op zijn plaats geacht worden.
Het is toch wel een beetje gek, am altijd
maar ..Holland" en „HolIandsch" te schrij-
ven, alsof de overige negen provincien een
quanite negligeable waren.
En het buitenland volgt ons kwaad voor
beeld getrouw op en praat ook maar van
Ja Reine de la Hollande", van ,,made in
Holland" (Maastrichtsch aardewerk b.v.)
en adresseert „Maestricht, Hollande" en
„Leeuwarden in Holland".
Men zal misschien zeggen: Wat steekt er
in een naam? ik zou er met een wedervraag
op willen antwoorden-: Wat is er tegen om
juist te zijn? Waarom ..Holland" en niet
Gelderland of Limburg als verzamelnaam
voor de 11 Nederlandsche provincien? De
officeele naam Nederland is er toch niet om
niet gebruikt te worden.
Legenden hebben een taai leven en kwade
gewoonten worden niet gemakkelijk afge-
legd. Toch hoop ik, dat de schuchterheid,
die ons Nederlanders niet geheel ten on-
rechte wordt toegekend, velen metterdaad
zal doen' medewerken om dat onverant-
woorde Holland-mono,polie te helpen af-
schgjfen^ en den naam Nederland,nlaats
grootsch. Maar miss Jefferson had toch
reeds zooveel menschenkennis opgedaan,
dat zij om des majoors grootsche gebaren
nfets meer gaf, doch Fiem spoftend in bet
aangezicht uiflachte.
U moest naar Amerika gaan, ma
joor, zei ze. Ik ben overtuigd dat u
daar spoedig een rijk man zou worden
of.... onder den kogel van een revofyei*
zoudt vailen.
Zij wist nu, dat hij het beheer van haa« I
vermogen had gebruikt om zich buitenge-
woon te verrijken. Maar zij wilde geen
nieuw schandaal verwekken. Binnen enkele
weken zou immers Ferdinand als haar echt-
genoot het beheer van haar zalteen in han
den nemen. Dan was het metr Vilfehbecks
heerscbappij gedaan.
De majoor trok den neus op.
De Amerikanen komen immers tot
ons, z^i hij spottend, dus behoeven wij I
geen moeite te doen.
U is eenmaar ik wil geen ruzje
Laten we vrienden blijven, majoor. Ik ge-
loof, dit is voor u het 'beste.
U weet, dat1 ik steeds uw trouwe
dienaar was, miss Jefferson.
Ja, ja... laten we daar niet meer
over praten,
Het huwelijk van de Amerikaansche miL
lionnaire met baron Ferdinand von HaxL
hausen baarde in de hoogere Berlijnsche 1
kringen groot opzien. De geschiedenis, die
aan dit huwelijk was voorafgegaan, was j
niet onbekend gebieven. Men beklaagde
den armen Edmund, maar was ten hoogst'e
DE TOESTAND.
TerwijI in Frankrijk en Duitschiiand de
nieuwe regeeringen in statu nascendi ver-
keeren, heeft het er schrijft de N. R. Crt,
een oogenblik dreigend uitgezien voor de
Engelsche regeering. Het had Cr nog maar
aan ontbroken, dat Europa weer eens op-
gehouden was door een nieuwe algemeene
v^rkiezing in Engeland,. Want dit1 zou het
gevolg ervan geweest zijn, indien het voor-
ste^ waarin de eonservatieyen hun wrevel1
uitten over de werkeloosheid der regeering'
ten aanzien van de werklooslnid Donder-
dag op den zwoelen Hemelvaartsdag aan-
genomen, in plaats van verworpen ware.
Het vraagstuk van het herstel heeft her-
haaldelijk vertraging en belemmedng on-
dervonden van een niet tot klaarheid geko-
men toestand in een van de geai^ieerde
Ianden en Duitschl.and. Wij behoeven
slechts te hetrinnqfen aan twee minist;e-
rieele crisis, in Belgie, aan het Jangdurige
vooruitzicht op de verkieizingen in Frankrijk
en Duitscliland, enz.; die zoo storend heb
ben gewerkt,. Maar als nu de nieuwe Fran-
fedhe en Duitsche regeeringen in elkaar
zuil^n zitten heeft men het gevoel, dat
op het gewicht'igste oogenblik van de vier,
vijf Iaatste jaren alles gereed is voor het
treffen van de definit$eve bejsljssing over
de regeling der deskundigen, waarvan Euro
pa en de heefe wereld heil verwachten.
Daarom zou het niet minder dan rampspoe-
dig geweest zijn, indien alles weer had
verbaasd, toen men hem bij hetr huwelijk
van het jonge paar in de Anglikaansche
kerk aanwezig zag,
Ferdinand was zijn broeder van harte
Sanfcbaar voor zijn grootmoedigheid, die
ook Kate waardeerde.
Thans weet ik, dat u mij1 vergeven
hebt, zei ze na de tromvplechtigheid te
gen Edmund, terwijl zij hem de hand
reikte. Ik dank u en ik verzoek u, den
komenden zomer, dien wij op Haxthausen
zullen doorbrengen, daar met ons samen
te wonen.
Wij zullien eens zien, Kate, antiwoord-
de hij glimlachend het duurtf nog lang
tot dien tijd, en ik (wijfel, of u zich in het
oude uilennest thuis zult gevoelen,
Zij lachte, toen schmdden zij elkaar Ide
hand en sche-idden als goede vrienden.
Aan het diner, dat op de pleclitigheid
volgde nam Edmund geen deel. Het jonge
paar stemde daarin des te gereeder toe,
daar het slcchtts kort zou duren, reeds'
een uur na de inzegening vertrok het jonge
paar naar het zonntge Zuiden.
De majoor bewoonde met zijn dames
twee kamers in een hotel, daar hij nog
geen woning had gehuurd. Hij wilde op
reis gaan, zooals hij zijn bekenden zei,
omdat zijn vrouw ziekelijk was en een zui-
delijk klimaat moest opzoeken.
In werkelijkheid gevoclde de echtgenoote
van den majoor zich moe en teneergesla-
gen. Het leven, dat zij door haar man ge-
dwongten moest lijden, de zorg en moeite,
het verdriet ovei- haar man, dat alles had
aan haar geZondhejd geknaagd en haar
moeten wacht'en op hot kiezen van een
nieuw EngelsCh Lagerhiuis. Dat ons dit
bespaard is gebieven, is te danken geweest
aan de liberate partij, w Ike Donderdag
den doorslag heeft gegeven bij de ver
werping van het voorstel der conscrvatie-
ven.
Het debat van Donderdag was ontsfaan
naar aanleiding van hun voorstel, om het
saiaris van Thomas Shaw, den minister van
arbeid, te verminderen en zoodoende af-
keuring uit te spreken over het beleid van
de regeering irizake de 'bestrijding der
werkloosheid. Het punt voor den aanval
op de regeeringssteiling was door de con-
servatieven goed gekozten, want dit beleid
is het grootste fiasco van de arbeidersre-
geering tot dusver. Het fiasco is juist hjer-
om zoo groot geweest, omdat geen partij
voor de verkiezing hooger verwachtingen
in dit opzicht gewekt had dan de arbeid°rs-
partij. Zij had de vorige regeqring ge-
stadig verwetjen, dat zij het" euve! der
werkloosheid niet baas had kunnen worden
en gestoft op het eigen en nositieve, con-
structlieve program, dat all,es bij toover-
slag zou veranderen. Nu dit voor de heeren
gekomen is en reeds voor een deel tot
uitvoering gebrachto had moeten zijn, is'
gebleken, dat alles neer is gekomen op de
oude lapzalversmiddelen. Een andere par
tij had kunnen aanvoeren, dat het vraag
stuk een der moeilijkste staathuishioudkun-
dige problem en van onzen tijd is. Dat het
immers samenhangt met allerlei omstandig-
heden die voortgevioeid zijn uit de oortogs-
ontwrichting,. Dat men het door de Iang-
durige toepassing van palliatieve middelen
als steunverleening sfeeds moeielijker heeft
gemaakt, den prikkel, die het zieke gestel
gezond moet maken, Je ,'.ctjiv: eren,. De
Engelsche arb eiders partij kan daar ech
ter moeilijk mee uit, omdat zij met opge-
houden had te verkondigen dat zij, zoo
zij maar macht tot regeeren had,, aan de
de werkloosheid eetn einde kon maken.
Toen evenwel de minister van arbeid kort-
geleden rekening en verantwoording van
zijn politick voor het parlement afltgde,
beroemde hij zich op een verminderhig
van het aantal werklioozeu, die in de eerste
plaats heelemaal niet groot was, en in de
tweede plaats meer met den tijd van het
jaar in vetband schijnt te staan dan met
iets anders en die in diep omvang al
tuger yertoond is. Nuchtjere menschen
program onuitvoerbaar was gebleken.
Ook Asquith, de Jeide,r der li'beralen,
behoorde tot' zuike nuchtere menschen, en
het klonk als een dreigend gerommel, toen
hij in de groote liberate bijeenkomst te
Brighton uitdrukkelijk verklaarde, dat de
politick der regeering in deze kwestie hem
niet aanstbnd. De eerste-minister Mac Do
nald verklaarde bij voorbaat, dat hij het
amendement der conservat'jeven op den
saiarispost van minister Shaw als een kwes
tie van vertrouwen beschouwdq. Donder-
dagavond heeft hij dit in het debat lier-
haald, toen hij ontkende, dat de regeering
hare verkiezingsbeioften gebroken had en
zeide dat zij, als zij dien avond versljagen
werd, een beroep op het land zou doen,.
Metterdaad heersohte er in de igel'ederen
der ar'beiderspartij groote bezorgdheid over
het lot' van de regeering. Het was bekend,
dat ongeveer evenveel liberalen ervoor als
ertegen waren, om nu maar me teen een
einde aan de regeering ae maken. Maar
Asquith behporde, tben puntje bij paaltje
kwam, steilig nietf tot de groep der om-
verwerpers. Hij mo, st weten, dat zijn par
tij daarmes een odium op zich zou. laden,
het odium niet alleen voor het doen tuime-
len van de regeering, maar ook voor het
met voorbedacnton rade uitlokken
van een algemeene verkiezing op een
om verschillende redenen ongeiegen tijd-
stip: terwijl de partijfondsen zich nog njet
hersteld hebben van de jongste verkiezing,
midden in het sporfseizoen, midden in de
Britsche rijkstentoonstelljng. Bovendun is
de groote propagandabewcging die de libe
rate partij over't geheele land op touv. wil
tot eL>n verdrietige, verbitterde ziekelijke
vrouw gemaakt.
Ook thans, na h«t huwelijksfeest; voelde
zij zich ziek en ellmdig, zoodat zij zich
ter rustte begaf.
Biijf maar op je kamer, Kitty, zei ze
tegen haar nichf. Ik heb ja niet noodig,
ik zal probeeren, wat te slapen.
En nu zat Kitty in het kleine hotelkamer-
'tje aan het eenige venster en keek, de
wang in de hand gelegd, op den hof,
waar de drukte van het hotelbedriif
heersch'tej.
Zij voeide zich eenzamer dan ooit.' In
de kerk had zij Edmund weer gezien, maar
geen gelegenheid gehad, een woord met
hem te wisselen. \Vat zou ze ook zeggen?
Het moest toch immers alles voorbii "zijn.
Zij kon de zijne niet wordiin- Zij, het
arme meisje, en hij; die zichzelf trotSch
tot1 armoede veroordeeld had,
Nu zat zij sfii neer en dacht aan hem.
en aan den gelukkigeu tijd, dien zij samen
op het oude slot Haxthausen hadden door-
tee fd,.
Daar werd geklopt. Zij dacht, dat het
het kamerineisje zou zijn, en riep: Binnen,
maar zij sprang met een kreetf op, toen
de deur open ging en Edmund zich op
den drempel vertoonde.
U u hter? fluisterde zij en bedekte
het gloeiende gelaat met de handen.
Hij trad naar haar toe.
[k b®n het Kifty^ Riep ik je niet
indertijd „Tot weerziens" toe. Dacht je
dat ik mijn woord vergatf?
(Wordt vervolgd.)
algempene vf>r.gar|prinigpn Iplken jarp rip hij-
saMBHonMnmnnHB
vvcxrt, wc^tiiFai cuv'lltll uTlSlcl^
tvnrn tm -xe.v u'&JtwiSTnuisxj&z-T&fzrA
