64e Jaarganfc
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Sio, 7596.
Vrydag 18 April 1924,
jje Juiste
Gemoedsstemming.
BINNENLa¥pT
B U I T E N L A N D.
Fsmesche
jfMi HmmaMi
Wegens het
Faaschfeest zal
a.s, Maandag GEEN nummer
van dit blad verschijnen.
IBXg-A-JD
Onze-^bonne's in
het Suitsnland worden
dringend verzocht het
verschuldigde abon^ementsgeld voor
1 Mei as in te zenden Bi] niet
ontvangst voor dien datum wordt het
abonnement gestaakt.
Voor Beigie, Frankrijk en Duifsch-
land is de abonnementsprijs bij
vooruitbetaiing f 3,35 per kwartaal,
voor Amerika en Ned. Indie f 2,70.
DE UITGEEESTER,
Wij zullen dadelijk maar beginnen met te
zeggen, dat wij goed zullen doen om op dit
punt niet al te veel te verwaciuen Mis-
schien is er voor ons menschen wel niets
zoo moeii.jk, als het bewaren van een juiste
gemoedsstemming. En... veelal zulien de
ineeningen uiteenloopen; indien gevraagd
wordt wat de juiste gemoedsstemming is.
Wij hebben bijvoorbeeld eens gehoord, hoe
een predikant een beetje opspeelde in een
win-kel, omdat hij meende niet behoorlijk be-
handeld te zijn, waarop de winkeliei zich
meende te kunnen verdedigen, door te zeg
gen, dat hij niet kon begrijpen, dat een do-
minee zich zoo boos durfde en kon maken!
Nu was die predikant natuurlijk van mee-
ning (en toen hij het ons een heelen tijd
later vertelde, was hij nog van die opinie),
dat hij het volste recht en alle reden had ge-
tratiruoos te zijn 6n zich boos te too. en, en
hij zou dus zeker noeit bereid zijn^eweest
om toe te geven, dat hij in die aangclegen-
heid niet de juiste gemoedsstemming had
behouden, terwijl daartegenover de winke-
lier wel zeer besliist van meening was, dat
de stemming, waarin hij zijn predikant-
klant had gezien, verre van „juist" was ge-
weest.
Met ,,de juiste gemoedsstemming" bedpe-
len wij dus in dit artikei niet een soort ge-
lijkmatige onverschilligheid van het genre
,,niet koud, noch heet" neen, de juiste
gemoedsstemming zal als het goeb is
die stemming zijn, die den mensch op een
gegeven oogenbiik bezielt, en die juist dan
de meest gescbikte en alleen geoorloofde is
te achten.
Nu worden wij, als wij over dit moeilijke
onderwerp: het bewaren en kweeken van
een juiste gemoedsstemming lets gaan zeg
gen, zeer goed en mooi geholpen door een
schrijver uit de oudheid, met name: PliV
tarchus, die in een fijn en geestig boekie,
dat kort geleden door den zoo pas over-
leden Prof. Dr. J. J. Hartman op onberis-
pelijke wijze uit het Latijn is vertaald, dit
onderwerp van zeer veel verschillende zij-
den heeft bezien. IJe hoogleeraar heeft
zeker volkomen gelijk, als hij verklaart, dat
dit boekje van Plutarchus waard is, om het
steeds bij zich te dragen of naast zich te
hebben, ook al is het oorspronkeliik slechts
voor een lezer opgesteld geweest. Wie toch
der menschen, ook in onzen tijd, lijdt er#niet
wel eens aan een verkeerde stemming des
gemoeds, ten gevolge van ergernissen, van
afgunst of van ontevredenheid met het
heden of van vrees vooral voor de toe-
•komst? Het is zeker merkwaardig, en dit
zal ook uit het vervolg van ons stuk heel
duidelijk blijken, dat de menschen in den
loop der jaren en eeuwen toch maar weinig
of niets veranderd zijn: de eeuwen door
bleven zij dezelfden, en de eeuwen door
gaan zij gebukt onder dezelfde zorgen ter
wijl zij behoefte houden aan dezelfde be-
handeliing.
Ook is het niet onaardig om eens even te
vertellen: wat voor een man dat was, aan
wien deze Plutarchus zijn wijze raadgevln-
gen schonk. Het was een zekere Paccius,
wiens geval niet eens zoo heel bijzonder
was: hij maakte zich niet aan pliichtsverzuim
schuldig. hij was ook niet zelf onbekwaam
of orrwillig, doch het was vooral de onwil,
d" onbekwaamheid en de tegenwerking van
de ziide van zijn ondergeschikten, die het
hem tocvertrouwde ambt tot een kwelling
voor hem maakten, z66 erg, dat hij er op
den duur niet bestand tegen bleek.
De hoofdzaak van de geneeswijze van
Plutarchus, die hij Paccius voorschrijft,
komt neer op deze twee voorschriften: ,,0
mensch, vraag, waar gij leest of hoort van
iemandi, die verkeerd heeft gehandeld,.
steedis aan uzelven: ben ik ook een dus-
danige?" en: ,,Als gij uwen dag beeindigt,
ga dan steeds even met uzelven te rade.
naar het woord van den dichter: waarin heb
ik misdreven, wat heb ik gezegd, dat ik
niet had moeten zeggen, en wat goeas heb
ik verzuimd te doen, terwijl ik toch o'aartoe
in de gelegenheid was'"
Wij geven in het navoluende nu veelal
Plutarchus ze!.ven het woord zond0* dat e<
telkens opzetteliik bil te voeuen, maar o
zonder het er bij te vermelden, indien wij
hier of daar iets tusschen- of bijvoegen.
Xenophon gaf den raad om vooral b:j
voorspoed geaachtig t§ zijn aan de g le i
en hen te eeren, daar wij dan, wanneer wij
in nood komen, hen met een gefurt hart
kunnen aanroepen, omdat ze ons reeds wel-
geziind en gene gen zijn. Welnu, j-6o moeten
verstandige menschen, alvorens ze in teed
komen, zich voorzien van een levvnsbe-
schouwing, die helpt tegen het leed; hoe
meer ze uaarvoor bijtijds hebben gezorgd,
hoe rneer baat ze er bij zuiien vinden. Want
evenals kwade honden, die bij ieder geluid
opvliiegen, alleen door een stem, die htin be-
kend is, kunnen bedaard worden, zoo is het
niet gemakkelijk heftige driften van de ziel
te kalmeeren, tenzij men bij de hand heeft
bekende en reeds gemeenzaam geworden
beschouwiugen, waarmee rnen zijn bnrust
kan aanpakkem.
Er was eens een Jonisch wijsgeer, die
beweerde, dat, wie in de juiste gemoeds
stemming wil verkeeren, zoowel in het
openbare als in het b'jzomdere leven, zich
met niets moet bemoeien. Nu, die man
maakt ons de juiste gemoedsstemming te
duur, daar ze op die wijze alleen voor wer-
keloosheid te koop is. Stel u voor, dat
iemand aan iederen zieke, welke ook zijn
kwaal ware, den raad gaf: „blijf rustig lig-
gen, stumper, ir uw ledikant", terwijl toch
b.v. voor lichaamszwakte het niets-doen een
heel stecht geneesmiddel is. Welnu, net zoo
dwaas is de zielearts, die door middel van
luiheid, werkeloosheid en het in den steek
laten van vrienden en verwanten, ja, van
het heele vaderland, de ziel zou willen be-
vrijden van haar onrust en kwelling. Boven-
dfien is er geen woord van waar, dat die
menschen in de juiste gemoedsstemming
zouden verkeeren, die zich niet met de bui-
tenwer Id bemoeien. Laertes, die, volgens
het verhaal der ouden, twintig jaar lang in
zijn eentje op het land leefde, „altijd alleen
met zijn oude slavin, die hem voedsel en
laafnis voorzette", ontvlood wel zijn vader
land, zijn huis en zijn koningschap, maar
te midden van dat rustig en nederig be-
staan, had hij zijn verdriet toch maar tot een
blijvend gezelschap. Velen brengt uist het
zich terugtrekken uit de wereld in een ver
keerde stemming, zooals Homerus dicht
over Achslles:
Wrokkende zat hij ter n«er bij zijn golven-
[doorklievende schepen,
Poleus' zoon vsn god'lijk geslacht: de
[rappe Achilles.
Noch in den raad verscheen hij, den raad,
[die mannen verheerlijkt,
noch in den krijg: hij verteerde zijn hart,
[want steeds bleef hij zitten
bihnen zijn tenten snakte naar strijd-
[roep en wapengekletter.
Zelfs Epicurus vindt rust niet absoluut
aanbevelenswaardig: hij raadt eer- en
roemzuchtigen aan, hun natuur te volgen
door zich met politiek te bemoeien en de
openbare zaak ter harte te nemen, daar zij
anders kans loopen om door een amoteloos
leven nog meer verontrust te worden en dus
uit hun humeur te geraken dan het geval
zal zijn, als zij niet verKrijgen datgene,
waarnaar zij streven.
Ook is het verkeerd te meenen, dat een
goede of een verkeerde gmoedstoestand
daarvan afhangt of men veel dingen dan of
men weinig dingen verricht; het komt er
alleen op aan of, wat men doet, schoon is
of leelijk; het nalaten van goede handelin-
gen veroorzaakt niet minder kwelling en
onrust dan het doen van verkeerde dingen.
Nu weten wij wel, dat er menschen zijn,
die zich verbeelden, dat speciaal dit of dat
leven smarteloos is, zooals b.v. het leven
van landlieden, jonge mannen of koningen.
Die doen goed om eens een lesje te gaan
halen bij Menander, die iemand laat zeggen:
'k Leefde in de meening, Phanias, dat
[rijke lui,
die van geen geld-opnemen weten, ook
[des nachts
niet zuchten, noch zich wentlend op hun
[legerstee,
luid kermen soms, maar dat hun nachtrust
[ongestoord
en zoet steeds is.
Als dan diezelfde persoon daaraan heeft
toegevoegd, dat hij de rijken aan dezelfde
kwalen heeft zien lijden als de armez, gaat
hij aldus voort:
Of is de smart ook soms met 't leven
[saamgejToeid
Zij gaat met weelde samen, zij verzelt
[den roem,
En met armoedig leven wordt zij samen oud.
Welnu, evenals menschen, die last van
zeeziekte hebben of daar bang voor zijn, en
nu meenen, dat ze er beter aan toe zullen
wezen als ze uit hun klein en unaan-
zienlijk bootje overstappen op een vaeht-
sohip en van het vrachtschip op een
galjoen, bij al die verandering geen
baat vinden, omdat ze hun onpasseliikheid
of hun angst met zich mee dragen, zoo ook
nemen veranderingen van beroep niet uit de
ziel weg de dingen, die haar kwellen en ver-
ontrusten. Onervarenheid bijvoorbeeld, on-
redelijkheid, en het onvermogen of de on
wil om een goed gebruik van de omstnndig-
heden te maken, zijn dingen die rijken en
armen teisteren, getrouwden zoowel als on-
getrouwden; en ten gevolge van die dingen
ontvliedt men eerst het marktgewoel en kan
dan weer de stilte niet verdragen. jaagt
men naar promotie aan het hof en tobt er
over, zoodra als men die verkregen heeft.
En dus kan een mensch in alle levens-
omstandigheden gelukkig en ongclukkig
zij,n. Toen Alexander Anaxarchus' voor-
dracht hoorde over het oneindig aantal we-
relden barstte hij in tranen uit, en toen
idjn vnienden hem v.roecen. wat hem "cheel-
de zei hij: „zou ik "niet weenen, dat ik, ter
wijl er een oneindig aantal werelden be-
staat, er nog niet eens een in mijn macht
heb gekregen?" Socrates echter maakte
nog.leuke grapjes met zijn vrienden, terwijl
hij in de gevangeniis op ae tijding zat te
wachten, dat zijn doodsure geslagen was.
Zooals de schoen ?ich voegt naar den voet
en niet omgekeerd, zoo maakt de gemoeds
stemming van een mensch diens leven aan
ziehzelf gelijk. Het komt er dus maar op
aan, om de bron der. goede stemming, die
in oms zelven is, zui\er te houden!
Vooral ten aan zien van een speciale
kwaal van Paccius, di> wij reeds noemden,
gaf Plutarchus cnkeleVeel wijze vermanin-
gen. Deze (Paccius) "ad vooral last van
de slechte praktijken :er ondergescnikten.
En hij scheen te den ken, dat hij het beste
deed met daar bitter en hard tegen-in te
zijn, naar Sophocles' woord „met bitt'ren
drank genezen zij de bittre gal."
Paccius dus beS'treed hun kwalen met
wederkeerige boosheid, en maakte zoodoen-
cle, dat zij aan dezelfde bitterheid gingen
lijden als hij. ,,Dat is niet verstandig van
u", schreef hem zijn raadgever, ;,want de
administratie, die u is toevertronwd, is van
dien aard, dat gij u er bij bedienen moet van
helpers, oprecht van aard. Houd dus er mee
op om ergerndssen naar je toe te halen, en
wees niet zwak en kteingeestig!"
Zoo ongemerkt haa^t zijn wij bij de maat-
schappelijke toestanden aanbeland. Ook
hieromtrent maakt Plutarchus zeer wijze
opmerkingenHij zegft: evenals, wan,neer
wij koortsig zijn, het orr; lijkt, dat alles wat
wij in den mond steken, bitter en leelijk is
van smaak, maar wij, zbodra ■\vij zien, dat
anderen datzelfde gebruiken en het niet
leelij^ vinden, de schuid geven niet meer
aan spijs en drank, maar aan onszelf en
onze ziekte, zoo zullen wij ook ophouden te
schelden op de levensomstandigheden en er
over te klagen, als wij zien, dat anderen, die
zelfde levensomstandigheden aanvaarden,
niet alleen zonder tegenzin, maar zelfs met
een vroolijk gezicht. We zijn dan miets ver-
standiger dan die man uit Chios, die veel
goeden wijn had, maar dien verkocht aan
anderen, en nu voor zijn eigen dejeuner
proefjes bocht liet komen en dfe zat te
keuren. Toen liemand aan zijn knecht vroeg,
waarmee zijn heer op dat oogenblik bezig
was, anitwoordde deze: „met het kwade te
zoeken, terwijl hij het goede heeft". Zoo
loopen de menschen vaak het goede cn aan-
e me si hebbc v -veovbli en draven
naar het slechte en onaangename. Een heel
aider ">s Aristipnus. Toen hij een
mooi land^oed had verloren. vroeg hij#aan
iemand, die hem erg beklaagde en die mede-
lijden met hem won toonen: ,,gij hebt im-
mers den lan.dgoed, en ik heb er nog dr.ie
over? .,Ja", zei hij.
Welnu", zei Aristippus, ,,dan moest ik
u condoleeren". Het is om kort Te gaan
dwaas om verdriet te hebben over wat
men verliest, en zich niet te verheugen over
wat men behoudt, en zoo als kleine kinde-
ren, wanmeer men, hun van veel spcelgoed
een stuk afneemt. al het overige tegen den
grond gooien en zitten te huilen. aldus:
wanneer de fortuin, ons in een ding tegen is,
al het andere door ons gejammer en ge-
klaag waardeloos te maken.
De juiste gemoedsstemming is moeilijk te
bereiken. Maar ook dit en vooral dit is een
goed, waarnaar geiaagd dient te worden.
DE LEERPLICHTWET.
Naar gemeld wordt is de Regeering voor-
nemens de administratie van de Leerplicht-
wet althans wat het absoluut schoolverzuim
betreft, in handen van de gemeentebcsturen
te leggen, zulks in verband met de komen-
de reorganisatie van het Rijksschooltoe-
zicht.
DE TOESTAND-
Algemcen erkcndc christ lijke feestdagen
hebben, schrijft de N. R. Crt.niet allcen
hun universeele waarde, omdat zij gele
genheid bieden tot erfrissching van li-
chaam en geest, zij hebben ook hun z©er
bijzoiiderc waarde voor parlemcntariers die
ze, darik zij het reces dat eraan vastzit;
gebruiken kunnen voor overleg met hun
kiezers en plaatselijke partijbesturen. In
Engeland is de gdegenhejd ditmaal met
het Paaschreces daar bijzonder gunstig
voor, omdat aan de parleruentsleden pas
vrij ideizen eerste klas met het spoor is
toegestaan. De litjeralen, dfe tot de aan-
neming van het daar,op betrekking hebben-
de wetsontwerp hebben meegewerkt, zijn
achteraf ac'iterdochtig geworden, dat de
parlementsleden die tot d« arbeiderspartij
behooren, deze vrije-reisbiljetten zullen ge
bruiken, om in hun kiesdistrjeten on overal
waar hun maar gelegenheid tot spreken
gegeven wordt, een veidtocht tegen de li
berate partij te voei-en. Want het valt niet
meer te»ontkennen dat de liberalen, die
het optreden van de arbeidersregeering en
haar voortbestaan als lninderheidsregee-
ring totdusver mogclijk gemaakt hebben,
met de partij van MacDonald op zeer ge-
spannen voet zijn komen te staan, zoodat er
al gesproken wordt van een crisis in de
liberate partij en ook van ten aanstaande
ministerieele crisis. In efk ge/al hebben de
liberalen, gelijk de oonservatieven en de
arbeiderspartij, thans ook hun die-hards;
d.w.z. extremisten, die het niet eens zijn
met de officieele partijteiding.
De grieven van d malconie tee liberalen
zijn tweeerlei. De eerst is, dat de arbei-
dersre. eeriiig, ondanks het feit dat zij bij
de gratie der liberate partij bestaai, en be-
staan za!, haar eenvoudig negeert bij de
wetgevende maatregejcn, die ontworpen
worden. De verbittering der lib'ecaten hier-
over is zeer duidelijk tot uiting gekonten,
toen zij de regeering ©en spaak in het wiel
staken bij de wet tegen Itet uftzetten van
werklooze huurders. De twe©de grief is dat
de arbeiderspartij hare afhankelijkheid van
de liberalen andermaal miskent door 'n©n
in het land op openbare vergadering©n fel
te bestrijden en het stolen van arbeiders-
candidaten voor te berciden in ov©rwegend
liberate kiesdistricten. Van erk©ntelijkheid
voor den vitalen steun dien de liberalen
aan de arbeiderspartij hebben v©rleend en
nog verleenen, is in de redevoeringen der
arbeidersleiders geen zweem te bekennen.
In de Dinsdag gehouden vergadering
van liberate parlementariers is de ontst©ni-
ming over dezen to est and in bittere woor-
den gelucht. Er bleek onder teiding van
kapitein Guest en anderen ejn kern van
die-hards in staat van wording, dit' bereid
is zich bij de eerstvolgende v©rkiezing als
constitutionalisten onafhankelijk candidaat
te stellen en de s'temmen van liberalen
en conservatieven tegen het socialisme op
zich te vereenigen. Lloyd George, de man
die een fijnen neus heeft voor morgen-
lucht, is den dissidenten bijgevallen en
heeft even-eens in heftige woorden zijn ge-
moed ontlast over de voor de partij ver-
nederende positie. Het is de vraag, of de
slappe teiding van Asquith in staat is, de
woeling in de partij te bezweren, en of het
niet noodig voor hem zal zijn, mee te zw©n-
ken, zoo hij zelf niet in zij i eigen partij
in de minderheid wil komen.
In dit Paaschreces zullen ook de libe
rate parlementsleden met hun kiezers in
aanraking komen en over de politiek© oon-
stellatie beraadslagen, zoodat men na Pai-
schen verdere stappen v©rwac!it. Het ver-
dient de aandacht, dat niet alleen de con-
servatieve pers de geschillen in den boe-
zem der jiberale partij over d© toekomstige
verhouding tot de regeering van MacDo-
nald als ernstig beschouwt. Dat de con
servatieven er ophef van maken, is omdat
zij er een hand dik spek in zouden groeien,
wanneer de liberalen m©t de arbeidersre
geering voorgoed overhoop kwamen lig-
gen. Maar ook de liberate bladen staan
erbij stil, wat bewijst dat de bedreiging
niet maar van een kleine fronde onder de
liberalen uitgaat. De Westminster Gazette
schrijft b.v. dat de tegenwoordige toestand
niet kan blijven bestaat. Samenwerking tus
schen liberalen en arbeid©rs inag niet be-
staan uit alles nemen aan den eenen en
alles geven aan den anderen kant. Indien
de verhouding niet op voet van wed©rkee-
righeid te regelen is, kunn©n de liberalen
niet voortgaan met de regeering tc redden
^oor de gevolgen van haar eigen dwasis-
heid. Aldus de Westminster.
De zaak is, dat Mac Donald de die-hards
in zijn eigen partij ook te machtig zijn.
Toen, hij op den dag van de bij.enkomst
van het nieuwe parlement in een verga
dering der arbeiderspartij het program van
deze laatste, voor het geval zij tot d©
regeering geroepCn werd, ontvouwde; zei-
de hij: Wij zijn niet van plan het bewind
te aanvaarden om een algem©ene verkie-
zing voor tc bereiden. Wij zijn e.i partij
van iaealisten, maar erkenncn, dat wij op
een pelgrimstocht zijn en wij zullen t©vre-
den zijn met slechts een stap tegelijk t©
doen op voorwaarde, dat hij tot een
\olgenden zal leiden. Dez© uitlating was
een bewijs, dat hij aanvankelijk van plan
is geweest, met de politteke werkelijkheid
rekening te houden, niet met al te radicate
maatregelen aan te komen en te trachten
den steun van de Jiberaten te behouden.
Maar de uiterste elementen zijn oorzaak,
dat hij een harden dobber heeft bij de
volvoering van zijn oorspronkelijke plan.
Bij de novelle op de huurwetten leek hij
geheel in de macht van die elementen,
zoodat de regeering bij de stemming in
de minderheid kvvain. De doctrinairen en
extremisten in de arbeiderspartij zijn nu
doende met een sp©itetje, dat zoo het
voort mocht gaan, het prestige van de li
berate partij zou vernkt gen, zonder welke
zij nocntans niet aa i de regeering kunrten
blijven.
Na Paschen, wanneer de liberal© parle
mentsleden uit hun kiesdristricten terug
zijn, zal er een nieuwe vergadering van hen
gehouden worden, vermoedeiijk dad lijk na
Snowden's begnootingsrede. Daarin zal uit-
gemaakt worden of de liberalen nog v©r-
der hun steun aan deze arbeidersregeering
zullen verleenen, dan w©l MacDonald een
ultimatum stellen waarvan hij de voor-
waarden zal hebben aan te nemen of te
verwerpen.
De toestand is dus belangwekkepd en
wordt dit nog meer, omdat er van den
conservatieven kant een schuchtere poging
merkbaar is, om biij de arbeiderspartij
steun te zoeken voor e«n wederopwekking
van het protectionisme uit den doode,
waarbij den arbeiders natuurlijk betei e loo-
nen en vermindering van werkloosheid wor
den voorgespiegeld. Niemand minder dan
Neville Chamberlain heeft hun in een rede
dit lokaas voorgehouden en tegelijk eenige
vleiende dingen aan het adres van de ar
beidersregeering g©zegd. Het vooruiitzicht
is in elk geval onzeker ,en, indten de arbei
dersregeering na Paschen het niet meer
zou kunnen houden moeten er nieuwe com-
binaties uit den smeltkroes komen.
DE BEVAARBAARHEID VAN DE
SCHELDE.
Franc1;, de "ewezer. Belgische minister en
liberate afgevaardigde voor Antwerpen, is
Wpensd-agitjlddag door minister Theunis
ontvangen, dien hij heeft onderhouden over
de ernstigen toestand,-welke er voor het
TNGEZONDEN MEDEDEEl.TNGE''4'
(jssi fy n
6rr>jaaM/me usM,
maa/L
IC7H
niationale en Internationale scheepvaartver-
keer vooirtvloeit uit de verhouding van de
Schelde. Hij heeft de aandacht van den
minister-president gevestigd op de dringen-
de noodzakelijkheid, zoo spoedig mogelijk
verbetering in den toestand te brengen.
De minister-president heeft geantwoord,
dat er in den ministerraad van Maandag
tot reorganisatie van het toezicht op de ri-
vier besloten is. Er zal nog deze week een
commissie van deskundigen benoemd wor
den, wier zetel te Antwerpen zal zijn ge
vestigd.
Oud-minister Franck heeft vervofgens
een soortgelijk bezoek afgelegd bij den mi
nister van openbare werken^ onder wiens
beheer het onderhoud van de rivier berust,
en bij den minister van spoorwegen.
In bevoegde kringen schrijft men den be-
treurenswaardigen toestand van thans toe
aan de zorgelooshejd der administiatie en
aan het gebrek aan initiatief van het depar-
tement, waarbij het onderhoud van den
stroom berust.
TER NEUZEN, 18 APRIL 1924.
CONCERT- EN BIOSCOOPGEBQUW.
Bij de verschillende amusementen waar
van men hier met de Paaschdagen zal kun
nen genieten is aldus verzoekt men ons
te melden de tooneelvoorstelling die op
Dinsdag 22 April a.s. in het Concert- en
Bioscoopgebouw door de tooneelvereeni-
ging „Vooruitgarig is ons Streven" alhier,
wordt gegeVen, zeker niet de minste, waar
door haar zal wordier, opgevoerd„tteOudc
Kassier", bekrooud tooneelspel in 4 bedrij-
ven door Rosier Faassen, benevens het ver-
makelijke kluchtspel in een bedrijf „De In-
kwartiering bij Jaap Beijersch".
Wat „De Oude Kassier" betreft, hierover
is het 'Oordeel der pers zeer gunstig en is
men't er over eens, dat't boeit van't begin
tot 't eind, dat het vast ineen steekt en de
karakters zijn volgehouden tot 'i laatste toe.
Ziehier slechts een greep uit al de op el-
kaar volgende pakkende scenes: „De Oude
Kassier", die reeds meer dan 30 jaren eer-
lijk en trouw bij de firma Van Elten Co.
in dienst was, na een afwezigheid van en-
kele dagen terugkeert, ontdekt een belang-
rijk tekort in zijn kas, waarvan hij zijn zoon,
die hem tijdelijk had vervangen, verdenkt en
daar deze door allerlei intriges van een
neef van den patroon niet voor de waarheid
durft uit te komen, de vermeende schuid
op zich neemt, gebiedt deze te zwiigen en
noodzaakt hem naar de nieuwe werdd te
vertrekken, met 't verbod niet aan zijn
vader te schrijven voor hij zijn onschuld
kan bewijzen. Als een gebroken man ver-
laat de Oude Kassier 't kantoor, en wacht
steeds op den brief van z'n zoon die einde-
lijk toch komen nloet en waaruit dan ook
zijne onschuld blijken zal..
De vereeniging hoopt op een druk bezoek
te mogen rekenen, daar zij voo.r zv.are fi-
nancieele offers niet is afgeschrikt om aan
het publiek een aangenamen avond te b6-
zorgen en zij vertrouwt, dat de bezoekers
meer dsn voldaan zullen zijn over geen
zal woiden vertoond.
HET FAILL1SSEMENT VAN DE SPOOR-
WBG Ml J. GENTTERNEUZFi:
Het hof van.appel heeft de urtspraak van
het handelsgerechtshof van 25 Nov. 1922,
waarbij de Spoorweg-Mii. GentTerneuzen
fail liet werd verklaard, vernietigd, Het ge-
rechtshof verklaarde het faillissement voof
opgeheven en herstelde de Mij. dn a! haar
rechten.
VERGADERING SCHOLENBOND.
In de op jl. Dinsdag gehouden vergade
ring van den scholenbond Land van Axel,
die goed bezocht was, werden tot b©stuurs-
leden herkozen de heeren P. Bakker, J.
Dregmans, J. J. de Jager, J. de Ruijtef;
J. C. Jansen en C. J. Nobels." In de plaats
van den heer J. J. v. d. Ouden werd ©(co
zen de heer W. H. Louwers©. BesloU-n
werd tot het houden van een schooldag t©
Ter Neuzen, zoo mogelijk in de maand
Juni. Getracnt zal worden van de regeering
eene nauwkeuriger omschrijving t© verki'ij-
gen van art. 55 litt o der L. O.-wet.
Brredvoerig werd de opteiding van ond r-
wijzers en onderwijzeress©n bc-sproken,
vooral met het oog op de belangen van
Zeeuwsch-Vlaanderen. Qetracht zal wor
den een nieuwe beslissing te verkrijgen in-
zake de examens volgens h©i oude. pro-
gramma. Algemcen was m n "van gevo©-
len, dat het onmogelijk is volgens de thans
geldende bepalingen, dat oud©rs uit den
middenst^nd of de arbeid rsklasse hunite
kitideren voor het onderwijs doen opteiden,
daar de kweekschoolopteiding bij het er.
dwijnende beurzenst©ls©l hun van 800 tot
1000 gulden per jaar kosten zal. De wen-
schelijkheid werd uitgesproken d© cudtrs
hiermede in kennis te ste'l m voor zij hunne
leerlingen zenden naar d© rnuloschol n.
COURANT
R£u..
'"TWMA Ou ad
