&1B81
haar opzij, greep een pook en sloeg haar
met een klap neer. Aanvankel'ijfc wist Lin
coln niet wat met de lijken aan te vangen,
maar heteind© was dat hij eerst zijn zwa-
ger in de kachel van de kas verbranddo
en daarna het lijk van de vrouw hetzelfde
lot Iiet ondergaan. To©n ledigde Lincoln
de kachel en begroef de asch. Ti id en Hang
was hij er sindsdien in geslaagd het my-
sterie, dat in Amerika enorm opzrien heeft
verwekt. een schijn te geven die precies
het tegendeel was van hetgeen er werkelijk
is gebeurd.
De Chicago Tribune verneemt nog na-
der, dat Lincoln voordat hij de beide lijken
verb ran a de, er de hoofden afsneed en dat
hij deze naast elkander in een blokcement
bergde. dat hij daarna op d© gemeentelijke
vuilnisbelt smeet. De politic ging op on-
derzoek uit ©n vond inderdaad het blok
cement, dat 150 pond woog. M©n begon de
harde cement weg te bikken en na eenigen
tijd kwamen inderdaad d© beide hoofden
te voorschijn. Het vleesch was heel hard
geworaen ©n men kon het rood© haar
van Lena, alsmed© het bruine van Shoup
nog zeer goed onderscheiden. De geheim-
zinnige geschiedenjs is dus nu opgehelderd
en Lincoln is acht©r slot ©n grendel gezet
in afwachting van de uitspraak van d©n
rechter.
HET ;,QUO VADIS?"-DRAMA.
Langzamerhand word©n te Rome bijzon-
derheden bekend over de fatale gebeur-
teniss©n, weHce bij het verfilmen van Quo
Vadis? hebb©n plaats gehad. De filmon-
dememing Ambrosio wilde dit stuk op-
meuw ©niscenejeren en had een overeen-
komst gesloten met den dierentemmer
Schneider, die 50 leeuwen bezit waarmede
hij de laafet© dagen was opgetreden in
den drdts Adriano. V©rleden week werden
26 van de di©ren overgebracht naar het
theater van de Palatine-Film en in twee
groote kooien ondergebracht.
Ddnsdagmiddag nu zfou de seen© van
de leeuwen en de terechtstelling der dhris-
ten©n gefilmd worden. Er was een ballu-
strade gebouwd waarop de figurantein
moesten plaats admen. Deze ballustrade
was ongeveer 4,5 Meter hoog. De arena
was in twee deiien verdeeld. In het eene
werden de martelaars opgesteld, terwijl in
het andere jgedqeiy;© van het eerste
door een stevig traliewerk gescheiden
de leeuwen zouden binnenkomen. De eige-
naar van de leeuwen, wilde echter vooraf
nog eens persoonlijk met zlijn dieren re-
pet©eren en daarbij ging aftes goed. De
dieren werden daarop weder in hun hok-
ken gedreven en toen begon om drie uur
de eigenlijke opname.
De figuranten hadden plaats genoinen
in hunne loges. Onder hen bevond zich
ook de 50jarige tooneelspeler Palombi, die
de rol van een der senatoren vervulde. Hij
zat het verst van den uitgang verwijderd.
Toen daarop d© leeuwen uit de kooien in
de arena werden gedreven, nam de leeu-
win ;,Europa" plotseling een geweldigen
sprang en kwam midden tusschen de fi
guranten t©recht, onder wie een hevige
paniek ontstond. Allen slaagden erin den
uitgang te bereiken, met uitzondering van
den ongelukkigen Palombi. De leeuwin
stortte zich op hem en plantte haar klau-
wen in zijn vleesch, terwijl de tanden in
zijn nek drongen. De ongelukkige deed een
warfhopige poging zich te weren, dodh had
het ongeluk daarbij in de arena te valien.
De leeuwin, welke eenmaal bloed had ge-
roken, sprong hem na en begon hem te
verscheuren. De vrouw van den leeuwen-
temmer, die als een Romeinsche matron©
onder de figuranten zat, wilden den armen
Palombi te hufp Snellen, doch zij werd
door de vluchtende figuranten daarin ver-
hinderd. Intusschen dreven de temmers de
overige leeuwen snei 'in de kooien terug,
daar ook dcz©, door den reuk van het
versche bloed, onrustig begomnen te wor
den. Een idejr filjn-opcrateurs, Glrtanato;
die een revolver bij zich had, lost© een
zestal schoten op de leeuwin, welke door
vier ervan in den rug werd geb'offen. Zij
liet haar prooi daarop los, doch h©t was
reeds te laat. De arme Pafombi was te
zeer gewond en tijdens zijn overbrenging
naar het ziekenhuis, bezweek hij.
Door den politie-quaestor is onmiddellijk
e©n uitgebreid onderZoek ingesteld.
BRAND BIJ BARNUM EN BAILEY.
Uit New-York wordt aan de Fransche
b'aden gemeld, dat het winterkwartier van
het beroemde circus Barnum en Bailey te
Bridgeport (Connecticut) gedeeltelij'k is af-
gebrand. Op aanzienlijke afstand kon men
het angstgebrul van de leeuwen hooren, en
het luitde trompetten van die olifanten, die
met all© krachten poogden, hun kooien en
kettingen te venbreken. Aan enkelen ge-
lukte dit. Ook een 100-tal paaiden geraak-
te los. Enkele dezer dioodelijik verschriikte
dieren renden het vuur in en kwaimen om.
Intusischen kon de brand vrij spoedig ge-
bluscht worden. De materieele schade
bfeek dan ook niet zoo groot te zijn als men
eerst gedlaeht hiad, doch het circus heeft
een groot verlies gefeden, doordat de hei-
lige stiier", een enorme oude buffei, ver-
brand is.
DE DOODSTRAF VOOR
BRANDSTICHTING.
De Duitscne rijksdagafgevaardigde Du-
sche van d© Dujtsche Vollkspartij heeft een
schrijven aan d©n minister van Justitio
gezonden, waarin hij verzoekt om "bdtere
strafrechtelijke bcsciiiorming tegen moed-
willige brandstichting op bo©rderijen. Zelfs
wil| hij de doodstraf zi©n toegepast voor
die gevallen, waarbij oogstvoorraden ver-
nietigd word©n.
Naar de afg©vaardigde in zijn schrijven
mededeelt, is het aantai boerderijbranden
in het afg©I)oopen jaar, vooral nadat de
oogst binnen was, schrikbarend toegeno-
men. In d©n tijd van Augustus tot 1
October zijn nf©t minder dan 56 boerderijen
in de asch gelegd, die bij een groote
provinciale maatlschappij war©n verzekerd.
Van de, 30 gevallen weet of vermoedt men,
dat er opz«t in 't spel is geweest. In 1914
bedroeg het percentage der moedwillig aan-
gestoken boerderijbranden niet meer
dan 12.
EEN GEVAARLIJKE ROOVERBENDE
ON SCH A DEL IJ K GEMAAKT.
Na veel moeite is het aan de Duilsche
politie eind©lijk gelukt een groote roovers-
INGEZONDEN MEDEDEELINGER
-
bende onschad©lijk te maken, die midden-
Duitischland alsook Berlijn en omg©ving
tot werkteri-ein had gekozen. Vooral 'had
de bend© het gemunt op de bankfiljialen in
de kleine provinciesteden, terwijl zij ook
postkantoren en fabrieken niet versmaadde.
Groote b©drag©n vielcn den movers te
Gera, Ketzin en andere steden in handen.
Hun taatsten slag dachten zij in h©t
postkantoor te Hebrondamnitz in Poram«-
ren te slaan. Op d© gebruikelijke wijze hiel-
den zij de beambten met •revodivers en
handgranaten in bedwang. Maar niettemin
had een der beambten nog kans gezlifen,
het alarmapparaat in werking te brengen.
Het noodsein w©rd door de politie opge-
vangein, maar de roovers hadden er al de
lucht van gekregen en maakten zicjh ijlings
uit de voeten.
Met behulp van politiehonden wist men
hun sehuilplaats edhter op te sporen, maar
toen de roovers zich ontdekt zagen, begon
nen zij een heftiig vuurgevecht met de
politie. Ook de politi© spaarde geen kogels.
Vier roovers w©rden daarbij zldo ernstig
gewond, dat zij later foern d© anderen
zich hadden overgegeven, naar het zieken-
huis der stad mo©sten worden vervoerd.
Dat de bende system atisch te werk ging
moge daaruit bliijk©n, dat zij niet aljeen
haar plannen zorgvulidig uitwerkte, doch
zelfs alle mogelijkheden tot vluchten, in-
dien dit ©ventueei noodig was, nauwkeurig
opsteljde, alsmede de erschlliende ridii-
tingen, w©l(<e de rooveirs na het geljuk-
ken van hun aanslag zouden uitgaan om
later op ©en afgesproken plaats weer bij-
e©n te komen.
c£N MAN, DIE ZIJN VOETEN ALS
HANDEN KAN GEBRUIKEN.
De nood maakt d© menschen dikwijljs
vindingrijk en g©lukkig degenen, die zich-
zelf w©ten te hdpen, wanneer hun een groot
ongeluk getroffen heeft. Zoo zijn er vele
voorbeelden van menschen, die in hun
jeugd hun armen verloren hebben of die
zonder arm©n werden geboren en die erin
geslaagd zjijn m©t hun voeten het werk
van ae handen te verrichten en ule zoo
odk in staat waren hun kost t© verdienen.
Bekend zijn in dit opzicht de Antwerplsqhe
artist Charles Felu en de Duitsche sclhilder
Heinrich Siepen.
In Londen in het Olympia-theater is nu
iemand zonder armen, een zekere Elroy die
laat zien wat hij met zijn voeten kan ver
richten ©n dien wij onlangis nader hebben
onderzocht. Wij zuU©n hier niet alle staal-
tjes van behendigheid opnoemen, die wij
van hem zagen, maar net is anatomischj
en physiolOigisch wei van belang sommige
van zijn verrichtin|g©n nader te bekijken.
Elroy is 35 jaar oud. Toen hij drie jaar
was, raakten zijn kleeren in brand en hij
kreeg zul'ke ernsttge verwondingen, dat
zijn beide armen in het schoudergewriqht
moesten worden afgezlet. Voor het onge-
val kon hij gped loopen, maar daarna
kon hij het met meer en het kostte hem
veel moeite om het weer te leeren, om-
dat hij het shng©ren van zijn armen voor
het bewaren van zijn evenwichi miste. Hij
bezocht tot zijn 16© jaar de sjdhool. Bij
alles wat hij doet gebruikt hij zijn voeten
als grijporganen en de voorwerpen
die hij wil aann©men en vast-
houden, pakt hij beet tusschen de groote
en de tweqde teenen. Het vermogen om
den grooten teen tegenover de andere tee
nen te plaatsen, is bij hem niet sterker ont-
wikkeld dan b.v. bij ©en kind, maar her
verschil is, dat hij in d© teenen zteer veel
kracht heeft gekrtgen. Hij kan al zijn
teenen vrij buigejn en uitspreiden en als
hij ze uitspreidt. kan hij witlekeung den
eenen teen van den anderen scheiden. De
tweede en derde teenen kunnen met onaf-
hankclijk van ©Ikaar worden gebogen, aoch
wan;nc©r men de tweede teenen vasthoudt
kan hij de derde verder buigen en wanneer
hij op zijn hoorn speelt. gebruikt hij de
binnenst© drie teenen van den rechtervoet
om de k!©ppen neer te drukken. De verschil-
lend© bewegingen en buigingen van den
voet en bij den enkel zijn bij hem geheet
vrij en krachtig maar niet meer in aantai
dan bij de meeste jonge kinderen. De mid-
denvoet van Elroy is Zeer breed, maar
hij draagt toch meestal koopschoenen. Als
hij beide voeten als handen gebruikt, moet
hij natuurlijk zittenmaar wanneer hij
sHechts een vo©t als hand gebruikt, kan
hij het z©er lang volhouden om op den
anderen voet te staan zonder moe te wor
den of zijn evenwicht te verliezen. Doordat
hij zoo dikwijls zijn voeten naar zijn mond
moet brengen om te eten en te dnnken
en doordat hij ook zijn voeten moet ge
bruik en om zich aaij t© kited en, is het
aantai bewegingen, dat hij met zijn heup-
gewrichten maken kan, abnormaal groot.
Hij kan met v©el gemak zijn knie tot bij
zijn oksel brengen en zelfs een brandende
Iucifer met zijn reqhtervoet achtjer zijn nek
om over zijn linkerschouder brengen en zoo
e©h sigaret, die hij in zijn mond hfceft
aansteken. In dezen stand wordt de dij
sterk buil©nwaarts bewogep, maar er is
ge.©n sprake van, dat het been uit Ihet
heupg©wricht komt. 1
Elray kan gemakkeljjk een Iucifer opra-
pen ©li zelfs kan hij op het jgevoei af
geldstukk©n van elkaar onderscheidden.
'Zijn rechtervoet is meer ontwikkeld dan
de linker. Hij kan met beide schrijven, maar
het best met de,n rechter. Waarstl ijnllijk
zijn wel de hersencentra, die de bewegin
gen van d© bovengte ledematen rjegeleny
geatrophieerd, terwijl die voor de regeling
van de ond©rste ledematen abnormaai ont
wikkeld zijn.
Dit |gevajl toont w©l hoe elk normaal
gezlond mensch in aanleg eigensicfhappen
bezit. die door oefening ontwikkeld kunnen
worden, doch die verloren gaan doordat
men z© niet gebruikt.
(The British M©d. Journal).
DRAADLOOS ZIEN.
Volgens prof. Fiourni©r Dalbe, een voor-
aanstaand Britsch geleerde, staat de wereld
aan den vooravond van een grooten weten-
schappelijkeri vooruitgang in de rich ting
van de televisie, waarbij het mogeiijk zai
zijn, evenals bij draadlooze telefonie gelui-
den op verren afstand te hooren, waarne-
mingen op grooten afstand te doen.
De professor verkljaarde aan de Daily
News, dat hij gelooft dat de draadlooze
tel|evisie dit jaar zal tot stand komen. Ik
wil er inderdaad mijn geheele wetenschap-
pelijk© reputatie onder verwedden. Ik ben
er zeker van. Ik geloof, dat de televesie
in den aanvang wat vreemd, een der won-
deren van de Britsche tentoonstvlling zai
zHjn, welk© binnen eenige maanden zal
worden geopend.
Fournier Dalbe is een vooraanstaande
automeit op dit gebied en bekend om
zijn uitvinding van de optophone, wefk
toestel blinden in staat stelt te lezen door
middel1 van hun ooren en van de tonos-
cope, w©lk toestel een rede verstaanbaar
maakt voor dooven. Tot zijn andere uit-
vindingen be'noort het toestel tot 't verzen-
den van fotografiieen langs draadloozen
weg uit een vliegtoestel. Wanneer een vlie-
genier een foto heeft genomen, do©t hij
dez© in een toestel1, welke haar bedekt en
in minder dan een half uur wordt de foto
door den ether naar de vliegbasis te land
overgeseind.
Prof. Fournier Dalbe verklaarde nog, te
verwachten, dat binnen vijf jaar de bezioe-
kers van Albert Hal) de Derby of de Var
sity op 'n scherm kan worden vertoond;
met een dag of zelfs eenige uren na de
gebeurtems, maar zoo goed als op het mo
ment z©lf, dat zij plaats grijpt. In den-
zelfden gedachtengang zou men later ook
kuninen reproduceeren, hoe de Mt. Eve
rest bestegen wordt, de Noordpool wordt
bereikt, de bodem van den Oceaan wordt
onderzocht. H©t systeem, dat prof. Four
nier Dalbe voor oogen staat, is biijkbaar de
tot de hoogste volmaking gebrachte tele-
fotografie, waarbij ©en bewegend beeld met
e©n snelheid vart 300.000 teekens per se-
concle wordt ove*geseind en als film wordt
gereproduceerd.
;,KONING REMUS'" ZEGETOCHT
NAAR DE GEVANGENIS.
George Remus, de koning van de drank-
smokkelaars in het Midden-Westen van
Amerika, mo©st zoo lezen wij in de
Daily Mail met eenige van zijn confra-
ters ©en gevangenisstraf van twee en een
half jaar uitzitten.
Den dag dat d© veroordeelden zich naar
de gevangenife te Atlanta in den staat
Georgia jbegaven, leigde de koning een
schitterende praal van rijn rijkdom aan
den dag. Des morgens sloot hij zijn pa-
leis t© Cincinnati met gouden deurgren-
dels en tegen het niet onaanzienlijk© be-
drag van 12000 dollar, nam hij met elf
rijner confraters plaats in zijn partiduliere
coupe van den trein, terwijl het geheele
achtenswaardige gezelscjhap onder politie-
geleide den afstand van 500 K.M. aflegde
in de m©est luxueoze omgeViing.
Bij aankomst te Atlanta w©rd de coupe
gerangeerd op de rail's, welke naar de
gevangenis voeren, waarna het ©dele
twaalftal voor de poorten van hun toekom-
stig Eden w©rden uitgejaden. Voor het
verlaten van zijn luxe-coupe, wisselde Re
mus zijn cinque, parelgrijs kostuum met
de ruvv© gevangeniskkeding, ontdced zich
van zijn diamanten en bood zijn laatste zij-
den overhemd aan een kruier aan.
PAARLVISSCHERIJ IN HET HARTJE
VAN MANCHESTER.
In de Brazenocestraat te Mandhester heeft
e©n dame een paarlencofliler ter waarde
van ongeveer 1500 pond sterling verloren
Een 17jarig© jongen, zekere Philip Gil-
mour, heeft een groot deel van de paarlen
teruggevonden en 140 pond sterling befoo-
ning gekregen. Maar van de 121 paarkn
Z'ijn nog 9 zoek en daarond©r zijn juiist
de moeiste exemplaren. En nu kan men
in die straat troepen jongens zien zoe'ken,
naar de nog verloren paarlen.
Ook de gemeentereiniging helpt bij hot
zoek©n. Tot nu toe is het zoeken zonder
succies geblpvejn. De jongen, die d© be-
looning verdi©nde, heieft verteld ho-e hij
zijn vondst deed. Ik kwam van mijn work
thuis, toen Ik op straat ©nkele ronde din-
gen zag hgg©n. Ik nam ze op en stak ze
bij me. Ik het ze aan mijn vader zien,,
die. z© voor vcrsiering van het een of an
dere meubelstuk wilde gebruiken. Tot we
door de krant t© weten kwamen, wri'k ©en
schat lk gevond©n had. De belooning kon-
den w© goed gebruiken, daar mijn vr.der
oorlogsinvalide is ©n twee mijner zusters
al enkele weken ziek 'ijn.
DIAMANTEN UIT GLAS.
Op origineele nijze n efc men C VTee
nen een Nclderl'andscne koopman, wiens
naam met genoemd wordt, voor 7 millioen
opgehcht. In d© buun van zijn hotel werd
hij op straat door ce.i man aangespro'ken,
die hem naar een Russische bank vroeg.
Een d©rde kwam er bij en de Hollander
zag toe no© de eerst man aan dezen gou-
den ©n zilveren roebe-'s verkocht. Plot
seling begon de koopman der roebqls met
den Hollander een gesprek en zeide hem,
dat hij in het b©z'it van zeer kostbare dia
manten kon komen. De Rus het hem een
etui met vijf glasheldere stcenein /iiii en
zeide, dat deze wel 700 dollar waard waren.
De derde man deed toen den Hollander
het voorsiri de steenen gemeenschappdijk
van den Rus te koopen. De cximedie werd
zoo goed gespeeld, dat de Nedcrlarder er
in vloog, vertelt het Handelsbl. Toen de
derde man zieide, op het aogenblik geen
geld te hebben om den Rus te betaten en
den Hollander voorstelde den koopman een
voorschot van 10 millioen kr. t© geven,
deed de goedgcloovige kooper dit werkelijk!
Hierop gaf de Rus hem net etui e'n ver
wijderd© zich sneli.
De medekooper deed toen luct voorstel,
dat de Hollander hem een millioen zou'
beta!|en, waarna hij de vijf steenen kon
houden. Ook hierop ging deze in, maar
eerst wilde hij de steenen doen schatten.
Dat wilde d© ander natuurlijk niet; dit leek
den Hollander verdacht en ieidde tot de
arrestati© van den z.g. medeverkooper.
Natuurlijk waren de^ diamanten valsch. De
gearresteerde bleek tot ©en z.g. BriHanti-n-
nepperbende te behooren en meer vaii
derge'ijke daden op zijn geweten te hebben.
De ti©n miHioen kr. aan cfen Rus gegeven,
zal de Hollander wel nooit meer terug zien!
20.000 FRANCS VOOR EEN KUS.
Een jong© Roemeen, die' met den trein
van Boekai©st naar Jassy reisde, gaf een
jong meisje, zijn overbuurvrouw een zoen-
de geschiedenis wil, dat dit tegen haar
zin gebeurde. De jongedame wa|s hevig
verbolgen en liet proces-verbaal opmakeji.
Aangezocht om haar klaclht w©er in te
trdkken, verklaarde ze dit alleem tje zullen
doen, wanneer de snoodaard die zijn lip-
pen op d© hare had gedrukt, 20.000 francs
stortte in h©t fands Vloor de oorlogsweezien.
En de jongeman was zoo goed niet, of
hij deed dat
DE BESTE TEMPERATUUR VOOR
HET LICHAAM.
In den wintjer wordt het menschej'ijk
lichaam door de wissieling van temper
ratuur, b.v. door den ov©rgang van de
verwarmde kamer naar de buitentucht
steeds opnieuw aan andere omstandigheden
bldotgesteid. Het is nu van belang te we-
ten, welke temperatuur welke gesteldheid
van het w©er en de lucht het meest gun-
stig zijn voor het menschelijk licjhaam. In
ons klimaat bereikt de temperatuur in de
schaduw nooit de hoogte die het blbed
van het menschelijk licfiaam altijd heeft.
Het lichaam g©eft derhaive steeds naar
buiten warmte af het verliestl odk groote
hoeveelheden warmte door uitwaseming,
daar onze huid steeds v ochtig is en de om-
ringend© lucht voortdurend waterdamp op-
ne©mt. Zoo vorlivzen wij voortdurend
warmte, di© vervangen moet worden door
het opnemen van voedsel. Bijna 3000 warm
te-Cfliheden, dat wil zeggen de verb ran-
dingswarmte van bijna een pond ko(en
moeten wij dagelijks afstaan, bij sterke uit-.
stralijng kan dez© hoeiveelheid zelfs ver-
dubbeld word©n. Wanneer de huid een
temperatuur van minde^ dan 28 graden
heeft, hebben wij rerds een sterke gewaar-
wording van koude en wij h:e|bben hetj
warm, zoodra de temperatuur van het huis
34 graden ©n me©r wordt. Op de regu-
leering van de temperatuur hebben de op-
neming van voedsel, de beweging van de
spieren en de geheele geestestoestand ster-
ken invlo©d. De temperaturen op het aard-
oppervlak varieeren van plus 60 tot minus
70 graden. In ons klimaat blijft d© variatie
beperkt tot plus 35 en minus 22 graden.
Wij moeten ons door geschikte kleading
en doelmatig gebruik van de woonruimte
aan dez-e verandenng aanpassen. De ver-
bruikte warmte-eenheden worden in het
lichaam door verbranding van de
toegevoerde voedingsmiddelen vervan
gen. Daar de winter meer warmteverlies
medebre.ngt dan de *uner, zouden wij
eigenlijk in den zomer aan gewicht moe
ten to©- en in den winter afnemen. Meestal
echter is het omgekeerde het geval, daar
de eetlust in don zomer geringer is. De
noodige warmte-eenheden voor het lichaam
worden geleverd door ongeveer 100 G.
eiwit, 50 gr. v©t en 300 gr. koolhydraten.
Be halve de temperatuur hebben ook de
luchtdruk sterken invloed op ons Jidhaam.
Iedereen weet, hoe ongunstTg vochtige klee
ren of schoenen,. tpdht en sterke wind
op het lichaam w©rken. Snei stijgen of da-
1'en van temperatuur us op z(eer verschil-
lende manieren merkaar. Een daling van
21 op 15 graden is g©makkelijker te ver-
dragen, dan een daling van 15 op 5. De wa
terdamp in d© lucht speelt eveneens een
groote rol|. Wij verliezen meer dan een
liter water in dampvorm en wei een derde
door de longen, tw-ee derde door de huid.
In vochtige lucjht is onz© uitwasemjng van
waterdamp g©ring daar het gcbrek aan
damp van de lucht maar gering is, daar-
entegen wordt het warmteverlies van ons
lichaam grooter, zoodat wij het kouder
krijgen. Wanneer het echter warm en vocSi-
tig is, dan voelen wij ons gedrukt en on-
behaaglijk, omdat d© transpiratie wordt
belemmerd. Droge lucht vermuidert het
aantai ademhahngen, maar maakt ze dic-
per, vochtige lucjht vermeerdert ze en
maakt ze oppervlakkiger. Den meest gun-
stigen vochtigheidstoestand moet men in
verwarmde kamers pogen te handhaven
door schotels water op de verwarmingsap-
paraten, of op d© kachelis te zetten.
AL TE VERGEETACHT1G.
De Daily Chronicle-dorrespondent te
Berlijn w©et het volgende vermakclijke ver-
haal mede te deelen:
Een dam© Leipzig begaf zich dezer
dagen naar haar kleermaker om een avond-
kleed aan te passen. Na dezle beproeving
achtte zij een kop koffie noodig en liet
zich door haar dh(auffeur naar een be
kend groot cafe brengen.
Het was zeer warm in die gelegenheid,
zooals trouwens in alle groote Duitsche
zaken en derhaive liet zij haar pelsmantel
van zich afglijden. Toen keken verisdjiei-
dene bezoi-kcrs haar strak aan, terwijl de
overigens goed gqdresseerde keljner, die
de bestelde koffie kwam aandragen, nau-
welijks ©en glimfacn kon weerhouden. Zij
bogi©ep, dat er iets niet in den haak
was; keek, zooals dames plegen te doen
in den Spiegel en viel flauw. Dat waa
misschien het beste dat zij doen kon.
Zij was in neglige.
Een li'eve oude dame, die naast haar
aan e©n tafeljtje zat, spreidde zorgvuldig
den pelsmantel over haar heen en advi-
se©rde daarna den ijlings ooegeschoten
zlaallchef, h©t ongelukkijge ,"Vvezentjo naar
e©n zenuwinrichting te laten brengen. Dit
geschi©dde. waarna de chauffeur zijn
meester het treurige nieuws ging mede-
deelen.
Deze had nimmer iets van zenuwover-
spanning bij zijn vrouw gem©rkt; hij
spoedde zich naar het sanatorium, dodh
kwam bij de d©ur den kleermakersbedien-
de tegen, die juist arriveerde met de rer-
geten japon. Het ge)val| was toen spoedig
opgehelderd en de dame werd onmiddei-
lijk uit het sanatorium verlost.
'T KAN VERKEEREN.
Comoedia v©rtelt de volgende anecdote
van den Franschen tooneelspeler Georges
Colin.
Een twin tig jaar geleden speelde hij on
der d©n schuilnaam Llemazy kleine rollen in
de theaters van de Parijsche buitenwijken
en zijn zeer bescheiden inkomen veroor-
loofde h©m met iederen dag een behoor-
lijken maaltijd te nuttigen.
Op een avond na de voorstelhng, toen
hij te vo©t huiswaarts keerde, bleef hij
e©n oogenblvk in bewondering staan kij-
ken naar ©en prachtige automobiel, welke
voor een voornaam restaurant stil hield.
Hij herkende de jonge dame die uitstapte.
Zij behoord© tot het geZelschap waaraan
ook hij verbonden was.
Kom, soupeer met ons; zei de bekoor-
lijke viouw ©n zij stelde haar kameraad
voor aan een eleganten jongen man, prins
Z., verbonden aan de Russische legatie.
Een paar dagen gelejden had Georges
Colfn. toen hij zijn taxi betaalde een
klein© woordenwisseling met den chauf
feur. Ik hoor aan uw uitjspraak dat 'g©
een Rus zijt, merkte hij op. De chauffeur
glimlachte even en het gesprek werd
voortgeziet.
Den volgenden dag kon men den thans
beroemden acteur in een restaurant rue
de la Pepiniere aan een tafeltje zien zit-
ten met denzelfden chauffeur. Qeorg© Co
lin gaf aan prins Z. het din©r terug dat
deze hem twintig jaar geleden had aan-
geboden.
DE LEVENDE KERK IN RUSLAND
OP STERVEN?
De Levende Kerk, door de sowjets inder-
tijd in Rupljand in het ieven gqroepen,
schijnt het niet lang meer te zullen 'maken.
Voljgens de Moskousche bladen is het
tweede congres dier Kerk, dat deze maand
te Moskou zou bijeenkomen,, voor onbe-
paalden tijd uitgesteld, aangeZien in heel
Rus'.and slechts 7 paroqhies gedelegeer-
den voor dit congr©s hadden aangewezen.
De m©este geestelijken der Levende Kerk
gaan weer over naar de oude Kerk, waar-
van patriorch Tidhon het hoofd is. Al-
le©n de leiiders die door de sowjetregiee-
ring worden betaald, blijven goedsntoeds
en hop©n weldra in het bezlit te zijn van
50 duizend dollar, gezonden door de Ami'-
fikaansche Methodisten, met w< lk grhi at
in staat zullen zijn, een seminarie op te
rich ten voor de opleiding van pri esters
van een aan de huidige regeering gunstige
gezindheid.
De Chicago Tribune die het boven-
staande m©lidt heeft er oniangs reeds
op gew©zen dat de Methodistische bisacihpp
Jhon Nuelson naar Rusfand onderweg was
met een cheque van 2000 dollar, teneinde
het leven der nog maar moeizaam Leven
de K©rk te redden. Bij het vernemen van
het bericht uit de Tribune stelde Nuel
son zijn reis toen uit. Door dit ulitstel
ite de gezondheid der Levende Kerk nog
wat meer achterop geraakt en thans is
het twijfelachtig of zelfp de komst der
50.000 dollar haar bestaan kan rekken.
WAT EEN KIND MOET WETEN.
Een commitesie belast met het toezadht
op de Londensche sclholen, heeft rapport
uitgegeven, waarin o.a. voorkomt een lijst
van prestaties, die kinderen op bepaalde
leeffijden moeten kunnen ieveren.
Zoo moet ©en driejarig kind in staat
rijn e©n bdvel te gehoorzamen, eenvou-
dige voorwerpen te herkennen, zijn fami-
litenaam te noeimen en een zin van zes
lett©rgrepen herhalen.
Een kind van vier jaar moet eenvoudige
huishoudelijk© voorwerpen kunnen noemen,
drie cijfers kunnen herhalen en de laqgste
van twee parallel loopende lijnen kunnen
aanwijzen.
Een vijfjang kind mo©t van eenige gelijk-
vormige doosjes het zwaarste kunnen uit-
zoe'k©n. Het moet een Vierkant kunnen tee-
ken©n, een zin van tien lettergrepen her-
halen en tot vier kunnen tellen.
Op zes-jarigen Ieeftijd moet het kind
ochtend en middag kunnen onderfsc(hei-
den, ©envoudige voorwerpen beschrijven
een ruit teekenen, tot dertien tellen en een
knap van e©n leelijk uiterlijk kunnen on-
dersch©iden.
Het zevenjang kind mag zich met reclhts
cn links niet vergissen, een eenvouddg
plaatje kunnen beschrijven, drie opdraefhten
in goede olgorde kunnen uitvoeren, de
waarde berekenen van drie cen'ten en van
drie halve centen en de kleuren rood/
groen, blauw ©n geei kunnen aanduiden.
Het achtjarig kind ten, slotte behoortl
uit het geheugen het onderscheid tussqhen
eenvoudige voorwerpen te kunnen aandui
den. H©t moejt in omgekeerde vollgord©
kunnen t©llen van 20 tot 1, de lichaamsdee-
len kunnen aanduiden, die uit een onvol-
tooid get©ekend gezlcht zijn we,ggelat|f'n
den dag d©r week kunnen noemen en vijf
cijfers kunnen herhalen, na deze in wille-
keurige volgorde te hebben gehoord.
GEMEENTERAAD VAN PHILIPPINE.
Vergadering van Vrijdag 18 Jamiari 1924,
de namididags 2 uur.
Tegenwoordig de leden C. A. Barbe, R. Ram-
meloo, E. Rammeloo, P. J. de Mul, E. Dumo-
leijn en F. J. Dhooge.
Afwezig de heer Minnebo, die kennisgeving
van verhinderinig deed.
Voonzitter de heer P. A. Rammeloo.
De notulen der vorige vergadering worden
voorgeleaen en onveranderd goedgokeurd.
Naar aanledding van de notulen vraagt de
heer Dumoleijn eenige inlichtingen inzake gra-
Door de zuivere samen-
stelling heeft Erdal alle eigenschappen,
welke voor het onderhoud Uwerschoe-
nen noodig zijn.-Zij geeftnietalleen een
hoogen, duurzamen glans, maar ook:
Erdal voedt het leder. - Door voortdu-
rend gebruik van Erdal blijft het leer in
zijn oorspronkelijkentoestand van lenig-
heid en taaiheid.
