LANDB0UWBEB1CHTEN.
6EMEHBDE BEBICHTEW.
Gesprongen Winterhanden
Jeukende Wintervoeten
Ruwe en Schrale Huid
Springende Lippen
geneest men met PUROL
geleken met zijn inlcomien. In tegenstfi-
ling met Carnegie, Rockefeller en andere
groote Amerikaansche millionnairs heeft hij
goen schc .k.'ugen gedaan aan groote fi-
iantropische of opvoedkundige instellingen
en is hij geen kunstbeschermer. Zijn „Vrc-
desschip' is de eenige openbare zaak,
waaraan zijn naam verbonden fs.
i*Iet congres stelt belang in den heer
^v'Aj ;:ti Iwe* red*Kin: de gene is, dat het
feit, dat zulk ten reusachtig vermogen in
fiandcn van een enkeling is, een oedreiging
kan vormen en de tweede_, dat in verhou-
ding tot zijn fortuin de heer Ford vermoe-
delijk ten lagere inkomstenbelasting betaalt
dan velen m©t slechts een fractie van zijn
vermogen.
Door zijn winst in ?ijn bedrijf te steken
heeft hij riiet van zijn individueele inko-
men te betalen.
WALV1SSCHEN EN OORLOGSVOOR-
BEREIDING.
In het jongBte numm«r van de Illu
stration", vestigt Charles Rabot onder het
opschrift „'Graot-Brittannie annex- ert een
deel van het Zuidpoolgebied" de aandacht
op hei felt, dat konjng George V dezen
zomer dc- Britsche souverefniteit heeft; ge-
proclameerd over de Zuidpoolgebkden Vic-
torialand en Roiling Edward VH-land, ge-
iegen ten «Zuiden an Nieuw-Zeelarid, het
to on eel de,- heldendaden van "ohackle'ton en
Scott, nadat reeds in 1Q08 en 1Q17 alle eilan-
den en Zuidpoollanden ten Oosten en ten
Zuiden \an Kaap Hoom (Zuid-Georgie,
de Sandwich-e jl a nd©flde Zuideiijke Hebri-
den en de Zuideiijke Shetland-eilanden als-
mede Graham-land, bij d© Britsche kroon
waren gevoegd.
Men heeft zich geamuseerd en verbaasd
over dit verkrijgen van nieuw gebied, zegt
de schrijver, maar dit komt, omdat men in
net aigemeen niet weet, cfat deze 'ijsgebie-
den onder de huidige omstandigheden een
ftulpbron van aanzrenlijke waarde vormen.
Tin hij wijst dan op de groote beteekenis
der rtecis *aren geleden geannexeTrde ge-
bieden voor de walvischvangst; elk jaar
vvorden er daar 6 a 7000 g©vangensn en
ook in de Zee langs Victoria^and, het
gebied, in het vorige jaar geanmexeercf, ko-
men vsel vvafVisschen voor.
Waarom de schrijver zich daar over zoo
bezorgt toont? Het blijkt dra als hij v©r-
telt, dat de walvischtraan drent om cr gly
cerine van te maken en daarom een grond-
stof oplevert voor de vervaardi'gjng van
ontplofbare stoffen, waarvan het voorzich-
tig is zich de vrije beschikking te verzeke-
ren". Voor de walvischvangst in die wate-
ren moet men dus vaortaan een vergunning
hebben van de Britsche autorjtfeiten en
zich naar haar voorschriften gedragen. En
hij besluit aldus: Door dit middel hebben
de Engelschen de controle verworven over
een bedrijf, waarin zij slechts een onderge-
schikte rol speelden en welks producten
van groot belang zijn in oorlogstijd. Door
de souvereinjteit van koning George'V te
proclameeren over de helft van het Zuid
poolgebied, heeft het kabinef van Saint)
James blijk gegeven van vooruitzieindheid".
BELGISCHE IjmVOERRECHTEN.
Het nieuwe douanetarfef is thans bij de
Kamer ingedjend. Het doel daarvan is om
hocgere invoerrechten te heffein van goe-
deren, die tegen Belgische artikelen con-
curreeren. Het tarief is aanmevkelijk gewij-
Zigd van het protection istisch karak-
ter tijdens de debatten in de Parlementaire
financieefe comm'is3ie en zal waarschijrilijk
verder© wijzigjngen ondergaan bij ae be-
handeling in de Kamer door het optreden
der vrijhandelaars. De voorzitter van de
financieele commissie verklaarde, dat wan-
neer het tarief in zijn tegen wo ordigen vorm
wordt aangenomcn de schatkilst daaru.it
560.000.030 francs zou ontvangen of
160.000.000 francs rneer dan tegenwoordig.
Wamieer echter de wederzijdsche reducties
ingevolge de FranschBelgjsche overeen-
komst worden doorgevoerd zal de hoogere
opbrengst van 160.000.000 francs tot
82.000.000 francs vvorden verminderd.
TER NEUZEN, 23 JANUARI 1924.
ONTWERP DIENSTREGELING
NED. SPOORWEGEN.
De o nt we rpdiie ns t reg elii nig der Ned.
Spoorwegen ligt thans voor belanghebben-
den ter inzage op het secretaniaat van de
Kamer van Koopihandel en Fabribkei; voor
Ze euw s c li - VI a and e r en te Ter Neuizea.
DIEFSTAL VAN EEN RIJWIEL.
Jl. Zaterdag bleek van het erf van den
rijwielhandelaar J. Michielsen in de Noord-
straat athier een rijwiel ontvreernd was,
dat daar door een bezoeker van buiten de
kom in bewaring was gegeven.
Aangifte werd geidaan, bij de gerueente-
politie, welke als resulfaat van haar onder-
zoek spoediig kon vaststellen, dat het rij
wiel was ver'kooht aan een handelaar te
Selzaete en ter zake van den diefstal arres-
teerde J. J. de F., oud 29 jaar, te SJui.skil,
als zijnide de verkooper. Hij is gisiteren aan
de grens met den opkooper geconfronteerd
en heden naar Middeliburg overgebracht,
ter beschikkiiing van den off.icier van iustitie.
DE RAiWP OP DE SCHELDE.
De justi tie ui't Miiddeliburg-begaf zich
naar Har.aweert vioor het instellen van een
onderzoek naar de toedracht der ramp op
de Schelde, bij Bath.
Het Hbl. van Antwerpen meldit daarom-
trent:
De geredde schipper, een man van rond
de 35 jaar oud, is gahuiisvest te Rotterdam,
docth verbleef met geheel ziin gezin aan
bo'Ord, zijmde vrouw en viier kin der en, die
de slacfntoffers zijn geworden van de ramp.
Deze zijn de genaamide Maria Janssens,
en haar vier kiinderen: een jongen van 6
jaar oud, twee meisjes van 4 en 2 jaar oud
en een wichtje van 3 maanden.
Volgens een schipper ons aldaar nog
meedeelde, kwamen er nog luikdeksels van
onder de kiiel van de stoomiboot ,,Radbod"
te voorschijn, toen dit scihiip voorbij Bath
vaarde.
Zoodra de stoom'boot „Radbod" de dok-
ken was binnengevaren, heeft de Belgische
loods zich bij zijn oversten komen aanmel-
den en verslug gegeven van de ramp.
Oinmiogelijik kan er iets gezegd of zelfs
een meening geuit worden over de verant-
woordeilijikheid van de aanvaring.
We kunnen dat nog wel zeggen, dai fluit-
signalen zijn gewisseld geworden tusschen
t de motorsJeepboot en de stoomboof. Hoe
deze nu zijn begrepen geworden of door
wiie slecht werd gestuurd, dat zullen de
exiperten moeten nitwijzen..
SLUISKIL.
Dc uitvoering ven het iruisjcspatrcnaat
is Zondagavond schittcrend geslaagd. Eer-
lijk gezegd waren onze verwachtingen niet
ai te hoog gespannen. A1 meermalen heb
ben we zulk© avondjes meegemaakt, heel
aardig, doch we von den er steeds meer
gezelligheid dan kunstgenot. Deze avond
o\'crtrof echter verre onze vervvachtbig.
Welk eene verandering heeft deze tooneel-
club ondergaan Er werd ernstig gestreefd
naar kunst en met succes. We kreglen
een fijn afgewerkt spel te zien met pakkt nde
scenes. Heel de zaal leefde meeadem-
loos stil. Het tooneelstuk ,,Lokaas" van
Gerard Niefen is niet gemakkelijk maar
prachtig. Hoe echt het gekjbbel der naai-
ineisjes; hoe zuiver gevoeld de verhouding
dier twee zusters met hare moc'der al3
middelpunt. Liefde, bezorgdheid, veront-
waardiging, onverschilligheid en heftighcid
wisselden elkaar af, vormen een geheel en
komen bij elkaar in beider liefde .\oor
moeder. De lange dialoog van do ongeluk-
itige weduwe Lansfeld heeft wellicht me-
nigen regfsseur afgeschrikt, om dit stuk
in te studceren. En toch: wat; greep het
aan Met wafer.glanzende oogen luister-
de het publiek ademloos naar die diep-
gevoelde woorden, rechtstreeks opge'wcid
uit het moederlijk hartkloppend, b.onzend
op 't gesloten kinderhart, dat zich weife-
lend fan wanhopjg been en wecr keert
maar zich efndelijk opent voor den moe-
dertoon haar liefde weer vbeliten hare
woorden zacht laat indruppen Ter gene-
zing.
Met een zucht „wat is dat! mooi!" ver-
lieten velen de zaal om na een "half' uur
pauze het blijspel „de betooverde kamer"
bij te wonen. Ook hier bleek wat ina ern-
stige studfe te bereiken is. Alles was tot
in de kleinst© putitjes geheel af.
Waren de toeschouwers bij „Lokaas"
geheel onder den indruk, de betooverde
kamer" bracht echte vroolijkheid. De groo
te Brabantsche boerenmutsen met; groote
poffers en lange breede Iinte;n brachten
ons al dadelijk met onz© gedachfe naar een
gemoedelijk Brabantsch dorpslogement.
Het guitige „Aaltje" bereidde door hare
grappen en rijmpjes de goedc stemming
en eindelijk was het lachen niet meer van
de lucht, toen de verontwaardigde waardin,
de verwonderde, angstige logeergasten en
vooraf de excentrieke Francaise ten too-
neele verschenen. Meer dan vol'daan en
lachend gingen we om 0 uur huiswaarts.
Nog niooit hebben we de Sluiskilsche jon.
^edameS zoo zien optreden. Zij, die deze
uitvoering verzuimden, hebben waarlijk
veel gerriist.
SAS VAN GENT.
Na overleg met het personeel heeft de
directiie van de Glasfabriek alihier besloten,
om inplaats van 40 werklieden te ontslaan,
in even vervoige slechts vijf dagen per week
te laten weriken, nd. van Dinsdag tot Za
terdag.
Bij de gehouden biljartprijskamp al-
hier, bij den heer F. de Vleeschschauiwer,
nameri 38 spelers deel. De prij,zen werden
behaald, als volgt: le prijs E. Vermoet en
E. Kaas; 2e prijs C. Kaas en P. de Laeter;
3e prijs Louis v. d. Velde en M. Meuleman;
4e prijs V. de Vleesschauwer en F. van
Gesum te Zuididorpe.
De extra prijs werd gewonnen door R.
Everaert te Philippine en On Lammens.
De niamen bij wiien geen woonplaats is
vermeld wonien te Sas van Gent.
ZUIDDORPE.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
1.1. hebben in deze gemcente inbrekers een
bezbek gebracht bij den landbouw'cr J.
Dieleman.
Door een ijz©ren staaf van een getra-
lied veils ter weg te brelken, verschafton
de dieven zich toegang tot den keuken,
alwaar z'ij twee hammen een stuk spe!k»
een jachtgeweer en verscheidene patronen
wegmamen.
Daar de keuken Van de andere vertrekken
van het huis was afgesloten hebben zij
het geraden gevonden maar door de bui-
tendeur te vertrekken.
De politje stelt een onderzioek in.
HET WEDERVAREN VAN DEN NEDER-
LANDSCHEN SCHOENER ZEEHOND.
De correspondent van de N. R. Crt. Is New-
York schrijft:
Den 9den December bevatten de Ameri
kaansche bladen het bericht, dat de Neder-
landsche schoener Zeehond in den namiddag
van den 7den December, nadat hij door een
boot van de Amerikaansche kustwacht was
gadegesiagen, en deze vastgesteld had, dat het
Nederlalndsche schip zich binnen de grens van
drie mijl hegeven had, op een afstand van
ruirn 3 mijien buiten de grens aangehouden
was. Op de vraag van de kustwacht, waar-
heen de schoener g'ing, en wat de lading was,
was, ten antwoond gegeven: Op weg naar
Halifax, beiaden met wijnen en likeuren, in
welk antwoord de kustwachter voldoende aan-
leidmg gevonden had, het schip in beslag te
neimen, en ter onderzoek naar New-York te
brengen. Aan het verhaal werd nog toege-
vosgd, dat de kustwacht reeds eenigen tijd op
de koimst van het schip voorbereid was; dat
do laapitein en de bepianning van de Zeehond
Hollanders waren, maar dat er een Belgische
supercargo aan boord was, die beweerd had,
met de Zeehond de reis over den oce*an ge-
maakt te hebben, dat er echter bewijzen wa
ren, dat deze supercargo het schip vooruit
gereisd was en New-York via Quebec bereikt
had. Dat deze Belg, eigemaar van een meubel-
zaak in New-York, iemand was, die een zekere
vermaardheid genoot onder de ambtenaren,
belast met het uitvoeren van de drankwet.
Dat de kapitein van het schip wel gepro-
testeerd had tegen de arrestatie, maar dat er
voldoende bewijzen waren om hem gevangen
te houden, en dat het schip aan de douane en
het departement van financien overgegeven
was.
Uit informaties ingewonnen bij het Neder-
landsche con.su.laat hier ter stede bleek, dat
dit laatste werkelijk waar was. Het schip was
in beslag genomen, en de kapitein, de Bel
gische supercargo en de bemanning waren on
der beschuldiging van samenzwering tegen de
wetten der Vereenigde Staten en overtreding
van de Volstead Wet gevangen gezet. Zij zaten
alien in de Brooklyn Raymond St. Jail, in
afzonderlijke cellen, waar ze dezelfde behan-
deling ondergingen als moordenaars, roovers,
enz.
Een interview met den kapitein van de
Zeehond, dat plaats vond tijdens het bezoek-
uur van de gevangenen, en dat gehouden werd
terwijl hij aan den eenen kantvan een duim dik
dicht stalen net stond te midden van een 50-
tal mede-gevangenen, en ik aan den anderen
kant te midden van een honderdtal bezoekers
van allerlei slag, was toch viij geruststellend.
De behandeling was fatsoenlijk. De beman-
niing bestond uit zes man, onder wie een Bel
gische jongen van 16 jaar. In het geheel
waren er drie minder-jarige mansehappen,
die in de afdeeling voor de jongeren opge-
sioten zaten, waar ze heel tevreden waren.
Ook verder waren er geen speciale klachten;
wel was het eten onvsldoende, wat voorname-
iijk toe te schrijven was aan de op stevigen kost
berekende Hollandsche maag. Op den kapitein
en den supercargo was een losprijs van 10.000
dollars gesteld, op elk der mansehappen een
losprijs van 5000 dollars. Daar geen hunner
in staat geweest was die som te storten, wer
den ze alien in de gevangenis (gehouden, waar
ze reeds ruim drie weken zaten, toen eindeiij's
op 2 Januari het rechtsgeding begon in de
Federal Court te Brooklyn, waar deze straf-
zaaik rechter Campbell toegewezen werd.
De beklaagden hadden drie .ad\ocaten.
Advocaat Atwater had de verdedigiiig van
den Belgischen supercargo op zich genomen.
De advocaten Tippits en Keating, leden van de
advocatenfiirma Kirli.n, Campbel, Hickox and
Keating, adnniralitylawyers van naam, hadden
earst oorspronkelijk op zich genomen alleen
de belan,gen van het schip, die hun door den
Nederiandschen eigeipar via het ministerie
van buitenlandsche za, [on in Den Haag en den
Nederiandschen consfcl te New-York, cpge-
dragem waren. Naderhand hadden zij besloten,
ook de verdediging van den kapitein en de be-
manning op zich te nemen, hoewel ze anders
nooit als „criminal lawyer" optraden.
Het begin van de eerste zittimg werd geheel
besteed met het vormen van een jury. De
Public Prosecuter (ambtenaar van het O. M.)
heeft het recht, de hem toegewezen voorloo-
pige jury aan een onderzoek te onderwerpen,
en zoo dit hem wenschelijk voorkomit, zes van
haar leden door andeien te vervangen. Zoodra
hij de jury voor bevredigend verklaard heeft,
komt de beurt aan de verdedigers, die het
zelfde recht hebben.
Bij het stellen van zijn vragen bleek de
Public Prosecuter er bijzondere groote waarde
aan te hechten, van de zienswijze van de
juryleden omtrent het alcohol-vraagstuk o,p de
hoogte te koimen. En aan de manier, Yaarop
hij zijn vragen formuleerde, en de antwoor-
den gqgeven werden, bleek duidelijk, hoe na
dit probleem de meesten aan het hart lag.
Zoo verklaarde een jurylid bet geheele drank-
verbod te bespottelijk te vinden om in sitaat
te zijn, wien dan -ook wegens overtreding er-
van te veroordeelen. Hij werd oo-gem'biikkelijk
<loor een ander vervangen. Een tweede ver
klaarde, tegen de drankwet te zijn, en hoewel
van meening, dat een in kracht getreden wet
geearthedigd worden moest, zou hij toch ster-
kere en meer bewijzen noodig hebben alvorens
iemand wegens overtreding ervan te veroor
deelen, dan wanneer dit met een andere wet
gebeurd zou zijn. Ook het beroep speelde bij
de beoordeeling van de juryleden een rol: een
restauranthouder en de eigenaar van een
import zaak werden dadelijk afgewezen; verder
werd door een ander vervangen iemand, die
met te veel emphase verklaarde, van Hol
landsche afkomst te zijn.
Ook de verdedigers legden een groote be-
langstelling aan den dag voor het punt Drank
wet. Zij zochten naar leden van de Anti-
saloon league, van kerkelijke vereenigingen
ter bestrijding van Het alcoholverbruik, leden
van het Leger des Hedls. Verder poisten ze de
juryleden omtrent hun gevoelens ten opzichte
van vreemdelingen.
Eindelijk, nadat ook zij eenige leden ver
vangen hadden, werd de jury voor gekozen
verklaard, en kon met de eigenlijke zitting
een begin worden gemaakt.
De ambtenaar van het openbaar Ministerie
zeide in zijn eerste rede tegen de jury onder
meer.
In den loop van dit geding zal worden be-
wezan, dat de Zeehond naar de Vereenigde
Staten gegaan is met een lading sterkedrank
ter waarde van 300.000. Dat ze die lading
heeft binnen willen smokkelen. Dat deze ge
heele onderneming finaneieel ondersteund
werd door de Guaranty Trust Company. Dat
de supercargo niet de reis gemaakt heeft per
Zeehond, doch reeds eenige weken tevoren den
schoener was vooruit gereisd en via Quebec
naar de Vereenigde Staten gegaan is. Dat hij
eenigen tijd in New-York vertoefd heeft en
vervolgens naar Freeport op Long Island is
gegaan, waar hij verbinding zocht met een
visscher, genaamd Sprague. Dat hij den lsten
December met genoemden visscher en diens
maat in gezelschap van een anderen Belg een
zwerftocht op zee heeft ondernomen om de
Zeehond op te sporen. Dat hijna dien dag
vergeefs gezooht te hebben, den volgenden
dag weer een tocht begonnen is. Dat tien
mijl buiten Long Beach zij per slot de Zee
hond hebben bereikt, waarna de supercargo
aun boord van de Zeehond gegaan is, waar
hij bleef. Dat dcor het aan boord nemen van
den supercargo de Zeehond voeling gehad
heeft met het vasiteland en daardoor dus bin
nen de grenzen van de Vereenigde Staten viel.
Den 2der, 3den en 4den December heeft ge-
noemde Sprague dagelijks tochiten naar het
schip ondernomen en heeft hij een deel van
de lading in zijn vissehersischuit geladen en
meegenomen. Het zal ook blijk an, dat !e
schoener eenige dagen voor de Cholera Banks
heeft liggen wachten op den supercargo. Da
de aapitein in October uit Belgie gevaren is
met geen ander plan'dan om te g^an naar de
Cholera Banks. Dat wij hier dus te doen heb
ben met een samenzwering, gericht. tegen de
Vereenigde Staten in het aigemeen en tegen
het verbreken van de Volstead wet in het bij-
zonder.
Daarna begon het getuigenverhoor.
Als eerste getuige trad op de heer Scott,
kapitein van de boot van de kustwacht, de
Seminole. De schoener was door de Seminole
het eerste gezien op ruim vijf mijl afstand
van de kust. Zijn koers was gericht op de
Fire Island Inlet. Hij ging tot bij no twee
mijl afstand van de kust, daarop wendde hij
zich weer naar buiten. Kapitein Scott gaf be
vel, hem te achtervolgen en beredkte hem,
toen hij 3.80 mijl buiten de kust gekomen was.
Daarop volgde de aanhouciing. Van verzet
was geen sprake geweest. De schoener was op
sleeptouw genomen en niaar Graveseud Bay
gebracht.
Bij het kruisverhoor van dezen getuige, ge-
leid door de advocaten van de beschuMigden,
werden vragen gesteld over de weensgestekl-
heid, gedane obseivaties, opne.mingo i, enz.
Op' de vraag, of hij, ahorens hij het schip in
beslag genomen had, door wetenschappelijk
gedane ohservaties zich overtuigd had van de
ligging van. het schip ten opzichte van de
kust, antwoordde de kapitein ontkennend. Hij
verklaarde, dat de schoener geen blijken ge
geven hiad, in nood te verkeeren. Op de vraag,
of de kapiiitein om water bad gevraagd, ant
woordde hij eerst ontkennend; even late - zeide
hij echter, dat er wel om water was gevraagd,
en dat er water gegeven was uit den zich in
de sloep van de Amerikanen bevindenden
voorraad.
Het is niet de moeite waard, het uitgebrei-
de getuigenverhoor op den voet te volgen.
Enkele getuigen maakten eenigszins den in
druk, een uit het hoofd geleerd lesje op te
zeggen.
De ambtenaar van het openbaar ministerie
maakte, toen de papieren van het schip ter
sprake kwamen, de opmerking, dat de super
cargo, hoewel oorspronkelijk wel bij den Ne
deriandschen consul in Zeebrugge ingeschre-
ven als behoorende tot de bemanning van het
schip, later _door dezen als zijnde „gedeser-
teerd", geschrapt was. Daarna was de kapi
tein met het toezieht van de lading belast.
Eein sitoere visscher, Sprague, van Freeport,
verklaarde, in zijn boot den supercargo naar
de Zeehond te hebben gebracht. Hij had het
schip ook water gebracht. Hij had niet den
indruk gekregen, dat het schip averij had.
De supercargo had hem een kistje champagne
en een kisitje jenever als Kerstgeschenk ge
geven. Hem was verder gezegd: hier is een
kansje voor je oim een duitje te verdienen.
De vertaler van het scheepsjournaal van de
Zeehond en eenige andere in beslag genomen
piapieren, die verklaarde Nederlander te zijn,
aan de Amsterdamsche universiteit gestudeerd
te hebben, leer aar geweest te zijn in de Ne-
derlandche taal, bleek het zich met de ver-
taling gemakkelijk gemaakt te hebben: hij
had alleen vertaald, wat hij zelf belangrijk
genoeg achtte. Het fraaiste was, dat de zin-
snede uit het joumaal: Een lichter kwam
langs zij, in de vertaling luidde: Cohen came
along side. De ambtenaar van het openbaar
ministerie zeide eerst, dat de naam Cohen ge-
noeimd zou zijn om een anonymus aan te dui-
den. Ten sloitte bleek echter, dat de vertaler
had geschreven: When, en dat de man, die de
geschreven vertaling had gecopieerd, er Cohen
van had geimaakt.
In de nationaliteitspapieren stond, dat het
schip, behoorende aan de firma J. van Rompu
te Ter Neuzen, bestemd was voor Halifax. In
andere papieren stond te lezen, dat het schip
besteimd was voor de Cholera Banks.
De laatste in het joumaal ingevuMe pas
sage luidde, dat het schip in slechten toestand
verkeerde, bovendien ook nog het werpanker
verloren had, waarop de kapitein scheepsraad
gepleegd had, waarin besloten werd, de haven
van New-York binnen te loopen om het schip
in orde te laten brengen.
Twee getuigen, die op verzoek van tie ver
dedigers een onderzoek hadden ingesteld naar
den toestand van het schip, verklaarden, dat
de motor in een zoodanigen toestand verkeer
de, dat er onmogelijk iets meer gedaan had
kunnen worden, dat de motor geibroken bleek,
en er bovendien vioeibare koolzuur noodig
was om hem aan de gang te krijgan, dat er
geen vioeibare koolzuur aan boord was, dat
het schip een diepgang van ten mdnste negen
voet had, dat het verlies van het werpanker
en het defecte roer het niet meer zeewaardig
deden zijn.
De kapitein van de Zeehond verklaarde, er
geen bezwaar in gezien te hebben, zijn schip
naar de Cholera Banks te brengen met het
doel, daar zijn lading te lossen, omdat de
Cholera Banks buiten de twaalf mijl grens
liggen en dus tot de vrije zee behooren. Door
allerlei omstandigheden was er van lassen
niiets gekoimen. Op den overtocht van Emge-
land naar de Cholera Banks had hij met moei-
lijkheden te kampen gehad, de motor stopte
telkens, en ook had hij geen vioeibare kool
zuur meer gehad. De laatste dagen, voordat
zijn schip door de Seminole in beslag geno
men was, had men zeer te lijden gehad van
gebrek aan drinkwater. Door het breken van
eem moer was het roer zwaar te hanteeren
geweest. Bovendien had hij door het liggen
in ondiep water zijn werpanker verloren. Op
den 7den December was daarom besloten, de
haven vain New-York als noodhaven binnen
te gaati.
Nadat de Public Presecuter had voorgesiteld,
de beklaagden behalve den kapitein, den
stuurman en den supercargo vrij te verklaren,
met welk voorstel de rechter dadelijk meegdng,
voerden de verdedigers het woord. En nadat
vervolgens de ambtenaar van het openbaar
ministerie het zijne in het midden had ge
bracht, nam de rechter het woord, die o.m.
tot de juryleden zeide:
Gij zult moeten beoordeelem, of de regee-
ring der Vereenigde Staten voldoende grond
heeft gehad om te zeggen: het schip was niet
in nood. Ware het schip in nood geweest, dan
heeft geen sterveling het recht, het in beslag
te nemen, want alle wetten vervallen op het
oogenblik, dat een schip in nood verkeert. Dan
zult ge moeten beoordeelen, of het schip bin
nen de grens van drie mijl geweest is. Is het
binnen de drie mijl geweest, dan moet de re-
geering nog kunnen bewijzen. dat er een
samenzwering plaats gevonden heeft in den
tijd, dat het binnen die grens was. Ook moogt
ge niet vergeten, dat de mogelijkheid bestaat,
dat er een samenzwering geweest was, maar
dat die reeds opgeheven was, toen het schip
aangehouden werd. Ik verwacht van u een
oordeel over ieder der drie beklaagden afzon-
deriijk. Echter moogt gij ook niet vergeten,
dat, zoo er sprake geweest is van een ramen-
zwering, dat dan van de drie beklaagden ten
minste twee schuldig moeten zijn: eem mensch
kan niet alleen schuldig zijn aan een samen
zwering. Dit geval is van het hoogste belang
voor de rageering, maar het is ook van het
hoogste belang voor de beschuldigden.
Nia deze woorden troikken de juryleden zich
ter beraadslaging terug. De beklaagden wer
den de zaal uitgeleid. De rechter omderhield
zich met de advocaten.
Na een uur en tien minuten kondigde de
zaalwacliter den terugkeer van de jury aan.
De beklaagden kwamen terug, en de jur
trad binnen. Zij verklaarde, dat zij de be
klaagden diet schuldig had bevonden.
ISAaC DE LABOUREUR.
De beroeimde hengst Isaac de Laboureur,
die gedurer.die den oonlog uit Belgie is in-
gevoerd, en hier dc fc-kkerij van het zware
paard op hoogen trap heeft gebracht. door
het voortbremgen van vele excel'leerende
nakoimeliimgen, is naar Belgie verkocht en
zal eerstdaags weer ons land verlaten. Hij
komt in Belgie terug in. zijn ouden stai te
Vollezeele, vroeger van den heer Van den
Eeckhou-t, thans van de firma Van Dix-
hoorn. Door deze tramsactiie wordt een
sdiel licht geworpen op den toestand der
paardenfokkerij in ons land, en zal onte-
genzeggelijk de heer Van Dixhoorn de
gun.st der Belgische fokikers verwerven.
UITVOER VAN BEETWORTEL-
ZAAD.
De minister van Binnenlandsche Zaken
en Landbouw heeft aan de burgemeesters
geschrevien,:
Uit inlichtingem, verstrekt door het mi
nisterie van arbeid, haindel en nijvorheid,
is mij gebleken, dat verledeji jaar de in-
voer in Frankrijk van bvetwoitelzaad uit
ons land een zoodanigen omvang aannam
dat met groote mate van zukerheid mocht
worden aangenomen, dat de betreffende
partijen niet uitsluitend van Nederiand
schen oorsprong waren. Aangezien het in-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Does 30 en 60 ct. Bij apotfh. en drogisten.
Mijnhaidt's-artiikelen zijn verkrijgbaar bij
J. R. Platteeuw, Noordstraat 59.
voerrecht op Nederlandsch zaad daar te
la nde aanzienlijk lager is dan dat op
Duitisch, werd in verband hiermede van
sommige zijdeti de meening geuit, dat om
ontduikjng te plegen van de zooveel hoo
gere rechtcn, Duitsch zaad eerst in Ne-
derland wordt ingevoerd en opgeslagen en
daarna als van Nederiandschen oorsprong,
voorzien van een desbetreffend certificaat,
in Frankrijk wordt ingevoerd.
Ik behoef er uwe aandacht wel niet in
het bijzonder op te vestigen, dat, zoo in-
derdaad aldus misbruik van Nederlandsche
certificaten van oorsprong wordt gemaakt,
zulks een ernstig gevaar voor vele gewich-
tige Nederlandsche belangep met zich
brengt. Het komt mij dan ook z©er wen
schelijk voor, dat in het vervol'g in elk
bijzonder geval nauwfceurig wordt onder-
zpcht, of het uit te vo©ren beietwortel-
zaad van Nederiandschen oorsprong is, al
vorens een certificaat daarvoor wordt af-
gegeven. Na dienaaingaande gepleegd over-
leg, zijn daarom de Kamers van Koophan-
del en Fabrieken door den minister van
arbeid, handel en nijverhejd ter zake inge-
ficht, met verzoek, zich alvorens tot de
afgifte van certificaten van oorsprong voor
partijen beetwortelzaad over te gaan, in
verbinding te stellen met de directie van
den landbouw van mijn departement, die
ter beoordeeling van de herkomst vat,
dergelijke partijen de mieest betrouwbare
gegevens bezit of kan verkrijgen.
Om een goede werking van de aldus
getroffen regeling te bejvordereu, heb ik
de ,>er u hierbij uit te noodigen, den be-
langhcbbenden, voor zoover noodig, de
gewenschte voorlichting te verstrek'ken, en
hen er op te wijzen, dat zij zich uitsluitend
tot de Kamers van Koopliandel en Fa
brieken hebben te wanden.
DE OPLICHTING VAN AMSTERDAM
SCHE BIJPOSTKANTOREN.
Nader wordt nog naar aanleiding van
de oplichtjng van de bijkantoren der pos-
terijen te Amsterdam gemeld, dat de acht
valsche postwissels van 400 gld., die de
zelfde personen zonder moeite hebben ge'-
ind, jn December 1922, afkomstig
lieetten te zijn uit Haarlem.
Met deze 3200 gld. zijn de beide heeren
ook naar Parijs gegaan. Toen het geld op
was, zijn ze te Amsterdam teruggekeerd.
Zij Zijn toen aan het fabrieeeren van de
tweede serie begonnen, maar vonden het
bedrag van 400 gld. wat hoog. Zij vervaar-
digden toen de bekende postwissels van
300 gld., die uit Utrecht heeffbeh te komen.
Het is reeds gebleken, dat er aan een derde
serie werd gewerfct, welke eveneens Utrecht
als stad van afzending zou dragen.
Zoowel H. als v. R. zijn met de justitie
in aanrakjing geweest. Omtrent H. is reeds
een en ander meegedeeld. v. R. schijnt van
goede familje te zijn; hij heeft gestudeerd
voor doctor in de letteren. Hij wei-jd later
boekhouder op een kantoor te Amsterdam.
Daar maakte hij zich schuldig aan ver-
duistering_ Hij werd veroordeeld, maar nam
de wljk naar Belgie. Ook daar gedroeg hij
zich niet onberispelijkhij maakte kennis
met de Belgische justitie en bracht eenigen
tijd in de gevangen is door. Voorwaarddijk
werd hij in vrijhejd gesteld. Hij k,eerde
toen terug naar Amsterdam. Pogingen om
een betrrkking te krijgejn faalden. Hij
woonde toen in een hotelletje in de War-
moesstraat. Daar maakte hij kennis met H.
Enkele dagen geh'den is gemeld, dat
ongevter een jaar geleden de bijpostkanto-
ren op dezelfde wijze zijn opgelicht voor
kleine bedragen. De gearresteerden zeggen
daar niets van te w©ten.
OVERREDEN.
Zondagnacht is te Middelburg de 25-ja-
rige varensgezel W. V., die onder den in-
vloed van drank verkeerde, door een auto
bus overreden en spoedig daarna overleden.
De chauffeur had eerst gestopt.
POGIN'g TOT DOODSLAQ.
Op 'verzoek van den AmersfooiTsehen
cominissaris van poiitie is te Rotterdam,
waar hij op familjebezoek was gegaan, ge-
arrestverd een drogist uit AmersfoOrt, we
gens poging tot moord op zijn v'rouw.
Oebldken moet zijn, dat in de kamer, waar
de vrouw was gaan rusten, een verborgen
gaskraantje was opengezet, terwijl de tou-
wen v*an de ramen waren doorgesnedon.
De vrouw merikte echter onraad en vluchtte
naar de buren, die de poiitie met'het geval
in kennis stelden. DezF arresteerde toen
de dienstbode, onder verdenking van rnede-
plichtjgheid en liet den drogjist iin Rotter-
*dam aanh-ouden, waarbeen hij met zijn
winkeljuffrouw veftrokken was.
Eenige w©ken geleden was op dezvlfde
drogisi\* cuw een jioging Of moord .gedaan
door mufdel van arsemcum-vCrgiTtigihg,
waarvan de toe leg niislukte, maar de sporen
gevonden werden. In verband met den on-
gunsirwn toestand van de zaak van aen
thans aanigehoudene, wordt nu ook een
poging tot brandstjehting, een half jaar
geleden gepleegd, tegen hem aangevoerd.
Als drijfveer van een en ander wordt ge
meld, dat de vrouw, die nog maar kort
met den drogist getrouwd is, geld heeft en
de zbken slecht gingen.
De justitie uit Uts©cht heeftj den ver-
dachte aan een verhoor onderworpen. Hij
ontkent echter alles. (Hbld.)
TROUWPLANNEN.
Gedurend© eenigen tijd was een Duitscher
in pension bij een dame te Amsterdam.
Hij had zijn hospita verteld, dat hij dokter
was. Al spoedig sprak hij van trouwplan-
nen, en zij, zeer vereerd dat een dokter
haar had uitverkoren, leende hem too nu
en dan wat geld. Maar hij betaalde nooit
terug en ook zag zij nimmer een cent kost-
geld. Toen bleek op een gpelden dag,
dat de Duitscher noch dokter was, noch
