m
Zijn IJw handen en lippen
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN
GEMEENTERAAD VAN TER NEUZEN.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
j»ij:niijk, schraal of gesprongen door de koude,
gebruik dan de heerlijk verzaohtende en snel ge-
seeende Purol. In doozen van 30, 60 en 90 cts.
Bjj apoth. eai drogisten.
Purol verkrijgbaar
Noonlstraat 59.
by J. R. Platteeuw,
Om middernacht schrok clc stad op van
nicuw, dcrde, strijdgewocl. Toen een
rustpcriode intrad, bleet op het terrein van
den slag wen- iemand liggen, die met den
dood woi-sleide.
De poiitie zit met de handen in het haar.
Want telkens weer krijgen de renbaan-
dubs tocvoer van nieuwe jonge ledcn, die
alien zich als met een oud vuur weer vcr-
binden tot zwijgend zich leenen tot het
volvoere van daden van weerwraak.
EEN TRE1N GESTOLEN.
Een extra-trein, die bestemd was voor
het vervoer van een gezt'lschap voetbal-
•nthousiasteu naar den wedstrijd tusschen
de elftallen van de colleges te Washington
oik Jefferson, weike wedstrijd te Morgan-
town plaats vond, werd door een student
gestolen.
Dezie student, die eveneens den wed-
•frijd wilde bijwonen, klom namelijk op
de locomotief en bracht den trein, die
uit drie waggons bestond, in beweginlg.
In zeer groote vaart reed de trein in de
richting van Morgantown, doch na tien
mijlen vloog hij, bij een kromining van den
weg, uit de rails. De waggons werden
ernstig beschadigd.
De stude.it werd met niet ernstige won den
opgenomen. De schade aan den trein en
•poorweg wordt geschat op 30.000 dol
lars.
van een GANS EN een V1K1NGSCH
JU.WEEL.
'n Jongetje te Rogaland (Noorwegen)
heeft iets beleefd, zooais het alleen in
sprookjes wordt verteld. Hij kuierde voor
een paar dagen met zijn ganzen naar het
wed, en zag, bij den terugke'er, dat een
der becsten iets schitterenas in den bek
hield. Het was een juweel. De jongen
bracht het naar het museum van Stavanger,
waar de conservator het oogenblikkelijk
definieerde als een prachtig stuk goudr
smidswerk uit de dagen der Vikingen, zoo
*iooi als er nog met was gevonden.
BELANGR1JKE INBRAAK TE LONDEN
Een beiangrijke inbraak heeft te Streat-
hain Common nabij Londen plaats gehad
in de woning van den heer Leonard Vcs-
toy, den derden zoon van Lord Vestey.
De dieven hebben kans gezien, in het hce-
ronhuis binnen te komen via een balcon
dat ze berejkt hadden door te gaan staan
op de zonneblinden van een achterver-
trek van het benedenhuis. Dat het hier
ee.i brutaal stukje betreft, kan wel hier-
wt blijken, dat de inbraak geschiedde ter-
wijl het gezin in het voorvertrek der bo-
venvHrdieping aan het diner zat. Weinige
■jnuten nadat men van tafel was opge-
•taan, ontdekte de vrouw des huizes wat
er was gebeurd.
De totale waarde van het gestolene is
omstreeks 7000 pond. Tot de gestolen
voorwerpfin behoort een parelsinoer ter
waarde van 4000 pond, gouden en platina
ringen, armbanden en brocties en een gou
den sigareiteiikoker.
ONTHOOED NA ZIJN DOOD.
Dezter dagen ovei-Ieed te Bordeaux de
7! jarige Joseph Leon Vasquez zonder
reditsoe.ksche erfgenamen achter te la-,
fen.
Bij de opening van zijn testament was
•ven nief weinfg verbaasd een bepaling te
leztea, waarbij de argestorvene eischte,
dat na zijn dood zijn Iijk ztod onthoofd
worden in tegenwoordighefd van de per-
•onen, weike nij tot zijn erfgenamen aan-
•telde. Tot zelfs de geneesheL.r, die dit kar-
w«i ,e mo est uitvo nil, werd aa.igewiz n.
De wil van den doode werd in de voor-
geschre.en orns.andigheden uitgevoerd.
1 Men vermoedt, dat Vasquez, die des-
fijds ce.;maai scnijndood biijkt te zijn ge-
weest, uit vrees van levend begraven te
worden deze bepaling in zijn testament
had geschreven.
EEN GEVAARL1JK „DIENSTMEISJE".
Ze zag er volgens de Lokal Anizei-
uit, of ze geen tien kon tell en, de
blonde, bouwhanig kijke.ide Emma Busch.
die me: haar zwager, etn monteur, en een
koopman, Neumann geheeten, voor een
der Beriijnsche rechtbanken terechtstond.
En toch had ze de hand gehad in twee
groote inbraken en drukte nog veel meer
op haar geweten.
Emma Busch en haar man zoomede
de medeplichtigen, zijn in werkelijkheid
•iuwe rakkers. Ziehier wat ze uithaalden.
Ze gingea zoo van tijd tot tijd naar groote
provinciesteden, als bv. Breslau, huurden
daai voor den schijn dienstmeisjes, maak-
tou zich van de legimitatiepapieren dier
■leisjes mcester, en met behulp daarvan
wist de blonde Emma dan „betrekkingen"
te. krijgen. Zelfs in de beste families. De
beste diensten waren die, waar evcntueel
bet me.ste te halen zou zijn. En daarvan
maakte de bende gretig gebruik. Met wel-
wiilende medeweiking van blonde Emma
was haar „volk" weldra van al watj het
nan waarde had, beroofd. Tot zelfef de
ongelukkige figurantes, de meisjes uit
Breslau, Jena, Stettin, enz. werden ge-
plunderd. Me. haar papieren toch bemach-
tigde de bende de koffeds, die ai( haar
hebben en houden bevattenr en diq tijde-
lijk op het station waren gebleven.
Wat gestolen is, is waarlijk niet met
een paar woorden te zeggen. Bij een Jood-
sche dame, die argeloos naar de kerk was
gegaan, werden op Zaterdagmorgen bril-
ianten, horloges, kostbare oude doekspel-
den, costumes, japonnen, kantwerk e.d.
wtggehaald. Uren moeten er noodig ge-
weest zijn, om diefstallen te plegen, als
plaats vondon in sommige voorsteden van
Bf-rlijn, waar tot zeifs de piano, de gra-
mofoon, ja cen heel slaapkamerameuble-
ment wei-den verhuisd.
De be.ide is er nog vrij goed afgekomen,
drie ten een half jaar voor de' blonde
Emma, anderhalf jaar voor haar zwager
en maanden voor Neumann. Emma's
man heeft men maar laten loopen, hij) is
ionglijder en ten doode opgeschreven;
zelfs de zitting had hij niet kunpen, bij
wonen.
DRIE CI RCUS-QLl F AN TEN
VERGIFTIGD.
Het in Engeiand alom bekende eni bij
de Engeische jeugd hoog-aangesclireven
Sangercircus he ft zoo lezen wij in de
Daily Mail dezer dagen eeni zecr go-
voelig verlies gelrden. De ro.m van' het
circus was namelijk ee,n drietal schitte-
rende gedresseerde olifantcn, Jumbo, Lily
en Baby welker fraaie dressuurkunsten
de jeugdige toeschouwers in verbazing
brachten. Wie beschrijft dan ook de ont-
zetting van den manager, toen dezer da
gen alle drie de olifanten dood w'id n
gevonde.i. Al spoedig bleek, dat de dieren
waren vergiftigd, hoewej men geen v. r-
moede.i heeft wie dit gedaan zou hebben.
Op de vraag, of Sangers iemand van
zijn peisor.C'l verdacht, antwoordde de-
ze beslist ontkennend. Zifri ncr-oneel is
reeds jarenlang bij hem in dienst' en 'ver
is een groote gehechtheid tusschen de; le-
den van het personeel en de. b.eston ige-
groeid.
De eenige verklaring, die de heer San
gers kan geven is, dat iemand van de die-
renbescherining in zijn verontwaardiging
over de verkrachting van de eigenlijke
natuui' der verschill nde bcesten, d drie
oufanten bij wijze van protest of om het
voortbestaan van het circus onmogelijk
te maken, heeft vergiftigd. De e, nigc grond
voor deze vcronderstelling is dat van ver-
schillende zijden ernstige verwijten en
klachten werden gericht tcgen de dr^ssuur
van wilde dieren.
Hoe het ook zij, de dood van de dae
dikhuidige artiesten is voor den heer San
ger een schier onoverkomelijk verlies.
DAKLOOZE KINDEREN.
Het probleem der daklooze kinderen is
ontegenz ggeiijk een drr m.est gewichtige
vraagstukken, die de bolsjewistjsche macht-
hebbers hebben op te lossen. Honderddui-
zenden verwaarloosde, havelooze honge-
rende kinderen zwerven door het onmetelij-
ke land, bedelend en stelend in hun <on-
derhoud voorziend, een geweldige schaar
van toekomstige misdadjgers. Alle bolsje-
wistische kraniten schrijven over de ellende
van deze verschoppelingen, roepen om
hulp, wijzen op het groote gevaar, dat
den staat bedreigt, ind[en deze kind ren
niet (ten spoedigste zullen geholpen wor
den, maar de regeering erkent haar mach-
teloosheid hier te helpen en de zaak blijft
zooals zij was. Neen, het kwaad wordt
steeds erger.
Hoe verschrikkelijk de toestand dezer
ellendigen is zjen wij uit het volgende,,
dat wij aan de Iswestia ontleeneji:
Zaterdag om 11 uur des morgensl zag
ik op de halfvergane treedjes van een
keldertrap, bij de kerk van Boris en Oleb,
drie havelooze kereltjes van 912 jaar.
Zij lagen op de koude vochtigd trap te
slapen en waren dichtgedekt met eenige
affiches, die zij van den muur hadden ge-
scheurd. En dat bij de koude,' van ^d'ze
dagen.
Denzelfden dag was ik om 12 uur des
middags op het Roode plein. Bij1 de kerk
van Wasiliej den Zalige zag ik het ^vol
gende tooneel. Onder de steenen van het
trottoir was een groot hoi gegraven' en
uit het hoi staken vuile lompen, waai-mee
de Ivlcer van het hoi was beuekt. De small
ingang was door prikkeldraad afgeras-
terd, zoodat de nieuwsgierigen, die naar
dit voorhistorische schouwspei stonden te
kijken, het hoi niet kon den naderen. Uit
het hoi klonken kinderstemmen. Het was
dus een verblijfplaats van arme kleuters,
die zich op deze wijae tegen de -koude
trachtten te beschermen. De politic werd
gewaarschuwd en weldra verscheen een
agent. Hij verwijderde het prikkeldraad cn
kroop in het hoi. Daar vond hij twee on-
besu.rijfeiijk vervuilde jongentjes van een
jaa. of tien. Zij protestrerden tegen het
binnendringen in hun „huis", dat zij zdf
hadden gemaakt, doch de agent trok hen
uit het hoi en bracht ze naar het ,po-
litiebureau.
DE SMOKKELAFFAIRE TE HAMBURG
Over de groote smokkeiaffaire te Ham
burg Wordt nog gemeid, dat d<' leider
der sinokkeiaai's, een zekere Karl vail
Gumpel, reads sinds vier weken is gear-
reste rd. Behalve Q. werden nog 64 smok-
kelaais in arrest gesteld. Het grootste ge-
deeite van hen is evenwel weer op vrije
voeten gesteld.
Het staat t'hans vast, dat de smokkel-
affaine reeds twee jaar geleden begon-
nen is met het smokkelen va,n cocaine
en aspii-ine.
De smokkelwaren werden op visschers-
schepen vervoerd via de eilanden Borkum
en Langei oog, of uit de ha./ens Emdcn en
Nordeich. De verscheping geschieddt
iangs de Nederiaidsche wateren naar En
geiand of Amei-ika.
Het complot werd op toevalligc wijze
ontdekt, doordat em visschersboot nabij
Bremen strandde. Dit vaartuig had een
groote hoeveeiheid chemicalien aan boord,
waaronder vijftig kilo cocaine. De smok-
kelaars ge'oruikten allerlei trues en zij had
den de beschikking over ongeveer hon-
derd visschersvaartuigen. De waarde der
gesmokkeide chemicalien, verfs off en enz.
wordt geschat op vijftig millice.i gouden
Marken, waarvan de Duitsche staat twaalf
miilioen goude.i Marken aan douanerechtcn
had moeten ontvangen.
EEN WREEDE VADER.
26 October bezocht de secretaris van den
Voogdijraad, vergezeld van een agent van
politic, een woning in de Princessestraat
te Paramaribo (We3t-Indie), om zich te
overtuigen, of het inderdaad waar was,
dat een vader, weduwnaar, zijn minder-
jarige kinderen des avonds op schromeiijke
wijze mishandelde.
Daar aangekomeu, werd een der kinde
ren. een 14-jarig me'sje, aangetroffen, dat
op Straf heette te zijn, aangezien Ziji zou
hebben gestolen.
De man had em blok hout in tweeen
do en zagten en aafi ieder der beidt/ helf-
ten em gedeelte, in d. ji vorm van een
halven cirke], do on uithouwen. Wanncer nu
de helften in elkaar worden geschoven ont-
staat een ronde opening.
In zoo'n opening nu hieid de man, een
been en een arm van het arme meisje be-
kneld; op soortgeiijke wijze dus als vroe-
ger het vervoer van slaven uit Afrika ge
schiedde.
Vei moed wordt, dat ook do a idere kin-
dere.i van tijd tot tijd op gelijke wijze in
de bee;en werden gesiagen.
Het spre kt vanze;?; dat het arme meis-
je door de bezoekers uit haar alias behal
ve be.iijdenswaardige positie werd veriost,
tei-.vijl het blok werd in beslag genoinen.
EEN WERELDHERVORMER.
In een kroegje in een der voorsteden van
Parijs zette een wariioofd zijn denkbeel-
den omticnt de hervorming der inaatschap-
pij uit ten. In hoofdzaak kwamen zij n-eer
op afschaffing van fooiensteLsel en
gratis brooduitdeeling.
Een paar der aanwezigen vonden dat
niet het mooiste idea^l en noemdon hem
ee.i praatjesmaker. De man word daarover
zoo boos, dat hij een revolver trok en de
beide opposariten oveffioop schoot. Hij
iam daarop de vluclit, wierp zijn wap-
op ten \TP.chtauto en kuierde toen naar d»
Halles. Daar begon hij een troepjo arrro
drominels, die op een soepuitdeeling
wachtten, toe te spreken, doch d- police
rekende hem midden in zijn speech in.
Voor den commissaris va l politic gebracht,
verzocht de wereldhejyormer als politick
gevangene te worden behandeld.
SCHITTEREND ADVOCATEN-
HONORA^RIUM.
Een bekend advocadt te Madrid, d la
Cierva, die als minister reeds in verschei-
dene kabinetten zitting heeft gehad, had
van de weduwe van den Zuid Amerikaan-
schen multi-millionnair Romagnera op-
dracht gekregen de Vemietiging van het
testament van wijlen haar echtgenoot te
beplejten Deze had zijn heele vermogen
van 75 miilioen dollar aan den bisschop
van Madrid vermaakt. De la Cierva is er
thans in geslaagd, van het gerechtlshof
te Madrid de Verhietlging van helS testa
ment te verkrijgen. Imniddels is mevrouw
Romagnera gestorven en is gebleken, dat
zij haar advocaat, indien hij het proces
wint, uit dankbaarheid een derde van haar
terugbekomen vermogen, dus 25 miilioen
dollar heeft nagelaten.
DE ORIL VAN EEN R1JKEN
AMERIKAAN.
Te Florence heeft een Amerikaansch
millionnair, zekere Humbert Buzeta de
Santiago, gepoogd em tienjarjg kind te
ontvoereu.
De Amerikaan kwam den kleinen Os-
valdo Giovanni op straat tegen, gaf hem
eenig geld en bracht hem per auto naar
het station. Het knaapje huilde echter zoo
hevig dat de police tusschenbeide kwam.
De millionnair verklaarde, dat het kind
sterk geleek op het zoontje dat hem door
den dood ontamkt werd. Hij had aan de
moeder aangeboden om het kind te koo-
pen, wat deze geweigerd had.
Om een strafvervolging te vermijden,
heeft de Amerikaan dc moeder kunnen
bewegen hem, met al haar kinderen, naar
Amerika te vergezellen.
PAARDENWRAAK.
Een boer uit Siennv (in he'll Fransche
depariement Manche), genaamd Leredde,
had dezer dagen heel wat ta stdlrti onet
zijn paard, dat in den dorschmole(ni lien.
Telke.is moest hij het dier tot z'n plich.t
roepen, en hij deed dat hardhar.d'g.
's Avonds wachtte het dier niet, tot het
♦olkomen afgespa.nnen was, doch ruktt
zidh los, rende naar buiten, zocnt rijn
oaas op, steigerde en sloeg den man met
tojn voorpooten neer, beet hem in z'n
kleeren en smakte hem verschillende ma-
Ien vieeselijk heen en weer. Niemand dorst
den man bevrijden doch deze zag kans
weg fe kruipen. Het paard echter beet hem
weer in een been, en' zoo heftig, dat het
brak. Toen maakte een molenaar uit de
buurt te.i eind aan het geval met het paard
dood te schieten.
Verg-adering van 16 November 1923,
des namiddags 7 uur.
Tegenwoordig alle leden.
(11. Vervolg).
Verstrekking van gemeentewege van voe-
ding en kleeding aan schoolgaande kinderen.
De heer NOLSON herinnert, dat er gisteren
al op gewezen is, toen het financieel beleid van
diit college besproken werd, dat het geen post
op de begrootmg heeft gebracht voor school-
voeding en kleeding. De post van f 1000 is
voor een paar jaren tengevolge een besluit van
den raad op de hegrooting gebracht en nu zou
spreker gaame eens vememen, hoe het college
er toe gekomen is, die post eenvoudig weg te
laten. De gelden zijn nog geen enkel jaar ten
voile gebruikt, maar er werd toch gebruik van
gemaakt, waaruit dus die behoefte bleek.
Het nieuwe college zegt, dat het om prin-
cipdeele reden geen gelden daarvoor heeft uit-
getrokken, maar spreker meent, dat dit toch
niet den weg is. Indien men er tegen is, dan be
hoort een raadsbesluit te worden uitgelokt,
waarbij wordt besloten daarvoor geen gelden
meer beschikbaar te stellen. Zoolang het eerste
raadsbesluit geldend blijft, moet er ook een
post op de begrooting komen. Ware de raad er
nu niet op bedacht, dan zou dit deel tier be
grooting onder den hamer doorgaan en de
sohoolvoeding en -kleeding ware afgeschaft,
zonder dat iemand er erg in had.
Vooral tegen 'deze metihode komt spreker
kraclrtig op. Een streven naar bezuiniging is
loffelijk, maar niet indien dat gaat ten koste
van de armen.
De heer HAMELlNiv herinnert, dat, toen
zijn fractie hier voor het eerst verscheen, voor
schoolvoeding en -kleeding geen gelden op de
begrooting stonden. Zij konden het toen niet
vender brengen, dan dat die post voor memorie
werd uitgetrokken. Een paar jaren heeft het
geduurd, eer er een aanvamg mede gemaakt
werd, en op die wijze het onderwijs gesteund,
omdat het moeilijk is te leeren met een leege
maag.
De gelden zijn er tengevolge een raadsbe
sluit opgekomen, het betreft geen subsidie, de
gemeente doet het zelf, zoodat ook hij van
meening is, dat de post alleen zou kunnen wor
den afgevoerd, indien een ander raadsbesluit
wordt gemomen en het eerste inigetrokken.
Was de raad er vluchtig overheen gegaan, dan
was de post er ijskoud afgebleven, en hadden
de betrokkenen toch in de onderstelling blijven
leven, dat er nog gelden voor op de begrooting
stonden. Eerst nadat hij door spreker is ge-
interpelleerd, heeft de wethouder voor finan-
cien verklaard, dat hij er prineipieel tegen
was; dat was echter reeds bekend, dat is vroe-
ger uigevochten, en daarom had hij thans dan
ook een voorstel moeten doen om het raaas-
besluit in te trekken, dan was de voile aan-
dacht op dien post gevestigd.
Bij een vorige behandeling is door den heer
De Jager betoogd, dat de gezinnen in de eerste
plaats zelf voor het onderhouden der kinderen
moeten zorgen. Daannede is spreker het vol-
komen eens, maar hij houdt ook in het oog,
dat die aan sommigen niet mogelijk is, de
maatschappelijke omstandigheden leiden er
toe, dat groote en ook sommige kleine gezin
nen niet in de noodzakelijkste behoeften hun-
ner kinderen kunnen voorzien, hetgeen voor-
komt uit de maatechappij, zooals die ook door
den heer De Jager wordt aangehangen. Hij
zegt, dat hij om principieele reden tegen
schoolvoeding en -kleeding is, maar dan moet
hij eens aantoonen, dat het in strijd is met zijn
Ohristelijke beginselen om hulpbehoevenden de
helpende hand te bieden.
Hij zou wel willen toegeven, als het langs
een achterdeurtje, langs den weg eerier plaat-
selij.ke partiouliere commissie werd uitgereikt
en dan zou hij aan die commissie subsidie wil
len toekennen. Dat komt vrijwel overeen met
hot koopen en verkoopen op Zondag achter
gesloten deuren en gordijmen.
Spreker betwist, dat het verstrekken van
voedsel en kleeding aan kinderen van huip-be-
hoevende ouders van overheidswege in strijd
zou zijn met de Christelijike beginselen, die
juist het betrachten van naastenliefde op den
voor grond stellen. En waarom zou de overheid
dit niet mogen doen, die, volgens de leer der
Ohristelijke partjjen hier gesteld is door Hem
die alles regelt? Het komt spreker vreemd
voor, dat de heer De Jager het hier wil doen
voorkomen, alsof dit zou zijn in strijd met
Gods ordonnantien. Die ouders kunnen het
toch ook niet helpen, dat zij, in verband met
de maatschappelijke toestanden hun kinderen
niet van het noodige kunnen voorzien?
Er wordt ons gezegd, dat we van gemeente-'
wege zuinig moeten zijn, omdat de inkomsten
venminderen, maar waarom wordt juist bezui-
nid op hen die het 't minst kunnen missen?
Wanneer daar kinderen naar die school moeten
met leege maag, rillend van koude, of dat ze
niet naar school ksunnen uit gebrek aan schoei-
sel, dan is dit niet steeds een tekortkoming
van de ouders, maar van de maatschappelijke
toestanden.
Spreker heeft gemeend, dit tekort aar. Chris
telijike naastenliefde te moeten vastnagelen,
dat beginsel kan toch niet alleen leven door
woorden, maar behoort ook getoond te worden
door daden.
De heer VAN DRIEL meemt, dat er aan-
ledding kan zijn, om in deze hen die het hard
noodig hebben, steun te verleenen. Vooral in
het natte jaargetijde kan er groote behoefte
zijn aan schoeisel. Dan kan het voor hen, die
er krapjes bij zijn, wel eens noodig zijn de re-
kening twee keer te maken om voor de kinde
ren de noodige voetbekleeding te bekomen. Het
gevraagde bedrag is niet zoo hoog, hij las
dezer dagen, dat er in Vlissingen 27.000 voor
beschikbaar gesteld is maar daar zal men
er beter voor zitten.
De heer SCHEELE vewneent, dat er in de
afdeelingen is te kennen gegeven, dat er het
vorig jaar maar de helft van de f 1000 is ge
bruikt, dat er voor de kom weinig gebruikt is,
maar een betrekkelijk stuk naar Sluiskil is ge
gaan, zoodat daaruit wel te concludeeren valt,
dat de behoefte niet groot is.
Door den heer Hamelmk wordt ons zegt
spreker een verwijt gemaakt, dat we willen
bezuinigen op het arme schoolkind, omdat we
hiervoor geen f 1000 willen toestaan, maar men
moet de werkelijkheid onder de oogen zien,
Men kan niet met een ledige maag leeren, zegt
bij, maar men kan ook met een ledige
maag thuis niet spelen. Indien een gezin 4 of
5 kinderen telt en de helft gaat naar school,
en wordt daar van het noodige voorzien, dan
blijft de rest thuds daar van verstoken.
Ook onze partij voelt voor het arme school-
kinid, maar niet alleen voor het schoolkind, die
wil alle kinderen, die wil krachtens haar begin
sel, het geheele gezin te hulp komen, door
slechts voor een deel van het gezin te zorgen,
verstaat men de eenheid van het 't gezin.
Er is nu f 6000 minder uitgetrokken voor
het Burgerlijk Armibestuur, omdat we van
meening zijn, dat de kerkelijike armbesturen
meer behooren te ondersteunen maar indien het
noodig is, zijn we voor steun, niet alleen voor
het schoolkind, maar ook voor de tbuisblijven-
den, voor het geheele gezin,
De heer NOLSON merkt op, dat de heer
Scheele ditmaal dikwijls optreedt als advocaat
van den wethouder van financien en vindt het
wei aardig als men zoo iemand in dienst heeft.
De 1 er SCHEELE: Ik sta niet in dienst.
De heer NOLSON: U hebt echter nog niet
beantwoord de vraag, hoe het college er toe
gekomen is, deze post eenvoudig van de be
grooting weg te' laten.
De heer SCHEELE: Dat is mij niet ge-
vraagd.
De heer NOLSON zou hem dat thans ook
niet gevraagd hebben, als hij niet als advocaat
van burgemeester en wethouders was opge-
treden. Men zou kunnen zeggen: 500 is vol-
doende, daar valt over te praten, maar hoe
komen ze ertoe het geheel weg te laten. Ze
kunnen niet bewijzen, dat het niet noodig is,
trouwens, zij bewijzen nergens iets.
De heer DE JAGER antwoordt den heer
Nolson, dat volkomen terecht is opgemerkt,
dat de post schoolvoeding en -bleeding 2 jaar
geleden ingevolge raadsbesluit op de begroo
ting is gebracht. Dat is echter geen wet van
Meden en Perzen, die niet herroepen kan wor
den. Die post wordt telkens steeds voor een
jaar op de begrooting gebracht. Steeds werd
ieder jaar overeenkomstig de wet aan ce hoof-
den van scholen gevraagd of er behoefte aan
is, en dan werd er een bedrag voor geraamd.
Dat is dit jaar niet geschied. Hij mieent hier-
mede een duidelijk antwoord gegeven te heb
ben.
De heer HAMELINK: Maar daarover ver-
schillen we van meening.
De heer DE JAGER deelt mede, dezer dagen
een vergadering te hebben bijgewoond van de
O.uder- CommissieS. Daar trok ken hem in het
bijzander de woorden van den voormaligen
voorzitter der Ouder-Commissie van school B,
die de wenschelijkheid uitsprak van het inrich-
ten eener centrale Ouder-Comimissie, die zich
gezamenlijk tot taak zou stellen behartiging
van die belangen der openbare school. Spreker
dacht: he, vriend, u staat kort bij het anti-
revolutionaire standpunt. Richt ook een ver-
eeniging op, die zich bezig houdt met de ver-
zorging van het neutraal onderwijs. Dat is de
goede weg, de school aan de ouders. Eene com
missie uit de ouders die zorgt voor alle be
hoeften. Gaat het ook voor het neutraal on
derwijs die richting uit, dan zijn we waar we
wezen moeten. Betaal ook contribute, laten
we ieder voor onze school zorgen, dan zijn we
ieder souverein in eigen huis. Dan kan men
ook zorgen voor schoolvoeding en -kleeding,
indien men dat noodig acht.
De heer GEELHOEDT heeft met verbazing
de woorden van den hepr De Jager gehoord,
want dat betoog klopt toch heelemaal niet op
de bezwaren die tegen zijn handeling zijn in-
gebracht, met betrekking tot het schrappen van
den post voor schoolvoeding en -kleeding. Hij
heeft gezegd: vorige jaren werden de hoofden
van scholen gehoord. Waarom, vraagt spreke
is dit thans niet gedaan? Hadden die een
ontkennend antwoord gegeven, dan stonden
burgemeester en wethouders op een verdedig-
baar standpunt.
De heer HAMELINK betwist tegenover den
heer Scfheele, dat de S. D. A. P. alleen voor
het schoolgaande kind zou willen zorgen, en
niet om het geheele gezin zou denken. De ver
schillende voorstellen voor steun aan de ge
zinnen die van de S. D. A. P. zijn uitgegaan,
zijn daarvoor wel het beste bewijs, Maar dit
betreft een bijzondere verzorging em dat die
verzorging reeds burgerrecht heeft verkregaa,
bewijst wel het gedrukte formulier der be
grooting, waarin die post bij voorbaat is op
genomen.
Nu komt de heer Scheele beweren, dat lift
in strijd is met de Christelijke beginaelea,
maar dan moet spreker er op wijzen, dat ook
hier de coalitie uiteenvalt, aangezien de Kathe-
lieken er in 't geheel geen principieele teg*»-
standers van zijn. Het is dus niet in strijd
met de ordonnantien Gods.
Spreker betoogd;, dat het arbeiderskind d«
sohooljaren goed noodig heeft. Hij moet in den
korten tijd die hem voor sohoolgaan gescho*-
ken wordt, zich zooveel mogelijk kennis eige«
maken, voor zijn volgend leven en behoort in
zijn leeren dus zoo min mogelijk belemmard.
Het verschaffen vain goed voedsel is ook eea
kraohtig middel tot bestrijding van de tuber
culosa, die volkskanker, die zooveel slaeht-
offers eisoht.
Het eerste jaar is slechts een klein deel tm
het bedrag gebruikt, maar naar spreker vesr-
nam, zal het dit jaar hooger loopen. Het eersie
jaar stond deze regeling bij velen ook nog
eenigszins in het teeken van armbestuur, t»t
wie men zich niet zoo spoedig wendt.
Waar men hier op Christelijke grondan
schoolvoeding en kleeding afwijst en de heer
Scheele de S. D. A. P. verwijt, dat zii niet zo*
opkomen voor het geheele gezin, verloor spre
ker zijn kalmte, de heer Scheele mist het reeht
zoo iets te zeggen.
In welk verband het betoog van den heer Be
Jager hierbij te pas komt, die zooveel zegt als:
sticht een neutrale school, bagrijpt sprefcer
heelemaal niet. Daarover zou een ruim defeat
Kunnen worden opgezet, maar dat is thans niet
aan de orde. Spreker is door den heer De Jage)
echter nog niet overtuigd, dat burgemeester e<e
wethouders de bevoegdheid hebben, deze peet
zonder meer weg te laten. De post is er bi)
raadsbesluit opgebracht en indien het zoa af-
hangen van het advies van de hoofden van
scholen, zou men die boven den raad plaataaa.
Was er een advies geweest van de hoofden
van scholen, dat het niet meer noodig is, dua
had het in de lijn gelegen, het na te lateo.
Maar dat advies is er niet. Omdat spreker, als
arbeider, de behoeften die in verschillende ga-
zinmen bestaan voelt, stelt hij voor, 1000 op
de begrooting te brengen.
De heer NOLSON becritiseert opnieuw de
wijze, waarop burgemeester en wethouders
post willen laten verdwijnem. Op die manier
kan men wel alle posten der begrooting laten
vervallen. Ze hadden het principe aan de orck
moeten stellen.
De heer COLSEN kan meegaam met het
voorstel van den heer Hamelink; de sohool-
kieeding heeft, naar hem als lid der achoot-
commissie bekend is, vele ouders uit hit moei-
lijke geholpen.
De heer VAN DUKE vraagt bij vernieuwlog
nadere inlichtingen omtrent de regeling. Er is
zeker niemand die meer voelt voor het kt»d
dan spreker. Hij weet, dat het een zeer moei
lijk werk is, om helpend op te treden, en te
steunen met kleeren, eten en klompen. EUj
heeft in zijn loopbaan op de Zondagsschool —k
meermalen gevallen geconstateerd van kinde
ren, die dringend eenigen bijstand noodig had
den en het gelukte hem ook wel, in sommige
gevallen te hulp te komen. Hij is er wel sons
slecht mee weggekomen, maar in meerdere ge
vallen heeft hij er veel genoegen van beleefd.
Voor de zaak zelf voelt hij wel, omdat hij bet
een voorrecht beschouwt, kinderen te verzor-
gen, maar hij zou graag eens willen weten hot
die hulp verleend wordt en hij gelooft, dat «r
wel meerderen zijn, die daarover ingelicht wil
len worden.
De heer SCHEELE merkt op, dat de feaor
Hamelink, die nu anders zijn kalmte zoo goed
weet te bewaren, tegen hem heftig is gswsr-
dem. Hij herinnert er echter aan, dat or vroe-
ger onder het liberale college toen da heer
Hamelink en mevr. Duiker voor schoolvoediag
streclon, er toch ook niet aanstonds op iage
gaan is. Eerst later heeft hy het andere doel
der toenmalige linksche meerderheid voor a|«i
denkbeeld gewonnen. Hij is het voor een great
deel met den heer Hamelink eens, hij wil ook
het schoolkind helpen, maar de andere kinde
ren evengoed en het gezin niet in twee9a
deelen.
Indien men een deel der kinderen op school
voedt en kleedt, wordt voor de behoeftig© ge
zinnen de behoefte minder nijpeiid en zuilen
de ouders misschien nog te langer wachten om
hun schroom te overwinnen en by de diactmifei
of armbesturen aankloppen, hetgeen dan een
nadeel wordt voor de thuis zittende kind»r«*i.
De sociaal-democraten willen de voeding mi
Weeding verstrekken in de school, wii
spreker wenschen die te verstrekken in hot
gezin. De Roomsch-KathoJieken denken er tw-
ders over, de anti-revolutionairen denkeot er
zelfs niet alien zoo over, maar wij houden on*
in deze aan de stellingen van Prof. Fabias.
De heer HAMELINK: Dan is het toch niet
met het principe in strijd.
De heer SCHEELE: Wij staan op hetzelide
standpunt.
De heer DE JAGER wil ook nog een enkel
woord zeggen, am te voorkomen, dat de delwrt-
ten wellicht nog meer uitbreiden. Burgemees
ter en wethouders waren van meening, dat aq.
juist omdat ze principled tegen de zaak waren,
de hoofden van scholen niet te moeten hooren.
De heer NOLSON: Is dat democratie?
Le heer HAMELINK: Had dan een voomtel
gedaan tot intrekking.
De heer DE JAGER merkt op, diat de da-
batten gister aangenaam verloopen zijn; hij
meant, dat de raad ook thans netjea behoort
te bl(jven. Dat is z.i. op't oogenblik niet meer
het geval. Indien dat zoo voortgaat, zal hq
zich aan de besprekingen onttrekken.
De OORZITTER meent, dat het gewenecht
is, dat hij even de formeele zijde van de zaak
naar voren brengt. Schoolvoeding en -kleeding
is een uitvloaisel van de Leerplichtwet. De
wetgever heeft gemeend, dat, waar mew d«
ouders verplichte de kinderen ter school te ton-
den, de gelegenheid ook moest openge«teJd
worden om aan hen, die dit noodig nadden,
voedsel en Weeding te verschaffen. Volgens
de bepalingen der wet, moet elk jaar aan de
hoofden van scholen advies gevraagd worden,
of zij deze voorziening noodig achten en dat
advies moet eventueel bij de inzending der he
grooting aan gedeputeerde staten worden over-
gelegd om de goedkeuring te verwerven.
Uit het vorenstaande volgt, dat het niet it
een vaste post, doch slechts een jaarpost, aan
gezien het van het advies der hoofden rati
scholen afhangt, of de post al of niet meet
worden uitgetrokken.
De heer GEELHOEDT: Goed, maar het
college moet de hoofden hooren.
De VOORZITTER: En dit is niet gebewrd.
Zoodra echter de raad zou besluiten om een
post op de begrooting te brengen, worde* de
hoofden van scholen gehoord. Dit is tot nu toe
nagelaten, omdat de wethouders verklaandmn
prineipieel tegen deze zaak geka.it te zijn.
Wat nu de zaak zelf betreft: er bestaat eok
