ALGEMEEN NSEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
I
No. 7535,
Maandag 26 November 1923.
63e Jaargaup.
B I N N E N L AND.
B U I T E N L a¥p
mmm
FEUI LLETOS.
r-
DE KABINETSCRISIS.
Het Nederl. correspondentiebureau in
Den Haag meldt:
Mr. D. A. P. N. Koolen, voorzitter van
de Tweede Kamer, heeft aan de Koningin
verklaard niet in staat te zijn, de hem ge-
geven opdracht tot samenstelling van een
nieuw kabinet te aanvaarden.
Naar wij uit goede bron vernemen. moet
de mislukking der poging tot Kabinetsfor-
matie van Mr. ,K«oien goeddee!^ verklaard
worden uit de gereserveerde bonding der
Ghristelijk-Historischen. De anti-revolutio-
nairen zouden nog wel voor een oepaald
program en de opneming van geestverwan-
ten in een kabinet te vinden zijn geweest;
de Christelijk-Historischen eohter (van wie
men met allereerst verzet had verwacht)
konden op zijn hoogst een miet onwelwil-
lende houding toezeggen. Daarmede meen-
de, naar ons verzekerd werd, de heer Koo
len geen genoegen te kunnen nemen.
De Haagschc redacteur van de Rotter-
dammer meldde Zaterdag o.m.:
Gelijk 'bekend stelde de anti-rev. Kamer-
fractie zioh van meetaf op het staridpunt,
dat het gebeurde op 26 October een Kabi
net steunend op de drie groepen der rech-
terzijde, voorshands onmogelijk maakte,
tenzij herstel van de schade werd verkre-
gen en de redelijke zekerheid werd gegeven,
dat henhaling niet te verwachten is.
Besprekingen, welke de strekking had-
den dit te bereiken, hebben rniet tot het ge
wenschte resultaat geleid, zoodat de vor-
ming van een Kabinet uit de drie groepen
iter rechterzijde thans niet meer te verwach
ten is.
Zooals we reeds schreven, was de nei-
ging om wederom een coalitie-kabinet te
vorrnen bij de chr.-ihist. part'j vrij sterk,
doch het is niet te verwachten, dat r.-k.
samen met de chr.-hist. de regeeriugsver-
antwoordelijkheid op zich zullen nemen.
De Koningin heeft opdracht tot samen
stelling van een extra-partementair kabinet
verleend aan Jhr. Mr. F. Beelaerts van
Blokland, buitengewoon gezant en gevol-
maOitigd minister, chef van de afdeeling
diplomatieke zaken van het departement
van buitenlandsche zaken. Jhr. Mr Bee
laerts van Blokland heeft verzocht de op
dracht in beraad te mogen houden.
De nieuwe Kabinets-formateur.
Naar de Tel. meent te weten is de heer
Beelaerts van Blokland, hoewel op het ge-
bied van de partij-politiek nooit op den
voorgrond getreden, verwand te achten aan
de chr.-hist. richting.
Aan de in de „Nederlander" uitgespro-
ken wensch, dat de kabinetsformatie aan
een protectant zou worden opgedragen, is
hiermee dus voldaan.
De nieuwe ka hi n ets form a teu r resideerde
te Peking van 19 Maart 1909 af als Neder-
landsch gezant. Na de oorlogsverklaring
van China aan de centrale mogendheden,
heeft Jhr. Beelaerts geruimen tijd in een
moeilijk parket verkeerd. De gezant nam
n.l. even voor de Ohineesche regeering ©ver
ging tot verklaren van oorlog aan Oosten-
rijk, de wapens over van de Oostenrijksche
legatiewacht. De Ohineesche regeering
vroeg de uitlevering dezer wapens, wat door
den gezant geweigerd werd. De zaak gaf
aanleiding tot veel geschrijf en wer 1 later
in der minne geschikt.
In Maart 1919 is de heer Beelaerts als
gezant afgetreden en naar Ned rland via
Amerika teruggekeerd.
De Chineesche regeering schonk den af
getreden gezant de hoogste dnderscheiding,
n.l. de juweelen van de ..Excellent Crop".
Na zijn terugkeer in Nederland bedanktc
Jhr. Beelaerts van Blokland voor het hen
aangeboden burgemeesterschap van Haar
lem. Hij werd gedetacheerd aan "het depar
tement van Buitenlandsche Zaken, tijdens
Roman van Nederland gedurende
den oorlog,
door
CHARLES HUYGENS.
67)
En terwijl zij die vreugdelooze dagen,
telkens herinnercnde door kleinigheden -n
door groote dingen aan hun vroegcr sa-
menzijn, in Aerdmhout doorbrachtm, wis-
selden Duitschland en Amerika, met lang-
zaani, voor de wachtende wereid tergend
overleg .hunne nota's. Deze bereidden de
gewenschte besprekingen; van de.n verne-
der(nden toch van de Duitsche legerdele-
gatie naar het hoofdkwart'ier van maar-
schalk Foch, die in het woud van Fon-
tainebleau met hen den wapen'stjlstand
sloot. Zij brachten het ejnde van den vree-
selijken strijd, vrijwel tegelijk met alle
fronten, maar (evens de noodzakelijke ont-
ruiming in een hopeloos korten tijd van
Belgie door de Duitsche troepen, de ze-
kerluid bijna van een gedeeltelijke ontbin-
ding van dat zoo schitterende Duitsche
leger.
Alsof het noodlot het zoo besloten had,
zoo aanvaardde Carla op dienzelfden 11
November 1918, die aan millioenen in de
oorlogvoeren'de landen een zudlit van vcr-
Schting deed opgaan voor het behoud
der hunnpn, thans voorgoed de terugreis.
een aan den secretaris-geraeraal, Mr. R. J.
ri. Patijn verleend verlof.
Gedurende de afwezigheid van den heer
Patijn, was de heer Beelaerts waarnemend
secretarisHgeneraal. Met Jhr. Van Karne-
beek en Dr. E. Moresco werd in October
1921 de heer Beelaerts aangewezen als ver-
tegenwoordiger van Nederland ter confe
rence te Washington. Tijdens zijn afwe
zigheid nam Mr. Doude van Troostwijk
zijn betrekking van chef der afd. diploma
tieke zaken op het ministerie van Buiten
landsche Zaken waar.
In Maart 1922 keerde Jhr. Beelaerts van
Btokkind te 's-Gravenhagc- ierug.
Het ..Centrum" schrijft:
Door miiddel van informatie in Haag-
parlementaire kringen hebben we een ver-
ioop van zaken gekregen, dat nog al af-
wijkt vam dat door de „Standaard" meege-
deeld, en de pertinente verklarinig in een
heel ander ticht zet. Ziehier het resultaat
van ons onderzoek:
Het is waar, dat bij de kabinets-formatie
in 1922 een schriftelijke formuleering is
vastgesteld van de voornaamste punten in-
zake het regeeringsbeleid. Deze verklaring
is dan ook onderteekend door Minister-
president Ruys en de fractie-w>orzitters
der drie rechtsche partijen.
Onjuist is, als wordt beweerd, dat het
bezuinigingsplan in onderdeelen werd aan-
gegeven en vastgesteld. Bepaalde punten
zijn in het bezuinigingsplan genoemd, doch
in de pla.nnen in de Milliioenen-nota van
MinisDr Colijn worden bezuinigingen
voorgesteld, die in de oorspronkelijke over-
eenkomst heelemaal niet genoemd zijn en
waartegen zooals ons met beslistheid werd
verzekerd het grootste deel der Katho-
lieke fractie ernstige bezwaren had.
Ook inzake de Vlootwet is de verklaring
in de ,,Standaard" veel te pertinent en te
positief: Wel is de Vlootwet in de overeen-
komst genoemd, maar met een nadrukkelijk
voorbehoud. En wel dit, dat de bekende
Vliootwetcommissie het vlootplan nader zou
bestudeeren en derhalve ook, wat het tijd-
stip van invoering betreft, niets was be:
paald.
De regeering heeft zich met de conclusies
der Vlootwetcommissie vereenigd, speciaal
ook wat de invoering der wet op 1 januari
1924 betrof.
De Katholieke fractie had zich echter
daaromtrent van te voren niet gebonden.
Verder is ons gebleken, en dit is met
stelligheid te verzekeren, dat de regeering
heel goed officieus bekend was met de
ernstige bezwaren, die bij tal van Katho
lieke Kamerleden bestonden en dat andere
Kamerleden evengoed als de heer Kuiper
ook reserves zouden gemaakt hebben,
als de overeenkomst van 1922 hen op het
punt der Vlootwet zod zou hebben gebon-
den, als de „StandaSard" 't voorgeeft en
voorstelt. v
SPIONNAGE EN LANDVERRAAD.
De d. zer dagen tot een o itknooping ge-
komen spionnag. zaak was rt .ds een maand
of vijf hangende. Indertijd had de koop-
man J. R., die nu in Den Bosch gear-
resteerd is, in verbinding weten to komen
met een onderofficier in Maastricht. Deze
onderofficier zorgde op zijn beuH voor;
connecti,s onder zijn collega's in andere
plaatsen en bracht ook een onderofficier in
Den Bosch aan, welke onderofficier over-
geplaatst w^rd naar Arnhem ea in zijn
laatste standplaats een opperwachtmeester
van de marechaussee met de omkoopings-
ppgingen op de hoogte stelde. Van dien
tijd af date<Tt het onderzoek. CK> Arnhem-
sche onderofficier krieg last, door te gaan
met aan J. R. gegevens betreffonde onze
verdediging te v. rschaffen, welke gegevens
met opzet werden vervalscht. Zoo goed
was men echter over de grens reeds op
de hoogte, dat J. R., nadat hij van zijn
r is tot overbrenging van het spionnage-
materiaal terugkeerde, onmiddellijk de ge-
maakte fouten wist aan te wijzen.
Ditmaal was het Frank allien, die haar tot
Arnhem begehidde. Van Frank's familie
had zij geen afscheid genonfen; de be-
fioefte daartoe bestond wederz'ijds niet.
Met haar kinderen was Carla nog fen paar
dagen sam;m geweest in de stifte van
Bergen aan Zee, in de Ocbobcrmaand lveds
bijna geheel veriatoa. Ook nu nog wisten
de kinderen niet, dat het een afscheid voor
goed beteekende; hun was verteid dat de
gezondhtid van moidcr noodig maakte,
dat zij weer naar Duitschland terug ging
en daar geruimen tijd allcen zou blijve.n,
Er waren vragen geweest in de oogen van
Bob en Hetty, smeekende vragen, alsof
de kinderen voelden, dat hgn niet de waar-
heid werd gezegd en zoowel Frank als
Carla hadden met tranen in de oogen hun
gelaat afgewend; zij konden niet meer
zeggen, maar ze konden niet Iiegen.
Nauwelijks het station Zeist-Driebergen
voorbij, werd de trein, waann Frank "en
Carla zich bevonden, tot stilstand gebracht.
Men was aan oponthoud gewend in de
laatste dagen, die tengeeolge van een mo-
gelijk uitwijken van Duitsche troepen op
Nederlandsch grondgebii d, opnieuw eeni-
ge militaire bedrijvjgheid hadden veroor-
zaakt. Het wachten echter duurde langer
dan gewoonlijk. Ongeduldig, gelijk cen rei-
ziger van natura is, stak Frank zijn hoofd
buiten het coupe-raampje om naar de
oorzaak van het oponthoud tie informae-
ren. Wij zullen hier een half uur blijven
staan, mijnheer, zoo lichtte hem de dienst-
doende hoofdconducfeur in. Ziet u maar,
wij zijn vlak bij Maarn. De extratrein
I van den Duitscheti Keizer wordt er ver-
J. R. was een hier welbekende figuur,
hij was vertegenwoordiger van \erschil-
lende manufacturenfabri ken in Belgie en
stood bij de politie al jaren b( kend als
spion. In den oorlogstijd spionneerde hij
voor Belgie, dat hij, hOcWef hij door zijn
geboorte Nederlander moet zijn, a'.s zijn
vaderland b schouwt; in de laatste oor-
logsjaren stond hij in Engelschen dienst.
De in b^slag genonK'n brief is uit 's
mans postbox gehaaid door de justitie;
men ondcrzoikt thans nog, in hoeverre
aan dezen brief waard' meet worden toe-
gekeiid.
Dat ook officier, n i|deze zaak gemoeid
zouden zijn, moet nog' op geenerlei wijze
vaststaan. Beweerd wordt, dat de slechte
geest, door de afvloeii'ng en andere maat-
regelen uit den laatsten tijd in heU leger
ontstaan, praktijken als die van dezen Bel-
gischen ronsclaar wel z er vcrgemakkelijkt.
De in Den Bosch aangehouden koop-
man J. R., uit Rotterdam, en de sergeant-
majoor L., uit Den Bosch, zijn Vrijdag
naar Maastricht overg( bracht waar ze toti
's nachts ruim 1 uur in verhoor zijn ge
weest met de drie aldaar aangehouden ser-
geant-majoors S., C. en T.
Iemand die een groot aandeel heeft ge-
had in het onderzoek der „land\erraad"-
fzaak en die het opsporingswerk heeft
geleid, zondcr dat r ook' maar iets uit-
lekte, is de le luiten. lit Kaasjager, djs-
tricts-oonimanda it der marechaussee in
Den Bosch.
Re-eds dezen zontor hadden de militaire
autoriteiten er de lucht.van gekregen, n.h
toen een detachemont wielrijders uit Den
Bosch naar Maastricht was gekomen. Bij
dit detachement was ook de reeds meer-
geno<mde sergeant-majoor Lethers. Door
een drietal collega's uit het garnizoen
Maastricht werd htm gevraagd of hij er
ook niet iets bjj wild© verdjienen, door
stukken van gehejmen aard aan een be-
paald persoon uit Belgie te verkoopen, die
op gezette tijden o\er de grens kwam
en ook wel bij hem in Den Bosch wilde
komen. Lethers hjeld het voorstel een dag
in beraad en berichtte het nog dien zelfden
avond aan zijn compagnies-commandant.
Deze adviseerde hem, op het voorstel in
te gaan en verder altos aan hem over te
laten. Hij zou dan zijn maatregelen wel
nemen.
De compagnies-^oiwayaudant trad in
overleg met luitenant Kaasjager en dczei
verzekerde zich de hulp van den opper
wachtmeester Zuurveld, brigade-comman
dant te Gilze-Rijen.
Daarop werden aan Lethers quasi-echte
stukken en letters tor hand gesjeld, weike
dan door hem in een herberg te FK>n
Bosch aan Riiken moesten worden ver-
kocht. De herbergier was in het vertrou-
iwen gcnomeji en in een naast gelegen
kamer waren de officieren door een vocraf
in de muur gemaakt gat ooggetuige van
den verkoop. Deze scene werd mtermalen
herhaald om voidoende bewijsmatoriaal te*
gen Jan Rijken in handen te krijgen.
Luitenant Kaasjager heeft op deze wijze
meermalen geconstatoerd dat stukken wer-
den verkocht. Door voortdurende onder-
zoekingen krecg men zoodoende steeds
meer en nuer bewijsmateriaal in handen, j
waardoor ook in andere plaatsen anvsta-
ties konden plaats hebben. Ook enkele of
ficieren worden van dezeldfe feiten, ver,
dacht, doch voorloopig mogen nog geen
namen worden genoemd.
De le luitenant Graafland te Maastricht!
het>ft evenals de heer Kaasjager een zeer j
werkzaaai aandeel in het onderzoek van
deze zaak gehad. Dat er, nu ,de ziaak I
eenmaal aan het rollen is, nog heel wat
te voorschijn zal komen, schijnt vrij zeker. i
Ook is het Z"ker, dat de stukken inderdaad
voor Belgie waren bestcnid.
DE HANZEBANK FA1LLIET
VERKLAARD.
De rechtbank te Utrecht heeft het fail-
lissement uitgesproken o\er de Hanzebank
wacht; en wij kunn( n niet passieren, voor-
dat deze voorbij is.
Waarom?
Ik weet het niet, mijnheer. Er zijn bij-
zondcre vciiigheidsmaatiegeien genomen.
Wat de regeering daaninde voor heeft, isr
ons natuuriijk niet bekend.
Frank deelde het nieuws aan Carla me-
de. B( iden zwegen. Zij hadden dien och-
tend, bij het ontbiji in de courant geto-
zen van de vlucht, de zoo lafhartig schij-
nende vlucht van dezen laatsten Hohen-
zollern, die de stemming van zijn volk
niet eens zoodanig had geke d, dat hij
tijdig afstaud deed; die door het leger
en het volk uit hun midden was wegge-
jaagd. Zij hadden ook gelezen, dat de
vorstelijken balling door Graaf Bentinck
te Amerongen een tijdelijk verbiijf, op ver-
zoek der Nederla dsche Regeering was
aangeboden. Zij hadden zich niet gerea- i
liseerd, dat hun reis daardoor vcrtraging
kon ondervinden.
c Carla wilde met alle geweld den trein
verlaten. Ik houd het hier geen half uur
uit Frank. Laten wij zien of wij op het per
ron kunnen komen.
Wil jij den Keizer zien?
Den Keizer, hij is geen keizer meer. En
toch zullen er tallooze Duitschers zijn, die
hem zullen beklagen, en slachtoffer zullen
vinden. Zij blijven in hem zien een sym-
bool van de Rijkseenheid, en heusch
Frank, ik kan het beoordeeton, want mijn
vader is een van hen, zij zijn morgen;
we0r bereid om voor hem blindelings in
den oorlog te gaan.
Geruimen tijd duu de het wachton op
en Hanzespaarbank, gcvcstigd te Utrecht.
De rechtbank ovcrwoog dat gien der
in de op 22 November gehouden verga-
dering aanwe zige cr'ditouren, heeft wiil-
len medewcrken tot het verieenen van defi-
nitieve surseance van betaling. Verder ovcr
woog de rechtbank dat is komen vast te
staan dat de schuldenares verkeert in een
toestand dat zij heeft opgehouden fe beta-
len en dat er geen termen aanwezig zijn
om de faiHissementsverklaring njet uit te
,spreken.
Dc rechtbank heeft haar beslissing ge
nomen ovprcenkomstig de conclusie van
het O. M.
DE JUB1LEUMZEGKLS.
Het eenige nog niet uitgegeven zogel
van de serie jubileumzegels (2, 5, 7.5, 10,
20, 25, 35 en 50 Cent en 1 2.50 en 5 igld.)
dat van 7.5 cent, zal in de loop van deze
J week aan de kantoren der posterijen ver-
krijgbaar zijn.
DE TOESTAND.
Wij moeten nog even terugkomen,
schrijft de N. R. Crt., op de jongste ver-
gadering van den Oezantenr? d, omdat
Zich in verband daarmee iets merkwaar-
digs heeft voorgedaan. Met het merk-
waardige bedoelen wij, dat van Amerikaan-
sche zijde over het daarin .verhaftdelde
uit de school gekiapt is. De Verecnigde
Staten hebben, gelijk men weet, in ver-
schillende gealliiede lichamen pvaarne-
mers". Deze benaming is door het gebruik
geijkt, maar geeft de functie van de Amc-
rikaansche vertegenwoordigers bij de be-
raadslagingen natuuriijk onvoll dig weer,
aangezien zij niet doof zijn, maar intcgen-
deel hun ooren mier den kost geven dan
hun oogen. Of zij ook altijd hun mon4
houden en niet af en toe voorzichtig een
raad geven, kan men slechts gissen. In
de vergadering van den gezantenraad,
waarin de twee jongste nota's aan Duitsch
land over de toelating van den gewezen
kroonprins en de hervatting van de mili
taire controle op de Duitsche wapening
zijn opgesteld, was Myron T. Herrick, de
Amerikaansche gezant te Parijs, als ,,waar-
nemer" aanwezig en ditmaal bepar: delijk
als waamemer der onweders. Toen de bui,
die in dc vergad*r»ng loskv- am, o-.crgedre-
ven was, heeft hij over het gebeurde zijn
gebruikelijke rapport naar Washington ge-
zonden on daarna is, voor zoover wij we
ten, voor do eorste maal, de inhoud van dat
rapport aan de groote klok gehangen en
de openbare mcening van de wereld in de
gelegenheid gekomen te vernemen, aan
welk een ernstige crisis de Entente dUtmaal
heeft blootgestaan.
Het rapport van Herrick verklaart dan,
volgens de Associat< d Press, die vcrgun-
ning kreeg er ten uittreksel uit openbaar
te maken, dat Loid Crewe den gezanten
med deelde, dat Engeland hoopte, dat
Frankrijk de ernstige gevolgen zou over-
wegen van een verdere afzonderlijke ac-
tie, welke 't bestaan van de Enteu j in ,ge-
vaar zou brengen. Lord Crewe voegde traan
toe, dat, indien de Franschen zulk een
beleid ten spijt van de Britsche wenschen
ten uitvoer zouden brengen, Engeland zich
gentigd zou kunnen voeton, zijn vertegen-
woordigers uit alle gealliterde lichamen
terug te b'ekken."
De enkele woorden die wij in het aan-
gehaalde orderstr^ept hebben, zijn voidoen
de, om aan te toonen, dat het compromis
dat ten slotte totl stand is gekomen, eigen-
lijk niets anders is dan datgene wat Enge
land wenschte, en voorts dat dit land er
niet voor teruggedeinsd is zwaar geschut
te gebruiken, om zijn zin, dat er niet met
sancties tegen Duitschland g dreigd zou
worden en dat ook Frankrijk die niet op
eigen hand zoiu nemen, door 'to drijven.
Dan vervolgt het Amerikaansche bericht:
,,De italiaansche vertegenwoordiger onder-
steunde de Britsche houding krachtdadig,
het perron van Maarn. Eindelijk kwam, met
bijna droefgeestig langzam n gang, in de
verte de K izerlijke saiontrein aan, die bij
zoovek reizen van Wiiheim II doon
Duitschland en door a d re landen dtonst
had gedaan. Het perron was bijna geheel
afgezet, maar toch konden Frank en Carla
den gevallen monarch zien. thans in bur-
gerkleeding, toen hij door de autoriteiten
werd ontvangen. Er was gedrang om hem
luyn; er werd vtoinig deernis getoo. d voor
dit vreeselijke schouwspel; cr was gehol
om Wilhelm II in de automobiel te zton
stijgen, die hern naar het kastoel van de
Bentincks zou brengen.
Carla erkende te-e,iover Frank ho ze r
haar de figuur van d.zen gevalton h. d
had getroffen. Zelfs in zijn geval kon
hij niet groot zijn. En daarvoor, zij gaf
het althans zichzeif onomwonden toe, had-
aen miliioynen hun levensgeluk verspeeld;
op zijn woord hadden millioenen en notr
eens millioenen gedaan wat zij meenden
dat hun plicht was, ook al zou die plicht
hun niets dan ellende brengen.
Eerst op haar verdere reis b> merkte Car
la duidelijk, dat t>r van het oude Duitsche
niets was overgebleven. Orde en tuc'h4
die een wapm met het Duitsche begrip,
waren Vcrdwenen. In de stations, waar
Carla zich ophield, werd te nauwerno d
eenige controle geoefend. Treinen reden
af en aan; zondcr dat iemar.d daartoe
het bevel sch<en te geven. In weike stad
men ook kwam, overal heerschto verwar-
ring; men had er het gevce], dat, wan-
neer er slechts een in den grooten hoop
en daarna verklaarde de Beigischc gezant,
dat hij zonder nieuwe ruggespraak met
Brussel zijn land niet kon binden tot sa-
menwerking met Frankrijk, indien dit b»-
sloot tot nieuwe territoriale sancitos over
te gaan."
Alweer een zeer betangrijke onthulling,
orndat er uit te lezan is, dat i.ej de Brit
sche diplomatic in een kwestje van vitaal
belang voor de eersto maal gelukt is,
Frankrijk volkomen te isoleeren. Wat de
Japansche gezant in het midden bracht,
i vermeldt het uittreksel1 uit Herrick's rap
port niet, maar misschien heeft hij zich
j wel heelemaal buiton de zuiver Europee-
sche discussie gehouden.
„Pas daarna", vervolgt het rapport,
,,deed Cambon de eersto belangrijke con
cessit door te verklaren, dat Frahkrijk niet
voornemens was, territoriale sane es tr
treffen". Dit voornemen moet nochtans
eerst bestaan hebben, of Herrick zou niet
van een concessie gesproken hebben e-n
Engeland zou tegen het nemen van terri
toriale sancties niet zuik ten dreijgende;
waarschuwing geuit hebben.
„Binnen twee uren werd. het ontwerp
van een nota, volgens de door Engeland
gewenschte lijnen, voltooid en Poincarc
keurde dit goed. Dinsdag echter maakfen
Baldwin en Lord Curzon berwaar tegen
zekcre zinsnt den, daar zij Engeland te er
bonden in dc richting van latere sancttos,
indien het vertoog dat tot Duitschland ge-
richt werd, getrotsecrd of genegterd mocht
worden. Woensdag heeft Poincare deze
amendementen aanvaard."
Ziedaar de Amerikaansche lezing van een
hoogst belangrijke episode in d© betr< kkin-
gen tusschen de geallieerden. De gevolg-
trekking die eruit te makton valt, is da.1 de
Engelsche politick thans eindelijk een eigen
en zeer vastberaden houding heeft aange-
nomen, en tegenoter Frankrijk niet m er
schroomt, middelen te gibruikerj, die met
een ultimatum gelijk staan. Maandag is
de entente g«red, maar <jjver de
waarde van zoo'n entente kan niemand in
Frankrijk zich meer illusies maken. Mis
schien maakten de Franschen zich al eerder
dienaangaande geen illustos meer, maar
het pijnlijke voor hen van dit geval is,
dat dit door de Amerikaansche publicatie
aan de heele wereld duidelijk is geworden.
Het is, alsof men te Washington zich plot-
seling weer het eerste van Wilson's ver-
tnaardf. i rtien punton van diens program
van wereldvrede herjnneid h eft, dat bon-
dig samengevat luidde: terzijdesfciling van
alle geheime diplomatic. Nu dc geheel#
wordingsgeschiedenis van de twee nota's
aan Duitschland bekend is geworden, zal
ook niemand zich boveiidien nog illusies
maken over hun uitwerking. Immers, tot
op het laatste oogenblik hi eft Engeland
door r edactie-wijzigingen er zorg voor ge-
dragen er niets in te laien staan, dai zijn
regeering te zeer zou binden met het oog
op latere sancties, indien Duitschland er
zich niet om bekommcrde. Heel wantrouwi-
ge menschen zullen in die houding zelfs iets
als een aanmoediging van Duitschland
zien, om er zich maar niet om h; bekom-
mereti. Maar dit terloops. Wat wij ail. en
nog wilden zeggen, is dat onze h'euwsgie-
righeid sterk geprikkeld is doer Poin-
care's medcdeeling aan den senator d'Es-
tournelles de Constant dat „het l.em, naar
hij gelooft, niet veel mceite zaf kosten,
in den Senaat aan te toonen, dat Frankrijk
niet gei'soleerd staat."
Na een ambtstijd van drie maandvn, in
welken hij aan het hoofd van tw e opeen-
volgende kabinettcn had gestaan, is dc
Duitsche rijkskanselier dr. Sto. sejuann Za
terdag in den Rijksdag door de y< iCenigde
stemmen van de Duitsch-nationalen, de
sociaal-democraten en de communis en ten
val gt^bracht. Wat nu? vraagt de N. R.
Crt. De partijen die hem Zatordag hun
vertrouwen weigerden te bctui,;en; zijn als
regeeringscombhatie onmooe ijk. Y"at nu
dan? Onder de mogelijkhcctou u a'len ti'
was, die het initiatief tot roof of verniei-
zucht durfde n men, hij maar al te gemak-
kelijk navolging zou vinden. De treinen-
loop 'dvvong Car'a om cL rst te Ketiton, daar
na te Essen, toen te Frankfort en ten sloft#
te Cassel verbiijf te houden. In Cassel h<t
langst. Zij kortte zich de tijd met d Wil-
helmshohe en zijn omgeving to bezoeken.
De tram bracht haar door die lange ladn,
welke een gezicht op het vorstolijk slot
veroorloofd en door welke men vanuit het
vorstelijk verbiijf het trouwe Cassel als
aan zijn voeten kon zien liggen. Toen
zij den weg naar het paleis besteeg, viel
het haar op, dat met potlood op de borde,\
bevattende het verbod tot hef IbOpen op
de paden, de ondertoakening: Das Kaiser-
liche Oberhofmarschallaint was doorgesla-
gen. Carla had reeds al tal van winkels
die zich bij voorkeur koninklijk of keizer-
lijk noemden, zwarte plekken gezton, waar
door dit pra>d caat kwam tc vtrvallen. Het
waren kleinigheden, maar ktoinjgheden, d e
den nieuwen g<est teekenden.
In Cassel, evenals in andere stoden, was
het vol van h»t front terugk erende sol-
datm. Sommigc troepen toonden o d an
dere liepen ordeloos dooreen. Zelfs voor de
gewonden. die voor ien deel de straten
vulden, had ni.-n geen ontzag meer. Het
oude Duitschland b-sto d niet m er; geen
krachtige hand had het kunnen samm-
houden, en tijden als d ze waren wel
geschikt om de banden, die het nog sa-
manhielden te doen los geraken.
(Wordt vervolgd).
aeaert ae rentenmark, net nieusiw™™—
devaste geld, wordt alley
Naai^^anTeiffl
van Ged. Staten
van wei
bu i "^[ewone opcen'
pnjzen
het or.d rzoek naar
over
1
'eommissie
voorstel
z'ak
d ^emeente
TER NEUZENSCHE COURANT
Tr-rr-rlnT)|r(. - I
lering
m
V.