ALGEMEEN NSEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. I No. 7535, Maandag 26 November 1923. 63e Jaargaup. B I N N E N L AND. B U I T E N L a¥p mmm FEUI LLETOS. r- DE KABINETSCRISIS. Het Nederl. correspondentiebureau in Den Haag meldt: Mr. D. A. P. N. Koolen, voorzitter van de Tweede Kamer, heeft aan de Koningin verklaard niet in staat te zijn, de hem ge- geven opdracht tot samenstelling van een nieuw kabinet te aanvaarden. Naar wij uit goede bron vernemen. moet de mislukking der poging tot Kabinetsfor- matie van Mr. ,K«oien goeddee!^ verklaard worden uit de gereserveerde bonding der Ghristelijk-Historischen. De anti-revolutio- nairen zouden nog wel voor een oepaald program en de opneming van geestverwan- ten in een kabinet te vinden zijn geweest; de Christelijk-Historischen eohter (van wie men met allereerst verzet had verwacht) konden op zijn hoogst een miet onwelwil- lende houding toezeggen. Daarmede meen- de, naar ons verzekerd werd, de heer Koo len geen genoegen te kunnen nemen. De Haagschc redacteur van de Rotter- dammer meldde Zaterdag o.m.: Gelijk 'bekend stelde de anti-rev. Kamer- fractie zioh van meetaf op het staridpunt, dat het gebeurde op 26 October een Kabi net steunend op de drie groepen der rech- terzijde, voorshands onmogelijk maakte, tenzij herstel van de schade werd verkre- gen en de redelijke zekerheid werd gegeven, dat henhaling niet te verwachten is. Besprekingen, welke de strekking had- den dit te bereiken, hebben rniet tot het ge wenschte resultaat geleid, zoodat de vor- ming van een Kabinet uit de drie groepen iter rechterzijde thans niet meer te verwach ten is. Zooals we reeds schreven, was de nei- ging om wederom een coalitie-kabinet te vorrnen bij de chr.-ihist. part'j vrij sterk, doch het is niet te verwachten, dat r.-k. samen met de chr.-hist. de regeeriugsver- antwoordelijkheid op zich zullen nemen. De Koningin heeft opdracht tot samen stelling van een extra-partementair kabinet verleend aan Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland, buitengewoon gezant en gevol- maOitigd minister, chef van de afdeeling diplomatieke zaken van het departement van buitenlandsche zaken. Jhr. Mr Bee laerts van Blokland heeft verzocht de op dracht in beraad te mogen houden. De nieuwe Kabinets-formateur. Naar de Tel. meent te weten is de heer Beelaerts van Blokland, hoewel op het ge- bied van de partij-politiek nooit op den voorgrond getreden, verwand te achten aan de chr.-hist. richting. Aan de in de „Nederlander" uitgespro- ken wensch, dat de kabinetsformatie aan een protectant zou worden opgedragen, is hiermee dus voldaan. De nieuwe ka hi n ets form a teu r resideerde te Peking van 19 Maart 1909 af als Neder- landsch gezant. Na de oorlogsverklaring van China aan de centrale mogendheden, heeft Jhr. Beelaerts geruimen tijd in een moeilijk parket verkeerd. De gezant nam n.l. even voor de Ohineesche regeering ©ver ging tot verklaren van oorlog aan Oosten- rijk, de wapens over van de Oostenrijksche legatiewacht. De Ohineesche regeering vroeg de uitlevering dezer wapens, wat door den gezant geweigerd werd. De zaak gaf aanleiding tot veel geschrijf en wer 1 later in der minne geschikt. In Maart 1919 is de heer Beelaerts als gezant afgetreden en naar Ned rland via Amerika teruggekeerd. De Chineesche regeering schonk den af getreden gezant de hoogste dnderscheiding, n.l. de juweelen van de ..Excellent Crop". Na zijn terugkeer in Nederland bedanktc Jhr. Beelaerts van Blokland voor het hen aangeboden burgemeesterschap van Haar lem. Hij werd gedetacheerd aan "het depar tement van Buitenlandsche Zaken, tijdens Roman van Nederland gedurende den oorlog, door CHARLES HUYGENS. 67) En terwijl zij die vreugdelooze dagen, telkens herinnercnde door kleinigheden -n door groote dingen aan hun vroegcr sa- menzijn, in Aerdmhout doorbrachtm, wis- selden Duitschland en Amerika, met lang- zaani, voor de wachtende wereid tergend overleg .hunne nota's. Deze bereidden de gewenschte besprekingen; van de.n verne- der(nden toch van de Duitsche legerdele- gatie naar het hoofdkwart'ier van maar- schalk Foch, die in het woud van Fon- tainebleau met hen den wapen'stjlstand sloot. Zij brachten het ejnde van den vree- selijken strijd, vrijwel tegelijk met alle fronten, maar (evens de noodzakelijke ont- ruiming in een hopeloos korten tijd van Belgie door de Duitsche troepen, de ze- kerluid bijna van een gedeeltelijke ontbin- ding van dat zoo schitterende Duitsche leger. Alsof het noodlot het zoo besloten had, zoo aanvaardde Carla op dienzelfden 11 November 1918, die aan millioenen in de oorlogvoeren'de landen een zudlit van vcr- Schting deed opgaan voor het behoud der hunnpn, thans voorgoed de terugreis. een aan den secretaris-geraeraal, Mr. R. J. ri. Patijn verleend verlof. Gedurende de afwezigheid van den heer Patijn, was de heer Beelaerts waarnemend secretarisHgeneraal. Met Jhr. Van Karne- beek en Dr. E. Moresco werd in October 1921 de heer Beelaerts aangewezen als ver- tegenwoordiger van Nederland ter confe rence te Washington. Tijdens zijn afwe zigheid nam Mr. Doude van Troostwijk zijn betrekking van chef der afd. diploma tieke zaken op het ministerie van Buiten landsche Zaken waar. In Maart 1922 keerde Jhr. Beelaerts van Btokkind te 's-Gravenhagc- ierug. Het ..Centrum" schrijft: Door miiddel van informatie in Haag- parlementaire kringen hebben we een ver- ioop van zaken gekregen, dat nog al af- wijkt vam dat door de „Standaard" meege- deeld, en de pertinente verklarinig in een heel ander ticht zet. Ziehier het resultaat van ons onderzoek: Het is waar, dat bij de kabinets-formatie in 1922 een schriftelijke formuleering is vastgesteld van de voornaamste punten in- zake het regeeringsbeleid. Deze verklaring is dan ook onderteekend door Minister- president Ruys en de fractie-w>orzitters der drie rechtsche partijen. Onjuist is, als wordt beweerd, dat het bezuinigingsplan in onderdeelen werd aan- gegeven en vastgesteld. Bepaalde punten zijn in het bezuinigingsplan genoemd, doch in de pla.nnen in de Milliioenen-nota van MinisDr Colijn worden bezuinigingen voorgesteld, die in de oorspronkelijke over- eenkomst heelemaal niet genoemd zijn en waartegen zooals ons met beslistheid werd verzekerd het grootste deel der Katho- lieke fractie ernstige bezwaren had. Ook inzake de Vlootwet is de verklaring in de ,,Standaard" veel te pertinent en te positief: Wel is de Vlootwet in de overeen- komst genoemd, maar met een nadrukkelijk voorbehoud. En wel dit, dat de bekende Vliootwetcommissie het vlootplan nader zou bestudeeren en derhalve ook, wat het tijd- stip van invoering betreft, niets was be: paald. De regeering heeft zich met de conclusies der Vlootwetcommissie vereenigd, speciaal ook wat de invoering der wet op 1 januari 1924 betrof. De Katholieke fractie had zich echter daaromtrent van te voren niet gebonden. Verder is ons gebleken, en dit is met stelligheid te verzekeren, dat de regeering heel goed officieus bekend was met de ernstige bezwaren, die bij tal van Katho lieke Kamerleden bestonden en dat andere Kamerleden evengoed als de heer Kuiper ook reserves zouden gemaakt hebben, als de overeenkomst van 1922 hen op het punt der Vlootwet zod zou hebben gebon- den, als de „StandaSard" 't voorgeeft en voorstelt. v SPIONNAGE EN LANDVERRAAD. De d. zer dagen tot een o itknooping ge- komen spionnag. zaak was rt .ds een maand of vijf hangende. Indertijd had de koop- man J. R., die nu in Den Bosch gear- resteerd is, in verbinding weten to komen met een onderofficier in Maastricht. Deze onderofficier zorgde op zijn beuH voor; connecti,s onder zijn collega's in andere plaatsen en bracht ook een onderofficier in Den Bosch aan, welke onderofficier over- geplaatst w^rd naar Arnhem ea in zijn laatste standplaats een opperwachtmeester van de marechaussee met de omkoopings- ppgingen op de hoogte stelde. Van dien tijd af date<Tt het onderzoek. CK> Arnhem- sche onderofficier krieg last, door te gaan met aan J. R. gegevens betreffonde onze verdediging te v. rschaffen, welke gegevens met opzet werden vervalscht. Zoo goed was men echter over de grens reeds op de hoogte, dat J. R., nadat hij van zijn r is tot overbrenging van het spionnage- materiaal terugkeerde, onmiddellijk de ge- maakte fouten wist aan te wijzen. Ditmaal was het Frank allien, die haar tot Arnhem begehidde. Van Frank's familie had zij geen afscheid genonfen; de be- fioefte daartoe bestond wederz'ijds niet. Met haar kinderen was Carla nog fen paar dagen sam;m geweest in de stifte van Bergen aan Zee, in de Ocbobcrmaand lveds bijna geheel veriatoa. Ook nu nog wisten de kinderen niet, dat het een afscheid voor goed beteekende; hun was verteid dat de gezondhtid van moidcr noodig maakte, dat zij weer naar Duitschland terug ging en daar geruimen tijd allcen zou blijve.n, Er waren vragen geweest in de oogen van Bob en Hetty, smeekende vragen, alsof de kinderen voelden, dat hgn niet de waar- heid werd gezegd en zoowel Frank als Carla hadden met tranen in de oogen hun gelaat afgewend; zij konden niet meer zeggen, maar ze konden niet Iiegen. Nauwelijks het station Zeist-Driebergen voorbij, werd de trein, waann Frank "en Carla zich bevonden, tot stilstand gebracht. Men was aan oponthoud gewend in de laatste dagen, die tengeeolge van een mo- gelijk uitwijken van Duitsche troepen op Nederlandsch grondgebii d, opnieuw eeni- ge militaire bedrijvjgheid hadden veroor- zaakt. Het wachten echter duurde langer dan gewoonlijk. Ongeduldig, gelijk cen rei- ziger van natura is, stak Frank zijn hoofd buiten het coupe-raampje om naar de oorzaak van het oponthoud tie informae- ren. Wij zullen hier een half uur blijven staan, mijnheer, zoo lichtte hem de dienst- doende hoofdconducfeur in. Ziet u maar, wij zijn vlak bij Maarn. De extratrein I van den Duitscheti Keizer wordt er ver- J. R. was een hier welbekende figuur, hij was vertegenwoordiger van \erschil- lende manufacturenfabri ken in Belgie en stood bij de politie al jaren b( kend als spion. In den oorlogstijd spionneerde hij voor Belgie, dat hij, hOcWef hij door zijn geboorte Nederlander moet zijn, a'.s zijn vaderland b schouwt; in de laatste oor- logsjaren stond hij in Engelschen dienst. De in b^slag genonK'n brief is uit 's mans postbox gehaaid door de justitie; men ondcrzoikt thans nog, in hoeverre aan dezen brief waard' meet worden toe- gekeiid. Dat ook officier, n i|deze zaak gemoeid zouden zijn, moet nog' op geenerlei wijze vaststaan. Beweerd wordt, dat de slechte geest, door de afvloeii'ng en andere maat- regelen uit den laatsten tijd in heU leger ontstaan, praktijken als die van dezen Bel- gischen ronsclaar wel z er vcrgemakkelijkt. De in Den Bosch aangehouden koop- man J. R., uit Rotterdam, en de sergeant- majoor L., uit Den Bosch, zijn Vrijdag naar Maastricht overg( bracht waar ze toti 's nachts ruim 1 uur in verhoor zijn ge weest met de drie aldaar aangehouden ser- geant-majoors S., C. en T. Iemand die een groot aandeel heeft ge- had in het onderzoek der „land\erraad"- fzaak en die het opsporingswerk heeft geleid, zondcr dat r ook' maar iets uit- lekte, is de le luiten. lit Kaasjager, djs- tricts-oonimanda it der marechaussee in Den Bosch. Re-eds dezen zontor hadden de militaire autoriteiten er de lucht.van gekregen, n.h toen een detachemont wielrijders uit Den Bosch naar Maastricht was gekomen. Bij dit detachement was ook de reeds meer- geno<mde sergeant-majoor Lethers. Door een drietal collega's uit het garnizoen Maastricht werd htm gevraagd of hij er ook niet iets bjj wild© verdjienen, door stukken van gehejmen aard aan een be- paald persoon uit Belgie te verkoopen, die op gezette tijden o\er de grens kwam en ook wel bij hem in Den Bosch wilde komen. Lethers hjeld het voorstel een dag in beraad en berichtte het nog dien zelfden avond aan zijn compagnies-commandant. Deze adviseerde hem, op het voorstel in te gaan en verder altos aan hem over te laten. Hij zou dan zijn maatregelen wel nemen. De compagnies-^oiwayaudant trad in overleg met luitenant Kaasjager en dczei verzekerde zich de hulp van den opper wachtmeester Zuurveld, brigade-comman dant te Gilze-Rijen. Daarop werden aan Lethers quasi-echte stukken en letters tor hand gesjeld, weike dan door hem in een herberg te FK>n Bosch aan Riiken moesten worden ver- kocht. De herbergier was in het vertrou- iwen gcnomeji en in een naast gelegen kamer waren de officieren door een vocraf in de muur gemaakt gat ooggetuige van den verkoop. Deze scene werd mtermalen herhaald om voidoende bewijsmatoriaal te* gen Jan Rijken in handen te krijgen. Luitenant Kaasjager heeft op deze wijze meermalen geconstatoerd dat stukken wer- den verkocht. Door voortdurende onder- zoekingen krecg men zoodoende steeds meer en nuer bewijsmateriaal in handen, j waardoor ook in andere plaatsen anvsta- ties konden plaats hebben. Ook enkele of ficieren worden van dezeldfe feiten, ver, dacht, doch voorloopig mogen nog geen namen worden genoemd. De le luitenant Graafland te Maastricht! het>ft evenals de heer Kaasjager een zeer j werkzaaai aandeel in het onderzoek van deze zaak gehad. Dat er, nu ,de ziaak I eenmaal aan het rollen is, nog heel wat te voorschijn zal komen, schijnt vrij zeker. i Ook is het Z"ker, dat de stukken inderdaad voor Belgie waren bestcnid. DE HANZEBANK FA1LLIET VERKLAARD. De rechtbank te Utrecht heeft het fail- lissement uitgesproken o\er de Hanzebank wacht; en wij kunn( n niet passieren, voor- dat deze voorbij is. Waarom? Ik weet het niet, mijnheer. Er zijn bij- zondcre vciiigheidsmaatiegeien genomen. Wat de regeering daaninde voor heeft, isr ons natuuriijk niet bekend. Frank deelde het nieuws aan Carla me- de. B( iden zwegen. Zij hadden dien och- tend, bij het ontbiji in de courant geto- zen van de vlucht, de zoo lafhartig schij- nende vlucht van dezen laatsten Hohen- zollern, die de stemming van zijn volk niet eens zoodanig had geke d, dat hij tijdig afstaud deed; die door het leger en het volk uit hun midden was wegge- jaagd. Zij hadden ook gelezen, dat de vorstelijken balling door Graaf Bentinck te Amerongen een tijdelijk verbiijf, op ver- zoek der Nederla dsche Regeering was aangeboden. Zij hadden zich niet gerea- i liseerd, dat hun reis daardoor vcrtraging kon ondervinden. c Carla wilde met alle geweld den trein verlaten. Ik houd het hier geen half uur uit Frank. Laten wij zien of wij op het per ron kunnen komen. Wil jij den Keizer zien? Den Keizer, hij is geen keizer meer. En toch zullen er tallooze Duitschers zijn, die hem zullen beklagen, en slachtoffer zullen vinden. Zij blijven in hem zien een sym- bool van de Rijkseenheid, en heusch Frank, ik kan het beoordeeton, want mijn vader is een van hen, zij zijn morgen; we0r bereid om voor hem blindelings in den oorlog te gaan. Geruimen tijd duu de het wachton op en Hanzespaarbank, gcvcstigd te Utrecht. De rechtbank ovcrwoog dat gien der in de op 22 November gehouden verga- dering aanwe zige cr'ditouren, heeft wiil- len medewcrken tot het verieenen van defi- nitieve surseance van betaling. Verder ovcr woog de rechtbank dat is komen vast te staan dat de schuldenares verkeert in een toestand dat zij heeft opgehouden fe beta- len en dat er geen termen aanwezig zijn om de faiHissementsverklaring njet uit te ,spreken. Dc rechtbank heeft haar beslissing ge nomen ovprcenkomstig de conclusie van het O. M. DE JUB1LEUMZEGKLS. Het eenige nog niet uitgegeven zogel van de serie jubileumzegels (2, 5, 7.5, 10, 20, 25, 35 en 50 Cent en 1 2.50 en 5 igld.) dat van 7.5 cent, zal in de loop van deze J week aan de kantoren der posterijen ver- krijgbaar zijn. DE TOESTAND. Wij moeten nog even terugkomen, schrijft de N. R. Crt., op de jongste ver- gadering van den Oezantenr? d, omdat Zich in verband daarmee iets merkwaar- digs heeft voorgedaan. Met het merk- waardige bedoelen wij, dat van Amerikaan- sche zijde over het daarin .verhaftdelde uit de school gekiapt is. De Verecnigde Staten hebben, gelijk men weet, in ver- schillende gealliiede lichamen pvaarne- mers". Deze benaming is door het gebruik geijkt, maar geeft de functie van de Amc- rikaansche vertegenwoordigers bij de be- raadslagingen natuuriijk onvoll dig weer, aangezien zij niet doof zijn, maar intcgen- deel hun ooren mier den kost geven dan hun oogen. Of zij ook altijd hun mon4 houden en niet af en toe voorzichtig een raad geven, kan men slechts gissen. In de vergadering van den gezantenraad, waarin de twee jongste nota's aan Duitsch land over de toelating van den gewezen kroonprins en de hervatting van de mili taire controle op de Duitsche wapening zijn opgesteld, was Myron T. Herrick, de Amerikaansche gezant te Parijs, als ,,waar- nemer" aanwezig en ditmaal bepar: delijk als waamemer der onweders. Toen de bui, die in dc vergad*r»ng loskv- am, o-.crgedre- ven was, heeft hij over het gebeurde zijn gebruikelijke rapport naar Washington ge- zonden on daarna is, voor zoover wij we ten, voor do eorste maal, de inhoud van dat rapport aan de groote klok gehangen en de openbare mcening van de wereld in de gelegenheid gekomen te vernemen, aan welk een ernstige crisis de Entente dUtmaal heeft blootgestaan. Het rapport van Herrick verklaart dan, volgens de Associat< d Press, die vcrgun- ning kreeg er ten uittreksel uit openbaar te maken, dat Loid Crewe den gezanten med deelde, dat Engeland hoopte, dat Frankrijk de ernstige gevolgen zou over- wegen van een verdere afzonderlijke ac- tie, welke 't bestaan van de Enteu j in ,ge- vaar zou brengen. Lord Crewe voegde traan toe, dat, indien de Franschen zulk een beleid ten spijt van de Britsche wenschen ten uitvoer zouden brengen, Engeland zich gentigd zou kunnen voeton, zijn vertegen- woordigers uit alle gealliterde lichamen terug te b'ekken." De enkele woorden die wij in het aan- gehaalde orderstr^ept hebben, zijn voidoen de, om aan te toonen, dat het compromis dat ten slotte totl stand is gekomen, eigen- lijk niets anders is dan datgene wat Enge land wenschte, en voorts dat dit land er niet voor teruggedeinsd is zwaar geschut te gebruiken, om zijn zin, dat er niet met sancties tegen Duitschland g dreigd zou worden en dat ook Frankrijk die niet op eigen hand zoiu nemen, door 'to drijven. Dan vervolgt het Amerikaansche bericht: ,,De italiaansche vertegenwoordiger onder- steunde de Britsche houding krachtdadig, het perron van Maarn. Eindelijk kwam, met bijna droefgeestig langzam n gang, in de verte de K izerlijke saiontrein aan, die bij zoovek reizen van Wiiheim II doon Duitschland en door a d re landen dtonst had gedaan. Het perron was bijna geheel afgezet, maar toch konden Frank en Carla den gevallen monarch zien. thans in bur- gerkleeding, toen hij door de autoriteiten werd ontvangen. Er was gedrang om hem luyn; er werd vtoinig deernis getoo. d voor dit vreeselijke schouwspel; cr was gehol om Wilhelm II in de automobiel te zton stijgen, die hern naar het kastoel van de Bentincks zou brengen. Carla erkende te-e,iover Frank ho ze r haar de figuur van d.zen gevalton h. d had getroffen. Zelfs in zijn geval kon hij niet groot zijn. En daarvoor, zij gaf het althans zichzeif onomwonden toe, had- aen miliioynen hun levensgeluk verspeeld; op zijn woord hadden millioenen en notr eens millioenen gedaan wat zij meenden dat hun plicht was, ook al zou die plicht hun niets dan ellende brengen. Eerst op haar verdere reis b> merkte Car la duidelijk, dat t>r van het oude Duitsche niets was overgebleven. Orde en tuc'h4 die een wapm met het Duitsche begrip, waren Vcrdwenen. In de stations, waar Carla zich ophield, werd te nauwerno d eenige controle geoefend. Treinen reden af en aan; zondcr dat iemar.d daartoe het bevel sch<en te geven. In weike stad men ook kwam, overal heerschto verwar- ring; men had er het gevce], dat, wan- neer er slechts een in den grooten hoop en daarna verklaarde de Beigischc gezant, dat hij zonder nieuwe ruggespraak met Brussel zijn land niet kon binden tot sa- menwerking met Frankrijk, indien dit b»- sloot tot nieuwe territoriale sancitos over te gaan." Alweer een zeer betangrijke onthulling, orndat er uit te lezan is, dat i.ej de Brit sche diplomatic in een kwestje van vitaal belang voor de eersto maal gelukt is, Frankrijk volkomen te isoleeren. Wat de Japansche gezant in het midden bracht, i vermeldt het uittreksel1 uit Herrick's rap port niet, maar misschien heeft hij zich j wel heelemaal buiton de zuiver Europee- sche discussie gehouden. „Pas daarna", vervolgt het rapport, ,,deed Cambon de eersto belangrijke con cessit door te verklaren, dat Frahkrijk niet voornemens was, territoriale sane es tr treffen". Dit voornemen moet nochtans eerst bestaan hebben, of Herrick zou niet van een concessie gesproken hebben e-n Engeland zou tegen het nemen van terri toriale sancties niet zuik ten dreijgende; waarschuwing geuit hebben. „Binnen twee uren werd. het ontwerp van een nota, volgens de door Engeland gewenschte lijnen, voltooid en Poincarc keurde dit goed. Dinsdag echter maakfen Baldwin en Lord Curzon berwaar tegen zekcre zinsnt den, daar zij Engeland te er bonden in dc richting van latere sancttos, indien het vertoog dat tot Duitschland ge- richt werd, getrotsecrd of genegterd mocht worden. Woensdag heeft Poincare deze amendementen aanvaard." Ziedaar de Amerikaansche lezing van een hoogst belangrijke episode in d© betr< kkin- gen tusschen de geallieerden. De gevolg- trekking die eruit te makton valt, is da.1 de Engelsche politick thans eindelijk een eigen en zeer vastberaden houding heeft aange- nomen, en tegenoter Frankrijk niet m er schroomt, middelen te gibruikerj, die met een ultimatum gelijk staan. Maandag is de entente g«red, maar <jjver de waarde van zoo'n entente kan niemand in Frankrijk zich meer illusies maken. Mis schien maakten de Franschen zich al eerder dienaangaande geen illustos meer, maar het pijnlijke voor hen van dit geval is, dat dit door de Amerikaansche publicatie aan de heele wereld duidelijk is geworden. Het is, alsof men te Washington zich plot- seling weer het eerste van Wilson's ver- tnaardf. i rtien punton van diens program van wereldvrede herjnneid h eft, dat bon- dig samengevat luidde: terzijdesfciling van alle geheime diplomatic. Nu dc geheel# wordingsgeschiedenis van de twee nota's aan Duitschland bekend is geworden, zal ook niemand zich boveiidien nog illusies maken over hun uitwerking. Immers, tot op het laatste oogenblik hi eft Engeland door r edactie-wijzigingen er zorg voor ge- dragen er niets in te laien staan, dai zijn regeering te zeer zou binden met het oog op latere sancties, indien Duitschland er zich niet om bekommcrde. Heel wantrouwi- ge menschen zullen in die houding zelfs iets als een aanmoediging van Duitschland zien, om er zich maar niet om h; bekom- mereti. Maar dit terloops. Wat wij ail. en nog wilden zeggen, is dat onze h'euwsgie- righeid sterk geprikkeld is doer Poin- care's medcdeeling aan den senator d'Es- tournelles de Constant dat „het l.em, naar hij gelooft, niet veel mceite zaf kosten, in den Senaat aan te toonen, dat Frankrijk niet gei'soleerd staat." Na een ambtstijd van drie maandvn, in welken hij aan het hoofd van tw e opeen- volgende kabinettcn had gestaan, is dc Duitsche rijkskanselier dr. Sto. sejuann Za terdag in den Rijksdag door de y< iCenigde stemmen van de Duitsch-nationalen, de sociaal-democraten en de communis en ten val gt^bracht. Wat nu? vraagt de N. R. Crt. De partijen die hem Zatordag hun vertrouwen weigerden te bctui,;en; zijn als regeeringscombhatie onmooe ijk. Y"at nu dan? Onder de mogelijkhcctou u a'len ti' was, die het initiatief tot roof of verniei- zucht durfde n men, hij maar al te gemak- kelijk navolging zou vinden. De treinen- loop 'dvvong Car'a om cL rst te Ketiton, daar na te Essen, toen te Frankfort en ten sloft# te Cassel verbiijf te houden. In Cassel h<t langst. Zij kortte zich de tijd met d Wil- helmshohe en zijn omgeving to bezoeken. De tram bracht haar door die lange ladn, welke een gezicht op het vorstolijk slot veroorloofd en door welke men vanuit het vorstelijk verbiijf het trouwe Cassel als aan zijn voeten kon zien liggen. Toen zij den weg naar het paleis besteeg, viel het haar op, dat met potlood op de borde,\ bevattende het verbod tot hef IbOpen op de paden, de ondertoakening: Das Kaiser- liche Oberhofmarschallaint was doorgesla- gen. Carla had reeds al tal van winkels die zich bij voorkeur koninklijk of keizer- lijk noemden, zwarte plekken gezton, waar door dit pra>d caat kwam tc vtrvallen. Het waren kleinigheden, maar ktoinjgheden, d e den nieuwen g<est teekenden. In Cassel, evenals in andere stoden, was het vol van h»t front terugk erende sol- datm. Sommigc troepen toonden o d an dere liepen ordeloos dooreen. Zelfs voor de gewonden. die voor ien deel de straten vulden, had ni.-n geen ontzag meer. Het oude Duitschland b-sto d niet m er; geen krachtige hand had het kunnen samm- houden, en tijden als d ze waren wel geschikt om de banden, die het nog sa- manhielden te doen los geraken. (Wordt vervolgd). aeaert ae rentenmark, net nieusiw™™— devaste geld, wordt alley Naai^^anTeiffl van Ged. Staten van wei bu i "^[ewone opcen' pnjzen het or.d rzoek naar over 1 'eommissie voorstel z'ak d ^emeente TER NEUZENSCHE COURANT Tr-rr-rlnT)|r(. - I lering m V.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1923 | | pagina 1