ALGEMEEN NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Mo 7466
Maandag 18 Juni 1923
63e Jaargaug.
R.* H.gKantoorhouders
Bekendmaking.
Aanbesteding.
FE XjTl l'Ft'o"™'""
In bewaring geven
vuurwapenen.
BINNENLAND.
worden verzocht het abonnements-
geld over het 2de kwartaal 1923
van de Ter Neuzensche Courant,
in te zenden voor t Juli a. s.
DE U1TGEEFSTER.
Provincialen Stoombootdienst~op
de Wester-Schelde.
van 24 Jnni 1923, tot nadere aankondiging.
Burgemeester en Wethouders van ZAAM-
SLAG, zullen op Dinsdag 26 Juni
1923, des voormiddags ten 91/2 ure ten
raadhuize dier gemeente, trachten aan te
besteden
Het uitdiepen der haven aan
den Kleinen-Huissenspolder.
Gezegelde inschrijvingsbiljetten kunnen tot
op het uur der aanbesteding franco ter
secretarie worden bezorgd
Nadere inlichtingen zijn te bekomen bij
den Havenmeester I. Wisse.
Zaamslag, den 15den Juni 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FE1JTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn., Secretaris.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Aan de agenda worden toegevoegd de
toekenning van een renteloos voorschot aan
de Koninkl. Luchtvaart-Maatschappij, mili-
taire Pensioenwetten, wijziging Dienst-
pfichtwet.
Jnterpellatie-Troelstra over de houtiirv
Roman van Nederland gedurende
den oorlog,
door
CHARLES HUYGENS.
2)
Maar betrekkelijk spoedig scheen zich
de wonde te heelen. Gunther mocht zich
te Hamburg in veler sympathie verheugcn;
het zoo onbezorgde geiuk van deze twee
onbezorgde menschenkinderen, dat kor-
ten tijd te voren aan het licht was geko-
men, had zelfs in het zakensdoende Ham
burg vele harten ontslotten. En ieder stond
als het ware bereid om Gunther, toen hij
zijn gezomdheid grootendeels had terug-
gewonnen, de behulpzame hand van wei-
doende afleiding te bieden. En zoo raakte
nij thuis bij den Hamburgschen reeder
Gerlach, de eerste van heel het scheep-
varende Hamburg, en zoo verwierf hij nog
voordat hij het wist, dc sympathie, die al
spoedig meer bleek dan sympathie alleen,
van Gerlach's jongste dochter Use. Eer een
half jaar was verstpeken, waren die beiden
«en paar. Ook Frank had het nieuws met
verwondering vernornenhij kende Gun
ther te goed om bij hem te gelooven in een
huwelijk uitsluitend om geld of posilie
nnf toch was er een oogenblik twijfel in
hero ot voor Gunther dc vcylciding ni*ct
te groot was geweest. Slechts korten tijd
duurde het engagement; op Gunther's ver-
zoek werd de bruiloft, zij het ook niet zon
der feestejijkheden, toch in stilte gevierd
van de Nederl.-lndisehe regeering tegenover
de volksbewegingen aldaar, in verband met
de jongste spoorwegstaking wordt toege-
staan op nader te bepalen dag te houden.
Bij de interpellatie-Marchant betoogt de
heer Marchant dat, ondanks de mededee-
lingen van den Minister, zijns inziens de
salarissen van de leeraren bij het Middel-
baar- en Voorbereidend Hooger Onderwijs
worden verlaagd en dat het onderwijspeil
zal dalen.
Salarissen van ieeraren.
De heer Marchant betoogt dat de nieuwe
regeling een gemiddelde salarisverlaging
van 20 pCt, beteekent, waardoor een sterke
achterstelling van de leeraren bij gelijk-
staande ambtenaren ontstaat.
Arbeidsverlenging beteekent verzwaring
der zware prestaties. Door den druk van
het Departement van Financien wordt het
onderwijs verwaarloosd. De gemiddelde be
zuiniging is 17 pCt. op dit onderdeel ech-
ter 27 pCt.
De heer Marchant vervolgt, dat de nieuwe
regeling erger is dan een Tayloriseering
van den geestelijken arbeid, omdat de Mi
nister zelfs niet meer met den mensch
rekent. Een leeraar is voor hem gelijk aan
het getal 30.
De heer Marchant stelt 3 vragen:
Welke motieven zijn er voor een achter
stelling der leeraren bij het gelijkstaande
ambtenaren-bezoldigingsbesluit?
Zal het onderwijs under verlenging van
den arbeidstijd niet lijden?
Hebben de deskundige adviseurs daar-
tegen niet gewaarschuwd?
Minister De Visser antwoordt dat een
zelfde regeling zal worden getroffen voor
ambachts-, hnishoud-, middelbaar technisch
en kweekschool-onderwijs.
De totale bezuiniging is slechts I3'/2 pCt.
Principieel is van een salarisverlaging geen
sprake, omdat hetzelfde salaris wordt ver-
diend door langeren werktijd. De tegen-
woordige salarissen blijven gelijk. De lee
raren met een gering aantal lesuren krijgen
een hoogere vergoeding.
De Minister betoogt, dat het totaal aan
tal lesuren van 50 minuten evenveel is als
vroeger het totaal aantal van 60 minuten
was n.l. 25.
De derde vraag bearrtwoordt spreker niet,
omdat de adviezen der onderwijsinspecties
vrij rnoeten blijven.
De heer Marchant dient een motie in,
waarin de Kamer als haar oordeel uit-
spreekt, dat de nieuwe regeling ongemoti-
veerd en schadelijk voor het .onderwijs is
en vraagt een nadere overweging der wij
ziging.
De heer Albarda acht de regeling ont-
v^prpen door cijferaars van de bezuinigings-
inspectie. Vroeger aciitte de Minister 26
leerlingen de uiterste grens, thans zuilen
30 leerlingen het onderwijs niet schaden!
Daar de bijzondere scholen vaak in parti-
culiere woningen zijn ondergebracht, zullen
die nooit het maximum bereiken, zoodat de
schade alleen geldt voor het openbaar on
derwijs.
De toename van het aafital lesuren is
enorm. Spreker noemt dat een afschrik-
wekkend vonnis.
De heer Albarda acht de nieuwe taak
voor de leeraren door de combinatie van
klassen, de vergrooting ervan en de toe-
name van het aantal uren veel te zwaar.
Veel leeraren zullen het onderwijs trachten
te verlaten. De handelscursussen zulien
geen personeel kunnen vinden. De gemeen-
telijke en de particuliere inrichtingen kun
nen alleen aan de regeling ontkomen door
een weigering der subsidie. Spreker ver-
zoekt den heer Marchant uit zijn motie de
toelichting te schrappen.
De Voorzitter critiseert het optreden van
den heer Albarda als co-interpellant. waar
door een ontaarding ontstaat van het mter-
pellatierecht.
Na de bestrijding door den heer Albarda
Frank was er bij, al fx jet fen formeele be-
zwaren, dat hij naar Gunther's wensch
getuige zou zijn. Toen had hij weinig ge-
legenheid gehad om vertrouwelijk met
Gunther te spreken, hij behield de aange-
naamste hermneringen aan diens vrouw
en schoonvader, die in den huiselijken kring
een heel wat vriendetijkcren indruk maak-
ten dan zeifs de meest vkiende beschrij-
vingen naar buiten van hen gavenhij
meende tusschen Gunther en zijn vrouw
een oprechte kameraadschap te ziun. Maar
of er van beide zijdem van iiefde sprake
was, Frank wist het niet, en hij tastte
nog in het duister.
Het was de eerste keer, dat de beide
vrienden vertrouwelijk samen waren. Reeds
eemgen tijd werden tusschen de Amster-
damsche reederij, in welke Frank nog
slechts korten tijd te voren als jongste
directeur was opgenomen, en de Hamburg-
Levantlijn, die zich gehast had den schoon-
zoon van Gerlach een plaats in haar di
rectie te verzekeren, besprekingen gevoerd,
die voor beiden van het grootste belang'
werden gerekend. Frank was aangewezen
om thans te Hamburg dc verdere onder-
handelingen te voeren, en hij had deze
eervolle opdracht te gereeder aanvaard,
waar voor hem vaststond, dat hij daarbij
met zijn ouden makker zou hebben te
spreKen. Bijna geheei de .eerste dag was
aan deze onderhandelingen verloren ge-
gaan; daarna had een officieel diner bij
den oudsten directeur plaats gehad en ook
den tweeden dag was er van een meer ver
trouwelijk gesprek niets gekomen. Maar
de beide vrienden hadden zich 's avonds
weten vrij te inaken; op Frank's uitdruk
kelijk verzoek waren zij samen gaan eten
betoogt mej. Westerman, dat de piaatrege1
door de vele vervanging niet tot groote be
zuiniging leidt.
De heer Van Wijnbergen wenscht wijzi
ging der regeling indien de toepassing, dat
wenschelijk maakt. Spreker zal tegen de
motie stemmen.
DE DUITSCHE GEZANT BIJ MINISTER
VAN KARNEBEEK.
De Dtiitsche Gezant heeft den Minister
van Buitenlandsche Zaken bezoc.ht om de
aandacht der Nederlandsche Regeering te
vestigen op den 'oestand in het Roergebied
ten gevolge der jongste incidenten.
NEDERLAND EN BELGIe.
Naar aanleiding van het aangekondigde
bezoek van den Belgischen gezant prins De
Ligne bij Minister Van Karnebeek schrijft
de Nieuwe Arnhemsche Ct. o.m.:
„Laten wij in 's hemelsnaam niet zwaar-
tillend worden, het sop is de kool niet
waard, tenzij wij werketijk tot de overtui-
ging kwamen, dat men te Brussel met ons
ruzie zocht.
Doch voor alles, laten wij tot het laatste
oogenblik blijven gelooven, dat de Belgische
regeering in haar diplomatiek beleid niet
te vereenzelvigen is met de politieke beun-
hazen, die te Brussel zulk een hoogen toon
aanslaan.
Onze nuchtere zienswijze laat ons toe
nog altijd te rneenen, dat "tusschen Neder
land en Belgre een goede nabuurschap van
groot belang blijft.
Daarom gelooven wij, dat een stap als
die, welke in het voornemen van de Belgi
sche regeering mdet liggen, een fout zou
zijn en een groote fout.
Deze stap is bovendien onnoodig.
Het is te wenschen dat de Belgische re
geering niet zal zwichten voor het drijven
van de heethoofden te Brussel.
Mocht zij dat onverhobpt toch doen dan
zal een dergelijke stap een zeer slechten in
druk op de openbare meening in Nederland
maken.
Doch in gemoede vragen wij ons af of
dat nu de wijze is waarop het diplomatiek
beleid de belangen van volkeren moet be-
hartigen.
Kom, kom! Latt het gezeur nu eindelijk
eens uit zijn. Al dat gekibbel heeft weinig
zin wanneer het gaat om een zoo ernstige
zaak als de goede nabuurschap van Ne
derland en Belgie.
Wij zijn echter overtuigd; dat onze Mi
nister van Buitenlandsche Zaken eventueel
niet alleen hoog zal houden het prestige
van zijn land, maar ook het prestige van de
diplomatic.
WEG EN AUTO.
De Standaard wijst er op; dat de gewel-
dige verandering, die de auto veroorzaakte
in het verkeer een brandend vraagstuk in
het ieven heeft geroepen: het probleem van
den weg.
Het feit van den wegvernieier is niet
meer weg te redeneeren. De vraag is: hoe
tot wegherstel te komen en: moet de ver-
nieler voor dit herstel en het gedurrg onder-
houd meebetalen?
Weg en auto dreigen in ons land gezwo-
ren vijanden te worden, terwijl het verkeers-
middel en de verkeersweg vrienden behoo-
ren te zijn.
Er zijn er, die uitkomst zoeken in het af-
sluiten van den -weg voor het autoverkeer,
maar dat is natuurlijk niet vol te houden!
De weg moet dienen en niet het verkeer
moet zich naar den weg, maar de weg moet
zich naar het verkeer richten.
Op het wegencongres in December 1921
in ons land gehouden, heeft men van groote
plannen gesproken.
Men sprak van een groot primair wegen-
net voor het internationaal verkeer, waar-
voor het Rijk zou zorgen. Daarnaast zou ef
komen een secundair wegennet, intercom-
munaal, te verzorgen door de provincies.
m het Fahrhau9, Hamburg's me.st bezoch-
te restaurant aan den uitgiestpek.en Alstvr.
Zij hadden er genoten van het heerlijke
zomersche gezicht; in den tuin onder hen
speelde de inuziek, en in het kleine haven-
tje, dat bij den tuin behoort, lagen in rijen
van tientallen de roeibooten, jachtjes en
andere vaartuigen, die Hamburg's jongelui
en jonge meisjes hierheen hadden gebracht.
Zoo juist had Gunther's motorjacht, het
geschenk van zijn vrouw op zijn laatstcn
verjaardag, hem naar de villa teruggebracht
en op Gunther's kamer, met een heeriijk
uitzicht op den Alster, zaten zij thans
de sigaretten op tafel, de whiskey tus
schen hen in.
Frank ontwaakte als met een schok uit
de gedachten, d:e in hem waren opgeweld.
Hij geyoelde, meer dan dat hij het begreep,
dat hij langer had gezwegen dan zelfs
tegenover een zoo goeden vriend beleefd
kon worden geacht. Excuseer mij, zeide
hij met een glimlachje, dat zijn aristocra-
tisch geiaat zoo goed stond, de mooie
maannacht heeft mij aan het peinzen ge
bracht. Toen wij vanmiddag in het Fanr-
haus binnenkwamen en toen ik in mijrn
eenvoudig reispakje niet zou zijn toege-
laten, indien de portier niet onmiddellijk
achter mij het gezicht van Hamburg's
jongsten reeder had opgemerkt, dacht ik
er aan hoe veei bescheidener wij in ons
optreden, in onze eischen waren toen wij
dat Lahrhaus voor den eersten keer be-
zochten. Weet je het nog. Wij hadden bei
den voor den eersten keer onze smoking
aan, wij hadden uitgerekend, dat wij net
geld genoeg hadden voor een zoodanig
uitstapje, en desnoods zouden wij het op
het crediet van mijn ouden heer laten
En eindelijk was er behoefte aan een tertiair
net, geschikt vcor de locale belangen, waar-
mee de gemeente zich zou hebben te be-
moeien.
Men moet, meer dan thans geschied is,
rekening houden met wat ons in de toe-
komst op het gebied van het verkeer wacht.
Hoe wonderlijk kan de ontnuchtering der
dingen zijn.
Er is een tijd geweest, dat men den straat-
weg voor het groot verkeer reeds geheei
zag verdringen door den spoorweg. Mis-
schien is daaraan, voor een deel althans,
de verwaarlooxing van onze groote Rijks-
wegen te danken. Thans, na 50 jaar, wordt
de voile aandacht gevraagd voor de verbe-
tering van den gewonen weg als hoofdader
voor een gansch nieuw verkeer.
Al licht hebben de leiders van ons spoor-
wegwezen, bij de vaststelling der vracht-,
tarieven, met deze nieuwe teekenen niet
voldoende rekening gehouden. De vracht-
auto wordt van steeds grooter beteekenis
en trekt reeds een groot deel van het vracht-
vervoer tot zich.
Het staat echter wel vast, dat onze wegen
op dit nieuwe verkeer niet zijn berekend.
DRAADLOOZE INSTALLATIES VER-
PLICHTEND VOOR ZEESCHEPEN.
Tot den Minister van Waterstaat heeft
het 1 weede Kamerlid Van Ravensteyn een
aantal vragen gericht naar aanleiding van
het onderzoek, door den Raad voor de
Scheepvaart ingesteld naar het verloren
gaan van het stoomschip „Lukkos" van de
Stoomvaartmaatschappij „Atlas" te Rotter
dam, in het Engelsche Kanaal op 14 of 15
Februari van dit jaar.
Hij vraagt o.a. of het den Minister bekend
is, dat blijkens bij dit onderzoek afgelegde
verklaringen omtrent den ondergang van dit
schip, dat met een bemannirtg van 25 kop-
pen zoo goed als spoorloos is verdwenen,
gebleken is, ten eerste, dat het schip „niet al
te best stuurde, ten tweede, dat de instal-
latie voor draadlooze telegrafie was weg-
genomen.
Voorts of de Minister niet van oordeel
is, dat het reddeloos verloren gaan van dit
schip te wij ten is aan de zooeven genoemde
feiten en dat het wegnemen van de radio-
instailatie, hoogstwaarschijnlijk het gevolg
is van de zucht naar bezuiniging der eige-
naars van het schip.
De laatste vraag van den heer Van Rave-
steyn is, of de Minister bereid is, zoo spoe
dig mogelijk wettelijke maatregelen te stel-
len, ten einde de eigenaars van alle zee-
schepen, die door hun inrichting in staat
zijn een installatie voor draadlooze telegra-
tie te bezitten, te verplichten zoodanige in
stallatie aan te brengen of op orde te hou
den.
HERZ1ENING DER SOCIALE
VERZEKERING.
Verschenen is het praeadvies van Com-
missie XI van den Hoogen Raad tan Ar
beid, over vraagpunten betreffende de her-
ziening der Sociale Verzekering.
Bij schrijven van 29 Nov. 1922 had de
Minister van Arbeid aan den Hoogen Raad
vijf vragen voorgesteld.
De Commissie geeft de volgende samen-
vatting van hare conclusies. Zij cestigt
er daarbij de aandacht op, dat dezie con
clusies niet met algemeene stemmen zijn
genomen. Over eik punt werd af zonder
lijk gestemd en de meerderheid, die zich
voor die verschillende conclusies uitsprak,
was niet altijd uit dezelfde leden samencre-
steld.
L Resumeerende is de Commissie van
oordeel, dat bij de voorgenomen herziening
der sociale verzekering als grondslag moet
worden genomen eenhe;d ten aanzien van
de categorien van verzekerden, die onder
de verplichte ongevallen-, ziekte-, invalj-
diteits- en ouderdomsverzekiering vailen.
2. De Commissie acht het niet ge-
wenscht de ziekenverzorging te doen ge-
schieden voor rekening van het met lie
j aankomen. Waren wij toen geiukkiger, of
nu, liu wij beiden iri ,en positie verkeeren
waann zoo'n uitstapje naar het Fahrhaus
niets meer dan allejaagsch is, iets dat ons
t'igenlijk verveelt.
Gunther antwoordde niet. Het was alsof
Frank's herinnermgen aan vroeger dagen.
voor hem voor een deel zoo pijnlijk, ook
hem aan het peinzen hadden gebracht.
Frank begreep, dat deze dingen van het
verleden nog n,'ef aangenerd konden wor
den, zelfs niet door een goed vriend als
hij. En met een tact, die het verkeeren
I in velerlei gezelscnap zoo gemakkclijk geeft,
wist hij al spoedig het gesprek te brengen
op beider onderhandelingen, op de kan-
sen van welslagen, die hem vooral daar
om met onverschlilig waren, waar deze
nauw samenhingen met een opdracht, die
hem voor een paar jaren in vreemde stre-
ken zou brengen.
Als het aan mij iigt, zoo verzekerde
hem Gunther, komt alles in orde. Maar
ei zijn omstandigheden, waarvan men
met ten onrechte zegt, dat de mensch wikt
en God besch.;kt.
Waaraan denk je? Jouw maatschappij s
evenzeer als de mijne voor de overeen-
komst W ij kunnen er beiden slechts voor-
deel van hebben. Ben je bang dat de Re
geering bezwaren zal maken? Of... <>e-
loof je aan oorlog?
Gunther zag nadenkend voor zich. Je
weet Frank, ik behoor niet tot de men-
schen, die in het zakenleven van nuch-
terheid ontbloot zijn. Ik heb altijd om de
opgeschroefde, fantastische verhalen, die
ons in romanvorm werden gedaan over
den aanstaanden oorlog. Ik heb altijd de
meening voorgestaan, dat in e,k land de
uitkeering van het ziekengeid belaste or-
gaan. Zij geeft de voorkeur aan een af-
zonderlijke wettelijke regeling betreffende
dc gerKeskuridige verzorging van arbeiders
en met dozen maatschappelijk gelijkstaan-
den.
Het wordt niet noodzakelijk geacht aan
de arbeiders de wettelijke verplichtjng op
te leggen zich bij een ziekenfonds aan te
sluiten; met een indirecten dwang, als is
neergelegd in het eerste lid van artikel 93
van de Ziektewet, kan naar de meaning van
de Commissie worden volstaan.
De commissie is voorts van oordeel.
dat de ongeva.En, gedurende een bepaalden
termijn bijv. twee maanden met
betrekking tot hot verleenen van geldelijke
uitkeeringen als ziektegevallen moeten wor
den beschouwd.
Zij meent bovendien, dat de gemes-
kundige behandeling van den door een on-
geval getroffen arbeider zoo veil mogelijk
moet geschieden door het ziekenfonds,
waarbij de arbeider is aangesloten. Daarbij
zou gewaarborgd moeten worden, dat de
behandeling van de ongevallen patienten
evengoed blijft als zij op dit oogenblik is.
De oontrole op de doeltreffendheid van de
medische behandeling zal moeten geschie
den door een deskundig orgaan, dat on-
afhankelijk is van de bij de finandeete re-
sultaten van de verzekering onmiddellijk
belanghebbende risicodragers. Dat orgaan
zal kunnen gevonden worden in een me-
dischen staatsdienst Het is tenslotte ge-
wenscht aan de ziekenfondsen door de
organen, belast met de uitvoering der on-
gevallenverzekering, vergoeding te doen
geven voor de van wege die fondsen ter
zake van ongevallen verschafte genees- en
heelkundige behandeling.
3. De commissie acht het gewenscht
in de Invaliditertswet ie breken met bet
stelsel der individueele rentebepaling en
daarvoor in de plaats te nemen een st is el
van eenheidsrenten. Die wijziging zai ge-
paard moeten gaan met de vervanging van
het stelsel van individueele verzekering,
door een stelsel van collectieven verzeke
ring, terwijl de individueele boekhouding
zal kunnen worden afgeschaft.
4. Bij de ziekteverzekering moet even-
eens de individueele verzekering van elkt-n
arbeider afzonderlijk worde.i vervangen
door een collectieve ziekteverzekering van
alle arbeiders in dienst van een bepaalden
werkgever.
5. Voor wat betreft de organisatie van
de ziekte- en ongevallenverrekening kan
de commissie zich niet met een monopiohe,
noch van een door de overheid ingesteld
orgaan, noch van een bijzonder orgaan,
vereenigen. Zij meent, dat het onwrmijdo-
lijk :s die takken der sociale verzekering
zoowel door openbare als door bijzondere
organen te doen uitvoeren en dat er naar
gestreefd moet worden beide soorten van
organen zooveel mogelijk als gelijkgerech-
tigd naast elkander te plaatsen. Bovendien,
acht de commissie het noodzakelijk te bepa
len, dat slechts een vorm van bijzondere
organen wordt toegelaten. Ten aanz.en
van de vraag nojxms de meest gewenschte
organisatie voor de uitvoering der inva-
liditeits- en otiderdoinsverzekering' werd in
de amnuissie geen meerderheid gevon
den. Tegenover de leden, die van oordeel
zijn, dat het gewenscht is de uitvoering
dier verzekering uitsluitend aan een over-
heidsorgaan op te dragen staat het ge-
voelen van en even groot aantal leden,
dat ook bij deze verzekering de uitvoering
behoort te worden opgedragen aan open
bare, zoowel als aan bijzondere organen.
6. Ten slotte meent de commissie, dat
in de richting van de voorafgaande con
clusies zooveel goeds ligt, dat zij het ge-
wenscht acht, op dien grondslag vefcs-
ontwerpen te doen uitwerken. Eerst na
kennismaking van deze uitgevverkte >r-
stellen kan, meent zij, een definitief oor
deel over de hervorming in haar geh'eel
worden uitgesproken.
zakenmenschen, die ,het ten slotte voor
het beslissen hebben, te verstandig zou
den zijn om het tot oorlog, die nu een-
maal nadeel en niet anders dan nadeel b<
teekent, te laten komen. M.iar als je, zoo-
als ik, in den laatsten tijd in Duitschland
goed hebt rondgekeken. dan zou e er
toch niet geheei gerust op zijn. Er zijn
symptonen, d.e er aan dcen denken, dat
men meent door den oonog een beslissen-
den slag te kunnen slaan. Wij hebben se-
dert 1870 te voei voorspoed gehad. Zeker
wij danken dien voorspoed voor een deil
aan ons zelven, wij hebben hard gewerkt.
maar wordt iedere arbeid onmidde lijk be-
loond? Soms zeg ik het mijzelf, dat when
de goden willen \erderven j; weet het
verder.
Weer liet Frank zijn blikken naar buiten
over den Alster gaan. Alles daar was zoo
stil, zoo vredig, zoo zacht als in de wereld
waarin de menschen elkander geen kwaad
zouden kunnen doen. En toch, Frank wilde
het zichzelf bekennen gelijk hij het zich bij
zijn vertrek uit Amsterdam bekend hau
toch was er iets in de lucht, iets onzeg-
baars, onvoelbaars, dat het efgste voor-
spelde. Heel in de Aerte hoorde Frank
een kerkklok slaan; hij telde de slagen:
een, twee, drie. Het was a! laat in ^Jen
nacht; die kerkklok had niets bijzonders.
en toch was het Frank als hoorde hij die
slagen op dezelfde wijze als hij thuis met
Oudejaar immer d-e twaalf slagen hoorde.
die een nieuwe periode voor hem inluid-
den.
(Wordt vervolgd.)
ZENSCHE
Dc Burgemeester van TER NtT'ZRN, brengt ter
li^nnis van houders van maehtigingen tot het voor-
tjanden hebben van vuurwapenen en munitie datop
Maandag 2 Juli, Dinsdag 3 Juli, Woensdag 4 Julien
t)onderdag 5 Juli a.s., telkens desTOorrniddagstussehen
8—11 uur (Zomertijd) op het politie-bureau gelegen-
heid bestaat, om hunnemachtigingtedoen vernieuwen.
Ter Neuzen, 19 Juni 1923.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Het hoofd van politie der gemeente TER NEUZEN
beveelt aan ieder, die. in deze gemeente zonder daartoe
bevoegd te zijn, vuurwapenen of munitie voorhanden
beeft, deze voor 1 Juli 1923 in bewaring te geven
bij de gemeente en daartoe in te leveren bij den
Inspecteur van politie, (politie-bureau Nieuwstraat).
Niet naleving van dit bevel is strafbaar met hech-
tenis van ten hoogste twee maanden of geldboete
"an ten hoogste twee duizend gulden, terwijl de
betrokken voorwerpen kunnen worden verbeurd ver-
klaard.
Ter Neuzen, 19 Juni 1923.
Het hoofd van politie voornoemd,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van TER NEUZEN,
brengt ter kennis van logement-, koffle-
en bierhuishouders en ondernemers van
voor hetpubliek toegankelijke bedrijven, dat van af
heden op het Gemeente'huisop degewonekantooruren
gratis verk rijgbaar zijn aan hondigingen van den
Ter Neuzen. 18 Juni 1923.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
