ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7433
Woensdag 28 Maart 1923
H.H. Kantoorhouders
63 s J&arg&iig
H I liDERW E T.
0 n d e r w ij s.
8INNEHLAND.
Hit giheimziniuge W cudhuis
B U I T E N~L~A~Nir~
F EUILLETON.
worden verzocht het abonnements-
geld over het 1 ste kwartaal 1923
van de Ter Neuzensche Courant,
in te zenden vo6r 7 April a. s.
DE U1TGEEFSTER.
INTERN. KAMER VAN KOOPHANDEL.
Men schrijft uit Rome aan tie N. R. Crt.:
Zaterdag 24 Maart heeft de laatste en al-
gemeene zitting van het congres te Rome
plaats gehad.
Begonnen werd met het aannemen van de
motie in zake internationale statistiek; in
die motie komt duidelijk uit, dat de Neder-
landsche delegatie niet stilgezeten heeft: zij
toch luidt:
„De Internationale Kamer van Koophan-
del, rekening houdende met het verlangen,
uitgedrukt door het Nederlandsche nationale
comite, besluit de bestaande statistieken van
productie en van ruilverkeer te bestudeeren,
ten einde te weten te komen of deze sta
tistieken beantwoorden aan de eischen, die
mannen van zaken daaraan kunnen stellen,
zoo noodig zich in verbinding te stellen met
de bestaande instellingen voor statistiek, ten
e«de te komen tot verbetering of uitbreiding
van deze statistieken. Deze studie zal be-
perkt worden tot drie categorien van pro-
ducten van internationaal belang, te weten
die van de metaalnijverheid, de textiel- en de
mijnbouwbedrijven. De Internationale Ka
mer van Koophandel stelt voor, zich te be-
perken voor de eerste categorie tot zink,
voor de tweede tot katoen, en voor de derde
tot steenkool".
Nadat de-voorgestelde statutenwijzjgin-
gen waren aangenomen en de reeds vroeger
Hij prees den jongeling om zijn le.r
gierigheid, ijver en vfijt en verklaarde, dat
hij besloten had hem binnen te leiden in
de gronden der geneeskundige wetenschap
en Gat hij uit Quido een flinken, knappen
dokter zou maken. Gedurende dit gesprek
helderde het geiaat van Marali Rocke op,
er kwam een blijde tinteling in haar oogen
die door tranen werden verduisterd, toen
zij den dokti r dank wilde zeggen vooi"
zijn edelmccdig aanbod. Maar 'hij wilde
niets daarvan weten, verklaarde geen dank
te moeten ontvangen en zette in den bree-
de zijn plannen uiteen, zoodat er een ge-
htkkige glimlach op het geiaat der weduwe
kwam.
Daarna stond hij op, nam afscheid, ver
zocht Guido hem te vergezellen, daar hij
naar Staunton moest om nog eenige pa-
tienten te bezoeken en reed wed-er weg.
Guido, zeide hij, toen zij eenigen tijd
stilzwijgend hadden gezeten, je moeder is
niet in oogenblikkelijk gevaar, maar ik
mag het je niet verhelen: zij sterft lang-
zaain; zij sterft aan een gebroken hart.
Maar wees kalm, voegde hij er bij, toen
de jongeling in tranen uitbrak, wij zullen
zien dat wij haar genezen, wij zullen haar
verdriet zien weg te nemen. Ik moet daar
ecns over denken. Den volgenden Maan
dag begint de nieuwe maand. Dan kun je
bij mij je studien beginnen. Tot dan hoop
ik een oplossing gevonden te hebben. Neem
straks al vast eenige flesschen versterken-
den wijn mede. Verder zullen wij dan zien
wat er gedaan moet worden/
dokter, hoe kan ik u danken voor
uw goedheid, zeide Guido.
vermelde motie betreffende de internationale
regeling van het wisselrecht, werd als slot
aangenomen de motie, door de Nederland
sche delegatie voorgesteld, om tot afschaf-
fing te komen van de verklaringen, welke
thans nog vereischt worden voor het innen
van coupons en losbare stukken, betaalbaar
in een bepaald land, waarin n.l. verklaard
wordt, dat de desbetreffende stukken na het
uitbreken van den oorlog niet hebben toebe-
hoord aan onderdanen van een land, vroeger
in oorlog met het land, waar ze betaald
worden.
,,De Internationale Kamer van Koophandel,
het beginsel aanvaardende, dat het nuttig
is, om zoo spoedig mogelijk alle hmdernis-
sen op te rumen, die aan cfe OitfpTooiYng op
handelsgebied in den weg staan, is van oor-
deel, dat de affidavits, welke tegenwoordig
nog verlangd worden voor het incasseeren
van coupons en vervallen obligation, niet
behoord hebbende aan onderdanen van een
land, dat vroeger de vijand was van het
l^and, waar de betaling plaats vindt, moeten
worden afgeschaft, daar zij een formaliteit
vormen, die nutteloos is geworden en verlies
aan tijd en arbeid met zich brengt".
De motie was foutief voorgesteld, doch
een der Nederlandsche gedelegeerden had de
gelegenheid om de fout te herstellen. na
eerst overleg gehouden te hebben met de
Britsche gedelegeerden, Walter Leaf en sir
Felix Schuster en met Lewadowski, als
Fransch gedelegeerde.
Tot het houden van het volgend congres
was een uitnoodiging ingekomen van de
Belgische delegatie om in Brussel tezamen
te komen, terwijl de afgevaardigde van de
stad San Francisco een gecaligrafeerde oor-
konde den president overhandigde, waarin
werd uitgenoodigd te San Francisco teza
men te komen, met de mededeeling, dat de
stad San Francisco een stoomboot aanbood
om de gedelegeerden van Europa naar San
Francisco te brengen.
Het bestuur zal omtrent de plaats van de
samenkomst beslissen.
HERGLASSIF1CATIE VAN DE
GEMEENTEN.
In een Zondag onder auspicien van de
R. K. Centrale van Burgerlijk Overheids-
personeel te's Hertogenbosch gehouden ver-
gadering van ambtenaren, onderwijzers.
spoorwegmannen enz., uit de provincie j
Noord-Brabant, teneinde te protesteeren
tegen herclassificatie van de gemeenten, is
nadat de heeren A. J. W. Brugman van
Amsterdam en J. H. Waterberg te 's Her-
togenbosch, het woord hadden gevoerd, een
motie aangenomen, waarin elke indeeling i
van gemeenten in klassen als grondslag van
salarisregeling yerwerpelijk wordt gemeend.
De vergadering, welke zeer druk bezoeht
was, werd ook bijgewoond door den heer
Dr. L. Deckers, lid der Tweede Kamer.
LUITENANT BIRNIE IN KED1R1 DOOD-
GESCHOTEN.
Een Amboneeseh fuselier, die deserteerde, j
bij de manoeuvres in Kediri, scnooi den j
reserve-luitenant G. D. I. Birnie dood en j
verwondde een Amboneeseh sergeant zwaar.
De gedeserteerde werd zwaar gewond gevat.
Naar het Haagsch Anetakantoor verneemt
was luitenant Birnie reserve le luitenant J
van het vijfde regiment infanterie te Amers- j
foort en gedetacheerd bij het Indische leger. j
ONTBIND1NG ReCHTBANKEN.
Tegen het wetsontwerp tot ontbinding
der rechtbanken te Zierikzee en die te Hee-
renveen bestond volgens het Voorloopig
Verslag, bij vele leden ernstige bedenking.
Bezuiniging op de uitgaven voor de justi-
tie achtten zij met de regeering gewenscht,
doch zij waren van oordeel1, dat de op-
heffing van de rechtbanken te Zierikzee
en te Heerenveen niet, althans niet in
eenigszins beteekenende mate, tot die be
zuiniging zal leiden, terwijl daardoor pn-
getwijfeld gewichtige belangen van groote
groepen ingezetenen zullen worden ge-
schaad.
Ten zeerste werd betwijfeld, of de schat-
kist door du opheffing dezer rechtbanken
wel zou gebaat zijn. Tegenover de bespa-
ting van de salarissen van rechterlijk per-
soneel, wellicht ook eenigirmate van on-
derhoudskosten Voor gerechtsgebouwen
omtrent welker cmvang men gaarne nader
zou worden ingelicht, staat een te ver-
wachten aanziemijke stijging van de ver-
goedingen aan getuigen in strafzaken, van
kosten van vervoer van beklaagden etc.
Ook werd gi -rjaagd, of de belangen der
rechtspleging ui#t zullen worden geschaad
door een zoo sierke uitbreiding van het
rechtsgebied van sommige rechtbanken, als
volgens dit voorstel zai plaats vinden.
Als een bezwaar tegen de opheffing van
rechtbanken in kleinere gemeenten werd
voorts aangevoerd, dat daardoor kleine in-
tetlectueele centra komen te verdwijnen,
die van groote betoekenis voor ons land
werden en tot doode stadjes worden, die
ook voor hun omgeving geen beteekenis
meer hebben.
In het midden latende, in hoeverre een
betere rechterlijke indeeling dan de be
staande inderdaad tot besparing van het
person eel kan leiden, betoogden sommige
leden, dat de regeering voorsnands op meer
doeltreffende wijze bezuiniging zou kun
nen vinden door vermindering van over-
toliig personee) bij bestaande rechtscolfe-
ges. Aan vele rechtbanken kunnen de sub-
stituut-officieren en de substituytf-griffiers
worden gemist.
Andere leden verdedigdfen de voorgestel
de regeling.
Dat ook bezuiniging kan worden gevon
den door inkrimping van personeel van
bestaande -colleges, weTd geenszins ont-
kend, dc eene maatregel kan naast den an-
deren wenschelijk zijn.
DE TOESTAND.
Een wtreld vol wantrouwen blijft een
een broedplaats voor nieuwen oorlog,
schrijft de N. R. Crt. Om te beginnen
maakt dat wanirouwen den nog onvpltooi-
den Volkenbond_ machteloos als instru
ment voor den vrede. In plaats van den
bond van alle volken dreigen dan de oude
bondgenootschappen van eenige volken te
komen, die elkaar meesleepen in een con
flict dat tusschen twee naties ontibrandt.
Het is hoogst bedenkelijk dat men steeds
meer over nieuwe bondgenootschappen be
gint te r edcneeren. Dit geschiedt o.a. in een
artikel van de Figaro dat een scherpc aan-
val op de Britsche politiek is. Het artikel
is met een driestar geteekend, maar Mar-
dieu zinspeelt erop, dat Poincare er niet
vreemd aan is. Het is bekend, zegt hij, dat
deze met de Figaro een contract heeft ge
teekend om in dat blad te schrijven, wan-
neer hij als minister mocht aftreden cn in
de Kamer heeft men bovenbedoeld artikel
dan ook aan hem toegeschreven. Het ver-
schijnsel dat 1 eiders van een regeering voor
de aanvaarding van dit ambt al journalist
zijn of dit worden wanneer zij afgetreden
zijn, is niet ongewoon (wij noemen alleen
maar de namen van Clemenceau, Lloyd
George, Mussolini) maar minder gewoon
is, dat een eerste-ministcr die nog aan het
bewind is, datgene wat hij van de tribune
in het parlement rnoeielijk kan zeggen, in
anonieme dagbladartikelen lucht. Er pleit
daarom ineer voor de onderstelling dat
de schrijver van het artikel door Poin-
caire met gedachten bevrucht is.
De inhoud van het artikel komt hierop
Zwijg daarover, jonge vriend, zorg
nu maar, aat je aan je moeder reden tot
vreugde geeft, dat is een krachtig genees-
middel voor haar kwaal.
IX.
Te slim af.
Kapitola was van nature moedig, krach
tig en vastbcraden. Zoodra Mac Donald
haar had ingehaald en zij zich in zijn nan-
den wist, verdween met een slag haar
vrecs. Zij was plotseling kalm en begreep
dat het er nu om ging den bandiet te ont-
komen en de plannen verdrongen zich in
haar geest.
Een oogenblik slephts had het geduurd
voor zij den roover antwoord gaf op zijn
vraag:
Waarheen zoo haastig mijn duifje?
Met groote kalmte antwoordde zij on-
verschillig:
Naar huis. Het verheugt mij gezel-
schap te krijgen, want ik had wef een
weinig vrees alleen door dc wouden te rij-
den.
Vrees? Waar voor?
O, voor spoken, heksen, u ilde dieren,
roovers en voor.,.. Mac Donald
Dan zijt gij zeker niet bang voor
mij?
Voor u? Zeker niet. Waarom zou ik
een gentleman als u vreezen?
Waar is uw huis, als ik vragen mag?
En hoe i s uw naam
Ik woon aan den anderen kant van
de bergen voor ons. Mijn naam is miss Ka
pitola Black.
Kapitola? riep de vreemde ruiter op
eigenaardigen toon uit, terwijl hij1 de teu-
gels van haar paard vastgreep.
Ja, Kapitola, antwoordde zij eenigs
zins verrast over de plotselinge verandt-
ring van stem en gelaatsuitelrukking bij
den bandiet. Is dat iets bijzonders?
O, neen, niets bijzonders. Hoe heet
het huis waar u woont?
Hurricane Hall, zeide Kapitola on-
beschroomd.
i De ruiter antwoordde niet; hij scheen
diep in gedachten verzonken.
Kapitola nam hem tirsluiks op. Hij was
een man van ongeveer veertig jaren, ge-
kl'eed in een zwsrt rijcostuum en droeg
een zwarten hoed met breeden rand. Dich-
te, zwarte wenkbrauwen overschaduwden
zijri donkire oogen, die scherp en speurend
uit hun kassen loerden. Geheel zijn geiaat
sprak van sluwheid, listigheid en wreed-
heid; hij scheen van den tijger de bloed-
dorstige wreeiheid en van den vos de
groote slimheid te bezitten. Zijn voorkomen
moest een ieder, die hem zag, een onbe-
haaglijk gevoel veroorzaken. Eenige minu-
ten sprak hij geen woord; slechts de doffe
sTagen der paardenhoeven dreunden door
de avondstilte.
Hoelang is u al op Hurricane Hall?
zeide hij eindelijk.
Sinds mijn voogd mij uit New-York
afhaalde, waar ik mijn opvoeding genoten
heb.
Zij moest stil glimlachen over die laatsie
woord en.
Waarom rijdrt u zoo snel, mijn waar-
de miss Kapitola, zeide hij met vleicnde
stem. Uw paard is moe. Laten wij hier een
weinig uitrusten; stap een oogenblikje uit
het zadel. Wij kunnen dan een weinig pra-
ten.
Maar Kapitola doorgrondde de vlciende
woorden van den bandiet, die zich blijk-
baar van haar wilde meester maken, om
dan van den majoor een hoogen losprijs
te vorderen. Zij liet niets van haar gedach
ten merken. Met onschuldig geiaat keek
zij naar den grond en antwoordde losweg;
neer dat Lloyd George en zijn „interna-
tionaal syndicaat" den wederopbouw ver-
hinderd hebben en dat Bonar Law George's
instrument Sir John Bradbury in de coin-
missie van hirstel handhaafde om Franx-
rijk zijn recht te onthouden en dat Law
ook den in Frankrijk's oog beruchten Lord
d'Abernon als gezant te Berlijn op zijn
post liet om het Duitsche verzet te orga-
niseeren en te steunen. Het artikel komt
daarom tot de slotsom dat Frankrijk zijn
bondgenooten elders moet zoeken dan in
Engeland.
Zoo groot is dan het wantrouwen tus-
sschen de \roegere bondgenooten gewor
den dat bij deze „incompatibi!ite d'hu-
meur" alleen de gemeenschappelijke vrucht
van het overleg na de overwinning, het
tractaat van Versailles, hen nog als „ge-
allietrden'' bijeenhoudt. Tegen Bradbury
hebben de Franschen bijzondere bedenking,
omdat zij hem beschouwen als den vader
van Bonar Law's schadevergoedingsvoor-
stel, dat volgens de argwanendsten alleen
zoo weinig positiefs bevatte, om Engeland,
na zijn verwerping, aanleiding te verschaf-
fen zich buiten de Roer-actie te houden,
waarmee de regeering van Lloyd George
zich vroeger vereenigd had. In Lord d'Aber
non zien de Franschen den uitvoerdcr van
de nieuwe Engelsche politiek na den oor-
log tegenover Duitschland, die, volgens
alweer de argwanendsten, hierop neerkomt
dat Engeland, tegen stipte naleving van
alle bepalingen in het tractaat van Ver
sailles over de maritieme ontwapening
(verniding van de niet toegelaten bodems.
ontmanteling van Helgoland, stooping van
alle maritieme verdedigingswerken van de
oorlogshaven Kiel enz.) Duitschland een
goedertieren behandeling op het stuk van
al het andere zou toegezegd hebben, wat
de eigenlijke kern van de wrijving tusschen
Frankrijk en Duitschland zou zijn. Bii-
lijkerwijs zou men echter met een histo-
rische vergelijking er aan moeten herinn-e-
ren dat de Engelsche politiek een derge-
lijke zachtmoedige politiek in het begin
der vorige eeuw volgde tegenover het over-
wonnen Napoleontische Frankrijk en toen
eveneens met zijn vroegere oorlogsbond-
genooten strubbeling heeft gehad. Als
men geen wantrouwen in zijn gemoed toe-
laat, kan men daarom de Engelsche poli
tiek voor een groot deel verklaren uit
den wensch om mee te werfcen tot het
herstel van een werkelijken vredestoestand.
Dat het wantrouwen echter aan Franschen
kant diep wortelt, bewijst het driestjar-
artikel van de Figaro.
Daarbij komt wantrouwen tegenover
wanirouwen te staan. Dat is gebleken bij
het debat in het Engelsche Hoogerhuis
over de meerderheid van de Fransche lucht-
vloot boven de Engelsche. Van Fransche
zijdt is hierop geantwoord, dat men met
de kosten van twee linieschepen, zooals
Engeland ze op stapel zet, de heele Fran
sche luchtvloot zou kunnen bouwen en dat
die luchtvloot voor de rest slechts het bol-
werie is dat ook Engeland tegen Du.tschland
en bolsjewiki in de voorste luchtlinie be-
schcrmt. Men komt op zoo'n manier niet uit
de recriminatien. De Engelsche pers heeft
nu wetr het bericht, dat het Fransdhe par
lement zal weigeren, de vlootovereenkomst
van Washington te bekrachtigen, zonder
zoodanig voorbehoud, dat dit de gevol-
gen van die ovcreenkomst nul en van gee-
ner waarde zal maken. Als precedent zou
het voorbehoud gelden dat de Vereenig-
de Staten bij het tractaat; over de Stifle
Zee gestipuleerd hebben. Ominieus is stel-
lig aat de officieuze Temps, sprekende
over de overeenkomst van Washington, op-
gemerkt heeft dat haar bekrachtiging af
moet hangen van de oinstandigheden en
dan met name van de uitvoexing van het
tractaat van Versailles. Indien Duitschland,
Goed. Maar deze plek lijkt me niet
erg geschikt; men breekt zijn beenen over
de vele wort els van boomen.
Nu, dan zullen we een eindje ver
der rijden, merkte de ruiter kalm op. Hij
was zeker van zijn zaak, dat het hem on-
verschillig was, of zij nog een weinig ver
der reden of niet. Wat kon een zwak mek
je doen tegen hem? Zij reden een paar mi-
nuten door, tot zij aan een goschikte plek
kwamen. Vlak daarbij ruischte het sitroom-
pje en daarachter, op ten kwartier afstand
lag Hurricane Hall.
Nu, miss Kapitola, deze pick is ge
schikt om af te stijgen, zeide de bandiet,
terwijl hij uit het zadel sprong en haar
wilde' behulpzaam zijn.
Maar wat is de grond hier nat,
klaagde Kapitola. Is er geeri boomstronk,
geen steen, waarop ik kan afstappen. Als
ik hier p dien drassigen, natten bodetn
moet lcopen of zitten, zal ik mij een ziekte
op den hals halen.
De ruiter werd ongeduldig en keek haar
met ./ikrdochtigen Dlik aan.
Wees zoo goed en spreid dan eerst
U\v paardejeken op den grond uit, verzocht
Kapitola hem met smeekend geiaat.
Hij bromde iets, keek naar den natten
gTond en wendde zich dan naar zijn paard
om de deken af te nemen. Daartoe moest
hij natuurlijk eerst het zadel afnemen.
Daarop had Kapitola gerekend. Hij gespte
het zadel los, nam de deken en bukte zich
een weinig om de deken op den grond uit
te leggen. Nu was voor Kapitola het oogen
blik van handelen gekomen. Zij hief haar
rijzweep op, gaf het paard van den bandiet,
dat vlak voor haar, zonder zadel, stond,
een hevigen striem met de zweep, zoodat
het vtrschrikt met de grootste snelheid
wegstoof en gaf haar eigen paard een flin
ken slag, dat het in galop naar beneiden
rende en door den bergstroom waadde.
zoo schreef hij, niet gedwongen wordt
de maritieme bepalingen van dat tractaat
uit te vocren, volgens welke het geen li
nieschepen mag bouwen en geen oorlogs-
materieel invoeren, zal Frankrijk weigeren
zich te gedragen naar de voorgeschreven
beperking van de vtoot. Bovendien ver-
langt Frankrijk duidelijker uitlegging van
de Washingtonsche bepalingen o\er het
geb-ruik van duikbooten in den oorlog en
zou het aandringen op het recht van door-
zoeking en inbeslagneming van koopvaar-
dijschepen met oortogseoritrabande.
Men zal opmerken, dat in dat betoog
de- oude a-rgwaan dat Engeland alleen het
hart voor de naleving van de maritieme
bepalingen van Versailles, alweer plaats
gemaakt heeft voor een nieuwen achter-
docht, dat Engeland Duitschland zou ver-
oorloven, linieschepen te bouwen, iets wat
niet mogelijk zou zijn zonder dat Londen
in Duitschland een eventueelen bondge-
noot in een volgenden oorlog zag, waarbij
het tegenover Frankrijk stond. Voorloopig
is dit te veel gevergd van ons voorstellings-
verinogen. Het verschil van standpunt in
de duikbootkwestie tusschen Engeland en
Frankrijk dagteekent echter reeds van de
oonferentie te Washington zelve. Om de
mate te bepaien, waarin de atmosfeer tus
schen de oude bondgenooten gaandevveg
meer bedorven wordt, is het geschrijf in de
pers intusschen niet zonder belang.
Allicht krijgen wij nieuwe bijdragen bij
liet zesde debat binnen korten tijd over het
Roervraagstuk, dat in het Engelsche Lager-
huis is aangekondigd. Lloyd George, zoo
zegt men, zou er een belangrijke rol in
spelen. Hij is echter nu juist niet de man,
naar wien men te Parijs zonder achter-
docht zal luisteren, getuige de uitlating
van de Figaro over zijn „internationale
syndikaat". Wie er opheldering van durft
verwachten in de troebele Europeesche at
mosfeer, heeft meer optimisme dan waar-
over wij beschikken.
MAATREGELEN TEGEN DE
REACTIONNAIRE WOELWATERS IN
DUITSCHLAND.
Een staatsgreep voorbereid?
De vorige week werd de arrestatie ge-
nteld van den gewezen luitenant Rossbach
die onder de verdenking stond in het Roer-
gebied een actie van actief verzet tegen
de bezettingsautoriteiten tje hebben geor-
ganiseerd. Uit het verhoor van Rossbach
en uit andere gegevens ble-ek weldra aan
de politic, dat de arrestant bij zijn pogin-
gen door rechts-radicale kringen werd ge-
steund en kwamen met name voor de
Deutsch-Volkische partij zeer bezvvarende
omstandigheden aan het licht. Vandatr dat
werd overgegaan tot het verrichten van
huiszoekingen in de bureaux van deze par
tij, niet alleen te Berlijn maar in eerschil-
lende andere steden in Pruisen, zoomede
in de wirkkamers van de drie Rijksdagle-
den Wulle, Von Grafe en Henning, waar
een aantal schrifturen en brochures in be-
slag werden genomen. Men vermoedt ech
ter, dat de Deutsch Volkische partij voor
de huiszoeking gewaarschuwd is, zoodat
ze den tijd heeft gehad, om de belangrijk-
ste documenten naar elders over te bren
gen. Een aantal hasten werd ten m in ste
ontruimd gevonden.
In parlementaire kringen verluidt, dat
cr tegen de genoemde leden van den Rijks-
dag een bevel tot inhechtenisneming is
uitgevaardigd en dat, zoodra de toestem-
ming van den Rijksdag vtrkregen is, eo»
vervolging tegen hen zal worden ingesteld.
Een aantal vooraanstaande leden van
de Deutsch Volkische partij zijn reeds door
de politic gearrestecrd, meerendeels leden
van districtsafdeelingen. Ook in andere
Pruisische steden zijn arrestaties verricht.
In de kringen der politie is men de over-
Toen klom het de heuvels weer omhpog
en kwam binnen een kwartier met schuiin
bedekt op Hurricane Hall aan. Kapitola
was in veiligheid.
Het was zoo vlug geschied, dat di ver-
blufte bandiet niets meer aan de zaak kon
veranderen. Zijn eigen paard was door den
hevigen zweepslag geprAkeld, wegg-draafd
en Kapitola was met geen mogelijkheid
meer. in te halen.
Zijn oogen bliksemden van woedc. Hij
knarste met de tanden. Gij zijt me ditmaal
te slim afgeweest, mompelde hij. Maar
wacht, mijn tijd zal komen. Gij zult mij
niet nog eens ontkomen, reken daarop.
En wee u, als ik u weer in handen krijg.
X.
De bandieten.
Het eenzame, afgelegen huis, waarover
de oude Nancy Grewel aan inajoor War-
field iets had medegedeeld, voor ze voor-
goed haar oogen stoot en begraven werd,
lag op eenige mijlen afstand van Hurricane
Hall in een smalle, met dichte bosschen be-
groeide vallei.
Wanneer ieniand langs dat bouwvallige
huis heen kwam, kon hij achter de besio-
ven ranien een oude vrouw zien zitten, die
gewoonlijk zat te breien. Oude menschen
kenden haar nog als Granny Raven, de
dochter van den laatsten eigenaar van het
huis, dat vroeger als herberg had dienst ge
daan. Men beweerde, dat zij stom was,
maar niemand kon met zekerheid iets over
haar mededeelen. Zij was steeds door de
menschen geschuwd, men beschouwde
haar als een halve heks en kwam liever
niet in haar nabijheid. Toen de nieuwe
weg was aangelegd, werd de oude weg,
waar het huis stond, ook niet meer ge-
bruikt en de bewoonster raakte alle.tgs
in vergetelheid.
(Wordt vervolgd).
r.^jnnwiiM-anaaiaKiBiegiaawaiB
COURANT
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
brengcn ter open bare kennis, dat ter gemeente-
secretarie ter initage ligt een verzuek met bijlagen
van I.. .1. C. GEERINCKX te Ter Neuzen, om
VEltGTINNING voor het oprichten van een
inrichting tot het breken van ijzer, op een gedeelte
van het perceel, kadas'raal bekend in sectie F, no. 756.
Op Maandag 9 April a.s., ties namiddags drie
uur, zal in het gemeentehuis gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen de inwilliging van dit verzoek
ik te brengen en deze mondeling en aehriftelijk
toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, ais zij, die bezwaren nebben,
kuMnen gedurende drie dagen voor het boven-
ver«elde tijdstip, ter Secretarie der gemeente ken
nis n e m e n van de ter zake ingekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt er op
gevestigd. dat volgens de bestaande jurisprudence
niet tot beroep geree.htigd zijn, zij, die niet overeen-
komstig art 7 der Hinderwet op den bovenbepaalden
dag voor het gemeentebestuur zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren mondeling toe te lichten.
Ter Neuzen, 26 Maart 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
Aanvragen om toelating tot de openbare lagere
scholen in de gemeente Ter Neuzen kunnen worden
gedaan vodr 12 April a. S., voor vvat de scholen
A, B en C, betreft, ter gemeente-secretarie en voor
wat school D, te Sluiskil betreft, bij het hoofd dier
school.
Alleen kunnen wordea toegelaten kinderen die
voor 1 November van dit jaar den leeftijd van zes
jaar zullen bereiken.
Ter Neuzen, 28 Maart 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. 1. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
