ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN.
e
No. 7414.
Maandag 12 Februari 1923.
63e Jaargang.
JI E NSTPLIC H T.
BINNENLAND.
FEPILLETOH.
HET M00DL0TT16 GEHEIM.
BUITENLAND.
Uitspraak inzake vrijstelling.
DE ZUIDERZEE-WETTEN.
De wetsontwerpen tot wijziging van de
wet tot afsluiting en droogmaking van de
Zuiderzee en tot wijziging van de wet tot in-
stelling van een fonds ten behoeve van de
afsluiting en droogmaking der Zuiderzee
zijn door den Minister van Waterstaat inge-
trokken.
DE R. KATH. UNIVERSITEIT.
Te Nijmegen zullen van niet-R. K. zijde
groote meetings op touw worden gezet tegen
de R. Kath. Universiteit en tevens zal bij
Gedep. Staten van Gelderland getracht
worden het raadsbesluit tot subsidieering
met een ton jaarlijks vernietigd te krijgen,
aldus meldt „Het Centrum".
De Prov. Noordbr. en 's-Hertogenbossche
Courant schrijft:
Nu te Nijmegen slechts de kleinst moge-
lijke meerderheid der vertegenwoordigers
van de bevolking zich ingenomen verklaard
heeft met de oprichting van de R. K. Univer
siteit in die stad, en bij Gedeputeerde Staten
van Gelderland pogingen worden aange-
wend om het genomen besluit ongedaan te
maken, schijnt er nog kans te bestaan dat
het bestuur der stichting elders onderhan-
delingen opent voor de vestiging.
Van zekere zijde vernemen wij, dat er aan
gedaeht wordt de belangstelling in de pro-
vincie Noord-Brabant te wekken voor een
eventueele vestiging van de R. K. Univer
siteit in dit gewest.
Men acht het niet onmogelijk, dat de pro
vincie het voorstel van Nijmegen zou over-
nemen, te meer omdat een jaarlijksche last
van een ton gouds gemakkelijker zou kun-
nen worden gedragen door een bevolking,
die tienmaal grooter is dan die der gemeen
te Nijmegen, en waar zeker meer instem-
ming van de bijna uitsluitend katholieke be
volking met de stichting zou worden be-
tuigd.
SCHIPPERSVEREENIGING
„SCHUTTEVAeR".
De 60e algemeene vergadering van de
Schippersvereeniging „Schuttevaer" zal
worden gehouden op 26 en 27 April c.k. te
Enkhuizen.
PREMIETAR1EF
RIJKSVERZEKER1NGSBANK.
Het premietarief der Rijksverzekerings-
bank wordt over het kalenderjaar 1923 met
25 verlaagd.
Hevig snikken brak het dramatische
verhaal af.
O, lieve, arme vader, riep Arlette
weenend uit, zich in zijn armen werpend.
wat moet ge geleden hebben.
Zie me nu die kleine dwaas eens
aan, merkte de kolonist op, zichzelf ge
weld aandoend, daar de htr.nnering aan
die verschrikkelijke oogenblikken ook hem
te machtig werd. Kom, ik heb wel aan
de poort des doods geklopt, maar men
hteeft mij niet binnengelaten. Ik heb een
nieuw contract met het leven gesloten en
Pierre zal u wel vertellen, dat mijn uiter-
lijk nu gezonder is dan dat van den moor-
denaar.
Zeker, beste vriend, zeide de dokter
glimljachend. Ge ziet er uit als een stevige
eik op middelbaren leeftijd, terwijl de
moordenaar afgeleefd is. Er is niet de min-
ste gelijkenis meer tusschen uw knap, ge-
distingeerd gelaat en zijn mager en grim-
mig gezicht.
De kolonist streelide de blonde haren
van Arlette en zeide:
Als u het verslag van mijn avonturen
te veel heeft aangedaan, lief kind, ga dan
met uw moeder even weg.
Graag, zeide mevrouw De Villandry,
want ofschoon hiet mij alles al bekend was.
heeft het mij opnieuw aangegrepen. Ar
lette zeker dus niet minder.
Neen, neen, protesteerde het meisje
DE CLASSIFICATIE VAN DE
GEMEENTEN.
Zaterdag is te Utrecht een vergadering
gehouden van provinciale en andere co-
mite's inzake de classificatie van de ge-
meenten.
Er zijn reeds provinciale comite's ge-
vormd in Friesland, Groningen en Noord-
Holland, terwijl Drente beschikt ovei twee
comite's en verschillende plaatselijke co
mite's over het verdere gedeelte van het land
verspreid zijn. Staande de vergadering
werd nu ook een provinciaal comite voor
Utrecht opgericht; hiervoor werd een voor-
loopig bestuur benoemd, waarin vertegen
woordigers van het openbaar en het bij-
zondev onderv*^ en van de post zitting
hebben.
Daarna werden besprekingen gezoerd
over het voeren van een centrale actie. De
beer W. H. Bisgra, wethouder van Oude-
Pekela, vertelde wat er op zijn aanstichting
in de provincie Groningen is geschied in
zake de actie tegen de herclassificatie en
deed verschillende aanwijzingen ten aan-
zien van de richting, waarin de actie ge-
voerd zou kunnen worden, waarbij hij in
overweging gpf ook de gemeentebesturen
in de actie te betrekken. Spreker vertelde,
dat het voornemen tot herclassificatie reeds
invloed heeft op de sollicitatie op het plat-
teland. Wat de provincie Groningen betreft
gaf spreker eenige cijfers, blijkens welke de
gemiddelde belastingaanslag ten platten-
lande grooter is dan in de steden.
Na eenige besprekingen ging men over
tot vorming van het bestuur voor de lande-
lijke actie. Daarin werden benoemd de
heeren T. Nauta, burgemeester van Dantu-
madeel; W. H. Bosgra, wethouder van
Oude-Pekela; A. J. van Pesch, directeur van
het post- en telegraafkantoor te AAedem-
blik, en S. van Weyde, schoolhoofrt te
Rhenen.
BESTRIJD1NG VAN HET MOND- EN
KLAUWZEER.
Op de vragen van den heer Beumer be-
treffende het bij de Kamer aanhangige
wetsontwerp tot heffing van bijdragen in de
kosten van bestrijding van het mond- en
klauwzeer, hebben de Ministers van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw en van Finan-
cien het volgende geantwoord:
De Ministers stellen verder geen prijs op
de mondelinge behandeling door de Tweede
Kamer der Sta'ten-Generaal van het ont-
werp van wet tot heffing van bijdragen in
de kosten van bestrijding van het mond- en
klauwzeer, ingediend bij Koninkiijke Bood-
schap van 18 Jtili 1916, waaromtrent 12 Juli
1918 eindverslag werd uitgetiracht.
In verband hiermede zal door de Minis
ters, na verkregen machtiging van den raad
van Ministers aan de Koningin machtiging
worden verzocht, bovenbedoeld wetsontwerp
in te trekken.
DE TOESTAND.
Men zou moeilijk kunnen volhouden dat
de berichten over den positie-oorlog tus
schen de geallieerden en de Duitschers
aan de Roer belangwekkende lectuur vor-
men. In dit opzicht gelijken zij, schrijft
de N. R. Crt., sprekend op de berichten
over den werkelijken loopgraafoorlog, die
zoo lang aan het Westelijk front is ge-
voerd. De voornaamste ineidenten die zich
zich aan spoorwegstations afspelen, hebben
evenzeer slechts het karakter van onbetee-
kenende botsingen. De buit aan den kant
der geallieerden zijn in het gunstigste ge-
val een naar kolentreinen en .enkeie Duit-
sche ambtenaren en beambten aan gevan-
genen; de eersten worden dan naar Frank-
op fermen toon, ik wil uw lijden tot het
einde aanhooren. Ook ik wil mijn deel er
van hebbenGa voort, vader, ik zal mij
verstandig gedragen.
Toen ik bij bewustzijn kwam, her-
nam de kolonist, boog zich een liet en
vriendelijk gelaat over mij heen. Het deed
mij een oogenblik gelooven dat ik in den
hemel was ontwaakt.
Arlette, stamelde ik, de armen uit
strekkend, in de meening dat mijn vroeg
gestorven echtgenoote zich over mij hecn-
boog.
Weldra werd het mij echter duidelijk,
want de engelachtige verschijriing week
glimlachend terug en zeide:
Ik heet Alice en niet Arlette!
Maar hernam de kolonist met een
ondeugende tinteling in de oogen, waar-
om moet ik mijn verhaal aldus illustree-
ren, als ik u het origineel van Alice kan
laten zien. Daar is ze.
En hij wees op mevrouw Herbelot, die
bloosde en lachte bij de verwondering van
de jong-verloofden.
Wat, moeder, hebt ge op die manier
met elkaar kennis gemaakt? Het is een
voUedige roman. Ge moet mij alle bij'zon-
derheden vertellen, vader.
Later, lief kind, nu zal ik kort zijn,
Ik werd uit het water gehaald door den
heer Loqis Herbelot, den vader van Alice
tjoen hij met een boot van een bezoek
terugkeerde, aan een pas binnengekomen
stoomschip gebracht. Mijn dappere redder
was een Fransch zeeman, die als kapi-
tein zijn ontslag had genomen. Hij was
weduwnaar van een Amerikaansche en be-
woonde met zijn dochter Alice een lieve
villa dicht aan zee.
rij'k, de laatsten naar het onbezette Duitsch-
land gevoerd. Men voorspelt dat het zoo
nog wel maanden kan voortgaan, raacr
daar de mijnwerkers nog altijd doorwerken
en verklaard is, dat er in het Roerbekken
zelf, waar alles reeds hutje en mutje op
elkaar hokt, geen yoldoende s.apelplaai-
sen zijn, moeten de steenkolen er ten
slotfe toch of in de Duitsche of in de
Fransche richting uitpuilen. De groote in-
dustrieelen zijn in den kolenoorlog hoe
langer hoe meer op den achtergrond ge
komen.
In een ander geval wordt hun beleid
echter aan een scherpe kritiek onderwor-
pen, namelijk ten oj.iicfite van het contract
dat de Fransche reg ering met de Badische
Anilin- und Sodu-VFerke heeft geslotten
en dat neer zou komejl op de uitievering van
het geheiin van de bereiding van synthe-
tischen (kunstmatig opgeboawden) am.no-
niak aan Frankrijk. Nu het daarop be trek
king hebbende wetsontwerp in de Fran
sche Kamer aangenomen is, valt het feit
zelf niet meer te loochenen. De so-
ciaal-democratische Vcrwarts heeft er aan-
leiding in gevonden, den grooten kapi-
talisten van de nijverheid de les te lezen.
Terwijl, zegt zij, hun pars zich te buiten
gaat aan vaderlandlievende protesten en
uitbarstingen van haat tegen Frankrijk, kij-
ken zij zelf alleen naar hun divi-
denden. Zij waren gewoon hun onder-
geschikten, bij de rninste poging om ieis
van het fabrieksgehejm te verraden, aan
den strafrechter uit te leveren, maar blijken
nu opeens geen zier om hun vaderJand
te geven.
Hierop hebben industrieele organen weer
geantwoord met op te merken dat de zaak
in 1919 reeds met goedkeuring van de
rijksregeering beklonken is, toen de Fran-
schen de fabrieken te Oppau bezet had-
den en het gevaar ontstond dat zij met ge-
weld zouden nemen, wat hun nu bij ovu--
eaikomst is toegestaan. Maar de andere
partij brengt hier weer tegen in dat dit
een verbloeming van de waarneid is, ^mdat
een geheim procede waaroij de kennis en
ervar.ng van een aantal rnenschen te pas
komen, niet met geweld afhandig gemaakt
kan worden.
De verdeeldheid over dit geval geeft
hoe dan ook een nieuwen kijk op het
feit dat het eensgezinde Duitsche front
aan de Roer uit he^rogene bestanddee-
Itn bestaat.
De berichten over de ontwrichting die
in de Fransche ijzersmelterijen is inge-
treden bij gebrek aan cokes van de Roer
worden van Franschen kant niet meer ont-
kend. Men hoopt dit gebrek blijkbaar nog
te kunnen verhelpen met den thans begon-
nen invoer op groote schaal van Fransche
spoorwegbeambten, die het spoorwegver-
voer naar Frankrijk toe organiseeren. Dit
zou dan verklaren dat men niets anders
vernomen heeft van den nieuwen maatre-
gei waarmee in Fransche berichten ge-
dreigd is, om, tegenover het stilzetten van
den cokes-uitvoer uit het Roerbekken, den
ertsinvoer uit Frankrijk naar den Roer stop
te zetten en de Duitsche ijzersmelterijen
op hun beurt te onlredderen. Het is duide-
Iijk dat in die geval de Fransche mijneige-
naars een deel van het gelag zouden moe
ten betalen.
In de haven van Smyrna hebben de
vreemde oorlogsschepen zich door de
Turken laten opsluiten en het is te vreezen
dat de Nederlandsche Tromp daar bij is.
Van boord van dat schip was ons in
een brief dien wij Donderdag opgenomcn
hebben, geschreven: „De baai van Smvrna
(is) een buitengewoon mooie natuurlijke
haven, omringd door vrij hooge bergen.
Aan den ingang van de baai bevindt zich
slechts een vrij nauwe doorgang door on-
diepten, die bovendien nog door verschil-
Naar die villa werd ik overgebracht en
daar werd ik ook verpleegd.
Ge begrijpt wel met welke zorg, want
overal elders zou ik gestorven zijn; daar-
van ben ik overtuigd.
Vader en dochter, die mij' met gelijjke
toewijding verpleegden, deden ecu won
der aan mij. Het vonkje leven, dat de
messteken nog hadden geiaten in mijn
Iichaam werd opgewekt door dc zeer lief-
derijke verpleging.
Het leven werd mij teruggegeven, doch
toen scheen het verstand mij te vtr aten,
Men dacht da, ik kranteinnig geworden
was, vvant altijd maar riep ik mijn beide
geliefden aan, mijn overleden vrouw en
het achtergelaten kind, terwijl ik Lueien
De Villers vervloekte.
Het was de liefde, een teedere liefde,
die de wonden langzaam genas.
Maanden verliepen eer ik hersteld was.
maar toen ook had ik een nieuwe familie
gekregen, een vrouw en een man, die m:i
met innige toegenegenheid aanhingen. Ali
ce werd mijn tweede vrouw en in Herbelot
had ik een tweeden vader gevonden.
AAijn schoonvader had mecrmalen zijn
verlangen te kennen gegeven naar Mada
gascar te gaan. Het leven van rentenier
beviel hem, die altijd aan harden arbeid
gewoon was gewecst, maar half. Echter
de vrees, dat zijn dochter in het nog wei-
nig bescheafde land een moeilijk leven
zou hebben, had hem van de volvoering
zijner plannen teruggehouden, maar toen
ze mij vertelde, dat het leven van de
pior.iers haar juist zeer aan.rok, bepleit-
te ik haar zaak en won hei pi eit.
Zoo rnaakte ik mijn huwelijksr.is naer
het Groote Eiland, waarop wij ons nu be-
lende gezonken schepen gedeeltelijk ver-
sperd is. De Turken behoeven daar slechts
een scliip te laten zinken en wij zitten
hier als een muis in de val". Voor den
uitgang van de muizenval liggen nu Turk-
sche torpedo-booten. De Engelschen hebben
de Turksche aanzegging om uit Smyrna
weg te gaan, dukdelij'k getrotseerd door
daarna nog hun kraiser Curacao binnen te
laten varen, en de Erltsche vice-admiraal
is daarna den Turkschen commandant van
Smyrna gaan waarschuwen dat hij geweld
met geweld zou beantwoorden. De Fran
schen, die nog altijd zeggen dai zij graag
vrede met de Turken willen sluiien, zijn
nochtans ten slotte in het avonduur mee-
gesleept. Een Turksche vloot van hetee-
kenis om tegen te vechten is er niet; de
open stad Smyrna bombardeeren, gaat
evenmin aan; maar indien de Turken met
het eene schip dat daarvoor maar noodig
is, den uitgang zouden willen versptrren,
zouden de poppen aan het darsen komen.
Met lijkt da2rom bij dezen geyaarlijken
toestand zeer gewenscht dat men verde
re stappen niet aan officieren van land- en
zeemacht overlaat.
De Beriijnsche correspondent van de N.
R. Crt heeft dezer dagen gemeld, dat de
capaciteit van de Duitsche bankbiljetten-
pers nog voor het einde van deze maand
verhoogd zou worden tot een dagelijksche
productie van 125 milliard mark. Daar ook
's Zondags gedrukt wordt, beteekent dit een
productie van 3.750.000.000.000 papieren-
marken of 3% billioen mark in een enkeie
maand. Men is daarmee al gekomen tot den
tienvoudigen aanmaak van „geld" van
eenige maanden geleden, schrijft de N. R.
Crt. De kogel is op het hellende vlak en rolt
door, de astronomische getallen van het
Russische ruilmiddel zullen spoedig bereikt
en mettertijd overschreden worden. In Rus-
land, dat alle ervaringen reeds achter den
rug heeft, welke voor Duitschland nog moe
ten beginnen, is men al lang aan de „Na-
turalwirschaft" toe. In een overvzegend
landbouwend land gaat dat heel wat gemak
kelijker, omdat het gebruik om het zonder
het gewone ruilmiddel te stellen daar, zoo
min als in andere boerenlanden, nooit ge-
.lieel verdwenen is. In den Gelderschen Ach-
terhoek brengen nu nog de boeren hun ver-
sche eieren bij den kruidenier, om er hun
kploniale waren mee fe betalen. Maar voor
het eerst zal de proef van een buiten alle
verhoudingen gaande inflatie op een sterk
gei'rtdustrialiseerd volk toegepast worden en
het is niet te verwonderen, dat vele Duit
schers zich in angst en vrees beginnen af te
vragen, waar dit heen moet. De angst voor
de dingen die komen zullen, zit in de lucht
Een Duitsch spotblad had kort geleden een
prent, die een ,,toekomstbeeld" heette. Een
oude oppasser leidt bezoekers van een later
geslacht rond in een gruwelkamer, waar
men allerlei bekende ouderwetsche folter-
werktuigen ziet. Te midden ervan staat een
bankbiljettenpers. Hij wijst erop en zegt:
„En hier, mime heeren, is het geraffineerd-
ste folterwerktuig van alle tijden, de bank
biljettenpers, waarmee je een heel volk kunt
uithongeren." De teekenaar werd ongetwij-
feld gekweld door een bang voorgevoel voor
komende dingen, als hij uitrekende hoe lang
Duitschland nog met zijn eigen graan zou
toe kunnen en hoe lang het nog door zou
kunnen gaan met het koopen van ko'en in
het buitenland. Misschien leed hij zelf al
honger.
Bonar Law heeft onlangs den Franschen
op de conference over de schadevergoeding
verzekerd, dat men voor Engeland en zijn
welvaart werkelijk geen versehi! uitmnakte,
wanneer Duitschland eens door de em af
andere elementaire gebeurtenis in het rii!
der natuurkraehten in een krater verdween.
Als het drnkken van marken zoo doorgaat,
zou er nochtans in Duitschland weleens een
elementaire gebeurtenis kunnen plaats grij-
vinden in gezelschap van den heer Herbe
lot.
Eyenwel voordat het zoover was, rnaak
te ik een reis naar Frankrijk, om mijn
kleine Lenore terug te halen, want noch
Alice, noch haar vader wilden. dat het
lieve meisje van wie ik hun veel verteld
had, in handen van een vreemde bleef.
Ik vertrouwde intusschen wel dat Ma-
riette mij ook zou volgen, daar ze toen
zielsveel van Lenore hield.
Eea verschrikkelijke slag trof mij, toen
ik mij aanmelde aan het huisje, waar ik
kind en verzorgster had achtergelaten.
Een vreemde stand mij te wocrd en ze'de
mij dat Marie.ie niet den dood ovcr'eefu
had van een kind, dat aan haar zcr yen
was toevertrouwd geweest en dat aan een
keelziekte was gestorven.
Het kind hectte Lenore, nietwaar?
vroeg ik, zoodra ik weer in staat was te
spreken.
Ik meende dat het kind Louise heet
te, antwoordde de vrouw, maar het kan
best zijn dat mijn heer golijk heeft. Ik
heb Mariette tijdens haar ziekte voortdu-
rend dien naam hooren roepen. Telkens
was het: O, mijn beveling, mijn Lenore!
O, mijn engeltje, mijn Lenore, Wat een
ramp, dat ik u verbren heb. Ik ben de
nicht van Mariette, mijnheer, vervolgde
de vrouw en ik heb Mariette verpleegd,
mnar het heeft niet tnogen baten
Het kerkhof, waar ze met het kind be-
graven Iigt, is hier dichtbij. Mijnheer kan
de zerk gemakkelijk vinden.
De vrouw gaf mij eenige aanwijzigingen
en weldra zat ik, stom van smart, bij het
grafje, dat ik dacht dat mijn beveling
bevatte. Nu echter weet ik, dat ik ge-
pen onder den invloed van menschelijke
krachten, en men mag er eenigen twijfel aan
opperen, of dit Engeland op den duur onge-
deerd zou laten. Oostenrijk kon ook nog ge-
holpen worden (of het ook gered wordt,
kan pas later blijken), omdat het een kleine
staat is met veel ambtenaren en geen met
het Duitsche te vergelijken bedrijfsleven.
Rusland kan in normale jaren en bij nor-
male omstandigheden op het platte land
meer dan genoeg graan voor zijn bevoiking
produceeren en bovendien genoeg minerale
producten aan het buitenland kwijt. De ar-
stervende steden vragen niet veel buiten-
landsche producten of fabrikaten meer. De
„nieuwe oeconomische politiek" heeft het er
nu klaar gespeeld de moezjiks weer te be-
wegen, om meer graan te produceeren dan
zij voor hun eigen behoeften noodig hebben.
De agrarische instincten zijn over de heele
wereld dezelfde, en indien Duitschland voor
een hongercrisis kwam te staan, zou ver-
moedeiijk blijken hoezeer Duitschland enkel
een geografisch begrip is. De Duitsche !and-
bouwers zijn slechts door voortdurende ver-
hooging van den inkoopprijs te bewegen ge
weest. het distributie graan aan de regee-
ring af te leveren. Zij hadden volkomen ge-
lijk en toonden zich in dit opzicht slechts
..homines oeconomici", omdat met het dalen
van de waarde van het ruilmiddel een alge
meene verhooging van prijzen samenging en
zij voor hun eigen gebruiksartikelen die
hoogere prijzen zelven moesten betalen.
Wanneer het papieren geld zoo goed als
geen koopkracht meer heeft, zal de Beier-
sche boer of de agrarier in Oost-ElbiS zich
misschien niet anders gedragen dan de Rus
sische moezjiks en ervoor bedanken zijn
goede graan voor waardeloos papier op te
geven, ter wille van de bevolking van de
hoofdstad of de fabrieksarbeiders van het
Westen.
Op het betalen van een schadevergoeding
is dan vanzelf heelemaal geen kijk meer,
ondanks alle besluiten, die de commissie
van herstel nog mocht nemen. In het gun
stigste geval is te voorzien, dat de actie aan
de Roer alleen steenkolen oplevert, waar-
tegenover staat dat de geallieerden, d:e er
aan mee doen, ook hun verantwoordelijkheid
zouden moeten erkennen, wanneer tenge-
e van de valuta-crisis, de fabrieksbevol-
king daar met hongersnood bedreigd werd.
Branting, die naar de vergadering van
den Volkenbondsraad te Parijs was eegaan
met het voornemen er de Roerbezetting ter
sprake te brengen, doch het heeft nage-
laten toen bleek, dat de Fransche regeering
daarvan niet gediend was (de Duitsche pers
had hem trouwens om zijn Franschgezind-
heid door dik en dun ook reeds het reoht
ontzegd om de rol van eerlijk makelaar te
spelen) is na zijn terug.keer te Stockholm
geinterviewd. Volgens den Zweedschen
draadloozen dienst heeft hij gezegd:
„In den geheelen toestand lijkt het mij
't rampspoedigst dat niemand weet waartoe
de Roerbezetting zal leiden. Ik ben echter
overtuigd, dat ze in geen geval positieve
uitkomsten zal hebben en dat de twee par-
tijen ten slotte tot onderhandelingen over
een vergelijk moeten komen."
Branting gaf te kennen, dat jhr. Van
Karnebeek, de Nederlandsche Minister van
buitenlandsche zaken, ook zoo over de
Fransche actie denkt en zeide verder:
„De openbare meening in Zweden richt
zich te veel naar het Duitsche standpunt.
Zij zal goed doen zich te herinneren dat
rrankyjk feitelijk nog niets heeft ontvan-
gen voor het herstel van zijn verwoeste ge-
bieden." Dat Engeland zich heeft terugge-
trokken betreurde de eerste minister. Wat
den Volkenbond betrof zeide Branting: „Het
prestige van den Volkenbond heeft niet ge
leden, ofschoon het denkbeeld van diens
actieve tusschenkomst is overschat. Men
moet in aanmerking nemen, dat de Bond
weend heb bij het graf van een mij vol
komen vreemd kind.
AAijn dwahng is echter gemakkeiijk te
hegrijpen. Toen Lucien De Villers, dank
zij zijn handelwijze als bandiet, markies
De Villandry was geworden met mijn pa
pieren, nam hij in de allereerste plaats
het kind tot zich, waarmee hij eventu
eele vermoedens, d.at hij De Villandry niet
was, onmiddeHijk den kop kon indrukken.
Mariette, gescheiden van het lieve wicht-
je, dat haar tweede ik was geworden,
werd opgescheept met een ander kind
dat Louise moet hebben geheeten. Toen
Mariette echter ziek werd, Iigt het voor
de hand, dat zij herhaaldelijk riep om
Lenore, van wie zij zielsveel had ge
houden.
Weer dreigde ik krankzinnig te worden.
Ik liep naar de politie, maar mijn aan-
klacht tegen Lucien De Villers leek zoo
dwaas en ik was zoodanig in de war. door
de verschillende ontroeringen, dat men mij
gek geloofde.
De politie bracht mij met een zacht
lijntje naar een ziekenhuis, waar ik na
eenige dagen herstelde van mijn tijde-
lijke geestverwarring.
Toen had ik maar een verlangen': het
wreede, het vreeselijke verleden te ver-
geten en een andere persoon te worden,
een nicuw bestaan te scheppen.
Ik ging naar Alice en den heer Herbe
lot terug en met mij beweenden zij Le
nore en verdubbelden hun bewijzen van
sympathie.
(Wordt vervolgd).
NEUZENSCHE COURANT
De Burgemeester van TER NEUZEN biengt ter
algemeene kennis. dat een uitspraak op aanvrage
oin irijstelling van den dienstplieht ter secretarie
dezer geineente voor een ieder ter inzage is gelegd.
Tegen deze uitspraak kan binnen TIEN dagen na
deu dag van deze bekendrnaking in beroep worden
gekomen
a. door den ingeschrevene, wien de nitspraak
geldt, of door wiens wettigen vertegenwoordiger
b. door elk der overige voor deze gemeente voor
dezelfde lichting ingesehreven personen ofdoordiens
wettigen vertegenwoordiger.
ilet verzoekselirift moet raet redenen ouikJeed zijn,
Uet boboeft niet gezegwld to lijrf. Het itfoet uorden
gericlit aan de Koningin, docli worden ingediend bij
den liurgemeester, ter secretarie van deze gemeente.
De liurgemeester zorgt voor de doorzending. Voor
zooveel betreft uitspraken, door Gedeputeerde Staten
gedaan, kan bovendien de Commissaris der Koningin
binnen denzelfden termijn bij de Koningin in beroep
koinen.
l'er Neuzen, den 12 Febrnan 1923.
Lie Burgemeester voornoemd
J. IlUIZINGiV.
