ALSEislEEN NIEUWS- EN ADVERTEIiTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7411,
Maandag 5 Februari 1923
63e Jaargang.
sinwewTand.
BEKENDMAKING.
1ST H00BL0TTIG GSHMM.
BUITENLAND.
y ETTILLETOT.
WliZIGING VAN DE PENSIOENWET IN
OVERWEG1NG.
In de vergadering -'an de centrale com
missie voor georganh-eerd overleg in amb-
tenaarszaken lieeft de Minister van Finan-
cien confidentieel medegedeeki de wijzigin-
gen der Pensioenwet welke hij overweegt.
Na een vertrouwelijke voorloopige bc-pre-
king heeft bij de toezegging gedaan de meer
belangrijke wijzigingen binnenkort scbrifte-
lijk en seherp geformuleerd der centrale
commissie te zullen doen toekomen, opdat
deze zich hierop nader kan beraden en van
advies zal kunnen dienen.
GEEN STEUN AAN U1TGESLOTENEN.
De burgemeester van Wintersw.ijk heeft
eenige weken geleden het raadsbesluit, um
financieelen steun te vevleenen aan de uitge-
sloten textielarbeiders, ter vernietiging aan
de Kroon voorgedragen. Bij Kon. besuiit is
daarna dit besluit geschorst tot 1 Mei 11123.
De Minister van Arbeid had daarbij te-ken-
nen gegeven, dat zijns inzlens door genoemd
besluit de gemeente gemengd werd in den
economischen strijd tusschen werkgevers en
werknemers, en daarom strijd met het alge-
meen belang aanwezig was.
De gemeerrteraad heeft nu bedoeld besluit
ingetrokken.
DE TABAKSBELASTJNG.
De correspondent van het Hand, ontving
ter meest bevoegde plaatse de volgcnde in-
lichtingen:
,.Daar gebieken is,.dat de publiiatie in de
..Staatscourant" van 10 Januari hoewel deze
in tfen grond der- zaak op dit punt niets
nieuws bevatte, velen verrast lieeft, daar zij
meenden, dat ook na 1 Februari nog wel uit-
stel zou worden gegeven, is den belasting-
ambtenaren opdracht gegeven, gedurende
de maand Februari, zoo van geen kwaden
trouw blijkt, nog den stuksgewijzen verkoop
van sigaren uit gebanderolleerde kistjes toe
te laten! Daar men zich thans voldoende
kan voorbereiden, zal van een zoodanige
plating na 1 Maart geen sprake meer kiln-
Ben zijn."
DE TOESTAND.
Er is, zoo verneemt men uit Lausanne,
»eiien, om, den toestand optimistischer te
beschouwen, schrijft de N. R. Crt., en als
men de bijzonderheden in de berichten na-
gaat, op welke deze opvatting bferust, ont-.
waart men, dat de geailieerden aan de Tur-
ken weer wat hebben toegegeven. De on-
derhandelingen zijn op de wandeling en in
onderonsjes tusschen vier muren gestadig
gaande gebleven. Dit heeft onder meer tot
gevolg gehad, dat de Turken ook hun zin
schijnen te krijgen op het stuk van de juri-
dische capitulaties, wat voor hun zoo ge-
stegen gevoel van eigenwaarde een belang
rijke tegemoetkoming zou zijn. Zoo naderen
wij dan den toestand, waarin den Turk
duideiijk zal worden, dat zij veel, ja mis
schien alles van Curzon kunnen krii.r,
nur das Eine nicht": Mosoel. De D:
Herald heeft hem dezer dagen halsstarrig-
heid op dit punt verweten en die verklaard
deels uit het feit, dat hij vroeger wat in het
Oosten had rondgereisd en daardoor een
overdreven begrip had gekregen van wat
voor het Britsche prestige vereischt worcit,
deels uit het drijven van de petroleum-mag-
naten. Generaal Townshend, de dappere
vcrdediger van Koet-el-Amara die in krijgs-
gevangenschap zijn vroegere tegensta riders
heeft ieeren waardeeren, vindt het, geLk vvij
Vrijdag gemeld hebben, een kwestie om over
te dobbelen, maar erkent, dat volgens de
voorwaarden van den wapenstiistand met de
Turken in 1918, die hij zelf heeft helpen op-
stellen, AAosoel tot het gebied gerckend
werd, dat, gelijk Konstantinopel, duurzaam
Turksch zou blijven. Wie de geschiedcr
kent, weet dat het voorkomen van mineral
producten in den bodem van grensstreken
of nieuwe staten meermnlen de oorzaak is
geweest van bittere conflicten. Lord Curzon
handhaaft in elk geval nog zijn eisch tot
scheidsrechterlijke beslissing van het geschil
over Mosoel door den Votkenbond. Dit shut
natuurlijk niet uit, dat de twee partijen el-
kander onderhands bij voorbaat zekere toe-
zeggingen kunnen doen over een zeker aan-
deel in de exploitatie van de nog aan te
boren putten ten gunste van de later in het
ongelijk gestelde partij. De Volkenbond
kan echter natuurlijk ook een beslissing
geven in den trant van die van zijn commis
sie te aanzien van het belangrijke grens-
gebiejd OpperSilezie, door den twistappel
te verdeelen en toch voorloopig in zijn ge-
heel te laten.
Het is duideiijk, dat de hoop der Russen
te Lausanne in een andere richting gaat dan
die van het overige Europa. Daarom
wenscht Tsjitsjerin nog ,,ter plaatse de ont-
wikkeling van den toestand tot Maandag
te volgen". Gaat het nog mis, dan rekenen
de Russen er vermoedelijk op, na Curzon's
vertrek op Zondagavond, meteen onderhan-
delingen van anderen aard met de Turken
te kunnen openen. Men weet, dat Sovjet-
Rusland, reeds geweigerd heeft, zijn hand-
teekening te zetten onder de van het vrodes-
traetaat gescheiden overeenkomst over de
Zeeengten. Ook daar over hebben zij ■tellig
nog wat met de Turken te verhairtelen,
aangezien men totnogtoe niet beter wist,
dan dat het nieuwe Turkije, volgens een
vroegere afspraak met Moskou, over deze
kwestie geen overeenkomst met derden zou
aangaan dan na onderlinge overeensti ri
ming met Sovjet-Rusland (Art. 5 van het
tractaat tusschen Angora en Moskou van
5 Januari 1922).
De diplomatieke redacteur van Havas
heeft, vernomen, dat de Duitsche regeering
Vrijdag aan de commissie van herste! een
nota heeft gezonden om verzet aan te tee-
kenen tegen het besluit van de commissie
tot weigering van een moratorium en tot
herstel van den staat van betalingen van
Mei 1921. „De Duitsche nota dringt er
op aan, dat de commissie, overeenkomstig
het verdrag zal overgaan tot een meuwe
schatting, van de draagkracht van het
Duitsche Rijk".
Daar de Duitsche regeering pas een kleine
veertien dagen geleden heeft laten weten,
dat zij alle prestaties in geld en in natura
volgens het tractaat van Versailles aan
Frankrijk en Belgie staakte, zoo lang het
Roerbekken bezet was, verdient deze eerstc
poging om het contact, zoo niet met de
Fransche en Belgisch regeeringen, dan toch
met de commissie van herstel te vernieuwen
eenige aandacht. Als de Duitsche nota al-
leen negatief was en zich bepaalde tot een
protest tegen het jongste besluit van de
commissie, zou men er alleen een formaliteit
in kunnen zien. Het positieve element erin
is echter het aandringen op (een sterkere
vorm nag dan een verzoek om) een nieuwe
schatting van de draagkracht van het Duit
i sche rijk. Het kan een aanwijzing zijn. dat
Duitschland toch ook aan het einde van het
doornachtige pad, dat het nu moet gaan,
de een of andere schikking verwacht. op
welke het zich bijtijds wii voorbereiden. Men
moet ook hopen, dat de pogingen tot be-
middeling van buitenstnanuers in het geschi!
nog altijd gaande zijn, en het is wellicht niet
al te lichtvaardig den eerster, DuPschen
stap met iets van diert card in verband te
brengen.
QE BEZETT1NG VAN HET RUHR-
GEBiED.
Voor Zwitseriand lie: mde kolen in beslng
genon •ert.
Hit Hedtler wnftt ''in de N. R. Crt. ge
meld, dat de Franschen en Belgen in het be-
zette gebied vt Herzogenrath, ongeveer 180
waggons steenkoien uit Nederlandsche mij-
nen, en v or Bazel bestemd, hebben in be-
slag genomen en naar Frankrijk gevoerd.
Dergelijke zendingen kolen werden steeds
over Duitschland naar Zwitserland gezon
den.
Een uitlating van Edo Fimmen.
Edo Fimmen heeft bp het congres van
het Algemeen Verbond van den Arbeid te
Parijs gezegd: .,Op het oogenblik bestaat
er gevaar voor oorlog. De Ruhr-bezetting
kan daartoe het teeken zijn. Het syndica-
lisme kan dien niet verhinderen. In Den
Haag hebben we motiie redevoeringen ge-
houden, maar we kunnen de genomen be-
sluiten niet uitvoeren. In alle landen slapen
de arbeiders. Als Polen, door de Fransche
regeering geinspireerdy Duitsch gebied be
zet. zal Duitschland dit niet toestaan; op-
nieuw zal er oorlog uiibreken en missrhien
komt er dan een nieuw leger uJ+ het
Oosten".
Een andere Nederlandsche gedelegeerde
zei, dat de Nederlandsche arbeiders zullen
weigeren, Ruhr-kolen te vervoeren.
VEREENIGDE STATEN.
De strijd tusschen „natten'\fen „drogen".
In den staat New-York wordt een leven-
dige strijd gevoerd tusschen voor- en tegen
standers der drooglegging. Speciaal heeft
men het gemunt op den penningmeester van
den anti-kroegbond, William H. Anderson,
wiens financigfeie ieiding thans in onder-
zoek is bij de justitie. Geruchten, dat de
bond Anderson zou ontslaan, zijn onjuist.
Het bondsbestuur heeft uitgemaakt, dat de
bescHuldigingen fege>r Anderson, afkomstig
zijn van de „natten", die tot elken priis den
drank weer in den staat New-York willen
invoeren en allereerst Alderson onmogelijk
willen maken, die veel invloed heeft oo het
bestuur van dien staat.
Statistieken hebben doen zien, dat Ameri-
ka ondanks de drooglegging, nog absoluut
met droog is en dat er veel drank wordt
binnengesmokkeld. En zelfs wist de drank-
duivel zich een weg te banentot in de
eetzaal van den Amerikaanschen senaat.
Onder de senatoren is groote opschud-
ding verwekt door het ontslag van Rastus,
den neger-keilner van het restaurant., waar
de leden van de Senaat hun maaltijden pie-
gen te gebruiken. Er is een levendige dis-
cussie ontstaan omtrent de vraag.'wat voor
vioeistof het geweest kon zijn, die over den
vloer van het restaurant stroomde, toen de
kelner uit een servet een groote ronde rlesch
liet vallen, welke brak met een geiuid als
van een bom. Het is zeker, dat er een plotse-
linge stilte kwam in de eetzaal, toen de se
natoren, die weer kracht opdeden na de
eindeiooze debatten over de marine-begroo-
ting, gestoord werden door het gerinkel van
glasscherven. Een commissie van onderzoek
slaagde er niet in uit te maken, wat de in-
houd der flesch was, maar ondersteld werd,
dat de vioeistof sterkedrank was. De des-
kundigen waren echter van. oordeel, dat, wat
het ook kon geweest zijn, de vioeistof niet
voorkwam op de lijst der verfrisschingen
voor de senatoren. En daar Rastus zich niet
kon herinneren, van wien en voor wien hij
de flesch had gekregen, besloot men hem
ontslag te geven.
ONTPLOFFING IN EEN GASFABRIEK
Te Springfield in Massachusetts (Vr>reeri.
Staten) is een tank van de gasfabriek ge-
sprongen. Drie personen werden gedood,
tientallen gewond. De ontploffing deed de
stad schudden en veroorzaakte voor duizen-
den dollars schade aan vensters- en ruiten,
waarvan de overblijt'selen de straten a's het
ware bezaaiden. Soidaten werden opgeroe-
pen om de politie te heipen bij het nand-
haven van de orde en het verhinderen van
plunderingen.
TER NEUZEN, 5 FEBR. 1923.
HET 25JARIG REGEEKlNGSJUBILe VAN
H. M. DE KONINGIN.
Jl. Zaterdag werd alhier onder Ieiding
van den burgemeester, den heer J. Huizinga,
in een der gymnastieklokalen van de kop-
school een vergadering gehouden van be-
langstellenden in de teestelijke herdenking
van het 25jarig regeeringsjubile van H.M.
de Koningin.
Er waren ongeveer 50 personen opge-
komen, terwijl een 12tal genoodigden be-
richt van verhindering had gezonden.
Na opening der vergadering zette de heer
Huizinga het doel der bijeenkomst uiteen,
om nl. de vraag te beantwoorden, of het dit
jaar te herdenken feit, dat H. M. Koningin
Wilhelmina voor 25 jaar den troon besteeg
aanleiding kan zijn tot een bijzondere fees-
telijke herdenking.
Door enkele aanwezigen werd naar aan
leiding der gestelde vraag het woord ge
voerd en in beginsel besloten tot feest-
viering.
Eene commissie werd benoemd, als volgt:
J. Huizinga, eere-voorzitter; nievr. Sprniten-
burg-Buijze, en de heeren j. H. B. Buthfer,
M. Eijke, I. de Groot, L. T. van Hasselt, M.
de Jonge, A. Nolet, R. G. E. Nolson, Ds. A.
Timmerman, P. J. Sche'ele, A. Visser en C.
Wind van Merkesteijn.
DE HOFTELEPAATH MALOITZ
Zooals in ons vorig nummer is aange-
kondigd, zou de heer Maloitz, hoftelepaath,
die alhier op morgenavond in het Hotel de
Commerce een voorstelling geeft, een op
dracht volvoeren opgesteld en gecontroleerd
door de heeren SchottDijckman, kantonrech-
ter, L. J. Geel'noedt, wethouder, C. Klaassen,
inspectein* van politie, en de redactie dezer
courant.
De opdracht is op schrift gesteld en in
verzegeld couvert gedeponeerd bij den heer
L. T. van Hasselt.
Door den heer P. J. Visser was voor deze
gelegenheia een auto disponibel gesteld. Er
was bij de afrit en tijdens den tocht door
de stad algemeene belangstelling.
De opdracht was, van af het Hotel
Commerce", te rijden over de klinkersteenen
langs de muziektent, de De Jongestraat,
Heerengracht, Noordstraat, Vlooswijkstraat,
t Grenulaan, Dijkstraat, Tholensstraat,
Donze-Visserstraat, Dijkstraat, Nieuwediep,
le Verbindingsstraat, Donze-Visserstraat,
2e Verbindingsstraat, Nieuwediep, Noord-
i straat, Lange Kerkstraat, Korte Kerkstraat,
Nieuwstraat, Burgemeester Geillstraat, stop-
pen bij het kantongerecht, de griffierskamer
I binnengaan, een daar staande loketkast
openen, uit een loket een enveloppe weg-
j nemen, bevattende een bankbiljet van f 100,
voorts per auto langs de Zandstraat, Blok-
ken en De Jongestraat, naar het kantoor van
de Nederlandsche Bank in de Kersstraat,
aldaar het biljet wisselen voor 2 briefjes
van f 25 en 5 van J 10, van daar per auto
door de Noordstraat en Havenstraat naar
de Smidswal, het politiebureau binnengaan
en de gewisselde briefjes ter hand stellen
aan den agent Van Doom. Ten siotte de
auto achteruit laten rijden naar de Mark:
en na het keeren terugrijden naar he'
„Hote! de Commerce".
De heer Klaassen diende als geleider.
nadat door een kleine proef in hetlTotel -
bleken was, dat deze goed geleiden kon.
De geheele opdracht werd, behoudens eenige
aarzeling bij de Tholensstmat, in viug tem
po uitgevoerd, zij vorderde geen 3 kwartier.
Wij hebben omtrent de verbazingwekken-
de verrichtingen van den heer Malo tz Jn
andere plaatsen vele interessante mededee-
lingen en vleiende beoordeelingen gele~enen
we hebben ons thans kunnen overtuige^, dat
er omtrent het verwondering wekkend „kun-
nen" van den heer Maloi'tz niets te vee! ge
zegd is, zoodat het ook morgen voor de be-
zoekers zeker een interessante avond be-
loofd te worden.
De seances worden bovendien nog afge-
wisseld door den pianohumorist, den heer
Jacq Dutreaux, die ook zeer gunstip be-
oordeeld wordt.
BALMASQUe IN HET ..HOTEL
ROTTERDAM."
Het balmasque in het ..Hotel Rotterdam",
dat Vrijdagavond gehouden werd. mag w?l-
geslaagd heeten en de ondernemer, de heer
Standaert, kan daarop met welgevallen
terugzien.
Er waren vele gemaskerden eh kijkers en
er heerschte in de bijzonder smaakvol inge-
richte zalen, onder de entraineerende en
fascineerende muziek een vroolijke stem
ming.
De jury voor de toekenning der uitgcloof-
de premien werd gevormd door de dames
Kramer, Nolson en Spruitenburg en de hee
ren Van Hasselt en De Klein.
De prijs voor de leukste heer werd toege-
kend aan den agent van politie, den heer D.
But; voor de leukste dame aan een harem-
dame, mej. E. van Bockstaele; voor het
mooiste paar aan de Hindoe's, de heer L.
Nolson en mej. D. van Bockstaele; vo r het
leukste paar aan Charli Chaplin en Jackie
Coogan, de heer C. Nobels en jongeh. Van
Minnen; voor het origineelste paar aan de
duivels Rouge et Noir, mad. Hamerlinck en
de heer Lacomble; voor de leukste groep,
Schoppen, Klavers, Harten en Ruiten. aan
de dames K. 't Gilde, L. en B. Verlinde en
N. Bosscher; een juryprijs werd toegekend
aan de Cowboys, voorgesteld door den heer
Hamerlinck en mej. Kramer.
HET KAMERLID L. A. FRUYTIER.
Met ingang van 1 Febr. 1923 is aan den
hoofdinspecteur van den Arbeid L. A. Fruv-
tier te 's Gravenhage, lid van de Tweede
Kamcr der Staten Genewtai-werlof verleerrd
tot het tijdstip waarop zijn lidmaatschap def
Kamer eindigt. Met ingang van genoemden
datum is hij tevens ontheven van zijn ambt
als hoofd van het 11 de district der arbeids-
inspectie.
AFSCHAFF1NG VAN PASPOORTEN
VOOR BELGle.
Het Belgische gezantschap meldt nader:
Ingevolge een overeenkomst tusschen de
Belgische en Nederlandsche Regeering ge-
troffen, zullen van 15 Februari af Neder
landsche onderdanen, voorzien van een !*-
wijs van Nederlandschap (met fofo). naar
Belgie kunnen reizen.
Belgische onderdanen zullen in Neder-
land kunnen worden toegelaten, mits zii in
het bezit zijn van de Belgische identiteits-
kaart.
Het paspoort is dus niet meer noodig voor
Nederlanders of Belgen, maar het biijft ge'-
dig.
Personen, die drager zijn van een gunsf-
paspoort of een vreemiielingen-paspoort,
genieten dit voordeei niet en moeten een
Belgisch visum aanvragen.
Belgische onderdanen. die in Nederland
gevestigd zijn, kunnen een identiteitskaart
bekomen bij de Belgische consuls. Zij moeten
echter eerst ingeschreven zijn in de registers
van het gezantschdn, of van de consu'aten.
Dienstweigeraars, deserteurs en personen,
die in Belgie rechterlijk vervolgd of v:\-
oordeeld zijn, zijn van dit voordeei uftge-
sioten.
Op een angstkreet van Arlette snelde
mevrouw Herbelot toe, de polsen werden
bevochtigd en het geiaat besprenkeld.
De sterke natuur van den kolonist over-
won den aanvaf, want spoedig daarna
richtte hij zich op en kon hif op' een stoel
plaats nemen.
Bezorgd ging zijn vrouw naast hem zit-
ten. Op haar vraag, wat de oorzaak was
van dien aanvaf drukte hij haar hand en
antwoordde
Ge zuH het weldra begrijpen. Zie-
hier, wat Pierre in zijn koortsen gezegd
heeft: Mevrouw De Cerisolles, de vrouw
van den gevangene, heet van haar meisjes-
naam Lenore De Villandry.
Angstig zag mevrouw Herbelot haar
man aan.
Ik zie, dat ge aan mijn verstand twij-
feit, lieve, zeide de planter. Ik dacht
zelf een oogenblik, dat ik ten prooi werd
aan den waanzin, maar ondervraag uw
dochter. Dan zult ge hooren, dat zooeven
de markies De Villandry van lafheid is be-
schuldigd. omdat hij zijn dochter aan haar
lot heeft overgelaten.
De markies Jacques, herhaaide me
vrouw Herbelot de oogen wijd openend
van verbazing. Neen, mijn vriend, nu ijlt
ge zelf.
Ja, inoeder, vader heeft de waarheid
gesproken, zeide Arlette nu. Als ge in
dit uur bij het bed waart geweest, zoudt
ge den naam Villandry ettelijke malen ge-
hoord hebben. Maar waarom zijt ge beiden
zoo ontclaan? Kan het noemen van dien
naam invloed op u hebben?
Qe zult het later vernemen, lief
kind, antwoordde de kolonist, die zijn
kalmte terugkreeg. Die naam is in mijn le-
ven ingevlochten, maar ik geloofde hem
dood, dood evenais het kind van den man
van dien naam. En zie, nu kent Pierre dien
naam, nu is Pierre de schoonbroeder van
die veel beweende Lenore. O. hemel'sche
gerechtigheid.
Wees niet te overijld, mijn vriend,
met te gelooven wat een zieke in zijn
koorts- zegt. Misschien hebben die namen
niets te maken met degenen, die gij ge-
kend h|ebt. Mogelijk is het een toevallige
overeenkomst van namen.
Neen, verklaarde de kolonist op
vasten toon, ik ben er zeker van. Het is
alsof ik er een voorgevoel van gehad heb,
want heel dikwijls heb ik er aan gedacht
in djjen laatsten tijd. Heme!, waarom moet
dat ongelukkige kind de vrouw /ijn van
een moordenaar? Maar wat zeg ik daar?
Men kan veroordeeld zijn door de men-
schelijke gerechtigheid en toch de eer niet
verloren liebben. Romain De Cerisolles
moet onschuidig zijn, te oordeelen naar
het karakter van zijn breeder. Zoodra hij
hersteld zal zijn van zijn ziekte, vergezel
ik hem naar Frankrijk om met hem de zaak
ter hand te nemen, die mij het hoogste
belang inboezemt. Markies De Villandry
tusschen ons beiden.
Ik verkeer in volmaakte onwetend-
heid, merkte Arlette op en toch ben ik
gelukkig nu.
Ze boog zich tot den zieke over en
fluisterde hem toe:
Oenees spoedig, beveling. Het moet,
in het belang van uw familie, die de onze
zal worden. Zoodra ge hersteld zijt, zullen
wij naar Lenore gaan en Romain redden.
Naar Lenore gaan en Romain red
den, herhaaide Pierre die vaag de gespro
ken woorden moest hebben begrepen,
daar een glimlach zijn vermagcrd geiaat
verhelderde.
•Van dat oogenblik af zat ook de heer
Herbelot aan het ziekbed en hij hoorde
fielkens en telkens de namen, die hem
zooveel belang inboezemden.
Tot op den dag, waarop de collega van
den zieken dokter kon verklaren, dat het
gevaar gelukkig geweken was en iTe pa
tient wel snel in beterschap zou toenemen.
Op dien dag keerde het bewustzijn bii
Pierre terug en zag hij voor het eerst hoe-
Arlette zich over hern- heenboog.
De lijdende trek op het bleeke geiaat van
den lijder werd door een glimlach verhel-
derd en Pierre fluisterde:
Arlette, gij hier?
Ja, beveling, hier ben ik.
De armen, die de dokter ai naar het
meisje uitgestrekt had, trok hij weer te
rug toen hij zich het tooneel herinnerde
dat op zijn verloving gevolgd was.
Romain, arine Romain, snikte hij,. cp
eens zich het droevig gevai herinnerend,,
dat hem zoo toevailig ter oore was geko-
men.
Houd moed, Pierre, zeide Arlette nu.
Het is juist in het belang van uw bree
der, dat ge opgewekt moet zijn, om spoe
dig te herstelien. Het goede nieuws, dat
ik voor u heb, zal uw herstel wel bevcr-
deren, denk ik. Mijn ouders, die u reeds
als hun zoon liefhebben, nemen, met u,
Lenore en Romain aan als hun kinderen.
Het is besbst, dat wif alien naar Frank
rijk zullqn gaan, zoodra ge hersteld zijt.
Wij zuUen als politie optreden en den wa
ren schuldige in een oogwenk vinden.
Op een teeken van Arlette naderden
ook de heer en mevrouw Herbelot het ziek
bed (en toen zij de woorden van hun doch
ter bevestigden, was het of de kranke
zienderoogen in gezondheid toenam. De
kleur van vreugde kwam onmiddellijk de
bjkbleeke wangen verven en een gelukkige
lach deed het angstgevoel over den broe-
der, die in de gevangenis zuchtte, ala met
toovers'ag vervageu.
Het herstel van Pieire was nu een vol-
dongen feit en reeds na een week zat hij
aan den gemeenschappelijken disch, van
welk gewichtige gebeurtenis een klein
feestje was gemaakt, terwijl Arlette voor
een keur van geurige bioemen gezorgd
had met eigen hand geplukt voor den her-
stelden geliefde.
Ondanks zijn haast om de heele toe-
dracht der zaak te weten, had de kolonist
met zijn vragen wijselijk gewacht tot dit
oogenblik, waarop Pierre niet de gevolgen
zou ondervin'den van eventueele nieuwe
emoties.
Na het feestmaai, toen de familie op de
warande de koffie gebruikte, waagde de
heer Herbelot te vragen:
Mijn vriend, is mij nu onbescheiden-
heid veroorloofd? Ge begrijpt wel, dat ik
brand van verlangen.
Onbescheiden? lntegendeel, mijn ge-
heimen zijn de uwe. Wat wenscht ge te
weten
Oe hebt in uw ijlende koortsen na
men en woorden gezegd, die bij mij de
grootste ontroering hebben gewekt.
Welke namen en welke woorden,
beste vriend?
Van Jacques De Villandry, onUer
andere. Ik voor mij dacht dat die naam
uitgewischt was van het wereldtooneeL
De heer Herbelot was buitengewoon
bleek ge worden. Pierre, wiens verbazing
daardoor 'vermeerderde, antwoordde open-
hartig:
Uitgewischt nog niet, maar de naam
zal het weldra zijn, omdat de markies De
Villandry slechts een dochter heeft, Lencre,
mijn schooozuster.
Is zij schoon?
Zeer schoon, gaf de dokter glim-
Iachend ten antwoord. Oordeel maar.
Hij omvatte met zijn beide armen Ar
lette en terwijl hij het meisje met liefde
voile blikken beschouwde, tooride hij haar
als het evenbeeld van Lenore aan den
heer en mevrouw Herbelot.
Wat, gelijkt ze op Arlette? riep de
kofonist uit.
Als de eene droppel water op den
kndere.
Overdrijft ge niet? Is het waarachtig
waar? vroeg de planter gejaagd.
Ik zai u een geschiedenis verhaien,
die mijn bewering bevestigt, hernam Pier
re. Ondanks mijzelve beq ik door hoogere
macht hierheen gedreven en die goede
Rouand is degene geweest, van wien die
macht zich beJiend heeft-
(Wcrdt vervolgd.)
jmBmzaBZzmcmxmmJ>BsaKUBMk
EUEKBmmmaBWnomama
mmmttscsx '-4a- -n-' - :^rar. v*-
fit- Burgemeester van TER NECZEN brengt bij deze
ter kennis van de daarbij belanghebbenden, dat het
door den Oirecteur der Direete Belastingen enz. te
BUEBA. den 31 lanuari 1923 invorderbaar verklaard
kohier van de Grondbelasting dezer gemeente, over
het jaar 1923 op heden aan den Ontvanger der
Direete Belastingen, ter invordering is ter hand
gesteld en dat ieder verplicht is zijnen aanslag, op
den bij den wet bepaalden voet te voldoen.
Ter Nenzen, den 3 Februari 1923.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.