ALSEislEEN NIEUWS- EN ADVERTEIiTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 7411, Maandag 5 Februari 1923 63e Jaargang. sinwewTand. BEKENDMAKING. 1ST H00BL0TTIG GSHMM. BUITENLAND. y ETTILLETOT. WliZIGING VAN DE PENSIOENWET IN OVERWEG1NG. In de vergadering -'an de centrale com missie voor georganh-eerd overleg in amb- tenaarszaken lieeft de Minister van Finan- cien confidentieel medegedeeki de wijzigin- gen der Pensioenwet welke hij overweegt. Na een vertrouwelijke voorloopige bc-pre- king heeft bij de toezegging gedaan de meer belangrijke wijzigingen binnenkort scbrifte- lijk en seherp geformuleerd der centrale commissie te zullen doen toekomen, opdat deze zich hierop nader kan beraden en van advies zal kunnen dienen. GEEN STEUN AAN U1TGESLOTENEN. De burgemeester van Wintersw.ijk heeft eenige weken geleden het raadsbesluit, um financieelen steun te vevleenen aan de uitge- sloten textielarbeiders, ter vernietiging aan de Kroon voorgedragen. Bij Kon. besuiit is daarna dit besluit geschorst tot 1 Mei 11123. De Minister van Arbeid had daarbij te-ken- nen gegeven, dat zijns inzlens door genoemd besluit de gemeente gemengd werd in den economischen strijd tusschen werkgevers en werknemers, en daarom strijd met het alge- meen belang aanwezig was. De gemeerrteraad heeft nu bedoeld besluit ingetrokken. DE TABAKSBELASTJNG. De correspondent van het Hand, ontving ter meest bevoegde plaatse de volgcnde in- lichtingen: ,.Daar gebieken is,.dat de publiiatie in de ..Staatscourant" van 10 Januari hoewel deze in tfen grond der- zaak op dit punt niets nieuws bevatte, velen verrast lieeft, daar zij meenden, dat ook na 1 Februari nog wel uit- stel zou worden gegeven, is den belasting- ambtenaren opdracht gegeven, gedurende de maand Februari, zoo van geen kwaden trouw blijkt, nog den stuksgewijzen verkoop van sigaren uit gebanderolleerde kistjes toe te laten! Daar men zich thans voldoende kan voorbereiden, zal van een zoodanige plating na 1 Maart geen sprake meer kiln- Ben zijn." DE TOESTAND. Er is, zoo verneemt men uit Lausanne, »eiien, om, den toestand optimistischer te beschouwen, schrijft de N. R. Crt., en als men de bijzonderheden in de berichten na- gaat, op welke deze opvatting bferust, ont-. waart men, dat de geailieerden aan de Tur- ken weer wat hebben toegegeven. De on- derhandelingen zijn op de wandeling en in onderonsjes tusschen vier muren gestadig gaande gebleven. Dit heeft onder meer tot gevolg gehad, dat de Turken ook hun zin schijnen te krijgen op het stuk van de juri- dische capitulaties, wat voor hun zoo ge- stegen gevoel van eigenwaarde een belang rijke tegemoetkoming zou zijn. Zoo naderen wij dan den toestand, waarin den Turk duideiijk zal worden, dat zij veel, ja mis schien alles van Curzon kunnen krii.r, nur das Eine nicht": Mosoel. De D: Herald heeft hem dezer dagen halsstarrig- heid op dit punt verweten en die verklaard deels uit het feit, dat hij vroeger wat in het Oosten had rondgereisd en daardoor een overdreven begrip had gekregen van wat voor het Britsche prestige vereischt worcit, deels uit het drijven van de petroleum-mag- naten. Generaal Townshend, de dappere vcrdediger van Koet-el-Amara die in krijgs- gevangenschap zijn vroegere tegensta riders heeft ieeren waardeeren, vindt het, geLk vvij Vrijdag gemeld hebben, een kwestie om over te dobbelen, maar erkent, dat volgens de voorwaarden van den wapenstiistand met de Turken in 1918, die hij zelf heeft helpen op- stellen, AAosoel tot het gebied gerckend werd, dat, gelijk Konstantinopel, duurzaam Turksch zou blijven. Wie de geschiedcr kent, weet dat het voorkomen van mineral producten in den bodem van grensstreken of nieuwe staten meermnlen de oorzaak is geweest van bittere conflicten. Lord Curzon handhaaft in elk geval nog zijn eisch tot scheidsrechterlijke beslissing van het geschil over Mosoel door den Votkenbond. Dit shut natuurlijk niet uit, dat de twee partijen el- kander onderhands bij voorbaat zekere toe- zeggingen kunnen doen over een zeker aan- deel in de exploitatie van de nog aan te boren putten ten gunste van de later in het ongelijk gestelde partij. De Volkenbond kan echter natuurlijk ook een beslissing geven in den trant van die van zijn commis sie te aanzien van het belangrijke grens- gebiejd OpperSilezie, door den twistappel te verdeelen en toch voorloopig in zijn ge- heel te laten. Het is duideiijk, dat de hoop der Russen te Lausanne in een andere richting gaat dan die van het overige Europa. Daarom wenscht Tsjitsjerin nog ,,ter plaatse de ont- wikkeling van den toestand tot Maandag te volgen". Gaat het nog mis, dan rekenen de Russen er vermoedelijk op, na Curzon's vertrek op Zondagavond, meteen onderhan- delingen van anderen aard met de Turken te kunnen openen. Men weet, dat Sovjet- Rusland, reeds geweigerd heeft, zijn hand- teekening te zetten onder de van het vrodes- traetaat gescheiden overeenkomst over de Zeeengten. Ook daar over hebben zij ■tellig nog wat met de Turken te verhairtelen, aangezien men totnogtoe niet beter wist, dan dat het nieuwe Turkije, volgens een vroegere afspraak met Moskou, over deze kwestie geen overeenkomst met derden zou aangaan dan na onderlinge overeensti ri ming met Sovjet-Rusland (Art. 5 van het tractaat tusschen Angora en Moskou van 5 Januari 1922). De diplomatieke redacteur van Havas heeft, vernomen, dat de Duitsche regeering Vrijdag aan de commissie van herste! een nota heeft gezonden om verzet aan te tee- kenen tegen het besluit van de commissie tot weigering van een moratorium en tot herstel van den staat van betalingen van Mei 1921. „De Duitsche nota dringt er op aan, dat de commissie, overeenkomstig het verdrag zal overgaan tot een meuwe schatting, van de draagkracht van het Duitsche Rijk". Daar de Duitsche regeering pas een kleine veertien dagen geleden heeft laten weten, dat zij alle prestaties in geld en in natura volgens het tractaat van Versailles aan Frankrijk en Belgie staakte, zoo lang het Roerbekken bezet was, verdient deze eerstc poging om het contact, zoo niet met de Fransche en Belgisch regeeringen, dan toch met de commissie van herstel te vernieuwen eenige aandacht. Als de Duitsche nota al- leen negatief was en zich bepaalde tot een protest tegen het jongste besluit van de commissie, zou men er alleen een formaliteit in kunnen zien. Het positieve element erin is echter het aandringen op (een sterkere vorm nag dan een verzoek om) een nieuwe schatting van de draagkracht van het Duit i sche rijk. Het kan een aanwijzing zijn. dat Duitschland toch ook aan het einde van het doornachtige pad, dat het nu moet gaan, de een of andere schikking verwacht. op welke het zich bijtijds wii voorbereiden. Men moet ook hopen, dat de pogingen tot be- middeling van buitenstnanuers in het geschi! nog altijd gaande zijn, en het is wellicht niet al te lichtvaardig den eerster, DuPschen stap met iets van diert card in verband te brengen. QE BEZETT1NG VAN HET RUHR- GEBiED. Voor Zwitseriand lie: mde kolen in beslng genon •ert. Hit Hedtler wnftt ''in de N. R. Crt. ge meld, dat de Franschen en Belgen in het be- zette gebied vt Herzogenrath, ongeveer 180 waggons steenkoien uit Nederlandsche mij- nen, en v or Bazel bestemd, hebben in be- slag genomen en naar Frankrijk gevoerd. Dergelijke zendingen kolen werden steeds over Duitschland naar Zwitserland gezon den. Een uitlating van Edo Fimmen. Edo Fimmen heeft bp het congres van het Algemeen Verbond van den Arbeid te Parijs gezegd: .,Op het oogenblik bestaat er gevaar voor oorlog. De Ruhr-bezetting kan daartoe het teeken zijn. Het syndica- lisme kan dien niet verhinderen. In Den Haag hebben we motiie redevoeringen ge- houden, maar we kunnen de genomen be- sluiten niet uitvoeren. In alle landen slapen de arbeiders. Als Polen, door de Fransche regeering geinspireerdy Duitsch gebied be zet. zal Duitschland dit niet toestaan; op- nieuw zal er oorlog uiibreken en missrhien komt er dan een nieuw leger uJ+ het Oosten". Een andere Nederlandsche gedelegeerde zei, dat de Nederlandsche arbeiders zullen weigeren, Ruhr-kolen te vervoeren. VEREENIGDE STATEN. De strijd tusschen „natten'\fen „drogen". In den staat New-York wordt een leven- dige strijd gevoerd tusschen voor- en tegen standers der drooglegging. Speciaal heeft men het gemunt op den penningmeester van den anti-kroegbond, William H. Anderson, wiens financigfeie ieiding thans in onder- zoek is bij de justitie. Geruchten, dat de bond Anderson zou ontslaan, zijn onjuist. Het bondsbestuur heeft uitgemaakt, dat de bescHuldigingen fege>r Anderson, afkomstig zijn van de „natten", die tot elken priis den drank weer in den staat New-York willen invoeren en allereerst Alderson onmogelijk willen maken, die veel invloed heeft oo het bestuur van dien staat. Statistieken hebben doen zien, dat Ameri- ka ondanks de drooglegging, nog absoluut met droog is en dat er veel drank wordt binnengesmokkeld. En zelfs wist de drank- duivel zich een weg te banentot in de eetzaal van den Amerikaanschen senaat. Onder de senatoren is groote opschud- ding verwekt door het ontslag van Rastus, den neger-keilner van het restaurant., waar de leden van de Senaat hun maaltijden pie- gen te gebruiken. Er is een levendige dis- cussie ontstaan omtrent de vraag.'wat voor vioeistof het geweest kon zijn, die over den vloer van het restaurant stroomde, toen de kelner uit een servet een groote ronde rlesch liet vallen, welke brak met een geiuid als van een bom. Het is zeker, dat er een plotse- linge stilte kwam in de eetzaal, toen de se natoren, die weer kracht opdeden na de eindeiooze debatten over de marine-begroo- ting, gestoord werden door het gerinkel van glasscherven. Een commissie van onderzoek slaagde er niet in uit te maken, wat de in- houd der flesch was, maar ondersteld werd, dat de vioeistof sterkedrank was. De des- kundigen waren echter van. oordeel, dat, wat het ook kon geweest zijn, de vioeistof niet voorkwam op de lijst der verfrisschingen voor de senatoren. En daar Rastus zich niet kon herinneren, van wien en voor wien hij de flesch had gekregen, besloot men hem ontslag te geven. ONTPLOFFING IN EEN GASFABRIEK Te Springfield in Massachusetts (Vr>reeri. Staten) is een tank van de gasfabriek ge- sprongen. Drie personen werden gedood, tientallen gewond. De ontploffing deed de stad schudden en veroorzaakte voor duizen- den dollars schade aan vensters- en ruiten, waarvan de overblijt'selen de straten a's het ware bezaaiden. Soidaten werden opgeroe- pen om de politie te heipen bij het nand- haven van de orde en het verhinderen van plunderingen. TER NEUZEN, 5 FEBR. 1923. HET 25JARIG REGEEKlNGSJUBILe VAN H. M. DE KONINGIN. Jl. Zaterdag werd alhier onder Ieiding van den burgemeester, den heer J. Huizinga, in een der gymnastieklokalen van de kop- school een vergadering gehouden van be- langstellenden in de teestelijke herdenking van het 25jarig regeeringsjubile van H.M. de Koningin. Er waren ongeveer 50 personen opge- komen, terwijl een 12tal genoodigden be- richt van verhindering had gezonden. Na opening der vergadering zette de heer Huizinga het doel der bijeenkomst uiteen, om nl. de vraag te beantwoorden, of het dit jaar te herdenken feit, dat H. M. Koningin Wilhelmina voor 25 jaar den troon besteeg aanleiding kan zijn tot een bijzondere fees- telijke herdenking. Door enkele aanwezigen werd naar aan leiding der gestelde vraag het woord ge voerd en in beginsel besloten tot feest- viering. Eene commissie werd benoemd, als volgt: J. Huizinga, eere-voorzitter; nievr. Sprniten- burg-Buijze, en de heeren j. H. B. Buthfer, M. Eijke, I. de Groot, L. T. van Hasselt, M. de Jonge, A. Nolet, R. G. E. Nolson, Ds. A. Timmerman, P. J. Sche'ele, A. Visser en C. Wind van Merkesteijn. DE HOFTELEPAATH MALOITZ Zooals in ons vorig nummer is aange- kondigd, zou de heer Maloitz, hoftelepaath, die alhier op morgenavond in het Hotel de Commerce een voorstelling geeft, een op dracht volvoeren opgesteld en gecontroleerd door de heeren SchottDijckman, kantonrech- ter, L. J. Geel'noedt, wethouder, C. Klaassen, inspectein* van politie, en de redactie dezer courant. De opdracht is op schrift gesteld en in verzegeld couvert gedeponeerd bij den heer L. T. van Hasselt. Door den heer P. J. Visser was voor deze gelegenheia een auto disponibel gesteld. Er was bij de afrit en tijdens den tocht door de stad algemeene belangstelling. De opdracht was, van af het Hotel Commerce", te rijden over de klinkersteenen langs de muziektent, de De Jongestraat, Heerengracht, Noordstraat, Vlooswijkstraat, t Grenulaan, Dijkstraat, Tholensstraat, Donze-Visserstraat, Dijkstraat, Nieuwediep, le Verbindingsstraat, Donze-Visserstraat, 2e Verbindingsstraat, Nieuwediep, Noord- i straat, Lange Kerkstraat, Korte Kerkstraat, Nieuwstraat, Burgemeester Geillstraat, stop- pen bij het kantongerecht, de griffierskamer I binnengaan, een daar staande loketkast openen, uit een loket een enveloppe weg- j nemen, bevattende een bankbiljet van f 100, voorts per auto langs de Zandstraat, Blok- ken en De Jongestraat, naar het kantoor van de Nederlandsche Bank in de Kersstraat, aldaar het biljet wisselen voor 2 briefjes van f 25 en 5 van J 10, van daar per auto door de Noordstraat en Havenstraat naar de Smidswal, het politiebureau binnengaan en de gewisselde briefjes ter hand stellen aan den agent Van Doom. Ten siotte de auto achteruit laten rijden naar de Mark: en na het keeren terugrijden naar he' „Hote! de Commerce". De heer Klaassen diende als geleider. nadat door een kleine proef in hetlTotel - bleken was, dat deze goed geleiden kon. De geheele opdracht werd, behoudens eenige aarzeling bij de Tholensstmat, in viug tem po uitgevoerd, zij vorderde geen 3 kwartier. Wij hebben omtrent de verbazingwekken- de verrichtingen van den heer Malo tz Jn andere plaatsen vele interessante mededee- lingen en vleiende beoordeelingen gele~enen we hebben ons thans kunnen overtuige^, dat er omtrent het verwondering wekkend „kun- nen" van den heer Maloi'tz niets te vee! ge zegd is, zoodat het ook morgen voor de be- zoekers zeker een interessante avond be- loofd te worden. De seances worden bovendien nog afge- wisseld door den pianohumorist, den heer Jacq Dutreaux, die ook zeer gunstip be- oordeeld wordt. BALMASQUe IN HET ..HOTEL ROTTERDAM." Het balmasque in het ..Hotel Rotterdam", dat Vrijdagavond gehouden werd. mag w?l- geslaagd heeten en de ondernemer, de heer Standaert, kan daarop met welgevallen terugzien. Er waren vele gemaskerden eh kijkers en er heerschte in de bijzonder smaakvol inge- richte zalen, onder de entraineerende en fascineerende muziek een vroolijke stem ming. De jury voor de toekenning der uitgcloof- de premien werd gevormd door de dames Kramer, Nolson en Spruitenburg en de hee ren Van Hasselt en De Klein. De prijs voor de leukste heer werd toege- kend aan den agent van politie, den heer D. But; voor de leukste dame aan een harem- dame, mej. E. van Bockstaele; voor het mooiste paar aan de Hindoe's, de heer L. Nolson en mej. D. van Bockstaele; vo r het leukste paar aan Charli Chaplin en Jackie Coogan, de heer C. Nobels en jongeh. Van Minnen; voor het origineelste paar aan de duivels Rouge et Noir, mad. Hamerlinck en de heer Lacomble; voor de leukste groep, Schoppen, Klavers, Harten en Ruiten. aan de dames K. 't Gilde, L. en B. Verlinde en N. Bosscher; een juryprijs werd toegekend aan de Cowboys, voorgesteld door den heer Hamerlinck en mej. Kramer. HET KAMERLID L. A. FRUYTIER. Met ingang van 1 Febr. 1923 is aan den hoofdinspecteur van den Arbeid L. A. Fruv- tier te 's Gravenhage, lid van de Tweede Kamcr der Staten Genewtai-werlof verleerrd tot het tijdstip waarop zijn lidmaatschap def Kamer eindigt. Met ingang van genoemden datum is hij tevens ontheven van zijn ambt als hoofd van het 11 de district der arbeids- inspectie. AFSCHAFF1NG VAN PASPOORTEN VOOR BELGle. Het Belgische gezantschap meldt nader: Ingevolge een overeenkomst tusschen de Belgische en Nederlandsche Regeering ge- troffen, zullen van 15 Februari af Neder landsche onderdanen, voorzien van een !*- wijs van Nederlandschap (met fofo). naar Belgie kunnen reizen. Belgische onderdanen zullen in Neder- land kunnen worden toegelaten, mits zii in het bezit zijn van de Belgische identiteits- kaart. Het paspoort is dus niet meer noodig voor Nederlanders of Belgen, maar het biijft ge'- dig. Personen, die drager zijn van een gunsf- paspoort of een vreemiielingen-paspoort, genieten dit voordeei niet en moeten een Belgisch visum aanvragen. Belgische onderdanen. die in Nederland gevestigd zijn, kunnen een identiteitskaart bekomen bij de Belgische consuls. Zij moeten echter eerst ingeschreven zijn in de registers van het gezantschdn, of van de consu'aten. Dienstweigeraars, deserteurs en personen, die in Belgie rechterlijk vervolgd of v:\- oordeeld zijn, zijn van dit voordeei uftge- sioten. Op een angstkreet van Arlette snelde mevrouw Herbelot toe, de polsen werden bevochtigd en het geiaat besprenkeld. De sterke natuur van den kolonist over- won den aanvaf, want spoedig daarna richtte hij zich op en kon hif op' een stoel plaats nemen. Bezorgd ging zijn vrouw naast hem zit- ten. Op haar vraag, wat de oorzaak was van dien aanvaf drukte hij haar hand en antwoordde Ge zuH het weldra begrijpen. Zie- hier, wat Pierre in zijn koortsen gezegd heeft: Mevrouw De Cerisolles, de vrouw van den gevangene, heet van haar meisjes- naam Lenore De Villandry. Angstig zag mevrouw Herbelot haar man aan. Ik zie, dat ge aan mijn verstand twij- feit, lieve, zeide de planter. Ik dacht zelf een oogenblik, dat ik ten prooi werd aan den waanzin, maar ondervraag uw dochter. Dan zult ge hooren, dat zooeven de markies De Villandry van lafheid is be- schuldigd. omdat hij zijn dochter aan haar lot heeft overgelaten. De markies Jacques, herhaaide me vrouw Herbelot de oogen wijd openend van verbazing. Neen, mijn vriend, nu ijlt ge zelf. Ja, inoeder, vader heeft de waarheid gesproken, zeide Arlette nu. Als ge in dit uur bij het bed waart geweest, zoudt ge den naam Villandry ettelijke malen ge- hoord hebben. Maar waarom zijt ge beiden zoo ontclaan? Kan het noemen van dien naam invloed op u hebben? Qe zult het later vernemen, lief kind, antwoordde de kolonist, die zijn kalmte terugkreeg. Die naam is in mijn le- ven ingevlochten, maar ik geloofde hem dood, dood evenais het kind van den man van dien naam. En zie, nu kent Pierre dien naam, nu is Pierre de schoonbroeder van die veel beweende Lenore. O. hemel'sche gerechtigheid. Wees niet te overijld, mijn vriend, met te gelooven wat een zieke in zijn koorts- zegt. Misschien hebben die namen niets te maken met degenen, die gij ge- kend h|ebt. Mogelijk is het een toevallige overeenkomst van namen. Neen, verklaarde de kolonist op vasten toon, ik ben er zeker van. Het is alsof ik er een voorgevoel van gehad heb, want heel dikwijls heb ik er aan gedacht in djjen laatsten tijd. Heme!, waarom moet dat ongelukkige kind de vrouw /ijn van een moordenaar? Maar wat zeg ik daar? Men kan veroordeeld zijn door de men- schelijke gerechtigheid en toch de eer niet verloren liebben. Romain De Cerisolles moet onschuidig zijn, te oordeelen naar het karakter van zijn breeder. Zoodra hij hersteld zal zijn van zijn ziekte, vergezel ik hem naar Frankrijk om met hem de zaak ter hand te nemen, die mij het hoogste belang inboezemt. Markies De Villandry tusschen ons beiden. Ik verkeer in volmaakte onwetend- heid, merkte Arlette op en toch ben ik gelukkig nu. Ze boog zich tot den zieke over en fluisterde hem toe: Oenees spoedig, beveling. Het moet, in het belang van uw familie, die de onze zal worden. Zoodra ge hersteld zijt, zullen wij naar Lenore gaan en Romain redden. Naar Lenore gaan en Romain red den, herhaaide Pierre die vaag de gespro ken woorden moest hebben begrepen, daar een glimlach zijn vermagcrd geiaat verhelderde. •Van dat oogenblik af zat ook de heer Herbelot aan het ziekbed en hij hoorde fielkens en telkens de namen, die hem zooveel belang inboezemden. Tot op den dag, waarop de collega van den zieken dokter kon verklaren, dat het gevaar gelukkig geweken was en iTe pa tient wel snel in beterschap zou toenemen. Op dien dag keerde het bewustzijn bii Pierre terug en zag hij voor het eerst hoe- Arlette zich over hern- heenboog. De lijdende trek op het bleeke geiaat van den lijder werd door een glimlach verhel- derd en Pierre fluisterde: Arlette, gij hier? Ja, beveling, hier ben ik. De armen, die de dokter ai naar het meisje uitgestrekt had, trok hij weer te rug toen hij zich het tooneel herinnerde dat op zijn verloving gevolgd was. Romain, arine Romain, snikte hij,. cp eens zich het droevig gevai herinnerend,, dat hem zoo toevailig ter oore was geko- men. Houd moed, Pierre, zeide Arlette nu. Het is juist in het belang van uw bree der, dat ge opgewekt moet zijn, om spoe dig te herstelien. Het goede nieuws, dat ik voor u heb, zal uw herstel wel bevcr- deren, denk ik. Mijn ouders, die u reeds als hun zoon liefhebben, nemen, met u, Lenore en Romain aan als hun kinderen. Het is besbst, dat wif alien naar Frank rijk zullqn gaan, zoodra ge hersteld zijt. Wij zuUen als politie optreden en den wa ren schuldige in een oogwenk vinden. Op een teeken van Arlette naderden ook de heer en mevrouw Herbelot het ziek bed (en toen zij de woorden van hun doch ter bevestigden, was het of de kranke zienderoogen in gezondheid toenam. De kleur van vreugde kwam onmiddellijk de bjkbleeke wangen verven en een gelukkige lach deed het angstgevoel over den broe- der, die in de gevangenis zuchtte, ala met toovers'ag vervageu. Het herstel van Pieire was nu een vol- dongen feit en reeds na een week zat hij aan den gemeenschappelijken disch, van welk gewichtige gebeurtenis een klein feestje was gemaakt, terwijl Arlette voor een keur van geurige bioemen gezorgd had met eigen hand geplukt voor den her- stelden geliefde. Ondanks zijn haast om de heele toe- dracht der zaak te weten, had de kolonist met zijn vragen wijselijk gewacht tot dit oogenblik, waarop Pierre niet de gevolgen zou ondervin'den van eventueele nieuwe emoties. Na het feestmaai, toen de familie op de warande de koffie gebruikte, waagde de heer Herbelot te vragen: Mijn vriend, is mij nu onbescheiden- heid veroorloofd? Ge begrijpt wel, dat ik brand van verlangen. Onbescheiden? lntegendeel, mijn ge- heimen zijn de uwe. Wat wenscht ge te weten Oe hebt in uw ijlende koortsen na men en woorden gezegd, die bij mij de grootste ontroering hebben gewekt. Welke namen en welke woorden, beste vriend? Van Jacques De Villandry, onUer andere. Ik voor mij dacht dat die naam uitgewischt was van het wereldtooneeL De heer Herbelot was buitengewoon bleek ge worden. Pierre, wiens verbazing daardoor 'vermeerderde, antwoordde open- hartig: Uitgewischt nog niet, maar de naam zal het weldra zijn, omdat de markies De Villandry slechts een dochter heeft, Lencre, mijn schooozuster. Is zij schoon? Zeer schoon, gaf de dokter glim- Iachend ten antwoord. Oordeel maar. Hij omvatte met zijn beide armen Ar lette en terwijl hij het meisje met liefde voile blikken beschouwde, tooride hij haar als het evenbeeld van Lenore aan den heer en mevrouw Herbelot. Wat, gelijkt ze op Arlette? riep de kofonist uit. Als de eene droppel water op den kndere. Overdrijft ge niet? Is het waarachtig waar? vroeg de planter gejaagd. Ik zai u een geschiedenis verhaien, die mijn bewering bevestigt, hernam Pier re. Ondanks mijzelve beq ik door hoogere macht hierheen gedreven en die goede Rouand is degene geweest, van wien die macht zich beJiend heeft- (Wcrdt vervolgd.) jmBmzaBZzmcmxmmJ&gtBsaKUBMk EUEKBmmmaBWnomama mmmttscsx '-4a- -n-' - :^rar. v*- fit- Burgemeester van TER NECZEN brengt bij deze ter kennis van de daarbij belanghebbenden, dat het door den Oirecteur der Direete Belastingen enz. te BUEBA. den 31 lanuari 1923 invorderbaar verklaard kohier van de Grondbelasting dezer gemeente, over het jaar 1923 op heden aan den Ontvanger der Direete Belastingen, ter invordering is ter hand gesteld en dat ieder verplicht is zijnen aanslag, op den bij den wet bepaalden voet te voldoen. Ter Nenzen, den 3 Februari 1923. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1923 | | pagina 1