ALGEBAEEN NIEUWS- IM ADVERTENTSEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7410 Vrijdag 2 Februari 1923 63e Ja&rgang.
HIT H00DL0TTI& GIHEIM.
GEMENGDE BERICHTEN,
Bank of Scotland te Bishopsgate, die in
de buurt van Victoria woont „Biddy"
reisde met den districtsspoorweg, kwam
cen dag aan de ketting te liggen in een
van de lokalen der bank, werd 's avonds
door den nieuwen eigenaar tnee naar huis
genomen. Den volgenden morgen toen de
postbode de krant bracht, siipte Biddy
tusschen zijn beenen door en was weg.
De politie werd Jevvaarschuwd en een
advertentie geplaatsf, en de bankloopers-
familie zocht allies af, doch het gaf niets,
de hond bleef weg. Zes dagen bleef zij
weg, doch in den zevenden nacht na haar
xt rdwijnen hoordt de familie Brown te
Suddenbury een gekrabbel aan de deur.
Men opende en daar stond Biddy, koud,
smerig en inager, doch mateloos geluk-
kig. Mr. Brown is thans besloten het
hondje nimmer meer af te staan.
EEN FASCIST1SCHE KoPENICKIADE.
Eenige dagen geleden verscheen een
jonge man, in /w art hemd gekleed en met
txfci onderscheidinged getooid, op't (hoofd -
oonnnissariaat van politic te Turijn. Hij
verkfaarde een der commandanten van de
fascistjsche mifitie te zijn en toonde een
brief van den bevfdhebber van deze inili-
tie, waarbij hij werd belast met een in-
spectie. De politic en de fascisten van
Turiin koesterden met den minsten arg-
waan, verleenden hem alle mogelijke as-
sistentie en verstrekten hem cen auto,,
waarin het schrandere jongemensch den
geheelen dag als een prins door Turijn
reed. Toen men adhferdocht kreeg, poet-
ste de grappenmaker dc pfaat en vefdween
spoorloos.
EEN INCIDENT IN DE COMeDIE
FRANQAIS.
Bij een cVer jongste opvoeringen van
,,Paraitre", het stuk van Maurice Donnay,
in de Comedie Francaise, heeft 2ich een
ongeval voorgedaan, dat betrskkelijk goed
is afgdoopen. In dc vierde acte doodt
Pauf Marges (door Paul Numa gespeeld)
den minnaar /ijner vrouw Jean Redzei
(door (Maurice Escande geinterpreteerd)
met een revoh erschot. De „theater"-pa-
tnonen waren ditmaal niet door den ge-
wonen leverancier van de Comedie Fran
caise gteleverd. en blijkbaar van een onf-
pibfbaarder stof dan gewoonlijk vervaar-
digd. De heer Escande stortte althans na
het schot bloedend neer en bleek een vrij
scherpe vv»wk> wip n*-*,n H-nf
zal twee weken rust ir.' eteri netnen.
EEN DROEV1Q FAMILIEDRAA1A,
heeft zich te Teddington (Engeland) af-
gespeeld. In een huis aldaar vond men een
34jnrig«e vrouw in stervenden toestand. Te-
geiijkertijd ontdekte men drie kleine kin-
deren, het oudste 3 en een half jaar en
het jongste slechts vijf weken oud, in
een boordevol met water gevuld bad.
De kleinen waren reeds bewustelbos.
Ofschoon men kunsttnatige ademhaling toe-
paste, rnocht men er niet in slagen, de
tevensgeesten weer op te wekken.
Inmiddels blies ook de moeder der klei
nen den faatsten adem uit. Zij zou zich
door vergiftiging van. het Ieven hebben
beroofd.
EEN MOfDeRMOORDER TER
DOOD VEROORDEeLD..
Voor de jury-rechtbank van de Somme
is, naar de Petit Rarisien meldt, Vrijdag
jl. de zaak behandeld van een jeugdigen
moeder mo order van nog geen achtpen jaar.
Marius Leger. Hij werkte op de boerderif
zijner ouders te Nurlu en was het type
van een deugniet, die zijn ouders bestal
en bijna nooit werkte. De ouders kregen
argwaan en verstopten hun geld.
Op 9 Juli jl. wilde hij naar een feest in
het dorp Quancourt gaan en besfoot, zich
ooute que coQte geld te verschaffen. Hij
wapende zich met een Duitsch geweer, ver-
9chooI zich in een korenveld en toen zijn
moeder kwam om de koeien te melken,
doode hij haar in koeien bloede met een
geweerschot. De ongelukkige vrouw zonk
ter aarde.
De moordenaar kwam toen uit zijn
schuilplaats te voorschijhn en gaf haar
het genadeschot dat haar de hersenpan
verbrijzelde. Daarna beroofde hij haar van
een bedrag can dertig franc, dat zij bij
zich had.
Tijdens het proces toonde de jeugdige
misdadiger zich zeer cynisch.
De jury veroordeelde hem ter dood.
PER STOOMBOOT MIDDEN DOOR
RUSLAND.
Uit Hamburg wordt aan de „Vossische
Zeitung" geschreven:
De Hamburgsche reederij August Bolten
rustte eenigen tijd geleden een kleine
vrachtboot uit, die geschikt was gemaakt
voor het stoken met olie, laadde hierin
een partij suiker en andere oourante ex-
portartikelen die voor, verkoop in het Na-
bije Oosten, in het bijzonder voor Per-
zie in aanmerking komen, en zoo vertrok
de stoomboot naar Petrograd.
Langen tijd hoorde men er niets meer
van, tot op zekeren dag uit de Perzische
haven Enseli het bericht kwam, dat de
stoomboot in twee maanden, gebruik ma-
kende van het Mariiskaja-kanalensysteem,
midden door Rusland was gevaren.
Dit kanalensysteem is tijdens de regee-
ring van Peter den Qroote aangelegd;
het verbindt de Newa met de Wolga. hen
vijftigtal sluizen passeert men op dezen
langen waterweg. Na de bolsjewistische
revolutie is aan de voortdurende uitbag-
gering van het kanaal niet de hand ge-
houden en men vreesde derhalve, dat het
onbevaarbaar zou zijn.
Op het eerste gedeelte van het kana-
fensysteem, van Petrograd uit, ondervond
men geen moeilijkheden. Men had Rus-
sische Ioodsen aan boord, die door de
Sovjet-regeering waren aangewezen. Bij
Rybinsk vloeit het kanaal met de Wolga
sarnen en hier ontstonden, ten gevolge
van de verzanding van de rivier, moei
lijkheden. De geheele lading van de boot
moest vaak op platte schuiten worden over-
geladen om een eind verder, meer stro .m-
opwaarts, weer in de stoomboot te worden
geiaden. Niettemin is niets ontvreemd en
de bemanning ondervond van de Russische
bevolking niet den minsten last. Integen-
deel, overal werd men vriendschappelijk
ontvangen en de Russen legden een groote
bereidvaardigheid aan den dag.
Ni) het hereikejrj^an detnon cling van As.
Wolga, voer de stoomboot door de Kas-
pische Zee naar de aan den Zuidelijken
oever van de Kaspische Zee gelegen Per
zische haven Enseli en loste daar haar
lading. De stoomboot kan dezen wintei
niet meer over de Kaspische Zee terugkee-
ren, daar deze in het Noorden met ijs-
schotsen bedekt is. Om deze reden zai
de boot in Bakoe overwinteren.
De reederij Boiten is zoo ingenoinen
met de mogelijkheid om door Rusland heen
Perzie te bereiken, dat zij voorneniens
is langs deze route een geregelden stoom-
bootdienst in te stellen.
HET FORNUIS VAN LANDRU.
Het laatste restje van den inboedel van
Landru is thans in het openbaar verkocht.
Veel van waarde was er niet bij: oude tafels,
beddegoed, lakens, servetten, een parapln,
een paar halsbandjes voor honden en nog
wat oude romrnel. Toch waren er veel men-
schen verschenen, onder wie tal van vreem-
delingen.
Onder de bezoekers heerschte een opge-
wekte stemming, ondanks de Jommerd-
sfeer", die er in de zaal van het Assissen-
hof te Versailles hing. De heer Beguin, ont-
vanger der domeinen, had de leiding en hij
begon met het cachet van Landru in veiling
te brengen. Een leeuwentemmer, Marcel ge-
naamd, kocht het voor 400 frs. Een banale
inktkoker gaat voor 50 frs. In elke bazar
had men hem, nieuw, voor zes frcs. kunnen
krijgen. Twee damesschoentjes, eenigszins
gesleten, brengen 2.50 frcs. op, een haar-
speld 3 frcs.
Eindelijk komt het beruchte fornuis, waar-
TWBBDE BIjJLJD.
DE LOTER1J VAN BROeKHUIJS EN DE
JUSTITIE.
Men meldt uit Amsterdam:
Maandagavond heeft in BeUevue dc
31 stie trekking van de Rotterdarnsche Han-
dels en Landbouwbank plaats gehad, on
der groote belangstelling van de zijde van
het publiek. Toen de trekking, die om-
streeks 7 uur was begonnen, geruimen tijd
had geduurd, vc:~schecii in de zaal de
beer A. J. van Santen, commissaris van
politie, chef van het politiebureau Leid-
scheplein (waaronder Bellevue ressorteert)
Hij begaf zich naar het podium, gaf be
vel het tooneelgordijn te sluiten en decide
het publiek mede. dat op last der justitie
te Rotterdam, de Simplex-machine en en-
kele bescheiden in beslag werden geno
men.
De machine en bescheiden werden door
de recherche overgebracht naar het po-
Titiebureati Leidschepllein.
TREINROOF
In een trein, rijdende tusschen Utrecht
en Amsterdam, is ieniand beroofd van een
portefeuille, inhoudende 420 gld. aan bank-
paper.
De rei/iger, die het bedrag vermist deed
aan het politiebureau Muiderpoort aangifte
van zijn verfies. Hij sprak daarbij het ver-
moeden uit dat een reiziger, wiens sig-
nafement hij opgaf en die tegen hem1, bij
het verfaten van den coupe was opgedron-
gen, hem zijn portefeuille ontfutseld had.
Een ingesteld onderzoek heeft echter nog
niet tot opsporing van den gesignaleerde
geleid.
DUlTSjCHE JONOENS.
In dje laatste dagen komen aan de Gel-
dersch-Pruisische grenzen verscheidene
Duitsche jongens, die naar Nederland wil-
len reizen om een plaats te zoeken bij het
Ntderlandsche leger. De jongens worden
weer over de grens gewezen en geven
aan de Duitsche grenspolitie veel last.
EEN SLOeP VERDWENEN.
De kapitein van een in dc haven van
Hamburg figgend Nederlandsch stoom-
scfiip begat" zich met een meuyye motor-
sToep ter waarde van dnizeno guTden aan
land. Toen hij later weer aan boord wilde
gaan was de sloep door onbekenden weg-
genomen. Tot heden is de feloep niet te-
ruggevonden.
ONDER TURVEN BEEX)LVEN.
Te Hoenza-Driel (Noord Brabant) is bij
het laden van een kar turf bij den brand-
stoffenhandelaar W. v. B., plotseling de.
zokler \an de turfschuur mgestort.
De 3 daarin werkende arbeiders werden
onder de neerpfotfende balken en onge-
veer 60.000 turven begraven.
Op het huipgeroep der arbeiders kwa-
men spoedig verschillende personen toege-
sneld en J^et gelukte na ongeveer een half
uur, de het Ion en arbeiders te bevriiden.
Een van hen, zekere O. K., was met het
gelaat terechtgekomen op het lichaam
van zijn makker H. A. en zou bij de min-
ste vertraging van het reddingswerk zijn
gestikt. Nu kwamen alle 3 met den schrik
vrij.
Van 4 varkens, die in dezelfde schuur
waren, werd er een gedood.
De eigenaar van een en ander had geen
voordeeligen dag.
EEN RUMOERIGE AVOND TE BREDA.
Zondagavond is Breda in rep en roe ge-
weest door het luidruciitig optreden van
een 300tal Limburgsche voetbalsupporters,
uit Maastricht, fegfen wie de politic hande-
iend optrad.
Tegen den a vond toen de menschen-
massa zich verzamelde op de Markt en in
de binnenstad, heerschte er een werkeliji
kwaadaardige sfemrnsng. De straten wcr, n
PBUILLETON.
De c'iakter richtte zich op en zeide met
emstige stem:
Mijn Feven zal mijn breeder gewijd
zijn. Ik vertrek om het hem te geven. Ik
zal hent aan zijn beulen ontrukken, hem
in eere herstellen hem wreken. Voortaan
heb lk geen ander Fevensdoel nfeer. Ik
moet mij haasten de draden van het vree-
selijke drama in handen te krijgen, dat
hem in de netten verstrikt heeft. W aar een
slachtoffer is wat zeg ik. een sladlrtof-
fer. Neen, twee ziin er, Narjac en Romain
- is er een schuld'ige. Dien schurk, dien
judas zal ik ontmaskeren. Ik zal hem weg
sleuren uit de schaduw, waarin hij zich
verborgen houdt. Maar als ik hem gevon-
den heb, zal ik hem alleen dood or ster-
vend aan de blinde gereditigheid der men-
schen overleveren. Lieve bnoeder, van
nns tweeen zal ik de moordenaar zijn, want
de schurk, die u doet lijden, zal sterven
door mijn hand.
Pierre, Pietrre, hioud u toch kalm,
riep Arlette uit, haar armen weer 0m1 zijn
hats slaand. Toe, probeer het eens, vlei-
de zij.
Pierre weerde haar zachtjes af en zeide
met dfroevige steto:
De breeder van een gevangene, van
een msidadiger, mag uw beminde, uw
vriend niet zijn. Ik heb niet het recht van
afgezet en steeds drong het volk door
tot op de MarkJt.
De politie begon met d blanks sabel
erop Fos te sban. De gemocderen, ook van
de Brabantsche burgers, waarvan er vtr-
scheidenen met de sabel in aanr;iking zijn
gekomen werden daardoor nog meer ver-
hit. Het optreden met de blanke sabel
wordt door de politieautoriteiten ten zeer-
ste afgekeurd.
Nog laat in den avond heerschte er een
rumoerige stemming in de stad.
VAN EEN TRUC, DIE NIET SLAAGDE.
Het gebeurde aan het station te Zutfeni
Eeri vrouw, die met den trein naar Arnhem
zou vertrekken, verloor haar spoorkaarlje.
Zij vertelde dat aan den ambtenaar aan
het loket. Deze had te voren van een rei
ziger, die beweerde niet op reis te gaan,
het spoorkaartje voor de reissom ingewis-
seld. De ambtenaar constateerde nu dat
hij aan dezen reiziger zelf reeds een kaar-
tje moest hebben verkocht, zoodat waar-
schijnlijk verduistering was gepleegd. De
ambtenaar wist ook, dat in den Irein een
rechercheur van politie had plaats geno
men, die naar Arnhem reisde voor het in-
stellen van een onderzoek: hij snelde naar
den trein, vond den politieman, stelde hem
van het gevaf op de hoogte en deeiue ncm
het nummer van het kaartje mee, dat aan
den verdachten reiziger moest zijn ver
kocht, en verzocht den rechercheur om
dezen zoo mogelijk aan de controle te
Arnhem aan te houden. Inderdaad is dit
geschied. De rechercheur was het eerste
van alle reizigers te Arnhem aan de con
trole, deed de nummers der kaarties oon-
troleeren en ontdekte zoodoend den ver-
dachte, die wegens verduistering werd aan-
ge houden.
ZICHZELF STEUN VeRSTREKT.
Op het kantoor van den ChrisStelijken
Fabrieks- en Transportarbeidersbond aan
de Groote Draaibrug te Rotterdam, kwam
Zaterdag een lid dier organisatie steun
vragen. Toen hem dit geweigerd werd
uitte hij allerlei bedreigingen en greey
uit een bakje met geld 24 bainkbiljetter;
van 10 gld. Met deze buit holide hij de
trappen af, achterna gezet door de be-
stuurders van den bond. De vluchteling
wierp in zijn angst een aantal bankbii-
jetten weg. 22 werden er opgeraapt.
's Avronds werd hij in zijn woning aan
den Goudscben Rijweg aanpehoudeu, .maar
de nog ontbrekende 20 gulden bevonden
zich niet in zijn bezit.
MISLUKTE ONTVLUCHTING.
De wegens medeplichtigheid aan den
moord op Rathenau veroordeelde Techow
heeft met een anderen gevangene, den ge
wezen vliegofficier Schauer, een poging
gedaan, ofn uit de gevangenis van Sornen-
berg te ontsnappen.
De poging werd echter op het laatste
oogenblik nog verijdeld. Op beiden werd een
som Fransch bankpapier gevonden. Er
moeten 6a8 personen bij deze ontvluchting
betrokken zijn, die zouden behooren lot de
beruchte Organisatie Consul.
EIGENAARDICiE DOODSOORZAAK.
Een 92jarige dame in het oudelieden-
huis te Weymouth in Zuid-Engeland is
op droevige manier cm het leven gekb-
men. Bij een val uit haar bed schrek ze
zoo, dat ze haar kunstgebit inslikte. Met
X-stralen wist men de plaats van het ge-
bit op te sporen, maar de doktoren durf-
den met het oog op den hoogen Ieeftijd
van het slachtoffer niet tot operatie over
te gaan, en den volgenden dag stierf de
vrouw.
DE TROUWE FOX
Twee en een half jaar lang woonde
Biddy reeds met haar jongen meester, mas-
ster George Brown te Central road, Sud
denbury (Middlesex, Eng.) en al dien tijei
was zi»j nog nimmer verder, dan een mijl
van huis geweest en had dat ook niet
gewenscht}.
Onlangs nu gaf Brown den hond cade an
aan een vriend, een tooper van de Royal
een mooie toekomst te droomen en mijn
broedei in de ellende te laten.
Dus meent ge het rccht te hebben
uw gegeven woord terug te nemen? vroeg
het meisje met gloeiende wangen.
Neen, neen, Arlette, ik mag u geen
bevlekten naam geven.
Neen, geliefde, harnam Arlette, uw
reed is mijn leed. Als u een of ander ge-
luk was te beurt gevallen, ,hadt ge er mij
ook van meegedeeUl. Zoo moet het ook
met uw leed zijn. Ik laat mij mijn rechten
niet ontnemen.
Romain is een martelaar en ik ben
er trotsch op zijn breeder te zijn, ant-
woordde Pierre fier. Ik wil niet, dat an
deren zich over hem schamen.
Welnu, evenals gij, geloof ik hem
onschuldig. Ik zal er trotsch op zijn, zijn
zuster te wezen.
De heer Herbelot trok zijn geliefd kind
tot zich en zeide:
Wees verstandig, Arlette. Beiden, de*
dokter en gij, hebt ernstige en edelmoedi-
ge woorden gesproken, maar Ihiji is de wijs-
te. Pierre heeft een giroote taak te vervul-
len, waarin gij niet moogt treden. Als zijn
broeder in eere hersteld is, dat hij dan te
rugloome en
Pierre had den kolonist begrepen. Nim
mer zou Herbelot iemand tot schoonaoon
nemen, wiens naam besmet was door een
veroordeeling, zelfs onverdiend.
O, vader, wat zijt gij wreed, riep
Arlette met tranen in de oogen uit. Of
Romain De Cerisolltes in eere herstefd
wordt of niet, ik houd van Pierre even veel
en zal zijn vrouw worden.
Mejuffrouw Arlette spreekt met
dien zieienadet, die haar eigen is, zeide de
dokter nu rustig, maar ik zal haar offer
toch niet anneinen, mijnheer. Als gij het
goed vindt zal 1 agaly nog 'eens mijn
gids zijn. Daar ik murgen met het krie-
ken van den dag zal vertrekken, is dus nu
de tijd gekomen om afscheid te nemen.
Ge begrijpt
Arlette was op haar vader toegesneld
en terwijl ze voor hem neerknielde en zijn
hand vatte,, smeelcte ze
Vader, \ader, laten vvij hern volgen.
Zoudt ge hem zoo laten gaan, dien ge uw
aoon noemdet en die mijn hart meeneemt?
Laten wij hem helpen bij de redding van
zijn broeder, die de mijne zijn zal, dat
zweei ik u. Gelooft ge dat hij ons alleen
zou laten worstelen, als wij in dergelijke
omstandigheden verkeerden Laten wij
met hem gaan, vader, Zijn verdriet breekt
mij het hart.
Het gaat niet lieve Arlette, bracht de
dokter met nauw hoorbare stem uit, zoo
dat mevrouw Herbelot, die zachtjes ween-
de, verbaasd het hoofd ophief.
Vaarwel, vaarwel, stamelde Pierre
zich met wankelenden stap verwijderend.
Vaarwel voor altijd.
Eensklaps sloeg hij met g,ijn armen in
de hicht, wilde zich ergens aan vastgrijpen,
miste en viel zwaar op den grond, waar
hij bewusteloos bleef liggen.
Men snelde op hem toe en, terwijl me
vrouw en de heer Herbelot het als leven-
iooze lichaam trachtten op te richten,
riep Arlette den geliefde met teedere woor
den.
De oogien waren gesFoten, net gelaat was
hoogrood gekleurd, dokter De Cerisolles
lag temeer, getroffen door een bliksem-
straal uit helderen hemel.
F3ierre werd naar bed gebracht en met
groote zorg omringd. Het meisje nam
plaats aan het ziekbed en was er niet
vanaf te krijgen.
Mijn plaats is hier, zeide ze. lk zal
hem redden of met hem sterven.
De moeder en de vader hocrden die ver-
klaring van hun geliefd kind met droef-
heid in het hart aan, maar Arlette vol1-
hardde bij haar voornemen.
Pierre Dc Cerisolles was door een hevi-
ge hersenkoorts aangetast en zweefde tus
schen Ieven en dood.
Dokter Arnauld, een persoonlijke vriend
van den neer Herbelot, werkzaam in de ge-
neeskundige praktijk, kwam speciaal voor
de behandeling van zijn collega over. Hij
bekeiide openlijk den kolonist, dat het le
ven an diens gast in gevaar was, maar
terwiFle van Arlette loog hij tegenover
haar.
Dagenlang lag de zieke in Fievige koorts
terwijl hij allerlei wartaal uitte. 'De heer
Herbelot verweet zich heftig zijn onvoor-
zichtigheid ,de geschiedenis van den brief
zoo maar verteld te hebben.
Hij had moeten bedenken, dat de tijd van
vertrek van den onbekende, in den brief
gemeld, klopte met den tijd van aankomst
van Pierre.
De planter had die woorden gesproken
aan Pierre's ziekbed en toen hij den naam
Cerisolles noemde, leek het of er een elec-
trische schok door het lichaam van den
Iijder ging.
Lenore, fluisterde hij met bewogen
stem, alsiof hij zijn deelneming met de ver-
in Landru de lijken van zijn klachtoffers
heeft verbrand. Er wordt geroepen: 500 frs.,
1500, 3000, 4000. 4200 trs.l De ge:
eigenaar van het sinistere ding is tic
liaansche kermisreiziger Anglade, speciaal
uit Turijn overgekomen.
BEUL ZIJN
is 'n lui baantje in Engeland. De beul be-
hoeft alleen het gewicht te weten van del
terdoodveroordeelde, want daarnaar kiest
hij zijn touw. 's Nachts voor de terecht
stelling hangt hij een zak zand van dezelfde
zwaarte aan het touw en neemt even de
proef, of alles gesmeerd loopt, want tus
schen het betreden van het schavot-en-den
dood mogen maar 40 seconden verloopen.
Een beul heeft dus (in Engeland) snel en
accuraat te werken. De ex-beul van Man
chester heeft zelfs een handleiding voor
beulen geschreven. De man moet een mees
ter in zijn vak geweest zijn
HET VERKEER TE NEW-YORK.
Uit een statistiek, dezer dagen door het
„Motorvehicle Bureau" te New-York gepu-
bliceerd, kan men zich eenigszins een denk-
beeld vormen van den omvang van het ver-
keer daar terstede. In de laatste vier iaren
is het aantal motorvoertuigen in de stad
vermeerderd van 185.216 tot 311.502; het
aantal pleizierwagens alleen bedraagt op
het oogenblik 217.625 tegen nauwelijks de
helft van dit aantal in 1919. Het aantal
taxi's is eveneens verdubbeld en bedraagt
thans 17.480. Bij het tegenwoordige tempo
van vermeerdering belooft het aantal motor
voertuigen in achttien maanden tijds het half
millioen te bereiken.
De verkeerspolitie, verzekert de corres
pondent van de „Times", weet tegenwoor-
dig geen raad meer met het dirigeeren van
het verkeer, waarvoor de straten te nauw
zijn geworden.
HEB JE HERR MA1ER NIET
GEZIEN.
In het cafe Astoria te Berlijn kwamen
op een dag verscheidene jonge dames, al
leen. Elk zette zich afzonderlijk aan een
tafeltje, wachtte geruimen tijd en vroeg
dan schuchter aan den keUner of er in het
cafe misschien ook een „meneer Maier
uit Ingolstadt" was. Dezelfde vraag,
door zooveel jonge dames gedaan, naar
een meneer Maier, van wien niemand in
-het cafe rets afwist, wekte weldra achter-
docht en de cafehouder waarschuwde de
politie. Deze nam den geheelen stoet van
wachtende en smachtende maagdelijns mee
naar het bureau, waar zij1 stuk voor stuk
werden ondervraagd. Allen deden het-
zelfde verhaal. Zij hadden kennis gemaakt
met een piekfijn gekleed heer, die haar
verteld had, in het bezit te zijn van dat-
gene, wat op het oogenblik te Berlijn het
moeilijkste verkrijgbaar is: een bescheiden
woning voor jonggehuwden. Dan voegde
hii er met tranen in de oogen, aan toe,
dat hfij die woning keurig had gemeubi-
leerd om er een behaaglijk nestje van
te maken voor het meisje, waarmee hij
op trouwen stond en dat zij kort voor
het huwelijk was overkden, hem achter-
latend met een gebroken hart en.... de
woning waar hij geen raad mee wist, ti
ke jongedame had in haar handtaschje
hetzelfde meisjesportret, dat Herr Maier
haar gegeven had, met de verzekering dat
het tzijn kostbaarst bezit was en in ruil
daarvoor hFad zij hem het een of ander
gouden of juweeien sieraad gegeven. Zij
moest in het cafe Astoria komen, dan zou
hij haar zeggen, waar de woning was
gelegen en haar sieraad teruggeven tegen
het portret
Het bleek later, dat de gauwdief alle,
op deze wijze verkregen sieraden, naar
een bank van Ieening had gebracht Hij
werd echter kort daarop gesnapt, terwijl
hij weer bezig was een slachtoffer te ma
ken. „Herr Maier" bleek toen den minder
algemeenen naam van Paul Rekitta te dra-
gen en te Munchen chauffeur op de vracht-
auto van een brouwerij geweest te zijn.
latene wilde te kennen geven. Lenore heb
ben ze u alien veriaten. De Cerisolles?
Maar de markies dan? Waar is de mar-
kies? Die (afaard, beschermt hij zijn doch-
ter niet?
Wat, (zeide de heer Herbelot op be
wogen toon, zou Lenore de dochter zijn
van een markies? Hoe vreemd klinkt dat
alles. Arlette, hebt ge gehoord wat Pier
re in zijn koorts zeide, hebt ge een naam
gehoord van dien markies?
J a, vader, ik geloof, dat ik hem De
Villandry tiebt hooren noemen.
Krijtwit was de kolonist geworden. "Hij
sprang als 't ware naar zijn dochter toe.
greep haar handen, dat ze het wel kon
uitschreeuwen van pijn en stamelde:
Wat? Wat zegt ge? Welken naam
hebt ge gezegd?
Heme', Vader, wat's er? riep Arlette
ontsteld. Ge beeft als een riet. Zijt ge 011-
wel?
lk smeek u, kind, herhaai dien naant(
het kan zijn, dat ik het niet goed verstaan
heb.
Voordat het meisje had kunnen gehoor-
zamen, had de zieke zich in zijn bed opge-
richt en riep op een toon van woede uit:
Markies Jacques De Villandry, ge zijt
een Iafaard, dat ge uw eenig kind zoo laat
lijden.
Groote hemel, riep Herbelot uit, het
hoofd met beide handen vasthoudend.
Toen viel ook hij op den grond, het ge
laat vuurrood en de oogen wijdstarend in
de verte.
(Wordt vervolgd).
(Wuf.KTtfflasjfc. KaHMWWMiWiUK»&UiXi!uaaB*xBBKBu*y.'imcm imi—iii in iwiiwihubm—■owhi iiiiw iiiiiiii'iiimii wi ii»i inn rm^-ru:jisoai^mu^t£Bk,
TER NEUZENSCHE COURANT.
B Mill II W ■1I55WB—B8—a—
