ALGEMEEN NIEUWS- £N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7407
Vrijdag 26 Januari 1923
63e Jaargang.
SIT ROOSLOTTIO SSH1IM.
TWBEDB BLAD
BIWNE N L A N D.
F EglltETOS.
BUITENLA NO.
6EMEN6DE BERICHTEN.
®L,™„ feS 8
NEDERLAND—BELGIE.
Voor de Amsterd. Stud. Wr. voor Sodale
Lezingen sprak, naar de Tel. meldt, Dins-
dagavond in een der zaaltjes van de school
voor Maatsch. Werk, de Belgische oud-
minister Em. van der Velde over „De
Hollands ch-Belgische betrekkingen na den
oorlog."
De heer Van der Velde begon met een
historisch overzicht in vogelvlucht te ge-
ven van de ontwikkeling van de verhouding
tusschen beide landen, via de Unie van
Atrecht, de Unie van Utrecht, den vrede
van Westphalen, welke ook voor zich de
scheiding tusschen beide landen hadden
verscherpt en geaccentueerd. Dan de ver-
eeniging van 1815, welke echter in weinige
jaren onhoudbaar bleek te zijn, de schei
ding in 1830, gevolgd door het verdrag
van 1839. In dat verdag waren tal van ele-
rnenten, welke ons niet voldeden: wij ver-
kregen de open Schelde, ja, maar het be-
heer over den Scheldemond bleef nan Hol
land. Wij inoesten neutraliteitsgaiantics ge-
ven, welke wij al's niet geheel en al bil-
lijik voelden. En vooral griefde ons de
vaststelling van de grenzen zonder da,t
rekening gehouden werd met natuurlijke
en volkenkundige scheidingen. De bezwa-
ren van een en ander bleken eerst duidelijk
in 1914, met name ten aanzien van de
grensregeling welke het o.a. toen aan de
Belgische legers onmogelijk maakte een
behoorlijken strategischen terugtocht fe
volvoeren.
Tot uiting kwamen die bezwaren echter
eerst sterk na den oorlog, toen bij den
vrede ook de verhouding tusschen Neder-
fand en Belgie geregeld nioest worden. De
desbetreffende overeenkomst omvatte twee
gedeelten: het politieke en het economische
De conclusies ten aanzien van het politieke
gedeelte waren voor Belgie ongunstig, het
economische gedeelte daarentegen werd
in zoodanig gunstigen zin voor Belgie oo-
gelost, dat het eene wel tegen het andere
opwoog.
Hoe komt het dan, dat dit verdrag nog
steeds niet is geratificeerd De oorzaak
daarvan ligt in twee eonflicten, welke zich
sedert hebben voorgedaan: het annexionis-
me en de Wielingenkwestie.
Ten aanzien van het annexionisme ver-
zekert de heer Van der Velde, dat de
Belgische socialistische partij met alle Bel-
gen, die hun gezond verstand behouden
hebben, er vierkant tegenover staan.
Hij leest dan voor uit het boek van
Andre Tardieu over den vrede van Ver
sailles, een gedeelte dat handelt over de
verhouding tusschen Holland en Belgie
en verzekert naar aanleiding daarvan dat
de Belgische socialisten nimmer deel zou-
den hebben willen blijven uitmaken van
een regeering, die het program zou heb
ben aanvaard van de Belgische commissie
te Versailles. Hiertegen zou zeer zeker
een onverzettelijke tegenstand gekomen zijn
van alle Belgische socialisten.
En bovendien, zoo zegt de heer Van der
Velde, de Belgische regeering welke
ook de persoonlijke meening mocht zijn
van hare leden heeft er nimmer aan ge-
dacht eischen te stellen ten behoeve van
Belgie ten koste van Holland.
Het annexionisme is het dan ook niet,
dat op den duur overt:enstemining zou heb
ben bemoeilijkt, ware het niet dat de Wie
lingenkwestie, er bij was gekomen, de Wie-
lingenkwestie, welke in wezen altijd had
bestaan, maar door de oorlogservaringen
»icuur was yeworaen.
Voortgaande zette dan de spreker n
breede trekken de Wielingenkwestie uitecn.
de Schelde heeft buiten haren mond tus- j
schen de ondiepe gronden door drie uit- j
60) -
Het spook van de grievende teleursteli-
hng, dat zijn arme hersens tot gek-wordens
had gemarteld, was nu niet ineei dan een
bijna vergeten droom geworden. Ee* an
der beeld was er voor in de plaats geko
men. AIs Pierre de oogen sloot en truchtte
het beeld van Lenore voor zich te halen
dan zag hij Arlette, het lieve meisje, dat
hem door haar gratie en vooral door haar
vnoolijk karakter liever nog was geworden
dan hem eenmaal Lenore was.
AIs ik beiden naast elkander had ge-
zien, dacht Pierre, zou ik geen seconde ge-
aarzeld hebben. Het noodlot heeft gewild,
dat ik mejuffrouw De Villandry te zien
kreeg voor mejuffrouw Herbelot. Ik zou
Lenore beschouwd hebben als een goede
vriendin, maar Arlette zou ik bemind heb
ben.
De hemel heeft 't zoo gewild, dat Ro-
main Lenore heeft gekregen, want als ik
Lenore had gekregen, zou ik nimmer naar
Madagascar zijn gegaan en Arlette ont-
moet hebben. De grievende teleurstelling
was noodzakelijk, om mij naar een uithoek
van de wereld te zenden, waar ik het geluk
moest vinden.
Het geluk? Is het wel zoo? vroeg Pierre
rzichzelf af. Ik bemin Arlette innig, maar
mag ik dat meisje van een huwelijk spre-
ken bij het verschil in jaren? Bovendien
heeft zij, de rijke partij, at verscheidfcne
aanzoeken afgewezen. Mag ik dan hopen?
gangen naar zee, het Oostgat de Deur-
loo en d- Wielingen. De laatste is alles-
zins de oelangrijkste, want bestbevaarbare
en wordt dan uok gebruikt door de geheeie
scheepvaart. Volgens het verdrag van 1839
nu berust de territorialiteit over de Wie
lingen bij Nederland en Nederland steit
zich daarbij on her -tandpunt dat de Wie
lingen, loopende van de Scheldemond tot
Duizxerken is een voortzetting van de ri-
vier de Schelde, en dus evenals de eigen-
lijke Scheldemond, N'ederlandsch grondge-
bied.
Belgie daarentegen acht dit standpunt
onhoudbaar en stelt daartegenover drie
argumenten, welke spr., zonder dat hij zich
wii uitgeven als specialiteit in het volken-
recht, zeer sterk acht. Primo is het niet
duidelijk waarom voor Belgie niet zou
gelden wat voor elk land geldt, dat n.'I.
de territorialiteit op zee zich uitstirekt tot
drie mijl uit de kust. Ten tweede: als men
van een rivier wii spreken, moet er ecu
rivier zijn, en 't gaat niet aan een rivier
te noemen een waterweg welke begrensd
wordt aan de eene zijde door de Belgische
kust, aan de andere zijde door de open
zee. En ten slotte: de waarde van de Bel
gische oorlogshaven Zeebrugge wordt to-
taal ficiief wanneer die haven in oorlogs-
tijd van de open zee gescheiden is door
een neutraal terrein.
Over deze punten loopt het conflict, en
de vasthoudendheid van den Nederland-
schen Minister van Buiten'andsche Zaken,
jhr. van Karnebeek, heeft het onmogelijk
gemaakt ten aanzien van deze punten tot
overeenstemming te komen. Aanvankelijk
althans. Want het is zeer waarschijnljjk
dat men op den duur toch tot overeenstem
ming ware gekomen ten aanzien van deze
kwestie, die in Holland misschien niet zoo
de algemeene belangstelling heeft, maar die
voor ons Belgen van vitale bete-kenis is
Echter, aan die overeenstemming fagen
weer andere bezwaren in den weg. Men
zou als een van die bezwaren misschien
kunnen noemen het verblijf van verschil-
lende Belgische activisten in Nederland.
Dit bezwaar, zegt spr., is echter niet zoo
heel groot, en ten slotte moeten deze het-
ren 't zelven weten of zij in Holland een
vrijwillige ballingschap willen ondergaan
ten tijde dat bijna geen activisten meer in
de Belgische gevangenissen opgesloten zit-
ten. Er is echter iets anders, en dat is dat
dc gebeurtenissen allerlei andere, zooveel
grootere problemen geschapen en ontwik-
keld hebben, welke ons bezig houden. Laat
ons echter, zegt spr. ongeveer, toegeven,
dat dit een reden te meer voor ons moet
voor - ons moet zijn om overeenstemming
te zoeken. Laten Holland en Belgie het
voorbeeld geven hoe men internationale
geschillen oplost. In welken zin men dan de
oplossing moet vinden? Wel, spr. heeft van
zijn verblijf in Den Haag dezer dagen ge-
bruik gemaakt om een tochtje te maken
naar het Spinoza-huis in Rijnsburg. Daar,
aan dat nederige huisje, heeft hij de oplos
sing gevonden, gebeiteld in een steen,
met deze regels: „och, waren alle menschen
wijs, en deden daarbij wel, deez' aarde
waar' een paradijs, thans is zij vaak een
hel". Inderdaad, zoo besluit spreker, hier
is de oplossing; laat men onderhandelen
en bespreken met wijsheid en goeden wii,
dan zal de overeenstemming niet uitblijven
Van de geboden gelegenheid om vragen
te stellen werd door de, overigens zeex
slecht bezochte, vergadering geen gebruik
gemaakt.
NEDERLANDSCH VeRBOND VAN
vakvereenigingen EN DE
BEZETTING VAN HET
ROERGEB1ED.
Dinsdagavond hebben de hoofdbesturen
van de bij het Nederlandsch Verbond van
Vakvrereenigingen aangesfoten bonden ver-
gaderd ter bespreking an de vraag, wat
dit Verbond zou kunnen doen, om het ver-
zet van de Duitsche arbeiders in het Roer-
gebied te steunen.
Zeker, ik geloof wel, dat ze van mij houdit.
maar als vriend haars vadjers. Als ik haar
vraag en ze weigert, dan zou ik toch ge-
noodzaakt zijn te vertrekken. En ik kan
niet meer vertrekken, want het leven zon-
ciei haar zou mij Iniets, niets meer zijn.
Het is misschien daarom beter niets te
zeggen en de compagnon, de trouwe
vriend van haar vad;er te blijven.
Pierre had zich, nu hij van zijn oudie
kwaal hersteld was, voorgenomen zijn
broeder Romain te schrijven, maar het stii-
zwijgen, dat hij tot nti toe bewaard had,
was zoo moeilijk voor hem op te helderen,
dat hij aarzeldie. Ten slotte besloot hij nog
wat te wachten om te zien hoe het lot over
hem zou beslissen.
Wat dat groote kind zichzelf niet durfde
bekennen was, dat hij nog altijd hoopte,
dat Arlette hem zou beminnen zooals hij
haar beminde en dat hij in de gelegenheid
zou zijn zijn groot geluk aan de bewoners
van het kasteef Cerisolles mede te d'eelen.
Helaas, hoe kon hij vermoeden dat Ro
main in de gevangenis zuchtte en dat Le
nore in haar wanhoop vergeefs om den
verforen broeder riep?
Ondanks d|en afstand, die De Palmen
scheidde van andere plantages, kregen de
Herberts om hun beminnelijk, gastvrij ka
rakter, nog al eens bezoek van eigenaars
van naburige plantages.
Zoo kwam er op zekeren dag een bezoe-
ker, die zich aan Pierre voorstelde als de
heer Martin, een kolonist, die ongeveer
gelijktijdig als de heer Herbelot op Mada
gascar ontscheept, met hetzelfde sucoes,
dank zij ook zijn energie, gewerkt had., De
bezoeker kwam echter niet om een paar
Besloten werd, te beginnen met 2,5 pet
van het vermogen \an de Nederlandsche
Vakbeweging beschikbaar te stellen voor
de Duitsche arbeiders, met dien verstande
dat geen enkele organisade minder dan
50 pet. per lid voor dit doel mag afdra-
gen. Op deze wijze zal een bedrag van
ongeveer 150.000 worden bijeengebracht.
Voorts werd besloten, om, wanneer zich
een wijziging in de situatie mocht voor-
doen, wederom te ergaderen en eventueel
na 5 weken de vraag van verderen finan-
cieelen steun onder de oogen te zien.
MILITAIRE VOORZORGS-
MAATREGELeN.
In verband met de gebeurtenissen in het
Roergebied is de sinds eenige jaren bui
ten gebruik zijnde kazerne te Doesburg
weer in gereedheid gebracht tot het on-
derbrengen van cavalerie. Tevens hebben
alle eigenaren van paardenstallen aldaar
aanzegging ontvangen hun stallen ter be-
schikking te houden "voor legerpaarden.
HOUTLADINGEN IN BESLAG
GENOMEN.
Een Belgisch commando heeft in Kra-
nenburg aan den Nederlandsche grens alle
met hout befaden spoorwagens in beslag
genomen. Deze houtladingen kemen ten
deele uit Duitschiand, ten deele uit Tsje-
cno movvakije en zijn voor Nederland be-
stemd.
EEN AUTO-ON(?eLUK IN DEN
BELGISCHE CONGO.
Uit het Congogebied wordt geseind, dat
de gouverneur-generaaf Lippens, zijn doch-
ter mejuffrouw Suzanne Lippens en de vi-
ce-gouverneur-generaal De Meulenmeester
het slachtoffer zijn geworden van een auto-
ongeluk. Zij waren op weg naar Redjaf in
het gebied der goudmijnen van Ki'omoto,
en volgden daar den nieuw aangelegden
autoweg. De auto reed met een matige
snelheid en de weg was vrij; plotseling
echter deed de wagen een zwenking en
stortte in een naast den weg gelegen ravijn.
De chauffeur had een beroerte gekregen.
Het gezelschap kwam er vrij goed af.
De heeren Lippens en Den Meulenmees
ter liepen enkele onbtteckende kwetsuren
op, en ook mejuffrouw Lippens werd
slechts licht gekwetst. Medische hulp uit
de buurt kwam weldra opdagen, en het
bleek, dat hun toestand geen cedenen tot
eenige ongerustheid behoeft te geven. Zij
bevinden zich thans te Faradje op 20 K.M.
afstand van de grens van Soedan.
lTALlt B1ED1 ZIJN BEM1DDE1.ING
AAN.
Volgens de Daily News heeft Italie
Maandag aan Duitschiand zijn bemiddeling
aangeboden „teneinde den ophanden zijn-
den eoonomischen ondergang van Midden-
Europa te voorkomen". Duitschiand ant-
woordde dat eerste vocrwaarde voor een
beeindiging van het conflict is het te-
rugtrekken van de Fransche troepen uit
het Ruhrgebied.
AANGEHOUDEN.
Personeel van de centrale recherche in
Den Haag heeft aldaar aangehouden G.
W. F. G. E., een 31-jarigen bankemplove
uit Rotterdam, zich no em end journalist. Hij
was het laatst werkzaam aan de Rotterdam-
sche Handels- en Landbouwbank en belast
met de afstempeling van obligaties, waarop
prijzen waren gevallen en door deze af
stempeling waardeloos vverden.
Hij heeft vele van deze obligaties ech
ter niet afgestempeld, doch liet ze in Den
Haag door een handlanger opnieuw bij
dagen aangenaam in den kriug van ken-
nissen door te brengen, want na het diner
zonderde hij zich dadelijk met den gast-
heer in diens kantoor af en bleef gerui-
men tijd met hem in gesprek.
De redenen van zijn bezoek lieten niet
lang op zich wachten, want Pierre, die
zich op het land bevond, werd daar opge-
zocht door Arlette, die hem toeriep:
Weet ge het groote nieuws al?
Nieuws? Groot nieuws? Pierre voel-
de het bloed uit zijn wangen wijken en
met beklemd hart vroeg hij:
Wat is er dan voor nieuws, Arlette?
Vader gaat met den heer Martin
naar Tanararive. Ze moeten van den gou-
vemeur een belangrijke concessie hebben
betreffende een spoorlijn, die een heel'e
verandering zou brengen in de wijze van
vervoer hier.
Is dat alles? vroeg *de verliefde
Pierre die heel andere dingen gevreesd had
Maar is het niet voldoende? De
kwestie is van groot belang in het oog
der planters. De gouverneur-generaal be-
toont bovendien zooveel welwillendheid te
genover de kofonisten, dat ze vol verwach-
ting zijn te zullen slagen. Mijn vader staat
in blakende gunst bij den gouverneur en
dat heeft de andere kolonisten er toe ge
bracht hem er voor te spannen. Tagaly
is al dadelijk met de toebereidselen voor
de reis begonnen.
Laat de heer Herbebt hem dan
liiet achter? vroeg Pierre verwonderd. Ik
dacht, dat hij nooit De Palmen verljet
zonder dien uitstekenden wrachter achter te
laten.
Vroeger, ja, maar nu is het niet
agenten van de bank aanbicden, die dan
uitbetaling deden. Als verdacht van mede-
plichtigheid is verder aangehouden de 33-
jarige kellner C. H. L., van de Gedempte
Gracht in Den Haag, bij wien een ijzeren
geldkistje en een koffer vol obligaties in
beslag zijn genomen.
RUZIE BIJ HET SPEL.
Maandagmiddag waren twee jongens, de
15-jarige T. en de 19-jarige De R., wo
nende aan den Anthonie Dijk te Utrecht,
met knikkers aan het spelen, toen zij om
een kleinigheid ruzie kregen. De 19-jarige
De R. gaf daarbij zijn speelmakker een
schop tegen zijn zitvlak, waarop de 15-
jarige T. zoo woedend werd, dat hij zijn
klomp uittrok en deze de R. tegen het
hoofd wierp, waardoor De R. bewustebos
neerzonk. De inmiddels geroepen genees-
heer gelastte overbrenging van den getrof-
fene naar de Psychiatrische kliniek van
Prof. Winckel, waar de R. Dinsdagnacht
is overleden zonder tot bewustzijn te zijn
gekomen.
TRAGISCH.
Te Roxwell (Essex) had een moeder
haar kleintje in een kinderwagen in de
gang van Maar huis te slapen gelegd. Toen
zij eens naar haar kindje ging zien, zag ze
twee katten, die de woning binnengebo-
pen waren, van den kinderw agen springen.
Tot haar schrik bemerkte zij, dat de kleine
bewustebos was. De ijlings ontboden ge-
neesheer kon de levensgeesten niet meer
opwekken, maar moest den dood door
ve'stikking constateeren.
EEN SCHADeLOOSSTELLINGS-
KWESTIE.
Voor een der Londensche rechtbanken
kwam dezer dagen het niet onbelangrijke
probleem ter sprake, op welke waarde
het leven van een jongmensch van achtiien
jaar moet worden geschat. Een arbelder
van dien Ieeftijd was ten gevolge van
een in zijn bedrijf bekomen letsel niet meer
in staat, in zijn onderhoud te voorzien.
Zijn werkgever bood hem hier voor een
schadebosstelling van vierhonderd pd. st.
aan, doch de advocaat van den jeugdigen
arbeider verklaarde, dat zijn client mdt
een dergelijk bedrag geen genoegen wilde
nemen.
Op een vraag van den verdediger of
de rechter van oordeel was, dat de aange
boden schadebosstelling voldoende moest
worden geacht, antv oordde de rechter,
dat het bedrag hem wel zeer gering toe-
scheen. Hij verklaarde echter niet te kun
nen zeggen, hoe hoog de schadebosstel
ling dan wel zou moeten zijn, doch in
ieder geval zal een zoodanig bedrag moe
ten worden gegeven, dat de arbeider ervan
verzekerd kan zijn, dat hij gedurende zijn
verder feven, hoe lang dit oOk zal duren,
geen gebrek behoeft te lijden.
EEN M1LLIOENENDIEF.
GEARRESTEERD.
De politie te Marseille heeft volgens de
„Petit Parisien" aldaar een Italiaan, Fran
cesco Manna, gearresteerd, die naar Mar
seille was gebracht, na in vereeniging met
drie andere individuen te Catania 9 millioen
lire te hebben gestolen van de Siciliaansche
bank. Hij heeft geweigerd de namen te
noemen van zijn medeplichtigen. Hij gaf op
daglooner te zijn, maar volgens door de
politie ontvangen inlichtingen leefde hij
bijna .itsluitend van diefstal. Te Marseille
stond hij in betrekking met talrijke boos-
widiten. Thans zal hij uitgeleverd worden.
AMER1KAANSCH KOOPMAN
VERMOORD.
In een pension in het Berlijnsche Westen
is. naar men uit Berlijn meldt, een Ame-
rikaansch koopman vermoord. De moorde-
naars hadden hun slachtoffer met chloro
form bedwelmd.
Elke spoor van de daders ontbreekt. Uit
het onderzoek is nog niet gebleken of men
met berooving te doen heeft.
meer noodig, nu hij een ander heeft. Of
vindt ge het vervelend achter te blijven
als onze beschermer.
Zij fachte hem bij die woorden zoo
schafksch toe, dat Pierre zijn hart met lui-
de slagen voelde kloppen.
Ik ben nieuweling in het vak, maar
ge begrijpt toch wel, dat ik er irotsch
op ben. Hebt ge vertrouwen in mijn be-
scherming?
AIs eenig antwoord nam zij zijn arm en
het paai Iiep zwijgend, maar innig geluk-
kig in elkaars gezelschap op het huis aan.
Ik vertrouw u mijn dierbare pan-
den toe, zei de heer Herbebt toen hij Pier
re den hand tot afscheid reikte.
Er w? in den blik iets, waarin de dokter
meend te lezen
Bemint ge dan Arlette niet? Waarom
wacnt ge met u te verklaren? Wenscht ge
mijn schoonzoon niet te zijn?
Pierre beefde van hoop bij de gedachte
aa i die vragen.
O, als ik maar durfde, overpeinsde
hij. AIs ik er zeker van was, dat zij in mij
geen ouden man zag, maar iemand wiens
hart nog jong is in weerwil van zijn veer-
tig jaren, dan Maar laat ik wachten op
de terugkomst van den heer Herbebit;
ik zal niet langer wachten met het nemen
van een beslissing.
De afwezigheid van den planter duurde
langer dan men vermoed had en mevrouw
Herbebt begon zich reeds ongerust te ma
ken, toen op een avond de kleine Kalib
kwam aanbopen met een brief.
Het schrijven was voor mevrouw Herbe
bt en deze las:
De brief is mij slechts een dag voor,
In het centrum van de stad is een moor -
aanslag gepleagd op een Tsjechisch ing
nieur, die door zijn secretaris en een medt -
plichtige in zijn woning werd overvillen.
De ingenieur verdedigde zich hardnekkig
tegen zijn beide tegenstanders, die tracht-
ten hem een in chloroform gedrenkte doek
onder den neus te duwen. Buren, die het
gerucht hoorden, waarschuwden de politie.
Het tweetal werd gearresteerd.
172 INDleRS TER DOOD VEROOR-
DEELD.
Te Luknow is het proces geeindigd we-
gens de moord- en brandstichtingszaak,
waaraan non-cooperators zich bij een op-
stand in het gebied van Gorakhpoer schul-
dig maakten en waarbij 3000 ,,vrijwilligers"
een politiestation in brand staken en 22
politiemannen dood sloegen en verbrand-
den. Van de 228 beklaagden werden 172 ter
dood veroordeeLd en 47 vrijgesproken.
EEN HAAN VEROORZAAKT EEN
AUTO-ONGELUK.
Op een der wegen bij Le Mans heeft zich
een eigenaardig auto-ongeluk voorgedaan.
Een haan schrok van een aansnorrende
auto; het dier vladderde omhoog. bonsde
tegen de voorruit eri1 verbrijzelde die, waar
door de chauffeur vrij ernstig werd gewond.
Hij raakte het stuur kwijt, tengevolge waar-
van de auto in een sloot reed. De inzitten-
den kwamen met den schrik vrij.
EEN BOETE VAN 9 MILLIOEN MARK.
De strafkamer te Essen heeft den Hol
lander Ter M., een meubeihandelaar aldaai,
die eenige wagons met meubelenn naar Hol
land had gesmokkeld, veroordeeld tot een
boete van 9 millioen mark en zijn mede-
plichtige M. tot een boete van 1,600,000 M.
TEGENWOORDIGHEID VAN GEEST
EENER TELEFONISTE.
Door een telefoniste van het Italiaansche
ziekenhuis te New-York werd dezer dagen
een bewonderenswaardig staaltje van
tegenwoordiigheid van geest aan den dag
gelegd. TerwijI zij op haar post was ;n het
telefoonkantoortje van het ziekenhuis, barst-
te plotseling in den kelder, die vlak onder
het kantoortje was gelegen, een groote bak
met ammoniak.
Het telefoonkamertje werd ineens met den
verstikkenden ammoniakdamp gevuld, doch
het meisje, dat duidelijk het gevaar inzag,
waarin zich de 63 verpleegden van de in-
richting bevonden, zoo de ammoniakdamp
de ziekenzalen zou binnendringen, liet haar
post niet in de steek. Zij sloeg haar schort
over het hoofd en waarschuwde alle zaal-
wachters telefonisch, om alle deuren direct
te sluiten en de ramen open te zetten. Daar-
na waarschuwde zij de brandweer en de
politic.
Het gelukte den brandweerlieden om,
voorzien van gasmaskers, in den kelder af
te dalen en de vloeistof te verwijderen. L ter
vond men de telefoniste bewusfeloos voor
het tableau liggen. Ook sommige patienten
hadden iets van de dampen te lijden gehad
doch niemand, ook de telefoniste niet, had
naderhand nog nadeelige gevolgen van net
ongeluk.
KU KLUX KLAN-WREEDHEDEN.
Dezer dagen werden twee bewoners van
Morehouse Parish in Louisiana vermoord
gevonden. Hun lijken waren verschrikkeliik
verminkt. De gouverneur van Louisiana,
Parker, was van oordeel, dat de daa- is
bedreven door leden van de Ku Klux Klan.
De lijken zijn, naar de Times" meldt.
onderzocht door gerechteliike artsen. Vol
gens het rapport dezer deskundig^n ziin de
beide slachtoffers ,;wetenschappeliik" kod-
gemarteld, door middel van een instrument,
dat speciaal voor dit doel is gemaakt. Het
rapport voegt er aan toe, dat de beenen en
armen van een der slachtoffers gebroken
werden, toen hij nog leefde, terwijl ook het
hoofd door middel van dit instrument werd
verbrijzeld.
mijn lievelingen. Morgen hoop ik u te om-
helzen en mijn besten vriend en compag
non Dorinval de hand te drukken
Op dit oogenblik klonk in de kamer
zoo'n doordringenden kreet, dat alien er
ijskoud van werden. Arlette herstelde zich
het eerst van den schrik en snelde naar
den hoek van de kamer, waar, achter een
groote plant de kleine Kalib zich verstopt
iiad om te hooren welk nieuws de mees-
ter schreef.
Voordat Arlette hem te pakken kon krij-
gen, was het negertje ontglipt en snelde
naar buiten om het groote en goede nieuws
alien te vertellen.
Morgen hoop ik u te omhelzen, her-
vatte mevrouw Herbebt haar lectuur. De
gouverneur heeft zich zeer bereidwillig jc-
gens ons betoond. De concessie is toege-
staan; we krijgen een spoorlijn naar de
kust. Martin is uitgelaten.
Hij 'heeft me nu deefgenooi gemaakt
van een innig verlangen. Robert, zijn oud-
ste zoon, is zich bij ons komen voegen. 't Is
een knappe en flinke jongen. Een zeker
meisje van mijn kennis is bijzonder in zijn
smaak gevallen en hij heeft aangeboden
zijn familie te verlaten om zich bij ons te
kunnen vestigen.
Wat moet ik antwoorden? Ik heb een
slag om den arm gehouden. Het is aan u
Arlette, het antwoord te geven.
De brief had nog uren, kunnen duren.
Pierre zou er niets meer van gehoord heb
ben. Het was alsof hij een slag op het
hoofd en hart tegelijk had ontvangen, die
hem wezenfoos maakte.
(Wordt vervolgd.)
aMBWCTBBWaHMHBOWIIIilllB ■lillllBllMil IH IHIiH M111 III M BBWa&XlSH
KFSIEK ZU9*i2ll0&l£^^
c
- XL^SJUOXMXi
De Wielingen-kweetie.
IH- Gcuverneur-generaal Lippcns en gezelschap
licht ge&wetst.
