ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7406
Woensdag 24 Januari 1923
63e aargang
HIRDERWET.
HIT HQOHLQTTIS- 61II1M.
BIWNEWLAHD.
FEUILLET0N.
BUITENLA ND.
CLASS1F1CATIE DER GEMEENTEN.
Wij namen uit De Telegraaf over een
nieuvve concept-indeeling van de gemeen-
ten. Deze opgave is echter geheel on-
luist, ten minste wanneer waar is het-
geen th;ms Het Volk weet te meld en, nl.
het vofgende:
„Met genoegen oonstateerden wij, dat
de Telegraafredactie, maar nog meer de
Neutrale Bond van Spoorwegpersoneel er
eindelijk zijn ingeloopen.
In het avondbiad van gisteren staan nl.
de gewijzigde klassificatievoorstellen. De
ze zijn onjuist. De zucht tot publiceeren
en geldverdienen hebben degenen die zich
geregeld aan allerlei onbescheiden publi-
caties schuldig maken, er ten slotte doen
in loo pen.
Aan het adres van het hoofdbestuur
van den Neutralen bond van spocrweg-
personeel zijn opzettelijk foute mededce-
lingen gedaan. De Neutrale Bond zond ze
aan de Telegraaf en deze plaatst maar
raak. Om den schijn te wekken doet men
net of het bericht van Den Haag komt,
ofschoon het vanuit Utrecht moet zijn in-
gezonden.
Het rondschrijven was geheim en niet
voor publicatie bestemd."
HET VERVOER MET ZWARE AUTO'S
De verordening in Middelburg.
Tengevolge van verschillende ingekomen
klachten over schade en hinder welke de
inwoners aan hun huis en inboedei on-
dervinden door het rijden vooral van
vrachtauto's en autobussen, heeft de ge-
meenteraad van Middelburg onlangs een
verordening aangenomen, waarbij het rij
den met vrachtauto's en personenauto's
bestemd voor meer dan 8 persomen, verbo-
den is als het gewicht van den wagen
meer dan 3000 K.G. bedraagt. Voor alle
andere auto's en in het algemeen voor
alk.- voertuigen werd een maximum gewicht
van 2500 K.G., eveneens met inbegrip van
het voertuig vastgesteld. Ged. Statten keur-
den deze verordening goed en met ingang
van 15 Januari trad zij in werking. De
bepaling is echter gemaakt dat B. en W.
ontheffing kunnen verleenen. Aan de eige-
naars van vracht- en andere auto's die
zwaarder zijn dan 3000 K.Q. en die daartoe
aanvragen tot B. en W. richtten, is nu
gemeld, dat zij ontheffing hebben mits
zij de wielen voorzien van luchtbanden
en niet harder rijden dan met een snelheid
van 12 K. M. per uur.
Aan eigenaars van door paarden ge-
trokken voertuigen is ontheffing verleevJ 1
om met meer vracht te rijden dan 2500
K.G., mits zij stapvoets rijden.
UITVOER VAN STROO UIT
FRANKRIJK.
Blijkens een bericht van Hr. Ms. ge-
zantschap te Parijs zal het thans bestaande
verbod tot uitvoer van stroo uit Frankrijk
vernioedelijk in de eerst helft van Maar!
a.s. worden ingetrokken. Wellicht zal hier-
toe nog eenige weken vroeger worden
overgegaan, indien de zachte weersgesteld-
heid van thans in Januari en Februari
voortduurt -
Inmiddels worden aanvragen om ver
gunning tot uitvoer van stroo ten behoeve
n de intendanoe van vreemde legers
reeds nu in gunstige overweging genomen.
indien zij uitgaan van de regeeringen der
betrokken Ianden en langs diplomatiekeii
w eg ter kermis worden gebracht van de
Fransche regeering.
fcOSTCHEQUES OP NAAM.
Naar aanleiding van hetgeen vVij in ous
avondbiad D van 20 dezer schreven onckr
het hoofd: Postcneques en Zegehvet,
deelt men ons van welingelichte zijde me-
de, dat bij de regeering het voornemen be-
staat, om bij de centralisatie van den post-
cheque- en girodienst, welke zeer waar-
schijnlijk over enkele maanden tot stand
zal komen, nevens de cheque aan toonder,
ook de cheque op naam in te voeren.
(N. R. Crt)
DE TOESTAND.
Wij staan, schrijft de N. R. Crt, aan
het begin van een week, die om meer dan
een reden gewichtig kan worden. Ter an
dere plaatse kan men lezen dat de Daily
Telegraph met het oog op den buitengie-
woon kieschen en moeilijken internationa-
Ien toestand en het belang van de goede
verhouding met Frankrijk, een artikei van
Lloyd George heeft geweigerd, waarin de
ze, naar het blad te kennen geeft, over
de actie aan de Roer in ongezouten ter-
men den staf breekt. Het belang van deze
weigering schuilt vooraf Tuerin, dat de
Daily Telegraph heel nauwe betrekkingen
onderhoudt met het Britsche ininisterie van
buitenlandsche zaken en dit laatste dus
vermoedelijk over den inhoud van het ar
tikei gekend is. De houding van de Engel
sche regeering is totdusver consequent dezt
dat zij, hoewet met de actie van hare bond-
genooten aan de Roer niet instemmende,
haar op geen enkelijke wijze belemmerd
heeft. Dit is pas duidelijk uitgekomen toen
de Fransche regeering de Britsche regee
ring vergunning vroeg om douane-recnten
te innen in de bezette zonei van het En
gelsche leger en die vergunning kreeg. De
zaak is ter sprake gekomen in een bijeen-
komst van de hooge geallieerde commis-
sie voor het Rijnland, waarin het besluit
werd genomen, zekere douane-rechten en
de steenkotenbelasting in beslag te nemen
en de exploitatie van de staatsbosschen on-
der de geallieerden te stellen. Lord Kilmar
nock, de Britsche vertegenwoordiger in
de oommissie, bracht geen stem uit, maar
verklaarde dat Engeland geen bezvvaar zou
maken tegen het doorzetten an dit besluit
in de zone van de Britsche bezetting. Die
toestand die zich al voor een paar weken
begon af te teekenen, dat Engeland Frank
rijk aan de Roer niets in den weg zou
'eggen, tegen de zekerheid dat het zclf
op zijn beurt te Lausanne Frankrijk niet
tegen zich zou vinden, wordt dus blijkbaar
nog gehandhaafd. De reden, waarom deze
week belangrijk zou kunnen worden. geldt
evenzeer den loop der gebeurtenissen aan
de Roer als dien te Lausanne en in nog
andere deelen van Europa. Met de grootste
kalmte seinen oorrespondenten van Engel-
sche bladen over oorlogstoebereidselen van
Hongarije, oorlogstoebereidselen van de
Grieken in West-Thracie, de mogelijkheid
van mobilisatie van Zuid-Slavie enz. Naast
het opschrift, dat de Daily Express boven
een telegram van haren Parijschen corres
pondent plaatst: „De oorlog (in Thrade)
kan men dat boven een
onverm
telegram uit Praag in de Daily Mail leggen:
„Tsjecho-Slowakije bezorgd", in welk be
richt de meening van een Tsjechisch blad
wordt weergegeven, dat de Volkenbond
beter werk zou doen met zich bezig te
houden met de bedreiging van den vrede
in Midden-Europa door Hongarije dan met
Waarom zouden wij dan die banden
breken? \roeg Arlette, die met haar moe-
der zich bij het tweetaf gevoegd had. Niet
waar, moeder, we zijin alien vurig voor
Op zekeren avond, toen Pierre met den
licer Herbebt op de waranda zat, wendde
laatstgenoemde zich tot zijin gast met de
woorden
Mijh beste vriend, ge moet een be-
sfissing r.emen, een beslissing van ver s rek-
kende beteekenis. Ge moet besbiten mijjn
voorstel aan te nemen of spoedig te ver-
trekken. Van dag tot dag hebben wij meer
sympathie voor u gekregen en gij zoudt
ons een groote teleurstelling berokkenen,
als ge ons gingt verlaten. De familiekring
was een beetje te klein; gij ontbraakt er
nog juist aan. Ik weet niets van uw verle-
den af evenmin als gij van het mijne. Dal
is uitstekend, want als men zijn verdriet
vertelt, maakt men het opnieuw mee.
Het is allleen mij bekend, dat ge op
Madagascar geland zijt, zooals ik er vroe'-
ger geland Ixiri, in het verlangen om te
vergeten en alles vertoren hebbend, be-
haive de eer. Dat is een band te meer tus-
sfchen ons.
Dat is zeker een band, gaf Pierre
glimlachend ten bescheid. Voeg er dien
van erkentelijkheid en innige toegenegen-
heid ook biji, die iederen dag aangroeien.
Mijn meening is, dat onze vriend
zal zwichten voor zoovele vertoogen, zei-
de mevrouw Herbelot. En ik weet ook
zeker, dat Tagaly en Kalib en alle Mal-
gachen onzen gast zullen tegenhouden.
Arlette was niet zoo zeker als haar moe
der van Pierre's besluit, want zij boog
zich tot hem over en fluisterde hem toe:
Toe, mijnheer Dorinval, blijf, wij
verlangen er zoo hartelijk naar dat ge
toestemt.
Voordat Pierre iets kon antwoorden,
riep de gastheer uit:
Maar beste vriend, ik gebof, dat
ge mij verkeepd of niet goed begrijpt. Het
is niet Idat ik u verzoek onze gast te zijn,
voor enkele weken of maanden of jaren,
't is een voorstel om mijn vennoot te wor
den. Tot nu toe heb ik alleen het omvang
rijke bedrijf hier bestuurd, maar het wordt
mij nu een beetje te zwaar. Ofschoon ik in
Tagaly een uitmuntende kracht bezit, heb-
ik er den laatsten tijd aan gedacht een
medewerker te nemen, die mijn ander ik
zou zijn en die niet alleen een deel van
den arbeid van mijn schouders kon ne
men, maar die mij zelfs zou kunnen ver-
vangen. En, omdat gij naar Madagascar
gekomen zijt, om fortuin te maken, ge-
den opium-hanJel. Nu zijn beide bladen
stellig niet wars van sensatie, maar er zijn
ook ernstige bladen zooals de Observer,
die wijzen op de stormtiekenen ian de
Roer, den Balkan, uit Flongarije. Memel en
Beieren. „GeIijk elke dag toont dat Frank
rijk meer gebond.n raakt aan de Roer,
wordt het steeds duidelijker, dat eert gelo-
caljseerde verstoring van den vrede >n-
mogelijk is". Daarmec zijn we weer aan
het omineuse woord toe, dat in 1914 met
van de lucht was, toen het erom te doen
was, het t ;ostenrijksch-HOngaarsch-Servi-
sche conflict te „localiseeren" met zoo
weinig effect, dat flen moest denken aan
een steen, die eetirhaal in een vijver ge-
worpen, het water in steeds breeder krin-
gen in beweging brengt. Een ander be
kend wot rd uit dien zelfden tijd, ^con-
fcrentie de ecrste-ministers der geal
lieerden om nog eens over de schadever-
goeding te praten. Het is een voorstel,
dat vooral van Engelsche zijde geopperd
wordt en het wordt met name door de
Obsever Fepleit, omdat de zaken te duide
lijk op hun bebop worden gelaten dan dat
men het langer oogluikend of werkeloos
kan aanzien.
Afgescheiden \an Jit plan van een nieu-
we conferentie zijn er intusschen ook men-
schen, die wat blijven verwachten van de
eerstvolgende vergadering van den Raad
van den Volkenbond. Merkwaardig is, dat
Londen 2 tterdag meklde, dat die bijeen-
komst op 31 Januari te Geneve, dus op
onzijdig terrein, bepaaid was, terwijl Pa
rijs volhoudt, dat de* bijeenkomst daar zal
zij en dan reeds op aanstaanden Maandag
zal beginnen. De Zweedscbe minister-pre
sident Branting, de man Van wien men
verwacht, dat hij de kat de bel zal aan-
binden, heeft metterdaad, volgens een
draadbos bericht uit- Stockholm van Zon-
dag, geconstateerd, dat de algemeene op-
vatving van de were'.d is, dat de zaak voor
den Raad van den Volkenbond moet wor
den gebracht. Flij vaagda zich niet aan
voorspellingen over het besluit, dat de
Raad zou nemen, maar, zoo zeide hij ver-
der, ,.het verheugt mij, dat de vergadering
van den Raad is verdaagd tot 31 dezer"
en dat de vergadering „te Ge
neve en niet te Parijs zal plaats heb
ben." Daarentegen spreekt een Reuter-
telegram uit Londen d.d. Zondag weer van
de vergadering van den Volkenbond op
29 dezer te Parijs. Als er op zulk een
belangrijk punt als de plaats van sarnen-
komst van der Raad van den Volkenbond
(gezwegen nog van den datum) zulk een
verwarring heerscht, wordt men sceptisch
aangaande de nuch ter heid van de mannen,
die aan het roer staan.
Aan de Roer zet de Fransch-Belgische
bezettingsoverheid de taktiek voort, om
zich de welgezindheid van de arbeiders
te verzekeren. Eenige mijn-, spoorweg-
en postautoriteiten, die Zaterdag gevan-
kelijk weggevoerd waren, zijn alweer vrij-
gelaten, en, volgens de Duitsche voor-
stelling, is de aandrang van den kant der
werklieden aan hun invrijheidstelling niet
vreemd geweest. Maar van een groote
staking van de mijnwerkers tegen het be-
ginsel, dat bij de bezetting van de Roer
gemoeid is, is nog niets te merken. De
uitbetaling van het loon schijnt aan het
einde van de week overal vrijwel op nor-
male wijize in het werk te zijn gegaan.
Er is nog wel sprake van een protest-
staking, maar slechts van vierentwintiguur.
Met de spoorwegarbeiders is het wat an-
ders. Wanneer zij werk weigeren, ge-
schiedt dat op bevel uit Berlijn. Zij zijn
regeeringsbeambten en de regeering is
verplicht, hun loon door te betalen, als
zij de weigering voorschrijft. Ook de mijn-
beambten die hier en daar tegen de actie
van de bezetriugsoverheid met staking
dreigen, kunnen rekenen op doorbetaling
van hun bon. Toch hebben de Franschen
Belgen en italianen juist hun medewer-
bng noodig. Dat zit zoo. In vele mijnen
aan de Roer bestaat een ingewikkeid pomp-
stelsel, dat goed moet functioneeren, als
het werk zonder gevaar voor de arbeiders
zijn gang wil gaan. De ingewikkeldheid
van de machinerie, is oorzaak dat goed
bof ik, dat ik u een kansje kan aanbieden.
Ja, heel vriendelijk, en veel meer
dan dat, gaf Pierre diep ontroerd ten ant-
woord, doch ik.
Ho.la, Ik weet al w elkv_ bezwaren ge-
hebt, hemam de beer Herbebt. Om te
beginnen uw verlangen om het beroep,
dat ge u gekozen hebt, niet op te ge-
ven. Dat is niets, want Farizaloa, onze
mlandsche dokter, heeft me kort geleden
zijn voornemen te kennen gegeven om in
hethuwelijk te treden en zich dan te ves-
tigen te Andevoranto. Dan zouden De
Palmen en de beide dorpen geheel ver-
stoken zijn van geneeskundige hu!p. We
hebben dus behoefte aan uw zeer ge-
waardeerden geneeskundigeq steun, mijn
heer Dorinval. Onze gezondheid is in uw
handen. Welke Franschman zou vluchten,
als men hem van alle kanten sijieekt te
blijven
Arlette legde haar lief handje op de rech-
tjer van Pierre en voegde er met by-
tooverenden blik bij:
Als ik u nog eens smeek, zoudt ge
dan durvefi weigeren, dokter?
Hij was overwonnen. Het handje innig
drukkend, dat zijn hand gegrepen had
zeide hij:
Met een onbeschrijfelijk gevoel van
erkentelijkheid neem ik het geluk aan, dat
ge mij aanbiedt. Vergeef mij een aarze-
ling, die alleen voortsproot uit een gevoel
van verlegenheid mogelijk. Ik verklaar u
ermee vertrauwde krachten 'naar moeten
leiden. De Duitsche kolendelvers hebben
in dit opzicht vertrouwen iti hun eigen
ingenieurs. Als vreemdelingen het werk
zouden overnemen, zouden de kolendel-
vers ook niet widen afdalen. Daft zijn
zoo eenige moeielijkheden, die de geal
lieerden niet gemakkelijk kunnen overwin-
nen en het verklaart ook, waarom zij den
werklieden bij alles naar de oogen moeten
zien.
Een buitengewoon onverstandige daad
lijkt de inhechtenisneming van groote m-
dustrieelen als Thvssen. Daargelaten of
er eenige rechtsgrond voor aan te voeren
is, strekt zij ertoe hen tot martlelaars te
maken, een procede waarvoor de Fran
schen zich vroeger in een eclatant ge
voel uit logische overwegingen juist zoo
beducht hebben getoond.
De verschillende stakingen in het Roer-
bekken hebben zich weer wat uitgebreid
d. w. z. de proteststakingen tegen het in-
hechtenisnemen van hooger of lager staande
leiders en voormannen van de bedrijven,
maar van een proteststaking tegen de be
zetting zelve is nog niets te bespeuren. De
verleiding om te staken blijft voor de werk
lieden en beambten anders wel heel groot,
want de groote werkgevers en het rijk hou
den aan het beginsel vast, dat de mannen
die in de gegeven omstandigheden staken,
kunnen rekenen op uitkeering van het voile
loon of traktement. De bewering dat in de
mijnen de kolendelvers wel zouden afdalen,
maar niet werken, wordt gelogenstrafi door
het feit, dat er geregeld kolen bovenkomen
en in spoorwegwagons geladen worden, die
echter volgens de berichten van Du tsche
zijde zonder uitzondering naar het Duitsche
binnenland zouden gaan, omdat het Duit
sche spoorwegpersoneel anders niet aan hun
expeditie wil medewerken. De spoorweg-
mannen hebben totdusver ook hun zin kun
nen doorzetten wat de verwijdering
van de gewapende macht van aderlei
stations betreft, gelijk de mijnwerkers
ten aanzien van het terugtrekken van
de militaire bezetting van de terreinen van
de mijnen. Of de Franschen en Belgen in
hun lankmoedigheid, die zoozeer verschilt
van de Duitsche opvatting van militaire
dwangmaatregelen, lang zullen volharden,
blijft te bezien. Indien de voorstelllng juist
is dat de Franschen en Belgen op het oogen-
blik in het geheel geen herstelkolen krijgen.
zal het wel waar zijn dat Frankrijk en Bel-
gie denken over het uitspefen van een
nieuwe troef, die zou neerkomen op een vol-
ledige afsnijding van het Roer-bekken en
het Rijnland van de rest van Duitscbland.
Dan gaan wij stellig nog een grootere ver
warring tegemoet dan er nu al heerscht.
Het is daarom niet te hopen, dat de Fr
schen en Belgen, nu hun aanvankelijke
maatregelen de werknemers eigenlijk tot de
beheerschers van den toestand hebben
maakt, hun dwang gaan versterken. D
Daily News maakt gewag van een poging
van Italie tot bemiddeling bij Duitschland,
waarop Berlijn zou geantwoord hebben, dat
de eerste voorwaarde voor een beslechting
van het conflict het terugtrekken van i
Fransche troepen uit het Roerbekken moet
zijn. Men voelt dadelijk dat hier een groote
moeielijldieid schuilt. Als Frankrijk op den
eenmaal ingeslagen weg terug zou moeten
gaan, verliest het aan prestige en daartoe
zal de regeering te Parijs of de openbare
meening in Frankrijk niet gemakkelijk te
krijgen zijn. Over een week zal ook over het
moratorium aan Duitschland beslist moeten
worden. Frankrijk heeft zijn voorwaarden
ervoor bekend gemaakt, die hierop neer
komen, dat voor een uitstel van 2 jaar, 1
milliard goudmark aan goederen in natura
en een milliard in specie betaald en een aan-
tal belastingen moeten ingevoerd worden.
Zoo lang de Duitsche regeering echter
wegens de actie aan de Roer vasthoudt aan
haar voornemen om noch geld noch goede
ren aan de Entente af te geven, heeft deze
heele regeling sleohts de beteekenis van een
ontwerp op papier. De toestand in het Roer
bekken wordt zoodoende hoe langer hoe
meer de sleutel voor de oplossing van a!
moeilijkheden.
echter plechtig, dat het mij niet meer mo
gelijk zou zijn elders te vertoeven. De
Palmen is mij een aardsch paradijs gewor-
den en gij weet, om het paradijs te ver
laten moet men er uit verdreven worden.
Niet alleen in het gezin van den heer
Herbelot werd de toestemming van Pierre
met groote blijdschap ontvangen, doch ook
de bewoners van de beide dorpen, door
Tagaly spoedig ingelicht over het besluit
van den geleerden man, die Kalib zoo
snel ge ;ezen had, betuigden hud hun
vreugde over die beslissing en, zooals ge-
bniikelijk is bij de Malgachen, brachten
zij den volgenden morgen allerlei kleine
geschenken, als vruchten, mandjes rijst
enz. De kleine Kalib kwam voortaan met
een reuzenbouquet prachtige veldbloemer.,
door hemzelf geplukt.
Toen het ventje zijn geschenk had over-
handigd, begon hi? van blijdschap zoo dol
te dansen, dat Arlette hem lachend in de
armen nam en hem op de beide wangen
kuste.
Pierre Iiet het toen niet onder zich den
kleinen snuiter op dezielfde plaatsen te zoe-
nen, aldus onrechtstreeks Arlette's kussen
roovend, een bewijs te meer, dat bij al
aardig verrukt was op het evenbeeld van
Lenore.
tk kan u verzekeren, dat ze u voor
een soort toovenaar aanzien, merkte de
heer Herbebt lachend op en toch zult ge
niet heel veel onder hen te doen hebben
De conservatieve Evening Standard k it
op tegen twee extremistische stroorrnugj- in
de openbare meening in Engeland ten aan
zien van de Roer, die beide in Frankrijk
avereditsche indrukken kunnen »v kken.
Ondanks alle sympathie van het Engelsche
volk voor Frankrijk, zou het onjuist z.jn te
denken, dat dit volk heel graag mee zou
doen met dwingen van Duitschland er. ooos
is op zijn eerste-minister, dat inj het daartoe
geen gelegenheid geeft.
„De oneerlijkheid van Duitschland, let
wringen en ontduiken van de laatste vier
jaren, de onbeschaamdheid van zijn tegen-
woordige houding, zijn onverholen voldoe-
ning over de scheming in de Entente maken
een beroep op het gevoel ten behoeve van
Duitschland eenvoudrg belachelijk. Het is
geen „blinde reus", die trappen krijgt, ter
wijl hij weerloos is, maar een zeer sluwe en
ver ziende oplichter met. helaas, te veel troe-
ven achter de hand. De Britsche opvatting
ten aanzien van de Roer is eenvoudig een
van vrees, dat Frankrijk, geplaatst in een
positie waarin het initiatief niet langer aan
zijn kant is, in een zeer gevaarlijken en
moeilijken toestand kan geraken, waaruit
het zich alleen tot een noodlottigen prijs van
zijn eigen prestige terug kan trekken.
„In deze omstandigheden is het niet al
leen onvoorzichtig het is roekeloos en
bijkans laf aan Frankrijk den indruk te
geven, dat zijn actie de goedkeuring van het
Britsche volk wegdraagt. Wij hebben niet
het recht, zulk een indruk te vestigen, en in
dien die voor echt werd versleten kan de
verantwoording van degenen, die zichzelven
vrienden van Frankrijk noemen, groot zijn.
„Aan den anderen .kant is de houding van
hen, die de Duitschers aanmoedigen in hun
verzet tegen Frankrijk nog minder ver-
schoonbaar en nog kwaadwilliger. Wij kun
nen eenvoudig de genegenheid niet begrij-
pen, die de organen der arbeiderspartij voor
de Duitschers in het algemeen en den Duit-
schen kapitalist in het bijzonder toonen.
Waarom zouden dezelfd,e mannen, die va-
derlandsliefde in eigen land aanfluiten en
voorgeven, dat zij een Britsch werkgever als
een vijand van het proletariaat beschouwen,
„de vaderlandsliefde" van mannen als Stin-
nes en Thyssen verheerlijken?"
UIT IERLAND.
Uitbreiding van de doodstraf.
De Iersche Legerraad heeft orders uit-
gegeven tot aanzienlijke uitbreiding van
de doodstraf. Zoo zullen personen, die aan-
sporen tot moord, of correspondeeren met
de rebellen of in het bezit worden ge-
vonden van documenten, behoorend tot
plannen, welke tegen de \eiligheid van den
staat zijn gericht, ter dood gebracht kun
nen worden. Deze orders zijn reeds langer
dan een week in werking. Het Dail had
nog niet de gelegenheid ze te bespreken,
tot Woensdag, toen de leider der arbeids-
partij de re gee ring verweet, dat
zij aan de pers verboden had,
het document te publiceeren, hetgeen
een aanslag op de rechten der pers, als-
mede op de reehten en vocrrechten der
Dailleden beteekende. De spreker dier.de
later een motie in, waarin de Dail werd
gevraagd, de Order af te keuren, daar
zij groote uitbreiding gaf aan de macht
der kfijgsradenterwijl bedreiging met den
dood het land niet bevrijdde van de man
nen, die misdaden begingen. Muleah\ be-
toogde, dat als gevolg van de regeerings-
politiek velen hun wapens inleverden. He
regeering had geen andere keuze. Hij las
documenten voor, die op rebellen waren
gevonden en aantoonden dat kracbtiger
pogingen werden voorbereid om de spoor-
wegverbindingen te vernielen en leden der
regeering te dooden. De dail keurde den
maatregel goed.
een merkwaardig geval.
Uit Ierland wo^t het haast ongelooflijke
voorval gemeld, dat dezer dagen in het
graafschap Tipperary een sneltrein, waar
in zich 200 passagiers bevonden en welke
reed met een snelheid van 72 K.M. per
uur, zonder ongev alien over een vier meter
breede kloof gekomen is, terwijl de spoor-
brug door de rebellen met dynamiet was
opgeblazen.
als dokter, want het klimaat is prach.ig
hier, terwijl ik den menschen met goeden
uitslag hygienische voorschriften heb in-
geprent en alcohol ten strengste verboden
is. Ik verzeker u, dat de geneesheer minder
werk zal hebben dan de leerling-kolonist
en ik kan niet anders dan mij er over ver-
heugen, daar ik groote behoefte krijg aan
steun.
Van dat oogenblik af gevoelde Pierre
zich gelukkig. Zijn tochten te paard door
de bebouwde velden vyaren hem een nit-
spanning en een bron tevens van nieuwe
beiangfij'ke studies. Met mevrouw Herbe
lot en Arlette deed hij wandelingen in het
aangrenzende bosch en bewonderde met
de dames den weelderigen plantengroei
en de uitgebreide fauna. Ook wel bezocht
hij met de beide dames de enkele zieken
die er op de plantage waren en soms
vergezelde hij haar in de school, waar de
kinderen degelijk onderwijs kregen, dat
hen opvoedde tot menschen, ver in ont-
wikkeling boven hun minderbedeelde stam-
genooten.
Door die kalme en toch arbeidzame le-
venswijze genas de diepe wond, die Lenore
hem geslagen had, geheel, zoodat zelfs
de gedachte aan haar hem niet meer ont-
roerde.
(Wordt vervolgd.)
ENSCHE COURANT
Burgemeester en Wetliouiiers van TEB NEUZEN
brengen ter openbare kennis, dat ter gemeente-
secretarie ter inzage ligt een verzoek met bijlagen van
de GEBROEOEHS VERLINDE te Ter Neuzen, om
VEllGTjyHJNG tot het plaatsen en in werking
brengen van e^n electromotor op het perceel, kudastraal
bekend in sectie L, no 671.
Op Maandag 5 Februari a s., des namiddags drie
uur, zal in het gemeentehuis gelegenheid bestaan om
be 7. waren tegen de in.williging van dit verzoek
in te brengen en deze mondeling en schriftelijk
toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij, die bezwaren hebben,
kv.mii>]' gedurende di ie dag.-h nwr het boverv-
gemelde tijdstip, ter Secretarie der Gemeente ken
nis n e m e n van de ter zake ingekomen scbriftnren.
De aandacbt van belanghebbenden wordt er op
gevestigd, dat volgens de bestaande jurisprudentie
met tot beroep gerechtigd zijn, zij, die niet overeen-
komstig art 7 der Hinderwet op den bovenbepaalden
dag voor bet gemeentebcstuur zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren mondeling toe te lichten
Ter Neuzen, den 23 Januari 1923.
Burgemeester en Wethouders voornoernd,
J. I1U1ZINGA. Burgemeester.
B. 1. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
59) KWWIi
