ALGEMEEN NiEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
7 b u i tTnTaTTdT"
No 7404
Vrijdag 19 Januari 1923
63e Jaargang.
~T1 NN~ E N I A N D.
HET NQQDLGTTIG GEHEIM.
E
GEMENGDE BERICHTEnT
TWBBEB BLAD
F EUIL LETON
MINISTER AALBERSE-
Naar de Rsb. uit parlementaire kringen
yemeemt, moet minister Aalberse zeer
ernstig het voornemen te kennen hebben
gegeven af te treden. Dit heengaan kan
zeer zeker word en verwacht, indien de
Eerste Kamer haar goedkeuring inocht
onthoudcn aan het wetsontwerp tot re-
gfeling van Arbeidsgeschillien.
De minister moet, naar een mederwer-
ker van het blad ter oore kwam, in be-
voegde kringen duidelijk hebben te ken-
nen gegeven, dat het hem zeer veel moei-
te kost, den huidigen gang van zaken
in het algemeen met zijn verantwoorde-
lijkheid te dekken.
ALGEMEeNE VERGADERING MIDDEN
STANDSBOND.
V6«r of tegen invoerbelemmering.
Woensdag is te Amsterdam gehouden de
gnoote algemeene vergadering, uitgaande
van den Middenstandsbond, ter bespreking
van het voor en tegen van tijdelijke in-
voe rbe Ie m meri n gen
De voorzitter van den Middenstands
bond de heer Ed. G. Schurmann, zeide
in zijn openingswoord, dat het doe! dezer
vergadering is het van atk kanten belich-
ten van het vraagstuk der invoerbelem-
mering. Hij sprak zi|n leedwezen en te-
vens zijn verwondering uit, dat geen en-
kele vertegenwoordiger der regeering op
deze vergadering tegenwoordig is.
Spreker verwelkomde daarop de verschil-
lende vertegenwoordigers van aangesloten
en werkgeversorganisaties en de afgevaar-
digden van tal van Kamers van Koop-
handel.
Als inleiders van het onderwerp traden
op de heeren mr. dr. Jan van Best, te
Eindhoven, oud-Iid van de Tweede Kamer.
mr. J. G. Schurmann, te Rotterdam, lid
van den Raad van Advies, en mr. A. C.
Josephus Jitta, te 's Gravenhage, secre-
taris van den Hoogen Raad van Arbeid.
De heer van Best zeide, dat er op dit
oogenblik een Godsvrede moet zijn tus-
schen den protectionnist en den vrijhan-
delaai.
Aan beide zijden is men opportunist.
De vraag, waarom het thans gaat, is
deze, of er op dit oogenblik reden is om
tot invoerbelemmering over te gaan.
Over deze vraag kan verschil van mee-
ning zijn. Voorop dient gesteld te worden,
dat in Nederland de Nederlandsche arbeid
de voorkeur moet hebben. Er is in ons
land een zoodanige malaise-toestand, dat
ook de regeering met de industTieelen zich
daarover ongerust maken.
De werkbosheid neemt toe, de koop-
kracht af, de invoer stijgt en de uitvoer
daalt.
De heer van Best zette ten sbtte uit-
een, dat er, vrij van elke theorie, invoer
belemmering moet komen.
Mr. A. C. Josephus Jitta had zijn
voordracht in drie deelen onderverdeeld
le. de wijze, waarop het probleem der
invoerbelemmering moet worden be-
schouwd; 2e. de invloed, dien de tegen-
woordige omstandigheden op dit a!oude
probleem uitoefenen, en 3e. de handel-
belemmerende middelen, die men aanbe-
reelt voor de bescherming der industrie.
Aan de hand van een schematisch over-
zicht van den koers der mark en van de
indexcijfers van groot- en kleinhandelpriji-
zen in Duitschland in 1922, waaruit blijkt.
dat de groothandelprijs zeer snel en de
kbinhandel wat langzamer den koers van
de mark volgt, toonde spreker aan, dat de
valutaooncurrentie slechts een tijdelijk ka-
rakter draagt en we! Zoo lang de mar
blijft dalen.
Zoodra de daling der mark tot stilstand
zai zijn gekomen, is het met de valuta
ooncurrentie afgeloopen en wanneer de
mark zelfs zal gaan stijgen, zulien wij een
valutaooncurrentie in omgekeerde ren
ting waarnemen.
Spreker zeide voorts te vreezen, dat de
(57
Tagely was een knappe, flink gebouwde
inboor ing van omstneks dtriig ja r Zijn
teint was sterk olijfkleurig, maar ue ragel-
matighcid van zijn trekken was merkwaar-
dig. Ondanks zijn kroezigen haartooi van
den neger, had hij het type van den Ara-
bicr.
Tagaly luisterde met eerbied naar het-
geen de inge. ieur hem zei en antwoordde
toen met een corredte buiging:
Mijnheer is de vriend van u en gij
zijt de vr.end van mijn mtester, dus is liij
ook de vriend van mijn meester. Mcrgen,
bij het krieken van den dag vertrek ik.
Ik zal zeer vere rJ zijn met het reisgezal-
schap van mijnheer.
Pierre mankcerue niet op 't appel. Den
volgenden morgen vroeg was hij gezeten
in een filanza ie, een soort draagstoel ge-
torst door negers, en ging hij naar oe oe-
zitting van den heer Herbebt.
De reis, afwisse end langs de kust en
dan weer het binne.dand in, duurde drie
dagan, inbegre^en de rusttijden, waarin
Tagay uitstckende maaliiben deed berei-
den.
Wij naderen het doe', zei de Mal-
gache, toen zij de he l.ng van den heuvel
tijdelijke invoerbelemmering niet tijdelijk
zal blijken te zijn.
In het buitenland heeft men geen gun-
stige ervaringen opgedaan met de bescher-
inende maatregelen.
In dit vraagstuk, vervolgde spreker.
moet protectionnisme, niet te eenzijdig
zijn. Het protedionisme is eenzijdig, om-
dat het altijd het belang van een kleine
groep op den voorgrond stelt, eenzijdig
bovendien, omdat het niet doordringt tot
de kern der wereld-malaise.
Het woord was vervolgens aan mr. J.
G. Schurmann.
Deze stelde op den voorgrond, dat de
malaise in Nederland niet alleen als ge-
volg van de valutaconcurrentie is ontstaan.
De invoerbelemmering zal dan ook niet
de volkomen genezing van de malaise ten-
gevolge hebben. En niet £en bepaalde
branche, maar de geheele industrie ver-
keert in een malaisetoestand.
BEDRIJFSORGAN1SATIE.
Het Centraal Bestuur van het Verbond
van Nederlandsche Fabrikantenvereenigin-
gen heeft aan den Hoogen Raad van Ar
beid een nota doen toekomen naar aan-
leiding van het onlangs door ons gepu-
bliceerde praeadvies over bedrijfsorganisa-
tie, enz.
De nota vangt aan met eenige bespiege-
lingen over het maatschappelijk organis-
me en o\rer socialistische theorieen.
Wat betreft de zakelijke bezwaren van
het Verbond tegen de voorstellen en con-
clusies van de meerderheid der commissic
nit den Hoogen Raad, die het praeadvies
ontwiero, ont'eenen wij aan de nota het
volgende:
Ten a an zien van de medezeggenschap
der arbeiders in de bedrijfsleiding her-
haa't het Verbond, dat het staai op het
standpunt dat van een recht der arbeiders
tot het deelnemen aan de leiding van
een particulier bedrijf geen sprake kan
zijn.
Dit sluit niet uit ,dat een bedrijfslieider
over de zeer verscheiden beslissingen,
waarvoor hij komt te staan, met zijn ar
beiders over'eg pleegt Integendeel, het
Verbondsbestuur ziet in, dat overleg een
zeer gewenscht element voor een vlotten
gang van het bedrijf is. Een wetjteUjke
regeling omtrent dit overleg zou even-
wef het beoogde doel voorbijstreven en
in medezeggenschap ontaarden.
Het Verbond, zich ten deze aansluitend
bij de meening neergelegd in het rapport
over den R.K. Centralen Bond van be-
drijven van de commissie-He'lebrekeri, in-
gesteld door het R.K. Verbond van Werk-
geversvakvereenigingen, acht het vocr het
grootbedrijf verwerpelijk, de mogeliikheid
te openen door een wet bindende regels
te stellen ten opzichte van de bedrijfsor-
ganisatie.
Wie eenmaal beging met alien werkge-
vers dezelfde loonen en overige rrbeids-
voorwrarden op te dringen, komt er auto-
matisch toe, de steeds min of meer prijs-
drukkende concurrent'e der werkgevers te
willen opheffen. In zijn redeneering heb
ben nu loonarbeider en ondernemer het
eenparig belang, dat er zoo duur mo-
gelijk wordt verkocht. De beteekenis van
concurrents vocr het perfectionneeren der
werkmethode, en bij de verruiming der
exportmogelijkheid, wordt daarbif over
het hoofd gezien; ook dat er in ons land
reeds industrieen zijn, die in hun funda-
menten schudden, omdat a'dus de no
ta van het Verbond van Ned. Fabrikanten-
vereenigingen er vocr alle werkgevers
en alle arbeiders en vocr alle werkgevers
onderling bindende regels gelden.
Het instituut der collectieve contracten
acht het bestuur van het V. v. N. P. in
een phase van ontwikkeling. Voor- en te-
genstanders laten beiden zich zoowel in
het kamp der werkgevers als in dat der
werknemers hocren. Welnu, onder die om-
opgingen, in den namiddag van den derden
dag.
Men had weldra den top bereikt en toen
stond Tagaly stll en de hand uiis'rekkend
naar de vlakte, die vruchtbare vlakte, die
aan drie zijden door bergketens omringd
was, zei hij:
Dat is De Pa'men, de bezitting van
mijn meester.
Tal van wclbebouwde velden strekten
zich voor het bewonderende cog uit. Doi r
hooge boomengroepen zag men eemge hui-
zen en groote schuren staan, terwijl op
twee plaatsen in het dal regelma.ig ge
bouwde hutten welvarende dorpen vcrm-
den. En allerwegen zag men verstandig
aangelegde bevloeiingen, geput uit de
beekjes, die van het gebergte stroomden.
Tagaly had onderweg al aan Pierre vcr-
teld, dat zijn meester met veel succes te
bak, hennep, kaneef, koffie, cacao en va-
nille verbouwde.
Toen men den heuvel afgedaald was,
ontwaarde men het woomhuis van den be-
zitter, een villa met een groote waranda
die als verdween onder een heeriijken
plantengroei.
Pierre r^adde dat daar Ar'ette was, die
hij voor alles wilde bezoeken, eensdeels
door nieuwsgierigheid maar grootendeels
met het onweerstaanbare verlangen het
Iieve gelcat van Lenore terug te zien.
Ik moest haar ontvluchien. dacht hij,
maar instcde daarvan ga ik die op het
standigtieden nuet aan Je praktijk van
het leven worden overgelaten van dit in-
stituut te maken wat er van tie maken is.
Door het bindend verklaren van col
lectieve arbeidsovereenkomsten zal een
oonstructie geschapen worden, die geheel
in de lijn der publiekrechtelijke bedrijfs-
organisatie ligt en die ons economisch le
ven dienovereenkomstig zal schaden.
De nota eindigt met deze bewoordingen:
„Naast eerbiediging der levende krach-
ten in onze samenleving verlangen ook wij
een wijze sociafe wetgeving ter verzachting
van maatschappJijlte misstanden. Maar in
het waarachtig bSang van een gestagen
maatschappelijken .ooruitgang wijzen wij
elken in de lijn van het socialisme liggen-
den ombouw van onze maatschappij af.
Want te zeer zijn de bestuurders van dit
Verbond overtuigd, dat een toegeven in
die richting niet beteekent een verbetering
van minder wenschelijke toestanden, maar
een stelselmatige ondermijning van wat
door eeuwenfange arbeid tot heil der
menschheid is gegroeid."
DE TOESTAND.
De oommissie van herstel is, oOk als men
Engeland buiten beschouwing laat, dui
delijk verdeeld, schrijft de N. R. Crt.
Maandag is aangekondigd dat zij den vol
genden dag bijeen zou komen om een no
ta van Barthou en Delacroix te onderzoe-
ken, voorstellende ,,officieel te constatee-
ren, dat Duitschland in gebreke is geble-
ven op de volgende punten: weigering om
de betalingen in contanten en in natura
voort te zetten; het staken der betaling
aan de mijneigenaars voor de leveringen
aan de geallieerden, de weigering tot het
feveren, n et alleen van herstelkolen, maar
ook van die, welke de technische commis-
sie canbood te beta'en, het ktaken der res
titute van vee aan Frankrijk en Belgie."
Het zou, zoo heepe het te Pafijs, een „be-
Vangrijke vergaJtring" wcrie^, wat dan
betrof nieuwe besluiten tegenover Duitsch
land, nu dit de verzenen tegen de prikke-
len sloeg.
Wat de commissie Dinsdag tenslotte,
met de stem van Engeland tegen, gecon-
stateerd heeft, is slechts dat Duitpchland
in gebreke was gebleven inzake de leve
ring van kolen (wat zij al vroeg&r gedaan
heeft) en de terugg a? van vee. Voor de
Franschen was natuurlijk het belangrijkste
gedeelte van het voorstel de aanhef (con
stat ering vat de weigering van Duitsch
land om de betalingen in contanten en in
natura voort te zetten), waardocr dade-
lijk nieuwe mcatregelen tegen Dui.scbland
genomen hadden kunnen worden op grond
van wilkkeurige nalatigheid (immers wei
gering) in het beta'en van schadevergoe-
ding. Men weet dat de commissie eclvter
reeds eerder bestoten n.a<J, den termijn
voor stort'ng van 15 Jaiuaxi tat 31 Januari
uit te stellen. Daar heeft de commissie
zich dan aan gehouden, ondanks het Fran-
sche verlangen, om de weigerachtigheid
van Duitschland (tegenzet tegen het bin-
nenrukken van het Rcer-da') blijkbacr als
een nieuw fe't te beschouwen. Wij stellen
ons voor, dat, behalve Engeland, ook lta-
Iie zich zoo hevig verzet heeft tegen ver-
dere sancties of tni'i.a re actie, dat Frank
rijk en Belgie (welk laatste vermoedelijls
toch al halfhartig aan het voorstel mee-
deed) er de- voorkeur aan hebben gege
ven, in de commissie nog niet alles op
haren en snaren te zetten.
In Duitschland houdt men rekening met
een uitbreiding van de bezetting tot aan
de Eems, waardoor het Munster-'and tus- j
schen Lippe en Eems tot aai den Rijn
in de Fransche zone zou komen te Hggen
en deze de Nederlandsche grens zou na
deren. De Duitsche regeering heeft daar-
om volgens een WoLfbericht uit Berlijn, j
last gegeven het garnizoen van de rijks-
weerb arbeid uit Munster na r Lippestadt
en Hildesheim, d.i. een eind in Zuidooste- j
lijke en Oostel'ijke richting, te verplaat-
9>cn. Uit Parijs wordt daarentegen in een
order van het minisUrie vai ocr'og nog
niet gesproken van een uitbreiding van de
bezetting naar het Noorden toe, maar
slechts van het vormen van een dekkings-
tine ten Oosten \an Dortmund en Horde,
de twee plaatsen vlak bij elkaar die op
de uiterste grens van de Fransche zone
liggen. Wat niet is, kan intusschen nog
worden, want generaal Desvignes heeft
Dinsdag tot de vertegenwoordigers van de
mijnen gedreigd, dat, indien zij aan de
opvordering van steenkoien op bevel van
de Fransche militaire overheid niet mee
wilden werken, „nieuwe sancties en dwang-
middelen" toegepast zouden worden.
De verhouding tusschen Frankrijk en
Duitschland wordt met den dag slechter.
Het is niet ver meer af van een algeheel,e
diplomatieke breuk en de Times had geen
ongelijk, toen zij waarschuwde dat het
eigenlijke schadevergoedingsvraagstuk ge
heel op den achtergrond Jreigde te raken
door overwegingen van strategischen en
politieken aard, waaruit een nieuwe en
rampspoedige toestand in heel Europa zou
kunnen ontstaan.
Stellig kan de toestand in Europa niet
heel veel meer hebben. In Memel is de
Groot Litausche beweging bezig, de gca'li-
eerden te trotseeren en Pole'n voor een
uitgemaakte zaak te plaatsen. De bladen
te Warschau beschuldigen Duitschland sa-
men met Rusland het avontuur op touw
zet te hebben. Van militaire maatrege-
en, die in Polen worden genomen, wordt
verzekerd dat de Poolsche regeering reeds
„sinds geruimen tijd" van pfan was, ze
te treffen. Dan kunnen zij ook niet met
plotselingen inval van de Litauers in Me
mel in verband staan, maar zijn zij veeleer
een uitgang van reeds bestaanden argwaan
tegen Duitschland of Sowjet-Rusland of
beiden te zamen. Bij geruchte is herhaal-
delijk melding gemaakt van het samen-
trekken van roode trcepen aan de Poolsche
grens. Hongarije heeft waarschuwingen van
de Groote en Kleine Entente ontvangen
om zich rustig te houden in het grensge-
bied aan den Roemeenschen kant. Van
de conferent'e te Lausanne kan men wei
zeggen dat zij een taai "even heeft, maar
nog niet de prognose stellen dat zij goed
zal afloopen en de Balkan rustig zal wor
den. Zoo is er aan allerlei kanten reden tot
zorg voor vcrwikkelingen, die pas goed ge-
dijen zouden in de Europeesche atmosfeer
van een zich geleidelijk verscherpend con
flict tusschen Frankrijk en Duitschland.
EEN AANVARING OP HeT NOORD-
ZEEKANAAL.
Dinsdagavond omstreeks 8 uur is het
stoomschip „Banda", van de Mij. Neder
land, gecharterd door de Kon. Ned. Stoom-
bootmaatschappij en bestemd voor Chili,
op het Noordzeekar.aal in aanvaring ge-
weest met een zandscheepje. Een vrouw
is verdronken. Het s.s. „Banda" heeft ave-
rij gekregen en is weer naar Amsterdam
teruggekeerd om in het dok herstellingen
te ondergaan.
vuur werpen doer haar dubbelgangster op
te zoeken. Groote dwaas, die ik oen, Ik
hoop, dat Rouand zich vergist of niet goed
gezien heeft.
De stem van Tagaly onderbrak Pierre's
overpeinzingen.
De meester zal zeer verheugd zijn u
te zien, mijnheer. Als gij het goedvindt zul-
fen wij hem niet lang la.en wachten.
Ge liebt gelijk, teste Tagaly. Ik denk
dat ge ook brandt van verlangen om uw
Kalib terug te zien.
Vreugde schitterae in de zw .rie oogen
van den_ a'gache. Tijdens de reis had hij
Pierre, in wien hij spoedig yertrouwen
was gaan stellen door oen bijna kameraad-
schappclijken omga.ag van den blaqke met
hem, zwarten ma i, ver.eld van zijn toewij-
ding voor zijn meester, maar vocrai' v^n
zijn groote toegenegeaheid vqor zijn kind,
zijn lur.gen, ee:: veutje van zes jaar, het
eenige, d.at hem was overgebleven na den
dood van zijn gUiefde vrouw.
Mijnheer, zeide Tagaly de tijd van
het diner is al aangebroke.i en ik heb de
bel van het huts nog niet gehoord. Dat is
het bewijs voor mij, dat ze wachlen met
het eten, totdat ik terug ben. Gij zult Kaljb
wel gauw naar ons toe zien loopen.
Op hctzelfde oogenbl.k snerpte een
schrille kreet door de lucht, een kreet die
op dezelfde wijze, in denzelfden toonaard
door Taga y beantwoord wtrd.
-- Wat heb ik u gezegd, mijnheer, ver
volgde de Malgache, we zijn al aangekon
digd. Het is Kalib, die ons gezien heeft
en het sein gegeven heeft. Kijk, daar zit
hij, boven in den boom, ondanks het ver-
bod van juffrouw Arlette, die hem verbo-
den heeft te klimmen.
Tagaly sprak nog toeri het kleine ventje
dat tegen het rose van den heme/ duide
lijk te zien was, als een rijpe vrucht Ios
lict van den tak, waarop hij zat en, door
het groen en de takken op den grond
start te.
Een kreet van schrik kwam over aller
fippen en het troepje snelde het smalle
voctpad ac, dat naar de behuizing feidde.
Pierre, die altijd een goed looper was
geweest, ger a'cte weldra achler en kon
de zwarten niet meer volgen, in weerwil
van af zijn inspanning. Buiten adem kwam
hij bij het groepje aan, dat om den ge-
vallen knaap stond.
Onwilkkeurig trad hij met een gewaar-
wording van hevige ontr>>ering terag.
Het ongfeval was niet alieen door Taga-
ly's troep gezien, doch ook van het huis-
uit, en een allerliefst meisje was uit een
aangrenzende laan komen toesnellen en
had het knaapje in haar artnen genomen.
O, juffrouw, hij is dood, riep de ar-
me vader uit, bevend vai aandoening.
Neen, Kalib is alleen gekwetst, Ta-
gafy, all en gekwetst. Stel u maar gerust,
goede Tagaly.
Zij had oij die woorden het hoofd afge-
wend en knikte den Malgache glirnla-
chend toe om hem te bemoedigen.
Pierre aanschouwde haar gelaat en, of
schoon hij voorbereid was door de verze-
kering van den ingenieur, meende hij ten
speelbal te zijn aan een zinsbegoocheling.
De gelijkenis der onbekende met Pier
re's schoonzuster was merkwaardig.
Lenore, 't Is Lenore, mompelde hij,
ae hant'.en over de oogen strijkend.
Tagaly, wie is die vreemdeling?
vroeg het meisje fluisterend aan den Mal
gache.
O, meestenes, neem me niet kwalijk,
dat ik vergat het u te zeggen, antwoord
de Tagaly op denzelfden toon. Het is een
Franschman en vriend van den heer Rou
and, die hem mij heeft toevertrouwd om
hem naar De Palmen te geleiden. Ik ge-
foof d at het een groote geleerde is, hij he'et
Dorinvaf.
Het jonge meisje trad dadelijk op Pierre
toe en zeide hartelijk tot hem:
- Ik heet Arlette Herbelot, mijnheer.
Wees welkom bij mijri vader.
Nauwelijlcs zijn aandoening kunnende on-
derdrukken, boog Pierre diep als a twoord.
Het gezicht van het gekweiste kind, dat
door Arlette aan den vader was overgege-
ven, riep hem tot zijn beroepsplicht en hij
zeide:
Wilt ge mij toestaan, mejuffrouvv,
dat ik dien kraap onderzoek. Ik ben na-
melijk geneesheer. (Wordt vervolgd.)
NEUZENSCHE COURANT
Een nota van het verbond
van Ned. Fabrikantenvereenigingen.
Medezeggenschap en over leg?
Publiekrechterlijke bedrijfsorganisatie.
Collectieve contracten en arbeidsovereen-
komsten.
GEMEENTERAAD VAN AXEI..
Vergadering van Dinsdag 16 Januari 1923,
des voormiddags 10 uur.
Voorzitter, de heer F. Blok, Burgexneester.
Tegenwoordig de leden: J. M. Oggel, C. Th.
van de Biit, A. E. C. Kruijsse, Ph. J. van
Dixhoorn, J. Weijns, J. de Kraker, J. Dekker,
J. M. Baert, F. Bieleman, J. de Feijter en M.
Koster, benevens de waamemende Secretaris.
De VOORZITTER opent de vergadering door
het uitspreken van het gebedsformulier.
Hij verklaart vervolgens behoefte te gevoe-
len in deze eerste vergadering in dit jaar de
leden te wenschen. Hij meent ook de tolk te
zijn van de vergadering, indien hij den wegens
ziekte afwezigen secretaris een spoedig her
stel toewenscht. Hij wenscht te leden gezond-
heid, kracht en wijsheid, om, onder Gods Zegen,
ook dit jaar werkzaam te zijn in het belang
der gemeente.
De heer BAERT, wenscht, als oudste lid,
namens den gemeenteraad den Voorzitter dank
te betuigen voor de wenschen tot de leden van
den raad gericht, en voelt zich gedrongen hem
wederkeerig dezelfde goede wenschen ..oe te
brengen. Hij hoopt, dat de samenwerking van
den voorzitter met den gemeenteraad moge
strekken tot heil van de gemeente en hare be-
vol king.
Aan de orde komt:
1. Notulen.
Aangezien de notulen niet tijdig aan de
leden konden v/orden toegezonden wordt be-
sloten de vaststelling aan te houden tot de vol
gende vergadering.
2. Ingekomen slukken.
a. Een schrijven van Gedeputeezde Staten
van Zeeland, dd. 14 December 1922, waarbij de
goedkeuring wordt bericht van het raadsbesluit
•tot afschaffing der paardenmarkten in deze
gemeente.
Aangenomen voor kennisgeving.
b. Een missive van Gedeputeerde Staten,
dd. 8 December 1922, dat het raadsbesluit in
zake het verhaal van 8 op de pensioensbij-
dragen van de gemeenteambtenaren wordt
goedgekeurd.
Aangenomen voor kennisgeving.
c. Een missive van Gedeputeerde Staten
var, Zeeland, waarbij de goedkeuring wordt be
richt van de door den gemeenteraad bij besluit
van 19 Augustus 1922 vastgestelde verordening
v lgens art. 11/1 his der Gemeentewet, in ver
band met den Vleeschkeuringsdienst.
Aangenomen voor kennisgeving.
d. Een missive van Gedeputeerde Staten
van Zeeland, betreffende goedkeuring van het
raadsbesluit tot vaststelling van verorderd.ngen
en instructies voor den Vleeschkeuringsdienst.
Aangenomen voor kennisgeving.
e. Een missive van Gedeputeerde Staten
van Zeeland, d.d. 29 December 1922, waarbij de
goedkeuring wordt bericht van de gemeente-
begrooting voor 1923.
Aangenomen voor kennisgeving.
f. Mededeelingen van Gedeputeerde Staten
van Zeeland, dat bezwaren kunnen worden in-
gebracht tegen afschaffing van de varkens-
en biggenmarkt te Middelburg en de veemarkt
te Wemeldinge en Zuiddorpe.
Aangezien de raad geen bezwaren heeft,
worden deze mededeelingen voor kennisgeving
aangenomen.
g. Een schrijven van het bestuur van den
Noordpolder, waarin dit bericht, dat de ver
gadering van ingelanden, gehouden 23 Decem
ber 1.1. besloot:
a. niet over te gaan tot verharding van den
Ouden Weg;
b. geen voorstel in overweging te nemen,
om dit voor gezamenlijke rekening te doen
met de gemeente Axel of met derden.
De VOORZITTER geeft te kennen, dat. Bur-
gemeester en Wethouders met leedwezen van
den inhoud van dezen brief kennis hebben ge
nomen, doch zij meenen geen voorstel te kun
nen doen, om den Ouden Weg op kosten der
gemeente in orde te maken.
De heer VAN DTXHOORN: Wat Kenken
Burgemeester en Wethouders dan wel te doen,
want hij is Van meening, dat men dien weg
daar toch zoo niet kan laten liggen.
De VOORZITTER kan nicts an:' -r
dan dat Burgemeester en Wethouders geen
vrijheid kunnen vinden om een voorstel te doen,
om den weg voor rekening der gemeente 'e
maken, daar dit een weg is, die aan een snder
toebehoort.
De heer OGGEL heeft overwogen, of er
misschien niet een ander middel zou zijn, door
nl. aan den polder Beoostenblij Bewes^eti te
vragen of zij niet genegen zou zijn een bij-
drage in het verbeteren van dien weg te geven,
daar zij meer belanghebbende is dan de
Noordpolder, omdat de ingelanden van eerst-
genoemden polder er een verkorten verbin-
dingsweg mede naar den Provmcialen eg - -
den verkrijgen.
De VOORZITTER oppert daartegen het be-
zwaar, dat de Noordpolder te kennen geeft
niet alleen er niet aan te willen medewerken,
maar ook geen voorstellen tot verbetering in
overweging wenscht te nemen. Daar zij er de
beschikking over heeft, kan men niet buTm
den Noordpolder.
De heer OGGEL veronderstelt, dat ze er toch
wel genoegen mede zullen nemen als anderen
het willen doen.
De heer VAN DIXHOORN vraa't, of het
geen overweging zou verdienen de bewoners
aan te raden zich tot Gedeputeerde Staten van
Zeeland te wenden. De weg is. zcoaL ,"e
nu ligt, een schande voor de gemeeetc n
gansche omgeving. Het is in de gemeente
Axel wel het eenige stukje weg dat niet ver-
hard is, ofschoon het toch nogal tot de kom
behoort. Hij acht het niet duldbaar. dit zoo
te laten liggen. Als Gedeputeerde Staten or
op gewezen worden, kunnen die de onderhonds-
plichtigen tot verbetering dwingen. Spreker
beerijpt het bezwaar van Burgemeester en
Wethouders, dat ze er tegen op zien, om alle
kosten voor de gemeente te nemen, maar dan
