TsrErazft&soiu eomat
BSTNODDLOTTm ilHUM.
Vrijdag 12 Jan. 1923. No. 7401.
'1' W ZEJIBIPIE BXjAD.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
FETJILLETON,
RIJKSVA ARTUIGEN.
Bij beschikking van den minister van
Biirmenlandsche Zaken is ingesteld een
oommissie, aan welke is opgedragen te on-
derzoeken, in hceverre een meer econo-
misch gebruik der onder verschillende in-
steningen en administration behoorende
rijksvaartuigen mogelijk is.
In die oommissie zijn benoemdtot lid
en voorzitter W. C. J. Smit, gep. vice-
admiraal; tot leden, G. L. Heeris, kapitejn
ter zee, inspecteur van het loodswezen
in het vierde en vijfde district, A. R. van
van Loon, inspectetir-generaa! van den
rijkswaterstaat in de 2de inspectie; dr.
H. J. Lovink. commissaris-gerieraa! voor
de landbouwproductie, lid van de Tweede
Kamer der Stateri-Generaal, W. F. van
Meerendonck. districts-commandant, te-
vens i nspecteur der rijksveldwacht, te Mid-
delburg. mr. A. Spanjer, bezuinigings-in-
spectetir bij het departement van Finan
cien, J. G. Tinbergen, kapitein der artil-
lerie, werkzaam bij de IVde afdeeling van
het departement van oorlog, A. G. van
Wieringen, administrateur, chef der afdee-
Sng personeel bij het departement van
Financien, C. J. Ph. Zaalberg, directeur-
generaal van den arbeid, tot secretaris:
E P. Weber, hoofdcommies bij het hoofd-
bestnur der posterijen en telegrafie.
DE ARBEIDSGeSCHILLENWET.
De Kamer van Koophandel en Fabrie-
ken vocr 's Gravenhage heeft een schrij-
ven aan de Eerste Kamer der Staten Ge-
neraal gezonden naar aanleiding van het
bij deze Kamer aanhangige ontwerp van
wet, houdende bepalingen tot bevcrdering
van de vreedzame bijlegging van geschilien
over arbeidsaangelegenheden en tot het
voorkomen van zoodanige geschilien. In
dit schrijven verzoekt de Kamer van Koop
handel om nu bij de behandeling van be-
doeld onderwerp in de Tweede Kamer met
zoodanige wijzigingen zijn aangebracht, dat
aan de ondernemingen gewaarborgd wordt
dat hare interne eommercieele belangen
niet tengevolge van het bij deze wet in-
gevoerde recht van enquete, door open-
baarmaking zulfen worden geschonden,
noch bedoeld recht van enquete is ver-
vallen, het ontwerp van wet te verwerpen,
teneinde een regeling voor handel en riij-
verheid te voorkomen waarvan de onheil-
volie gevolgen niet kunnen worden over-
zien.
BESPREKINGeN met DEN MINISTER
VAN ARBEID.
Maandagmiddag heeft de minister an
Arbeid, Fiandel en Nijverheid een confe-
rentic gehad met industrieelen uit de chc-
mische nijverheid, ter bespreking van den
toestand in de verschillende onderdfieteri
van die industrie en van de middelen, die
tot verbetering zouden kunnen leiden.
Voor deze bijeenkomst waren o.m. uit-
genoodigd belanghebbenden bij de olie-
en zeepindustrie, de fabricage van phar-
maceutische artikelen, lijm en gelatine, ver-
nis en verven, kaarsen, enz.
Van de zijde van de industrieelen werd
vrij algemeen om verlenging van den ar-
beidstijd gevraagd. Verder werd gewezen
op den belangrijken invloed, vveTken de
uitvoering van verschillende andere wetten
op den kostprijs van het product uitoefent.
Enkele fabrikanten drongen bovendien aan
op het nemen van beschermende maat-
regelen.
STEUN AAN ONZE INDUSTRIE-
Naar wij vernemen, zijn tusschen de re-
geering en de Nederlandsche Bank on-
derhandelingen aangevangen over een re
geling tot het verleenen van steun aan
onze industrie, voor Ieverantie in het bui-
tenland, in dien zin, dat de regeering een
deef van het risico van buitenlandscbe
feveringen voor haar rekening neemt. Als
percentage wordt genoemd 30 a 50 pet.
(Tel.)
INVOERVERBODeN?
Naar het Volk verneemt, heeft de vori-
ge week het katholieke Kamerlid Van
Riizewijk, een der onderteekenaars van
het wetsvoorstef tot invoering van invoer-
verboden, in verschillende vergaderingv u
in Noord-Brabant medegedeeld, dat mi
nister Aalberse den indieners van het bc-
doelde wetsvoorstel geraden had, hun voor-
stei in te trekken, aangezien van de re-
^geering zelve binnenkort een voorstel tot
het instellen van invoerverboden te wach-
ten was, waarvan met name de schoen-
industrie profiteeren zou.
DE NOODL1JDENDE INDUSTRIEeN.
Met een Kamerlid, industrieel, praten-
de over de moeilijkheden, waarmede tal
van industrieen te kampen hebben, wees
deze erop, schrijft het Hbl., dat voor som-
mige bedrijven wier vertegenwoordigers
voor beschermende rechten zijn, invoer-
v.rboden nu zeifs te laat zouden komen
Volgens de meening van enkele indus
trieelen zou alleen nog maar baten direcie,
financieele hulp aan de bedrijven, die het
ernstigst onder de Duitsche concurrentie
te lijden hebben gehad. Waar men wel
gevoelt, dat geen groote financieele of
fers van den Staat zouden zijn te verwach-
ten, heeft men in eenige industrieelt krin-
gen gepraat over de gedachte, om de
werkloosheidsuitkeeringeu in bedrijven, die
zwaar gebukt gaan onder de Duitsche
ooncurrentie, te staken en de bedragen,
aan deze vverkloosheidsuitkeeringen uitge-
geven, te gebrujken als steun aan deze
noodiijdende bedrijven.
Men zou daarmede tvveeerlei bereiken.
zoo meent men. Eenerzijds steunt men de
bedrijven, anderzijds maakt men een einde
aan de zedenbedervende, de energie der
arbeiders verslappende werkloosheidsuit-
keeringen.
Deze gedachte is nog sJechts in abstrac
ts besproken in enkele kringen. Mis-
schien, dat men bij nadere overweging tot
een behandeling en uitwerking in concrete
komt. Zij leek ons, zoo op het oog, be-
langwekkend genoeg, om haar hier over
te vertellen.
RUSTTIJDEN- EN ARBeIDSLIJSTEN-
BESLUIT.
Door den minister van Arbeid, Fiandel
en Nijverheid is bij den Hoogen Raacl
van Arbeid een Voorontwerp van een
rusttijden- en arbeidslijstenbesluit voor
fabrieken of werkplaatsen aanhangig ge-
maakt.
In hoofdzaak komt dit overeen met het
nu geldend besluit.
DE LOSSE VeRKOOP VAN ONGE-
BANDEROLEeRDe SIGAREN.
De Haagsche redacteur van de „Msb."
meldt:
Naar ik verneem, heeft de minister van
Financien thans besloten, dat per 1 Febr.
a.s. de losse verkoop van sigaren verbo-
den zal zijn, tenzij deze stuk voor stuk
zijn gebanderoleerd. Alle tabaksfabricaton
moeten van dien datum af gezegeld en van
banderollen voorzien zijn, uitgezonderd en
kele speciale socrten pruimtabak.
NEDERLAND eN BeLGIE.
Co mite de Politique nationale.
De Antwerpsche herichtgever van net
Hbl. meldt:
Het beruchte Comite, waarvan, onmid-
dellijk na den oorlog, de plannen uitgingen
om Zeeuwsch-VIaandcren en Nederlandsch
Limburg te anhexeereii, had Zondag een
vergadering van technici bijeengeroepen te
Antwerpen in de zafen van het hotel Paon
Royaf.
Nadat mr. Arthur Rotsaert het vraag-
stuk der verkeersmiddelen te water tus
schen Maas en Schelde had uiteengezet
en na eene bespreking waaraan de heercn
Nothomb, Bcrain, Van de Vorst, Adriaens-
sens en Joossens deelnamen, wrerd een
motie aangenomen, waarbij de volgende
wenschen aan de regeering worden over-
gemaakt.
De verbinding tusschen Maas en Schel
de is onvoldoende. De Nederlandsche auto-
riteiten stellen alles in het werk, om het
verkeer van Luik en zeifs van Charleroi
naar Rotterdam af te Teiden. Verschillende
sluizen werden in de Zuider-Willemsvaart
afgeschaft om de vaart te vergemakkelijken.
Er moet dus van Belgische zijde bi| hoog-
dringendheid ook wat gedaan worden. De
draaibrug aan den dam en de spoorweg-
brug van Herenthals, die de vaart op Ant
werpen beiemmeren, zouden moeten ver-
andcrd worden.
Eene overeenkomst zou met de Neder
landsche regeering moeten worden geslo-
ten om de afschaffing te bekomen der
tol-fcrmaliteiten op de doorvaart van het
Maastrichtsch gebied door het inrichten
van een cordon van toezicht over de acht
kilometers grondgebied der Nederlandsche
„enclave".
De Belgische regeering wordt verzocht
te trachten van de Nederlandsche regee
ring te bekomen dat de bureaux van den
To! en den Waterstaat ook 's Zondags
geopend blijven, zooals dat het gebruik is
aan de Belgische vaarten en ook aan de
andere international vaartwegen in Ne-
derland.
ITe aandacht der regeering wordt ook
gevestigd op het feit, dat de Belgische
schepen uanzienlijke vertraging lijden o,p
de vaart van Maastricht do r de verplich-
ting hun kolenvoorraad te Maastricht op
te doen, wanneet dit gemakkelijker zou
kunnen gebeuren te Weert.
De drijfkracht en de verlichting langs
het kanaal moeten electrisch worden in-
gericht.
Voor wat de onmiddellijke verbeteringen
betreft aan het verbindingskanaal Luik
Antwerpen, stelde de vergadering vast, dat
het ontwerp van honderd-dertig meter
range sluizen te bouwen onvoldoende is
om het ncrmual verkeer van 2000 tonne-
maat-scher>en te verzekeren. De Neder
landsche regeering heeft bij de be\ aarbaar-
making d r Maas en de verbindingskanalen
tusschen Luik en Rotterdam sluizen voor
zien van tweehonderzestig meter. De
Belgische regeering mag in dien zin niet
mind, r doen wil zij Antwerpen en Rot
terdam minstens op gelijken voet stellen.
Eindelijk werd de wensch uitgedrukt dat
de vaartweg Brn-sefCharleroi zoo haast
mogelijk voor schepen van 600 ton zou
worden ingericht, in afwachting dat zu'ks
ook mogelijk zal worden gemaakt op de
strook Charleroi Glabecq.
Na de vergadering werd in het restau
rant van Paon Roval het traditioneel ban
ket gehouden, waar onder meer door P.
Nothomb een toast werd uitgebracht,
waarin hij wees op de noodzakelijkheid
van een onafhankelijke Belgische politiek
en het dringend sluiten eener Neder-
landsch-Belgische overeenkomst, die de
Belgische scheepvaart van alle belemme-
ringen moet verfossen.
BELGfe EN DUITSCHLAND.
In de Belgische Kamer hebben Dinsdag
groote bespreking^n pfaats gehad over de
Belgische politiek jegens Duitschland. De
publielce tribunes waren niet zoo vol als
bij de debatten over de Gentsche uni-
versiteit, maar verscheiden vreemde diplo-
maten vulden de diplomatenloge. Theu-
nis gaf een overzicht van de drie ontwer-
pen ter Parijsche conferentie. Het Engel-
sche plan zou vo'.r ^elgie op zijn hoogst
10 milliard franken hebben opgeleverd, met
inbegrip van de reeds ontvangen 4,5 mil-
jard van Belgie's voorkeurrecht. Belr
gie heeft voor zeven miljard Duit
sche marken moeten inwisselen, de
overige 3 miljard staan gelijk met de
Duitsche schattingen van de provincien
en gemeenten in den oorlog. Het zou dus
zijr onkosten vergoed krijgen, maar nim-
mer meer kans hebben een centiem te
ontvangen vocr zijn pensioenen, invalidi-
teitsuitkeeringen, oorlogsschade of herstel
van de verwoestinfgen. Voorts zouden de
feveringen ia riutiua**jaju-'j oatne van kolen
en ookes waaraan de Belgische fabrieken
zoozeer behoefte hebben, nog slechts door
rechtstreeksche onderhandelingen met
Duitschland verkregen kunnen worden. Zij
zouden, het zij in specie betaald moeten
worden, hetzij in bons, die echter slechts
gewaardeerd zouden worden op de helft
van hun nominale waarde, zoodat Belgie
vocr de Duitsche kolen den dubbelen prijs
zou hebben moeten betalen. Daar kon het
onmogefijk in treden. Vervolgens herin-
nerde Theunis aan de lange reeks tekort-
komingen van Duitschland sinds de onder-
teekening van het verdrag van Versailles.
Met vohc overtuiging, zoo besloot hij,
verklaar ik, dat de Duitsche regeering sinds
het teekenen van den vrede niet alleen on-
macht, niet alleen traagheid, maar een vve-
zenlijken onwil heeft getoond ten aanzien
van de vergoedingen van elken aard, zeifs
van die, welke gemakkelijk na te komen
waren. Frankrijk is besloten het hem toe-
komende op te eischen. Het heeft maat-
regelen uitggewerkt om het toezicht op
de financien en het bedrijfsleven van
Duitschland te versterken en dit toezicht
te stellen i n de plaats van de ontbrekende
goede trouw van Duitschland. Mcesten wij
Frankrijk daarbij alleen laten, terwijl wii
aan den eenen kant de vergoeding niet
kunnen missen en aan den andereh kaht
onze Engelsche vrienden ons die voor-
loopig niet willen helpen verstrekken? Wij
hebben geen oogenblik geaarzeld en ons
aan de zijde van Frankrijk geschaard! lta-
lie deed zul'ks eveneens, Engeland niet.
VIERDE DEEL
Naar het geluk.
I.
Een vrijwillige bonneting.
In 't ecrste deel van dit verhaal heeft
de Iezcr gezien, dat Pierre De Cdrisolles,
evenals Romain, genegenheid had Of^e-
vat voor Lenore, maar het geheim van die
Iiefde in zijn hart had bewaard, om niet
de tegenstander te worden van zijn fcroeder
In weerwil van zjjn edelmoedige na-
tuur had de dokter zooveel geleden bij
de vtrloving van het paar, dat het hem
op het vocrvaderlijk kasteel te benauwd
was geworden en dat hij de wijde wereld
ingetrokken was, gevlucht.
Ondanks het Ieed, dat hij voelde door
de scheiding van den broeder vertrok hij,
zondcr dat Romain aanvankelijk de ware
reden vermoedde, wijl deze werkelijk ge-
loofde, dat Pierre plotseling aangegrepen
was door den lust tot reizen en de bui-
tenlandsche faculteiten wilde bezx>eken, om
de vcrderingen der geneeskundige weten-
schap na te vcrschen.
Echter, de gewenschte af'eiding, die Pier
re van zijn reis verwachtte, kreeg hij niet.
De afwezigheid van Lenore deed zijn
Iiefde voor het inooie meisje nog toene-
men en het aanvallige gelaat met de azuur-
blauwe oogen, stand hem onophoudelijk
voor den gecst.
Tevergeefs trok h'i van de eene hoofd-
stad naar de andere tevergeefs trachtte
hij door omgang met de eerste mannen der
wetenschap de gewenschte afleiding te
krijgen.
AI had Pierre kunnen vergeten voor
een wijle, dan zouden de talrijke brieven,
die hem van huis nagezonEen werden,
de herinnering wel wakker gehouden heb
ben. Want het verloofde paar vergat den
broeder niet. Maar al die brieven spraken
van zooveef geluk, dat zij de marteling
van den dokter nog verlevendigden.
Hun brieven dooden mij, zeide Pier
re tot zichzelf. Wat helpt mij de vlucht
afs ik dagelijks met hen in briefwisseling
ben en mij geweld moet aandoeti om kalm
en opgewekt te schijnen. O, kon ik maar
vcrdwijnen, dood voor hen zijn gedurende
den tijd, dien ik noodig heb om de ge
stagen wond te doen sluiten. Zij zouden
cr door lijden vermoedelijk, maar hun lij
den zou heel wat minder zijn dan het
mijne en hun geluk zou er niet ernstig
door aangetast worden.
De gedachte om te verdwijnen vatte
Iangzamerhand diep wortel in het brein
van Pierre en het plan, dat hij zichzelf ge-
vcrmd had, werd tot uitvoer gebracht.
toen hem de geboorte van Diana bericht
werd. Nu kon hij zonder zelfverwijt gaan
een vcrwijt dat Romain hem voor de voe-
ten had kunnen werpen wanneer hij, als
dokter, Lenore ziek had achtergelaten.
Verdwijnen, maanden, iaren misschien
zonder eenig teeken van leven te geven,
dat was, meende Pierre, het eenige mid-
del om hem van zijn kwaal te genezen.
Hij voerde zijn plan na ontvangst van
den brief, die de geboorte aankondigde
van Diana, onmiddellijk uit. In het schrij
ven, warrmede hij zijn gelukwenschen aan
Lenore en Romain verzond, deelde hij ook
mede, dat hij naar Madagascar zou vertrek-
ken.
Het is niet als eenvoudig toerist dat ik
die reis onderneein, zoo schreef hij in zijn
Taatsten brief, maar als onderzoeker Het
is het onbekende en niet het reeds ge'ziene
van dat land wat mij aanlrekt. Ik hoop de
minst bevolkte streken op te zoeken om
inijn reislust tot het aiterste te bevredigen.
Beste broeder en lieve zuster, wees niet
te veel teleurgesteld, als ge soms in den
eersten mogelijk langen tijd geen tij-
ding van mij mocht ontvangen. Scbrijf ocik
mij niet, want heden kan ik niet zeggen
waar ik morgen ben.
Dit, aanvankelijk niet begrepen, besluit
van Pierre deed Romain en diens vrouw
veel verdriet. Romain schreef dadelijk te-
rug om te protesteeren tegen de in zijn
oog zonderlinge handelwijze, maar zijn
brief bfeef onbeantwoord.
Het financieel bezit van Pierre was niet
groot, ev<«nmin als dat van Romain, waar-
toe de studies en de kostbare proeven,
die de broers op hun verschillend ge
bied hadden genomen, veel hadden bijge-
dragen. Ook Pierre's omrwervingen door
Europa hadden het kapitaaltje nog aan-
merkelijk doen slinken. Bij zijn verlangen
om de nabijheid van Lencre te ontvluch-
ten, kwam de wensch het verloren fortuin
te hcrstellen en te vermeerderen en daar-
om had hij Madagascar afs doel van zijn
reis gekozen.
Het eerste wat Pierre deed was van
naam veranderen, opdat de nasporingen
Wij betreuren het, dat onze vrienden in
oorfog e n vrede zich verwijderd hebben of
zich afzijdig houden. Theunis voegde luer-
aan nog toe, dat Belgie deze houding aan-
neemt, in den geest, welke vier jaar lang
zijn vergoedingspolitiek heeft beheerscht
zonder woede of wrok. Als de maatregelen
Duitschland tot nadenken kunnen brengen,
de Duitsche republiek en Stinnes, zijn af-
gezant, des te beter. Als Duitschland ein
delijk ernstig zijn heiligste verplichting er-
kende en zijn financieei'en toestand in bet
reine bracht om de vergoeding te voidoen,
des te beter. Wij grijpen alleen naar dwan-
gen, omdat de andere middelen hebben
gefaald. (toej.)
Na Theunis spraken Vandervelde (soe.),
Carton de Wiart (kath.), Paul Hymans
(lib.) en Helleputte (katli.).
Vandervelde noemde de mislukking van
de Parijsche conferentie de ernstige ge-
beurtenis sinds den oorlog. Wij aanschou-
wen het failliet van de bondsgenootschap-
pen en de vergoedingspolitiek. Vier jaar
lang heeft Belgie gesteund op Frankrijk
en Engeland, maar van nu aan moet het
zwakke Belgie nootlotUgerwijs meegezogen
worden in den maalstroom van Frankrijk.
De sympathie, welke Belgie voor Frankrijk
koestert zal het waarschijnljjk daarheen
drijven. De betaling van de vergoeding
is een heilige zaak. Wat Belgie verkrijgen
kan, moet het onmiddellijk tcegekend wor
den. Het middel daartoe zou een interna-
nationale leening geweest zijn, Om deze
te laten slagfen, had men het door Duitsch
land verschuldigde bedrag moeten vermin-
deren en de onderlinge schulden van de
geallieerden schrappen. Men moest ook
den Iinker-Rijnoever ontruimen, welks be-
zetting zooveel haat zaait en gevaar voor
de toekomst. Een internationale leening
zou enkele maanden geleden mogelijk zijn
geweest. Nu handhaaft men de Daitsche
schuld op 132 miljard gouden marken.
Deze toestand is niet slechts ernstig, zij
is wanhopig voor hen, die gerechtigheid
wenschen en een wezenlijken vrede. De
verantwoordelijkheid voor deze toestand
is verdeeld.
Ik ben het tens met de regeering, dat het
Engefsche plan onaannemelijk was, maar
de eisch van 132 miljard mark goud in
36 stortingen is het onmogelijke vragen.
Zoo zal de bezetting eindeloos voortduien.
Zij zai haat, staking, opstand, bloedver-
gieten verwekken. Nu, zoomin als vroeger,
zal ik daaraan mijn goedkeuring hechten
en met mijn Fransche en Engelsche vrien
den zal ik den strijd voor den vrede voort-
zetten.
Carton de Wiart en Hymans keurden de
houding van de regeering goed, evenals
Helleputte, die er op wees, dat het
verwoeste Frankrijk en Belgie samen 45
miljoen inwoners hebben, Duitschland 60
miljoen, lerwijl zi| i fabiie" ei ngeschonden
bleven. Wie verkeert dan in de gunstigste
positie
Ten slotte zei minister Jaspar, dat
Duitschland alleen verantwoordelijk is.
Sinds 4 jaar onttrekt het zich aan zijn
verplichtingen, daar het nog steeds in de
ijzeren greep is van zijn vroegere regeer-
ders. _Wij hebben, ?ei Jaggar,' geho<ipt in
een meuw en eerlijk Duitschland. Tever
geefs. Als wij thans naar de Roer wil
len optrekken, is dat, omdat zich daar
de oppermachtige t'abrikantenklasse be-
vindt, die de wereld vergiftigt. Het Verdrag
van Versailles heiligt het recht van elken
schuldeischer tot krachtig optreden.
De Kamer heeft al deze redevoerin-
gen langdurig toegejuicht en is ten slotte
overgegaan tot de behandeling van een
interpellate over het ouderdomspensioen.
DE BEGEERE1JKE RIJKDOMMEN VAN
HET ROER-BEKKEN.
Zal Frankrijk, door middel van een de
creet van de Commissie van Herstel. kans
zien, nog deze maand het Roerbekken te
bezetten? Het zai er zijn best wel voor
doen, want de rijkdommen van het Roerge-
bied zijn groot en begeeriifk.
Het Roergebied (van DuisburgRuhrort
tot en met Hamm; ten Nocrden van de
Roer vijfmaa! zoo breed als ten Zuiden
ervan) is een kolenveld, dat oorspronkelijk
gevonden en geexploiteerd is door En-
gelsch kapitaal en Engelsch vernuft.
Ziehier enkele getallen: de oppervlakte
bedraagt 2588 vierkante kilometer, de be-
volking zal om-ende-bij 3 millioen 800.000
zdelen bedragen en de fabrieken en kolen-
mijnen brengen voldoende fabrikaten en
grondstoffen op, dat het prachtige net-
werk van spoorwegen en kanalen er per
jaar ISO millioen ton te vervoeren heeft.
Toen Britsche, Schotsche, en lersche in-
genieurs nog een Ieidende rol speelden in
die door den broeder ongetwijfeld zouden
gedaan worden, vruchteloos zouden zijn.
- Ze zijn gefukkig. Laten ze inij doen
lijden, in vrede, dacht hij, niet zonder bit
ter heid.
Het was dus niet de heer De Cerisolles
maar de heer Dorinval, die overtocht nam
op de Dauphin, een der booten van de
Messageries maritimes, bestemd voor Ma
dagascar.
Het aantrekkelijke van de zeereis deed
Pierre goed. Ondanks de marteling van
zijn hart kon de prachtige overtocht hem
niet onverschillig laten en de Stromboli,
de straat van Messina (voor de verschrik-
kelijke aardbeving) en de Etna hadden
acht reer'volgens zijn bewondering. Hij
was bovendien zoo spoeiig gewend aan de
rollendc en deinende beweging van het
stoomschip, dat hij te Port Said aankwam.
met een eetlust als van een wolf.
Op de route Marseille—Port Said had hij
opn.rvlakkig kennis gemaakt met de an
dere passagiers. 't Meest van alien inte-
resseerde hem wef een ingenieur van on-
geveer dertigjarigen feeftijd, Rouand ge-
naamd, die zich voor de derde maal naar
Madagascar begaf om er een nieuwe spoor-
lijn te ontwerpen. Diens enthousiasme voor
het groote eiland, de gloedvolle beschrij-
vingen van de rijkdommen die het eiland
in zijn schoot vcrborg, rijkdommen, die
slechts wachtten op den ontwikkelden
geest en de nijvere hand om ze aan de
oppervlakte te brengen, hadden een sym-
pat'iieken indruk gewekt bij Pierre.
De belangrijke kwestie van de kolonisa-
tie van Madagascar trok den ingenieur
machtig aan. Hij had het eiland geheel1
doorkruist en de encrine vruchtbaarheid
de ontwikkeling van het Roergebied, was
Essen een provincie-stadje van nauwe-
lijks 50.000 inwoners, nu is het zoo groot
als Rotterdam met zijn ruim 0,5 millioen.
Kort na 1871 begon men te beseffen,
welke enorme rijkdommen de bodem van
het Roerbekken borg. De Ier Mulvaney
was de eerste, die er schachten boorde en
de mijnen bouwde, welke nu nog tot de
rijkst-produceerende behooren.
Hem, zijn collega's en hun landen tier
eere, werden enkele mijnen gedoopt met
de namen, „Nieuw Schotland", „Erin" de
oude Keltische naam voor lerland) en
„Hibernia" en zoo zijn de namen geble-
ven, zeifs toen Duitsch kapitaal en Duit
sche eigenaars het Roerbekken bemach-
tigden.
Dat „eigendom" van Duitschland f
onaangetast, toen na den financiee'en ri-
sis in de Europeesche tachtiger iar n, I
sche magnaten, zooals Thijssen, H i:
Krupp en Kirdorff zich absoluut vrij !;och-
ten van elke mogelijke buitenlandsdie in-
menging.
De kolen- en staalindustrie bleven tot
nu toe de bronnen van groote rijkdommen
voor gansch Duitschland. De kolemniinen
dafen tegenwoordig tot 700 meter diepte
en leveren 100 millioen ton per jaar en
de voorraad strekt nog voile 674 jaren!
Ziet men binnen niet af te langen tiid
kans om de schachten 1400 meter diep te
laten worden, dan kan, op denzelfden pro-
ductie-grondsfag hierboven genoemd ge-
rekend worden, dat de Roermijnen voiop
leveren tot over 1350 jaren!
Aan de bovengrondsche toestanden is
het een en ander gewijzigd in en na den
oorlog. Maar in 1918 zag Duitschland nog
kans om 10 millioen ton staal uit het
Roerbekken uit te voeren en dat beliep
in dat jaar 68 pet. van de totale productie.
Ruw ijzer en ten deele verwerkt ijzer steeg
nog tot 40 millioen ton.
De wapenstilstand smeedde al de ka-
nonnengieterijen en verdere oorlogstuig-
fabrieken om (door middel ook van de
Duitsche energie) tot machinefabrieken
voor louter vredelievende doeleinden en
er begonnnen uit "het Roerbekken taTtooze
Landbouwmachines, rails, gereedscha^pen
en pfaatijzer te komen, wel voor „1 mil
lioen paardenkracht".
Arbeiders zijn er 1.000.000; voormannen
15.000 en ingenieurs 5000.
HET BELGISCHE HOOGeSCHOOL-
VRAAGSTUK.
De senatoren Vermeyfen en De Swarte.
voorzitter en vice-voorzitter van de com
missie voor de vervlaamsching van de
Gentsche universileit, zijn Dinsdagmiddag
ontvangen door den burgemeester van
Brussei, dien zij vergunning hebben ge
vraagd voor het houden van een betoo-
ging voor de vervlaamsching in denzelfden
geest als die daartegen van den bond voor
het behoud van de Fransche universiteit
te Gent op 28 Januari. Nadat de burge
meester er op gewezen had, dat er ze-
ker gevaar zou kunnen bestaan vocr orrie-
verstoring, heeft hij toch niet anders kun
nen doen, dan de vergunning verleenen.
D? Vluamsche bet*)gmg zal 25 F-eiwiawri
gehouden worden.
DE STAKING TE ANTWERPEN
OPGEHEVeN.
De bootwerkers hebben Dinsdag ge-
stemd over het hervatten van den arbeid,
van de 3275 geldige stemmen waren 2398
voor, 871 tegen. Het werk is Woensdag
hervat. Als Zaterdag de patroons en
werklieden het niet eens zijn geworden
over het geschil ten aanzien van de loons-
verhooging, zar de staking vanzelf op-
nieuw ingaan.
IN WEENeN WORDT WeER
GESPAARD.
Volgens inlichtingen uit Weenen aan
het Secretariaat-Generaal van den Volken
bond, nemen de depots bij de Weensche
banken en de spaarbanken in heel os-
tenrijk bestendig toe. Deze toenemin<j is
vooral merkbaar geweest gedurende de
maanden October en November. In het be
gin van de maand October was het bedrag
der depots 21 milliard 200 millioen. >p
het eihd van de jnaand was dit toe geno
men met 14 milliard 400 millioen, eind
November nog eens met 21 milliard 700
millioen.
Als men zich herinnert, dat de kroon
ter zelfder tijd vri'jwel stabiel is gebleven.
met een Iichte neiging tot verbetering, dan
kan men daaruit de gevolgtrekking ma-
ken, dat het vertrouwen van het Oosten-
rijksche publiek in zijn nationale tetuil-
middel, terugkeert.
en den grondrijkdom bewonderd. Oo\ op
landbouwgebied had hij veel gezien en hij
had kennis gemaakt met taf van kok>ni—
ten, die, met weinig geld begonnen, thans
groote kapitalen bezaten.
Gij moet eens met een van die nnn-
nen kennis maken, mijnheer Dorinv;i', zei
de Rouand op zekeren dag tegen Pierre
toen ze weer over het doel van de reis
spraken. Omdat ge u naar Madagascar t e-
geeft om fortuin te maken, kan ik u ten
zeerste aanbevelen bij de oud-gedienden
onder de kolonisten te informeeren naar
den weg dien ge moet inslaan.
Alles heel goed en we!, gaf Pierre
ten antwoord, maar hoe moet ik mij toe-
gang bij die menschen verschaffen? Ik heb s
nog nimmer van die mannen gehoord, die
hun fortuin op het eiland gemaakt hebben.
Ik heb ze maar voor het grijpen.
waarde heer, de Gabibiers. de Herbeli ts,
de Richardins. Maar we spreken er nog wei
over voordat wij van efkander gaan. Een
enkel wocrd van mij zul| u met open armen
doen ontvangen. Dat woord zal ik u gCven
als wij scheiden.
Tijdens de reis door het Kanaai van
Suez werd de kemismaking van de beide
passagi.rs bijna vriendschap. De ingenieur
was een gezellige prater, naar wien Pierre
heel gaarne luisterde als hij van zijn reis-
ervaringen verhaade. De ingenieur waar-
deerde die aandacht en was er zeifs zeer
erkentelijk voor.
Het is een fortuin, zeide hij, Pierre
de hand drukkend, dat ik zoo'n reisgezei
heb. Ik hoop, dat het toeval, dat u in
mijn gezelschap heeft gebracht, u even
nuttig als aangenaain mag zijn.
(Wordt vervolgd.)
Tt,W