ALGEIXIEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7385 Maandag 4 December 1922. 70e Jaargacg.
BIT NQQBLQTT1BI1HIIM.
BUITENLAND.
BINNENLAN D.
FEUILLETON.
aan den Stoofpolder, bij Bruinisse, waartoe
de Kamer indertijd naar aanleiding van de
voorgekomen scheepsbngevalien bij storm-
weer besloten had. Door de schippers zal
dit votum met leedwezen worden vernomen.
DE TOESTAND.
Te Lausanne blijft het geredekavel gaan-
de tusschen twee partijen, die in hun op-
vattingen twee wereladeelen vertegen-
woordigen, het We^ten en het Oosteii, en
het voooruitzkht a snelle ovtreensteni-
ming over de taTfrjke kwesties die nog
aanhangig zijn, is slechts poover. Het is
schrijft de N. R. Crt., om arme zinnen van
te kriigen, vooraf als men bedenkt dat de
hachelijkste kwestie van alle, die van de
Zeestraten, de volgende week aan de forde
moet komen en Turkije in zijn erzet tegen
de .Westersche opvatting dienaangaande
dan kan rekenen op den krachtigen steun
van Sowjet-Rusfand. Over de vrijheid van
de koopvaardij zijn de twee partijen het
eens, maar alleen tot daartog en niet ver-
der. De geailietrden komen op voor demi-
litarisatie van den oevers en aanstelling van
den Volkenbond als toeziend voogd, Kon-
stantinopef (het heeft niet veel zin meer.
om van Angora te spreken,nu het oude re
gime te Stamboel is opgedoekt) en Mos-
kou voor handhaving van Turkije ats wach-
ter aan de Zeeengten en het sluiten van
deze voor alle oorlogsschepen. In deze
kwestie heeft men in werkelijkheid met een
antithese tusscheri Engeland eener- en Tur-
kije en Rusland anderzijds te doen. De
Engelschen willen van de Zwarte Zee geen
Russische binnenzee gemaakt hebben, met
vrije uitvaart voor Russische oorfogssche-
pen, zoofang de Russisch-Turksche entente
stand houdt, terwijl de Russen de Britsche
vfoot willen uit wateren w a arid zij voor
hen de verbinding met hun eventueelen
Turkschen oorlogsbondgenoot zou kunnen
afsnijden. De Turken verzetten zich ook
tegen een demilitarisatie, die de goede
verdediging van Konstantmopel onmoge-
lijk zou maken, en op het stuk van deze
verdediging zijn zij bijzonder gevoelig, zoo-
als gebleken is bij de strategische afron-
ding van het gebied van de stelling Adria-
nopel, welke stad naar de meening der
Turken het meest vooruitgeschoven punt
van het verdedigingssttefsel voor Konstan-
tinopel is.
In het plan der geallieerden is het ont-
worpen toezicht van den Volkenbond voor
Turkije en Sowjet-Rusland stellig een ele
ment, dat hen irriteert. De bofsjewiki be-
stempelen dien bond in hun gewone ter-
minologie als een imperialistische overwin-
naarsbond. Hoe de Turkenover hem den-
ken, is Zaterdag te Lausanne opnieuw ge
bleken. lsmet wilde er niet van weten,
dat op voorstel van Curzon eenige douane-
vraagstukken aan het oordeef van den
Volkenbond zouden voorgelegd worden.
hij protesteerde ook tegen de aanwezig-
heid van Nansen als volkenbondsoommis-
saris bij de beraadsfagingCn over de uit-
wisseling van krijgsgevangenen en bur-
gerbevolkingen, en twee Turksche gele-
iegeerden die te Geneve de organisatie
van den bond hebben bestudeerd, zijn,
naar ons Zaterdag tegelijk uit Lausanne
werd gemeld, tot het besluit gekomen dat
die organisatie wef voortreffelijk was, maar
onvoidoende waarborgen voor onpartijdig-
heid bood. Dit is in wat meer parlemen-
taire termen dus een oordeet, dat met
het Russische overeenstemt.
Waar het te Lausanne op aan komt is,
tusschen alle moeielijkheden doorlaveeren-
de of ze omzeilende, althans een regeling
op papier te verkrijgen. Komt die in het
geheef niet tot stand, dan kunnen de ge
allieerden wel uit Lausanne vertrekken,
maar wat moet ex dan met hun troepen te
Korvstantinopel en elders gebeureu De
bepaling in de overeenkomst van Moeda-
nia, volgens welke de Turken voor de zo
nes van Ismed en Tsjanak halt houden en
ook geen troepen uit Azie naar Europa
zullen overbrengen, geldt alleen voor den
duur van de vredesconferentie. Het con
flict zou bij het uiteenvallen van de con-
ferentie niet lang op zich; laten wachten,
wanneer het Turksche leger aan den Azia-
tischen oever in beweging kwam. Als de
geallieerden dus geen hernieuwing van
den oorfog met Turkije willen, zullen zij
er alles op moeten zetten om een regeling
tot stand te brengen en dit is het, wat de
positie der Turken en Russen zoo sterk
maakt.
Is het trouwens wef de moeite waard
voor Engeland om zich met alle krachten
in te spannen, ten einde in de voornaam-
ste kwestie van de Zeeenglten: den Tur
ken nog de een of andere concessie te
ontwringen, die alleen in vredestijd op
papier van kracht blijft, terwijl gemak-
kelijk te voorspellen is, dat de Turken
zich er in oorfogstijd toch niet door zou
den faten belemmeren? In 1914 gold het
tractaat van Juli 1841, nader bekrachtigd
door den vrede van Parijs van 1856, vof-
gens hetwelk geen vreemd oorlogsschip
de Dardanellen in mocht varen zonder
vergunning van Turkije. Daarom lieten de
Turken in 1914 de Duitsche oorlogssche
pen Goben en Breslau toe en zij hid
den de Zeeengten daarna geslo'ten voor
de oorlogsschepen van de geallieerden.
Dit tractaat is door de Turken nage-
feefd alleen omdat het in hun eigen voor-
deef was. Zelfs in het ondenkbare geval,
dat de Turken nu Engefand's wensch ten
stotte inwilligden en de zeestraten, open-
stelden voor zijn oorlogsschepen enl hun
het binnenvaren gemakkelijk maakten door
nergens fangs de oevers vaste verdedi-
gingswerken op te werpen, zou, gelijk
wij ai herhaaldelijk hebben laten uitko-
inen, wanneer in een nieuwen oorlog
Engeland en Turkije weer tegenover el-
kaar kwamen te staan, het eerste werk
van "de Turken bestaan in het improjvisee-
ren van een verdediging door middef van
mijnversperringen, het opstellen van ge-
maskeerde houwitsers (om hun steilvuur
bijzonder gevaarlijk voor het dek van
oorlogsschepen) er/z.
Men doet te Lausanne heef ernsltig en
debatteert over de kleinste kleinigheden,
alsof het ging om de vast^tetling van
een contract met bepalingen, bij weVker
overtreding men dadelijk verhaal op de
partij, die in gebreke is gebleven, zou
hebben. De nuchtere waarheid is echter,
dat het stuk papier, dat men te Lausanne
ten sfotte hoopt te krijgen, alleen moet
dienen om de gevaren van een onmiddef-
lijk conflict voor de geallieerden af te
wenden. In zoover het een proeve mocht
willen zijn tot regeling van de Ooster-
sche kwestie, kan het tractaat van Lau
sanne niet ontkomen aan het noodfot van
alle vorige proeven, ondernomen op vroe-
gere congressen over de Oostersche kwes
tie, namelijk dat de uitvoering ervan alles
te wenschen zaf overlaten en de Ooster
sche kwestie zich van het eene tot het
andere gesfacht zal handhaven in haar
karakter van een tusschenpoozend werk-
zamen vulkaan, die in zijn rustige tijden
krachten schijnt te verzamelen voor een
nieuwe uitbarsting.
DE SCHOMMELING VAN DEN
WISSELKOERS.
In den Beh^schen Senaat is minister
Theunis gei'nterpelleerd over de kwestie
der wisselkoersen. De socialistische Sena
tor Vinck betoogde dat de transacties van
enkefe buitenlandsche en Belgische „ban-
dieten" dusdanige fluctuates in den wis-
selkoers hebben veroorzaakt, dat het e.co-
nomische leven in Belgie zeer moeilijk
is geworden. Hij drong aan op een nauw-
keurige regeling, een officieele iaterna-
tionale vaststelling der wisselkoersen. Al
les is beter dan het huidige sitelsel met
DE GRONDWETSHERZ1ENING.
De wetsvoorstellen door de Koningin
bekrachtigd.
De Koningin heeft de thans ook door de
Eerste Kamer aangenomen wetsvoorstellen
tot grondwetsherziening bekrachtigd.
ERVARINGEN VAN EEN VROUWELIJK
KAMERL1D.
Mej. Johanna Westerman, een onzer
Kamerledeo. die zoo men weet, tot de groep
van den Vrijheidsbond behoort, schnp't in
het weekblad ..Middenkoers'1 over haar er-
varingen als Kamerlid. Zij prijst de tege-
moetkoming die de Kamerleden haar be-
toonden. Ook mevr. Groeneweg, had meen
ik, aldus mej. Westerman, nooit over on-
vriendelijkheid van hare 99 mannelijke col-
lega's te klagen gehad. En nu wij met ons
zevenen zijn wordt het allengs gewoner, de
vrouwen zich tusschen de mannen te zien
bewegen. Wanneer men zich maar niet als
nieuweling ineens te veel op het standpunt
stelt de wijsheid in pacht te hebben en die
wijsheid nu eens te willen luchten, dan komt
de Kamer een beginneling, 't zij man of
vrouw prettig tegemoet.
De hoeveelheid gedrukte stukken, die een
Kamerlid onder de oogen krijgt, noemt zij
verbijsterend. Wat al wetten en bepaiingen
worden in de Kamer voorbereid. Wat al be-
slissingen moeten er genomen worden,
waarvan een groot aantai Kamerleden niets
begrijpt. Van hoe ontzettend veel wetsont-
werpen wordt bestudeering verlangd! Het
is zoo overweldigend veel, dat men al heel
gauw moet gaan schiften bij het bepalen van
de belangstelling en zich beslist moet voor-
nemen niet van alles verstand te willen krij
gen en zich zoodoende grondig in den put
te werken, zooals eens een Kamerlid jaren
geleden een man dus gedaan heeft.
Men moet ten minste de eerste jaren zijn
aandacht bij speciale onderwerpen bepalen
en daarvan een grondiger studie maken, en
verder vertrouwen op de voorlichting van
die leden der fractie waarvan men deel uit-
naakt, die van andere onderwerpen nitste-
kend op de hoogte zijn.
Natuurlijk blijft belangstelling in die on
derwerpen, waarvan men niet speciaal ver
stand heeft, geboden en een leek kan dik-
wijls over een bepaalde zaak waarbij ge-
zond verstand te pas komt, een juist oordeel
hebben en zoo mede vruehtbaar werk doen.
Mijn indruk is echter, dat nieuwelingen in
de politiek natuurlijk de buitengewoon
bekwamen uitgezonderd eerst na eenige
jaren hard werken kans hebben goede Ka
merleden te worden en ik raad iedereen
't zij man of vrouw af, zich het werk te
gemakkelijk voor te stellen.
Men moet de gfbote lijn van het werk
in't oog houden en dan zal men na eenigen
tijd in staat zijn aan het schip van staat
een klein duwtje te helpen geven in de rich-
ting, waarin men het wenscht te doen voort-
gaan.
EEN GEMEENTE DIE OPGEHEVEN
WIL WORDEN.
De gemeenteraad van Balgoy bij Nijme-
gen, vroeg aan den Minister om van het
aardrijk te mogen verdwijnen als afzonder-
lijke gemeente. Zij kon het niet meer bol-
werken. De Minister heeft nu bericht, dat hij
de samenvoeging van Balgoy met Overas-
selt tegen 1 Januari 1923 wil bevorderen.
HET GEZANTSCHAP BIJ DEN PAUS.
De algemeene vergadering der Her-
vormde (Gereformeerde) Staatspartij heeft
in haar laatst gehouden bijeenkomst te
Utrecht een adres aan de re peering ver-
zonden, waarin zij verzocht op de Staats-
begrooting 1923 den post ad 10.000 gld.
uitgetrokken voor het gezantschap bij den
Paus, te doen vervallen, en heeft aan de
Tweede Kamer verzocht het initiatief te
nemen tot indiening van een voorstef in
dien geest
Een oogenblik later waren de echtge-
nooten gescheiden en de man met het
edele karakter, die door de rechtbank van
,Anenschen schuldig was bevonden aan een
afschuwelijke misdaad, zag de deijren van
zijn gevangenis achter zich sluiten.
Lenore was teruggekeerd op het kasteel
Cerisolles, zoo vol van zoete en vreeselijke
herinneringen voor haar.
Het Groene Huis was gesfoten en telkens
als de jonge, veelbeproefde vtouw op haar
korte wandelingen in het belang van de
kleine Diana er langs kwam, ontroerde zij
van smart. De ongelukkige zag met smart
111 het hart de terugkomst tegemoet van
den markies, maar zij moest dien angst
-en den weerzin tevens onderdrukken.
O, afs Romain mij zoo zag.
Dit herhaalde Lenore telkens als zij
haar smart uitweende aan het wiegje van
Met kleine wichtje, dat gelukkig nog niets
begreep van het martelaarschap harer
noeder.
De goede oude Manon kon ook haar
tranen niet terughouden, hoe gaarne zij
zich goed had willen houden. Ze lcnielde
dan naast Lenore neer bij het wiegje
en trooste haar meesteres zoo goed zij
kon. Zij vertelde dan van al de goede
daden, die zij zich van Romain kon her-
inneren, zeggend:
Hij, onze Romain, een moordenaar!
O, mevrouw, ik zou, u uren lang kunnen
vertellen van dingen die bewijzen, dat
hij van zijn kindsheid af nooit zelfs een
DE „TURMAC".
Aan het geheele personeel der Turmac's
sigarettenfabrieken en kantoren, gevestigd
ts Zevenaar en Ar-ihem1", is tegeni 1 Januari
ontsfag aangezegd. De fabricage is stop
gezet tengevolge van de snelle achteruit-
gang van den verkoop.
EEN BANKINSTELL1NG IN
F1NANCIEELE MOeILIJKHEDEN.
Ds Centrale 'Effecten- en Adminislratie-
bank te Nijmegen heeft aan haar crediteu-
ren een ondtrhandsch accoord aangeho-
den, daar de bank niet; in staat is ten
voile aan haar verplichtingen te voldoen.
KLOMPENMAKERSBEDR1JE.
Het lioofdbestuur van den Nederland-
schen Kfompenmakersbond heeft een con
ference gehad, met den beirokken Minis
ter, om deze te verzoeken maatregelen
te nemen waardoor de moeilij(kheden in
het klompenbedrijf kunnen worden wegge-
nomen daar de inlandsche klompeninou-
strie door de concurrentie van de Belgische
klompen kwijnt. De Minister heeft over-
weging toegezegd van de te nemen maat
regelen.
HET OVERCOMRLEeT POST-
PERSONEEL
Naar het „Hbld." verneemt, is aan de
hoofdep van dienst medegedeetd, dat dfc
administratie bij post en telegrafie eer
zij overgaan tot toepassing der wacht-
geldregeling, zooals deze doer de centrale
commissie voor gecrganiseerd overfeg is
geadviseerd, een opgaaf verwacht van de
voor «den. dienst ongeschikte elementen
onder hun personeel. Deze zullen in de
eerste plaats voor onitslag worden voor-
gedragen.
DE HAVEN VAN VLISS1NGEN.
De Tweede Kamer heeft stelling genomen
tegen de plannen door den Minister van
Waterstaat ontwikkeld in zijn memorie van
antwoord op de Waterstaatsbegrooting, om
de werken tot uitbreiding van de haven van
Vlissingen zoo goed als stop te zetten.
Uit alle politieke partijen kwamen afge-
vaardigden de wenschelijkheid betoogen, om
dat werk met onverrpinderde kracht voort te
zetten. De Minister gaf naar aanieiding
hiervan te kennen, dat ook hij het werk wil
voortzetten, en dat er van de voor dit jaar
toegestane gelden nog 5 ton disponibel is
en dat hij in deze maand het maken van een
waterkeerenden dijk nog wil aanbesteati..-
Eene motie van den heer Krijger, die ue-
oogde dit werk van de nog beschikbare gel
den te doen uitvoeren werd toen inge-
trokken.
Met 70 tegen 3 stemmen is Vrijdag aan
genomen een motie van den heer Van der
Voort van Zijp, waarbij wordt uitgesproken
de wenschelijkheid van voortzetting der wer
ken op den oorspronkelijken voet.
Met groote voldoening werd te Vlissingen
het bericht hiervan ontvangen. De burge-
meester, die op de tribune de Kamerzitting
bijwoonde, had zich gehaast dien uitslag
te seinen.
Spoedig wapperde toen van het stadhuis
de Oranje, de nationale en Vlissingsche
vlag.
De Kamerfractie van den Vrijheidsbond,
zond een telegram van gelukwensch aan de
Vlissingsche afdeeling, en bracht hulde aan
het ijverig gemeentebestuur.
De anti-revolutionaire kiesvereeniging
zond een telegram aan den heer Van der
Voort van Zijp, waarin hem dank werd ge-
bracht voor de wijze waarop hij voor de be-
langen van Vlissingen op den bres heeft
gestaan.
VLUCHTHAVEN AAN DEN
STOOFPOLDER.
Door de Tweede Kamer is Vrijdag ver-
worpen, met 39 tegen 34 stemmen, een post
van 200,000, voor het uitvoeren van het
plan tot het aanleggen eener vluchthaven
dier kwaad heeft gedaan, faat staan een
inensch. Hij was de edelmoedigheid in per-
soon.. Verbeeld u, eens
En dan vervoigdeii de verftalen van de
oude Manon elkander op, totdat Lenore
door haar tranen heen glimlachte en, als
de oude ophield, meer van die verhalen
vroeg uit Romain's jeugd en jongelings-
jaren.
Romain wil, dat wij in leven blijven,
zeide ze op zekeren avond en daarom
moet gij, Manon, mij helpen om het leven
te dragen. Wij beiden zijn de eenige we-
zens die, met Diana, hem na aan het hart
figgen. Pierre moet dood zijn, anders had
hij wel gehoord van het vreeselijke pro-
ces, dat in de bladen de ronde heeft ge
daan. Denkt ge het ook niet Manon?
De oude was hevig ontroerd door de
woorden van mevrouw E>e CerisoJks en
antwoordde
Ik denk zooals gij. Nooit heb ik twee
breeders zooveel van elkaar zien houden
Pierre en Romain. Het zou, mij daarom
niet verwonderen afs Pierre's geest op een
goeden dag verscheen om den waren
moordenaar van mijnheer Narjac onder de
guillotine te brengen.
Dergelijke gesprekken waren 'n weldaad
voor Lenore, want zij fenigden eenigzfns
haar groote smart en wekten een straai
van hoop in het hart van de veelbeproefde
De eene dag na den andere veriiep, doch
Lenore bieef zonder tijding van den mar
kies.
Wat bezielde toch den vader, die zijn
dochter alleen liet in de ure van beproe-
ving? Dat hij deri schoonzoon negeerfle,
van wiens onschuld hij overtuigd moest
zijn, dat was wel«laf, maar voor een hoog
hartig man te begrijpen, maar dat hij zijn
eenig kind aan haar lot overliet in zulke
omstandigheden, dat moest hemeltergend
genoemd worden.
Zoo sprak meh in het dorp en in den
omtrek er over, waar men de kasteelbevvo-
ners had feeren kenned en waar men veel
sympathie had gekregen voor de nieuwe
meesteres, maar men paste wef op het
niet in bijzijm van Lenore te zeggen, daar
men v-^. geen geld ue lieve jonge vrouw
had willen kwetsen.
Op zekeren middag toen de kasteel-
bewoonster t trugkeerde van een wande-
ling in net park met Diana, die door de
dienstbcidt gedragen werd, hoordie zij een
fawaai alsot er een twistgesprek gaande
was. Zij tuisterde toe en tioorde:
A\aar als ik u toch zeg, dat ik uw
meesteres moet spreken
Het leek een scheHe jongensstem, waar
op een zwaardere, een inannestem, ant
woordde J
Onze meesteres spreken? Welja, dat
ontbrak er no-g maar aan, dat ge er „mo^t''
bij ziegt!
Lenore herkende de stem van Jerome
den tjunman.
Zeker om haar wat geld af te zetten
voor wat bloemen uit het bosch,. bl°emen,
die wij hier in het park meer dan genoeg
hebben. Qa maar door met uw gebakken
botjes, jongen
Oevochten? In het paXviljoen Wie
heeft dat verteld, beste Manon?
Omdat mevrouw mij opdroeg het
paviljoen eens wat op te ruimen, dacnt ik
dat ge er alles van wist. Stoelen en tafels
lagen omvergewcrpen en een der vensters
stond open, terwijl een riiit gebroken was.
Mevrouw weet zeker ook niet, vervoigde
de oude, dat er een gat in de heg in de
nabijheid van het paviljoen. Het lijkt wel
of een troep bandieten hier binnengeko-
men is en den boel in het paviljoen eens
even door elkander gesmeten heeft. Groo
te hemel, wat moer er van ons worden als
het af dien kant opgaat! Het lijkt waar-
achtig wel mevrouw, of tr neksen bezig
geweest zijnDe ongestrafte moord op
mijnheer Narjac' waarvoor onze goede
mijnheer Romain in de gevangenis zucht,
moet de bende moordenaars aangetnoe-
digd hebben om opnieuw te beginnen en
ik geloof dat het rdet 1ang zai duren of
we gaan er ailemaai aan.
Uit medelijden met de oude, getrouvve
dienstbode besfoot Lenore te spreken; Daar
om zeide ze:
Sle( u maar gerasc, Manon, bandie
ten heLoen niets met die wanorde in het
pavilj en te maken. Mijn vader heeft een
beetj. opgewonden gestel; terwijl hij ver-
telue hoeveel hij geleden had door die
^roordeeling van Romain, liep hij af en
aan in het palviljoen, zonder eigenlijk uit
te kijken en zoodoende werd er licht een
rieten stoel omvergeworjjen.
O, beste mevrouw, zuchtte Manon,
terwijl ze vertrouwelijk haar gerimpelde
hand op Lenore's schouder fegde, een
vader, die in pfaats van met zijn dochter
te weenen over het ongefuk, dat over
haar gekomen is, haar meubelen onderst-
boven werpt, die verdient niet beter dan...
Kom, mevrouw, ik kan niet gefooven, dat
een vader zoo handelt; dat moeten bandie-
ten, roovers, moordenaars geweest zijn
Gisteravond hebben ze het paviljoen doer
elkander geworpen, morgen komen ze in
het kasteel! De dood als mijnheer Narjac
zijn onduldbare speculaties. De controle
dient door den Volkenbond en niet doer
de haute finance te worden uitgeoefend.
Onlangs heeft een bank te Antvverpen
op een dag voor dertig millioen Belgische
francs aan ponden sterling ingewissehd.
Zii, die net nationale geld exporte.ren,
dienen zwaar te worden gestraft.
Nadat Senator Seeliger op de instei-
ling van een internationale muntof(gani-
satie had aangedrongen, beantwoordde
minister-president Theunis, als minister van
financien, de verschillende sprekers. Al
het onheil komt niet uit de bankbiljetcen-
pers voort, aldus de minister, want er
bestaat een economische wet, die van
vraag en aanbod, welke den, wisselkoers
vaststelt. Alle Britsche en Amerikaansche
kapitalen, die in Belgie zijn geplaatst, niet
door speculanten, maar door buitenland
sche operaties, zijn Belgie na den wa-
penstilstand van nut geweest. Belgie heeft
behoefte aan buitenlandsch kapitaal; in-
dien het weggaat, daalt de franc.
De minister zeide dat er inderdaad in-
dividuen zijn geweest, die een valuta-
crisis hebben veroorzaakt, doch zij zijn
alien uitgewezen. Een internationale con
trole acht hij nutteloos. Hij bestreed het
beginsef eener heffing op het kapitaal;
zij zou onmogelijk zijn en de vernietiging
van het verlrouwen beduiden. Hij meen-
de dat er geen reden is zich ongerust
te maken. Alleen reeds de aankondiging
van een wet, welke het beheer der ka-
pitafen verhinderen zou, zou een noodlot-
tig gevolg hebben.
DE EXECUTIE VAN DE GRIEKSCHE
MINISTERS.
Betreffende de executie der Grieksche
oud-ministers wordt nadur gemefd, dat de
ex-premier den dood in voile kalmte !te ge-
moet getreden is. Ofschoon tusschen, de
uitspraak van de militaire „rechtbank" en
de tenuitvoerfegging van het vonnis slechts
enkele uren verstreken en de slachtoffers
van koning Constantijn's politiek dus fei-
telijk geheel onvoorbereid het aardsche
feven vaarwel moesten zeggen, toonde de
ex-premier Goenaris, die van zijn ziekbed
werd gehaald, niet den minsten doodangst.
Hij stierf, voor het pefeton staande, met
de handen in de zakken van zijn over-
jas en een glimfach op zijn geiaat. Een
collega van hem, de minister van Bui
tenlandsche Zaken, Baltazzi, zette zijn
forgnet recht, terwijl hij tegen den muur
stond om te worden gefusiUeerd.
De bijzondere correspondent van de
Daily Chronicle, Martin H. Donohoe,
schrijft over de terech'istelling van de
Grieksche oud-ministers onder het op-
schrift „Politieke Wraak", als volgjt:
De Atheners hebben hun afoude tra-
ditie van politieke onbestendighejd voile
eer bewezen. De dooden van heden wa
ren de helden van gisteren.
Kortgeleden nog waren de mannen, die
der dood gebracht zijn geallfen ais
offer aan koning Constantijn's grootheids-
waan de verpersoonlijking van het
Grieksche patriotisme. Maar het noodlot
heeft pok hen niet verschoond. Immers,
sinds eeuwen her is het; parool van het
volk van Athene geweest: „Wee den over-
wonnene." Het Grieksche le^fer leed in
K'ein Azie een volslagen nederlaag; er
moesten nu zondebokken worden gevon-
den, waarop de natie haar wraaklust kon
koelen.
Vier van de zes slachtoffers waren mij
persoonlijk bekend aldus Donohoe.
Het staat niet aan mij, te beoordeelen, of
zij schuldig of onschuldig waren aan het
hun ten Taste gelegde hoogverraad. Zeker
Kcr is het, dat zij verknocht waren aan de
zaak van Constantijn, die den dans ont-
sprongen is. Zij hebben voor hun mis-
plaatsten ijver en hun verkeerd inzicht
zwaar moeten boeten.
Goenaris was een der kopstukken, van
het Constantinisme.
of de gevangenis afs m'ijnheer Romain, dat
is ons voorbehouden.
Arme Manon, nu praat ge toch een
beetje af te dwaas, zeide Lenore op be-
stratfenden toon. Ik zweer u, dat mijn
vader de eenige geweest is, die met mij
den (Jrempef van het paviljoen heeft over-
schreden en dat
De oude hief haar trouwhartige oogen
tot de jonge vrouw opj en zeide hoofd-
schuddend
Mevrouw, zwetr niet, want ik mag
niet gelboven, dat uw vader het geweest
is die dit voorwtrp in het palviljoen ver-
ioren heeft. Het is do^r mij op de mat ge-
vonden.
Op de geopende hand van Manon tag
een zonderling voorwerp, een roodacli-
tige steen, iets afs een amulet. Op dien
rooden steen was een adefaar gegrave-erd
met uitgespreide vleugeis
Groote hemef, wat is dat! riep Le
nore ontsteld uit, Manon, hoe komt die
steen in uw bezit? Manon! Manon! ik
herken dien steen, hij Tag; in de kamer,
waar mijnheer Narjac vermoord is!
Hevige ontsteltenis was te lezen in de
oogen van Lenore.
Mevrouw vergist zich, hernam de
dienstbode. De steen, die in de kamer van
dien armen mijnheer Narjac gevonden is,
is in handen van de justitie gebfeven. Al
hebben zij schellen op de oogen, aan hun
vingers hebben zij scherpe nagels, die niets
foslaten. Qat ding dal ik hier heb, is het
broertje van dien anderen steen, dat is al
les! Zal mevrouw nu nog ontkennen, dat
de moordena rs in het paviljoen geweest
zijn?
(Wordt vervolgd).
TER NEUZENSCHE COU RANT.
