A! rfmffn NIFIIWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
het raDEonm geheim.
7364
Maandag 16 October 1922.
70e Jaargang.
BINNENLAND.
FEPlLLt-TOK
BUITENLA N D.
rmwam
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Voortgegaan wordt met de behandeling
van het ontwerp tot regeling van net le-
vensverzekeringsbedrijf.
De beer Van Gijn (Vrijheidsb.) trekt
zijn amendement in dat inhield schrapping
van het verbod, het levensverzekeringsbe-
drijf te combineeren met een ander bedrijf.
De heer Dekkers (r.-k.) licht een amen
dement toe, bedoelende te voorkomen, dat
slechts enkele personen een levensverze-
keringsmaatschappij kunnen stichten, door
de bepaling, dat niet meer dan 1/30 van
het kapitaal ten name van een persoon
gesteld mag zijn.
Minister Heemskerk laat de beslissing
hierover aan de Kamer.
De heer Visser van IJzendoorn (Vr.b.)
meent, dat de bepaling van het amende
ment gemakkelijk zal zijn te ontduiken.
De heer Van Braambeek (s.-d.) is het
hiermede eens, doch zal toch voor stem-
men.
Het amendement wordt vervvorpen met
49 tegen 29 stemmen.
DE VERSTERKTE LOODSD1ENST IN
DE WIELINGEN.
Onder het opschrift: „De invLoed van
het materiaal", schrijft de Hoefijzercorr.
van het Handbl.:
Sedert 15 Augustus is er, zooals men
weet, 'ongeveer gelijkheid van materiaal
in de Wielingen tusschen den Nederland-
schen en den Belgischcn loodsdienst. En
onmiddelliik toonen de cijfers de verbe-
tering in de Ned. positie aan. De aandee-
len in de beloodsing der binnenkomen-
de schepen (de ,,Zeeland''-booten niet
meegerekend) was voor de beide landen
in
Juli Nederland 111, Belgie 291,
Augs. 120, 274
Sept. 162, 218
Men moet daarbij nog in aanmerking
nemen, dat er juist door de Wjelingen
veel schepen binnenkomen, die de Bel-
gen, door onderhandsch gekonkel met
vreemde reederijen, in strijd met het
Schelde-tractaat tot „lijnbooten" hebben
geproclameerd, waarop de gezagvoerders
alleen hun loodsen mogen nemen. Dden-
tengevolge is onze positie in de Wielingen
nog niet zoo gunstig als in het Oostgat,
waar we, bij gelijk materiaal, haast al-
tijd meer binnen loodsen dan de Belgen.
Maar we laten ons nu ten minste als
gelij^en gelden.
In ons eigen water.
Inmiddels meldt de Brusselsche corres
pondent van de Msb. het volgende:
De „Soir" had er over geklaagd, dat
de schepen van de Lloyd Royal Beige
uitsluitend door Hollandsche loodsen
naar Antwerpen worden gebracht.
De Lloyd beantwoordde die klacht met
te verklaren, dat het de schuld is van de
Belgische loodsen, dat zulks inoest ge-
beuren. Immers, zoo zegt de Lloyd, de
Hollandsche loodsbooten komen ons te-
gemoet gevaren tot aan het uiterste
puntje van Engeland. Zij zijn de Belgische
loodsen dus aanmerkelijk vooruit. Boven-
dien voorziet het reglement, dat de naar
Antwerpen varende kapiteins verplicht
zijn den eersten loods, dien zij ontmoeten,
aan boord te nemen, vooral wanneer de
loodsboot een roeiboot in zee heeft gela-
ten. Als men nu wil, zegt de Lloyd, dat
onze schepen door Belgische loodsen naar
Antwerpen worden gebracht, moet eerst
het Belgische loodswezen ernstig gere-
organiseerd en van een vlugge loodsboot
voorzien worden, die ons zoover zou
tegemoet varen als thans de Hollandsche
loodsen het doen.
18)
Eenige oogenblikken later lag Lenore
De Villandry op dezelfde canape in dezelf-
de kamer, waar eenige maanden tevoren
Julio had gelegen, net slachtoffer van
Arendshoofd.
Lenore was inderdaad een beeld van
een vrouw en noch Romain noch de vrou-
wen van Cerisolles hadden overdreven toen
zij de schoonheid van het meisje verkon-
digden.
Slank van gestalte, kenmerkte de schoon
heid van het meisje, zich vooral door haar
wonderlijke oogen, die groot, amandel-
vormig en van diep blauw waren, terwijl
zij overwelfd werden door pracht van
wenkbrauwen. De matte, aristocratische
teint van het gelaat was in goede harmonie
met het overvloedige, donkerblonde haar.
Wat onmiddellijk trof in het meisje was
de melancholie, die uit het heele lieve ge-
zichtje sprak en allerminst in overeenstem-
ming was met haar twintig jaren.
Lenore lachte slechts zelden en als een
glimlach eens haar lippen plooide, dan
was het een glimlach, die de uitdrukking
van haar gelaat bijna nog smartelijker
maalcte. Zij was een levend raadsel voor
ieder, die haar naderde en onwillekeurig
vroeg men zicn af welk geheim verdriet
aan dat jonge hartje zou knagen.
Romain met zijn voor indrukken zoo vat(-
bare natuur was dadelijk in vereering ont-
brand voor het treurende wezentje en juist
die lijdenstrek op haar gelaat maakte haar
nog zooveel aantrekkelijker in zijn oog.
Een paar maal had hij Lenore terloops
DEPARTEMENT VAN LANDBOUW,
NIJVERHE1D EN HANDEL.
Het ligt thans in de bedoeling van de
regeering. bij de voorgenomen opheffing
van het departement van Landbouw, Nijver-
heid en Handel de onder dit departement
ressorteerende werkzaamlieden aldus te ver-
deelen, dat landbouw en visscherij worden
ondergebracht bij het departement van Bin-
nenlandsche zaken; nijverheid en handel bij
het departement van Arbeid, en mijnwezen
en scheepvaart bij het departement van
Waterstaat.
DE AFVLOEIING.
De „Tel." verneemt, dat de Minister van
Oorlog een regeling zal invoeren, waarbij
tot de gedwongen afvloeii'ng zal worden
overgegaan, indien binnen een tijdsverloop
van 2 maanden, te rekenen van den datum
van invoering van de wachtgeldregeling
af, geen voldoend aantal vrijwillig het leger
zal hebben verlaten.
FINANCIEELE VERHOUD1NG RIJK EN
GEMEENTEN.
De staatscommissie tot voorbereiding
eener herziening van de financieele verhou-
ding tusschen rijk en gemeenten wenscht te
beschikken over een opgave van:
a. het bedrag dat blijkens de gemeente-
rekeningen over 1921 in dat jaar na aftrek
van subsidien en andere baten zuiver ten
laste van elke gemeente is gebleven wegens
kosten van krankzinnigenverpleging;
b. de jaarwedde van den burgemeester
en van den secretaris van elke gemeente.
Ged. Statcn der provincien zijn door de
regeering uitgenoodigd deze gegevens bij
de gemeentebesturen zoo spoedig mogeliik
in te winnen, aangezien het rapport, waar-
voor deze gegevens benoodigd zijn, door de
staatscommissie binnen den kortst mogelii-
ken tijd aan de regeering moet worden in-
i gediend.
INVALIDITEITS- EN OUDERDOMSWET.
Op 1 September werden 1538 weduwen-
renten en 3275 weezenrenten krachtens de
lnvaliditeitswet genoten, terwijl op genoem-
den datum krachtens artikel 373 dier wet
21.468 personen in het genot verkeerden van
een als vrucht hunner verzekering verkregen
ouderdomsrente van drie gulden per week.
Krachtens de vrijwillige verzekering, ge-
regeld in de Ouderdomswet 1919, waren op
vorengenoemden datum 50.526 personen in
het genot van een dergelijke ouderdoms
rente.
N.V. VERKOOPKANTOOR VAN CACAO-
PRODUCTEN.
De stoomchocolade- en cacaofabriek
„Kwatta" te Breda en de cacao- en choco-
lade-fabrieken Gebr. Sickesz te Amsterdam,
zijn gezamenlijk overgegaan tot oprichting
van de naamlooze vennootschap Verkoop-
kantoor van Cacaoproducten.
DE HALVE CENT.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft aan verschillende besturen geschre-
ven:
Ik heb de eer u uit te noodigen, van
nuaf voor zoover wettelijke regelingen zich
daartegen niet verzetten, tot weglating van
den halven cent in uw administratie over
te gaan. Aan het Departement van Finan-
cien wordt een regeling voorbereid, die de
wettelijke bezwaren tegen het verwaarloo-
zen van den halven cent zal opheffen.
In geval er wettelijke bezwaren zijn te
gen verwaarloozing van den halven cent,
noodig ik u uit, sommen naar boven tot
een cent af te ronden. Op deze wijtze wordt
verkregen, dat, in afwachting van bedoel-
de wettelijke regeling, welke verwaarloo
zing beoogt, de halve cent aanstonds ge-
heel uit de administratie vervalt.
D1RECTEUR-GENERAAL DER
POSTERIJEN.
De Kamer van Koophandel en Fabrie-
ken voor 's Hertogenbosch en omstreken
heeft een adres gericht tot den Minister
van Waterstaat, waarin zij zegt, dat het
haar is opgevallen, dat het in de laatste
jaren gewoonte is geworden tot het ambt
van directeur generaal der posterijen te
benoemen personen, die nimmer in eenige
functie bij id en id ienst der posterijen en
telegrafie zijn werkizaain geweest en dus
ook niet kunnen worden geacht voldoende
met de eischen van dien tak van dienst
op de hoogte te zijn, om de aan die be-
trekking verbonden verantwoordelijkheid
naar behooren te dragen;
dat de uitkomsten van genoemd staatsbe-
drijf vooral in de laatste jaren zeer slec'nt
zijn te noemen en de tarieven voor de door
de posterijen en telegrafie bewezen dien-
sten reeds zoodanig zijn opgevoerd, dat
van eene verhooging daarvan geen sprake
kan zijn, terwijl juist die hoog opgevoerde
tarieven een belemmering zijn voor het
veelvuldig gebruik maken van dien dienst,
waardoor naar onze meening de exploi-
tatie van dat bedrijf toch alleen loonend
kan worden gemaakt;
dat verder het zich-izelf-bedruipen of
met andere woorden het sluitend maken
van de begrooting van dit bedrijf alleen
kan worden verkregen door de grootst mo-
gelijke bezuiniging te betrachten, hetgeen
naar de meening van de Kamer slechts
kan geschieden door een algeheele en
grondige reorganisatie van het post- en
telegraafbedrijf.
dat deze fundie alleen kan worden op-
gedragen aan eene krachtige persoonlijk-
heid, die volkomen op de hoogte is van
de dienstprestaties van het personee! en
van den verderen inwendigen dienst van
het bedrijf;
reden waarom adressant dringend ver-
zoekt bij de benoeming van een nieuwen
directeur-generaal der posterijen en tele
grafie te willen benoemen een bekwaam
en kundig vakman, die in alle opzichten
met het bedrijf der posterijen en telegra-
fie bekend is.
DE ON T HULLING VAN HET MARINE-
MONUMENT TE DEN HELDER.
Zaterdagmiddag is te Den Helder door de
Koningin onthuld het Monument dat is opge-
richt ter nagedaehtenis aan de 58 officieren,
onderofficieren en minderen der Nederlandsche
marine die tijdens den grooten oorlog als
slachtoffer van hun plicht in de mobilisatie-
jaren het leven lieten.
Het door den heer A. G. van Lorn,
beeldhouwer te 's-Gravenhage ontworpen
monument heeft de volgende symboliek:
De vrouwenfiguur stelt voor het Neder
landsche volk, hulde brengend aan de om-
gekomenen door zegenend de rechterhand
uit te strekken boven het slachtoffer. De
linkerhand steunt op het onklare anker,
het vertrouwen op de Marine voorstellende.
Het slachtoffer, aangespoeld op de kust is
gedekt door de Nederlandsche vlag, welker
plooien worden vastgehouden door het kind,
symbool van het komende geslacht, dat hul
de brengt, aan de onverschrokken mannen
hunner plicht.
Op den eere-zuil zjjn de namen van alle
slachtoffers gegrift. Daarboven zjjn ge-
beiteld de wapens van Nederland en Neder-
landsch Oost-Indie. Ook Inlandsche schepe-
lingen hebben hun leven gelaten vocrr ons
Vaderland.
Om ruim halfeen kwam de Koningin aan
het station aan, waar verschillende autori-
teiten ter begroeting aanwezig waren.
Een eerewacht werd gevormd door het
corps adelborsten.
Door dames en heeren leden van verschil
lende zangvereeeigingen werd onder leidiug
van den heer A. J. Leeuwens en met bege-
leiding ven het stafmuziekcorps der Kon.
Marine de Koningin een welkomstgroet
toegezongen.
Na deze ontvangst begaf H.M. zich naar
het stadhuis; op het Stationsplein en in de
Prins Hendnklaan stonden de plaatBeljjke
sportvereenigingen met hare vaandels en
benieren opgestetd ter begroeting van de
Koningin.
Ten stadhuize werd de Koningin toe-
gesproken door den burgemeester de heer
W. Houwing.
Hierna begaf de Koningin zich naar het
Havenplein, waar het monument door de
Koningin werd onthuld na een rede van
Prof. Dr. P. J. Blok, die daarin herinnerde
aan hetgeen ons leger met de Marine heb
ben gedaan voor de bewaking van Neder-
lands neutraliteit. In het bijzonder schetste
spr. daarbjj de taak van de Marine. Een
eeresaluut bracht Prof. Blok aan degenen
die bierbjj zijn omgekomen.
Na de onthulling van het monument
vuurde een der oorlogsschepen vjjf saluut-
schoten af, gevolgd door een stilte van een
minuut. Het einde dezer minuut werd aan-
gekondigd door een kanonschot.
Na het zingen van een cantate en krans-
leggingen aan den voet van het monument
door verschillende vereenigingen en bonden
werd het monument aan de gemeente Den
Helder overgedragen. De burgemeester der
gemeente aanvaardde het monument met een
rede waarin hp de verzekering gaf dat het
gemeentebestuur zoowel het monument als
het gemeenschappelijk graf der slachtoffers
te Huisduinen met de noodige pieteit zal
onderhouden.
De plechtigheid werd door de reeds in ons
blad genoemde autoriteiten waaronder de
ministers Van Dijk en Westerveld, alsmede
door Prins Hendrik bpgewoond.
In de morgenuren waren door het comite
op deze graven kransen gelegd, waarbij het
woord werd gevoeid door den vlootpredi-
kant Ds. C. J. Warners.
ontmoet, eens in het dorp en twee \keer
in de buurt van haar huis en die on(,
moetingen hadden hem al meer getroffen
dan hij zich wilde bekennen.
De onverwachte gebeurtenis, die het
meisje in zijn huis bracht, zou den geheim-
zinnigen invloed, dien haar schoonheid
op hem u'toefende, nog meer versterken.
Den morgen, nadat het ongeval met het
rijtuig van De Villandry gebeurd was en
Lenore buiten kennis het kasteel was bin-
nengedragen, ontwaakte Romain verliefd.
Cte liefde was bij hem ingeslagen,
zooals men dat noemt en hij was verliefd
tot gekwordens toe.
Het bewijs hiervan was, dat hij van dat
oogenblik af zijn laboratorium en het zoe-
ken naar kunstmatige diamanten opgaf en
buiten dwaalde in de hoop, het elegante
figuurtje van Lenore te mogen zien.
Een oneindig geluk straalde uit zijn
oogen als hij haar gezien had en een
vriendelijk knikje zijn groet beantwoordde.
Over dien bijna veertigjarige kwam een
glans van jeugd en zijn hart, dat nimmer
ontvankelijk was voor vrouwelijk schoon
zong nu zijn hoogste liefdelied.
Arme Romain, in zijn groote vreugde
zag hij niet hoe zijn breeder Pierre leed,
want die broeder had ook een meer dan
gewone genegenheid voor het lieve meisje
in zich voelen ontluiken. Maar Pierre, die
heel goed zag hoe Romain over Lenore
dacht, repte met geen woord van zijn sym-
pathie, want en als broeder en als genees-
heer wist hij, hoe zwaar de slag voor den
ander zou zijtn als het uitkwam.
Eindelijk trok Romain de stoute schoe-
nen aan, toen hij wist dat Lenore's vader
niet thuis was, zond hij haar een briefje
met de bede haar in den vooravond (te mo
gen ontmoeten op een bepaalde plaats.
Tot dat oogenblik was hij in hoogst
opgewonden toestand en de vraag: Komt
zij of komt zij niet? lag hem den heelen
middag op de lippen.
Hoe werd zijn hart met blijdschap ver-
vuld, toen het lieve meisje hem op den af-
gesproken plaats al tegemoet trad. Hij
maakte een diepe buiging en greep toen
een der handen van Lenore om er >een
gloeiende kus op te drukken.
Het meisje beefde bij de aanraking zij
ner lippen en werd doodsbleek.
Mijn engel, r'iep Romain uit, wor-
stel niet tegen uzelf, want ik zie het,
gij bemint mij
Ja, ik bemin u, fluisterde Lenore
maar voordat ik mijn hand in de -uwe leg,
moet ik spreken, Ik heb aan uw verzoek
voldaan hier te komen, omdat ik u iets
te zeggen heb, dat sommige ooren niet
mogen hooren, Het is niet goed van mij
hier te komen, maar thuis, in het Groene
Huis, kan ik geen woord zeggen, geen
handeling verrichten of mijn vader of Mar-
tine zijn in de nabijheid. Zij volgen mij
als mijn schaduw. Ik heb spoedig begre-
pen, d at ik uw aandacht trok en...
Op dit oogenblik weerklonk het gerekte
geschreeuw van een nachtuil door de
avondstilte. Het kwam uit de richting van
den ouden toren van de ruine.
Lenore ontstelde hevig en drukte zich
beangst tegen Romain aan.
Hoort ge het? vroeg ze rillend.
O, dat is niets antwoordde Romain
geruststellendhet is een uil, die op den
toren zit.
Misschien zeide Lenore geheim-
zinnig, misschien.
Zenuwachtig nam zij Romain bij de hand
en trok hem mee, een smal voetpad af,
VERVOER VAN GOUD.
Te Parjjs zjjn dezer dagen, op een aantal
vrachtauto's 296 met jjzeren banden be-
slagen kisten aangevoerd, bestemd voor de
Fransche Bank. Die kisten bevatten goud-
staven ter waarde van twee millioen pond
sterling (volgtns den huidigen wisselkoers
meer dan 110 millioen francs). Die massa
goud kwam terug uit Engeland, waar zij
gedurende zes jaar bewaard is gebleven
Bij de conventie van 25 April 1916 had
de Bank van Engeland zich verbonden
Fransche Schatkistbons te disconteeren, en
wel voor een bedrag van 60 millioen pone
sterling, op voorwaarde, dat de Fransche
Bank goud zou deponeeren ter waarde van
een derde yan het bedrag dier bons.
Het Fransche gouvernement heeft 3 en
26 September 1.1. van de Bank van Enge
land voor zes millioen pond sterling van
die bons teruggeDomen, en als gevolg
daarvan werd nu aan Frankrjjk een daarmee
overeenstemmend gedeelte van het goud
depot teruggegeven.
BELGISCHE KRIJGSGEVANGENEN IN
DU1TSCHLAND.
De correspondent der N. R. Crt. te Brus
sel meldt
Volgens de bladen uit het Henegouwsche
industriegebied is een Belgische gedepor-
teerde, Georges Roland, thans 27 jaar, eud
aldaar, na meer dan zes jaar afwezighied,
uit Duitschland teruggekeerd. Roland werd
in November 1916, door de Duitsche auto
riteiten naar het Fransche front gestuurd,
maar weigerde er te werken en werd dan
ook naar Duitschland gevoerd en achtereen-
volgens te Munster, Holzminden, Duisburg,
enz. gei'nterneerd. Viermaal zou Roland
er in geslaagd zijn te ontsnappen, doch
telkens, aan de Nederlandsche grens, weer
zjjn gevat.
Sedert 1918 was hij werkzaam op een
andgoed te Balve. in Noord-Prui9en, waar
men hem, analphabeet zjjnde, in den waan
zou hebben gelatc-n dat de oorlog nog steeds
voortduurde Eenigen tjjd geleden liet de
zoon van den eigenaar er rich nochtans toe
bewegen een briefkaart. aan de onders van
Roland, te Quaregnon (Henegouw) testuren.
Twee bloedverwanten vertrokken daarop
naar Baive, vonden er Roland terug en
brachten hem weer naar Belgie. Naar
Roland beweert zouden nog andere Belgische
gedeporteerden en krijgsgevangenen in
Duitschland verbljjven.
EEN PASTEUR-FILM.
Ter gelegenheid van de Pasteur-herden-
king te Parijs zal een film worden ver-
toond, waarop men een beeld zal hebben
trachten te geven van het leven en \wer-
ken van den honderd jaar geleden geboren
onderzoeker.
Filmopnemingen zullen worden gedaan
in verschillende plaatsen, waar Pasteur
heeft gewerkt in verband met zijne onder-
zoekingen in zake de gisting, de ziekte
onder de zijderupsen, den miltvuurbacil
en natuurlijk de hondsdolheid.
totdat zij kwamen op een plaats, die aan
alle zijden, op het pad na, door dicht
kreupelhout was afgesloten.
Wat een geheimzirinigheid, iiefste,
zei de scheikundige, niet weinig verwon-
derd.
Mijn geheele leven is geheimzinnig
antwoordde Lenore op smartelijken toon.
Lieve vriend, als ge wist hoeveel ik ge
leden heb, voordat ik u leerde kennen. Uw
vriendschap is de eerste zonnestraal ge
weest in mijn somber bestaan, nadat ik
verwijderd was geworden van een vrien-
din mijner jeugd. Omdat ge mij wildet na-
deren, zooals ik weldra zag, heb ik gretig
uw verzoek opgevolgd. Daarom alleen al,
omdat ik wist in u leen vriend,!een bescher-
mer te hebben, ben ik van u(gaan houden.
Lenore, kom, zeg spoedig wat ge
mij te zeggen hebt en martel mij niet lan-
ger met de onzekerheid over hetgeen ik
te hooren krijg. Uw leed zal mijn leed
zijn, wees daar verzekerd van.
Lenore wierp weer vreeselijke blikken
om zich heen, alsof zij verwachtte, dat
ieder oogenblik iemand door het dichte
kreupelhout zou dringen en vervolgde
toen:
Ik heb u al gezegd, Romain, dat
een geheim mijn verleden en mijn heden
zelfs omringt, een geheim, dat ik niet kan
onthullen.
Hier hield het meisje even op en bedek-
te haar voorhoofid met de rechterhand, als
of zij haar geheugen wilde raadplegen.
Toen vervolgde zij:
Het lijkt me, als ik aan mijn prille
jeugd terugdenk, of heel andere inenschen
mij omringd hebben. Het is soms aTslierin-
ner ik mij dat over mijn bedje stond een
knappe, jonge vrouw en of naast haar
TER NEUZEN, 16 Oct. 1922.
SCHUTTEN DOOR DE WESTSLUIS.
Tot nader order mogen de sleeptreinen,
bevattende een of meer schepen ianger dan
50 meter, zich ter schutting aanmelden aan
de Westsluis alhier.
CONCERT VAN „DE VOLHARD1NG".
Blijkens in dit nummer voorkomende
annonce, geeft de muziekvereeniging „De
Volharding" op Donderdag a.s. haar eerste
concert in dit seizoen. Sedert April van dit
jaar staat genoemde vereeniging onder lei-
ding van mevrouw Doussy, en ligt het in
de bedoeling van directie en bestuur om
het kunstpeil van deze vereeniging hooger
op te voeren. Zij trachten, naar zij ons
mededeelen, door de programma's voor de
te geven concerten samen te stellen uit
nummers van meer klassiek karakter, en
deze uit te doen voeren door haar werkende
leden, zonder hulp van de beroepsmusicie.
Het 20tal dames en heeren, welke deel
uitmaken van het orkest, heeft in de repiti-
tie's welke dit concert voorafgegaan zijn,
grooten ijver en toewijding getoond en de
bereikte resultaten zullen thans kunnen
blijken.
Het programma voor dit concert is samen-
gesteld uit nummers van de componist
Meyerbeer, Van Suppe, Sullivan, Moretti
e.a., terwijl de vereeniging zich de mede-
werking Jieeft verzekert van mej. Beatrix
Noljora, een zangeres, welke reeds 2 maal
ter plaatse is opgetreden, en welke blijkens
voor ons liggende persbeoordeelingen met
succes is opgetreden in Parijs, Nancy,
Neurenberg enz. Uit een en ander blijkt, dat
door directie, bestuur, werkende leden, de
meest ernstige pogingen in het werk gesteld
worden iets goeds naar voren te brengen,
en verdienen zij ten voile, dat hun pogingen
die alreeds door haar donateurs financieel,
door deze en niet-leden, ook met moreelen
steun, door druk bezoek aan haar concert,
aangemoedigd worden.
stond een lange, slanke gestalte, die mij
ook dikwijls kuste en liefkoosde.
De reeds groote oogen van Lenore wer
den nog grooter, zij staarde voor zich uit
en scheen ten proo: aan hallucinaties.
Ja, ja, nu zie ik ze weerlO, ze druk
ken mij beiden aan het hart. Nu zie ik al
leen den slanken man; hij is geheel alleen
ien im 't zwart en ik ben ook in rouw ge-
kleed. Hij klemt me nog vaster in zijn
armen, hij snikt en roept: Vaarwel! vaar-
wel
Hijgend van inspanning hield Lenore op.
En nu weet ik niets meer, zei ze
na een poosje, bijna angstig aangestaard
door Romarn. Mijn geheugen weigert mij
een ander visioen te geven, maar wat het
vreeselijkste ;s, mijn beste Romain, is dat
mijn vader, de markies De Villandry en
de slanke man >n 't zwart van mijn verle
den niet dezelfde personen zijn. Neen, hij
is niet dezelfde, dien ik over mijn bedje
gebogen zag en mij later weenend in zijn
armen geklemd hield, mij een hartver-
scheurend vaarwel loeroepend.
Uw vader houdt toch van u, Lenore
zeide Romain nu.
Het meisje glimlachte droevig en schud-
de het hoofd, terwijl zij antwoordde:
Ik denk het wel, want ik heb me
niet over hem te beklagen, omdat hij mij
altijd alles ge,geven heeft wat ik noodig
heb, maar nooit is er een sjaoorfvan vader-
lijke teederheid in zijn handelingen tegen-
over mij geweest. Bijvoorbeeld, als ik mij
ter ruste begeef, dan wensch ik hem goe-
den nacht, maar de kus^ dien hij dan op
mijn voorhoofd drukt, is zoo ijzig koel,
dat ik huiver als ik er aan denk.
Kom, misschien verbeeldt ge u dat
maar, Iiefste.
(Wordt vervolgd).
UZENSCHE COURANT
i iii hi iiii iMiiBiaiiiiwini—i—mr~—nMKaa»w.wBBia
0
