ALSEIIEE^ IfiEUWS- E^f AOVEBTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 735 J Woensdag 4 October 1922. 70e Jaargang. pim as ®a Bekendmafcing. Aanbesteding. 8§ B H Ms tt den offlbQUw van het Lagg- spanningsnet ten behoeve van de aaasluiting op den trans* formator van de N.V. „P, Z.E.M." in deze gemeente BINNENLAND. FEU ILL ETON. BUITENLAND. wm X&SSESRm wwr% \-ci Burgemeester en Wethouders van HOEK maken bekend, dat de jongens en meisjes, die voor lager onderwijs niet meer leer- plichtig zijn en wenschen deel te nemen, aan het op 1 November 1922 aan te vangen VERVOLGONDERWUS zich daartoe vo6r 20 October t92t2 bij het Hoofd der j Openbare Lagere School kunnen aanmelden. j Hoek, 3 October 1922. Burgemeester "en Wethoiaders voornoemd, A. WOLFERT, Burgemeester. j. M. OREGMANS, Secretaris. j Burgemeester en Wethouders van HOEK, zullen op Donderdag 19 October 1922, des namiddags twee ure, ten raadhuize aanbesteden Het bestek is tegen toezending van /0.15 ter Secretarie verkrijgbaar. Aanwijs zal geschieden op Vrijdag 13 October 1922, des namiddags twaali ure. Hoek, 3 October 1922. Burgemeester en Wethouders voornoemd, A. WOLFERT, Burgemeester. j. M. DREGMANS, Secretaris. WERKLOOSHEIDSZORG IN DE NAASTE TOEKOMST. Het tijdschrift van den Ned. Werkloos- heidsraad bevat den tekst van een 31 Augustus door dien Raad aan den Minis ter van Arbeid gezonden schrijven waar- in maatregelen worden aanbevolen voor de naaste toekomst. Ten opzichte van arbeidsbemiddeling dringt de Raad aan op: spoedige behande- ling van het reeds vergevorderd wets- ontwerp tot regeling daarvan; behoud van de beschikbaarstelling van reisgeld voor het zoeken van werk; bevordering van den tijdelijken trek van seizoenarbeiders naar Duitschland; en naar N.-Frankrijk; en ver- huizing naar overzeesche landen. Voor het behoud van arbeidsgelegen- heid meent de Raad (met uitzondering van enkele leden,) dat men niet ontkomen kan aan maatregelen om de productie— voorwaarden der industrie in ons land gelijk te maken met die in andere landen, speciaal in Duitschland; geen voorkeur bij overheidsbestellingen voor buitenlandsche artikelen bij gelijken prijs en hoedanigheid van binnenlandsche; verbetering der rege ling van exportgarantiecrediet van regee- ringswege aan tijdelijk in moeilijkheid ver- keerende Jevenskrachtige ondernemingen. Een voorts regularisatie van werkgele- genheid, teneinde opeenhooping van werk te voorkomen. Ten opzichte van werkverruiming beveelt de Raad aanhet niet opschorten van voorgenomen werken; niet bezuinigen op de Zuiderzee-werkenbevordering van be- tere afwatering; ontginning; ruilverkave- ling; markentoeslag; regeling van den toe- vloed van Duitsche arbeiders in het bij- zonder in Zuid-Limburg, zoodat daardoor Toen Yvonne het vreeselijk nieuws van de misdaad vernam, dacht zij krankzin- nig te zullen worden. De gedachte aan haar dochter alleen hield haar siaande en zij bood het noodlot opnieuw het hoofd, om te worstelen voor haar kind. Jules Auclair werd veroordeeld tot tien jaar dwangarbeid en toen Yvonne de ge- rechtzaal verliet, waar zij de onweerlegba- re bewijzen van het schuldige leven van haar echtgenoot opnieuw had moeten aan- hooren, voelde zij dat de laatste slag een doodelijke voor haar was geworden. De gedachte alweer aan haar kind, dat op zoo jeugdigen leeftijd zonder midde- len in de wereld stond, arong haar tot het leven zoolang zij kon, om te worstelen, te waken over de lieveling. De rue Sant-Louis-en-l'Ille werd verla- ten, want Yvonne wilde alle herinnering aan het verleden zooveel mogelijk dooden. Zelfs legde zij den naam Auclair af, om dien van Blanchard aan te nemen. Moeder en dochter huurden een paar zeer bescheiden kamers in de rue des Gra villiers, op een paar meters afstand van de Hallen en Yvonne besloot haar oude handwerk weer op te nemen, dat zij vroe- ger beoefende voordat zij Auclair huwde, dat van kantwerkster. Hiermede had Yvonne een dubbel doel: in de eerste plaats moest zij zorgen voor 't noodige levensonderhoud en dan moest zij er op bedacht zijn haar kind een be- roep te leeren, waarmede het zichzelf door geen gelijkwaardige Nederlandsche arbei ders worden uitgesloten. In een betoog over de bestrijding van werkloosheid wordt sterk aanbevolen het verleenen van subsidie aan industrieen, zooals met de sigarenindustrie is geschied, en het aanmoedigen van ontginningen door parti culieren. De raad uit den wensch dat de Minister zal bevorderen de pogingen om de werk- loozen door een wachtgeld te helpen voor tot steun wordt overgegaan. En eindelijk wordt wat de werkloosheids- verzekering b e tr e f t .y o orggsfadti, QUI .dikas- sen, Welke daarvoor in aanmerking komen, een toeslag te geven op een percentage van 200 inplaats van 100 pet., en de kassen die daarmee niet genolpen zullen zijn te helpen door een bijzondere regeling, die nader wordt uiteengezet. De raad zou aan hen die verzekerd wa- ren, maar geen recht op uitkeering meer hebben eenigen toeslag willen geven bo- ven hen die niet verzekerd waren; en een commissie van advies voor de uitvoe- der steunregeling. HET P. T. T.-PERSONEEL EN DE BEZUINIIGINGEN. Vanwege den Centr. Ned. Ambtenaars- bond wordt aan de Tel. het volgende me- degedeeld: Een delegatie uit het bestuur is Vrijdag jl. door den nieuw benoemden Minis ter van Waterstaat ontvangen. Het doel der delegatie was, bij den Minister er op aan te dringen, de voorgenomen verslec'n- tering van het R. A. P. T. T. (reglement arbeidsvoorwaarden P. T. T.-personeel) op te schorten tot het tijds'tlip, waarop de Minister zich zelf een oordeel zou hebben kunnen vormen over de vraag, of de te- korten in het bedrijf niet door andere maat regelen zijn weg te werken en waarbij dan de tegenwoordige arbeidsvoorwaarden zou- den kunnen worden gehandhaafd. Volgens de meening der delegatie was zulks het geval. Het veel te talrijke hoogere personeel dat met 'allerlei ondergeschikte werkzaamheden aan den gang wordt ge houden, "het niettegenstaande dit overcom- pleet toch doorgaan met de recruteering en met de opleiding op Rijkskosten van dit personeel, de door dik en dun verdedig- de dure inrichting van nieuwe gebouwen, welker inrichting door de Staatscommissie- Rink als ergerlijke geldverspilling werd ge- kwalificeerd, zijn aanwijzingen, dat een objectief onderzeek aan het licht zou bren- gen, dat in de exploitatie van het bedri; zelf belangrijke bezuinigingen zouden zijn aan te "brengen, zonder dat de arbeidsvoor waarden als zoodanig behoefden te worden gewijzigd. Wat die arbeidsvoorwaarden be- trof, wees de delegatie er met nadruk op, dat deze zijn ontworpen, reeds voor No vember 1918, dus niet zooais wel eens wordt aangCvoerd, onder den indruk van woelige dagen, maar in volmaakt rustig overleg in de staatscommissie-Salverda de Grave, waarin vertegenwoordigers van de bedrijfsleiding zelf, een belangrijken in- vloed was toegekend. De Minister stelde voorop, dat alles ge- daan moest worden om de begrootingen sluitend te maken. Bleef dit achterwege, dan was "het ergste te vreezen en zou juist de arbeider van de waardedaling van den gulden het ergste de dupe worden. Aangezien de Minister thans nog geen oordeel omtrent de door de delegatie ge- opperde bezuinigingsmaatregelen, zoowel wat de mogelijkheid als de financieel'e gevolgen hiervan betrof, kon hebben, moest hij hieromtrent eerst nader in- formeeren. Maar ook al zou dit oordeel in- houden, dat de arbeidsvoorwaarden niet intact konden worden gelaten, dan mocht hieraan niet de beteekenis worden gehecht, dat het belang van het personeel bij den de wereld kon helpen, want de moeder voelde het van dag tot dag dat haar geen lang leven meer beschoren was. Zoo leerde Yvonne aan Jeanne de moei- lijke en goed betaalde kunst van het ver- vaardigen van Alenconsch, Brusselsch, En- gelsch en Venetiaansch kantwerk. Het duurde niet lang of het ijverige meisje evenaarde haar moeder in het ma ken van de fraaiste patronen. Het werd tijd ook, want de tering, die de goede moe der had aangetast, begori mede door de inspanning van het werk, snelle vorde- ringen te maken. Jeanne zag het met schrik en zij: werkte dag en nacht om de lieve vrouw maar zooveel mogelijk te sparen. Door dien ijver ontbrak het de zieke aan niets en geen dag ging er voorbij of de dochter bracht de moeder een verfris- sching of versnapering. Een geluk nog in haar ongeluk was, dat de concierge van het huis, dat zij be- woonden in de rue des Gravilliers moeder Michu, een bovenste beste vrouw was. Het goede mensch was diep begaan met de strijd, dien naar "beide huurderessen zoo bescheiden en zoo vriendelijk, tegen het leven moesten strijden en ze deed al les wat kon strekken om 't bestaan van-de zieke zooveel mogelijk te veraangenamen. Verschillende kleine diensten bewees zij den vrouwen en als er eens een zwaar werkje te doen was, aarzelde de goede concierge geen oogenblik om zelf de han- den uit de mouw te steken. Moeder Michu raadde Jeanne ook aan, toen Yvonne ging sukkelen, niet langer te wachten met de hulp in te roepen van een bekwamen geneesheer, ofschoon de zieke zelf er zich met hand en tand tegen verzette, vanwege de kosten. Jeanne volg- Minister niet zeer zwaar zou wegen. De delegatie besloot deze, voor het tal rijke personeel" zee: grievende kwestie in de ernstige overweging van den Minister aan te bevelen. BEPERKING VAN BEWAPENING. Het Departement van Buitenlandsche Za- ken deelt mede, dat de Washingtonsche conferentie voor beperking van bewape- ning in haar vergadering van 4 Februari j.l. een resolutie heeft aangenomen, krach- tens welke het Britsche rijk, Frankrijk, Italie en Japan eene mmissie van rechts- geleerden zouden in het leven roepen, bestaande uit niet meer dan 2 vertegen woordigers uit elk die: mogendheden, om de vraag onder de oogen te zien, of en zoo ja welke aanvullingen ncodig zijn van de bestaande regelen van volkenrecht, in verband met nieuwe wijzen van aanval of verdediging, welke het gevolg zijn van het gebruik maken van tijdens het Haag- sche conflict van 1807 nog niet bekende of sedert dien ontwikkelde middelen van krijgsvoering. Deze commissie zal op 10 December a.s. te 's Gravenhage bijeenko- men. MOEIL1JKHEDEN VAN TAKKEN VAN INDUSTRIE. De Minister van Arbeid heeft de ver- eenigingen van industrieelen en arbeiders in de schoenen- en lederindustrie uitgenoo- digd tot een bespreking op 4 October, ten einde zich op de hoogte te stellen van de moeilijkheden, waarin de schoenen- en le derindustrie zich bevindt en eventueele maatregelen te bespreken, die zouden ge- nomen kunnen worden. Het ligt in de bedoeling van den Mi nister, achtereenvolgens dergeiijke bespre- keningen te houden omtrent verschillende andere takken van industrie, die in moei lijkheden verkeeren, o.m. de metaal-, de chemische-, de glas- en aardewerk en de papierindustrie. LOODHOUDENDE THEE. In de laatste aflevering van het „Zeit- schrift fur Untersuchung der Nahrungs u Genussmittel" komt een belangrijke mede- deeling voor in zake thee uit den handel, bezwangerd met looddeelen. Met het oog op het groote intemationaal gebruik van dit handeisartikel niet het minst voorze- ker in ons thee-drinkend land bij uitne- mendheid achten wij eenige nadere bij- zonderheden en een waarschuwing ten de ze, in het algemeen belang op haar plaats. Bij een enquete van overheidswege on- langs te Wiirzburg gehouden, bleek dat in een groote detaitzaak aldaar thee verkocht werd, welke talrijke grijze metaalachtige deeltjes van verschillende grootte bevatte. De hiervan bereide thee bleek opgelosle looddeelen te bevatten, hoeveelheden welke als beslist schadelijk voor de gezondheid geacht moeten worden. De verontreinigde thee werd dientengevolge onmiddellijk uit den handei genomen en vernietigd. De oorzaak bleek de volgende te zijn: Door het indringen van zeewater en het lange verblijf in de schepen, was de rne- talen verpakking (het „theelood") ten deele geoxydeerd en korrelig geworden, zoo dat het zich in kleine deeltjes met de thee vermengd had. Het z.g. „thee-stannioor' bleek niet minder dan 84.40 pet. lood te bevatten. (Maandbl. t d. vervalschingen). EEN HARDHANDIGE HUUR- COMMISSIE? De heer A. M. G. te. Baarn, heeft een klacht ingediend bij den officier van ju- stitie te Utrecht tegen den voorzitt®r en de ieden der huurcommissie wegens vrij- heidsberooving van en geweldpleging te gen zijn zoon, die zich bij de huurcommis- de den raad van de goede aoncierge op en verzocht moeder Michu, die in de buurt bekend was, voor een dokter te zor gen. In hetzelfde huis, een paar verdiepingen lager, woonde een jojjg geneesheer, die zich niet lang geledai gevestigd had, Geor ges Lebret was zijn naam, een naam, die al een goeden klank in de wijk had gekre- gen, want de jeugdige dokter was een sympathiek mensch. Georges Lebret had meermalen zijn bu- ren van de vijfde verdieping op de trap ontmoet en onwiliekeurig had hij sympa- thie opgevat voor de oudste van de twee aan wier lijdend uiterlijk hij bespeurde, dat de vrouw een levensdrama achter zich had, dat haar geknakt moest hebben. De bekoorlijke Jeanne had een anderen indruk op den jongen dokter gemaakt, een indruk, waardoor hij telkens aan het jonge meisje moest denken en waardoor hij met veel blijdschap de boodschap ver nam van moeder Michu of hij niet eens bij mevrouw Blanchard wilde oploopen, omdat het met haar „niks niemendal in orde was". Moeder Michu, die als alle con cierges, praatlustig was, liet niet na in den breede uit te weiden over de goede karaktereigenschappen van de beide vrou wen en vooral gaf zij hoog op van de lie ve Jeanne, die zij een kleine fee noemde. Georges Lebret bezocht geen half uur la ter de zieke en zag met een oogopslag dat hier geen geneeskundige hulp meer kon baten. Toch zei hij het niet tpgen moeder of dochter, maar beloofde te zullen doen wat in zijn macht was. Na dien dag ging Lebret het voor ge- woonte houden dagelijks, na afloop van zijn bezoeken bij zijn andere patienten, zijn bovenbuurtjes op te aoeken. Hij nam sie vervoegde om, in opdracht van zijn vader, de heeren een brief voor te lezen. Toen df 17-jarige jongen wilde vertrekken aldus de lezing van den heer G., werd hij door een der commissieleden, vastgegrt:- pen. Na zich losgerukt te hebben, trachtte hij door een andere deur te ontvluchten, hetgeen hem echter door de overige leden werd belet. Van den eenen hoek werd hij naar den anderen gesleurd en over het hek, dat daar stond geduwd. De hoofdagent, die, zooals blijkt uit de verklaringen van den jongen man, de ge weldpleging zag, kwam niet te hulp, doch was integendeel de commissie behulpzaam door de bewaking op zich te nemen. Ook tegen hem is een aanklacht ingediend. Volgens den heer A. M. G. schijnt de bedoeling te zijn ggweest om beleediging of verzet uit te lokken. In een adres aan den gemeenteraad ver zocht de heer G. de leden der huurcommis sie te schorsen, ?otdat de rechtbank vonnis gewezen heeft. (Tel.). 0 GEEN ONTVANGERES. Het Voik schrijft: In de gemeente Woudenberg was een vacature ontstaan voor gemeente-ontvan- ger. Er bestond in den Raad een sterke strooming om voor die functie een vrouw te benoemen, nl. mej. Doresteijn, die het diploma gemeente-administratie bezit. De wet laat tot op heden echter de benoeming van vrouwen tot een dergeiijke functie niet toe en daarom werd de heer Douma benoemd. Het eigenaardige is nu, dat bij deze benoeming een gezegelde verklaring is opgemaakt, dat, wanneer de wet in de toekomst benoembaarheid van vrouwen tot gemeente-ontvangeres wel 'toelaat, de thans benoemde ontvanger ten gunste van mej. Dorresteijn zal bedanken. Men heeft er waarschijnlijk geen rekening mede ge houden dat ontvangers voor hun leven worden benoemd. Daarom zal deze voor- waarde door Ged. Staten wel niet worden goedgekeurd. Bovendien eischt de af te leggen eed, dat de benoeming aan geen overeengekomen voorwaarden mag gebon- den zijn, noch te danken is. HERHALINGSOEFENINGEN IN 1923. Naar wij vernemen, zullen in het volgen de jaar voor "het volbrengen van herha- lingsoefeningen onder de wapenen worden geroepen van de infanterie: de lichtingen 1918 en 1920 elk voor 20 dagen; van de cavalerie: de lichtingen 1918 en 1919 elk voor 13 dagen; van de genie: de licliting 1920 voor 20 dagen; van de bereden artillerie: de lichting 1918 voor 13 dagen, de lichting 1919 voor 20 dagen; van de onbereden artillerie de lichting 1919 voor 13 dagen, de lichting 1920 voor 20 dagen. Voorts zullen de onderofficieren der ar tillerie, behoorende tot de hiergenoemde lichtingen, welke voor herhalingsoefenin- gen zullen worden opgeroepen, zeven da gen langer onder de waperien moeten ko men dan het overig personeel van die lichtingen. (Tel.) DE VRIJHEIDSBOND. In de huishoudelijke vergadering van den Vrijheidsbond, welke Zaterdag te 's-Gra- venhage is gehouden, zijn verschillende voorstellen, o.a. in zake de wijziging van statuten en huishoudelijk reglement, event, wijziging van den naam van den bond en die betreffende de al of niet vereenigbaar- heid van de functie van partij-secretaris met het lidmaatschap van de Tweede Ka- mer, commissoriaal gemaakt. De betreffende commissie zal nader wor den aangewezen. In den loop van de vetgadering werd de bondsvoorzitter, mr. H. C. Dresselhuijs, onder daverend applaus met algemeene stemmen als zoodanig herkozen. dan aan het bed van de zieke plaats en trachtte Yvonne zooveel mogelijk haar lij- den te doen vergeten door opgewekt met haar te babbelen. Zijn voorschriften wer- den tiouw opgeyoigd maar de geneesheer zag zelf wel, dat het niets was dan uitstei van executie. Bij die bezoeken van den dokter zat Jeanne bij het venster, "ijverig over haar borduurraam gebogen zooals zij het groot- ste deel van den aag deed. Het rood, dat het jonge meisje naar de wangen steeg, als Georges binnentrad, zeide voldoende, dat, zoo de geneesheer haar schoonheid mocht opgemerkt hebben, zij niet minder ontvankelijk was voor zijn goedheid en zijn toewijding voor de zieke. Toen de zomer en de herfst voorbij wa ren, kwam met het koude jaargetijde de verergering van Yvonne's lijden. Van dag tot dag zag Georges den dood naderen en hij wist maar niet hoe hij „zijn lieve Jean ne", zooals hij het meisje in stiite noemde op het ergste moest voorbereiden. Eindelijk besloot hij zich tot moeder Michu te wenden en de goede vrouw nam 5e zware taak bereidwillig op zich. Ze was echter zoo in de war, toen Jeanne bij haar verscheen om te vragen wat zij haar te zeggen had, Gat ze alle mooie woorden vergat en Jeanne aan de borst drukte en toefluisterde: Houd moed, mijn lieve kind, houd moedGe zult niet alleen achterblijYen. Moeder Michu is er ook nog en dan moe ten we den braven dokter niet vergeten, die u inderdaad Wel erg genegen schijnt Yvonne stierf twee dagen later. Op het oogenblik, waarop zij den eeuwi- gen slaap zou ingaan, werd het bewustzijn, dat de laatste uren zeer geleden had, weer helder. Het was alsof ze plotseling DE TOESTAND. Zaterdag hebben wij opgemerkt, schrijft de N. R. Crt., dat het antwoord van Moes- tafa Kemal aan generaal Harington, volgens hetgeen er toen van bekend was, van de ontruiming van Tsjanak door de hngelschen vrijwel een eisch maakte. De gisteren rnede- gedeelde tekst van het antwoord bevestigde die opvatting. Moestafa Kemal antwoordde namelijk: „Niettegenstaande de eenzijdige besluiten, die zonder onze goedkeuring zijn genomen, hebben wij, als nieuwe maatregel tot vermijding van een misverstand aan den commandant van onze troepen in Tsjanak last gegeven te blijven in de plaatsen, waar die troepen zich thans bevinden er te ver- mijden dat er incidenten voorvalien. Indien u bereid mocht zijn, uw troepen van de Aziatische kust terug te trekken, gelijk de Franschen en Italianen dat hebben gedaan, zullen wij onzerzijds terstond bevel geven aan onze troepen die zich nabij de Darda- neilen bevinden, om een eind terug te trek ken en zich te bepalen tot het herstel van een burgerlijk bestuur en van een politie- dienst." De ontspanning die men te Londen Maan- dag in den toestand constateerde, baseerde zich op den terugtocht van de Turken uit Erenkeui, goed 20 K.M. ten Z. O. van Tsja nak aan de Aziatische kust van de Darda- nellen, en op de aanneming door de Turken van de conferentie tussqhen de vijf generaals te Moedania die daar Dinsdag zou begin- nen; eindelijk ook op de verzekering van Joesoef Kemal, den minister van buiten landsche zaken van de regeering te Angora, in een nota van 29 September aan Poincare, dat zijn regeering last gegeven had tot on- verwijlde staking van de militaire operaties in de richting van Konstantinopel en Tsja nak. Uit den uitvoerigen tekst van Joesoef Kemal's nota blijkt, dat hij schreet": „onver- wijlde staking van onze militaire operaties, weike zich zonder ophouden ontwikkelden in de richting van Konstantinopel en Tsja nak, bij de vervolging van de Grieksche troepen". Het is hieruit duidelijk dat de Turken niet bedoeld hebben, dat zij geen troepenverplaatsingen meer zouden onder- nemen naar de onzijdige zone van Tsjanak, maar dat zij zich alleen verbonden, voorloo- pig geen toebereidselen te treffen voor een inval in Thracie, in het vertrouwen, dat de geallieerden daar de bescherming van hun geioof- en rasgenooten op zich zouden nemen. Moestafa Kemal-pasja handelt nog altijd in overeenstemming met zijn antwoord aan Harington. Hij houdt zijn troepen in de zone van Tsjanak en de beteekenis, die men te Londen aan de ontruiming van Erenkeui meende te mogen hechten, wordt vandaag geheel opgeheven door berichten, dat er nieuwe afdeelingen Turken verschenen zijn te Koesoekeui en Bergaz. De eerste plaats ligt 5 K.M. dichter bij Tsjanak dan Eren keui, maar iets verder van zee, Bergaz 27 K.M. ten N. O. van Esjanak. De Turksche ruiterij heeft de haven van Lapsaki, vlak tegenover de stad Galipoli, bezet en overcri in de onzijdige zone tot een diepte van ruim 60 K.M. een voorloopig bestuur inge- steld. De correspondent van de Times te Tsjanak zegt ronduit: „Tsjanak is zoodoen- de omringd door Kemalistische ruiterij". De eenige werkelijke verandering van gerust- stellenden aard in de zone van Tsjanak is, dat Kemal aan zijn onderbevelhebber last gegeven heeft te vermijden dat er incidenten vooryallen. Nu begon Dinsdag de conferentie te Moe dania, die volgens het eigen zeggen van de geallieerden, ten doel heeft, de lijn af te bakenen waarachter de Grieksche troepen zich in Thracie zullen terugtrekken. Van Engelsche zij de wil men te Moedania tegelijk weer beset kreeg van de werkelijkheid, want dikke tranen rolden over haar wan gen en zij! stamelde niets anders dan. Jeanne!... Jeanne!... Georges Lebret begreep, dat de sterven- de zich hevig het Jot vaij de dochter aan- trok. Daarom naderde hij het bed, boog zich tot Yvonne over en fluisterde haar in het oor: Wees gerust, goede vrouw, ik zal uw dochter met verlaten en haar bescher- men en over haar waken als een ver- trouwd vriend. Alsof de zieke hierop gewacht had, blies zij met een gelukkigen glimlach om de lip- pen, den laatsten adem uit in de armen van Jeanne, echter niet dan nadat zij de woorden gestameld had: Ik vergeefhem Vergeef gijhem ook Jeanne had vergeven. Zij ontving haar vader, toen zijn straf- tijd om was, zonder een enkel woord van verwijt, in haar bescheiden woning in de rue des Gravilliers, waar zij werkte onder het waakzame oog van haar twee bescher- mers, moeder Michu en dokter Lebret Jules Auclair, die zich de gevaren niet ontveinsde, die hem van de zijde van de publieke meening bedreigden, wanneer hij herkend werd en die ook niet wilde dat zijn onschuldige dochter als kind van een misdadiger gesignaleerd werd, had een heele reeks voorzorgsmaatregelen geno men, om onopgemerkt met zijn dochter te kunnen praten. Ook de congierge, met haar praatlust wilde hij niet in het vertrouwen nemen en zoo had hij een wachtwoord be dacht om Jeanne te verwittigen van zijn bezoek. (Wordt vervolgd). |MMBM|nuilMMI3MtlltMMB,,Mm^ 11 ii' ■■■iati %:Z7* fV,\* Hfer IT.a«WPWlTrtiri-Yffflfmtfii'T> rtr.i ••flwwwwai-ir.r.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1922 | | pagina 1